Η Ποντιακή διάλεκτος και ο Αστερίκον ο τεμέτερον

Ο Αστερίξ έγινε Αστερίκον. Ο καθηγητής Γ. Σαββαντίδης μετέφερε στην ποντιακή διάλεκτο τα κείμενα με τις περιπέτειές του Αστεριξ«Το ζιζάνιον», «Σπαθία και Τριαντάφυλλα» και «ο Αστερίκον σα Ολυμπιακά τ’ αγώνας»

Μεγενθυνατε
του Φάνη Μαλκίδη

1. Τα χαρακτηριστικά της ποντιακής διαλέκτου, της πλησιέστερης προς την αρχαία ελληνική γλώσσα, ομιλούμενη σήμερα διάλεκτο

Όπως γράφει ο καθηγητής Γ. Σαββαντίδης, η ποντιακή είναι μία διάλεκτος της Ελληνικής γλώσσας που ξεκινάει από τα χρόνια του αποικισμού των Ελλήνων της Ιωνίας και την εγκατάστασή τους στον Πόντο. Μέχρι τον 19ο αιώνα δεν έχουμε καθόλου γραπτά κείμενα για τη διάλεκτο, και η ποντιακή αποτελούσε το σημαντικότερο μέρος της προφορικής παράδοσης, μία διάλεκτο την οποία ονόμαζαν «ρωμέικα». Η καταγραφή διαλεκτικών κειμένων αρχίζει παρά στα τέλη του 19ου αιώνα και γίνεται συστηματικότερη από το 1928 με την ίδρυση του Αρχείου Πόντου στην Ελλάδα, από την Επιτροπή Ποντιακών Μελετών υπό τον Μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρύσανθο και στη συνέχεια από τον π. Ανθ. Παπαδόπουλο.

Ο Μ. Τριανταφυλλίδης αναφέρει τρεις μεγάλες διαλεκτικές ομάδες στην ποντιακή διάλεκτο: (α) τα οινουντιακά (με έντονες επιδράσεις από την κοινή νεοελληνική) (β) τα τραπεζουντιακά και (γ) τα χαλδιώτικα (με μεγαλύτερες επιδράσεις από την τουρκική). Ο π. Α. Παπαδόπουλος κατατάσσει στα εξαιρετικής σημασίας βιβλία του για την διάλεκτο, τα επιμέρους ποντιακά ιδιώματα σε 6 κύριες ομάδες: α) ιδίωμα Τραπεζούντας, Ματσούκας, Σάντας και Χαλδίας (το πολυπληθέστερο) β) Όφη και Σουρμαίνων γ) Κερασούντας και Τρίπολης δ) Οινόης ε) Αμισού και στ) Ινέπολης.
Απομονωμένος, γεωγραφικά και γλωσσικά ο Πόντος διατήρησε αρκετά αρχαϊκά γλωσσικά στοιχεία, όπως αναφέρει ο Γ. Σαββαντίδης. Ενδεικτικά, το η προφέρεται ως [ε]: νύφη > [νύφε], Γιάννης (Γιάννες), διατηρείται το τελικό [ν] και επεκτείνεται σε λέξεις: πόρταν , τραπέζιν , χώμαν. Η ονομαστική ενικού των δευτερόκλιτων αρσενικών ουσιαστικών λήγει σε -ον ή -ο (ο λύκον/λύκο), ο πάππον/πάππο ). Σχηματίζονται θηλυκά επίθετα με το επίθημα -έσσα, , π.χ. ορφανέσσα (ορφανή). Τα παραθετικά σχηματίζονται ως εξής: (κι) άλλο έμορφος, πολλά έμορφος 'πάρα πολύ όμορφος'. Τα ουδέτερα υποκοριστικά σχηματίζονται με το επίθημα -όπον, π.χ. κορτσόπον (κοριτσάκι), λαλόπον (φωνούλα), πουλόπον (πουλάκι). Στα ρήματα δεν γίνεται διάκριση μεταξύ εξακολουθητικού και στιγμιαίου μέλλοντα, π.χ. θα λέγω 'θα λέω/θα πω, ο παθητικός αόριστος λήγει σε -θα, π.χ. εκοιμήθα (κοιμήθηκα) και ενεργητικός παρακείμενος λήγει σε -να, π.χ. επαρακάλνα (παρακαλούσα).
Στη σύνταξη το αντικείμενο τίθεται πάντα σε αιτιατική, π.χ. είπα τον κύρη (είπα στον κύρη), τα κλιτικά έπονται του ρήματος, π.χ. ντο λες με; (τί μου λές). Επίσης, δεν υπάρχει το αρνητικό μόριο δεν, αλλά στη θέση του εμφανίζεται το κι (ουκ).
Το λεξιλόγιο της διαλέκτου έχει πολλά δάνεια από τις γλώσσες και διαλέκτους με τις οποίες ήρθε σε επαφή (λατινική, τουρκική, αρμενική, γεωργιανή, κουρδική, κ.ά ).
Η ποντιακή διάλεκτος επηρεάστηκε σημαντικά από το μεταναστευτικό ρεύμα προς τη Ρωσία, μετά τον 17ο αιώνα και από τη βίαιη εκδίωξη μετά τη Γενοκτονία, στις αρχές του 20ου αιώνα. Πολλοί ομιλητές της διαλέκτου εγκαταστάθηκαν στον Ελλαδικό χώρο, και μερικές δεκαετίες αργότερα έφυγαν σαν μετανάστες στην Ευρώπη (Γερμανία), Αυστραλία, ΗΠΑ και Καναδά. Παράλληλα, αφού η ελληνοτουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών έγινε στη βάση του θρησκεύματος, παρέμειναν στον Πόντο ελληνόφωνοι μουσουλμανικοί πληθυσμοί κυρίως δυτικά της Τραπεζούντας ( Τόνια) και ανατολικά της (χωριά του Όφεως) .Ο Ομέρ Ασάν συγγραφέας του βιβλίου «ο Πολιτισμός του Πόντου» αναφέρεται σε 300.000 Ποντιόφωνους, σήμερα.Στην πρώην Σοβιετική Ένωση, τη διάλεκτο την ομιλούν στη Γεωργία και την Αρμενία, στην περιοχή της Σταυρούπολης και του Κράσνονταρ, στην Κριμαία και στην περιοχή της Αζοφικής.
Στον ελλαδικό χώρο, όπως επισημαίνει ο άλλος σημαντικός μελετητής της διαλέκτου, ο καθηγητής Δ. Τομπαίδης, ομιλείται πλέον ως δεύτερη γλώσσα σε περιβάλλοντα οικεία, οικογενειακά ή φιλικά και η χρήση της αποσκοπεί στην επιβεβαίωση πιο πολύ της κοινής καταγωγής και στην εκδήλωση της επιθυμίας για διατήρηση της γλώσσας.

2. Τα μηνύματα ελπίδας για την ποντιακή διάλεκτο
Η ποντιακή διάλεκτος παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει αποτελεί μία ζωντανή «γλώσσα». Τα ελπιδοφόρα παραδείγματα πολλά. Η πρόσφατη δημοσίευση, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των γλωσσών, από την UNESCO (Η εκπαιδευτική επιστημονική και πολιτιστική οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών) του διαδραστικού Άτλαντα των γλωσσών του πλανήτη σε κίνδυνο (www.unesco.org/culture/ich/index.php?pg=00206) , δημιουργεί νέα δεδομένα για την ποντιακή διάλεκτο. Ο Άτλαντας των παγκόσμιων γλωσσών σε κίνδυνο απαριθμεί 18 γλώσσες στην Τουρκία που αντιμετωπίζουν την εξαφάνιση, όπου μεταξύ των άλλων συμπεριλαμβάνεται η ποντιακή διάλεκτος στον κατάλογο των γλωσσών που κινδυνεύουν, προτείνοντας συγκεκριμένα μέτρα για τη διάσωσή της.
Η δημοσίευση του Άτλαντα της UNESCO αποτελεί μία σημαντική εξέλιξη για την Ποντιακή διάλεκτο, αφού για πρώτη φορά γίνεται αναφορά σ’ αυτήν από όργανο του ΟΗΕ. Μάλιστα η αναφορά αυτή συμπίπτει με την προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια για διατήρηση της διαλέκτου και ανάκτησης της ταυτότητας ενός πληθυσμού, που βιώνει την τρομοκρατία και τις διώξεις και κάνει καθημερινές εκπτώσεις στην ποιότητα ζωής του.
Ακόμη η δημιουργία της Wikipedia (Γουικιπαίδεια), στην ποντιακή διάλεκτο, (http://pnt.wikipedia.org/) δηλαδή η έκδοση τη ελεύθερης διαδυκτιακής εγκυκλοπαίδειας, που αναπτύσσεται συμμετοχικά από εθελοντές χρήστες και διαμορφώνει συνειδήσεις στην εποχή μας, αποτελεί σημαντική εξέλιξη. Τα άρθρα της συγκεκριμένης εγκυκλοπαίδειας γράφονται αποκλειστικά στην ποντιακή διάλεκτο, με στόχο από τώρα και στο εξής να μπορεί να ανατρέχει ο κάθε ενδιαφερόμενος, που θέλει να εξασκήσει τις γνώσεις του στην ποντιακή διάλεκτο και παράλληλα να καλυφθούν κυρίως τα «ποντιακά θέματα» και όχι μόνο.
Στην προσπάθεια διάσωσης της ποντιακής διαλέκτου θα πρέπει να προσθέσουμε τις δραστηριότητες των Συλλόγων στο εσωτερικό και το εξωτερικό.

3. Ο Αστερίκον ο τεμέτερον
Επειδή πολλές φορές γίνεται αναφορά για το γεγονός ότι οι νέοι και τα παιδιά δεν μιλούν Ποντιακά, παρότι τα καταλαβαίνουν, η κυκλοφορία κόμιξ στην ποντιακή διάλεκτο, αποτελεί μία έξυπνη και σύγχρονη προσέγγιση το ζητήματος.
Η πρωτοβουλία για έκδοση τριών κόμιξ της παγκοσμίως αγαπημένης σειράς των Uderzo και Goscinny, Αστερίξ στα ποντιακά, αποτελεί τομή στη προσπάθεια διάσωσης της διαλέκτου, αφού γίνεται κτήμα μικρών αλλά και μεγάλων θαυμαστών των περιπετειών του Γαλάτη ήρωα. Ένας ήρωας ο οποίος φέτος έγινε 50 ετών και οι περιπέτειές του έχουν πουληθεί σε 325 εκατομμύρια αντίτυπα των 33 ιστοριών, με μεταφράσεις σε πάνω από 107 γλώσσες και διαλέκτους.
Έτσι ήρθε και η σειρά των ιστοριών όπου ο Αστερίξ, και οι άλλοι ήρωες του ανυπότακτου χωριού, μιλούν Ποντιακά. Μέχρι σήμερα ο Αστερίξ, «ο Αστερίκον ο τεμέτερον», έχει δώσει μετά από την σημαντική δουλειά του καθηγητή Γ. Σαββαντίδη, ο οποίος μετέφερε στην ποντιακή διάλεκτο τα κείμενα, με τις περιπέτειές του «Το ζιζάνιον», «Σπαθία και Τριαντάφυλλα» και «ο Αστερίκον σα Ολυμπιακά τ’ αγώνας», την ευκαιρία να γίνει διακριτή η διάλεκτος σε όλους τους Έλληνες.
Μέσα από το κόμιξ, μέσα από τον αγαπητό Αστερίξ, που έγινε ο Αστερίκον, η ποντιακή ζωντανεύει και προσεγγίσει με τον γνωστό και μοναδικό τρόπο των εμπνευστών του, τον Πόντο και τη διάλεκτο. Από την Αυστραλία, την Τουρκία, τη Ρωσία και τη Γερμανία, μέχρι τις ΗΠΑ, τον Καναδά και κάθε ποντιακό χωριό και γειτονιά στην Ελλάδα. Είναι μία μοναδική ευκαιρία για να υπάρξει έλξη προς την ποντιακή διάλεκτο από νέους ανθρώπους, είναι μία σημαντική στιγμή, όπου το χθες, συνδυάζεται αρμονικά και παραγωγικά με το σήμερα και το αύριο.

Genocide

The Thracian Genocide was the systematic torture, massacre and ethnic cleansing of several millions Hellenes (Greeks) perpetrated by the Turks throughout historic THRACE an area that includes Constantinople (now called Istanbul by the Turks), Eastern Thrace, and the islands of Imvros, Tenedos.
new New book by Theofanis Malkidis on the Genocide in Thrace. To order your copy contact :
Endohora publications endohora@yahoo.gr, (Mr Kouriannidis)

Download our informative pamphlet on Greek Genocide in Thrace (PDF)

" Meanwhile, the plan to destroy all Greek property in the city was now fully under way. A hundred gangs of rioters were busy carrying out their terrible task, covering a vast area that stretched from the Bosphorus to the Sea of Marmara. Each gang had a leader who was armed with a list of the houses and shops in his area owned by Greeks. It was an organised tornado of violence which swept away everything in its path. Dozens of Greek citizens and clergymen were beaten up. Altogether 73 Greek churches were plundered or burned. Icons, murals and holy chalices of inestimable historic and archaeological value were destroyed. All the city's 26 Greek schools were completely demolished. The Patriarchal School at Fanari, established in 1453, and the Theological School on Halki were subjected to the fury of the rabble in an act of extreme barbarism. The Zappeion High School was attacked and the statue of its benefactor, Constantinos Zappas, sent tumbling down the great marble staircase. The mob did not stop at ruining desks, a piano and the school hall but also did immense damage to the murals that decorated the interior walls of the school. In all, 4,340 Greek shops and stores were looted and destroyed that night; 2,600 Greek homes were caught in the eye of the storm and submitted to the mob's unprecedented wrath. The offices and printing presses of the city's three big Greek newspapers were literally smashed to pieces. The offices of Olympic Airways, then known as T.A.E., on Cumhuriyet Street in Elmadag were visited twice by the rabble. " Eyewitness testimony by Leonidas Koumakis survivor of the Constantinople Pogrom of September 6, 1955 as documented in his testimonial book

Η Ποντιακή διάλεκτος

Development of the Pontic Greek Dialect
Article Sam Topalidis 2009 sam.topalidis@bigpond.com
History of the Greek LanguageAccording to Encyclopaedia Britannica (2005), the form of Greek written and spoken today evolved in four phases; Ancient Greek, Koine (also called Hellenistic Greek), Byzantine Greek and Modern Greek. [Others may consider there were no breaks in the continuous historical development of the Greek language.] Encyclopaedia Britannica (2005) states Ancient Greek is divided into Mycenaean Greek (14th–13th century BC) and Archaic and Classical Greek (8th–4th century BC), which date from the adoption of the alphabet. The development of five letters to signify vowel sounds was the principal innovation of the Greek alphabet. The language of the Archaic and Classical periods consisted of a number of dialects as a result of the Dorian invasions [which began around 1100 BC] of Greece and later of overseas Greek colonisations. These dialects comprised a West group (including Doric), an Aeolic group, an Ionic-Attic group, and an Arcade-Cypriot group. Koine was spoken from the 4th century BC to the 4th century AD and it arose from the establishment of Alexander the Great's empire. Its main basis was the Attic dialect, with some Ionic features. Koine unified the formerly fragmented local dialects and simplified Greek grammar in the course of its expansion throughout the non-Greek-speaking areas of the Hellenised world. The Atticists, who urged that the Classical language be used for all writing, dismissed Koine as ‘impure’. Their suggestion was adopted, and thus the written form, known as Byzantine Greek (5th–15th century AD), stayed rooted in the Attic tradition while the spoken language continued to develop. A chasm between the written and spoken languages opened and gradually widened. [Mackridge (1985), states Greek became the official language of the Byzantine Empire in the 6th century AD.]Modern Greek ‘could be considered’ to date from the 15th century and is of two kinds. One includes all the local dialects. The other is Standard Modern Greek, which is the official written and spoken language of Greece. Standard Modern Greek emerged from the convergence of two historical varieties of modern Greek - Demotic, which was understood by almost everyone; and Katharevousa, the ‘pure’, archaizing written language used in administration and other areas of public life. In 1976, Demotic was declared the official language of the state, replacing Katharevousa in government documents, newspapers and education.Distribution of Pontic Greek in Asia MinorThe north-east corner of Asia Minor, which borders the Black Sea (see Map 1), is known as the Pontos. Greeks colonised this region from the 7th century BC and lived there until the last Christian was forcibly expelled in 1923. These Pontic Greeks spoke a dialect called Pontic Greek. Mackridge (2007) in Topalidis (2007) states that: Pontic Greek is a dialect of the Greek language that is largely derived, like almost all the other modern Greek dialects, from the Koine (common) Greek of Hellenistic and Roman times (4th century BC – 4th century AD). It probably began to become markedly distinct from the rest of the modern Greek dialects after the Seljuk invasions of Asia Minor [in the 11th century AD], which split Pontus from the other regions of the Byzantine Empire. However, some older features of the Greek language that disappeared from other Greek dialects were retained in Pontic, while some innovations seem to have taken place in Pontic under the influence of other Greek dialects even after the medieval period. In its vocabulary, Pontic has been influenced by Persian and Caucasian languages, and in recent centuries it has taken on a large number of loanwords from Turkish. Mackridge (1991) states that when Pontic Greeks moved into Russian speaking areas, Pontic Greek also acquired a large number of Russian words. He also states that although many Pontic Greeks believe their language stems from the ancient Ionic dialect, the linguist Hatzidakis (1892 and 1930) demonstrated that only a couple of undoubtedly Ionic words could be found in Pontic Greek. The Greek linguist Triandafyllidis (1981 [1938], p. 290) in Nicholas (1999) divided Pontic Greek into three groups. ‘Oinountiac in the western, non-contiguous part of the Pontos from Inepolis to Oinoe. Trapezuntiac on the eastern shore of the Pontos, from Kerasounta [Giresun] to Ophis [Of], Chaldiot was spoken in the Chaldia region, south of the eastern shore, and including Gumushane and its surrounding villages, as well as the southern mining colonies and the coastal town of Kotyora [Ordu]. Dawkins (1937) established that the printed Pontic of Rostov on Don (see Map 1) is also Chaldiot. Nicholas (1999) agrees with Papadopoulos (1955) who limits himself to a two-way distinction between Oinountiac and Trapezuntiac-Chaldiot, given that Oinountiac tends to pattern more closely with mainstream Greek. Nicholas refers to these two variants as Western and Eastern Pontic.Hionides (1996) believes that the Pontic dialect remained so remote from the other modern Greek idioms that to the ear of the rest of Greece, it sounds like a foreign language. Map 1 The Black Sea (King 2004, p. xvii)Pontic Greek Dialect in OfDawkins (1937) states the most archaic form of Pontic Greek survived among the Moslems of Of (east of Trabzon, see Map 1). Hionides (1996) states Pontic Greek is spoken by the Turkish people of the provinces of Of and Tonya [south-west of Trabzon]. In 1985, he counted eight villages in the province of Tonya, 21 villages in the province of Of and five villages in the province of Surmene where the Turkish population spoke Pontic Greek. He also mentions that many Turks in Trabzon also fluently spoke Pontic Greek. However, Asan (1996) states that 60 villages in the Trabzon region with 40 of these villages in the Of region speak Pontic Greek. Mackridge (n.d.) at: www.omerasan.com/eng/home.html accessed on 28 December 2008, describes Ömer Asan’s important 1996 work:ever since their conversion to Islam, the Greek-speaking Pontic Muslims have not been exposed to any other kind of Greek than their own; nor did they have much close contact even with their Christian neighbours in Pontus. This means that their speech has preserved many archaic features that have now almost or completely disappeared from the Pontic spoken in Greece. (It should be said that their speech has also lost a large number of words that have been replaced by items of Turkish origin.) Ömer Asan's village, like the village where I have carried out my own linguistic fieldwork, is situated in the district of Of, east of Trebizond, which is home to the largest concentration of Greek-speakers in Pontus today. The Of district is the easternmost area in which Greek has been continuously spoken without interruption since ancient times. If Pontic is a peripheral dialect of Greek, then the sub-dialect of Of is a peripheral version of Pontic. Like most peripheral dialects, the speech of Of preserves an exceptional number of ancient words and grammatical features. For this reason the study of the sub-dialect of Of can throw fascinating light on the historical development of the Greek language.… it has been fascinating to compare the vocabulary and grammar of Çoruh, as he [Asan] records them, with the linguistic material that I and others have collected from other villages in the Of district and from other parts of Pontus both before and after 1922. The variety in vocabulary and grammar between one village and another just a few miles away is extraordinary, and we would ideally like to have such a study of every Greek-speaking village in Pontus.Ömer Asan’s article, ‘Trabzon Greek: a language without a tongue’ at: www.omerasan.com/eng/home.html accessed on 27 June 2009 (updated 2005), states that: it was in the Greek language [Pontic Greek] that the inhabitants of the Solaki Valley [near Of] (apart from the late comers) were introduced to Islam and in which the imams in question were educated. … Actually, there is no more natural and logical a way of learning any sort of unfamiliar thought, doctrine or religion than through the mother tongue. … Of the various Greek dialects in existence at the present day, Trabzon Greek, the language closest to ancient Greek … has been sacrificed to religious, national and political intrigue and impotence. Although there is no prohibition of any kind in place, Trabzon Greek, labelled by religious bigots as a ‘giaour’ [outside the Islamic faith] language, by nationalists as an ‘enemy’ language and by bureaucrats and politicians as a ‘separatist’ language, has the misfortune of being listed at the head of merely local, not national, languages.Asan’s (1996) ‘courageous’ work in Turkish on the culture of a minority group has been criticised in Turkey, where the government prefers to pasteurise its cultural past. Asan should be congratulated, not condemned for his work. We should all embrace and respect our cultural diversity as an essential part of our identity. Revithiadou and Spyropoulos (2006) have also studied Pontic Greek spoken by people from Of who had settled in the village of Nea Trapezounta in northern Greece. Drettas (1999) in Bortone (2009) estimated that 300,000 people in Greece speak Pontic Greek. RomaykaBortone (2009) states Muslim Pontic Greek spoken around the villages of Of, has no history, especially for its speakers. They have no written records and many of their speakers do not even know that the language is related to Greek. Some do not know which parts of their speech is Turkish and which is their local ‘other language’. Many call it Romayka, but never Pondiaká or Eliniká. Romayka is not formally taught and has no standard of any kind.Bortone (2009) states that many Pontic Muslims report that they did not learn Turkish until they went to school. He also believes that Romayka will probably ultimately disappear. Interesting to note, from an email I received from a Trabzon local, that in 2008, five and six year olds in a school in a village of the town of Hayrat, near Of, were observed by their teacher to speak Pontic Greek (Romayka) as their native tongue. Bortone (2009, p.83) states, Greek peripheral dialects have archaic traits; but the Greek of the Of region has traits lost everywhere else. … we would do well to emphasize the archaic nature of Romayka, if only because of the implicit irony: its archaic character is due to the very fact that Romayka has been isolated from the Greek tradition.Pontic Greek in the Soviet UnionPontic Greeks had been emigrating to the Soviet Union, including Georgia, in significant numbers from the 18th century.The first census of Imperial Russia, based solely on the criteria of language, suggested that 186,925 Greek-speaking Greeks (105,169 in the southern Caucasus) lived within the borders of the empire in 1897 (Agtzidis (1997) in Sideri (2006)). Dawkins (1937) states the number of Greek speakers in Russia was considerable. Correspondence he received from Professor Semenov of Rostov on Don (see Map 1) stated that there were 60,000 Greeks at Mariupol (south-eastern part of Ukraine, on the coastal region of the Sea of Azov) and 100,000 at Rostov on Don (the latter all speaking Pontic Greek). Sergievsky (1934) believes there were around 97,000 Mariupol Greeks, of whom some 82,000 spoke Greek. Mackridge (1991) states the Greek dialect spoken by the Mariupol Greeks differs markedly from Pontic Greek, though the two may be distantly related. Dawkins (1937) states the Pontic Greek dialect of the Gumushane district (south of Trabzon) agrees with the Greek of Rostov on Don. He believes the great mass of the Rostov population came over to Russia from this district in the Pontos.At the time of the October Revolution in Russia, Karpozilos (1999) estimated that the Pontic population in Russia to have been more than 350,000 concentrated in 34 urban centres and in about 287 villages. He also states that between the two World Wars in Southern Russia and Caucasus that it was a serious issue in which form of Greek would books and Newspapers be written. Formal Greek (Katharevousa), Demotic Greek or Pontic Greek. Karpozilos (1999, p. 148) states:to raise the Pontic dialect to the level of a language for the Greek minority posed great problems. The dialect had never been systematically written; it had a rather limited vocabulary that lacked the words and idioms to convey abstract and sophisticated ideas; it also lacked the proper words for several new political and social concepts. … In schools, it was agreed that the children should be taught demotic Greek, but for the instruction of the masses it was thought best to use both dialects - in newspapers, pamphlets and various other publications. This important decision was taken … on 10 May 1926. Joseph (2003) states, in the 1970 Soviet census, 336,869 citizens claimed Greek ethnicity but only 39%, gave Greek as their native language. In the 1979 census, 344,000 declared Greek as their ethnic status. Hionides (1996) was of the view most of these 344,000 spoke Pontic Greek.ConclusionAs human beings first, and nationalists a distant second, we should embrace our cultural history and revel in its diversity and not pasteurise it for the benefit of national conformity. With this embrace, we can also learn to respect other people's languages and cultures. The history of Pontic Greek (and how it probably began to become markedly distinct from the other Greek dialects from 11th century AD) and the Greek language is fascinating and should be documented and studied.Will Pontic Greek continue to be spoken? Bortone (2009) believes Pontic Greek spoken in the Pontos in Asia Minor today will probably disappear. The challenge is to keep the Pontic Greek dialect alive. The more recent work of researchers like Emeritus Professor Peter Mackridge, Assistant Professor Pietro Bortone, Dr Theofanis Malkidis, Ömer Asan, Dr Anthi Revithiadou and Dr Vassilios Spyropoulos have increased our knowledge of the dialect. Pontic Greek is still spoken today in Asia Minor, and by the Pontic diaspora in Greece and at least in countries like Georgia, Russia, Ukraine, Germany, Canada, Australia and the USA. Drettas (1999) estimated 300,000 speakers exist in Greece. Who could estimate how many Pontic Greek speakers actually exist worldwide today? Are you one of them? ReferencesAgtzidis, V 1997, Parefxinios diaspora. I Ellenikes egkatastasis stis vorioanatolikes periokhes tou Efxinou Pontou, [in Greek, Black Sea diaspora. The Greek settlements in the northeastern Black Sea], Kiriakidis Brothers, Thessaloniki, Greece.Asan, O 1996, Pontos kültürü (in Turkish), Baski Istanbul, Belge Yayinlari.Bortone, P 2009, ‘Greek with no models, history, or standard: Muslim Pontic Greek’, in Standard languages and language standards: Greek, past and present, (eds) A. Georgakopoulou and M. Silk, Publication 12 of the Centre for Hellenic Studies, King’s College London, Ashgate, Surrey UK, pp. 67-89. Dawkins, RM 1937, ‘The Pontic dialect of modern Greek in Asia Minor and Russia’, Transactions of the Philological Society, pp. 15-52.Drettas, G 1999, ‘To ελληνο-ποντιακó διαλεκτικó σύνολο’, [in Greek] in Χριστίδης, A.-Φ. et al. (eds) Διαλεκτικοί θύλακοι της ελληνικής γλώσσας, Athens, pp. 15-24.Hatzidakis, GN 1892, Einleitung in die neugriechische Grammatik, [in German] Breitkopf & Hartel, Leipzig.Hatzidakis, 1930, ‘Einiges über das pontische Griechisch’, [in German] Byzantinisch-Neugriechische Jahrbücher, no. 7, pp. 383-7.Hionides, C 1996, The Greek Pontians of the Black Sea, Boston, Massachusetts.Joseph, BD 2003, ‘Some reflections on Greek in a Slavic context, in both academia and the real world, with an overview of Greek in the former Soviet Union’, in Balkan and Slavic Linguistics, in Honour of the 40th Anniversary of the Department of Slavic and east European Languages and Literatures (Ohio State Working papers in Slavic Studies 2) ed. by D. Collins & A. Sims (2003), Columbus Ohio State University, pp. 93-101.Karpozilos, A 1999, ‘The Greeks in Russia’, in The Greek Diaspora in the twentieth century, (ed. Clogg), St Martins Press, New York, pp. 137-57.King, C 2004, The Black Sea: a history, Oxford University Press, Oxford. Mackridge, P 1985, The modern Greek language- a descriptive analysis of standard modern Greek, Oxford University Press, Oxford.Mackridge, P 1991, ‘The Pontic dialect: a corrupt version of ancient Greek?’, Journal of Refugee Studies, vol. 4, no. 4, pp. 335-9.Mackridge, P 2007, Personal email.Nicholas, N 1999, The story of pu: the grammaticalisation in space and time of a modern Greek complementiser, PhD thesis, University of Melbourne, Australia.Papadopoulos, AA 1955, Ιστορική Γραμματική της Ποντικής Διαλέκτου (in Greek, Historical Grammar of the Pontic Dialect), The Committee for Pontic Studies, Athens, supplement 1.Revithiadou, A and ‘Ofitika Pontic: a report on the dialect and its people’, Spyropoulos, V 2006, e-posted paper at: www.revithiadou.gr/files/reports_on_dialects/Report_OP.pdf viewed June 2009.Sergievsky, 1934, ‘The Mariupol Greek dialects: an attempt at a brief description’, Bulletin de l’ Académie des Sciences de l’ U.R.S.S., Classe des sciences sociales, no. 7.Sideri, E 2006, The Greeks of the former Soviet Republic of Georgia: memories and practices of diaspora, unpublished PhD thesis, Department of Social Anthropology, School of Oriental & African Studies, University of London. Topalidis, S 2007, A Pontic Greek History, Canberra, Australia. (Available by emailing author at: sam.topalidis@bigpond.com).Triandafyllidis, M 1981, Νεοελληνική Γραμματική: Ιστορική Εισαγωγή, (in Greek, (1938), Modern Greek Grammar: Historical Introduction), Salonika, Aristotle University.I warmly thank Assistant Professor Pietro Bortone for sending me an early copy of his 2009 paper.

Ποντιακή διάλεκτος Pontian dialect

Βίλλυ Τσάκωνα
***
*
1. Ιστορικά και γεωγραφικά στοιχεία
.
κατανομής της διαλέκτου
*
Ποντιακή ονομάζεται η νεοελληνική διάλεκτος που μιλιόταν στη βορειοανατολική Μικρά Ασία από τους ελληνόφωνους κατοίκους του Εύξεινου Πόντου και συγκεκριμένα του ανατολικού τμήματος της μικρασιατικής παραλίας. Η περιοχή αυτή περιελάμβανε περίπου 800 οικισμούς, εκτεινόταν σε μια ζώνη 400 χιλιομέτρων, από την Ινέπολη στα δυτικά μέχρι την Κολχίδα στα ανατολικά, και δεν ήταν αμιγώς ελληνόφωνη, αλλά εκεί ήταν εγκατεστημένοι και τουρκικοί πληθυσμοί. Επίσης, η διάλεκτος αυτή χρησιμοποιούνταν σε μερικά χωριά της μικρασιατικής ενδοχώρας σε βάθος 100 περίπου χιλιομέτρων από την ακτή (Τομπαΐδης 1996). Μαζί, λοιπόν, με την καππαδοκική, την ελληνοκριμαϊκή (ταυρορουμέικη) και τη διάλεκτο των Φαρασών εντάσσεται στο σύνολο των ανατολικών ελληνικών διαλέκτων.
Η ποντιακή διάλεκτος έχει τις ρίζες της στην ελληνιστική κοινή. Η διαμόρφωσή της χρονολογείται ήδη από τον 7ο ή τον 8ο αιώνα. Συγκεκριμένα, ο Browning (1991, 170-171) υποστηρίζει ότι οι αραβικές εισβολές στην περιοχή κατά τον 7ο και 8ο αιώνα, σε συνδυασμό με τις ήδη υπάρχουσες τοπικές ιδιαιτερότητες της ελληνιστικής κοινής στη Μικρά Ασία, είχαν ως αποτέλεσμα να αρχίσει να διαφοροποιείται σημαντικά ο λόγος των κατοίκων της περιοχής εκείνης. Επιπλέον, οι Έλληνες του Πόντου ζούσαν μια ιδιόμορφη συνοριακή ζωή και είχαν λίγη επαφή με τις κύριες περιοχές του ελληνικού εποικισμού δυτικότερα. Με άλλα λόγια, φαίνεται ότι ο Πόντος ήταν απομονωμένος από την υπόλοιπη βυζαντινή αυτοκρατορία και ουσιαστικά ανεξάρτητος ήδη από τον 12ο αιώνα, ενώ από τον 13ο έως τα μέσα του 15ου αποτέλεσε την ανεξάρτητη αυτοκρατορία της Τραπεζούντας.
Μέχρι τον 19ο αιώνα δεν έχουμε καθόλου γραπτά κείμενα για τη διάλεκτο αυτή, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ανιχνεύσουμε με ακρίβεια τα στάδια και τις λεπτομέρειες της εξέλιξής της. Η ποντιακή αποτελούσε κώδικα προφορικής παράδοσης, τον οποίον οι ομιλητές του ονόμαζαν «ρωμέικα» ή «λαζικά». Η καταγραφή διαλεκτικών κειμένων δεν αρχίζει παρά στα τέλη του 19ου αιώνα και γίνεται συστηματικότερη από το 1928 και εξής με την ίδρυση του Αρχείου Πόντου στην Ελλάδα. Ωστόσο, το σύστημα γραφής που ακολουθείται παραβλέπει και ουσιαστικά «συγκαλύπτει» αρκετές της ιδιαιτερότητες, με αποτέλεσμα ούτε αυτά τα κείμενα να μας παρέχουν μια ακριβή καταγραφή της διαλέκτου. Ακριβέστερη καταγραφή της σύμφωνα με το σύγχρονο φωνητικό σύστημα έχουμε από το 1980 και εξής (Drettas 1999).
*
2. Γλωσσική περιγραφή της διαλέκτου
*
Φαίνεται ότι υπήρχε έντονη διαλεκτική διαφοροποίηση μεταξύ των επιμέρους περιοχών του Πόντου. Συγκεκριμένα, ο Τριανταφυλλίδης ([1938] 1981, 288) διακρίνει τρεις μεγάλες διαλεκτικές ομάδες: (α) τα οινουντιακά (με έντονες επιδράσεις από την κοινή νεοελληνική) (β) τα τραπεζουντιακά και (γ) τα χαλδιώτικα (με μεγαλύτερες επιδράσεις από την τουρκική). Ο Παπαδόπουλος (1953) κατατάσσει τα επιμέρους ποντιακά ιδιώματα σε 6 κύριες ομάδες: α) ιδίωμα Τραπεζούντας, Ματσούκας, Σάντας και Χαλδίας (το πολυπληθέστερο) β) Όφη και Σουρμαίνων γ) Κερασούντας και Τρίπολης δ) Οινόης ε) Αμισού και στ) Ινέπολης. Τα κριτήριά του όμως, επισημαίνει ο Drettas (1999), δεν είναι τόσο γλωσσολογικά όσο γεωγραφικά.
Καθώς η ποντιακή είναι από τις διαλέκτους που έχουν περιγραφεί αρκετά διεξοδικά, δεν θα αναφέρουμε εδώ παρά ορισμένα από τα κύρια γνωρίσματά της:
α. Φωνητική-φωνολογία
Δεν γίνεται συνίζηση στις διφθόγγους /ia/ και /io/, αλλά συναίρεση με αποτελέσματα [δ] και [φ], που προφέρονται περίπου σαν τα αντίστοιχα γερμανικά: [vasilδδes] (βασιλιάδες), [telφno] (τελειώνω). Η συνίζηση απουσιάζει γενικότερα: [folιa] (φωλιά), [peπνa] (παιδιά).
Το η προφέρεται ως [e]: νύφη > [nνfe], κλέφτης > [klιftes], Γιάννης > [αnes].
Παρατηρείται σίγηση των άτονων φωνηέντων /i/ και /u/, η οποία θυμίζει τα ημιβόρεια ιδιώματα του ελληνικού χώρου: [peγαδ] (πηγάδι), [αkson] (άκουσον), > [νndan] (γίνονταν), [kόr] (κόρη).
Διατηρείται το τελικό [n] και επεκτείνεται σε λέξεις όπου ιστορικά δεν δικαιολογείται: πόρταν [pόrtan], τραπέζιν [trapιzin], χώμαν [xόman].
Τόνος σε μια τονική ενότητα μπορεί να απαντά ακόμη και στην τέταρτη ή πέμπτη συλλαβή πριν το τέλος, οπότε αναπτύσσεται και ένας δεύτερος τόνος στη δεύτερη ή την τρίτη συλλαβή από το τέλος: κοιμόμαστε [ιηimumunιstine].
β. Μορφολογία (κλίση-παραγωγή-σύνθεση)
Όσον αφορά το ονοματικό σύστημα παρατηρούνται τα εξής:
Tο άρθρο της γενικής ενικού και για τα τρία γένη είναι [ti] (στις περισσότερες περιοχές), π.χ. /ti-tϊrk(onos)/ 'του Τούρκου', /ti-carνs/ 'της γυναίκας', /ti-xorafν/ 'του χωραφιού'.
Η ονομαστική ενικού των δευτερόκλιτων αρσενικών ουσιαστικών λήγει σε -ον ή -ο (ο λύκον/λύκο (ΚΝΕ ο λύκος), ο πάππον/πάππο (ο πάππος).
Σχηματίζονται θηλυκά επίθετα με το επίθημα -έσσα, το οποίο είναι εξαιρετικά παραγωγικό, π.χ. ορφανέσσα (ΚΝΕ ορφανή).
Τα παραθετικά σχηματίζονται ως εξής: (κι) άλλο έμορφος (ΚΝΕ ομορφότερος), πολλά έμορφος 'πάρα πολύ όμορφος'.
Τα ουδέτερα υποκοριστικά σχηματίζονται με το επίθημα -όπον, π.χ. κορτζόπον (κοριτσάκι), λαλόπον (φωνούλα), πουλόπον (πουλάκι).
Απαντά η αντωνυμία αούτος ή αβούτος (αυτός).
Στο ρηματικό σύστημα:
Δεν γίνεται διάκριση μεταξύ εξακολουθητικού και στιγμιαίου μέλλοντα (στις περισσότερες περιοχές), π.χ. θα λέγω 'θα λέω/θα πω'.
Ο παθητικός αόριστος λήγει σε -θα, π.χ. εκοιμήθα (κοιμήθηκα).
Ο ενεργητικός παρακείμενος λήγει σε -να, π.χ. επαρακάλνα (παρακαλούσα).
γ. Σύνταξη
Το αντικείμενο τίθεται πάντα σε αιτιατική, π.χ. είπα τον κύρη (είπα στον κύρη).
Τα κλιτικά έπονται του ρήματος, π.χ. έγκα σε (σου έφερα), έδειξα 'τον το χωράφι μου (του έδειξα το χωράφι μου), ντο λες με? (τί μου λές).
Επίσης, διαφορές εντοπίζονται στη θεματοποίηση και την εστίαση της πρότασης στην ποντιακή σε σχέση με την κοινή (Drettas 2000α). Xαρακτηριστική στο επίπεδο αυτό είναι η χρήση του επιτιθέμενου μορίου -πα, το οποίο αποτελεί «διακριτικό ισχυρής θεματοποίησης», π.χ. #aso-kifαlim-pa eksιvan ta-nιvram# 'από τo κεφάλι μoυ έξω βγήκαν τα νεύρα μoυ' (Drettas 1999, 19). Φαίνεται πάντως ότι η ποντιακή δέχθηκε ισχυρές επιδράσεις στη σύνταξή της από την τουρκική (Τζιτζιλής 2000).
δ. Λεξιλόγιο
Γενικά, η ποντιακή έχει δεχθεί πλήθος δανείων από τις γλώσσες με τις οποίες ήρθε σε επαφή (κυρίως την τουρκική, αλλά και την αρμενική, τη γεωργιανή, την κουρδική, την ελλαδική ελληνική και τις τουρανικές γλώσσες). Στην ποντιακή απαντούν πολλές ιδιωματικές λέξεις που δεν απαντούν στη νεοελληνική κοινή (π.χ. κουτσή/πατσή (κορίτσι), παρχάρεα (λιβάδια), χαμαιλέτες (αλευρόμυλος) ή σε άλλες διαλέκτους ή ιδιώματα, και άλλες που φαίνεται να προέρχονται από παλαιότερα στάδια της ελληνικής. Επίσης, δεν απαντά το αρνητικό μόριο δεν, αλλά στη θέση του εμφανίζεται το κι. Η ποντιακή ανήκει, κατά τον Κοντοσόπουλο (2000, 16), στη ζώνη του είντα και όχι του τί. Συγκεκριμένα, η ερωτηματική αντωνυμία στην ποντιακή είναι ντο (ντο εν αούτο (τί είναι αυτό)). Αξιοσημείωτο είναι, τέλος, ότι η ποντιακή εμφανίζει διαφορές από την κοινή νεοελληνική στην έκφραση εννοιών που σχετίζονται με τον χώρο, τον χρόνο και την ποσότητα (Κουτίτα-Καϊμάκη 1987 Κουτίτα-Καϊμάκη 1994).
*
3. Σύγχρονη κοινωνιογλωσσική κατάσταση
*
Δύο σημαντικές ανακατατάξεις επηρέασαν καθοριστικά τη σύγχρονη κατάσταση της ποντιακής διαλέκτου: αφενός το έντονο μεταναστευτικό ρεύμα με κατεύθυνση την τότε ρωσική αυτοκρατορία, το οποίο είχε αποτέλεσμα την ίδρυση πολυάριθμων ποντιακών κοινοτήτων στον βόρειο Καύκασο (Γεωργία) και τον νότιο Καύκασο (Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Χωρών) αφετέρου οι ανακατατάξεις πριν και μετά τη μικρασιατική καταστροφή, οπότε πολλοί Πόντιοι αναγκάζονται να εγκατασταθούν στην Ελλάδα, κυρίως στη Μακεδονία, τη Θράκη και την Αθήνα. Ελληνόφωνοι μουσουλμανικοί πληθυσμοί παραμένουν έκτοτε μόνο δυτικά της Τραπεζούντας (περιοχή της Τόνιας) και ανατολικά της (ζώνη του Όφη Drettas 1999 Drettas 2000β Μackridge 1999).
Συνεπώς, σήμερα η ποντιακή διάλεκτος όχι μόνο έχει χάσει τη γεωγραφική της έννοια, αλλά φαίνεται και βρίσκεται σε διαδικασία υποχώρησης υπό την επίδραση της κοινής νεοελληνικής. Εξάλλου, αυτό που σήμερα γίνεται αντιληπτό ως «ποντιακή διάλεκτος» δεν είναι η σύγχρονη μορφή της, αλλά η μορφή που είχε πριν το 1922, καθώς οι περισσότερες μελέτες σχετικά με αυτή έχουν ιστορικό προσανατολισμό και βασίζονται σε υλικό που αντλήθηκε σε μια προσπάθεια «διάσωσής» της. Όπως και για τις περισσότερες νεοελληνικές διαλέκτους, απουσιάζει το υλικό και οι μελέτες σε συγχρονικό επίπεδο.
Στον ελλαδικό χώρο φαίνεται ότι ομιλείται πλέον ως δεύτερη γλώσσα σε περιβάλλοντα οικεία, οικογενειακά ή φιλικά μια ποντιακή κοινή, με έντονες τις επιδράσεις της νεοελληνικής κοινής. Η χρήση της αποσκοπεί στην επιβεβαίωση πιο πολύ της κοινής καταγωγής και στην εκδήλωση της επιθυμίας για διατήρηση της γλώσσας (Τομπαΐδης 1996). O Drettas (2000β) μάλιστα υποστηρίζει ότι, ιδιαίτερα στην περιφέρεια της Θεσσαλονίκης, η ποντιακή ενδέχεται να λειτουργεί ως υπόστρωμα για τις σύγχρονες ποικιλίες της νεοελληνικής κοινής λόγω της αυξημένης συγκέντρωσης των ομιλητών της εκεί. Τέλος, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι η χρήση της ποντιακής ενισχύεται στις μέρες μας λόγω του μεταναστευτικού ρεύματος των ποντίων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στην Ελλάδα, κάτι τέτοιο όμως μακροπρόθεσμα μπορεί να μην ισχύσει, δεδομένου ότι αυτοί εντάσσονται σε σχολεία που διδάσκεται η κοινή νεοελληνική.
Τέλος, στην Τουρκία, η ποντιακή ομιλείται από ελληνόφωνους ποντίους μουσουλμάνους, που σήμερα κατοικούν σε 30 χωριά της επαρχίας του Όφη (Οφίτες) και της επαρχίας Ηaykara, ανατολικά της Τραπεζούντας (βλ. παραπάνω). Οι Οφίτες δεν έχουν μειονοτική συνείδηση, είναι τούρκοι πατριώτες και το ιδίωμά τους (η «ρουμάικα» ή «ρούμτ~ικα») περιέχει αρκετούς αρχαϊσμούς, αλλά και έντονες επιρροές (κυρίως στο λεξιλόγιο) από την τουρκική (Mackridge 1999). Επίσης, στις πρώην δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης, ένα μέρος των ελληνόφωνων κατοίκων μιλούν ακόμη σήμερα την ποντιακή διάλεκτο. Αυτοί κατοικούν στην Υπερκαυκασία (Γεωργία, Αρμενία), τον βόρειο Καύκασο (Σταυρούπολη και Κράσνονταρ της Ρωσίας), στην Ουκρανία (Κριμαία) και στην περιοχή της Αζοφικής (Πάππου-Ζουραβλιόβα 2001)PONTIC WIKIPEDIA - ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Για τους Πόντιους , τις Πόντιες και όσους υποστηρίζουν τη Ποντιακή Βικιπαίδεια!ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ_BECAUSE PONTIANS AND PONTIC WIKIPEDIA FANS ARE EVERYWHERE!JOIN THE GROUP! PROOVE WE ARE ALSO IN FACEBOOK!PONTIC WIKIPEDIA
http://pnt.wikipedia.org/
Έντονεν η Ποντιακή Βικιπαίδεια. "Tρανόν κεφάλαιον για την ιστορίαν τ΄Ελλένων Ποντίων."ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ!!! ΑΠΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΗΣ 5ης ΜΑΡΤΙΟΥ 2009 ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΛΕΟΝ Η ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΕΛΙΔΑ: http://pnt.wikipedia.org/ΤΕΛΙΚΑ, 1,5 ΧΡΟΝΟΣ ΣΚΛΗΡΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΑΞΙΖΕ ΤΟ ΚΟΠΟ!!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΑΝΕ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩΣ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ, ΤΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ, ΤΟ ΖΑΧΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ!!!##################################Η Ποντιακή Βικιπαίδεια (Wikipedia) είναι γεγονόςΕΝΤΟΝΕΝ Η ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑΔ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ Σίγουρα θα γνωρίζετε αλλά και θα χρησιμοποιείτε την Wikipedia (Γουικιπαίδεια), την ελεύθερη διαδυκτιακή εγκυκλοπαίδεια, που αναπτύσσεται συμμετοχικά από εθελοντές χρήστες και διαμορφώνει συνειδήσεις στην εποχή μας. Με γνώμονα την αγάπη για τον Πόντο και ειδικότερα για τη διάλεκτο, την πλησιέστερη προς την αρχαία ελληνική γλώσσα η οποία συνεχίζει να ομιλείται σήμερα όπου υπάρχουν Πόντιοι, την 23η Σεπτεμβρίου 2007 τέθηκε σε λειτουργία από τρεις νέους ανθρώπους, η δοκιμαστική έκδοση της Ποντιακής Βικιπαίδεια (Wikipedia), με πρότυπο την ελληνική και την αγγλική. Για την ιστορία, κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούν οι συνιδρυτές αυτού του έργου, που αποτέλεσαν και το βασικό κορμό της προσπάθειας με δημιουργίες, επεξεργασίες και βελτιώσεις των κειμένων. Πρόκειται για τους:Γρηγοριάδης Ηλίας, Έλληνας ομογενής από το Oberhausen του Nordrhein-Westfalen της Γερμανίας, με Ποντιακή καταγωγή από τη πόλη του Κιλκίς. Παπαδόπουλος Δ. Ευστάθιος, Έλληνας απόδημος από το Ellwangen της Baden-Württemberg της Γερμανίας με Ποντιακή καταγωγή από το Λουτροχώρι του Δήμου Σκύδρας Νομού Πέλλης καιΓρηγορούδης Κωνσταντίνος, από τη Θεσσαλονίκη, με καταγωγή από τη Καππαδοκία. Δέκα μήνες αργότερα εντάχθηκαν στην αρχική ομάδα κοινότητα και οι μη Πόντιοι, αλλά θερμοί υποστηρικτές τούτης της προσπάθειας:Διακονικολάου Ζαχαρίας, από την Ιαλυσό-Ρόδου, ηλικίας 16 ετών (!!!) και Παλιουδάκης Άγγελος, από την Αθήνα. Μετά από δεκαπέντε μήνες σκληρής και επίμονης δουλειάς, οι παραπάνω εκπλήρωσαν όλους τους σχετικούς όρους που θέτει ως στάνταρτ του διεθνούς ιδρύματος της «Γουικιμίντια», το οποίο είναι υπεύθυνο για κάθε προσπάθεια δημιουργίας νέας Wikipedia.Αξίζει να αναφερθεί πως όλη η παραπάνω προσπάθεια πιστοποιήθηκε, όπως προβλέπεται από το καθεστώς λειτουργίας της Wikipedia, μετά από σχετική αλληλογραφία και επαφές που είχε με τους υπεύθυνους του ιδρύματος της «Γουικιμίντια», ο κ. Θεοφάνης Μαλκίδης Δρ. Κοινωνικών Επιστημών.Έτσι την 7η Ιανουαρίου 2009, δόθηκε η σχετική έγκριση για τη κανονική έκδοση της Ποντιακής Wikipedia σε δική της ανεξάρτητη σελίδα και από την 5η Μαρτίου άρχισε η κανονική της λειτουργία στη σελίδα: http://pnt.wikipedia.org/Λέγοντας «ποντιακή» εννοούμε ότι τα άρθρα της συγκεκριμένης εγκυκλοπαίδειας γράφονται αποκλειστικά στην ποντιακή διάλεκτο. Στόχος είναι φυσικά, να γίνει ένας συνδυασμός της νέας τεχνολογίας και της παλιάς συνήθειας (παράδοσης, γνώσης και ιστορίας) με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Έτσι ώστε να μπορεί να ανατρέχει στο εξής ο κάθε ενδιαφερόμενος, που θέλει να εξασκήσει τις γνώσεις του στην ποντιακή διάλεκτο και παράλληλα να καλυφθούν κυρίως τα «ποντιακά θέματα» και όχι μόνο. Η Ποντιακή Wikipedia («ανοιχτόν εγκυκλοπαίδεια ντο γράφκεται και τρανείν απ' ατείνς που θέλνε») δημιουργήθηκε από το μηδέν και σήμερα μετά από 17 μήνες λειτουργίας της, κατάφερε έχει τη δική της στέγη και να περιέχει 174 άρθρα. Μεταξύ των άλλων, εκπροσωπεί πλέον επάξια το Ποντιακό Ελληνισμό, αλλά και μέσω αυτού τον Οικουμενικό Ελληνισμό, μέσα στη μεγάλη και παγκοσμίου φήμης οικογένεια της Wikipedia. Από εδώ και πέρα το θέμα, μετά την επίσημη έγκριση για τη λειτουργία της ιστοσελίδας, αποκτά άλλη βαρύτητα και για το λόγο αυτό, τα μέλη της κοινότητας, καλούν όλους όσους γνωρίζουν την ποντιακή, να στηρίξουνε την προσπάθεια αυτή και να συνεισφέρουν στην Ποντιακή Wikipedia, η οποία είναι πλέον κοινό κτήμα όλων των Ελλήνων Ποντίων και Ποντιόφωνων παγκοσμίως.Με τη Ποντιακή Wikipedia, της οποίας η άδεια επίσημης λειτουργίας δόθηκε παράλληλα με την αναφορά στον Άτλαντα γλωσσών της UNESCO για την ποντιακή διάλεκτο, πραγματοποιήθηκε ένα σημαντικότατο βήμα για τη διάσωση και παράλληλα διάδοση της σχεδόν 3 χιλιετιών αρχαιοελληνικής αυτής διαλέκτου, στις γενεές του μέλλοντος. Τέλος, για τη σημαντική αυτή εξέλιξη για την ποντιακή διάλεκτο τα μέλη της κοινότητας της Ποντιακής Wikipedia ευχαριστούν θερμά, τους:Μαλκίδη Θεοφάνη, Δρ. Κοινωνικών Επιστημών Καρυπίδου Σοφία, Μέλος Συντονιστικής Επιτροπής Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού (ΣΑΕ) περιφέρειας Ευρώπης & μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων Ευρώπης (ΟΣΕΠΕ).Αμαραντίδη Γεώργιο, Συντονιστή του ΣΑΕ-Περιφέρειας Ευρώπης και πρώην Πρόεδρο της ΟΣΕΠΕ. Γαλανίδη Χρήστο, Επίτιμο Πρόεδρο της ΟΣΕΠΕ & μέλος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών.Meijssen Gerard, Υπεύθυνο του Language Comitee της Wikimedia.Διαμαντίδη Ιωάννη, Πρόεδρο της Κοινότητας Ζίντελφινγκεν-Μπόμπλινγκεν.Παπαδοπούλου Δήμητρα, Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων Ευρώπης.Οξυζίδη Δημήτριο, Πρόεδρο της Ποντιακής Εστίας Στουτγάρδης.Μωυσίδη Ιωάννη, Γενικό Γραμματέα της Ένωσης Ελλήνων Επιστημόνων Βάδης Βυτεμβέργης.Ανδρεάδη Γεώργιο, Συγγραφέα. Νικολαίδη Γεώργιο, Συντονιστή Νεολαίας της ΟΣΕΠΕ.Κερίδη Γεώργιο, Υπεύθυνο Πολυμέσων της Νεολαίας ΟΣΕΠΕ.Παράσογλου Αντώνιο, Υπεύθυνο Πολιτιστικού της Νεολαίας ΟΣΕΠΕ.Καλπακίδη Επαμεινώνδα, Υπεύθυνο Δημοσίων Σχέσεων-Τύπου της Νεολαίας ΟΣΕΠΕ.Σεβαστή Συμεωνίδου, Γενικό Γραμματέα της Νεολαίας ΟΣΕΠΕ & Μέλους Συντονιστικής Επιτροπής Νεολαίας ΣΑΕ-Ευρώπης.Δημητριάδη Ανδρέα, Υπεύθυνο Πολυμέσων του ΣΑΕ-Περιφέρειας Ευρώπης.Μπούντο Αθανάσιο, Υπεύθυνο Πολυμέσων του ΣΑΕ & μέλος Συντονιστικής Επιτροπής Νεολαίας ΣΑΕ-Ευρώπης.Οσιπίδη Ανέστη, πρώην Γενικό Γραμματέα της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων Ευρώπης.Παπαδόπουλο Ιωάννη, Πρόεδρο του Ποντιακού Συλλόγου Ακρίτες Χερμπρέχτινγκεν. Ιστοσελίδες: http://www.pontosworld.com/ http://www.hellenicspace.com/ http://www.ellasnet.de/ http://www.akrites.de/Ιστολόγια: http://taxalia.blogspot.com/ http://makedonier.blogspot.com/ http://dhmoths.blogspot.com/ http://eptalofos.madblog.gr/ http://troktiko.blogspot.com/ Η Ρωμανία και αν επέρασε, ανθεί και φέρει κι άλλο. Υείαν και ευλογίαν.The Pontic dialect developed from the Ancient Greek dialect and originated from the Greeks who colonized the Pontus region (current day north eastern Turkey) in the 8th century BC. Today, Pontic is spoken mainly by the Pontic Greeks who reside in Greece and who were forced from Pontus their original homeland, in 1923 as a result of The Treaty of Lausanne . The dialect is also still used in the Pontus region today, by a small number of people. In this region the dialect is referred to as Rum. The dialect is also used by Pontian Greeks who reside in the diaspora.

T HE PONTIC DIALECT
All forms of Greek (with one exception) derive from the ‘Hellenistic Koine' (meaning common language) which developed throughout the Greek speaking world in areas such as Greece, parts of the Balkans, southern Italy and Sicily, Asia Minor and parts of the Middle East and North Africa., from the 4th century BC to the 4th century AD. This Greek generally superceded the Ancient Greek dialect which came before it.
Owing to it's geographic isolation from the remainder of the Greek speaking world, and accompanied by the Seljuk Turk invasions into Asia Minor around the 11th century, the dialect spoken by the Pontians took on a path of it's own, and started to differ considerably from the remainder of the Greek speaking world. Therefore, the Pontic dialect may seem unintelligible to a mainland Greek, but it is actually a form of the same Greek dialect which was spoken at some stage in the wider Greek speaking world but had since died out there.
The Pontic dialect spoken in Pontus therefore not only kept many medieval features, but it was also influenced by other languages in the Pontus, most notably Turkish, since Pontus was administratively within the Ottoman Empire and since many in the Pontus region also spoke Turkish. The Pontic dialect may also exhibit influences of Persian and other Caucasian languages.
Peter Mackridge in his article titled The Pontic dialect: A corrupt version of Ancient Greek? writes - "Linguistically speaking, Pontic shares so much in common with standard Greek that it would be absurd not to see it as another dialect of Modern Greek". Mackridge also quotes Dawkins (1937:24) who states that - "The position of Pontic is at the end of a long chain of (Greek) dialects, though it is the last link which has very nearly entirely detached itself".
A question often arises as to whether Pontic is a dialect or a language in itself. Whilst the answer may be based on linguistic interpretation, it is worth noting that the Pontic dialect was taught in schools to Pontic Greeks of the USSR during the 1930's. An assortment of publications then followed between 1930 and 1934 in particular. The dialect has been used in the arts (namely theatre) before and after 1917, and is still being used in this sphere today.
In conclusion, the Pontic dialect whilst spoken and used today in various ways and forms, faces an uphill battle when it comes to surviving in it's current form. While the possibility of teaching the dialect within Pontus today, seems near on impossible due to Turkey's strict laws on the running of Greek language schools, the future most probably lies within Greece where the majority of it's speakers reside.

References:
Peter Mackridge, St. George College, Oxford: The Pontic Dialect: A Corrupt Version of Ancient Greek?

Further Reading
Pontic Greek - Wikipedia

Η ελληνική παρουσία στον Εύξεινο Πόντο

Πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία πραγματοποίησε στο ΤΕΙ Καβάλας, ο Θεοφάνης Μαλκίδης। Ο κ। Μαλκίδης ήταν καλεσμένος του Προϊστάμενου Τμήματος Λογιστικής, Τάσου Καρασαββόγλου, στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Τμήματος με γενικό τίτλο «Κείμενα εργασίας».Η ομιλία του Θεοφάνη Μαλκίδη συγκέντρωσε το ενδιαφέρον πολλών φοιτητών και καθηγητών του ΤΕΙ Καβάλας, αλλά και διοικητικού προσωπικού. Θέμα του κ. Μαλκίδη ήταν η ελληνική οικονομική παρουσία στο Εύξεινο Πόντο.

Πριν από την ομιλία του, χθες το μεσημέρι στο ΤΕΙ Καβάλας, ο Θεοφάνης Μαλκίδης μίλησε στους δημοσιογράφους για τις πρόσφατες εξελίξεις στην Αμερική και την Σουηδία, σχολιάζοντας θετικά το γεγονός ότι επιτροπή του State Department στην Αμερική και το Κοινοβούλιο της Σουηδικής Κυβέρνησης αναγνώρισαν με πρόσφατες αποφάσεις τους την Γενοκτονία των Αρμενίων και την Γενοκτονία των Ποντίων।Ο Θ। Μαλκίδης άφησε να εννοηθεί ότι το γεγονός αυτό και στην Αμερική και στην Σουηδία αποσιωπήθηκε σε επίπεδο Ελλάδος, ένα γεγονός που δεν ήταν τυχαίο. Προέβλεψε ότι θα υπάρξουν και άλλες παρόμοιες αποφάσεις αναγνώρισης των γενοκτονιών των Αρμενίων και των Ποντίων και φάνηκε να πιστεύει ιδιαίτερα την προοπτική αυτού το θέματος καθώς δικαιώνονται πολλοί Έλληνες που από την αρχή ζήτησαν να αναγνωριστεί διεθνών η Γενοκτονία των Ποντίων και των Αρμενίων.Ο Θεοφάνης Μαλκίδης συνδέοντας το θέμα της ομιλίας του με τα γεγονότα στο εξωτερικό, είπε ότι η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες πίεσαν το περασμένο καλοκαίρι την Αρμενία να έρθει σε συμφωνία με την Τουρκία χωρίς αυτή η συμφωνία να προβλέπει αντικειμενική αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Συνέδεσε δε τις πρόσφατες εξελίξεις στην Αμερική και την Σουηδία με τα οικονομικά συμφέροντα που υπάρχουν στην περιοχή της Τουρκίας και της Αρμενίας και έχουν σχέση με τους αγωγούς ενέργειας και τους αγωγούς πετρελαίου.
YouTube - Ομιλία Θεοφάνη Μαλκίδη στο ΤΕΙ της Καβάλας


www.youtube.com/watch?v=B-hOvWeA-98

Βιβλιογραφία για τη Θράκη

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗΑγγελώνια Δ।, Πετρούδα Γ., Αντζανού Αντ., Στέργιου Δημ.:* Η Ακριτική Σαμοθράκη. Αθήνα (χωρίς χρονολογία).Άκριτα Τάκη:*Θράκη (Αρχαία και σύγχρονη ζωή). Αθήνα 1968.Απολλοδώρου:*Βιβλιοθήκη. Αθήνα 1939.Βακαλόπουλου Κωνσταντίνου Απ.:* Οικονομική λειτουργία του μακεδόνικου και θρακικού χώρου στα μέσα του 19ου αιώνα στα πλαίσια του διεθνούς εμπορίου. Θεσσαλονίκη 1980.Βασδραβέλλη Ι.Κ.:*Οι Μακεδόνες κατά την επανάστασιν του 1821. Θεσσαλονίκη 1967.Βασιλείου Ι.:*Κοντινά και μακρινά ταξίδια. Αθήνα 1980.Βαφειάδου Νικολάου:*Συμβολή εις την ιστορίαν του Σουφλίου. "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού" 31 (1965) 289-300.*Συμβολή εις την Γενικήν Ιστορίαν του Διδυμοτείχου. "Θρακικά" 1 (1978) 5-46.Βιλλεαρδουΐνου Γοδεφρείδου:*Η κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης. Αθήνα 1985.Βολανάκη Ιωάννη Ηλ.:*Η Κοσμοσώτειρα των Φερών. Έκδοση περιοδικού "Γνωριμία" Αλεξανδρούπολις 1975.*Ο Βυζαντινός Ναός Αγίων Θεοδώρων. Περιοδικό Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως "Γνωριμία" τ: 5 σελ. 5-7, τ. 6 σελ. 3-4.Γεραγά Κώστα:*Αναμνήσεις εκ Θράκης 1920-1922. Αθήναι 1925.Γερμίδη Αγγέλου:*Έβρος. Ο ποταμός της Θράκης, Θεσσαλονίκη 1974.Γεωργαντζή Πέτρου:*Η Μητρόπολις Τραϊανούπολεως και αι επισκοπαί αυτής. Ξάνθη 1981.Γιαννόπουλου Φιλίππου:*Διδυμότειχο. Ιστορία ενός Βυζαντινού οχυρού. Αθήνα 1989.Γιαννόπουλου Χρήστου:*Το Πραγγίον του Ν. Έβρου. "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού" 30 (1964) 345-409.Γκίκα Γιάννη:*Κάστρα-Ταξίδια. Στην Ελλάδα του θρύλου και της Πραγματικότητας, τ. Β'. Αθήναι 1981.Διόδωρου Σικελιώτου:*Βιβλιοθήκη ιστορική.Δραγούμη Ίωνος:*Σαμοθράκη. Αθήνα 1985.Ευθυμιάδη Απ., Καμαριανακη Ευ., Παπαράλλη Δημ.:*Η Θράκη και ο Έβρος. Αλεξανδρούπολη 1974.Ευθυμίου Γρηγορίου:*Διάφορα Όστρακα εκ Δορίσκου. "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού" 19 (1954) 150-153.*Ο Κιοπέκ Μπέης Διδυμοτείχου. "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού" 19 (1954) 153-160.*Η Παιδεία εν Διδυμοτείχω κατά την Τουρκοκρατίαν. "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού" 20 (1955) 145-212. 21 (1956) 25-64.*Το Διδυμότειχον κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού" 22 (1957) 349-378.Ευσταθίου Γεωργίου:*Τα αρχαία Θρακικά Άβδηρα. "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού" 29 (1963) 3-32.Ζεγκίνη Ευστρατίου Χ:*Ο Μπεκτασισμός στη Δ. Θράκη. Θεσσαλονίκη 1988.Ηροδότου:*Ιστορίαι. Αθήνα 1955.Θράκη:*Πολιτισμικός Οδηγός, έκδοση Κοινωφελούς Ιδρύματος ΕΤΒΑ, EOT και ΕΟΜΜΕΧ. Αθήνα 1988.Θωμόπουλου Θεόδωρου:*Η αυτοδιοίκηση στη Μαρώνεια, θεσμός του θρακιώτικου λαϊκού δικαίου, "Θρακική Επετηρίδα" 1 (1980) 169-204.Ιωαννίδη Στέφανου:*Τα Άβδηρα και ο Δημόκριτος. Αθήνα 1965.Κασάπη Βαγγέλη (Κρίτων):*Στον κόρφο της Γκύμπρενας. (Χρονικό Εθνικής Αντίστασης στον Έβρο). Αθήνα 1977.Καψή Αντωνίου:*Ο Ελληνισμός της Θράκης κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους (146 π.Χ.-330 μ.Χ.). Αθήναι 1963.Κλήμη-Παναγιωτοπούλου Σοφίας:*Στο δέντρο του ερημίτη. Πάτρα 1980.Κοντού Πασχάλη:*Το Λαογραφικό Έθιμο του Μπέη στο Διδυμότειχο, Εφημερίδα "Ελεύθερη Θράκη" 19-2-1988.Κουρκουτίδου-Νικολάου Ευτυχίας:*Το σπήλαιο των Αγίων Θεοδώρων. "Πρακτικά πρώτου διεθνούς Συμποσίου για τις Θρακικές Σπουδές. "Βυζαντινή Θράκη". Πρόσωπο και χαρακτήρας. 279-302. Άμστερνταμ 1989.Κουρτίδη Κωνσταντίνου Γ.:*Άπαντα τ. Α'. Θεσσαλονίκη 1908.*Ιστορία της Θράκης τ. Α. Αθήναι 1932.*Τα Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια, Αθήναι 1934.*Η Γκίμπρενα. "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού" 4 (1937-1938) 49-51.*Μονή Δαδιάς, "Θρακικά" 10 (1939) 29-34.*Κορνοφωλέα και η Μονή Κορνοφωλέας. "Θρακικά" 13 (1942) 218-222.*Η Θράκη και οι κάτοικοι αυτής, "Θρακικά" 26 (1955) 79-96.Κρανιώτη Λυδίας:*Στρύμη. Μια Θασίτικη αποικία. "Αρχαιολογία" 13 (1984) 65-70.Κυριακίδη Στίλπωνος:*Περί την ιστορίαν της Θράκης. Θεσσαλονίκη 1960.Λέμαν Κάρολου:*Σαμοθράκη, "Θρακικά" 23 (1957) 215-287.Λιάπη Αντώνη:*Οι Πομάκοι μέσα στο χρόνο, "Θρακική Επετηρίδα" 4 (1983) 1-44.Μανάκα Δημητρίου:*Εσνάφια-ρουφέτια (συντεχνίαι) Διδυμοτείχου. "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού" 20 (1955) 139-144.*Κιρτζαλήδες, Πομάκοι, Αγριάνοι, Νταγλήδες και Κιζιλμπάσηδες, οικούντες πέριξ του όρους Ροδόπης. "Θρακικά" 22 (1957) 334-336.Μανικά Δημητρίου:*Συλλογή αφηγήσεων, θρύλων, παραδόσεων και ιστορικών γεγονότων Διδυμοτείχου, "Θρακικά" 37 (1963) 12-93.Μάτσα Δημήτρη:*Σαμοθράκη. "Αρχαιολογία" 13 (1984) 35-43.Μέγα Γεωργίου Α.:*Ελληνικοί εορταί και έθιμα της Λαϊκής λατρείας. Αθήναι 1963.Μελίρρυτου Μ.:*Περιγραφή ιστορική και γεωγραφική υπ' εκκλησιαστικήν έποψιν της θεοσώστου επαρχίας Μαρωνείας. "Θρακική Επετηρίδα" 1 (1980) 47-112.Μορφακίδη Μόσχου:*Τα Ισπανικά Άβδηρα, "Θρακικά Χρονικά" 39 (1984) 86-111.Μπακαλάκη Γεωργίου:*Αρχαιολογικές έρευνες στη Θράκη(1959-1960). Θεσσαλονίκη 1951.Μπακιρτζή Χαραλάμπους:*Η αρχαιολογική έρευνα των παλαιοχριστιανικών και βυζαντινών μνημείων στη Θράκη. Συμπεράσματα και προοπτικές. "Πρακτικά Συμποσίου ΙΜΧΑ. Η ιστορική αρχαιολογική και λαογραφική έρευνα για τη Θράκη" σσ. 175-185. Θεσσαλονίκη 1988.Ορλάνδου Αναστασίου Κ.:*Τα Βυζαντινά Μνημεία της Βήρας. "Θρακικά" 4 (1933) 3-34.Ουράνη Κώστα:*Ταξίδια. Ελλάδα. Αθήνα (χωρίς χρονολογία).*Ταξίδια. Από τον Ατλαντικό στη Μαύρη θάλασσα. Αθήνα (χωρίς χρονολογία).Παναγιωτίδη Μαρία:*Οι τοιχογραφίες της Παναγίας Κοσμοσώτειρας στη Βήρα. "Πρακτικά πρώτου διεθνούς Συμποσίου για τις Θρακικές Σπουδές "Βυζαντινή Θράκη". Πρόσωπο και χαρακτήρας. 457-484. Άμστερνταμ 1989.Παναγιωτόπουλου Ι.Μ.:*Ελληνικοί Ορίζοντες. Αθήνα 1982. Πανσαμοθρακική Εστία Αθηνών: Σαμοθράκη: Το νησί των Καβείρων. Αθήνα 1984.Παντού Παντού:*Ιστορικαί τοπογραφίαι του Νομού Ξάνθης. "Θρακικά Χρονικά" 32 (1975-1976) 3-26.Παπαγεωργίου Σοφή Ν.:*Σαμοθράκη. Αθήνα 1982.Παπαζώτου Θανάση:*Προανασκαφικές έρευνες στο Παπίκιον όρος. "Θρακική Επετηρίδα" 1 (1980) 113-152.Παπαθανάση-Μουσιοπούλου Καλλιόπης:*Ελληνικά Προξενεία στη Θράκη, τ. Β' Δ. Θράκη. Αθήνα 1977.*Σελίδες Ιστορίας, Θράκη 1870-1886. Αθήνα 1984.Παπασταμίου-Μπαμπαλίτη Χρήστου:*Λαογραφικά Σουφλίου. "Θρακικά" 41 (1967) 84-110.Παπαχριστοδούλου Πολύδωρου:*Τα κάστρα της Θράκης. Έμμετροι Βυζαντινοί θρύλοι. "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού" KB (1957) 246-254.*Θρακικές Εκπομπές του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών κατά τα έτη 1952-1955. "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού" 31 (1965) 65-208.Παραδείση Αλεξάνδρου:*Φρούρια και κάστρα της Ελλάδας. Αθήνα 1976.Παρασκευαΐδη Μίλτη:*Η Παραδοσιακή Σαμοθράκη, "Θρακική Επετηρίδα" 4 (1983) 159-230.Πεντάζου Ε. – Σαρλά Πεντάζου Μ.:*Μουσείο Κομοτηνής. Αθήνα 1986.Πετροχείλου Άννας:*Τα σπήλαια της Ελλάδας. Αθήνα 1984.Ποιμενίδη Αγγέλου:*Ιστορικά και αρχαιολογικά θέματα γύρω από την Αλεξανδρούπολη. Αλεξανδρούπολη 1963.Προκοπίου:*Περί κτισμάτων (εκδ. Παν/μίου Χάρβαρντ) 1961.Ράνσιμαν Στήβεν:*Ιστορία των Σταυροφοριών τ. Γ, Αθήνα 1979.Ράπτη Νικολάου:*Το Διδασκαλείο και η Ζαρίφειος Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης. Αλεξανδρούπολη 1978.Ροδόοινου Ν.:*Ολίγα περί της Μητροπόλεως Λιτίτσης. "Θρακικά" 12 (1939) 94-102.Ρούσσα Άνθιμου, Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως:*Το εκκλησιαστικό Μουσείο και οι παλαιές εκκλησίες. Αλεξανδρούπολη 1978.Ρωσσίδη Αντώνη:*Ο Θρακικός Ελληνισμός στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821. "Αρχείον Θράκης" 39 (1976) 209-240.Σαμοθράκη Αχιλλέως:*Ιστορία της Θράκης τ. Α'. Θεσσαλονίκη 1939.*Λεξικόν Ιστορικόν και Γεωγραφικόν της Θράκης. Αθήνα 1963.Σίνου Στεφάνου:*Η Βήρα κατά τους Βυζαντινούς και Μεταβυζαντινούς χρόνους. Εισήγηση στο Πρώτο Διεθνές Συμπόσιο για τις Θρακικές Σπουδές "Βυζαντινή Θράκη" Πρόσωπο και χαρακτήρας. Κομοτηνή 1987.Σιμόπουλου Κυριάκου:*Ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα τ.Γ1' Αθηνα 1975.Σκαρλατίδου Εύης:*Ανασκαφές στην αρχαία Πλωτινούπολη. "Πρακτικά Συμποσίου ΙΜΧΑ. Η ιστορική αρχαιολογική και λαογραφική έρευνα για τη Θράκη", Θεσσαλονίκη 1988 σσ. 109-125.Σπαθάρη Ιωάννη:*Η Δυτική Θράκη κατά τον Εβλιγιά Τσελεμπήν περιηγητήν του XVII αιώνος, "Θρακικά" 4 (1933) 57-64 και 5 (1934) 179-217.Σπανού Κώστα:*Η Θράκη και η Μακεδονία κατά τον Γάλλο Robert de Dreux. "Θρακικά Χρονικά" 34 (1978) 100-109.Ταμβακίδη Αδαμαντίου:*Συμβολή της Θράκης εις την Επανάστασιν του 1821. "Θρακικά" Παράρτημα Γ' τόμου (1931) 41-48.Τανταλίδη Ηλία:*Βίος Στεφανου Καραθεοδωρή. Κωνσταντινούπολη 1968.Τολίδη Γεωργίου Ν.:*Ο Βασιλεύς Κάρολος 12ος και η εξορία του υπό των Τούρκων στο Διδυμότειχον. Εκδ. Β'. Αθήνα 1980.Τρεμόπουλου Κώστα:*Η Κομοτηνή και οι αρχαιότητες της περιοχής της. Εκ. Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής. Κομοτηνή 1968.Τριαντάφυλλου Διαμαντή:*Τα μεγαλιθικά μνημεία της Δυτικής Θράκης, "Θρακικά Χρονικά" 36 (1980-1981) 61-69.*Επιτύμβια επιγράμματα νεωτέρων χρόνων από το χώρο της Θράκης, "Θρακική Επετηρίδα" 2 (1981) 341-387.*Το ιστορικό της αρχαιολογικής έρευνας. "Αρχαιολογία" 13 (1984) 8-9.*Άβδηρα. Ιστορικά στοιχεία. "Αρχαιολογία" 13 (1984) 27-34.*Δοκιμαστική ανασκαφή στα Ρίζια του Έβρου. "Το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και Θράκη" 1 (1987) 487-497.Τσατσοπούλου-Καλούδη Τζένη:*Η Αιγαιακή Μεσημβρία. "Αρχαιολογία" 13 (1984) 59-64.Τσιτσώνη Χρήστου:*Σάπαι. "Θρακική Επετηρίδα" 2 (1981) 255-339.Τσονίδη Τάκη:*Η Ορεστιάδα μας. Αθήνα 1980.*Το Γένος Καραθεοδωρή. Ν. Ορεστιάς 1989.Φωτέα Παναγιώτη:*Οι Κιζιλμπάσηδες και τα δρώμενα τους στα ορεινά της Ροδόπης. Περιοδικό "Ευθύνη". Αύγουστος 1977 421-424.Φωτούδη Απόστολου:*Θρακιώτικα, λαογραφικά, Ηθογραφικά και άλλα. Κομοτηνή 1981.Χιδίρογλου Παύλου:*Οι Έλληνες Πομάκοι και η σχέση τους με την Τουρκία. Έκδοση Β'. Αθήνα 1989.

Βιβλιογραφία για την Ξάνθη ΑΒΡΑΜΙΔΟΥ Ε. –ΚΕΜΑΝΕΤΖΗ, ΑΙΒΑΛΙΩΤΗΣ Β.: Οδοί και τοπωνύμια της Ξάνθης, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 2003 ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ Β.-ΑΔΑΜΑΝΤΙΔΟΥ Σ.: Μοδίστρες και μοδιστρική στην Ξάνθη, ΠΑΚΕΘΡΑ-ΔΕΑΞ, Ξάνθη 2006 _______: Ξάνθη, γλυκυτάτη μητριά, ΠΑΚΕΘΡΑ-ΔΕΑΞ, Ξάνθη 2007 _______: Σαμακώβ, το μονηστεφές Πέραν των Ξανθίων, ΠΑΚΕΘΡΑ-ΔΕΑΞ, Ξάνθη 2007 AΛΤΣΙΖΟΓΛΟΥ ΦΑΙΔΩΝ: Οι γιακάδες και ο κάμπος της Ξάνθης, Αγροτική Τράπεζα, Αθήναι 1941 ΓΕΡΟΜΙΧΑΛΟΣ ΑΘ. : Ιωακείμ Σγουρός, Μητροπολίτης Ξάνθης και αι αποφάσεις της Δημογεροντίας, Θεσσαλονίκη 1968 _______: Αι επί Τουρκοκρατίας Δημογεροντίαι. Η Δημογεροντία Ξάνθης, Επιστημονική Επετηρίς της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 1973 ΓΕΩΡΓΑΝΤΖΗΣ Π. Α. : Συμβολή εις την ιστορίαν της Ξάνθης, Ξάνθη 1976 _______: Τα χάνια της Ξάνθης και η συμβολή τους στη διαμόρφωση της πόλης, Θρακικά Χρονικά, τεύχος 38, Ξάνθη 1983 _______: Εθνικοί και εκκλησιαστικοί αγώνες των Ελλήνων της Ροδόπης (1864-1872), Ξάνθη 1980 ΔΩΡΟΒΙΝΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Η μοναδικότητα του χώρου της Ξάνθης, Αρχαιολογία, τεύχος 13, Αθήνα 1984 EΞΑΡΧΟΥ ΘΩΜΑΣ: Ξάνθη, ματιά στο χτες της πόλης μέσα από φωτογραφίες, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 1997 _______:Δέκα πέντε μήνες μιας πόλης Ιαν. 1940-Απριλ. 1941, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 1999 _______: Καπναποθήκη του Οθωμανικού μονοπωλίου (regie) στην Ξάνθη, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 1999 _______: Ξάνθη, καπνοβιομήχανοι 1918-1978, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 1999 _______: Τα αρχοντικά της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου, ΔΕΑΞ, Ξάνθη 1999 _______: Εφτά χρόνια μιας πόλης: Ξάνθη, 1933-1939, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 2000 _______: Οι Εβραίοι στην Ξάνθη, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη, 2001 _______: Ξάνθη, Δέκα μονογραφίες, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη, 2001 _______: Οι Ηπειρώτες στην Ξάνθη, Αδελφότης Ηπειρωτών Νομού Ξάνθης, Ξάνθη 2002 _______: Νησίδες Πόλεως Ξάνθης 1, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 2002 _______: Ξάνθη, 1941-1944, Όμηροι Βουλγαρίας, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 2002 _______: Νησίδες Πόλεως Ξάνθης 2, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 2003 _______: Ξάνθη, Εμπορικό Κέντρο, Τελεία+Παύλα, Ξάνθη, 2006 ΖΑΛΙΜΙΔΗΣ Σ. : Ξάνθη, Ξάνθη 1959 ΖΑΡΚΑΔΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ: Τα χάνια της Ξάνθης, Θρακικά Χρονικά, τεύχος 37, Ξάνθη 1982 ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Πορεία Αντίθετα. Η σύγκρουση για την προστασία της Παλιάς Ξάνθης, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 2005 IΩΑΝΝΙΔΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ (ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ): Λεύκωμα αναμνηστικό για τα πεντάχρονα της Φιλοπροόδου Ενώσεως Ξάνθης, Ξάνθη 1958 _______: Στοιχεία από την Εκπαιδευτική Ιστορία της Ξάνθης, Θρακικά Χρονικά, τεύχος 31, Ξάνθη 1974 _______: Ένας επαγγελματικός οδηγός του 1910-1911, Θρακικά Χρονικά, τεύχος 32, Ξάνθη 1975-1976 _______: Ξάνθη 1870-1910. Εικόνες και μαρτυρίες από την ιστορία της, Eκδόσεις Χ. Καμπουρίδη, Ξάνθη 1978 _______: Ξάνθη, περίοδοι δημιουργίας και ακμής 1870-1940, Θρακική Επετηρίς, τεύχος 1, Κομοτηνή 1980 _______: Ξάνθη, περίοδοι ακμής κατά τα τελευταία εκατό χρόνια, Αρχαιολογία, τεύχος 13, Αθήνα 1984 _______: Κανονισμός της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Ξάνθης, Θρακικά Χρονικά, τεύχος 40, Ξάνθη 1985 _______: Η Ελληνική Δημογεροντία και τα εκπαιδευτήρια της Ξάνθης κατά τα πρώτα χρόνια του ελεύθερου βίου της πόλης (1920-1926) Θρακικά Χρονικά, τεύχος 42, Ξάνθη 1988 _______: Ξάνθη 1870-1940. Εικόνες και μαρτυρίες από την ιστορία της, Ξάνθη 1990 _______: Βαρταλαμίδι, με κείμενα για τον πολιτισμό της Ξάνθης, Δήμος Ξάνθης, Ξάνθη 1994 ΚΟΥΝΗ Ε.-ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ Β.-ΑΔΑΜΑΝΤΙΔΟΥ Σ.: Ο Λευτέρης Κουνής και η κοσμηματογραφία στην Ξάνθη, ΠΑΚΕΘΡΑ-ΔΕΑΞ, Ξάνθη 2005 ΚΟΨΙΔΗΣ ΡΑΛΛΗΣ: Ξάνθη περιγραφή ενός ταξιδιού, Θρακικά Χρονικά 19, Ξάνθη 1965 _______:Περί Ξάνθης, Ζυγός, τεύχος 8, Αθήνα 1974 ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΣΤΙΛΠΩΝ : Περί την ιστορίαν της Θράκης, ΙΜΧΑ, Θεσσαλονίκη 1960 ΛΑΜΠΑΚΗΣ Γ. : Περιηγήσεις. Ξάνθη-Άβδηρα-Μπουλούστρα-Γενιτζέ, Δελτίο Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, τεύχος 6, Αθήνα 1906 ΜΑΥΡΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Η Παλιά Πόλη της Ξάνθης φωτογραφημένη σε ταχυδρομικά δελτάρια, ΠΑΚΕΘΡΑ-ΔΕΑΞ, Ξάνθη 2004 _______: Η πόλη της Ξάνθης ως δημιούργημα του ελληνικού κοινοτισμού, "Νέα Κοινωνιολογία", Τεύχος 38, Αθήνα 2004 _______: Μαστοριά και μεράκι στην παλιά Ξάνθη, ΠΑΚΕΘΡΑ-ΔΕΑΞ, Ξάνθη 2005 _______: Αγγελοφύλακτος Ξάνθη, Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, Ξάνθη 2007 _______ (ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ): Ξάνθη. Η πόλη με τα χίλια χρώματα,ΠΑΚΕΘΡΑ, Δήμος Ξάνθης, Ξάνθη 2008 _______: Σπίτια της Ξάνθης, Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, ΔΕΑΞ,Ξάνθη 2009 ΜΕΛΚΙΔΗ Χ. ΧΡΥΣΑΚοινωνικές ανακατατάξεις και επιπτώσεις στην πολεοδομική εξέλιξη της Ξάνθης κατά την Οθωμανική περίοδο, Θρακικά Χρονικά, τεύχος 38, Ξάνθη 1983 _______: Παρατηρήσεις πάνω στον πολεοδομικό χάρτη του παραδοσιακού οικισμού της Ξάνθης, Θρακικά Χρονικά, τεύχος 43, Ξάνθη 1994 ΜΠΑΚΙΡΤΖΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ: Μία υπόθεση στο Ιεροδικείο της Ξάνθης, Σπανίδης, Ξάνθη 2002 ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ, Μητροπολίτης Ξάνθης: Πρακτικά Δημογεροντίας Ξάνθης, Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, Ξάνθη 2006 ΠΑΝΤΟΣ Π. Α. : Ιστορική τοπογραφία του Νομού Ξάνθης, Θρακικά Χρονικά, τεύχος 32, 34, Ξάνθη 1975-1976, 1978 ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ Α. -ΚΟΛΟΚΥΘΑ Μ. : Παλιά Ξάνθη. Μία έρευνα στα κοινωνικά, οικονομικά χαρακτηριστικά και την πολεοδομική οργάνωση του χώρου, Θρακικά Χρονικά, τεύχος 41, Ξάνθη 1986 ΡΟΥΚΟΥΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ-ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΩ: Οι καπναποθήκες της Ξάνθης, Θρακικά Χρονικά, τεύχος 45, Ξάνθη 1991 ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ: Ξανθιώτικο Καρναβάλι, Θρακικές Λαογραφικές Γιορτές, Σαράντα χρόνια 1966–2004, ΠΑΚΕΘΡΑ-ΔΕΑΞ, Ξάνθη 2005 ΤΣΙΓΑΡΑΣ Γ. : ΟΙ εκκλησίες της Ξάνθης, Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, Ξάνθη 2005 _______: Θρησκευτικά μνημεία στο Νομό Ξάνθης, Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου – Μουφτεία Ξάνθης, Ξάνθη 2005 Περιοδικά Θρακικά Χρονικά, Ξάνθη 1962 – 1992 Περί Θράκης, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 2001 – 2006 Φορολογική και Θρακική Προσέγγιση, Ξάνθη 1992 – २००७

1. Ολοκληρωμένες Παρουσιάσεις
Παλιές εκδόσεις
Θρακική Επετηρίς (Θρακική Αδελφότης, 1897)
Η Δυτική Θράκη και οι Βούλγαροι (Σ. Κυριακίδου, 1919)
Λεύκωμα Θράκης-Μακεδονίας (1932)
Γενικός Οδηγός Νομού Ροδόπης 1934-1936 Α. Μισένζη)
Θράκη, το Διαμάντι της 'Ελλάδας (Τ. Ακρίτα, 1949)
Το Σουφλί Εστία Λαϊκών Τεχνών και Παραδόσεων (Π. Παπαχριστοδούλου, 1953)
Αι εν Θράκη Συντεχνίαι των Ελλήνων κατά την Τουρκοκρατίαν (Ε. Βουραζέλη- Μαρινάκου, 1950)
Γενικός Οδηγός Επαρχίας Ξάνθης 1934-1936 (Α. Μισένζη)
Η Θράκη υπό την Ελληνικήν Διοίκησιν (Δ. Σβολόπουλου, 1922)
Περιγραφή Ιστορική και Γεωγραφική της Θεοσώστου Μητροπόλεως Μαρωνείας (Ν. Μελιρρύτου, 1871) και σε pdf
Κ.Γ.Κουρτίδου, Η Ιστορία της Θράικης, 1932.
Annuaire Oriental Du Commerce 1895
Η Θράικη και αι Σαράντα Εκκλησίαι (Μελισσηνού Χριστοδούλου, 1897)
Θρακικαί Σκηναί ( Σ. Σαραντίδου, 1891) 3.4 ΜΒ
Ιστορία
Θράκη (Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, 1994 )
Προσφορά των Θρακών στους Αγώνες του 'Εθνους (Θ. Κυρκούδη)
Η Απελευθέρωσις της Αν. Θράκης τον Ιούλιον 1920 ... (Αγ. Γερμίδη, 1972)
H Προσφορά Θρακών Εκπαιδευτικών στα Γράμματα και το 'Εθνος (Μ. Κούκου, 1996)
Τα 'Αβδηρα Ξάνθης στα Χρόνια της Τουρκοκρατίας (Θ. Μουσόπουλου, 1987)
Αγώνες της Θράκης για Ελευθερία (Θ. Μουσόπουλου, 1987)
Περί την Ιστορίαν της Θράκης (Σ. Π. Κυριακίδου, ΙΜΧΑ)
Πράξεις που Υπογράφηκαν στη Λωζάννη το 1923
Δημόκριτος ο Αβδηρίτης (Θ. Μουσόπουλου, 1983)
Ιστορία της Τραϊανούπολης (Θ. Κυρκούδης)
Tο Ανατολικό Ζήτημα ... (Β. Προφυλλίδης, 1993)
Άβδηρα, γη του κάλλους και του στοχασμού(Θ. Μουσόπουλου, 1998)
Αθλητικοί αγώνες στη Θράκη ... (Ε. Αλμπανίδη, 1998)
H Θράκη κατά τους 10ο-12ο Αιώνες (Χ. Κυριαζόπουλος, 2000)
Ψηφίδες από τη Θράκη του Χτες (Π. Σ. Αθανασιάδης, 2003)
Παπίκιον Όρος - Αρχαιολογικός Οδηγός (2001)
Η Θράκη και ο Έβρος (Α. Ευθυμιάδου, 1971)
Αναμνήσεις από την Απελευθέρωσιν της Κομοτηνής (Λ. Τσαιλά, 1979) 0.6 ΜΒ
Αναμνήσεις
Σερντιβάν ( Μορφωτικός Όμιλος Μάνδρας)
Ξάνθη 1870-1940 Εικόνες και Μαρτυρίες από την Ιστορία της, Α' (Σ.Ιωαννίδη)
Ξάνθη 1870-1940 Εικόνες Και Μαρτυρίες Από Την Ιστορία Της Β' (Σ.Ιωαννίδη)
Κειμήλια από την Ανατολική Θράκη και την Ανατολική Ρωμυλία (ΠΟΘΣ)
Επαγγέλματα και Επαγγελματίες της Ξάνθης 1910 - 1911 (Σ. Ιωαννίδη)
Φωτογραφικό Αρχείο Μουσείου Βρυσικών (2000)
Εν Σαράντα Εκκλησίαις (Ι. Γιαννακοπούλου, 1994)
Σ. Αντωνιάδη: Απομνημονεύματα σε Συσχετισμό με Γεγονότα 1889-1975
Δ. Παπουλιά, Μέση Ψαθιά-Βερώνη-Εύανδρο, 2002
Ο. Πατέλη, Η σχολική ζωή του 2ου Δημοτικού Σχολείου Σουφλίου την περίοδο 1937-1940, Πτυχιακή εργασία, ΠΤΔΕ, 2004 2769 KB
Ερανίσματα από το Κόσμιο, ΔΕΠΑΚ, 2005
H Κομοτηνή του παρελθόντος, Σ. Κουτλογεωργίου, 2006
Ρωμηοί Φαρμακοποιοί στην Κωνσταντινούπολη, Θ. Κυρκούδη, 2009 7.4ΜΒ
Σύγχρονες Εκδόσεις
Στα Βήματα του Ορφέα (Μ. Κούκου, 1991)
Η Κομοτηνή και η Περιοχή της (Α. Λιάπης , M.O.K. )
Έβρος, το Τελευταίο Οχυρό (Θ. Κυρκούδη)
Πρακτικά Προσυνεδριακής Ημερίδας 1ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Θρακών
Πρακτικά 3ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Θρακών
Οι Ιδιωτικές Επενδύσεις στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης (Σ. Καμπέλη, 1999)
Θράκη, Συνιστώσες του Μειονοτικού Προβλήματος (Ζ. Μέκου, 1995)
Ποδιές της Λαογραφικής Συλλογής του ΔΠΘ(ΔΠΘ, 1999)
Λαογραφική Συλλογή του ΔΠΘ (ΔΠΘ, 2000)
Η Θρησκευτική Ελευθερία των Μουσουλμάνων ... (Σ. Μηναϊδη, 1989)
Ιστορία της Φαρμακευτικής στη Θράκη (Θ. Κυρκούδης, 1996)
"Θράκη 2000", Οδηγός Έκθεσης (Βουλή των Ελλήνων)
Η Προσωπικότητα της Μουσουλμάνας Γυναίκας ... (Κανακίδου 1996)
Δημόσιοι Απαγχονισμοί (Δ.Π.Δούκας, 2001)
Μορφές Λαϊκού Πολιτισμού στη Θράκη .... (Δ. Βραχιόλογλου, 2000)
Παλιννόστηση και Κοινωνικός Αποκλεισμός (Μ. Βεργέτη, 2003)
Γράφει ο ... Χ. Κηπουρός
Α. Βεργόγιαννη, Μαζικός ή Εναλλακτικός Τουρισμός. ... Ν. Ροδόπης , 2004 753 ΚΒ
Μ. Βαρβούνη, Η Λαογραφική φυσιογνωμία του Δήμου Αιγείρου, 2004
Το Μυστικό του (Χ. Κηπουρός, 2005) 940 ΚΒ
Ιατροί και Ιατρική στη Θράκη (Θ. Κυρκούδης, 2005)
"Η Κομοτηνή και ο ευρύτερος χώρος", Πρακτικά Συνεδρίου ΕΠΕΚ, 2006
"Σπάστε τη σιωπή", (Ε. Στυλιανίδη, 1997)
Από τη Μαρίτσα στον Έβρο (E. Αυδίκος) 10.5ΜΒ
2. Βιβλιογραφία
Συλλογή Αϊβαλιώτη
Βιβλιογραφία για Παραδοσιακό Πολιτισμό Θράκης
3. Παρουσιάσεις Εκδόσεων
Ιδού, η Ροδόπη μας (Τ. Κελεσίδη, 2003)
Σουφλίου Εγκώμιον
Εκδόσεις Θρακικού Κέντρου-Εταιρείας Θρακικών Μελετών
Βιβλία για Θράκη από Εκδόσεις "Σπανίδη"
Παρουσίαση Βιβλίων του Ζ. Μέκου
Εκδόσεις από Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου
Περιοδικό 'Ενδοχώρα'
Περιοδικό 'Θρηϊκιος Άνεμος'
Βιβλιοπαρουσίαση
Οι Σαρακατσάνοι της Θράκης (καθ. Δ. Μαυρόγιαννη)
Διαβαλκανικά Ιστορικά Δοκίμια (καθ. Ι. Παπανδριανού)
Σχέσεις Χριστιανών και Μουσουλμάνων στην Ελληνική Θράκη (Σταύρου Δ. Γουδελή)
Συμβολή Εις Την Ιστορίαν Της Ξάνθης (Πέτρου Α. Γεωργαντζή 1976)
Βιβλία για Θράκη από Εκδόσεις "Ερωδιός"
Ν. Δεσύλλα, "Θράκη, Χρώματα και Αποχρώσεις"(link)
Νόστιμος Έβρος (Αγγέλλα Γιαννακίδου, 2001)
Θράκης Προβληματισμοί στο κατώφλι του 21ου Αιώνα (Π. Σγουρίδη, 2000)
Θράκες, Ιφ. Βαμβακίδου, 2003
Σύνδεσμοι (links)
Περιοδικά για Θράκη από Εκδόσεις "Ορφικός" (link)
Αναζήτηση Βιβλιογραφίας για Θράκη απο το Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (link)
'Αναζήτηση Βιβλιογραφίας για Θράκη απο το Αmazon.com (link)
Η Δυτική Θράκη και οι Μουσουλμάνοι (Σ. Σολταρίδη) (link)
Σύνδεση με τη βιβλιοθήκη του Δ.Π.Θ. (link)
Σύνδεση με τη βιβλιοθήκη του Α.Π.Θ. (link)

Βιβλιογραφία για τον Έβρο

Ακρίτας Τάκης: Θράκη (Αρχαία και σύγχρονη ζωή). Αθήνα 1968
Αποστολίδης Μυρτίλος: Συμβολή Θρακών εις την Επανάστασιν. Θρακικά, τ.20, σελ. 208-209.
Αποστολίδης Φώτιος: Κωστής Ιγνάτογλους. Θρακικά παρ. Γ' τ., σελ. 245-246
Αρχείού Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού (ΑΘΛΓΘ) ή Αρχείο Θράκης. Αθήναι: Εταιρεία Θρακικών Μελετών, 1934 και εξής (39 τ.)
Αφιέρωμα εις τα 150 χρόνια από την Επαναστάσεως του 1821. Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη, 1971 (σελ. 93-114 Μαμέλης Γεώργιος: H προσφορά των Θρακών εις την επανάστασιν του 1821)
Βακαλόπουλος Απόστολος: Ιστορία του νέού Ελληνισμού. Θεσσαλονίκη, τ.5 (1980), σελ. 515-524
Βακαλόπουλος Απόστολος: Τα Ελληνικά στρατεύματα του 1821. Οεσσαλονίκη, 1948, σελ 54.
Βαφείδης Νικόλαος: Συμβολή Θρακών εις την Επανάστασιν. Θρακικά, τ. 17, σελ. 436-438.
Βελανιδιώτης Ιεζεκιήλ: Η εθνική Επανάστασις του 1878 και ο Θράξ Επίσκοπος Κίτρους Νικόλαος. Αρχείο Θράκης τ.4, σελ. 200-206.
Βουρνάς Τάσος: Σύντομη ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης. Αθήνα: Ωκεανίδα, 1983 σελ. 58
Γερμίδης Αγγελος: Η απελευθέρωσις της Ανατολικής Θράκης τον Ιούλιον του 1920 και η δραματική εγκατάλειtμίς της τον Οκτώβριο του 1922: Γραμμένη για τα 50χρονα από το χαλασμό του 1922. Β' έκδοση. Θεσσαλονίκη: Θρακική Εστία, 1985.
Γερμίδης Άγγελος: Θράκες Φιλικοί. Ημερολόγιο-Λεύκωμα Θρακικής Εστίας Θεσσαλονίκης, τ.2, σελ. 27.
Γεωργαντζής Πέτρος: Αρχαίοι και σύγχρονοι Θράκες. Ήθη και έθιμα των αρχαίων και οι ρίζες των σημερινών Θρακών, Ξάνθη, 1978, σελ. 142
Γιαννακάκης Γεώργιος: Ιστορία της Θράκης από της Αλώσεως. Θρακικά τ. 29, σελ. 207-208
Δαβίσκας Κωνσταντίνος: Ιστορία της Θράκης. Θεσσαλονίκη: SALTO, 1986 σελ. 288
DAKIN DOUGLAS: Η ενοποίηση της Ελλάδας 1770-1923. Β' έκδοση, μετ. Ξανθόπουλος. Αθήνα: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1984.
DAKIN DOUGLAS: Μακεδονικός Αγώνας. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1985
Διαμάντης Κωνσταντίνος Αθ. Θράκες Αγωνισταί κατά την Επανάστασιν του 1821 : Α' Αρχείο Θράκης τ,27, σελ. 5-118
Β' Αρχείο Θράκης τ. 29 σελ. 5-176 Γ' Αρχείο Θράκης τ. 30, σελ. 17-64
Διαμάντης Κωνσταντίνος: Οι Θράκες εις την υπηρεσίαν της πατρίδας. Αρχείο Θράκης τ. 27, σελ. 69-87
Δίτομού Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Πάπύρος. Αθήνα, 1965 σελ. 9236 Δοξιάδης Απόστολος: Οι Μοραλήδες της Στενημάχου. Θρακικά παρ. Ι" τ. σελ. 253.
Ευθυμιάδης Απόστολος, Παπαράλης Δημήτριος, Καμαριανάκης Ευάγγελος: Η Θράκη και ο Έβρος: Πρωτοπόροι εις τους αγώνες της φυλής μας, (1861-1920). Αλεξανδρούπολις: Νομαρχιακή Επιτροπή Λαϊκής Επιμορφώσεως Έβρου, 1971, σελ. 535.
Ζεχερλής Σπύρος: Η Θράκη από τους αρχαίούς χρόνούς μέχρι σήμερα. (Ιrncορία-Λαογραφία-Τέχνη-Παράδοση). Θεσσαλονίκη: Παρ. Χατζηαποστόλου, 1976, σελ. 185.
Ημερολόγιο-Λεύκωμα Θρακικής Εστίας Θεσσαλονίκης, τ.Ι, 1981 και εξής Θρακικά, Αθήναι: Θρακικό κέντρο, τ. Ι., 1928 και εξής (47 τόμοι). Θρακικά Χρονικά. Ξάνθη: Στέφανος Ιωαννίδης, 19δ0 και εξής
Θρακική Επετηρίδα. Κομοτηνή: Μορφωτικός Όμιλος, 1980 και εξής. Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, τ. ΙΓ', (Νεώτερος Ελληνισμός από το 1833 ως το 1881), σελ: 377-401.
Ιωαννίδης Στέφανος: Ο Μακεδονικός Αγώνας και το κίνημα "αντιστάσεως στην Ξάνθη, μια μαρτυρία. (Ανάτυπο από το Συμπόσιο "Ο Μακεδονικός Αγώνας': Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσού της Αίμου). Θεσσαλονίκη, 1987
Καμπούρογλους Δ. Γρ. : Φάλαγξ Θεσσαλο-Μακεδονοθρακών κατά την Επανάσταση. Θρακικά, τ.16, σελ. 396-399.
Κουκκίδης Κωνσταντίνος: Ιστορικά της προσφάτού ιστορίας της Θράκης. Αρχείο Θράκης, τ. 26, σελ. 330-336
Κουκκίδης Κωνσταντίνος: Ο Αντιβουλγαρικός Θρακικός Αγών. Αρχείο Θράκης, τ.23, σελ. 193-208.
Κούκος Μόσχος: οι Θράκες στους αγώνες του '21. Θρακική Επετηρίδα, Κομοτηνή τ.2, σελ. 85-161.
Λυκίδης Μιχαήλ: Απαγχονισμοί εν Σαράντα Εκκλησίαις. Θρακικά παρ. Γ' τ., σελ. 54-55
Μαμέλη Γεωργίού: Η Αδριανούπολις Εθνική έπαλξις και πνευματική εστία επί Τουρκοκρατίας. Θεσσαλονίκη: Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Αδριανουπόλεως, 1971, σελ. 17.
Μαμαλάκη Μ.: Ι. Π. Αναμνήσεις Θρακιώτη αγωνιστή από τον αντιβουλγαρικό αγώνα. Αρχείο Θράκης, τ. 26, σελ. 113-123
Μαραβελάκης Μ., Βακαλόπουλος Απόστολος: Προσφυγικαί εγκαταστάσεις
Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια "ο Φοίνιξ", Δρανδάκη Παύλου, τ.
Μουσόπουλος Θανάσης: Η γη της Θράκης. Θέματα ιστορίας και πολιτισμού. Κομοτηνή: Εκλογή, 1985, σελ. 101
Μουσόπουλος Θανάσης: Θρακικά περιοδικά. Θρακική Επετηρίδα, τ.5 σελ. 229-245
Μπακαλάκης Γεώργιος: Αρχαιολογικές έρεύνες στη Θράκη 1959-1960. Θεσσαλονίκη: Θρακική Εστία, 1961.
Παπαδόπουλος Κάρπος: Απάνθισμα του ιστορικού αγώνας των Ελλήνων. Αθήνα: Παπαζήση, 1979, σελ. 23
Παπαθανάση - Μουσιοπούλου Καλλιόπη: Ελληνικά Προξενεία στη Θράκη. Αθήναι: Λειψία, 1976-1977
Παπαθανάση Μουσιοπούλου Καλλιόπη: Σελίδες Ιστορίας Θράκη 1870 1886. Αθήνα: Πιτσιλάς, χ.χ.
Παπαθανασίου-Μουσιοπούλου Καλλιόπη:Η απελευθέρωση της Δ. Θράκης από το αρχείο του Χ. Βαμβακά. Αθήνα, 1979.
Παπαθανάση - Μουσιοπούλου Καλλιόπη: Τα σπουδαιότερα γεγονότα της Ξάνθης το 1911 από ανέκδοτα έγγραφα του Υποπρόξενου Α. Χαλκιοπούλου. Θρακικά Χρονικά, τ. 41, σελ. 88-92
Παπαχριστοδούλου Περικλής: Ο οικονόμος Χρυσόστομος Χρυσομαλλίδης, "παπαδράκος", Αρχείο Θράκης, τ.25, σελ. 261-262
Παπαχριστοδούλου Πολύδωρος: Η Θράκη. Αρχείο Θράκης
Παπαχριστοδούλου Πολύδωρος: Η προσφορά του Θρακικού Ελληνισμού
στον απελευθερωτικό Αγώνα 1821-1922. Αθήναι: Εταιρεία Θρακικών Μελετών (αριθ. ΙΙ), 1949, σελ. 23.
Παπαχριστοδούλου Πολύδωρος: Η ελληνικότης της Θράκης. Αθήναι: Εταιρεία Θρακικών Μελετών (αριθ. 3), 1945, σελ. 32.
Παπαχριστοδούλου Πολύδωρος: Τα χρόνια της Δουλείας. Η φριχτή αγωνία του Ελληνισμού. Ή άνθισις της παιδείας κι η ανάδειξις σπουδαίων Ελλήνων, που υπηρέτησαν πνευματικά το δούλο γένος ως την απελευθέρωση του 1821. Αρχείο Θράκης, τ. 32, σελ. 183-205
Παπαχριστοδούλου Πολύδωρος: Πνευματικοί άνδρες της Θράκης. Αρχείο Θράκης, τ. 32, σελ. 52
Πεγιάδης Λεωνίδας: Οι διωγμοί της Θράκης και η διάσωση της Γέωης.
Κωνσταντινούπολη: Πατριαρχικό Τυπογραφείο, 1920 σελ. 58-60
Ρωσσίδης Αντώνιος: Ο αντιβουλγαρικός Αγώνας 1903-1912 στη Θράκη.
Θρακική επετηρίδα, τ.5, σελ. 287-341
Σαμοθράκης Αχιλλέας: Θράκες Φιλικοί. Θρακικά, τ.9, σελ. 423-424
Σαμοθράκης Αχιλλέας: Συμβολή Θρακών εις την επαναστάσιν. Θρακικά, τ.18, σελ. 356-358.
Σαμοθράκης Αχιλλέας: Άγνωστοι σελίδες εκ της συγχρόνου ιστορίας της πόλεως Αίνου. Θρακικά, τ.15, σελ. 151
Σαμοθράκης Αχιλλέας: Γεωγραφικόν και Ιστορικόν Λεξικόν Θράκης.
Αθήναι: Εταιρεία Θρακικών Μελετών, 1963 (τ. 28 του Αρχείου Θράκη)
Σεϊτανίδης Δημήτριος: το Σουφλί και η ιστορία του από του 1910 μέχρι του 1950. Αρχείο Θράκης, τ.24, σελ. 233-268
Σπανός Κώστας: Τρείς άγνωστοι Αδριανουπολίτες. Θρακικά Χρονικά τ. 36, σελ. 54-57
Σπανός Κώστας: Θωμάς Σταυρής (1770-;). Θρακικά Χρονικά, τ. 37, σελ. 140-141.
Σπανός Κώστας: Ο Φιλιππουπολίτης αγωνιστής του '21, Χατζηχρήστος
Παπαγεωργίου, Θρακικά Χρονικά, Ξάνθη, τ. 40, σελ. 100-101.
Στάγκος Ν. - Σαλονικίδης Γ. : Ο Θρακικός Αγών. Αρχείο Θράκης, τ. 27, σελ. 209-279
Ταμβακίδης Αδαμάντιος: Ολίγα περί Θράκης. Θρακικά παρ. γ τ., σελ. 17-23
Ταμβακίδης Αδαμάντιος: Συμβολή της Θράκης εις την Επανάστασιν του 1821. Θρακικά παρ. Γ'τ., σελ. 41-47
Τόζης Γιάννης: Πώς είδε τη σκλαβωμένη Θράκη ο Άγγλος περιηγητής SIR HENRY ΒLΟUΝΤ, Αρχείο Θράκης, τ. 19, σελ. 213
Το Ελληνικό Βιβλίο (1476-1830). ΕΘνική Τράπεζα της Ελλάδος. Αθήνα, 1986. " Η χάρτα της Ελλάδος του Ρήγα ', Βιέννη, 1796-1797.
Τολίδης Γεώργιος Ν.: Η συμβολή της Θράκης στους αγώνες και Θυσίες του Έθνους. Το Μεγάλο Ζαλούφι της Αδριανουπόλεως . Θρακικά, (Β' σειρά), τ.3 (1980), σελ. 81-112
Τριάρχης Φώτης: Ο νομός Έβρου από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Θεσσαλονίκη: Μακεδονικά Θέματα, 1974, σελ. 31
Φιλήμων Ιωάννης: Δοκίμιου παρά της Φιλικής Εταιρείας. Θρακικά, παρ. Γτ., σελ. 16-17.
Φωτούδης Απόστολος: Τα παλληκάρια, Ελεύθερη Θράκη: 1-7/7/81

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Βακαλόπουλος Α. Κων/νος: Ιστορία του Βόρειού Ελληνισμού: Θράκη. Θεσ/νίκη, Κυριακίδης 1990
Γεωργίού Βασίλειος: Η σκιά της Άγκυρας πάνω στην Ελληνική Θράκη, Αθήνα 1990
Γιαννόπουλος Φίλιππος: Διδυμότειχο, Ιστορία ενός Βυζαντινού οχυρού. Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, 1989
Κηπουρός Χρήστος: Θράκη, το ένοχο φιλί της Αθήνας. Ρήσος, 1992 Κούκος Μόσχος: Στα βήματα του Ορφέα: Οδοιπορικό της Θράκης. Αλεξανδρούπολη, 1991
Τσονίδης Τάκης: Το γένος Καραθεοδωρή. Εκπολιτιστικός Σύλλογος Νέας Βύσσας, 1989
Βακαλόπουλος Κων/νος: Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Αδριανουπόλεως από τη μαρτυρική Θρακική γη στα άγια χώματα της Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη: Κυριακίδης 1996
Μαμώνη Κυριακή: Σύλλογοι Ανατολικής Θράκης και Ανατολικής Ρωμυλίας. Θεσσαλονίκη: ΙΜΧΑ, 1996
Η μαύρη βίβλος των διωγμών και μαρτύρίων εν Τουρκία Ελληνισμού. Κωνσταντινούπολη: Οικουμενικό Πατριαρχείο, 1919.
Σοϊλεντάκης Νικόλαος: Ιστορία του Θρακικού Ελληνισμού Αθήνα: Πιτσιλάς, 1996
Soustal Peter: Thrakien (Thrake, Rodope, Haimimontos). Ostereich Academie Wissenschaften Wien 1991
Synvet Α: Tables ethnogrphiques de 1α Turquie d' Europe। Paris, 1877 Ψάλτης Σταμάτιος: Η Θράκη και η δύναμις του εν αυτή Ελληνικού στοιχείού. Αθήνα: Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων, 1919.

Έργα του Θ। Κυρκούδη
Η ιστορία μας... Ελιά: Πολιτιστικός Σύλλογος, 1991 και Ενδοχώρα Τ.20/1991
Ανασκαφή Πενταλόφού 1993: Θέση Τρεις Τούμπες, Αλεξ/πολη Εξόπολης τ.1/1994
Τρίγωνο Έβρου ή Τριεθνές: Ξάνθη: Θρακικά Χρονικά τ.46/1992
Η νίκη της Σαμοθράκης. Κομοτηνή: Ενημερωτικό Δελτίο ΔΠΘ τ.3/1992
Ιστορίας της Τραϊανούπολης. Κομοτηνή: Θρακική Επετηρίδα τ.9/1992-4
Ο Μπέης. Αλεξ/πολη. Ενδοχώρα τ.34/1994
Το έθιμο του Αγίού Τρύφωνα στα Δίκαια. Αλεξανδρούπολη: Ελεύθερη Θράκη l-2-1994, σελ. 5-9
Έβρος το τελευταίο οχυρό: περιηγητικός-πολιτιστικός οδηγός του νομοi Θεσσαλονίκη Αιγαίο, 1996
Πλάτη: Αναδρομή στην ιστορία του Τρίγωνο Έβρου
Ιστορία της Φαρμακευτικής στη Θράκη. Αλεξ/πολη Φαρμακευτικός Σύλλογος Έβρου 1996

Κύπρος- Cyprus

Η CyprusActionNetworkofAmerica (CANA) ένωσε τη φωνή της με το Ελληνο-κυπριακό προσφυγικό Σωματείο ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑ, την Κίνηση για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο (αμφότερες με βάση την Κύπρο) και την διακεκριμένη Ελληνοκύπρια ερευνήτρια, δημοσιογράφος και συγγραφέα κα Φανούλα Αργυρού σε μια διήμερη μαραθώνια ανοικτή συζήτηση και συνέντευξη, από το μεγάλο Ελληνο-Αμερικανικό πρόγραμμα (TalkShow) του κ. Άντζελο Αγγελάτου, σε μια επανεξέταση και «ξεσκέπασμα» της τουρκικής ρατσιστικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Το GreekVoiceTVandRadioTalkShow με τον κ. ΄Ατζελο Αγγελάτο είναι το υπ. 1 Ελληνο-αμερικανικό ραδιο-τηλεοπτικό κανάλι στις ΗΠΑ. Το πρόγραμμα μεταδόθηκε από το τοπικό σταθμό της Φλώριδας, television channel 48 UHF, on CABLE television FIOS Verizon Cable Channel 24, on Pinellas Bright House channel 948, Knology Cable channel 96 Analog and Digital and is fully available on all multimedia, the show’s website http://wpso.com/wzra-web/about.htmalso offers free viewing and listening and the GREEK VOICE APP download for Smart Phones, Black berry and Droids phones. Greek Voice is broadcast on internet radio on WPSO 1500 KHZ and WXYB 1520 KHz. The Angelo Angelatos show is broadcast weekdays between 5PM-7PM, for more info please visit, http://wpso.com/wzra-web/about.htmΤο πρόγραμμα στις 2 Αυγούστου, 2010 (υπάρχει σε δύο συνδέσμους βίντεο) με τον κ. Ιωάννη Σιεκέρσαββα Γραμματέα του Ελληνο-κυπριακού προσφυγικού Σωματείου ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑ, τον κ. Πάνο Ιωαννίδη πρόεδρο της Κίνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο, και την από το Λονδίνο Ελληνο-κύπρια πρόσφυγα, ερευνήτρια, δημοσιογράφο και συγγραφέα κα Φανούλα Αργυρού: http://wpso.com/wzra-web/about.htm http://wpso.com/wzra-web/panos-1.htm Το πρόγραμμα της 3ης Αυγούστου, 2010 (υπάρχει σε δύο συνδέσμους βίντεο) με την κα Φανούλα Αργυρού, ερευνήτρια και δημοσιογράφου, και τον κ. Νικόλαο Τανέρη, Εκπρόσωπο Τύπου, της CyprusActionNetworkofAmerica (CANA): http://wpso.com/wzra-web/about.htm http://www.wpso.com/wzra-web/tanesis.htm http://www.wpso.com/wzra-web/argyrou-3-10.htm Η λεγόμενη «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» ως μια «λύση» για την συνεχιζόμενη παράνομη τουρκική-στρατιωτική κατοχή ποτέ δεν έγινε δεκτή από τους Ελληνοκύπριους και στην πραγματικότητα ο λαός στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 με την συντριπτική πλειοψηφία του 76% την καταψήφισε όταν απέρριψε το Σχέδιο Ανάν το οποίο είχε βάση την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Το προσφυγικό Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια ήταν ανέκαθεν εναντίον της λύσης αυτής από το 1974 και συνεχίζει μέχρι σήμερα με μεγάλη υποστήριξη από το λαό. Το 1979 κατά την διάρκεια συνάντησης που είχε στην Λουσάκα, όπου είχε πάει ο τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Σπύρος Κυπριανού για συνέδριο της Κοινοπολιτείας, με την τότε Πρωθυπουργό της Μ. Βρετανίας, κα Μάργκαρετ Θάτσερ, η τελευταία παραδέχθηκε στον Κυπριανού ότι η διζωνική δεν υπάρχει πουθενά στο Διεθνές Δίκαιο. (Νέα αποδεσμευθέντα Βρετανικά Έγγραφα δημοσιεύθηκαν από την κα Φανούλα Αργυρού στην εφημερίδα της Κύπρου Σημερινή σε σειρά παρουσιάσεων τον Δεκέμβριο του 2009). (www.simerini.com) http://www.sigmalive.com/files/filefield/4/4/5/Binder1.pdf17/12/2009 Αναφορά στην δήλωση Μάργκαρετ Θάτσερ προς Σπ. Κυπριανού http://www.sigmalive.com/files/filefield/1/2/9/Binder1.pdf 18/12/2009 Αντίγραφο αυτούσιου βρετανικού εγγράφου για την συνάντηση Θάτσερ-Κυπριανούwww.eleftheria.co.ukΤο θέμα κάλυψε και η Ελευθερία Λονδίνου στην έκδοση της 17/12/2009 σελ. 47 (PDF). Επίσης ο μ. Πρόεδρος Σπύρος Κυπριανού κατά την διάρκεια της προεδρίας του ρώτησε μια μέρα τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς, γιατί αυτός επέμενε τόσο επίμονα η ελληνοκυπριακή πλευρά να δεχθεί την διζωνική. Και ο Ντενκτάς του απάντησε: Επειδή η διζωνικότητα συνεπάγεται σύνορα». Ακολουθούν δύο άρθρα που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα Σημερινή, μετά τις αποκαλύψεις της κας Αργυρού και αναφέρονται στα βρετανικά έγγραφα που αποκαλύπτουν ότι ΠΟΤΕ δεν έγινε δεκτό το αίτημα της Διζωνικής ούτε από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο ούτε τον Σπ. Κυπριανού με τις κατευθυντήριες γραμμές του 1977 και 1979 αντίστοιχα. http://www.sigmalive.com/simerini/columns/stigma/225790ΣτίγμαΜακάριος-Κυπριανού απέρριπταν διζωνική 03/01/2010 ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑΚΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥΜέσα από τα προσφάτως αποκαλυφθέντα έγγραφα του Φόρεϊν Όφις, για το 1979, καταδεικνύεται ότι ούτε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ούτε ο Σπύρος Κυπριανού είχαν αποδεχθεί τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, παρά τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις του Προέδρου Χριστόφια. Και η πρώτη φορά, κατά την οποία έγινε αναφορά από κυπριακής πλευράς στον όρο διζωνική, ήταν μετά το θάνατο του Μακαρίου, τον πρώτο καιρό της ανάληψης της προεδρίας από τον Σπύρο Κυπριανού, από τον τότε Υπουργό Εξωτερικών, Γιαννάκη Χριστοφίδη. Μάλιστα, η αναφορά έγινε εν αγνοία του Σπύρου Κυπριανού, ο οποίος, σύμφωνα, με το Νίκο Ρολάνδη, του ανέθεσε, να ζητήσει από το Γιαννάκη Χριστοφίδη, να του εξηγήσει, πώς προχώρησε σε αυτή την αναφορά. Στα βρετανικά έγγραφα αναφέρεται ότι τα προβλήματα που άρχισαν να παρουσιάζονται στις διακοινοτικές συνομιλίες (συνάντηση των δύο συνομιλητών Γεώργιου Ιωαννίδη και Σουλεϊμάν Ονάν, 18 Ιουνίου 1979) οφείλονται στην επιμονή της τουρκοκυπριακής πλευράς όπως η αρχή της διζωνικότητας και το θέμα της ασφάλειας των Τουρκοκυπρίων υιοθετηθούν ως αποφασισθέντα στοιχεία της Συμφωνίας Μακαρίου-Ντενκτάς. Ο Ελληνοκύπριος συνομιλητής, όμως, αρνήθηκε ότι αυτά τα στοιχεία είχαν υιοθετηθεί στη Συμφωνία. Και όντως δεν αναφέρετο στη Συμφωνία η ορολογία «διζωνική». Ο Ντενκτάς, φυσικά, αργότερα, ισχυρίστηκε ότι η Συμφωνία προνοούσε για διζωνική ομοσπονδία αλλά ο Αρχιεπίσκοπος ζήτησε «να αποφευχθούν λέξεις και όροι που θα δημιουργούσαν μια δύσκολη κατάσταση ανάμεσα στην κοινότητα». Όμως, είναι γνωστές οι ψευδολογίες στις οποίες κατέφευγε ο τότε κατοχικός ηγέτης προκειμένου να διαστρεβλώσει και να αντλήσει πολιτικά οφέλη, ώστε δεν μπορεί να δοθεί πίστη στους ισχυρισμούς του.Στα βρετανικά αρχεία, πάντως, αναφέρεται ότι ο Ελληνοκύπριος συνομιλητής, Γεώργιος Ιωαννίδης, στη συνάντηση της 18ης Ιουνίου, απέρριψε την εκδοχή οποιασδήποτε συμφωνίας για τη διζωνικότητα ή για την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων, στη συνάντηση των Μακαρίου-Ντενκτάς. Επίσημος εκπρόσωπος αναγνώρισε ότι σε εκείνη τη συνάντηση είχε εγερθεί θέμα διζωνικότητας, όπως είχαν εγερθεί και άλλα θέματα, αλλά η ελληνοκυπριακή πλευρά απέρριψε τη διζωνικότητα, όπως η τουρκοκυπριακή είχε απορρίψει άλλα θέματα που είχαν τεθεί. Αυτό που ισχύει, είπε ο εκπρόσωπος της κυπριακής κυβέρνησης, είναι το επίσημο κείμενο που έχει δημοσιευθεί.Ένα άλλο ντοκουμέντο που αποδεικνύει ότι ο Μακάριος είχε απορρίψει τη διζωνική, και που αποκαλύπτουν τα έγγραφα του Φόρεϊν Όφις, είναι μνημόνιο της κυπριακής κυβέρνησης, ημερομηνίας 18 Ιουλίου, 1979, που επεδόθη στη βρετανική κυβέρνηση και διερωτάται πώς ύστερα από δυόμισι χρόνια μετά τη Συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς, «ανεκαλύφθη» μυστική συμφωνία πέραν του επισήμου κειμένου. Το Μνημόνιο εξηγεί ότι με την επιμονή της τουρκικής πλευράς στον όρο διζωνικότητα αποκαλύπτεται ο πραγματικός σκοπός της να προσδώσει στη διευθέτηση άλλο περιεχόμενο που ακυρώνει την έννοια της ομοσπονδίας.Εξάλλου, ο Πρόεδρος Κυπριανού, σε συνάντηση που είχε με τη Μάργκαρετ Θάτσερ, στη Λουσάκα, στις 31 Ιουλίου 1979, στα πλαίσια της Διάσκεψης της Κοινοπολιτείας, ενημέρωσε την τότε Βρετανίδα πρωθυπουργό για την κατάσταση στην Κύπρο, και τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι ο όρος διζωνικότητα δεν χρησιμοποιείται σε κανένα σύνταγμα. «Η πρωθυπουργός συμφώνησε ότι δεν πρόκειται για όρο που χρησιμοποιείται στο διεθνές Δίκαιο», τονίζει το βρετανικό έγγραφο. Ακόμη: Όταν η Γραμματεία του ΟΗΕ παρουσίασε την αρχή της διζωνικότητας ως αποδεχθείσα από την ελληνοκυπριακή πλευρά, βασιζομένη στην ομιλία του Γιαννάκη Χριστοφίδη στο Συμβούλιο Ασφαλείας, η κυπριακή κυβέρνηση απέρριψε το μνημόνιο των Ηνωμένων Εθνών. Από όλα αυτά τα ντοκουμέντα αποδεικνύεται αβίαστα ότι είναι ανακριβής ο ισχυρισμός του Προέδρου Χριστόφια ότι η διζωνική έγινε αποδεκτή από τον Πρόεδρο Μακάριο και τον Σπύρο Κυπριανού. Αποδεικνύεται ότι όχι μόνο οι δύο Πρόεδροι δεν αποδέχτηκαν τη διζωνική, αλλά την απέρριψαν και δεν αποδέχοντο να αποτελέσει βάση συνομιλιών.https://webmail.duth.gr/horde/imp/compose.php?to=antoniouc%40simerini.com RSSΔιζωνική ή διχοτόμηση10/01/2010 ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΡΔΙΚΗ Είναι λυπηρό που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά και ο κ. Αναστασιάδης επέλεξαν μέσα σε αυτές τις μέρες των γιορτών να δημιουργήσουν κλίμα εκφοβισμού στον κυπριακό λαό. Η καταφυγή σε εκβιαστικά ψευδοδιλήμματα φανερώνει προφανώς έλλειψη επιχειρημάτων. Νομίζω ότι οι αναφορές του Προέδρου είχαν να κάνουν με τις αποκαλύψεις των βρετανικών μυστικών εγγράφων του 1979. Η παραδοσιακή -πλέον- πρωτοχρονιάτικη ενασχόληση των μέσων ενημέρωσης με τα ιστορικού (επίσης πλέον) χαρακτήρα έγγραφα έφερε εφέτος στο προσκήνιο ένα ζήτημα πολύ καυτό και παραδόξως επίκαιρο. Άραγε πότε και πώς αποδέχτηκε η κυπριακή ηγεσία τη διζωνική ομοσπονδία; Πώς και γιατί αναφέρεται ότι ο Πρόεδρος Μακάριος και ο αείμνηστος Σπύρος Κυπριανού αποδέχτηκαν τη διζωνική ομοσπονδία; Γιατί κάποιοι, προκειμένου να φιμώσουν κάθε αμφισβήτηση, καταφεύγουν στους εκλιπόντες και τους χρεώνουν την οδυνηρή αυτή υποχώρηση; Η αλήθεια είναι γνωστή και επιβεβαιώνεται από τα βρετανικά έγγραφα. Ούτε ο Μακάριος, ούτε ο Κυπριανού στις συμφωνίες τους με τον Ντενκτάς το ’77 και ’79, αντίστοιχα, αποδέχτηκαν τη διζωνική ομοσπονδία. Για χρόνια -και μέχρι το 1989- η κυπριακή ηγεσία προσπαθούσε να εξηγήσει τη διαφορά των δύο όρων, γιατί υπάρχει διαφορά και μάλιστα πολύ σαφής (αν είχαμε χώρο, μπορούσε για χάριν της Ιστορίας και με τη βοήθεια των αναλύσεων όλων σχεδόν των κομμάτων της δεκαετίας 1977 - 1987 να σας το αποδείξουμε).Ουσιαστικά, όπως σωστά σημειώθηκε κατά κόρον τότε, η διζωνική ενισχύει την έννοια των δύο οντοτήτων που αποκτούν διοικητική και πολιτική οντότητα (αργότερα προστέθηκε και η πολιτική ισότητα). Είναι, δηλαδή, ένα κλικ πιο κοντά στη συνομοσπονδία και στη διχοτόμηση. Η διζωνική ομοσπονδία είναι υποχώρηση της μόλις προηγούμενης γενιάς πολιτικών και των επιγόνων της. Δεν έχει να κάνει με τις «πάγιες θέσεις» της κυπριακής πλευράς. Μα ποιες πάγιες θέσεις; Μια απλή αναδρομή στο παρελθόν αποδεικνύει ότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Οι Τούρκοι ξεκίνησαν το 1960 με την ομοσπονδία ως στρατηγικό στόχο και οι Ελληνοκύπριοι με την ένωση. Με την απειλή της διχοτόμησης οι Ελληνοκύπριοι αποδέχτηκαν την ανεξαρτησία (1960). Με την ίδια απειλή (ενισχυμένη από τα παράνομα κατοχικά δεδομένα), αποδέχτηκαν την διπεριφερειακή ομοσπονδία (1977- 1979), αποδέχτηκαν το 1989 τη διζωνική ομοσπονδία υπό την απειλή της διχοτόμησης πάλιν (με την αναγνώριση του ψευδοκράτους) και τώρα ετοιμάζονται να αποδεχτούν υπό το βάρος της ίδιας απειλής τη διχοτομική ομοσπονδία (αυτή των Τούρκων του ’60). Αναρωτιέμαι πότε θα φθάσει η καταραμένη ώρα που θα μας απειλούν με το δίλημμα «διχοτόμηση ή... διχοτόμηση». Το ζητούμενο σήμερα για τον κυπριακό λαό δεν είναι απλά να αποφύγει τη διχοτόμηση. Η προσπάθεια αποφυγής της διχοτόμησης οδήγησε τελικά το λαό μας σε περιπέτειες και... πιο κοντά στη διχοτόμηση. Όμως, αυτή τη φορά η απειλή αυτή δεν τρομάζει και συνεπώς εκτός από κακόγουστη είναι και άχρηστη. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, οι περισσότεροι Κύπριοι δεν έζησαν ή δεν θυμούνται την Κύπρο ενωμένη σε ένα λαό, μια οικονομία, μια κυβέρνηση. Η προσπάθεια να συγκινηθούν ενώπιον ενός ενδεχομένου το οποίο ούτως ή άλλως βιώνουν είναι προφανώς άστοχη. Το ζητούμενο είναι η εξεύρεση μιας λύσης, αμοιβαία αποδεκτής που να οδηγεί στην απελευθέρωση και την επανένωση του λαού και της χώρας. Αυτό είναι το ουσιώδες, που φαίνεται να διαφεύγει αυτές τις γιορτινές μέρες της αντίληψης των δύο ηγετών. Ο λαός δεν πείθεται με εκβιασμούς, αλλά με την ελπίδα, που στηρίζεται σε ασφαλή δεδομένα και βιώσιμες παραμέτρους. Αντί, λοιπόν, να προκαλούν με δηλώσεις που μας οδηγούν πίσω στο σκοτεινό παρελθόν της δεκαετίας του ’60 και αντί να δαιμονοποιούν την κάθε αμφισβήτηση και την ιστορική αναζήτηση, καλύτερο θα ήταν να αφήσουν τις άσκοπες αντιπαραθέσεις για τα επουσιώδη και να συνεργαστούν παραγωγικά με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις και το λαό για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο κυπριακό πρόβλημα.http://www.sigmalive.com/simerini/politics/226669 Αμέσως πιο κάτω ακολουθεί η επίσημη τοποθέτηση/επιστολή της ΑΔΟΥΛΩΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ (παρακαλώ πατήστε τον σύνδεσμο για το πρωτότυπο PDF) από τους κ.κ. Κλ. Σολέα και Γ. Σιεκέρσαββα, (πρόεδρο και γραμματέα αντίστοιχα) εις απάντηση της ανακοίνωσης του κ. Ν. Καρακώστα που υποστηρίζει την τουρκική ρατσιστική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Ο κ. Καρακώστας δήλωσε δημόσια ότι είναι υπερήφανος για την κυπριακή καταγωγή του ( η οικογένεια του κατάγεται από την Κερύνεια). Οι κυπριακές οργανώσεις δήλωσαν ότι είναι έτοιμες να ενημερώσουν τον κ. Καρακώστα περαιτέρω στο θέμα αυτό και να τον βοηθήσουν να αντιληφθεί καλύτερα τη θέση των Ελληνοκυπρίων προσφύγων. Η CyprusActionNetworkofAmerica (CANA) δεν περιλαμβάνει τις εκατοντάδες ηλεκτρονικών μηνυμάτων που έχει λάβει για αυτό το τόσο μεγάλο και ευρύτερου ενδιαφέροντος θέμα. Θα συνεχίσει την εκστρατεία διαφώτισης για τους κινδύνους από την τουρκική ρατσιστική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, και καλεί τους υποστηρικτές αυτού του σχεδίου να το υποστηρίξουν σε μια ανοικτή συζήτηση με την συμμετοχή ειδικών από αμφότερες τις πλευρές. Η τουρκική ρατσιστική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία δεν μπορεί να αντέξει στην εξέταση και αποφεύγεται η ανοικτή συζήτηση γι΄αυτήν, επειδή είναι ένα ρατσιστικό σχέδιο που είναι εις βάρος του μέλλοντος των Ελληνοκυπρίων. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΔΟΥΛΩΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ (Πατήστε εδώ για το PDF) http://cyprusactionnetwork.org/yahoo_site_admin/assets/docs/AKtoAHEPAGr.215164052.pdf####-------------------------------------------------- -------------------------------------------«ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ-BLOODY TRUTH» (Μπορείτε να κατεβάσετε το βιβλίο σε PDF στα ελληνικά και αγγλικά). Μάθετε την Αλήθεια για τις τουρκικές τρομοκρατικές οργανώσεις Βολκάν και ΤΜΤ και τα σχέδια για την Τουρκική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Χρειαζόμαστε εθελοντές σε εκδηλώσεις για διανομή του βιβλίου».http://cyprusactionnetwork.org/yahoo_site_admin/assets/docs/BLOODY_TRUTH__The_Book.266130049.pdf####========================Cyprus Action Network of America (CANA)2578 Broadway #132New York, NY 10025New York: Tel. 917-699-9935Email: https://webmail.duth.gr/horde/imp/compose.php?to=cana%40cyprusactionnetwork.orgwww.cyprusactionnetwork.org========================Το Κυπριακό Δίκτυο Δράσης τής Αμερικής (CANA) είναι κίνημα βγαλμένο από τη βάση, μη κερδοσκοπικό, που υποστηρίζει τη γνήσια αυτοδιάθεση και τα ανθρώπινα δικαιώματα για τον λαό τής Κύπρου. Για να προστεθείτε στη ηλ. Ταχυδρομική λίστα της επαγρύπνησης δράσης της CANA, ή για να συστήσετε την CANA σε έναν φίλο ή έναν συνάδελφο, παρακαλώ διαβιβάστε το σχετικό όνομα και τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με τον τίτλο “προσθέστε το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στην λίστα διανομής της CANA”, στο https://webmail.duth.gr/horde/imp/compose.php?to=cana%40cyprusactionnetwork.org Ενθαρρύνεστε να διαβιβάσετε αυτήν την επαγρύπνησης δράσης σε πέντε ή περισσότερα άτομα που μπορει να έχουν ενδιαφέρον για τις ηλεκτρονικές διανομές μας ή για την αποστολή της CANA. Μπορείτε να αναρτήσετε οποιαδήποτε άρθρο της CANA, δελτίο τύπου ή επαγρύπνησης δράσης στο διαδίκτυο εφ’ όσον πιστώνετε την CANA και το συντάκτη (ες). http://cyprusactionnetwork.org/usa_greek_voice_tv_and_radio_greek-cypriots_grill_turkish_racist_bizonal_bicommunal_federationUSA Greek Voice TV and Radio: Greek-Cypriots Grill Turkish Racist Bizonal Bicommunal FederationFor Immediate Release: August 4, 2010 Contact: Nikolaos Taneris , New York , Tel. (917) 699-9935 The Cyprus Action Network of America (CANA) joined the Greek-Cypriot refugee association ADOULITI KIRENIA, the Cyprus based Movement for Freedom and justice in Cyprus and distinguished Greek-Cypriot researcher, journalist and author Mrs. Fanoulla Argyrou on a two-day marathon open discussion and interview on the major Greek American media Angelo Angelatos Talk Show to re-examine and “debunk” the Turkish racist Bizonal Bicommunal federation.Greek Voice TV and Radio Talk Show with Angelo Angelatos is the No. 1 Greek American television and radio network in the USA . The broadcast was shown on local Florida television channel 48 UHF, on CABLE television FIOS Verizon Cable Channel 24, on Pinellas Bright House channel 948, Knology Cable channel 96 Analog and Digital and is fully available on all multimedia, the show’s website http://wpso.com/wzra-web/about.htm also offers free viewing and listening and the GREEK VOICE APP download for Smart Phones, Black berry and Droids phones. Greek Voice is broadcast on internet radio on WPSO 1500 KHZ and WXYB 1520 KHz. The Angelo Angelatos show is broadcast weekdays between 5PM-7PM, for more info please visit, http://wpso.com/wzra-web/about.htmThe Aug 2, 2010 show (available in two sequential video clips) with Mr. Ioannis Shekkersavvas of ADOULITI KIRENIA Greek-Cypriot refugee Association, Mr. Panos Ioannides President of Movement for Freedom and Justice in Cyprus, and London-based Greek-Cypriot refugee ,researcher , journalist and author Mrs. Fanoulla Argyrou: http://wpso.com/wzra-web/about.htm http://wpso.com/wzra-web/panos-1.htm The Aug 3, 2010 show (available in two sequential video clips) with Mrs. Fanoulla Argyrou researcher and journalist, and Mr. Nikolaos Taneris, Press officer, Cyprus Action Network of America (CANA) http://wpso.com/wzra-web/about.htm http://www.wpso.com/wzra-web/tanesis.htm http://www.wpso.com/wzra-web/argyrou-3-10.htm The so-called “bizonal bicommunal federation” as a “solution” to the ongoing illegal Turkish-military-occupation has never been accepted by the Greek-Cypriot people and in fact the people with 76% majority rejected it on 24 April 2004 in the referendum when they rejected the Annan Plan which was based on the bizonal aspect. The Refugee Associations especially Adouloti Kyrenia has been against it since 1974 to this very day as well as others. In 1979 during a meeting of the Commonwealth in Lusaka the then President Spyros Kyprianou had with British PM Margaret Thatcher the latter admitted to Kyprianou that bizonal is not to be found in any international law. (British documents for the year 1979 have been published by Mrs. Fanoulla Argyrou in Simerini in a series of publications during December 2009. (See PDF - www.simerini.com) http://www.sigmalive.com/files/filefield/4/4/5/Binder1.pdf17/12/2009 report http://www.sigmalive.com/files/filefield/1/2/9/Binder1.pdf 18/12/2009 British document shown www.eleftheria.co.uk pdf edition page 47 17/12/2009 Also Spyros Kyprianou during his presidency asked Raouf Denktash one day as to why he was so forcefully adamant in pressing our side to accept bizonality. And Denktash replied: “Because bizonality involves borders”. Directly below follows the official letter of ADOULITI KIRENIA (please click link for original PDF) by Mr. Cleanthis Soleas and Mr Ioannis Shekkersavvas (President and Secretary respectfully) replying to Mr. Karakostas’ support of the Turkish racist bizonal bicommunal federation. Mr. Karakostas has stated publicly that he is proud of his Cypriot heritage (his family hails from Kirenia). The Cypriot organizations mentioned IN CYPRUS have offered to enlighten Mr. Karakostas further on this issue and help him to more properly understand the Greek-Cypriot refugee perspective. The Cyprus Action Network of America (CANA) has not included the hundreds of emails we have received on this matter of great public interest. We will continue our campaign of enlightenment on the dangers of the Turkish racist bizonal bicommunal federation, and invite any supporters of this plan to defend it in an open forum with a panel of experts facing our own panel of experts. The Turkish racist bizonal bicommunal federation cannot stand up to scrutiny and avoids the light of open debate, because it is a racist plan that is against the future of Greek-Cypriots. LETTER FROM ADOULITI (Click here for PDF) http://cyprusactionnetwork.org/yahoo_site_admin/assets/docs/AKtoAHEPAEng.215162252.pdf####---------------------------------------------------------------------------------------------ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ - BLOODY TRUTH (Download the Greek and English PDF book) Learn the Truth about the Turkish terrorist organizations Volgan and TMT and the Turkish Bizonal Bicommunal Federation plan. Volunteer for our information tables to distribute the book.http://cyprusactionnetwork.org/yahoo_site_admin/assets/docs/BLOODY_TRUTH__The_Book.266130049.pdf--------------------------------------------------------------####========================Cyprus Action Network of America (CANA)2578 Broadway #132New York, NY 10025New York: Tel. 917-699-9935 Email: https://webmail.duth.gr/horde/imp/compose.php?to=cana%40cyprusactionnetwork.orgwww.cyprusactionnetwork.org========================The Cyprus Action Network of America (CANA) is a grass-roots, not-for-profit movement created to support genuine self-determination and human rights for the people of Cyprus .To be added to CANA's Action Alert e-mail distribution list, or to introduce CANA to a friend or colleague, please forward the pertinent name and e-mail address, with the subject heading "Add e-mail to CANA distribution list", to https://webmail.duth.gr/horde/imp/compose.php?to=cana%40cyprusactionnetwork.orgYou are encouraged to forward this action alert to five or more individuals who may have an interest in our e-distributions or in CANA’s mission.You may post any CANA article, press release or action alert on the internet as long as you credit CANA and the author(s).