Απελευθέρωση του πολιτικού κρατούμενου Mourad Akincilar

Φάνης Μαλκίδης

Το κράτος- φυλακή των φυλακών και ο Mουράντ Ακιντζιλάρ (Murad Akincilar)

Μέρος της τηλεοπτικής συνέντευξης στο R Channel . Κομοτηνή 10 Φεβρουαρίου 2010.

Φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια συνεχών δολοφονιών, αγνοουμένων, καταπίεσης, τυραννίας, και λευκών κελιών στην Τουρκία.
Η Τουρκία κατατάσσεται μεταξύ των πρώτων χωρών, με κριτήριο τον αριθμό των φυλακών της. Διαθέτει 19 διαφορετικούς τύπους φυλακών, πάνω από 650 φυλακές και δεκάδες φυλακές τύπου F (λευκά κελιά). Συνολικά ο πληθυσμός των φυλακών της Τουρκίας ξεπερνάει τον πληθυσμό δέκα μεγάλων πόλεων!
Ξεχωριστή θέση στο κράτος- φυλακή έχουν τα λευκά κελιά. Εκεί κρατείται ο Τούρκος Mουράντ Ακιντζιλάρ είναι ένας ακόμη αγωνιστής που διώκεται για τις ιδέες και τους αγώνες του. Ο Mουράντ Ακιντζιλάρ, οικονομολόγος με σπουδές στο London School School of Economics (LSE) in 1991-2. of Economics (LSE), γραμματέας της ένωσης για τους βιομηχανικούς εργάτες στην UNIA, την ελβετική εργατική συνδικαλιστική οργάνωση, ζούσε στη Geneva για οκτώ χρόνια, έχοντας εγκαταλείψει στην Τουρκία αναζητώντας καταφύγιο στην Ελβετία. Ο Murad συμμετείχε στην ίδρυση ενός νόμιμου κόμματος στην Τουρκία (Ντεβριμτζί Καραρά -"Επαναστατική Στέγη") με Κούρδους, παλιούς σοσιαλιστές, ισλαμιστές, Άραβες και Καυκάσιους. Ο Mουράντ επέστρεψε στην Istanbul Κωνσταντινούπολη για να επισκεφθεί τους δικούς του ανθρώπους. Παρά το γεγονός ότι έλαβε τη διαβεβαίωση από το τουρκικού Υπουργείο Δικαιοσύνης, ο Mουράντ συνελήφθη, μπροστά στη σύζυγό του, η οποία είναι έγκυος με σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική και σωματική της υγεία.

Δεν δόθηκε καμία εξήγηση στην σύζυγό του η οποία παρότι προσπάθησε να έρθει σε επαφή με τις αρχές των φυλακών, εντούτοις δεν μπόρεσε να κάνει κάτι. Ο δικηγόρος του στην Κωνσταντινούπολη, δεν μπορούσε να μιλήσει με τον πελάτη του και δεν επιτρέπεται στον Mουράντ να επικοινωνήσει με την οικογένειά του. Αν και οι ακριβείς λεπτομέρειες σχετικά με τις κατηγορίες εναντίον του παραμένουν αδιευκρίνιστες, ο Mουράντ φέρεται να έχει κατηγορηθεί για τη συμμετοχή του σε μια παράνομη οργάνωση (Ντεβριμτζί Ντονουσούμ).
Ο Μουράντ κρατείται σε λευκό κελί στην Αδριανούπολη, βασανίστηκε και η υγεία του δοκιμάζεται καθημερινά. Μάλιστα, εκτέθηκε για τέσσερις ημέρες συνεχώς σε τεχνητό φως (προβολέας) και έχει υποστεί ρήξη στους υαλοειδείς χιτώνες και των δύο του ματιών, 2 στο ένα και 6 στο άλλο, από το οποίο δεν βλέπει πια.

Η εκστρατεία για την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση του Μουράντ υποστηρίζεται από συνδικαλιστικές και άλλες οργανώσεις σε όλη Europe την Ευρώπη, ,συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς ομάδα εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενώ έχει την υποστήριξη από τους φοιτητές του LSE, όπου ο Μουράντ ήταν φοιτητής.

Εμείς απευθυνόμαστε στους Έλληνες Βουλευτές, στα κόμματα, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στους Δικηγορικούς Συλλόγους σε όλους τους συνδικαλιστικούς φορείς και φορείς εργαζόμενων, καθώς και σε κάθε δημοκράτη και προοδευτικό πολίτη. Το τουρκικό κράτος καθημερινά βασανίζει και δολοφονεί αθώους πολίτες για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, την ώρα που πραγματοποιεί προπαγάνδα για το νέο δημοκρατικό της πρόσωπο, προκειμένου να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι αυτονόητη υποχρέωσή μας η συνεχής καταδίκη και καταγγελία των εγκληματικών μεθόδων και πρακτικών του κράτους- φυλακή. Καλούμαστε όλοι να πράξουμε ό,τι είναι δυνατόν για να αποφυλακισθεί ο Mουράντ Ακιντζιλάρ από τις Τουρκικές φυλακές.

Για να ασκηθεί πίεση για την αποφυλάκιση του Murad στείλτε μήνυμα στον Alessandro Pelizzari – περιφερειακός γραμματέας της Unia Γενεύη: alessandro.pelizzari@unia.ch
Επίσης στον Beşir Atalay, Υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας besir.atalay@icisleri.gov.tr και στο αρχηγείο αστυνομίας της Τουρκίας bphism@egm.gov.tr

Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ “OMONOIA”
BASHKIMI DEMOKRATIK I MINORITETIT ETNIK GREK “OMONIA”
DEMOCRATIC UNION OF GREEK MINORITY IN ALBANIA “OMONOIA”

Άγιοι Σαράντα 06/02/2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Την αναγκαιότητα της απογραφής του πληθυσμού στην Αλβανία η Ομόνοια την επισημαίνει από την ίδρυσή της. Το αυτονόητο αυτό αίτημα εκφράζεται δυναμικά και από το διεθνή παράγοντα σε όλες τις εκθέσεις που αφορούν την Αλβανία.
Έστω και αργά το πρώτο βήμα έγινε. Περιμένουμε μια ελεύθερη και ρεαλιστική απογραφή που θα αποτελεί σημαντικό εργαλείο του κράτους στο να εφαρμόσει μια δίκαιη πολιτική έναντι των πολιτών και των ομάδων που το απαρτίζουν. Κατανοούμε τις τεχνικές δυσκολίες που υπάρχουν, επισημαίνουμε όμως ότι εάν υπάρχει η βούληση όλων των ενδιαφερόμενων μερών, μπορούν να ξεπεραστούν. Ελπίζουμε οι δυσκολίες αυτές να μην αποτελούν άλλοθι για αυτούς που δεν θέλουν την πραγματική αποτύπωση της κοινωνίας, γι’ αυτούς που θέλουν μια απογραφή για το θεαθήναι και την ικανοποίηση του διεθνή παράγοντα.
Τις τελευταίες μέρες παρατηρούμε ένα έντονο ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης. Είναι λογικό εφόσον για πρώτη φορά πραγματοποιείτε ελεύθερη απογραφή στην Αλβανία. Παρατηρούμε επίσης τους μόνιμους αυτόκλητους εκπρόσωπους της αλβανικής κοινωνίας που τους συνηθίσαμε στα πάνελ των αλβανικών τηλεοράσεων σε ένα ρόλο «υπερασπιστών» του αλβανικού έθνους και που δε χάνουν την ευκαιρία να δείξουν τον ανθελληνισμό τους, να θέτουν ψευτοδιλήμματα και να καταφέρονται κατά της απογραφής. Αλήθεια, ποιον ενοχλεί η αλήθεια; Ενδεχομένως τους συγκεκριμένους κυρίους να μην τους ενδιαφέρει η αλήθεια και η ειρηνική συνύπαρξη, γιατί έτσι χάνουν το ρόλο τους. Η Αλβανία μπήκε στο δρόμο χωρίς επιστροφή της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και το μόνο που κάνουν οι προαναφερόμενοι είναι να βάζουν εμπόδια σε αυτό το δρόμο.
Παρακολουθούμε με μεγάλο ενδιαφέρων όλα τα βήματα και αναμένουμε την πρόσκληση των αρμοδίων για να καταθέσουμε τις προτάσεις μας

Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας

Για την απελευθέρωση του Murad Akincilar από τα λευκά κελιά στην Τουρκία

Φάνης Μαλκίδης

Η χώρα -πρωτεύουσα των φυλακών και ο συναγωνιστής Murad Akincilar

1. Οι φυλακές και τα λευκά κελιά

Φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια συνεχών δολοφονιών, αγνοουμένων, καταπίεσης, τυραννίας, και λευκών κελιών στην Τουρκία. Σύμφωνα με την Επιτροπή ενάντια στα λευκά κελιά, έχουν αναφερθεί 14.500 θύματα βασανιστηρίων τα τελευταία 10 χρόνια και μόνο 7.500 έχουν αναρρώσει. 518 άνθρωποι δολοφονήθηκαν κατά την διάρκεια της κράτησής τους σε διάφορα τμήματα και 216 άνθρωποι αγνοούνται.

Το 75% των γυναικών που βασανίστηκαν έχουν βιασθεί, 1261 άτομα εκτελέστηκαν στους δρόμους χωρίς δίκη, 3688 χωριά εκκενώθηκαν και πάνω από 3.000.000 άνθρωποι εξαναγκάστηκαν να τα εγκαταλείψουν. Πάνω από 3.000 διανοούμενοι καταδικάστηκαν σε περισσότερα από 10.000 χρόνια φυλακή και σε χρηματικές ποινές, επειδή εξέφρασαν τις ιδέες τους. 448 άτομα που κατέθεσαν σε διάφορες υπηρεσίες αιτήσεις στην κουρδική γλώσσα, κατηγορούνται για αδικήματα που επισύρουν συνολική φυλάκιση 2.747 ετών και 3 μηνών.
67 παιδιά βασανίστηκαν σε τμήματα της αστυνομίας και της χωροφυλακής, κατά τα τελευταία δυο χρόνια. 50.000 άνθρωποι βρίσκονται συνολικά στις φυλακές, 8.000 είναι πολιτικοί κρατούμενοι, 4.000 είναι ανήλικα παιδιά.

Η Τουρκία κατατάσσεται μεταξύ των πρώτων χωρών, με κριτήριο τον αριθμό των φυλακών της. Διαθέτει 19 διαφορετικούς τύπους φυλακών, πάνω από 650 φυλακές και δεκάδες φυλακές τύπου F (λευκά κελιά).
Συνολικά ο πληθυσμός των φυλακών της Τουρκίας ξεπερνάει τον πληθυσμό δέκα μεγάλων πόλεων!
Ξεχωριστή θέση στη χώρα- πρωτεύουσα των φυλακών έχουν τα λευκά κελιά.
Το κίνημα για τα λευκά κελιά στις τουρκικές φυλακές έχει ενεργοποιήσει εδώ και χρόνια πολίτες από όλο τον κόσμο καθώς και την Ελλάδα, οι οποίοι συμπαραστάθηκαν στους Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές, που με τίμημα την ίδια τους τη ζωή αντιστάθηκαν στον φασισμό, ενώ μία μεγάλη κινητοποίηση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους- απεργούς πείνας γίνεται και στην ίδια την Τουρκία.

Ιατροί στην περίπτωση που αρνούνται να υποβάλλουν τους απεργούς σε βασανιστήρια, φακελώνονται και εκδιώκονται από τους χώρους εργασίας τους. Πολλοί είναι οι γιατροί που κατεβαίνουν σε απεργίες συμπαράστασης στους αγωνιστές κατά των λευκών κελιών με τα ασθενοφόρα τους έχοντας σαν προορισμό τα δικαστήρια. Επίσης δικηγόροι δείχνουν έμπρακτα τη συμπαράστασή τους, ενώ αρκετοί από αυτούς, έχουν πραγματοποιήσει απεργίες διότι το καθεστώς τους απαγορεύει να βλέπουν τους κρατουμένους. Ακόμη αρκετοί φίλοι, συναγωνιστές, συγγενείς των πολιτικών κρατουμένων έχουν αυτοπυρποληθεί, ενώ επί τέσσερα χρόνια οι γονείς των κρατουμένων, μέρα και νύχτα πραγματοποιούν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε κεντρική πλατεία της Άγκυρας Από την άλλη ενώ οι μηχανισμοί του καθεστώτος εκφοβίζουν τους συγγενείς των αγωνιστών.

Οι επιθέσεις από τις δυνάμεις ασφαλείας και τους Γκρίζους Λύκους είναι καθημερινές, ενώ πολλές φορές ο στρατός μπήκε στις φυλακές όπου ήταν φυλακισμένοι πολιτικοί κρατούμενοι, τις γκρέμισαν, δολοφόνησαν και έκαψαν 28 από αυτούς. Επίσης η απαγόρευση της οργάνωσης TAYAD (Σύλλογος των οικογενειών των πολιτικών κρατουμένων για τη συμπαράσταση και αλληλοβοήθεια), έδωσε τη χαριστική βολή στα ψήγματα «αλλαγών» που προωθούνται από την Τουρκία.

Η ικανοποίηση του αιτήματος της συνεύρεσης και μίας σειράς άλλων αιτημάτων, τα οποία μπορεί να ακούγονται μικρά και ασήμαντα, αλλά για την παύση της ύπαρξης των λευκών κελιών, της ανάγκης συνεύρεσης με άλλους πολιτικούς κρατούμενους και άλλα ζητήματα, χρειάστηκε να δώσουν τη ζωή τους 122 συνάνθρωποί μας στην Τουρκία, 600 έμειναν ανάπηροι και πολλοί άλλοι πεθαίνουν στα νοσοκομεία. Ο δικηγόρος Μπεχίτς Αστσί, η Γκιουρτζάν Γκιορούρογλου, μητέρα δύο παιδιών, και η κρατούμενη στην φυλακή του Ουσάκ, η Σεβγκί Σαϊμάζ, που ακολούθησαν τους 122 μάρτυρες.

Μάλιστα ειδικά γι΄ αυτό το ζήτημα στο διευθυντή των φυλακών, σ' αυτόν που έχει υπογράψει τον θάνατο των κρατουμένων, απονεμήθηκε το ανώτατο μετάλλιο προσφοράς υπηρεσιών προς το κράτος! Στο πακέτο του «εκδημοκρατισμού», και «εναρμόνισης» με την ΕΕ, περιλαμβάνεται το «Πρόγραμμα Επιστροφής στο Σπίτι», προελεύσεως ΗΠΑ. Είναι ο νόμος που επιβραβεύει όποιον αρνείται τις ιδέες του, καταδίδει ομοϊδεάτες του στις τουρκικές αρχές. Στο ίδιο πλαίσιο και οι μαζικές φυλακίσεις Τούρκων πολιτών. Μόνο τα τελευταία 6 χρόνια, ο επίσημος αριθμός των προφυλακισμένων έφτασε τα έξη εκατομμύρια (!), και πολλοί εξ΄αυτών βασανίστηκαν μέχρι θανάτου.

2. O Murad Akincilar

O Τούρκος Murad Akincilar είναι ένας ακόμη αγωνιστής που διώκεται για τις ιδέες και τους αγώνες του. Ο Murad Akincilar, οικονομολόγος με σπουδές στο London School of Economics (LSE), γραμματέας της ένωσης για τους βιομηχανικούς εργάτες στην UNIA, την ελβετική εργατική συνδικαλιστική οργάνωση, ζούσε στη Geneva Γενεύη για οκτώ χρόνια, έχοντας εγκαταλείψει στην Turkey Τουρκία αναζητώντας καταφύγιο στην Ελβετία. Ο Murad επέστρεψε στην Istanbul Κωνσταντινούπολη για να επισκεφθεί τους δικούς του ανθρώπους. Παρά το γεγονός ότι έλαβε τη διαβεβαίωση από το τουρκικού Υπουργείο Δικαιοσύνης, ο Murad συνελήφθη από την μυστική αστυνομία, μπροστά στη σύζυγό του.
Δεν δόθηκε καμία εξήγηση στην σύζυγό του η οποία παρότι προσπάθησε να έρθει σε επαφή με τις αρχές των φυλακών, εντούτοις δεν μπόρεσε να κάνει κάτι.

Ο δικηγόρος του στην Κωνσταντινούπολη, δεν μπορούσε να μιλήσει με τον πελάτη του και ο Murad Akincilar δεν επιτρέπεται να επικοινωνήσει με την οικογένειά του. Αν και οι ακριβείς λεπτομέρειες σχετικά με τις κατηγορίες εναντίον του παραμένουν αδιευκρίνιστες, ο Murad έχει κατηγορηθεί ότι συμμετέχει με μια παράνομη οργάνωση.
Ο Murad κρατείται σε λευκό κελί στην Αδριανούπολη και η υγεία του δοκιμάζεται καθημερινά.
Οι σύντροφοι και οι φίλοι του Murad ως εκ τούτου εκφράζουν τη βαθιά ανησυχία τους για την κράτησή του και, ειδικότερα, σχετικά με την υγεία του. Η εκστρατεία για την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση του Μουράτ υποστηρίζεται από συνδικαλιστικές και άλλες οργανώσεις σε όλη Europe την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς ομάδα εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενώ έχει την υποστήριξη από τους φοιτητές του LSE, όπου ο Murad ήταν φοιτητής.

Με βάση τα ρεκόρ των εκτελέσεων και των βασανιστηρίων των πολιτικών αντιπάλων και των συνδικαλιστών στην Τουρκία, είναι σωστό να ανησυχούμε για την τύχη του Murad Akincilar. Η ανησυχία είναι ακόμη μεγαλύτερη, δεδομένου ότι η σύζυγός του είναι έγκυος και η κατάσταση του Murad θα μπορούσε να έχει τραγικές συνέπειες για την οικογένειά του. Είμαστε πεπεισμένοι πλήρως από την αθωότητα και την ηθική ακεραιότητα του Murad και θα απαιτήσουμε την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωσή. Εν τω μεταξύ o Murad πρέπει να επωφελείται από τα πιο βασικά δικαιώματά του, δηλαδή την επαφή με την οικογένειά του και το δικηγόρο του, γνωρίζοντας τουλάχιστον τις κατηγορίες εναντίον του, και να έχει αξιοπρεπείς συνθήκες κράτησης, σύμφωνα με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Τουρκίας.

Έσχατο αλλά όχι τελευταίο. Τον Murad τον γνώρισα πριν χρόνια στις κοινές μας προσπάθειες για δημοκρατία και ελευθερία στην Τουρκία, για όλους τους λαούς που κατοικούν εκεί. Επίσης συνεργαστήκαμε στην έκδοση του αγγλόφωνου βιβλίου Aspects of the Southeastern Europe and the Black Sea after the Cold War, (2006) του οποίου είχα την επιμέλεια όπου ο Murad είχε γράψει ένα κείμενο για την Τουρκία, την αναγκαιότητα εκδημοκρατισμού της και τους αγώνες των λαών της.

Η αποφυλάκιση του Murad από τα λευκά κελιά της Αδριανούπολης, αποτελεί μείζον θέμα πραγματικής αλληλεγγύης για τους δημοκράτες στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη. Αποτελεί είναι μία πράξη για την ελευθερία και τη δημοκρατία στην Τουρκία.

Για να ασκηθεί πίεση για την αποφυλάκιση του Murad στείλτε μήνυμα στον Alessandro Pelizzari – περιφερειακός γραμματέας της Unia Γενεύη: alessandro.pelizzari@unia.ch

Επίσης στον Beşir Atalay, Υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας besir.atalay@icisleri.gov.tr
και στο αρχηγείο αστυνομίας της Τουρκίας bphism@egm.gov.tr

FREE MURAD AKINCILAR


Murad Akincilar, economist, union secretary of the Geneva Industry and Building Union (Syndicat industrie et bâtiment), activist for human rights and alternate member of the Supervisory Board of the Labour Market (Conseil de surveillance du marché de l’emploi ) in Switzerland was arrested in Istanbul at his home by plainclothes policemen, this Wednesday, September 30, 2009. His wife witnessed his arrest. No reason was given to his wife and attempts to make contact with the prison authorities were unsuccessful. His lawyer in Istanbul could not speak with his client and Murad Akincilar was not allowed to contact his family.In view of the record of executions and torture of opponents and trade unionists which taints the history of modern Turkey, it is right to be worried about the fate of Murad Akincilar.

The concern is even greater given that his wife is pregnant and the situation of our colleague could have tragic consequences on the health of the family.We are fully convinced of the innocence and moral probity of Murad Akincilar and demand the immediate and unconditional release of Mr. Murad Akincilar. Meanwhile Murad should benefit from the most basic rights, namely the contact with his family and his lawyer, knowing the charges against him, have decent conditions of detention in accordance with international commitments of Turkey.A Swiss committee of support is being formed to organize the campaign for the release of Murad Akincilar.

Send your messages of solidarity to:Alessandro Pelizzari Secrétaire régional Unia Geneva Secretary General : alessandro.pelizzari@unia.ch

Beşir Atalay, Turkish Interior Minister : besir.atalay@icisleri.gov.tr 'and the Turkish Chief Police: bphism@egm.gov.tr This email address is being protected from spam bots, you need

Ορισμένες απόψεις για την οικονομία και την κοινωνία στην Τουρκία

Η βοήθεια της Δύσης προς την Τουρκία και η κατάσταση της τουρκικής οικονομίας και κοινωνίας.

Του Φάνη Μαλκίδη

Οι ΗΠΑ και η οικονομική βοήθεια

Είναι γνωστός ο ρόλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Παγκόσμιας Τράπεζας (ΠΤ), στο νέο περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί από τις ΗΠΑ κυρίως και αποκαλείται σχηματικά παγκοσμιοποίηση. Ρόλος που αποσκοπεί την εξυπηρέτηση των στόχων της υπερεθνικής ελίτ και δραστηριοποιείται παντού και με τους ίδιους κανόνες. Από την Αργεντινή και τη Βραζιλία, μέχρι την Ρουμανία και την Τουρκία. Από τις ιδιωτικοποιήσεις- ξεπούλημα του εθνικού πλούτου, μέχρι την μείωση των μισθών και την περαιτέρω εξαθλίωση μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων. Στην περιοχή μας ενδιαφέρον αποκτά η δράση των οργάνων της πολιτικής των ΗΠΑ, του ΔΝΤ και της ΠΤ, στην Τουρκία.

Στόχος της βοήθειας είναι να στηριχτεί η διαδικασία μεταρρύθμισης που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Τουρκία και να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις (του πολέμου του Ιράκ). Η βοήθεια που προσφέρουν οι ΗΠΑ και η ανάπτυξη τουρκικών στρατευμάτων στο Ιράκ είναι δύο ξεχωριστά πράγματα». Ωστόσο, βάσει της απόφασης του Κογκρέσου που ελήφθη τον Απρίλιο, η Τουρκία οφείλει «να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ στο Ιράκ» ώστε να εξασφαλίσει νέα βοήθεια, με δεδομένη την απόφαση των ΗΠΑ του Μαρτίου, να «παγώσουν» δάνειο 15 δισ. δολαρίων, μετά την άρνηση της τουρκικής εθνοσυνέλευσης – οι φίλα προσκείμενοι μουσουλμάνοι του Ερντογάν προς τους Άραβες- να ανοίξει το «βόρειο» διάδρομο προς το Ιράκ για τα αμερικανικά στρατεύματα.

Οι αριθμοί και οι άνθρωποι


Σήμερα το τουρκικό δημόσιο χρέος υπολογίζεται περίπου στα 130 δισ. δολάρια, ο πληθωρισμός εμφανίζει τάσεις υποχώρησης. Δεδομένης της «μείωσης» του πληθωρισμού, η τουρκική κεντρική τράπεζα μείωσε τα επιτόκια κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες, τοποθετώντας τα στο 29%. Οι μειώσεις αυτές αποσκοπούν στην ελάφρυνση του βάρους που δημιουργεί στην τουρκική οικονομία η προσπάθεια εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους και στην τόνωση της ανάπτυξης.
Σε μια διατύπωση της έκθεσης για την Τουρκία το ΔΝΤ επισημαίνει ότι «οι μειωμένες γεωπολιτικές ανησυχίες ωφελούν την τουρκική οικονομία, αν και προκειμένου να διατηρηθεί η επενδυτική εμπιστοσύνη οι αρχές πρέπει να διατηρήσουν τη σταθερότητα της δημοσιονομικής κατάστασης». Ωστόσο δύσκολα μπορεί να γίνει σαφή αναφορά για επενδυτική εμπιστοσύνη, δεδομένου ότι οι αξιολογήσεις των γνωστών χρηματοοικονομικών οίκων Moody's και Standard & Poor's είναι στo B1 και B αντιστοίχως, πολύ χαμηλότερα δηλαδή από τα επίπεδα που δικαιολογούν την επενδυτική δραστηριότητα.
Την ίδια στιγμή στην κοινωνία συντελούνται μεγάλες συγκρούσεις, απόρροια της τραγικής οικονομικής κατάστασης, της περαιτέρω επικράτησης της ντόπιας ολιγαρχίας και της εθνικής καταπίεσης και κοινωνικής εξαθλίωσης. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής δεδομένα: 30.000.000 ζουν στα όρια της πείνας, 3.000.000 από αυτούς είναι ανήλικα παιδιά 1.400.000 άνθρωποι ζουν με 1 δολάριο την ημέρα και 7.200.000 άνθρωποι ζουν με 2 δολάρια. Το 40% του συνολικού πλούτου της χώρας ανήκει στο 10% του πληθυσμού της. 11.000.000 είναι άνεργοι. Κάθε παιδί που γεννιέται χρωστάει 2.436 δολλάρια και πάνω από 5.000.000 ανήλικα παιδιά υποχρεώνονται να δουλεύουν. Παρά τα 10.000.000 αναλφαβήτων, ο προϋπολογισμός του κράτους χορηγεί μόνο το 3.5% για την παιδεία. Στα 1.000 παιδιά, κάτω των 5 ετών, 48 πεθαίνουν κάθε χρόνο, ενώ για την υγεία, ο προϋπολογισμός χορηγεί 3,6%.Οι φανερές στρατιωτικές δαπάνες φτάνουν στο 4,9% του προϋπολογισμού, ενώ οι συνολικές υπολογίζονται ότι είναι 34 φορές μεγαλύτερες!
Και ενώ η τραγική οικονομική κατάσταση επιτείνει τα προβλήματα, η καταπίεση του λαού υφίσταται και σε άλλους τομείς της ζωής, αφού φέτος συμπληρώνονται 33 χρόνια συνεχών δολοφονιών, αγνοουμένων, καταπίεσης και τυραννίας, και εσχάτως λευκών κελιών. Μάλιστα ειδικά γι΄ αυτό το ζήτημα στο διευθυντή των φυλακών, σ' αυτόν που έχει υπογράψει τον θάνατο 107 κρατουμένων, απονεμήθηκε το ανώτατο μετάλλιο προσφοράς υπηρεσιών προς το κράτος! Στο πακέτο του «εκδημοκρατισμού», και «εναρμόνισης» με την ΕΕ, περιλαμβάνεται το «Πρόγραμμα Επιστροφής στο Σπίτι», προελεύσεως ΗΠΑ. Είναι ο νόμος που επιβραβεύει όποιον αρνείται τις ιδέες του, καταδίδει ομοϊδεάτες του στις τουρκικές αρχές. Στο ίδιο πλαίσιο και οι μαζικές φυλακίσεις Τούρκων πολιτών. Μόνο τα τελευταία 6 χρόνια, ο επίσημος αριθμός των προφυλακισμένων έφτασε τα έξη εκατομμύρια (!), και πολλοί εξ΄αυτών βασανίστηκαν μέχρι θανάτου. Ειδικότερα σύμφωνα με την Επιτροπή ενάντια στα λευκά κελιά, έχουν αναφερθεί 14.500 θύματα βασανιστηρίων τα τελευταία 10 χρόνια και μόνο 7.500 έχουν αναρρώσει. 518 άνθρωποι δολοφονήθηκαν κατά την διάρκεια της κράτησής τους σε διάφορα τμήματα και 216 άνθρωποι αγνοούνται. Το 75% των γυναικών που βασανίστηκαν έχουν βιασθεί. 1261 άτομα εκτελέστηκαν στους δρόμους χωρίς δίκη. 3688 χωριά εκκενώθηκαν και πάνω από 3.000.000 άνθρωποι εξαναγκάστηκαν να τα εγκαταλείψουν. Πάνω από 3.000 διανοούμενοι καταδικάστηκαν σε περισσότερα από 10.000 χρόνια φυλακή και σε χρηματικές ποινές, επειδή εξέφρασαν τις ιδέες τους. 448 άτομα που κατέθεσαν σε διάφορες υπηρεσίες αιτήσεις στην κουρδική γλώσσα, κατηγορούνται για αδικήματα που επισύρουν συνολική φυλάκιση 2.747 ετών και 3 μηνών. Η Τουρκία κατατάσσεται μεταξύ των πρώτων χωρών, με κριτήριο τον αριθμό των φυλακών της. Διαθέτει 19 διαφορετικούς τύπους φυλακών, πάνω από 650 φυλακές και δεκάδες φυλακές τύπου F (λευκά κελιά). 67 παιδιά βασανίστηκαν σε τμήματα της αστυνομίας και της χωροφυλακής, κατά τα τελευταία δυο χρόνια. 50.000 άνθρωποι βρίσκονται συνολικά στις φυλακές, 8.000 είναι πολιτικοί κρατούμενοι, 4.000 είναι ανήλικα παιδιά. Συνολικά ο πληθυσμός των φυλακών της Τουρκίας ξεπερνάει τον πληθυσμό δέκα πόλεων!

Συμπερασματικά

Τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό δείγμα της αδικίας και της μεγάλης κοινωνικής και οικονομικής ανωμαλίας που βιώνει σήμερα η Τουρκία. Η πραγματικότητα βεβαίως είναι πολύ πιο τραγική και οι συνέπειές της είναι πολύ βαθύτερες. Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα φανεί εάν υπάρχουν κοινωνικές δυνάμεις στην Τουρκία που θα μπορέσουν να αντισταθούν στην οικονομική εξαθλίωση, την κοινωνική καταπίεση και την πολιτική ομίχλη. Αλλιώς το ρήγμα στην οικονομία και την κοινωνία θα βαθαίνει παρά τις ενέσεις των ΗΠΑ και τω οργάνων τους.

Gynenokratia. Greek Thracian history in New York

Astoria’s Thracian Gynekokratia


Astoria's Thracian Gynekokratia a Big Success

Astoria’s Thracian Gynekokratia a Big SuccessFor Immediate Release: February 5, 2010Contact: Nikolaos Taneris, President, Panthracian Union of America “Orpheus”, New York, Tel. (917) 699-9935

NEW YORK--Mr. Giovanni di Napoli provides a comprehensive report and pictures on the Thracian Gynekokratia organized by the Pan Thracian Union of America "Orpheus" in Astoria, New York. The report is available on the Magna GRECE journal, in the following link: http://magnagrece.blogspot.com/2010/02/astorias-thracian-gynekokratia.html

On behalf of the Board, I would like to thank all participants and supporters of the Thracian Gynekokratia, it was a big success.Respectfully yours,NIKOLAOS TANERIS, President,Pan Thracian Union of America "Orpheus"http://panthracian.blogspot.com/



Astoria’s Thracian Gynekokratia

Joyous celebrants dancing the night away.
Last Sunday I had the great honor to partake in the ancient Thracian celebration of Gynekokratia, or Women’s Day. Around 150 Participants from around the Tri-State area descended on The Federation of Hellenic Societies of Greater New York's Stathakion Center in Astoria, Queens, for the occasion.
Traditionally, on January 8th the married women of Thrace visited the local midwives and made them offerings of soap and vegetables in gratitude for their invaluable services. Out of deep respect and appreciation, the women ritually washed the midwives’ hands. In some villages the women would visit newborns and anoint them with oil and honey.

Also on this day, the traditional roles between men and women were reversed. Women would take care of the town’s affairs and gather in the cafés while the men folk tended the children and did the housework. Any man unlucky enough to be caught outside during the holiday by the celebrants would be ridiculed or beaten with brooms.
Today, this wondrous tradition is a celebration of motherhood and the strength and nobility of Women. The Thracian women still congregate and respectfully wash the hands of their community’s senior members and the men cook and cater to their wives and mothers.
At 7:00 PM the hall’s doors were opened and we men were finally allowed to join the celebration. It was more than a little amusing to watch the men stall and hesitate entering the hall. These days, instead of beatings, the first ten adult males to arrive are forced to wear an apron symbolizing the role reversals. As much as they wanted to join the party no man wished to don an apron. After some delay the impatient women stormed the hallway and forced their husbands to wear the garments. Everyone had a good laugh at their expense.

Mrs. Eleni Arvanitidis enjoying the fruits of her labor. Secretary, Stacy Seretoudis, and former President of the Pan-Thracians, Ioannis Fidanakis, pose for a picture.
Obviously the women were in good spirits and ready to party. After all, they had a two-hour head start on the ouzo and wine. They danced all night long, only occasionally stopping to eat, drink and mingle with their family and friends.
I couldn’t help but notice the similarity between the Hellenic and Southern Italian folk dances, clearly showing our common heritage and shared origins. The dancers twirled and pirouetted in time with the music, traditional folk songs about love and their ancestral homeland. (In hindsight I regret not taking the ladies up on their offer and joining them on the dance floor; it looked like a lot of fun.)
In modern times, Gynekokratia has been integrated with the traditional New Year’s Day celebration and Saint Basil's Feast Day, when gifts are traditionally given. For someone like myself who was raised Roman Catholic and grew up celebrating Christmas on December 25th it was interesting to see Santa give children presents in January. However, I never get tired of seeing the joy in a young child’s face when they receive their present.
I especially enjoyed the ceremonial cutting of the Vasilopita, a traditional bread not unlike our own brioche. The giant loaves were ritually cut by Nikolaos Taneris, President of the Pan-Thracian Union of America, in honor of the Thracian people and homeland. The breads are sometimes dedicated to Christ, a king, St. Basil, the memory of a prominent member of the community, etc. Slices are distributed to guest according to age.
President Nikolaos Taneris cutting and serving the Vasilopita.
A gold coin, called a lira, is baked in the Vasilopita. Anyone fortunate enough to receive the slice with the hidden prize is said to win good luck for the entire year. Evidence supporting this belief was seen when this year's winner of the coin also won the top prize during the raffles. Interestingly, the coin depicts King George V of Great Britain, recalling his reign in 1919.
The gold "Lira" and it's lucky winner.
Celebrations such as this clearly show the positive characteristics of our ancestors, and through them help us understand ourselves. We are a culmination of our history. I would like to commend the Pan-Thracians for keeping this rich cultural tradition alive, and I was thankful to be a part of it.