Surely, we all know Wikipedia , the well-known internet encyclopedia which is established by volunteer users participating in the procedure of its development . In these days, Wikipedia influences people. Due to their love for Pontus and more particularly for the Pontian dialect which is the closest to the ancient Greek language and is spoken even today by Pontian people around the world, three young people put an effort to set up their Pontian Wikipedia in Greek and English on 23rd September 2007.
For the record, the people who supported the establishment of this action and constituted the basis of this effort with their creation, elaboration and improvement of the texts (articles) are worth mentioning. They include:
Gregoriades Elias, a Greek descent from Oberhausen of Nordrhein-Westfalen in Germany, Pontian in origin from the city of Kilkis . Papadopoulos D. Efstathios , a Greek emigrant from Ellwangen of Baden-Wurtemberg in Germany , of Pontian origin from Loutrochori –Skydra , Prefecture of Pellis and Gregoroudis Constantine from Thessaloniki , of Greek origin from Cappadokia. Ten months later, two new members joined the original group; they are not of Pontian origin but they truly support the cause. They are: Diakonokolaou Zacharias aged 16(!!!) from Ialyssos –Rodes and Palioudakis Angelos from Athens.
After fifteen days of hard work, all the people mentioned above succeeded in meeting the standards set by Wikimedia Foundation responsible for any attempt to create a new Wikipedia .
It is worth mentioning that the attempt was approved according to the regulations of Wikipedia after a series of meetings and correspondence among the people in charge of the Wikimedia Foundation and Mr Theophanis Malkidis, Dr of Social Siences.
On 7th January 2009, the approval was granted and the Pontian Wikipedia was edited on an independent site. On 5th March it came into full operation on the following site: http://pnt.wikipedia.org/
The articles in the encyclopedia are written in the Pontian dialect .The aim is to combine new technology and old traditions (customs, knowledge and history) in the best possible way. In this context everyone can visit the site and come into contact with the Pontian dialect, practice his/her knowledge of the language and also be informed of other ‘pontian issues’ etc.
The Pontian Wikipedia (an open encyclopedia written and enriched by those who really want to support the idea) started from scratch and today seventeen months later, has succeeded in having its own site with 165 articles.
Among other things, it represents in a worthy way the Pontian Greeks and the Greeks around the world in this big and worldwide family of Wikipedia .
After the official approval was granted , this issue assumed great importance and for this reason the members of the community call upon anyone who knows to speak the Pontian dialect to suppot this effort and contribute to the Pontian Wikipedia which constitutes the common field of all Pontian Greeks and all Pontian speaking people around the world .
An important step took place with the official acknowledgement of the Pontian Wikipedia and at the same time a report to UNESCO to include the Pontian dialect in the Map of Languages .
In this way significant progress was made to preserve the three-thousand year old ancient Pontian dialect in future generations.
The members of the community of the Pontian Wikipedia would like to sincerely thank the following people for the recent important developments on the Pontian dialect issue:
- Malkidis Theophanis , Dr of Social Sciences
- Karypidou Sophia , member of the Coordination Committee of the World Council of Hellenes Abroad (SAE)of Europe region and a member of the Administrative Council of the Federation of Greek Pontian Associations in Europe (FGPAE).
- Amarantidis Georgios , SAE Europe Regional Coordinator and ex-President of FGPAE
- Galanidis Christos , Horonary Chairman of FGPAE and a member of the Committee of Pontian Studies
- Meijssen Gerard, person in charge of the Language Committee of Wikimedia
- Diamantidis Ioannis , president of the Committee of Zidelfigen-Bobligen
- Papadopoulou Demetra , President of the Federation of Greek Pontian Associations in Europe .
- Oxyzidis Demitrios , President of the Pontian Hostel in Stutgard
- Moysidis Ioannis , Secretary General of the Greek Scientists Union in Baden- Buttenberg .
- Andreadis Georgios , author
- Nikolaidis Georgios , coordinator of the Youth Committee of FGPAE
- Keridis Georgios , person in charge of the multimedia section of the Youth of FGPAE
- Parasoglou Antonios, person in charge of the cultural issues of the Youth of FGPAE
- Kalpakidis Epaminondas , , person in charge of public relations of the Youth of FGPAE
- Sevasti Symeonidou , Secretary General of the Youth of FGPAE and a member of the Pontian Youth Coordiation Committee of SAE in Europe
- Demitriadis Andreas, person in charge of the multimedia section of SAE of Europe
- Bountos Athanasios , person in charge of the multimedia section of SAE and a member of the Youth Coordination Committee of SAE of Europe
- Ossipidis Anestis , former Secretary General of the Federation of Greek Pontian Associations of Europe
- Papadopoulos Ioannis, president of the Pontian Association ‘Akrites’ in Herbrehtingen
Wed page : http://www.pontosworld.com/
Sites : http://taxalia.blogspot.com/
http://makedonier.blogspot,com/
http://dhmoths.blogspotcom/
http://troktiko.blogspot.com/
http://eptalofos.madblog.gr/
Σελίδες
▼
Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009
Τρίτη 17 Μαρτίου 2009
ΕΝΤΟΝΕΝ Η ΠΟΝΤΙΑΚΗ Wikipedia. Η Ποντιακή Wikipedia είναι γεγονός
Σίγουρα θα γνωρίζετε αλλά και θα χρησιμοποιείτε την Wikipedia (Γουικιπαίδεια), την ελεύθερη διαδυκτιακή εγκυκλοπαίδεια, που αναπτύσσεται συμμετοχικά από εθελοντές χρήστες και διαμορφώνει συνειδήσεις στην εποχή μας. Με γνώμονα την αγάπη για τον Πόντο και ειδικότερα για τη διάλεκτο, την πλησιέστερη προς την αρχαία ελληνική γλώσσα η οποία συνεχίζει να ομιλείται σήμερα όπου υπάρχουν Πόντιοι, την 23η Σεπτεμβρίου 2007 τέθηκε σε λειτουργία από τρεις νέους ανθρώπους, η δοκιμαστική έκδοση της Ποντιακής Wikipedia, με πρότυπο την ελληνική και την αγγλική.
Για την ιστορία, κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούν οι συνιδρυτές αυτού του έργου, που αποτέλεσαν και το βασικό κορμό της προσπάθειας με δημιουργίες, επεξεργασίες και βελτιώσεις των κειμένων. Πρόκειται για τους:
Γρηγοριάδη Ηλία, Έλληνα ομογενή από το Oberhausen του Nordrhein-Westfalen της Γερμανίας, με Ποντιακή καταγωγή από τη πόλη του Κιλκίς.
Παπαδόπουλο Δ. Ευστάθιο, Έλληνα απόδημο από το Ellwangen της Baden-Württemberg της Γερμανίας με Ποντιακή καταγωγή από το Λουτροχώρι του Δήμου Σκύδρας Νομού Πέλλης και Γρηγορούδη Κωνσταντίνο, από τη Θεσσαλονίκη, με καταγωγή από τη Καππαδοκία. Δέκα μήνες αργότερα εντάχθηκαν στην αρχική ομάδα κοινότητα και οι μη Πόντιοι, αλλά θερμοί υποστηρικτές τούτης της προσπάθειας Διακονικολάου Ζαχαρίας, από την Ιαλυσό-Ρόδου, ηλικίας 16 ετών (!!!) και Παλιουδάκης Άγγελος, από την Αθήνα.
Μετά από δεκαπέντε μήνες σκληρής και επίμονης δουλειάς, οι παραπάνω εκπλήρωσαν όλους τους σχετικούς όρους που θέτει ως στάνταρτ του διεθνούς ιδρύματος της «Γουικιμίντια», το οποίο είναι υπεύθυνο για κάθε προσπάθεια δημιουργίας νέας Wikipedia. Αξίζει να αναφερθεί πως όλη η παραπάνω προσπάθεια πιστοποιήθηκε, όπως προβλέπεται από το καθεστώς λειτουργίας της Wikipedia, μετά από σχετική αλληλογραφία και επαφές που είχε με τους υπεύθυνους του ιδρύματος της «Γουικιμίντια», ο κ. Θεοφάνης Μαλκίδης Δρ. Κοινωνικών Επιστημών.
Έτσι την 7η Ιανουαρίου 2009, δόθηκε η σχετική έγκριση για τη κανονική έκδοση της Ποντιακής Wikipedia σε δική της ανεξάρτητη σελίδα και από την 5η Μαρτίου άρχισε η κανονική της λειτουργία στη σελίδα:
http://pnt.wikipedia.org/
Λέγοντας «ποντιακή» εννοούμε ότι τα άρθρα της συγκεκριμένης εγκυκλοπαίδειας γράφονται αποκλειστικά στην ποντιακή διάλεκτο. Στόχος είναι φυσικά, να γίνει ένας συνδυασμός της νέας τεχνολογίας και της παλιάς συνήθειας (παράδοσης, γνώσης και ιστορίας) με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Έτσι ώστε να μπορεί να ανατρέχει στο εξής ο κάθε ενδιαφερόμενος, που θέλει να εξασκήσει τις γνώσεις του στην ποντιακή διάλεκτο και παράλληλα να καλυφθούν κυρίως τα «ποντιακά θέματα» και όχι μόνο.
Η Ποντιακή Wikipedia («ανοιχτόν εγκυκλοπαίδεια ντο γράφκεται και τρανείν απ' ατείνς που θέλνε») δημιουργήθηκε από το μηδέν και σήμερα μετά από 17 μήνες λειτουργίας της, κατάφερε έχει τη δική της στέγη και να περιέχει 165 άρθρα.
Μεταξύ των άλλων, εκπροσωπεί πλέον επάξια το Ποντιακό Ελληνισμό, αλλά και μέσω αυτού τον Οικουμενικό Ελληνισμό, μέσα στη μεγάλη και παγκοσμίου φήμης οικογένεια της Wikipedia.
Από εδώ και πέρα το θέμα, μετά την επίσημη έγκριση για τη λειτουργία της ιστοσελίδας, αποκτά άλλη βαρύτητα και για το λόγο αυτό, τα μέλη της κοινότητας, καλούν όλους όσους γνωρίζουν την ποντιακή, να στηρίξουνε την προσπάθεια αυτή και να συνεισφέρουν στην Ποντιακή Wikipedia, η οποία είναι πλέον κοινό κτήμα όλων των Ελλήνων Ποντίων και Ποντιόφωνων παγκοσμίως.
Με τη Ποντιακή Wikipedia, της οποίας η άδεια επίσημης λειτουργίας δόθηκε παράλληλα με την αναφορά στον Άτλαντα γλωσσών της UNESCO για την ποντιακή διάλεκτο, πραγματοποιήθηκε ένα σημαντικότατο βήμα για τη διάσωση και παράλληλα διάδοση της σχεδόν 3 χιλιετιών αρχαιοελληνικής αυτής διαλέκτου, στις γενεές του μέλλοντος.
Τέλος, για τη σημαντική αυτή εξέλιξη για την ποντιακή διάλεκτο τα μέλη της κοινότητας της Ποντιακής Wikipedia ευχαριστούν θερμά, τους:
Μαλκίδη Θεοφάνη, Δρ. Κοινωνικών Επιστημών
Καρυπίδου Σοφία, Μέλος Συντονιστικής Επιτροπής Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού (ΣΑΕ) περιφέρειας Ευρώπης & μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων Ευρώπης (ΟΣΕΠΕ).
Αμαραντίδη Γεώργιο, Συντονιστή του ΣΑΕ-Περιφέρειας Ευρώπης και πρώην Πρόεδρο της ΟΣΕΠΕ.
Γαλανίδη Χρήστο, Επίτιμο Πρόεδρο της ΟΣΕΠΕ & Μέλους της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών.
Meijssen Gerard, Υπεύθυνο του Language Comitee της Wikimedia.
Διαμαντίδη Ιωάννη, Πρόεδρο της Κοινότητας Ζίντελφινγκεν-Μπόμπλινγκεν.
Παπαδοπούλου Δήμητρα, Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων Ευρώπης.
Οξυζίδη Δημήτριο, Πρόεδρο της Ποντιακής Εστίας Στουτγάρδης.
Μωυσίδη Ιωάννη, Γενικό Γραμματέα της Ένωσης Ελλήνων Επιστημόνων Βάδης Βυτεμβέργης.
Ανδρεάδη Γεώργιο, Συγγραφέα.
Νικολαίδη Γεώργιο, Συντονιστή Νεολαίας της ΟΣΕΠΕ.
Κερίδη Γεώργιο, Υπεύθυνο Πολυμέσων της Νεολαίας ΟΣΕΠΕ.
Παράσογλου Αντώνιο, Υπεύθυνο Πολιτιστικού της Νεολαίας ΟΣΕΠΕ.
Καλπακίδη Επαμεινώνδα, Υπεύθυνο Δημοσίων Σχέσεων-Τύπου της Νεολαίας ΟΣΕΠΕ.
Σεβαστή Συμεωνίδου, Γενικό Γραμματέα της Νεολαίας ΟΣΕΠΕ & Μέλους Συντονιστικής Επιτροπής Νεολαίας ΣΑΕ-Ευρώπης.
Δημητριάδη Ανδρέα, Υπεύθυνο Πολυμέσων του ΣΑΕ-Περιφέρειας Ευρώπης.
Μπούντο Αθανάσιο, Υπεύθυνο Πολυμέσων του ΣΑΕ & Μέλους Συντονιστικής Επιτροπής Νεολαίας ΣΑΕ-Ευρώπης.
Οσιπίδη Ανέστη, πρώην Γενικό Γραμματέα της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων Ευρώπης.
Παπαδόπουλο Ιωάννη, Πρόεδρο του Ποντιακού Συλλόγου Ακρίτες Χερμπρέχτινγκεν.
Ιστοσελίδα : http://www.pontosworld.com/
Ιστολόγια: http://taxalia.blogspot.com/ http://makedonier.blogspot.com/ http://dhmoths.blogspot.com/ http://eptalofos.madblog.gr/ http://troktiko.blogspot.com/
Η Ρωμανία και αν επέρασε, ανθεί και φέρει κι άλλο. Υείαν και ευλογίαν.
Για την ιστορία, κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούν οι συνιδρυτές αυτού του έργου, που αποτέλεσαν και το βασικό κορμό της προσπάθειας με δημιουργίες, επεξεργασίες και βελτιώσεις των κειμένων. Πρόκειται για τους:
Γρηγοριάδη Ηλία, Έλληνα ομογενή από το Oberhausen του Nordrhein-Westfalen της Γερμανίας, με Ποντιακή καταγωγή από τη πόλη του Κιλκίς.
Παπαδόπουλο Δ. Ευστάθιο, Έλληνα απόδημο από το Ellwangen της Baden-Württemberg της Γερμανίας με Ποντιακή καταγωγή από το Λουτροχώρι του Δήμου Σκύδρας Νομού Πέλλης και Γρηγορούδη Κωνσταντίνο, από τη Θεσσαλονίκη, με καταγωγή από τη Καππαδοκία. Δέκα μήνες αργότερα εντάχθηκαν στην αρχική ομάδα κοινότητα και οι μη Πόντιοι, αλλά θερμοί υποστηρικτές τούτης της προσπάθειας Διακονικολάου Ζαχαρίας, από την Ιαλυσό-Ρόδου, ηλικίας 16 ετών (!!!) και Παλιουδάκης Άγγελος, από την Αθήνα.
Μετά από δεκαπέντε μήνες σκληρής και επίμονης δουλειάς, οι παραπάνω εκπλήρωσαν όλους τους σχετικούς όρους που θέτει ως στάνταρτ του διεθνούς ιδρύματος της «Γουικιμίντια», το οποίο είναι υπεύθυνο για κάθε προσπάθεια δημιουργίας νέας Wikipedia. Αξίζει να αναφερθεί πως όλη η παραπάνω προσπάθεια πιστοποιήθηκε, όπως προβλέπεται από το καθεστώς λειτουργίας της Wikipedia, μετά από σχετική αλληλογραφία και επαφές που είχε με τους υπεύθυνους του ιδρύματος της «Γουικιμίντια», ο κ. Θεοφάνης Μαλκίδης Δρ. Κοινωνικών Επιστημών.
Έτσι την 7η Ιανουαρίου 2009, δόθηκε η σχετική έγκριση για τη κανονική έκδοση της Ποντιακής Wikipedia σε δική της ανεξάρτητη σελίδα και από την 5η Μαρτίου άρχισε η κανονική της λειτουργία στη σελίδα:
http://pnt.wikipedia.org/
Λέγοντας «ποντιακή» εννοούμε ότι τα άρθρα της συγκεκριμένης εγκυκλοπαίδειας γράφονται αποκλειστικά στην ποντιακή διάλεκτο. Στόχος είναι φυσικά, να γίνει ένας συνδυασμός της νέας τεχνολογίας και της παλιάς συνήθειας (παράδοσης, γνώσης και ιστορίας) με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Έτσι ώστε να μπορεί να ανατρέχει στο εξής ο κάθε ενδιαφερόμενος, που θέλει να εξασκήσει τις γνώσεις του στην ποντιακή διάλεκτο και παράλληλα να καλυφθούν κυρίως τα «ποντιακά θέματα» και όχι μόνο.
Η Ποντιακή Wikipedia («ανοιχτόν εγκυκλοπαίδεια ντο γράφκεται και τρανείν απ' ατείνς που θέλνε») δημιουργήθηκε από το μηδέν και σήμερα μετά από 17 μήνες λειτουργίας της, κατάφερε έχει τη δική της στέγη και να περιέχει 165 άρθρα.
Μεταξύ των άλλων, εκπροσωπεί πλέον επάξια το Ποντιακό Ελληνισμό, αλλά και μέσω αυτού τον Οικουμενικό Ελληνισμό, μέσα στη μεγάλη και παγκοσμίου φήμης οικογένεια της Wikipedia.
Από εδώ και πέρα το θέμα, μετά την επίσημη έγκριση για τη λειτουργία της ιστοσελίδας, αποκτά άλλη βαρύτητα και για το λόγο αυτό, τα μέλη της κοινότητας, καλούν όλους όσους γνωρίζουν την ποντιακή, να στηρίξουνε την προσπάθεια αυτή και να συνεισφέρουν στην Ποντιακή Wikipedia, η οποία είναι πλέον κοινό κτήμα όλων των Ελλήνων Ποντίων και Ποντιόφωνων παγκοσμίως.
Με τη Ποντιακή Wikipedia, της οποίας η άδεια επίσημης λειτουργίας δόθηκε παράλληλα με την αναφορά στον Άτλαντα γλωσσών της UNESCO για την ποντιακή διάλεκτο, πραγματοποιήθηκε ένα σημαντικότατο βήμα για τη διάσωση και παράλληλα διάδοση της σχεδόν 3 χιλιετιών αρχαιοελληνικής αυτής διαλέκτου, στις γενεές του μέλλοντος.
Τέλος, για τη σημαντική αυτή εξέλιξη για την ποντιακή διάλεκτο τα μέλη της κοινότητας της Ποντιακής Wikipedia ευχαριστούν θερμά, τους:
Μαλκίδη Θεοφάνη, Δρ. Κοινωνικών Επιστημών
Καρυπίδου Σοφία, Μέλος Συντονιστικής Επιτροπής Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού (ΣΑΕ) περιφέρειας Ευρώπης & μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων Ευρώπης (ΟΣΕΠΕ).
Αμαραντίδη Γεώργιο, Συντονιστή του ΣΑΕ-Περιφέρειας Ευρώπης και πρώην Πρόεδρο της ΟΣΕΠΕ.
Γαλανίδη Χρήστο, Επίτιμο Πρόεδρο της ΟΣΕΠΕ & Μέλους της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών.
Meijssen Gerard, Υπεύθυνο του Language Comitee της Wikimedia.
Διαμαντίδη Ιωάννη, Πρόεδρο της Κοινότητας Ζίντελφινγκεν-Μπόμπλινγκεν.
Παπαδοπούλου Δήμητρα, Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων Ευρώπης.
Οξυζίδη Δημήτριο, Πρόεδρο της Ποντιακής Εστίας Στουτγάρδης.
Μωυσίδη Ιωάννη, Γενικό Γραμματέα της Ένωσης Ελλήνων Επιστημόνων Βάδης Βυτεμβέργης.
Ανδρεάδη Γεώργιο, Συγγραφέα.
Νικολαίδη Γεώργιο, Συντονιστή Νεολαίας της ΟΣΕΠΕ.
Κερίδη Γεώργιο, Υπεύθυνο Πολυμέσων της Νεολαίας ΟΣΕΠΕ.
Παράσογλου Αντώνιο, Υπεύθυνο Πολιτιστικού της Νεολαίας ΟΣΕΠΕ.
Καλπακίδη Επαμεινώνδα, Υπεύθυνο Δημοσίων Σχέσεων-Τύπου της Νεολαίας ΟΣΕΠΕ.
Σεβαστή Συμεωνίδου, Γενικό Γραμματέα της Νεολαίας ΟΣΕΠΕ & Μέλους Συντονιστικής Επιτροπής Νεολαίας ΣΑΕ-Ευρώπης.
Δημητριάδη Ανδρέα, Υπεύθυνο Πολυμέσων του ΣΑΕ-Περιφέρειας Ευρώπης.
Μπούντο Αθανάσιο, Υπεύθυνο Πολυμέσων του ΣΑΕ & Μέλους Συντονιστικής Επιτροπής Νεολαίας ΣΑΕ-Ευρώπης.
Οσιπίδη Ανέστη, πρώην Γενικό Γραμματέα της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων Ευρώπης.
Παπαδόπουλο Ιωάννη, Πρόεδρο του Ποντιακού Συλλόγου Ακρίτες Χερμπρέχτινγκεν.
Ιστοσελίδα : http://www.pontosworld.com/
Ιστολόγια: http://taxalia.blogspot.com/ http://makedonier.blogspot.com/ http://dhmoths.blogspot.com/ http://eptalofos.madblog.gr/ http://troktiko.blogspot.com/
Η Ρωμανία και αν επέρασε, ανθεί και φέρει κι άλλο. Υείαν και ευλογίαν.
Δύο προγράμματα εκταφών στην Κύπρο ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ. Εφημερίδα Σημερινή
O αριθμός των Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων του καταλόγου των 1493 υποθέσεων που κατατέθηκαν στη ΔΕΑ και των οποίων η τύχη παραμένει αδιευκρίνιστη, είναι 1390.Τους τελευταίους μήνες γίνονται πάρα πολλές προσπάθειες από τη Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων με σκοπό τον εντοπισμό αγνοουμένων και πεσόντων στις ελεύθερες και κατεχόμενες περιοχές. Το τελευταίο διάστημα οι ενέργειες έχουν επικεντρωθεί σε τρία σημεία στακατεχόμενα.Δηλαδή: στους Βοτανικούς Κήπους στην Κερύνεια, στην Αμμόχωστο και στη Μεσαορία (περιοχή Άσσιας). Ακόμα, στις ελεύθερες περιοχές, εκταφές έγιναν στο Πετροφάνη και στο έδαφος Μαθιάτη.Η «Σ» παρουσιάζει σήμερα αναλυτικά τα δυο ξεχωριστά προγράμματα εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων αγνοουμένων και πεσόντων στην Κυπριακή Δημοκρατία. Χαρακτηριστικά, στις ελεύθερες περιοχές ταυτοποιήθηκαν μέχρι στιγμής 185 λείψανα, περιλαμβανομένων 37 Ελλαδιτών πεσόντων και 14 Ελλαδιτών αγνοουμένων. Παράλληλα, ταυτοποιήθηκαν τα λείψανα 32 Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων.Τα προγράμματα, όπως περιγράφονται σε σημείωμα της Υπηρεσίας Αγνοουμένων είναι τα ακόλουθα:Α. Πρόγραμμα Κυπριακής ΔημοκρατίαςΤο πρόγραμμα άρχισε το 1999 με πρωτοβουλία της Κυπριακής Δημοκρατίας και αφορούσε εκταφές λειψάνων αγνοουμένων και γνωστών και άγνωστων πεσόντων που τάφηκαν το 1974 πρόχειρα σε ομαδικούς τάφους στις ελεύθερες περιοχές και ειδικά στα κοιμητήρια Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Λακατάμιας. Οι εκταφές στις ελεύθερες περιοχές πραγματοποιήθηκαν από τη μη Κυβερνητική Ομάδα των Γιατρών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και οι αναλύσεις DΝΑ από το εργαστήριο Δικανικής Γενετικής του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου.Το πρόγραμμα δεν έχει ολοκληρωθεί και για το λόγο ότι ένας αριθμός λειψάνων που πιστεύετο ότι αφορούσαν Ελλαδίτες εκτάφηκαν την περίοδο 1979-81 και δόθηκαν σε οικογένειες στην Ελλάδα. Στα πλαίσια του προγράμματος πραγματοποιήθηκαν και εκταφές στην Ελλάδα και τα λείψανα μεταφέρθηκαν στην Κύπρο, όπου διαπιστώθηκε επιστημονικά ότι δόθηκαν σε λάθος οικογένειες. Η διαδικασία εκταφών στην Ελλάδα δεν έχει ολοκληρωθεί. Υπολείπεται η εκταφή και μεταφορά στην Κύπρο λειψάνων που κατέχουν ακόμα έντεκα οικογένειες Ελλαδιτών πεσόντων.Επίσης, αντιμετωπίζουμε και κάποια προβλήματα στον τομέα λήψης γενετικού υλικού από οικογένειες Ελλαδιτών αγνοουμένων και πεσόντων, οι οποίες μέχρι στιγμής δεν έχουν συνεργαστεί.Στα πλαίσια του προγράμματος εκταφών στις ελεύθερες περιοχές ταυτοποιήθηκαν μέχρι στιγμής 185 λείψανα. Πρόκειται για 28 υποθέσεις του επίσημου καταλόγου αγνοουμένων που κατατέθηκαν στη ΔΕΑ, 22 υποθέσεις αγνοουμένων της κατηγορίας των 126 υποθέσεων που δεν κατατέθηκαν αρχικά στη ΔΕΑ και 135 υποθέσεις επωνύμων και αγνώστων πεσόντων, στις οποίες περιλαμβάνονται και 4 υποθέσεις του πραξικοπήματος.Στις πιο πάνω υποθέσεις περιλαμβάνεται και η ταυτοποίηση λειψάνων 14 Ελλαδιτών αγνοουμένων και 37 Ελλαδιτών πεσόντων.Β. Πρόγραμμα εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων Κύπρου (ΔΕΑ), που λειτουργεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων ΕθνώνΤο πρόγραμμα άρχισε το 2005 και αφορά εκταφές λειψάνων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων στις κατεχόμενες και ελεύθερες περιοχές. Οι εκταφές και οι ανθρωπολογικές εξετάσεις πραγματοποιούνται από δικοινοτικές ομάδες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων επιστημόνων σε συνεργασία με την ξένη μη Κυβερνητική Οργάνωση Equiρo Argentino De Antroρologia Forense (EAAF). Οι αναλύσεις DΝΑ πραγματοποιούνται στο Εργαστήριο Δικανικής Γενετικής του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου με τη συμμετοχή και Τουρκοκυπρίων γενετιστών. Στο πλαίσιο του προγράμματος ταυτοποιήθηκαν μέχρι τώρα τα λείψανα 103 Ελληνοκυπρίων και 32 Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων. Εκτός από τα λείψανα που ταυτοποιήθηκαν υπάρχουν στο ανθρωπολογικό εργαστήριο της ΔΕΑ στο αεροδρόμιο Λευκωσίας και γύρω στα 320 άλλα λείψανα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, που εκτάφηκαν στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ. Αρκετά από τα λείψανα αυτά δεν είναι ολοκληρωμένα και ένας αριθμός εκτιμάται ότι ανήκουν σε Ελληνοκύπριους πεσόντες και όχι αγνοουμένους. Σημειώνεται ότι στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου έχει ήδη αποσταλεί ένας μεγάλος αριθμός σκελετικών δειγμάτων για σκοπούς ταυτοποίησης με τη μέθοδο του ΟΝΑ. Οι εκταφές συνεχίζονται τόσο στις κατεχόμενες όσο και στις ελεύθερες περιοχές.Δεν υπάρχουν ταυτοποιήσεις λειψάνων Ελλαδιτών αγνοουμένων και πεσόντων μέχρι σήμερα στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ.Aδιευκρίνιστη ακόμη η τύχη 1390 αγνοουμένων1. Υποθέσεις Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων των οποίων η τύχη παραμένει αδιευκρίνιστηΗ ελληνοκυπριακή πλευρά κατέθεσε στη ΔΕΑ 1493 υποθέσεις Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων. Μέχρι σήμερα ταυτοποιήθηκαν οι πιο κάτω υποθέσεις:Ι. Πρόγραμμα εκταφών Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων (ΔΕΑ) 74ΙΙ. Πρόγραμμα εκταφών Κυπριακής Δημοκρατίας στις ελεύθερες περιοχές 28111. Πρόγραμμα αμερικανικής κυβέρνησης για διευκρίνιση της τύχης πέντε Αμερικανών υπηκόων κυπριακής καταγωγής 1Με βάση τα πιο πάνω, ο αριθμός των Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων του καταλόγου των 1493 υποθέσεων που κατατέθηκαν στη ΔΕΑ και των οποίων η τύχη παραμένει αδιευκρίνιστη είναι 13902. Άλλες υποθέσεις αγνοουμένων των οποίων η τύχη παραμένει αδιευκρίνιστη(α) Κατηγορία 126 υποθέσεων αγνοουμένων που περιλαμβάνονταν στον κατάλογο των 1619 υποθέσεων και οι οποίες δεν κατατέθηκαν αρχικά στη ΔΕΑ.Από τις υποθέσεις αυτές ταυτoποιήθηκαν 22 στα πλαίσια του προγράμματος της Κυπριακής Δημοκρατίας και 3 στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ.Παραμένει αδιευκρίνιστη η τύχη των υπολοίπων 101 υποθέσεων.(β) Υποθέσεις Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων της περιόδου 1963-64.Οι υποθέσεις αυτές παρουσιάστηκαν στη ΔΕΑ για να τύχουν της ίδιας μεταχείρισης όπως και οι υποθέσεις αγνοουμένων του 1974 με επίσημο έγγραφο στις 26.4.2007. Πρόκειται για 42 υποθέσεις στις οποίες περιλαμβάνονται και τρεις υποθέσεις Ελλήνων υπηκόων. Μέχρι στιγμής δεν έχουν ταυτοποιηθεί λείψανα που να ανήκουν σε Ελληνοκύπριους αγνοουμένους της περιόδου 1963-64.3. Υποθέσεις Ελληνοκυπρίων πεσόντων που τάφηκαν σε γνωστούς και άγνωστους χώρους ταφής στις κατεχόμενες περιοχέςΠρόκειται για 542 υποθέσεις πεσόντων που τάφηκαν από τους Τούρκους ή Ελληνοκυπρίους που εκτελούσαν διαταγές των Τούρκων στις κατεχόμενεςπεριοχές σε γνωστούς και άγνωστους χώρους ταφής. Κατάσταση με τις υποθέσεις αυτές κατατέθηκε στη ΔΕΑ και για το λόγο ότι στις εκταφές που πραγματοποιούνται στις κατεχόμενες περιοχές δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων αν πρόκειται για υποθέσεις αγνοουμένων ή πεσόντων. Επισημαίνεται ότι αρκετά από τα λείψανα που εκτάφηκαν στις κατεχόμενες περιοχές και δεν έτυχαν ταυτοποίησης μέχρι στιγμής αφορούν υποθέσεις της κατηγορίας αυτής και όχι αγνοουμένων του καταλόγου των 1493. Μέχρι τώρα, στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ ταυτοποιήθηκαν λείψανα που ανήκουν σε 26 πεσόντες αυτής της κατηγορίας.4. Υποθέσεις Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων που κατατέθηκαν στη ΔΕΑΑφορά 502 υποθέσεις Τουρκοκυπρίων των περιόδων 1963-64 και 1974. Μέχρι στιγμής, στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ ταυτοποιήθηκαντα λείψανα 32 Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων. Επισημαίνεται ότι στο ανθρωπολογικό εργαστήριο της ΔΕΑ υπάρχουν περίπου 80 άλλα λείψανα Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων που εκτάφηκαν στις ελεύθερες περιοχές, των οποίων αναμένεται η ταυτοποίηση.
InfognomonPolitics
Δύο προγράμματα εκταφών στην Κύπρο
Posted: 16 Mar 2009 09:54 AM PDT
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗO αριθμός των Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων του καταλόγου των 1493 υποθέσεων που κατατέθηκαν στη ΔΕΑ και των οποίων η τύχη παραμένει αδιευκρίνιστη, είναι 1390.Τους τελευταίους μήνες γίνονται πάρα πολλές προσπάθειες από τη Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων με σκοπό τον εντοπισμό αγνοουμένων και πεσόντων στις ελεύθερες και κατεχόμενες περιοχές. Το τελευταίο διάστημα οι ενέργειες έχουν επικεντρωθεί σε τρία σημεία στακατεχόμενα.Δηλαδή: στους Βοτανικούς Κήπους στην Κερύνεια, στην Αμμόχωστο και στη Μεσαορία (περιοχή Άσσιας). Ακόμα, στις ελεύθερες περιοχές, εκταφές έγιναν στο Πετροφάνη και στο έδαφος Μαθιάτη.Η «Σ» παρουσιάζει σήμερα αναλυτικά τα δυο ξεχωριστά προγράμματα εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων αγνοουμένων και πεσόντων στην Κυπριακή Δημοκρατία. Χαρακτηριστικά, στις ελεύθερες περιοχές ταυτοποιήθηκαν μέχρι στιγμής 185 λείψανα, περιλαμβανομένων 37 Ελλαδιτών πεσόντων και 14 Ελλαδιτών αγνοουμένων. Παράλληλα, ταυτοποιήθηκαν τα λείψανα 32 Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων.Τα προγράμματα, όπως περιγράφονται σε σημείωμα της Υπηρεσίας Αγνοουμένων είναι τα ακόλουθα:Α. Πρόγραμμα Κυπριακής ΔημοκρατίαςΤο πρόγραμμα άρχισε το 1999 με πρωτοβουλία της Κυπριακής Δημοκρατίας και αφορούσε εκταφές λειψάνων αγνοουμένων και γνωστών και άγνωστων πεσόντων που τάφηκαν το 1974 πρόχειρα σε ομαδικούς τάφους στις ελεύθερες περιοχές και ειδικά στα κοιμητήρια Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Λακατάμιας. Οι εκταφές στις ελεύθερες περιοχές πραγματοποιήθηκαν από τη μη Κυβερνητική Ομάδα των Γιατρών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και οι αναλύσεις DΝΑ από το εργαστήριο Δικανικής Γενετικής του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου.Το πρόγραμμα δεν έχει ολοκληρωθεί και για το λόγο ότι ένας αριθμός λειψάνων που πιστεύετο ότι αφορούσαν Ελλαδίτες εκτάφηκαν την περίοδο 1979-81 και δόθηκαν σε οικογένειες στην Ελλάδα. Στα πλαίσια του προγράμματος πραγματοποιήθηκαν και εκταφές στην Ελλάδα και τα λείψανα μεταφέρθηκαν στην Κύπρο, όπου διαπιστώθηκε επιστημονικά ότι δόθηκαν σε λάθος οικογένειες. Η διαδικασία εκταφών στην Ελλάδα δεν έχει ολοκληρωθεί. Υπολείπεται η εκταφή και μεταφορά στην Κύπρο λειψάνων που κατέχουν ακόμα έντεκα οικογένειες Ελλαδιτών πεσόντων.Επίσης, αντιμετωπίζουμε και κάποια προβλήματα στον τομέα λήψης γενετικού υλικού από οικογένειες Ελλαδιτών αγνοουμένων και πεσόντων, οι οποίες μέχρι στιγμής δεν έχουν συνεργαστεί.Στα πλαίσια του προγράμματος εκταφών στις ελεύθερες περιοχές ταυτοποιήθηκαν μέχρι στιγμής 185 λείψανα. Πρόκειται για 28 υποθέσεις του επίσημου καταλόγου αγνοουμένων που κατατέθηκαν στη ΔΕΑ, 22 υποθέσεις αγνοουμένων της κατηγορίας των 126 υποθέσεων που δεν κατατέθηκαν αρχικά στη ΔΕΑ και 135 υποθέσεις επωνύμων και αγνώστων πεσόντων, στις οποίες περιλαμβάνονται και 4 υποθέσεις του πραξικοπήματος.Στις πιο πάνω υποθέσεις περιλαμβάνεται και η ταυτοποίηση λειψάνων 14 Ελλαδιτών αγνοουμένων και 37 Ελλαδιτών πεσόντων.Β. Πρόγραμμα εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων Κύπρου (ΔΕΑ), που λειτουργεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων ΕθνώνΤο πρόγραμμα άρχισε το 2005 και αφορά εκταφές λειψάνων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων στις κατεχόμενες και ελεύθερες περιοχές. Οι εκταφές και οι ανθρωπολογικές εξετάσεις πραγματοποιούνται από δικοινοτικές ομάδες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων επιστημόνων σε συνεργασία με την ξένη μη Κυβερνητική Οργάνωση Equiρo Argentino De Antroρologia Forense (EAAF). Οι αναλύσεις DΝΑ πραγματοποιούνται στο Εργαστήριο Δικανικής Γενετικής του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου με τη συμμετοχή και Τουρκοκυπρίων γενετιστών. Στο πλαίσιο του προγράμματος ταυτοποιήθηκαν μέχρι τώρα τα λείψανα 103 Ελληνοκυπρίων και 32 Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων. Εκτός από τα λείψανα που ταυτοποιήθηκαν υπάρχουν στο ανθρωπολογικό εργαστήριο της ΔΕΑ στο αεροδρόμιο Λευκωσίας και γύρω στα 320 άλλα λείψανα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, που εκτάφηκαν στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ. Αρκετά από τα λείψανα αυτά δεν είναι ολοκληρωμένα και ένας αριθμός εκτιμάται ότι ανήκουν σε Ελληνοκύπριους πεσόντες και όχι αγνοουμένους. Σημειώνεται ότι στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου έχει ήδη αποσταλεί ένας μεγάλος αριθμός σκελετικών δειγμάτων για σκοπούς ταυτοποίησης με τη μέθοδο του ΟΝΑ. Οι εκταφές συνεχίζονται τόσο στις κατεχόμενες όσο και στις ελεύθερες περιοχές.Δεν υπάρχουν ταυτοποιήσεις λειψάνων Ελλαδιτών αγνοουμένων και πεσόντων μέχρι σήμερα στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ.Aδιευκρίνιστη ακόμη η τύχη 1390 αγνοουμένων1. Υποθέσεις Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων των οποίων η τύχη παραμένει αδιευκρίνιστηΗ ελληνοκυπριακή πλευρά κατέθεσε στη ΔΕΑ 1493 υποθέσεις Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων. Μέχρι σήμερα ταυτοποιήθηκαν οι πιο κάτω υποθέσεις:Ι. Πρόγραμμα εκταφών Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων (ΔΕΑ) 74ΙΙ. Πρόγραμμα εκταφών Κυπριακής Δημοκρατίας στις ελεύθερες περιοχές 28111. Πρόγραμμα αμερικανικής κυβέρνησης για διευκρίνιση της τύχης πέντε Αμερικανών υπηκόων κυπριακής καταγωγής 1Με βάση τα πιο πάνω, ο αριθμός των Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων του καταλόγου των 1493 υποθέσεων που κατατέθηκαν στη ΔΕΑ και των οποίων η τύχη παραμένει αδιευκρίνιστη είναι 13902. Άλλες υποθέσεις αγνοουμένων των οποίων η τύχη παραμένει αδιευκρίνιστη(α) Κατηγορία 126 υποθέσεων αγνοουμένων που περιλαμβάνονταν στον κατάλογο των 1619 υποθέσεων και οι οποίες δεν κατατέθηκαν αρχικά στη ΔΕΑ.Από τις υποθέσεις αυτές ταυτoποιήθηκαν 22 στα πλαίσια του προγράμματος της Κυπριακής Δημοκρατίας και 3 στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ.Παραμένει αδιευκρίνιστη η τύχη των υπολοίπων 101 υποθέσεων.(β) Υποθέσεις Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων της περιόδου 1963-64.Οι υποθέσεις αυτές παρουσιάστηκαν στη ΔΕΑ για να τύχουν της ίδιας μεταχείρισης όπως και οι υποθέσεις αγνοουμένων του 1974 με επίσημο έγγραφο στις 26.4.2007. Πρόκειται για 42 υποθέσεις στις οποίες περιλαμβάνονται και τρεις υποθέσεις Ελλήνων υπηκόων. Μέχρι στιγμής δεν έχουν ταυτοποιηθεί λείψανα που να ανήκουν σε Ελληνοκύπριους αγνοουμένους της περιόδου 1963-64.3. Υποθέσεις Ελληνοκυπρίων πεσόντων που τάφηκαν σε γνωστούς και άγνωστους χώρους ταφής στις κατεχόμενες περιοχέςΠρόκειται για 542 υποθέσεις πεσόντων που τάφηκαν από τους Τούρκους ή Ελληνοκυπρίους που εκτελούσαν διαταγές των Τούρκων στις κατεχόμενεςπεριοχές σε γνωστούς και άγνωστους χώρους ταφής. Κατάσταση με τις υποθέσεις αυτές κατατέθηκε στη ΔΕΑ και για το λόγο ότι στις εκταφές που πραγματοποιούνται στις κατεχόμενες περιοχές δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων αν πρόκειται για υποθέσεις αγνοουμένων ή πεσόντων. Επισημαίνεται ότι αρκετά από τα λείψανα που εκτάφηκαν στις κατεχόμενες περιοχές και δεν έτυχαν ταυτοποίησης μέχρι στιγμής αφορούν υποθέσεις της κατηγορίας αυτής και όχι αγνοουμένων του καταλόγου των 1493. Μέχρι τώρα, στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ ταυτοποιήθηκαν λείψανα που ανήκουν σε 26 πεσόντες αυτής της κατηγορίας.4. Υποθέσεις Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων που κατατέθηκαν στη ΔΕΑΑφορά 502 υποθέσεις Τουρκοκυπρίων των περιόδων 1963-64 και 1974. Μέχρι στιγμής, στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ ταυτοποιήθηκαντα λείψανα 32 Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων. Επισημαίνεται ότι στο ανθρωπολογικό εργαστήριο της ΔΕΑ υπάρχουν περίπου 80 άλλα λείψανα Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων που εκτάφηκαν στις ελεύθερες περιοχές, των οποίων αναμένεται η ταυτοποίηση.
InfognomonPolitics
Δύο προγράμματα εκταφών στην Κύπρο
Posted: 16 Mar 2009 09:54 AM PDT
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗO αριθμός των Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων του καταλόγου των 1493 υποθέσεων που κατατέθηκαν στη ΔΕΑ και των οποίων η τύχη παραμένει αδιευκρίνιστη, είναι 1390.Τους τελευταίους μήνες γίνονται πάρα πολλές προσπάθειες από τη Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων με σκοπό τον εντοπισμό αγνοουμένων και πεσόντων στις ελεύθερες και κατεχόμενες περιοχές. Το τελευταίο διάστημα οι ενέργειες έχουν επικεντρωθεί σε τρία σημεία στακατεχόμενα.Δηλαδή: στους Βοτανικούς Κήπους στην Κερύνεια, στην Αμμόχωστο και στη Μεσαορία (περιοχή Άσσιας). Ακόμα, στις ελεύθερες περιοχές, εκταφές έγιναν στο Πετροφάνη και στο έδαφος Μαθιάτη.Η «Σ» παρουσιάζει σήμερα αναλυτικά τα δυο ξεχωριστά προγράμματα εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων αγνοουμένων και πεσόντων στην Κυπριακή Δημοκρατία. Χαρακτηριστικά, στις ελεύθερες περιοχές ταυτοποιήθηκαν μέχρι στιγμής 185 λείψανα, περιλαμβανομένων 37 Ελλαδιτών πεσόντων και 14 Ελλαδιτών αγνοουμένων. Παράλληλα, ταυτοποιήθηκαν τα λείψανα 32 Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων.Τα προγράμματα, όπως περιγράφονται σε σημείωμα της Υπηρεσίας Αγνοουμένων είναι τα ακόλουθα:Α. Πρόγραμμα Κυπριακής ΔημοκρατίαςΤο πρόγραμμα άρχισε το 1999 με πρωτοβουλία της Κυπριακής Δημοκρατίας και αφορούσε εκταφές λειψάνων αγνοουμένων και γνωστών και άγνωστων πεσόντων που τάφηκαν το 1974 πρόχειρα σε ομαδικούς τάφους στις ελεύθερες περιοχές και ειδικά στα κοιμητήρια Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Λακατάμιας. Οι εκταφές στις ελεύθερες περιοχές πραγματοποιήθηκαν από τη μη Κυβερνητική Ομάδα των Γιατρών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και οι αναλύσεις DΝΑ από το εργαστήριο Δικανικής Γενετικής του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου.Το πρόγραμμα δεν έχει ολοκληρωθεί και για το λόγο ότι ένας αριθμός λειψάνων που πιστεύετο ότι αφορούσαν Ελλαδίτες εκτάφηκαν την περίοδο 1979-81 και δόθηκαν σε οικογένειες στην Ελλάδα. Στα πλαίσια του προγράμματος πραγματοποιήθηκαν και εκταφές στην Ελλάδα και τα λείψανα μεταφέρθηκαν στην Κύπρο, όπου διαπιστώθηκε επιστημονικά ότι δόθηκαν σε λάθος οικογένειες. Η διαδικασία εκταφών στην Ελλάδα δεν έχει ολοκληρωθεί. Υπολείπεται η εκταφή και μεταφορά στην Κύπρο λειψάνων που κατέχουν ακόμα έντεκα οικογένειες Ελλαδιτών πεσόντων.Επίσης, αντιμετωπίζουμε και κάποια προβλήματα στον τομέα λήψης γενετικού υλικού από οικογένειες Ελλαδιτών αγνοουμένων και πεσόντων, οι οποίες μέχρι στιγμής δεν έχουν συνεργαστεί.Στα πλαίσια του προγράμματος εκταφών στις ελεύθερες περιοχές ταυτοποιήθηκαν μέχρι στιγμής 185 λείψανα. Πρόκειται για 28 υποθέσεις του επίσημου καταλόγου αγνοουμένων που κατατέθηκαν στη ΔΕΑ, 22 υποθέσεις αγνοουμένων της κατηγορίας των 126 υποθέσεων που δεν κατατέθηκαν αρχικά στη ΔΕΑ και 135 υποθέσεις επωνύμων και αγνώστων πεσόντων, στις οποίες περιλαμβάνονται και 4 υποθέσεις του πραξικοπήματος.Στις πιο πάνω υποθέσεις περιλαμβάνεται και η ταυτοποίηση λειψάνων 14 Ελλαδιτών αγνοουμένων και 37 Ελλαδιτών πεσόντων.Β. Πρόγραμμα εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων Κύπρου (ΔΕΑ), που λειτουργεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων ΕθνώνΤο πρόγραμμα άρχισε το 2005 και αφορά εκταφές λειψάνων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων στις κατεχόμενες και ελεύθερες περιοχές. Οι εκταφές και οι ανθρωπολογικές εξετάσεις πραγματοποιούνται από δικοινοτικές ομάδες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων επιστημόνων σε συνεργασία με την ξένη μη Κυβερνητική Οργάνωση Equiρo Argentino De Antroρologia Forense (EAAF). Οι αναλύσεις DΝΑ πραγματοποιούνται στο Εργαστήριο Δικανικής Γενετικής του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου με τη συμμετοχή και Τουρκοκυπρίων γενετιστών. Στο πλαίσιο του προγράμματος ταυτοποιήθηκαν μέχρι τώρα τα λείψανα 103 Ελληνοκυπρίων και 32 Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων. Εκτός από τα λείψανα που ταυτοποιήθηκαν υπάρχουν στο ανθρωπολογικό εργαστήριο της ΔΕΑ στο αεροδρόμιο Λευκωσίας και γύρω στα 320 άλλα λείψανα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, που εκτάφηκαν στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ. Αρκετά από τα λείψανα αυτά δεν είναι ολοκληρωμένα και ένας αριθμός εκτιμάται ότι ανήκουν σε Ελληνοκύπριους πεσόντες και όχι αγνοουμένους. Σημειώνεται ότι στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου έχει ήδη αποσταλεί ένας μεγάλος αριθμός σκελετικών δειγμάτων για σκοπούς ταυτοποίησης με τη μέθοδο του ΟΝΑ. Οι εκταφές συνεχίζονται τόσο στις κατεχόμενες όσο και στις ελεύθερες περιοχές.Δεν υπάρχουν ταυτοποιήσεις λειψάνων Ελλαδιτών αγνοουμένων και πεσόντων μέχρι σήμερα στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ.Aδιευκρίνιστη ακόμη η τύχη 1390 αγνοουμένων1. Υποθέσεις Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων των οποίων η τύχη παραμένει αδιευκρίνιστηΗ ελληνοκυπριακή πλευρά κατέθεσε στη ΔΕΑ 1493 υποθέσεις Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων. Μέχρι σήμερα ταυτοποιήθηκαν οι πιο κάτω υποθέσεις:Ι. Πρόγραμμα εκταφών Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων (ΔΕΑ) 74ΙΙ. Πρόγραμμα εκταφών Κυπριακής Δημοκρατίας στις ελεύθερες περιοχές 28111. Πρόγραμμα αμερικανικής κυβέρνησης για διευκρίνιση της τύχης πέντε Αμερικανών υπηκόων κυπριακής καταγωγής 1Με βάση τα πιο πάνω, ο αριθμός των Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων του καταλόγου των 1493 υποθέσεων που κατατέθηκαν στη ΔΕΑ και των οποίων η τύχη παραμένει αδιευκρίνιστη είναι 13902. Άλλες υποθέσεις αγνοουμένων των οποίων η τύχη παραμένει αδιευκρίνιστη(α) Κατηγορία 126 υποθέσεων αγνοουμένων που περιλαμβάνονταν στον κατάλογο των 1619 υποθέσεων και οι οποίες δεν κατατέθηκαν αρχικά στη ΔΕΑ.Από τις υποθέσεις αυτές ταυτoποιήθηκαν 22 στα πλαίσια του προγράμματος της Κυπριακής Δημοκρατίας και 3 στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ.Παραμένει αδιευκρίνιστη η τύχη των υπολοίπων 101 υποθέσεων.(β) Υποθέσεις Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων της περιόδου 1963-64.Οι υποθέσεις αυτές παρουσιάστηκαν στη ΔΕΑ για να τύχουν της ίδιας μεταχείρισης όπως και οι υποθέσεις αγνοουμένων του 1974 με επίσημο έγγραφο στις 26.4.2007. Πρόκειται για 42 υποθέσεις στις οποίες περιλαμβάνονται και τρεις υποθέσεις Ελλήνων υπηκόων. Μέχρι στιγμής δεν έχουν ταυτοποιηθεί λείψανα που να ανήκουν σε Ελληνοκύπριους αγνοουμένους της περιόδου 1963-64.3. Υποθέσεις Ελληνοκυπρίων πεσόντων που τάφηκαν σε γνωστούς και άγνωστους χώρους ταφής στις κατεχόμενες περιοχέςΠρόκειται για 542 υποθέσεις πεσόντων που τάφηκαν από τους Τούρκους ή Ελληνοκυπρίους που εκτελούσαν διαταγές των Τούρκων στις κατεχόμενεςπεριοχές σε γνωστούς και άγνωστους χώρους ταφής. Κατάσταση με τις υποθέσεις αυτές κατατέθηκε στη ΔΕΑ και για το λόγο ότι στις εκταφές που πραγματοποιούνται στις κατεχόμενες περιοχές δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων αν πρόκειται για υποθέσεις αγνοουμένων ή πεσόντων. Επισημαίνεται ότι αρκετά από τα λείψανα που εκτάφηκαν στις κατεχόμενες περιοχές και δεν έτυχαν ταυτοποίησης μέχρι στιγμής αφορούν υποθέσεις της κατηγορίας αυτής και όχι αγνοουμένων του καταλόγου των 1493. Μέχρι τώρα, στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ ταυτοποιήθηκαν λείψανα που ανήκουν σε 26 πεσόντες αυτής της κατηγορίας.4. Υποθέσεις Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων που κατατέθηκαν στη ΔΕΑΑφορά 502 υποθέσεις Τουρκοκυπρίων των περιόδων 1963-64 και 1974. Μέχρι στιγμής, στα πλαίσια του προγράμματος της ΔΕΑ ταυτοποιήθηκαντα λείψανα 32 Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων. Επισημαίνεται ότι στο ανθρωπολογικό εργαστήριο της ΔΕΑ υπάρχουν περίπου 80 άλλα λείψανα Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων που εκτάφηκαν στις ελεύθερες περιοχές, των οποίων αναμένεται η ταυτοποίηση.
Κυριακή 15 Μαρτίου 2009
Παρουσίαση του βιβλίου «Σαμοθράκη: Ιστορία- Αρχαιολογία- Πολιτισμός» στην Αλεξανδρούπολη
Παρουσίαση του βιβλίου «Σαμοθράκη: Ιστορία- Αρχαιολογία- Πολιτισμός» στην Αλεξανδρούπολη
Με ιδιαίτερη επιτυχία και μεγάλη προσέλευση πολιτών πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βιβλίου «Σαμοθράκη: Ιστορία- Αρχαιολογία- Πολιτισμός» (Πρακτικά Επιστημονικού Συνεδρίου, Σαμοθράκη Σεπτέμβριος 2006, εκδόσεις Επίκεντρο), το Σάββατο 14 Μαρτίου στο Ανθίμειο Εκκλησιαστικό Κέντρο της Αλεξανδρούπολης. Εκ των διοργανωτών της εκδήλωσης μίλησαν ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως, Τραιανουπόλεως και Σαμοθράκης κ. Άνθιμος και ο εκπρόσωπος της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Ροδόπης- Έβρου κ. Μιν. Μηνόπουλος, οι οποίοι αναφέρθηκαν στη σημασία που έχει η έκδοση για κάθε πτυχή της ιστορίας της Σαμοθράκης. Το βιβλίο, το οποίο αποτελεί μία συμβολή στην ανάδειξη της ιστορίας του νησιού της Σαμοθράκης, προσπάθεια παρουσίασης των ευρημάτων που έχει φέρει έως σήμερα στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη, παρουσίαση των πτυχών του ιδιαίτερου πολιτισμού, που σχετίζονται με τη λαογραφία, και διατύπωση σκέψεων και προτάσεων για την ανάδειξή του, την τουριστική προβολή και αξιοποίησή του, τη διάσωση του φυσικού του κάλλους, το περιβάλλον και την οικολογία και τα πολιτιστικά δρώμενα, παρουσίασαν ο Γ. Πετρούδας και Γ. Χανός, νυν και πρώην Δήμαρχος Σαμοθράκης και οι συνεπιμελητές του βιβλίου Στράτος Δορδανάς και Φάνης Μαλκίδης, ενώ την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος Δημοσθένης Δούκας.Ο Δήμαρχος Σαμοθράκης Γ. Πετρούδας αναφέρθηκε στην σπουδαιότητα του βιβλίου που αποτελεί συμβολή στην ιστορία του νησιού και τόνισε την αναγκαιότητα να υπάρξουν και άλλες ανάλογες εκδόσεις, όπως και άλλες σημαντικές επιστημονικές συναντήσεις.Ο πρώην Δήμαρχος του νησιού Γ. Χανός, ο οποίος είχε στηρίξει την οργάνωση του Συνεδρίου, επισήμαινε την σημασία που έχει για τη Σαμοθράκη η ανάδειξη της ιστορίας της και τόνισε ότι πτυχές της τοπικής ιστορικής διαδρομής πρέπει να ενταχθούν στα σχολικά εγχειρίδια, ενώ θα πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια για να αναδειχθούν οι πτυχές της Σαμοθρακικής λαογραφίας.Ο Σ. Δορδανάς, μέλος της επιστημονικής και οργανωτικής επιτροπής του Συνεδρίου και συνεπιμελητής του τόμου αναφέρθηκε στις δυσκολίες που ανέκυψαν κατά την πραγματοποίηση του επιστημονικού συνεδρίου για τη Σαμοθράκη, οι οποίες ωστόσο ξεπεράστηκαν με τη συνδρομή του Δήμου της Σαμοθράκης και των πολλών εθελοντών. Επίσης τόνισε την σημασία της έκδοσης που αποτελεί απαρχή για αντίστοιχες επιστημονικές και ερευνητικές προσπάθειες στο μέλλον, ενώ ευχήθηκε η έκδοση να μεταφραστεί στη γερμανική, γλώσσα που χρησιμοποιούν οι πολλοί τουρίστες που επισκέπτονται το νησί, αλλά και αυτή που χρησιμοποιούν οι πολλοί Σαμοθρακίτες μετανάστες .Τέλος, ο Φ. Μαλκίδης ανέφερε ότι η μελέτη της ιστορίας και η αναγκαιότητα της ανάδειξης της τοπικής κληρονομιάς έχουν στρέψει, τα τελευταία χρόνια, την έρευνα προς την τοπική ιστορία κοινωνία, η οποία μέχρι πρότινος παρέμενε πολλές φορές στη σκιά του επιστημονικού ενδιαφέροντος χάρη του γενικού. Έτσι το βιβλίο τοποθετεί ως κεντρικό ζήτημα έρευνας και ενασχόλησης τη Σαμοθράκη, ένα ιδιαίτερης και παγκόσμιας αξίας νησί, που για χρόνια έμεινε στο περιθώριο. Επισήμαινε ότι οι επιστημονικές εργασίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο εμπεριέχουν γνώση αλλά κυρίως αληθινή αγάπη για τη Σαμοθράκη και ανοίγουν νέους ορίζοντες στην έρευνα για το νησί, ενώ αφιέρωσε την παρέμβασή του, στη μνήμη των θυμάτων του ολοκαυτώματος της Σαμοθράκης την 1η Σεπτεμβρίου 1821.
Με ιδιαίτερη επιτυχία και μεγάλη προσέλευση πολιτών πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βιβλίου «Σαμοθράκη: Ιστορία- Αρχαιολογία- Πολιτισμός» (Πρακτικά Επιστημονικού Συνεδρίου, Σαμοθράκη Σεπτέμβριος 2006, εκδόσεις Επίκεντρο), το Σάββατο 14 Μαρτίου στο Ανθίμειο Εκκλησιαστικό Κέντρο της Αλεξανδρούπολης. Εκ των διοργανωτών της εκδήλωσης μίλησαν ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως, Τραιανουπόλεως και Σαμοθράκης κ. Άνθιμος και ο εκπρόσωπος της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Ροδόπης- Έβρου κ. Μιν. Μηνόπουλος, οι οποίοι αναφέρθηκαν στη σημασία που έχει η έκδοση για κάθε πτυχή της ιστορίας της Σαμοθράκης. Το βιβλίο, το οποίο αποτελεί μία συμβολή στην ανάδειξη της ιστορίας του νησιού της Σαμοθράκης, προσπάθεια παρουσίασης των ευρημάτων που έχει φέρει έως σήμερα στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη, παρουσίαση των πτυχών του ιδιαίτερου πολιτισμού, που σχετίζονται με τη λαογραφία, και διατύπωση σκέψεων και προτάσεων για την ανάδειξή του, την τουριστική προβολή και αξιοποίησή του, τη διάσωση του φυσικού του κάλλους, το περιβάλλον και την οικολογία και τα πολιτιστικά δρώμενα, παρουσίασαν ο Γ. Πετρούδας και Γ. Χανός, νυν και πρώην Δήμαρχος Σαμοθράκης και οι συνεπιμελητές του βιβλίου Στράτος Δορδανάς και Φάνης Μαλκίδης, ενώ την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος Δημοσθένης Δούκας.Ο Δήμαρχος Σαμοθράκης Γ. Πετρούδας αναφέρθηκε στην σπουδαιότητα του βιβλίου που αποτελεί συμβολή στην ιστορία του νησιού και τόνισε την αναγκαιότητα να υπάρξουν και άλλες ανάλογες εκδόσεις, όπως και άλλες σημαντικές επιστημονικές συναντήσεις.Ο πρώην Δήμαρχος του νησιού Γ. Χανός, ο οποίος είχε στηρίξει την οργάνωση του Συνεδρίου, επισήμαινε την σημασία που έχει για τη Σαμοθράκη η ανάδειξη της ιστορίας της και τόνισε ότι πτυχές της τοπικής ιστορικής διαδρομής πρέπει να ενταχθούν στα σχολικά εγχειρίδια, ενώ θα πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια για να αναδειχθούν οι πτυχές της Σαμοθρακικής λαογραφίας.Ο Σ. Δορδανάς, μέλος της επιστημονικής και οργανωτικής επιτροπής του Συνεδρίου και συνεπιμελητής του τόμου αναφέρθηκε στις δυσκολίες που ανέκυψαν κατά την πραγματοποίηση του επιστημονικού συνεδρίου για τη Σαμοθράκη, οι οποίες ωστόσο ξεπεράστηκαν με τη συνδρομή του Δήμου της Σαμοθράκης και των πολλών εθελοντών. Επίσης τόνισε την σημασία της έκδοσης που αποτελεί απαρχή για αντίστοιχες επιστημονικές και ερευνητικές προσπάθειες στο μέλλον, ενώ ευχήθηκε η έκδοση να μεταφραστεί στη γερμανική, γλώσσα που χρησιμοποιούν οι πολλοί τουρίστες που επισκέπτονται το νησί, αλλά και αυτή που χρησιμοποιούν οι πολλοί Σαμοθρακίτες μετανάστες .Τέλος, ο Φ. Μαλκίδης ανέφερε ότι η μελέτη της ιστορίας και η αναγκαιότητα της ανάδειξης της τοπικής κληρονομιάς έχουν στρέψει, τα τελευταία χρόνια, την έρευνα προς την τοπική ιστορία κοινωνία, η οποία μέχρι πρότινος παρέμενε πολλές φορές στη σκιά του επιστημονικού ενδιαφέροντος χάρη του γενικού. Έτσι το βιβλίο τοποθετεί ως κεντρικό ζήτημα έρευνας και ενασχόλησης τη Σαμοθράκη, ένα ιδιαίτερης και παγκόσμιας αξίας νησί, που για χρόνια έμεινε στο περιθώριο. Επισήμαινε ότι οι επιστημονικές εργασίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο εμπεριέχουν γνώση αλλά κυρίως αληθινή αγάπη για τη Σαμοθράκη και ανοίγουν νέους ορίζοντες στην έρευνα για το νησί, ενώ αφιέρωσε την παρέμβασή του, στη μνήμη των θυμάτων του ολοκαυτώματος της Σαμοθράκης την 1η Σεπτεμβρίου 1821.
Ένωση Χειμαρριωτών
Ένωση Χειμαρριωτών
Κολοκοτρώνη 44
10560 – Αθήνα
info@himaraunion.com
www.himaraunion.com
τηλ: +306944908605
+306936660129
Αθήνα, 14 Μαρτίου 2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Την Τρίτη 10 Μαρτίου, ο εισαγγελέας Αυλώνα στην δίκη του δημάρχου Χιμάρας Βασίλη Μπολάνου για την αποξήλωση των οδικών πινακίδων, πρότεινε την καταδίκη του σε φυλάκιση ενός έτους και επιβολή χρηματικού προστίμου 4000 ευρώ για κατάχρηση εξουσίας και καταστροφή δημόσιας περιουσίας.
Τα πραγματικά γεγονότα έχουν ως εξής:
Το περασμένο έτος, αυθαίρετα και ως μη όφειλε, το αντίστοιχο αλβανικό ΥΠΕΧΩΔΕ αποφάσισε να τοποθετήσει πινακίδες οι οποίες υποδεικνύουν τα τοπωνύμια, τις συνοικίες, τα μνημεία καθώς και τις κύριες οδούς της Χιμάρας. Κατά την αλβανική νομοθεσία η συγκεκριμένη αρμοδιότητα ανήκει στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ο δήμος Χιμάρας, όμως, δεν ερωτήθη ποτέ για την τοποθέτηση των πινακίδων. Ο δήμαρχος Χιμάρας, συμμορφούμενος με τη νομιμότητα αφαίρεσε τις συγκεκριμένες πινακίδες για τρεις επιπλέον λόγους:
- Οι πινακίδες περιόριζαν τα όρια του δήμου και άφηναν τουριστικά «φιλέτα» εκτός δικαιοδοσίας του δήμου Χιμάρας με σκοπό να τα διαχειριστούν οι «εκλεκτοί» των αλβανών κυβερνώντων, όπως έγινε με την παραλία στη Νίβιτσα-Κακομαία.
- Καταστρατηγούσαν και παραποιούσαν τη σημασία των πολιτιστικών μνημείων, π.χ. το «Μοναστήρι του Σταυρού» αναφερόταν ως «Εκκλησία του Αγίου Σταυρού» και πολλά άλλα τέτοια ευτράπελα.
- Οι πινακίδες ήσαν δίγλωσσες (αλβανικά και αγγλικά) και όχι τρίγλωσσες. Δεν περιελάμβαναν δηλαδή την ελληνική ως μητρική μας γλώσσα κατά παράβαση αφ’ ενός του άρθρου 11 της Συμβάσεως Πλαισίου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις Εθνικές Μειονότητες και αφ’ ετέρου την προ ενός μόλις μηνός ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για αναγραφή των πινακίδων υποχρεωτικά και στα ελληνικά.
Η πρόταση του εισαγγελέα Αυλώνα προφανώς επηρεάστηκε από την εθνικιστική προπαγάνδα που ασκούν τα αλβανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης καθώς και αλβανοί βουλευτές όλων των παρατάξεων.
Η συγκεκριμένη δίωξη έρχεται να προστεθεί
στην πρόσφατη οριστική καταδίκη πέντε Χιμαριωτών από το ανώτατο δικαστήριο της Αλβανίας για τα γεγονότα των εκλογών του 2003 και
στη δίωξη δέκα Χιμαριωτών για συμμετοχή τους σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά του άγριου ξυλοδαρμού δύο συμπατριωτών μας από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Χιμάρας.
Πρέπει επίσης, να προβληματίσει η πρακτική των αλβανικών αρχών να δημοσιοποιούν τις διώξεις κατά ομογενών κάθε φορά που επισκέπτονται την Αλβανία Έλληνες επίσημοι. Συγκεκριμένα,
- Ενώ η υπόθεση των πέντε Χιμαριωτών εκκρεμούσε ενώπιον του ανωτάτου δικαστηρίου για δύο περίπου χρόνια, μετά από πλήθος αναβολών η απόφαση τελικά βγήκε μία ημέρα πριν την επίσκεψη της Υπουργού Εξωτερικών κυρίας Μπακογιάννη στα Τίρανα, με την ιδιότητα της προεδρευούσης του ΟΑΣΕ
- Η καταδίκη των 10 Χιμαριωτών για «συμμετοχή σε παράνομη διαδήλωση» για τον άγριο ξυλοδαρμό δύο συμπατριωτών μας πραγματοποιήθηκε μία ημέρα πριν την επίσκεψη του Υφυπουργού Εξωτερικών κυρίου Θεόδωρου Κασσίμη στην Αλβανία.
- Ενώ το δικαστήριο για την εκδίκαση της υπόθεσης του δημάρχου είχε αναβληθεί πολλές φορές αποφάσισαν να δημοσιοποιήσουν την πρόταση του εισαγγελέα μία ημέρα πριν επισκεφθεί την Αλβανία ο Υφυπουργός Εξωτερικών κύριος Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης.
Αυτές οι συμπεριφορές δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως τυχαίες. Το αλβανικό κατεστημένο κάνει επίδειξη δυνάμεως επιχειρώντας να τρομοκρατήσει και να κάμψει τις εστίες αντιστάσεως στη Χιμάρα και στη Βόρειο Ήπειρο γενικότερα.
Η Ένωση Χειμαρριωτών καταγγέλει για μία ακόμη φορά τις αλβανικές μεθοδεύσεις και ζητά από το αλβανικό κράτος
· να σεβαστεί το δικαίωμά μας στον αυτοπροσδιορισμό ως Ελλήνων και
· να σταματήσει την ποινικοποίηση της πολιτικής και κοινωνικής μας δραστηριότητας.
Προαγγέλουμε την προσφυγή μας στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την υπόθεση των πέντε. Θα αναλάβουμε εκστρατεία ενημέρωσης στους διεθνείς οργανισμούς έτσι ώστε να εγείρουμε εμπόδια στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας προς τις ευρωατλαντικές δομές έως ότου αυτή συμμορφωθεί με τους κανόνες ενός κράτους δικαίου. Πιστεύουμε σε αυτήν μας την προσπάθεια θα βρούμε αρωγό την ελληνική πολιτεία στο σύνολό της.
Ας αντιληφθούμε ότι, εάν οι εθνικιστικοί κύκλοι της Αλβανίας συνεχίσουν τις μέχρι τώρα μεθοδεύσεις τους και η αντίδραση της ελληνικής πλευράς παραμείνει η ίδια, ο ελληνισμός της Χιμάρας και της Βορείου Ηπείρου θα αποτελέσει παρελθόν.
Κολοκοτρώνη 44
10560 – Αθήνα
info@himaraunion.com
www.himaraunion.com
τηλ: +306944908605
+306936660129
Αθήνα, 14 Μαρτίου 2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Την Τρίτη 10 Μαρτίου, ο εισαγγελέας Αυλώνα στην δίκη του δημάρχου Χιμάρας Βασίλη Μπολάνου για την αποξήλωση των οδικών πινακίδων, πρότεινε την καταδίκη του σε φυλάκιση ενός έτους και επιβολή χρηματικού προστίμου 4000 ευρώ για κατάχρηση εξουσίας και καταστροφή δημόσιας περιουσίας.
Τα πραγματικά γεγονότα έχουν ως εξής:
Το περασμένο έτος, αυθαίρετα και ως μη όφειλε, το αντίστοιχο αλβανικό ΥΠΕΧΩΔΕ αποφάσισε να τοποθετήσει πινακίδες οι οποίες υποδεικνύουν τα τοπωνύμια, τις συνοικίες, τα μνημεία καθώς και τις κύριες οδούς της Χιμάρας. Κατά την αλβανική νομοθεσία η συγκεκριμένη αρμοδιότητα ανήκει στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ο δήμος Χιμάρας, όμως, δεν ερωτήθη ποτέ για την τοποθέτηση των πινακίδων. Ο δήμαρχος Χιμάρας, συμμορφούμενος με τη νομιμότητα αφαίρεσε τις συγκεκριμένες πινακίδες για τρεις επιπλέον λόγους:
- Οι πινακίδες περιόριζαν τα όρια του δήμου και άφηναν τουριστικά «φιλέτα» εκτός δικαιοδοσίας του δήμου Χιμάρας με σκοπό να τα διαχειριστούν οι «εκλεκτοί» των αλβανών κυβερνώντων, όπως έγινε με την παραλία στη Νίβιτσα-Κακομαία.
- Καταστρατηγούσαν και παραποιούσαν τη σημασία των πολιτιστικών μνημείων, π.χ. το «Μοναστήρι του Σταυρού» αναφερόταν ως «Εκκλησία του Αγίου Σταυρού» και πολλά άλλα τέτοια ευτράπελα.
- Οι πινακίδες ήσαν δίγλωσσες (αλβανικά και αγγλικά) και όχι τρίγλωσσες. Δεν περιελάμβαναν δηλαδή την ελληνική ως μητρική μας γλώσσα κατά παράβαση αφ’ ενός του άρθρου 11 της Συμβάσεως Πλαισίου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις Εθνικές Μειονότητες και αφ’ ετέρου την προ ενός μόλις μηνός ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για αναγραφή των πινακίδων υποχρεωτικά και στα ελληνικά.
Η πρόταση του εισαγγελέα Αυλώνα προφανώς επηρεάστηκε από την εθνικιστική προπαγάνδα που ασκούν τα αλβανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης καθώς και αλβανοί βουλευτές όλων των παρατάξεων.
Η συγκεκριμένη δίωξη έρχεται να προστεθεί
στην πρόσφατη οριστική καταδίκη πέντε Χιμαριωτών από το ανώτατο δικαστήριο της Αλβανίας για τα γεγονότα των εκλογών του 2003 και
στη δίωξη δέκα Χιμαριωτών για συμμετοχή τους σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά του άγριου ξυλοδαρμού δύο συμπατριωτών μας από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Χιμάρας.
Πρέπει επίσης, να προβληματίσει η πρακτική των αλβανικών αρχών να δημοσιοποιούν τις διώξεις κατά ομογενών κάθε φορά που επισκέπτονται την Αλβανία Έλληνες επίσημοι. Συγκεκριμένα,
- Ενώ η υπόθεση των πέντε Χιμαριωτών εκκρεμούσε ενώπιον του ανωτάτου δικαστηρίου για δύο περίπου χρόνια, μετά από πλήθος αναβολών η απόφαση τελικά βγήκε μία ημέρα πριν την επίσκεψη της Υπουργού Εξωτερικών κυρίας Μπακογιάννη στα Τίρανα, με την ιδιότητα της προεδρευούσης του ΟΑΣΕ
- Η καταδίκη των 10 Χιμαριωτών για «συμμετοχή σε παράνομη διαδήλωση» για τον άγριο ξυλοδαρμό δύο συμπατριωτών μας πραγματοποιήθηκε μία ημέρα πριν την επίσκεψη του Υφυπουργού Εξωτερικών κυρίου Θεόδωρου Κασσίμη στην Αλβανία.
- Ενώ το δικαστήριο για την εκδίκαση της υπόθεσης του δημάρχου είχε αναβληθεί πολλές φορές αποφάσισαν να δημοσιοποιήσουν την πρόταση του εισαγγελέα μία ημέρα πριν επισκεφθεί την Αλβανία ο Υφυπουργός Εξωτερικών κύριος Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης.
Αυτές οι συμπεριφορές δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως τυχαίες. Το αλβανικό κατεστημένο κάνει επίδειξη δυνάμεως επιχειρώντας να τρομοκρατήσει και να κάμψει τις εστίες αντιστάσεως στη Χιμάρα και στη Βόρειο Ήπειρο γενικότερα.
Η Ένωση Χειμαρριωτών καταγγέλει για μία ακόμη φορά τις αλβανικές μεθοδεύσεις και ζητά από το αλβανικό κράτος
· να σεβαστεί το δικαίωμά μας στον αυτοπροσδιορισμό ως Ελλήνων και
· να σταματήσει την ποινικοποίηση της πολιτικής και κοινωνικής μας δραστηριότητας.
Προαγγέλουμε την προσφυγή μας στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την υπόθεση των πέντε. Θα αναλάβουμε εκστρατεία ενημέρωσης στους διεθνείς οργανισμούς έτσι ώστε να εγείρουμε εμπόδια στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας προς τις ευρωατλαντικές δομές έως ότου αυτή συμμορφωθεί με τους κανόνες ενός κράτους δικαίου. Πιστεύουμε σε αυτήν μας την προσπάθεια θα βρούμε αρωγό την ελληνική πολιτεία στο σύνολό της.
Ας αντιληφθούμε ότι, εάν οι εθνικιστικοί κύκλοι της Αλβανίας συνεχίσουν τις μέχρι τώρα μεθοδεύσεις τους και η αντίδραση της ελληνικής πλευράς παραμείνει η ίδια, ο ελληνισμός της Χιμάρας και της Βορείου Ηπείρου θα αποτελέσει παρελθόν.
ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ
Στις 24 Φεβρουαρίου του 2009, ημέρα Τρίτη και ώρα 12:15 μ.μ., κατετέθη στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (International Criminal Court, ICC) του Ο.Η.Ε. , με έδρα τη Χάγη της Ολλανδίας, προσφυγή κατά του αλβανικού κράτους και των αλβανικών αρχών, για την παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας που ζει στην Αλβανία.Στην προσφυγή, αφού πρώτα γίνεται μνεία στην ιστορία, την αδιαμφισβήτητη ελληνικότητα της περιοχής της Βορείου Ηπείρου και τους αγώνες για την αυτονομία της, τονίζονται οι παραβιάσεις των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσον αφορά:Την αποφυγή της επίσημης καταμέτρησης του ελληνικού πληθυσμού και άλλων μειονοτήτων στη χώρα, τη λειτουργία των ελληνικών σχολείων, την υφαρπαγή περιουσιών τόσο των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών όσο και της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τα πολιτικά δικαιώματα και την εκπροσώπηση των Ελλήνων μειονοτικών στις δημόσιες υπηρεσίες, το αίσθημα ασφαλείας, τη χρήση της ελληνικής γλώσσας ως επίσημης του κράτους όπου προβλέπεται, την κατανομή της οικονομικής βοήθειας από το αλβανικό κράτος και την εκπροσώπηση των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της χώρας.Για όλα τα παραπάνω προσκομίστηκε ένα πλήθος αποδεικτικών στοιχείων (δημόσια έγγραφα, αποκόμματα εφημερίδων, έντυπα, βιβλία κλπ.) καθώς και ένας κατάλογος υπογραφών από χίλιους περίπου Έλληνες Βορειοηπειρώτες. Θα πρέπει να τονιστεί εδώ ότι, τόσο ο κατάλογος με τα αποδεικτικά στοιχεία για τις παραβιάσεις των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσο και ο κατάλογος των υπογραφών, παραμένουν ανοιχτοί για περαιτέρω αποδεικτικά στοιχεία και υπογραφές από τους Έλληνες Βορειοηπειρώτες.Επιτέλους, ύστερα από επίπονη προετοιμασίαδύο περίπου ετών και παρά την σωρεία εμποδίων και δυσκολιών, εισήλθαμε στο σωστό δρόμο, ο οποίος ευελπιστούμε να οδηγήσει στη δικαίωση ενός ιδιαίτερου κομματιού του Ελληνισμού που έχει υποφέρει εδώ και εκατό χρόνια περίπου.Για την επιτυχία του ιερού αυτού σκοπού, απαιτείται η συστράτευση των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών στον κοινό αγώνα για τη δικαίωση τους και η δυναμική τους παρουσία και αρωγή τους τόσο στη συλλογή των απαραίτητων αποδεικτικών στοιχείων όσο και στη συλλογή όσο δυνατόν περισσότερων υπογραφών. Από τώρα και στο εξής, θα σας ενημερώνουμε για τη συνέχεια της πορείας της υπόθεσης μας αυτής, που όχι μόνο ελπίζουμε, αλλά ακράδαντα πιστεύουμε ότι θα έχει δίκαια κατάληξη.«ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ»
Σάββατο, 14 Μάρτιος 2009. Σαν σήμερα ο θάνατος του Ευαγόρα Παλληκαρίδη
οι Έλληνες πατριώτες οφείλουν να τιμούν και να μην ξεχνούν τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Τον μαθητή που σήκωσε το λάβαρο της αντίστασης μη δεχόμενος την καταπίεση της Βρεταννικής κατοχής.Την Ελλάδα αγαπώ, αλλά και σέναμ’ έναν έρωτα μεγάλο, αληθινό,τα γαλάζια σου τα μάτια τα θλιμμένατον καθάριο της θυμίζουν ουρανό.Τη 1η Ιουνίου 1953 οι Άγγλοι κυβερνήτες ετοιμάζονται να γιορτάσουν το λαμπρότερο τους εθνικό γεγονός, τη στέψη της νέας βασίλισσας Ελισάβετ, σε όλες τους τις αποικίες, ανάμεσα και η Κύπρος. Παντού όλα είχαν ετοιμαστεί στην εντέλεια. Στη Πάφο οι μαθητές οργανώνουν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας και ζητούν την αφαίρεση της αγγλικής σημαίας από τα προπύλαια του σχολείου τους. Οι συγκρούσεις αρχίζουν. Ο δεκαπεντάχρονος ακόμα τότε Ευαγόρας, σκαρφαλώνει σε μια κολόνα των προπυλαίων και ρίχνει κάτω την αγγλική σημαία, την οποία οι άλλοι μαθητές ξεσχίζουν και της δίνουν φωτιά. Η σύγκρουση τότε, μεταξύ Άγγλων και μαθητών παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις. Από την ώρα εκείνη ο Παλληκαρίδης νιώθει να τον σφίγγουν οι αλυσίδες της σκλαβιάς. Θέλει να τις σπάσει και να ζήσει ελέυθερος, ελαφρός, αδέσμευτος. Και προσμένει την ευλογημένη ώρα… Στις 17 Νοεμβρίου 1955 οι Άγγλοι συλλαμβάνουν τον Ευαγόρα. Δύο μέρες αργότερα οδηγήθηκε στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι μετέσχε παράνομα σε οχλαγωγία. Ο Ευαγόρας δεν το παραδέχθηκε και η δίκη αναβλήθηκε για τις 6 Δεκεμβρίου. Στις 5 Δεκεμβρίου 1955 την παραμονή του δικαστηρίου ο Ευαγόρας συναντάει τον πατέρα του και ακολουθεί ο εξίς διάλογος:-«Πατέρα, αύριο είναι η δίκη μου. Ξέρω ότι από το δικαστήριο θα γλιτώσω, μα η αστυνομία θα με συλλάβει και θα με στείλει στο Κάστρο. Εγώ στη φυλακή δε μπορώ να μείνω. Αν δε μπορέσω να δραπετεύσω, θα σκοτώσω κανέναν από τους φρουρούς και θα με σκοτώσουν. Προτιμώ να φύγω, να βγω στο βουνό».-«Παιδί μου, εκεί που θα πας πρόσεξε προ πάντων να σαι τίμιος και ηθικός…πήγαινε στην ευχή μου!»Το απόγευμα ο Ευαγόρας αφήνει στη τάξη του σχολείου του το αποχαιρετηστήριο γράμμαΣτο δικαστήριο ο νέος δεν αφήνει κανένα περιθώριο στους δικαστές:«Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο», δηλώνει με παρρησία.Παρά τις αντιδράσεις σε Κύπρο και Ελλάδα, στις 13 Μαρτίου 1957, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης οδηγείται στην αγχόνη.Σήμερα έχουμε υποχρέωση να τιμούμε τους αγώνες του και να τους συνεχίσουμε γιατί ο αγώνας της ΕΟΚΑ και του Ευαγόρα δεν έχει ακόμα δικαιωθεί".
Ευαγόρας Παλληκαρίδης: Απαγχονίστηκε σαν σήμερα. Να τον θυμόμαστε, για να είναι ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Γεννήθηκε στην Τσάδα, Πάφου, στις 27 Φεβρουαρίου, 1938. Το 1949, η οικογένεια του μετακόμισε στο Κτήμα.Σαν μαθητής του Γυμνασίου από το 1950, έζησε έντονα τους δύσκολους καιρούς που περνούσε η Κύπρος στην προσπάθεια της να κρατήσει το ελληνικό λάβαρο της ελευθερίας ψηλά, ζώντας κάτω από τον ζυγό του άγγλου κατακτητή που δήλωνε απερίφραστα ότι "ουδέποτε" θα έδιδε την ελευθερία στους κυπρίους. Πίστευε ακράδαντα στον...δίκαιο του αγώνα της Κύπρου και η όλη πορεία του σημαδεύτηκε ανεξίτηλα, στα 13 του χρόνια, από το ιστορικό Δημοψήφισμα του 1951 με την αξίωση των ελλήνων κυπρίων για Ενωση με την μητέρα πατρίδα, την Ελλάδα.Πρέπει να σημειωθεί ότι σε καμμιά άλλη εποχή της πολυτάραχης ιστορίας της Κύπρου δεν εμπνεύστηκαν τόσοι πολλοί και διαλεχτοί νέοι για να αγωνιστούν και να πέσουν στον βωμό της ελευθερίας, γιατί τα ιδανικά ήταν ψηλά και το όραμα διπλό : ελευθερία και Ελλάδα. Xρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από τον έλληνα κύπριο ευρωπαίο "καταναλωτή", τον μοιρολάτρη "αγωνιστή" ενάντια στον Τούρκο κατακτητή του 1974, το απαθή επισκέπτη που κάνει μπάνιο και τρώει ψάρι στις κατεχόμενες του ακρογιαλιές, να κατανοήσει εκείνο το όραμα και το μεγαλείο του. Γιατί, αντίθετα με την γενιά του Ευαγόρα, ο έλληνας κύπριος έχει από καιρό συμβιβαστεί με το να ζει την μισή του ελευθερία, χωρίς τις εθνικές του ρίζες, απολαμβάνοντας την θαλπωρή της ευδαιμονίας του, εφησυχασμένος από την Ευρωπαϊκή του ταυτότητα. Σαν ύβρη προς τους αγωνιστές της εποχής εκείνης και το αίμα τους, ο έλληνας Κύπριος του 2006 εθελοτυφλεί μπροστα στο μοιραίο και φρικτό φάσμα μιας "δικοινοτικής" Κύπρου, "διζωνικής", με "εκ περιτροπής προεδρία", και όπου έχει ήδη συγκατανεύσει να ξαναγράψει την ιστορία του για να μην "δηλητηριάζονται" οι νέοι του από τα ιδανικά του παρελθόντος του. Δέχτηκε ο έλληνας κύπριος να γίνουν οι αγώνες του υποσημειώσεις και να ξεχαστούν σε μια γενιά, όλα στο βωμό μιας αόριστης "επανένωσης", συνώνυμης με την υποτέλεια στη θέληση του κατακτητή και των "αξιοπρεπέστατων" του φίλων, μιας "επανένωσης" άκρως αντίθετης με την Ενωση των Παλληκαρίδηδων και των Αυξεντίου.Μέσα σ' αυτό το πνεύμα εποχής, ο Ευαγόρας από νωρίς έγινε ένας φλογερός αγωνιστής, ένας ακατανίκητος επαναστάτης, που με την δυναμική και γοητευτική του προσωπικότητα ενέπνεε τους συμμαθητές του, τους συμπολίτες του, και στο τέλος τους έλληνες της Κύπρου. Ο αγώνας και η δράση του ήταν πολύμορφοι, οι προβληματισμοί του ολοζώντανοι, και όταν η ψυχή του έφηβου Ευαγόρα ξεχείλιζε από το πάθος για δικαιοσύνη και ελευθερία, έβρισκε διέξοδο στην ποίηση. Το ταλέντο του και η αγνότητα της ψυχής του μας έδωσαν ανεκτίμητους στίχους, που αντηχουν στις ψυχές όλων των ελλήνων και όλων των ανθρώπων που αγωνίζονται για την ελευθερία τους.Την 1 Ιουνίου 1953 (15 ετών), παραμονή της στέψης της βασίλισσας των Αγγλων κατακτητών Ελισάβετ Β', και με αφορμή την ανάρτηση της Αγγλικής σημαίας στη θέση της Ελληνικής στο Ιακώβειο Γυμναστήριο στην Πάφο, οργανώνεται διαδήλωση διαμαρτυρίας από τους μαθητές. Ο Ευαγόρας ανναρριχήθηκε στον ιστό και υποβίβασε την σημαία του κατακτητή.Στις 16 Μαρτίου 1955 (17 ετών), πρωτοστάτησε σε διαδηλώσεις εναντίον της δίκης των 13 κρατουμένων σχετικά με την μεταφορά όπλων στις 25 Ιανουαρίου με το πλοιάριο "Αγ. Γεώργιος". Τον Απρίλιο 1955 ορκίστηκε μέλος της Ε.Ο.Κ.Α.Στις 19 Ιουνίου 1955 έλαβε μέρος στην ανατίναξη των δικαστηρίων της Πάφου.Στις 17 Νοεμβρίου 1955 συνελήφθηκε για την προσπάθεια του να προστατεύσει συμμαθητή του που είχαν δεμένο και κτυπούσαν δύο Αγγλοι στρατιώτες. Κατηγορήθηκε και αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση μέχρι την δίκη που θα γινόταν στις 6 Δεκεμβρίου.Στις 5 Δεκεμβρίου 1955 (17 ετών) πήγε αντάρτης στα βουνά της Πάφου. Ηταν μια καλά προετοιμασμένη ενέργεια, αποτέλεσμα σοβαρού προβληματισμού και έντονων αισθημάτων, για τους ανθρώπους που αγαπούσε, για τα ιδανικά του, για την πατρίδα του, και για την λατρεία του για την ελευθερία, που αποτύπωσε στο πηγαίο του ποίημα ΛΕΥΤΕΡΙΑ και που αφησε σαν αποχαιρετηστήριο στους συμμαθητές του :ΛΕΥΤΕΡΙΑΘα πάρω μιαν ανηφοριά,Θα πάρω μονοπάτια,Να βρώ τα σκαλοπάτιαΠου παν στη Λευτεριά.Θ' αφήσω αδέρφια, συγγενείς,τη ΜΑΝΑ, τον ΠΑΤΕΡΑ,μεσ' στα λαγκάδια πέρα,και τις βουνοπλαγιές.Ψαχνοντας για τη λευτεριά,θα 'χω παρέα ΜΟΝΗ,κατάλευκο το χιόνι,βουνά και ρεματιές.Τώρα κι' άν είναι χειμωνιά,θαρθεί το καλοκαίρι,τη Λευτεριά να φέρει,σε πόλεις και χωριά.Μα δεν μπορώ να καρτερώ.Θα πάρω μιαν ανηφοριά,Θα πάρω μονοπάτια,Να βρώ τα σκαλοπάτιαΠου παν στη Λευτεριά.Τα σκαλοπάτια θ' ανεβώ,θα μπω σ' ένα παλάτι,το ξέρω - θαν' απάτη,δε θάναι αληθινό.Μεσ' στο παλάτι θα γυρνώώσπου να βρω τον θρόνοβασίλισσα μια μόνοθα κάθεται σ' αυτόν.Κόρη πανώρια, θα της πω,άνοιξε τα φτερά σουκαι πάρε με κοντά σου,Μονάχ' αυτό ζητώ.Το βάπτισμα του πυρός πήρε στην επίθεση κατά του Αστυνομικού Σταθμού Δρούσειας λίγο πριν τα Χριστούγεννα 1955, και η δράση του συνεχίστηκε στους επόμενους 12 μήνες στα χωριά της Πάφου, στο Κτήμα, μετά στη Λευκωσία, και πίσω στην Πάφο, στα χωριά Τάλα, Τσάδα, Λυσό, Κινούσα, Πωμό, Πολέμι, Παναγιά, και Χόλη..Την νύκτα της 18 Δεκεμβρίου 1956 (18 ετών) συνελήφθηκε από τους Αγγλους μαζί με άλλους συντρόφους του μεταφέροντας οπλισμό κοντά στο χωριό Λυσός στην Πάφο.Στις 25 Φεβρουαρίου 1957 κατηγορήθηκε για μεταφορά πυροβόλου όπλου (bren-gun), αψηφώντας τις επιπτώσεις παραδέχτηκε ενοχή, και καταδικάστηκε σε θάνατο.Της καταδίκης ακολούθησαν πολλές διαμαρτυρίες τόσον από την Κύπρο όσο και από το εξωτερικό. Εγινε αίτηση χάριτος προς την βασίλισσα των Αγγλων κατακτητών, αλλά στην "τρυφερή" καρδιά της 30-χρονης μητέρας και βασίλισσας δεν βρέθηκε εκείνο το ίχνος ανθρωπιάς που χρειαζόταν για να δώσει χάριν. Και καλύτερα έτσι! Γιατί ο Ευαγόρας, η ψυχή της Κύπρου, ποτέ δεν θα άντεχε τον οίκτο του κατακτητή, ... την ντροπή της χάριτος. Γιατί ο "Βαγορής" διψούσε για τον θάνατο που φέρνει λευτεριά, ... γιατί ο χείμαρρος που λέμε "Βαγορή" έπρεπε να ακολουθήσει την μοιραία του πορεία προς την ελευθερία και την αθανασία.Ο Βαγορής απαγχονίστηκε τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957.Ηταν 18 ετών.Είναι αθάνατος.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης: Απαγχονίστηκε σαν σήμερα. Να τον θυμόμαστε, για να είναι ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Γεννήθηκε στην Τσάδα, Πάφου, στις 27 Φεβρουαρίου, 1938. Το 1949, η οικογένεια του μετακόμισε στο Κτήμα.Σαν μαθητής του Γυμνασίου από το 1950, έζησε έντονα τους δύσκολους καιρούς που περνούσε η Κύπρος στην προσπάθεια της να κρατήσει το ελληνικό λάβαρο της ελευθερίας ψηλά, ζώντας κάτω από τον ζυγό του άγγλου κατακτητή που δήλωνε απερίφραστα ότι "ουδέποτε" θα έδιδε την ελευθερία στους κυπρίους. Πίστευε ακράδαντα στον...δίκαιο του αγώνα της Κύπρου και η όλη πορεία του σημαδεύτηκε ανεξίτηλα, στα 13 του χρόνια, από το ιστορικό Δημοψήφισμα του 1951 με την αξίωση των ελλήνων κυπρίων για Ενωση με την μητέρα πατρίδα, την Ελλάδα.Πρέπει να σημειωθεί ότι σε καμμιά άλλη εποχή της πολυτάραχης ιστορίας της Κύπρου δεν εμπνεύστηκαν τόσοι πολλοί και διαλεχτοί νέοι για να αγωνιστούν και να πέσουν στον βωμό της ελευθερίας, γιατί τα ιδανικά ήταν ψηλά και το όραμα διπλό : ελευθερία και Ελλάδα. Xρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από τον έλληνα κύπριο ευρωπαίο "καταναλωτή", τον μοιρολάτρη "αγωνιστή" ενάντια στον Τούρκο κατακτητή του 1974, το απαθή επισκέπτη που κάνει μπάνιο και τρώει ψάρι στις κατεχόμενες του ακρογιαλιές, να κατανοήσει εκείνο το όραμα και το μεγαλείο του. Γιατί, αντίθετα με την γενιά του Ευαγόρα, ο έλληνας κύπριος έχει από καιρό συμβιβαστεί με το να ζει την μισή του ελευθερία, χωρίς τις εθνικές του ρίζες, απολαμβάνοντας την θαλπωρή της ευδαιμονίας του, εφησυχασμένος από την Ευρωπαϊκή του ταυτότητα. Σαν ύβρη προς τους αγωνιστές της εποχής εκείνης και το αίμα τους, ο έλληνας Κύπριος του 2006 εθελοτυφλεί μπροστα στο μοιραίο και φρικτό φάσμα μιας "δικοινοτικής" Κύπρου, "διζωνικής", με "εκ περιτροπής προεδρία", και όπου έχει ήδη συγκατανεύσει να ξαναγράψει την ιστορία του για να μην "δηλητηριάζονται" οι νέοι του από τα ιδανικά του παρελθόντος του. Δέχτηκε ο έλληνας κύπριος να γίνουν οι αγώνες του υποσημειώσεις και να ξεχαστούν σε μια γενιά, όλα στο βωμό μιας αόριστης "επανένωσης", συνώνυμης με την υποτέλεια στη θέληση του κατακτητή και των "αξιοπρεπέστατων" του φίλων, μιας "επανένωσης" άκρως αντίθετης με την Ενωση των Παλληκαρίδηδων και των Αυξεντίου.Μέσα σ' αυτό το πνεύμα εποχής, ο Ευαγόρας από νωρίς έγινε ένας φλογερός αγωνιστής, ένας ακατανίκητος επαναστάτης, που με την δυναμική και γοητευτική του προσωπικότητα ενέπνεε τους συμμαθητές του, τους συμπολίτες του, και στο τέλος τους έλληνες της Κύπρου. Ο αγώνας και η δράση του ήταν πολύμορφοι, οι προβληματισμοί του ολοζώντανοι, και όταν η ψυχή του έφηβου Ευαγόρα ξεχείλιζε από το πάθος για δικαιοσύνη και ελευθερία, έβρισκε διέξοδο στην ποίηση. Το ταλέντο του και η αγνότητα της ψυχής του μας έδωσαν ανεκτίμητους στίχους, που αντηχουν στις ψυχές όλων των ελλήνων και όλων των ανθρώπων που αγωνίζονται για την ελευθερία τους.Την 1 Ιουνίου 1953 (15 ετών), παραμονή της στέψης της βασίλισσας των Αγγλων κατακτητών Ελισάβετ Β', και με αφορμή την ανάρτηση της Αγγλικής σημαίας στη θέση της Ελληνικής στο Ιακώβειο Γυμναστήριο στην Πάφο, οργανώνεται διαδήλωση διαμαρτυρίας από τους μαθητές. Ο Ευαγόρας ανναρριχήθηκε στον ιστό και υποβίβασε την σημαία του κατακτητή.Στις 16 Μαρτίου 1955 (17 ετών), πρωτοστάτησε σε διαδηλώσεις εναντίον της δίκης των 13 κρατουμένων σχετικά με την μεταφορά όπλων στις 25 Ιανουαρίου με το πλοιάριο "Αγ. Γεώργιος". Τον Απρίλιο 1955 ορκίστηκε μέλος της Ε.Ο.Κ.Α.Στις 19 Ιουνίου 1955 έλαβε μέρος στην ανατίναξη των δικαστηρίων της Πάφου.Στις 17 Νοεμβρίου 1955 συνελήφθηκε για την προσπάθεια του να προστατεύσει συμμαθητή του που είχαν δεμένο και κτυπούσαν δύο Αγγλοι στρατιώτες. Κατηγορήθηκε και αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση μέχρι την δίκη που θα γινόταν στις 6 Δεκεμβρίου.Στις 5 Δεκεμβρίου 1955 (17 ετών) πήγε αντάρτης στα βουνά της Πάφου. Ηταν μια καλά προετοιμασμένη ενέργεια, αποτέλεσμα σοβαρού προβληματισμού και έντονων αισθημάτων, για τους ανθρώπους που αγαπούσε, για τα ιδανικά του, για την πατρίδα του, και για την λατρεία του για την ελευθερία, που αποτύπωσε στο πηγαίο του ποίημα ΛΕΥΤΕΡΙΑ και που αφησε σαν αποχαιρετηστήριο στους συμμαθητές του :ΛΕΥΤΕΡΙΑΘα πάρω μιαν ανηφοριά,Θα πάρω μονοπάτια,Να βρώ τα σκαλοπάτιαΠου παν στη Λευτεριά.Θ' αφήσω αδέρφια, συγγενείς,τη ΜΑΝΑ, τον ΠΑΤΕΡΑ,μεσ' στα λαγκάδια πέρα,και τις βουνοπλαγιές.Ψαχνοντας για τη λευτεριά,θα 'χω παρέα ΜΟΝΗ,κατάλευκο το χιόνι,βουνά και ρεματιές.Τώρα κι' άν είναι χειμωνιά,θαρθεί το καλοκαίρι,τη Λευτεριά να φέρει,σε πόλεις και χωριά.Μα δεν μπορώ να καρτερώ.Θα πάρω μιαν ανηφοριά,Θα πάρω μονοπάτια,Να βρώ τα σκαλοπάτιαΠου παν στη Λευτεριά.Τα σκαλοπάτια θ' ανεβώ,θα μπω σ' ένα παλάτι,το ξέρω - θαν' απάτη,δε θάναι αληθινό.Μεσ' στο παλάτι θα γυρνώώσπου να βρω τον θρόνοβασίλισσα μια μόνοθα κάθεται σ' αυτόν.Κόρη πανώρια, θα της πω,άνοιξε τα φτερά σουκαι πάρε με κοντά σου,Μονάχ' αυτό ζητώ.Το βάπτισμα του πυρός πήρε στην επίθεση κατά του Αστυνομικού Σταθμού Δρούσειας λίγο πριν τα Χριστούγεννα 1955, και η δράση του συνεχίστηκε στους επόμενους 12 μήνες στα χωριά της Πάφου, στο Κτήμα, μετά στη Λευκωσία, και πίσω στην Πάφο, στα χωριά Τάλα, Τσάδα, Λυσό, Κινούσα, Πωμό, Πολέμι, Παναγιά, και Χόλη..Την νύκτα της 18 Δεκεμβρίου 1956 (18 ετών) συνελήφθηκε από τους Αγγλους μαζί με άλλους συντρόφους του μεταφέροντας οπλισμό κοντά στο χωριό Λυσός στην Πάφο.Στις 25 Φεβρουαρίου 1957 κατηγορήθηκε για μεταφορά πυροβόλου όπλου (bren-gun), αψηφώντας τις επιπτώσεις παραδέχτηκε ενοχή, και καταδικάστηκε σε θάνατο.Της καταδίκης ακολούθησαν πολλές διαμαρτυρίες τόσον από την Κύπρο όσο και από το εξωτερικό. Εγινε αίτηση χάριτος προς την βασίλισσα των Αγγλων κατακτητών, αλλά στην "τρυφερή" καρδιά της 30-χρονης μητέρας και βασίλισσας δεν βρέθηκε εκείνο το ίχνος ανθρωπιάς που χρειαζόταν για να δώσει χάριν. Και καλύτερα έτσι! Γιατί ο Ευαγόρας, η ψυχή της Κύπρου, ποτέ δεν θα άντεχε τον οίκτο του κατακτητή, ... την ντροπή της χάριτος. Γιατί ο "Βαγορής" διψούσε για τον θάνατο που φέρνει λευτεριά, ... γιατί ο χείμαρρος που λέμε "Βαγορή" έπρεπε να ακολουθήσει την μοιραία του πορεία προς την ελευθερία και την αθανασία.Ο Βαγορής απαγχονίστηκε τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957.Ηταν 18 ετών.Είναι αθάνατος.