Σελίδες
▼
Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009
Παρουσίαση των πρακτικών της ημερίδας "Τρεις Γενοκτονίες- Μία Στρατηγική"
Η Οργανωτική Επιτροπή της Ημερίδας«Τρείς Γενοκτονίες – Μια Στρατηγική»που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος στις 24 Μαΐου 2008 στη Κομοτηνή,σας προσκαλείστην παρουσίαση των πρακτικών της Ημερίδας, που θα γίνει την Κυριακή 14 Ιουνίου 2009 και ώρα 11:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων του κτιρίου της Μηχανικής (πίσω από το Δημαρχείο) στην Κομοτηνή.Με το πέρας της εκδήλωσης θα δοθεί στους παρευρισκόμενους ο τόμος των πρακτικών.
Φάνης Μαλκίδης. Από την Τραπεζούντα, τη Σμύρνη και την Αδριανούπολη, στο Δίστομο.
Όταν οι θύτες δεν τιμωρούνται τα εγκλήματα επαναλαμβάνονται
Με αφορμή τη σημερινή ημέρα μνήμης του ολοκαυτώματος στο Δίστομο
Όπως είναι γνωστό όταν ο Χίτλερ προγραμμάτιζε και υλοποιούσε τη δολοφονία χιλιάδων λαών της Ευρώπης, έλεγε «ποιος θυμάται τους Αρμένιους». Είναι γεγονός ότι τα πρώτα μαθήματα ολοκληρωτικής εξαφάνισης της ύπαρξης ενός λαού, οι Ναζί τα πήραν από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς, με τους οποίους άλλωστε Γερμανοί αξιωματικοί είχαν συνεργαστεί στις αρχές του 20ου αιώνα. Η Γενοκτονία των Ελλήνων, στον Πόντο, στην Ιωνία, στη Θράκη, μαζί με τη Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ασσυρίων αποτέλεσε ένα οργανωμένο και ολοκληρωμένο σχέδιο, που εφαρμόστηκε με τον ίδιο τρόπο εναντίον των λαών της Ευρώπης στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Αφού οι θύτες των πρώτων γενοκτονιών δεν τιμωρήθηκαν, οι μαθητές των Νεότουρκων και των Κεμαλικών, οργάνωσαν και σχεδίασαν νέες γενοκτονίας. Ειδικά οι Έλληνες δοκιμάστηκαν από ένα μηχανισμό εξολόθρευσης στην Τραπεζούντα, τη Σμύρνη και την Αδριανούπολη, ο οποίος λίγο αργότερα αναπαράχθηκε στον ελλαδικό χώρο, στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα, στο Χορτιάτη, στον Κάνδανο, στην Ξυλαγανή της Κομοτηνής, στο Δοξάτο της Δράμας. Όπως στον Πόντο, στην Ιωνία, στη Θράκη, δολοφονήθηκαν χιλιάδες Έλληνες και μαζί τους δολοφονήθηκε κάθε ύπαρξη ελληνικού πολιτισμού, έτσι και στο Δίστομο, στις 10 Ιουνίου του 1944 έγινε μια από τις μεγαλύτερες σφαγές αμάχων από της Γερμανικές δυνάμεις. Όπως και στους χώρους που ζούσαν για πολλά χρόνια Έλληνες με ιδιαίτερη συμβολή στην προαγωγή της ανθρώπινης πολιτιστικής προσφοράς, έτσι και στο Δίστομο, στρατιωτικές δυνάμεις κινήθηκαν για να δολοφονήσουν Έλληνες. Μάλιστα οι πράξεις των στρατιωτικών εναντίον των αμάχων Ελλήνων που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος ομοιάζουν στο ακέραιο με τις πράξεις των Ναζί εναντίον των Ελλήνων στο Δίστομο. Τα θύματα στον Πόντο, στην Ιωνία, στη Θράκη, γυναικόπαιδα, ηλικιωμένοι, αθώοι άνθρωποι. Η δράση των Ναζί στο Δίστομο ακριβώς η ίδια, μάλιστα η μανία τους ήταν τόσο μεγάλη που δεν ξεχώριζαν ούτε τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους. Τον ιερέα του χωριού τον αποκεφάλισαν, βρέφη εκτελέστηκαν και γυναίκες βιάστηκαν πριν θανατωθούν. Η σφαγή σταμάτησε μόνο όταν νύχτωσε, αφού πρώτα κάηκαν τα σπίτια του χωριού. Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και κατά την επιστροφή των Γερμανών στην βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο έβρισκαν στον δρόμο τους. Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, από τους οποίους οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσα τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. Η μαρτυρία όμως του απεσταλμένου του Ερυθρού Σταυρού που έφτασε στο Δίστομο μετά από λίγες μέρες αναφέρει όμως για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή.
Η πρώτη Γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων δεν τιμωρήθηκε, έτσι επαναλήφθηκε εναντίον πάλι Ελλήνων λίγο αργότερα. Το χρέος για την ανάδειξη στο διεθνές στερέωμα της πρώτης Γενοκτονίας του 20ου αιώνα, είναι προφανές, Αντίσταση στον εκφυλισμό και στις προσπάθειες υπονόμευσης. Οι ίδιες που έγιναν και στην υπόθεση της ανάδειξης των ολοκαυτωμάτων στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής κατοχής. Η προσπάθεια συνεχίζεται και έχει και ουσιαστικά αποτελέσματα σε όλον τον πλανήτη. Η αλήθεια θα νικήσει.
Με αφορμή τη σημερινή ημέρα μνήμης του ολοκαυτώματος στο Δίστομο
Όπως είναι γνωστό όταν ο Χίτλερ προγραμμάτιζε και υλοποιούσε τη δολοφονία χιλιάδων λαών της Ευρώπης, έλεγε «ποιος θυμάται τους Αρμένιους». Είναι γεγονός ότι τα πρώτα μαθήματα ολοκληρωτικής εξαφάνισης της ύπαρξης ενός λαού, οι Ναζί τα πήραν από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς, με τους οποίους άλλωστε Γερμανοί αξιωματικοί είχαν συνεργαστεί στις αρχές του 20ου αιώνα. Η Γενοκτονία των Ελλήνων, στον Πόντο, στην Ιωνία, στη Θράκη, μαζί με τη Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ασσυρίων αποτέλεσε ένα οργανωμένο και ολοκληρωμένο σχέδιο, που εφαρμόστηκε με τον ίδιο τρόπο εναντίον των λαών της Ευρώπης στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Αφού οι θύτες των πρώτων γενοκτονιών δεν τιμωρήθηκαν, οι μαθητές των Νεότουρκων και των Κεμαλικών, οργάνωσαν και σχεδίασαν νέες γενοκτονίας. Ειδικά οι Έλληνες δοκιμάστηκαν από ένα μηχανισμό εξολόθρευσης στην Τραπεζούντα, τη Σμύρνη και την Αδριανούπολη, ο οποίος λίγο αργότερα αναπαράχθηκε στον ελλαδικό χώρο, στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα, στο Χορτιάτη, στον Κάνδανο, στην Ξυλαγανή της Κομοτηνής, στο Δοξάτο της Δράμας. Όπως στον Πόντο, στην Ιωνία, στη Θράκη, δολοφονήθηκαν χιλιάδες Έλληνες και μαζί τους δολοφονήθηκε κάθε ύπαρξη ελληνικού πολιτισμού, έτσι και στο Δίστομο, στις 10 Ιουνίου του 1944 έγινε μια από τις μεγαλύτερες σφαγές αμάχων από της Γερμανικές δυνάμεις. Όπως και στους χώρους που ζούσαν για πολλά χρόνια Έλληνες με ιδιαίτερη συμβολή στην προαγωγή της ανθρώπινης πολιτιστικής προσφοράς, έτσι και στο Δίστομο, στρατιωτικές δυνάμεις κινήθηκαν για να δολοφονήσουν Έλληνες. Μάλιστα οι πράξεις των στρατιωτικών εναντίον των αμάχων Ελλήνων που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος ομοιάζουν στο ακέραιο με τις πράξεις των Ναζί εναντίον των Ελλήνων στο Δίστομο. Τα θύματα στον Πόντο, στην Ιωνία, στη Θράκη, γυναικόπαιδα, ηλικιωμένοι, αθώοι άνθρωποι. Η δράση των Ναζί στο Δίστομο ακριβώς η ίδια, μάλιστα η μανία τους ήταν τόσο μεγάλη που δεν ξεχώριζαν ούτε τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους. Τον ιερέα του χωριού τον αποκεφάλισαν, βρέφη εκτελέστηκαν και γυναίκες βιάστηκαν πριν θανατωθούν. Η σφαγή σταμάτησε μόνο όταν νύχτωσε, αφού πρώτα κάηκαν τα σπίτια του χωριού. Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και κατά την επιστροφή των Γερμανών στην βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο έβρισκαν στον δρόμο τους. Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, από τους οποίους οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσα τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. Η μαρτυρία όμως του απεσταλμένου του Ερυθρού Σταυρού που έφτασε στο Δίστομο μετά από λίγες μέρες αναφέρει όμως για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή.
Η πρώτη Γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων δεν τιμωρήθηκε, έτσι επαναλήφθηκε εναντίον πάλι Ελλήνων λίγο αργότερα. Το χρέος για την ανάδειξη στο διεθνές στερέωμα της πρώτης Γενοκτονίας του 20ου αιώνα, είναι προφανές, Αντίσταση στον εκφυλισμό και στις προσπάθειες υπονόμευσης. Οι ίδιες που έγιναν και στην υπόθεση της ανάδειξης των ολοκαυτωμάτων στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής κατοχής. Η προσπάθεια συνεχίζεται και έχει και ουσιαστικά αποτελέσματα σε όλον τον πλανήτη. Η αλήθεια θα νικήσει.