Ένας χρόνος μνημόνιο. Στον Maximum FM με το Δ.Κολιό και το Φάνη Μαλκίδη
Μία ενδιαφέρουσα εκπομπή ένα χρόνο μετά την υπογραφή της Δανειακής Σύμβασης και των Μνημονίων,
Ο Δημήτρης Κολιός συζητά με το Φάνη Μαλκίδη για τις τρεις διεθνείς συμβάσεις που σχετίζονται με το δανεισμό της χώρας και όλες τις παραμέτρους που συνδέονται με αυτές.
Για τον τρόπο με τον οποίο έφτασε η Ελλάδα στο δανεισμό και στο μνημόνιο. Πώς δημιουργήθηκε η ελληνική κρίση, τι κρύβουν οι όροι του μνημονίου και με το τεράστιο πρόβλημα που δημιουργείται με τη σύναψη δανειακής σύμβασης και το κομμάτι του απεχθούς χρέους και τον τρόπο που υποθηκεύτηκε η Ελλάδα. Τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα αυτή την χρονική συγκυρία και το ευρύτερο σκηνικό γύρω από την ελληνική κρίση.
Η πολιτική λιτότητας και η ύφεση που πιέζει περισσότερο την κοινωνία, οι αντιθέσεις που συγκεντρώνονται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα με εκρηκτικό τρόπο, με την κατεδάφιση των κοινωνικών κατακτήσεων των εργαζομένων και την επερχόμενη τεράστια αύξηση της ανεργίας.
Η συζήτηση αποτελεί μία αποκαλυπτικότατη και διαφωτιστικότατη ανάλυση, αφού γίνεται κατάρριψη πολλών μύθων γύρω από την κρίση χρέους, με αδιάψευστα στοιχεία και ξεκάθαρο τρόπο και αναδεικνύεται η πραγματική πορεία της οικονομίας και της Ελλάδας.
Μπορείτε να ακούσετε την εκπομπή στο http://www.radiomax.gr/maxsite//modules/mod_jlplayer/standalone.php
Παρασκευή 6 Μαΐου 2011
Τετάρτη 4 Μαΐου 2011
Η γενοκτονία των Ελλήνων σήμερα.
«Νομικές, Διπλωματικές και Πολιτικές διαστάσεις της Γενοκτονίας των Ελλήνων»
Μέρος της εισήγησης στο 2ο Συμπόσιο με θέμα "Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΑΠΟ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ" που οργάνωσε ο Σύλλογος Μικρασιατών Πτολεμαίδας
Η Τουρκία εδώ και χρόνια αρνείται το έγκλημα της γενοκτονίας ενάντια στους Έλληνες , ενώ πολλές χώρες έχουν υιοθετήσει νόμους, με τους οποίους έχουν καταδικαστεί άτομα που αρνούνται τη Γενοκτονία.
Οι τουρκικές αρχές υποστηρίζουν ότι οι θάνατοι ήταν αποτέλεσμα εμφυλίου πολέμου, ασθενειών και λιμού, και ότι θύματα υπήρξαν και από τις δυο πλευρές.
Υποστηρίζεται από την Τουρκία ότι :
-Ότι απειλούνταν η «εθνική ασφάλεια» της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
-Ότι υπήρξε προδοσία από τους Έλληνες
-Αμφισβητείται ο αριθμός των Ελλήνων που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος
-Ότι η Ανατολία δεν ήταν πατρίδα των Ελλήνων
Επίσης προπαγανδίζεται ότι:
Δεν ήταν προσχεδιασμένο το έγκλημα, αλλά οι δολοφονίες έγιναν από άτακτα σώματα, δεν υπήρξαν διαταγές των Νεότουρκων και πως δεν είναι 1.000.000 τα θύματα αλλά 300.000 και οι Τούρκοι έχασαν το ίδιο διάστημα 3.000.000.
Η Γενοκτονία όμως υλοποιήθηκε και κάθε άρνησή της δεν μπορεί να μας οδηγήσει στο μέλλον.
Η Gulan Avci, μέλος του Σουηδικού κοινοβουλίου, η οποία ψήφισε την αναγνώριση της γενοκτονίας το Μάρτιο του 2010, αναφέρει σχετικά τα εξής:
«…κάθε φορά που ακόμα μία χώρα αναγνωρίζει τη γενοκτονία η αλήθεια πλησιάζει λίγο πιο κοντά στην Τουρκία. Δεν είναι πλέον δυνατόν να ξεφεύγει ή να παραμένει σιωπηλή για το παρελθόν. Ήρθε η ώρα η Τουρκία να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία….Το τελευταίο στάδιο της Γενοκτονίας είναι η άρνησή της και δυστυχώς σήμερα η Τουρκία βρίσκεται σε αυτό ακριβώς το στάδιο. Ήρθε η ώρα να συμφιλιωθεί η Τουρκία με την Κεμαλική της κληρονομιά…
αυτό που συνέβη ήταν Γενοκτονία. Οι επιφανέστεροι επιστήμονες και ιστορικοί του κόσμου έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για γενοκτονία….Η άσκηση πίεσης στο τουρκικό κράτος προκειμένου αυτό να αποδεχθεί μία ξεκάθαρη συζήτηση σχετικά με τη Γενοκτονία και να επιτρέψει την πρόσβαση του έξω κόσμου στα αρχεία ελπίζουμε ότι θα οδηγήσει στην αναγνώριση της Γενοκτονίας…. Η αναγνώριση της γενοκτονίας δεν αποτελεί πλήγμα για την Τουρκία. Αντιθέτως, η μη αναγνώρισή της αποτελεί πλήγμα για τη δικαιοσύνη. Και είμαι αρκετά πεπεισμένη ότι η δικαιοσύνη μόνο καλό μπορεί να κάνει. Η δικαιοσύνη πρέπει να εφαρμοστεί στην Τουρκία….
•Όσο η Τουρκία προσπαθεί να κουκουλώσει το θέμα δεν θα υπάρξει ποτέ συμφιλίωση. Αν η μνήμη των θυμάτων δεν αποκατασταθεί οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να επουλώσουν τις πληγές τους και να συνεχίσουν. Για αυτό είναι σημαντικό όλες οι δυνάμεις, οι οποίες πιστεύουν σε ανθρώπινες αξίες, να συνεχίσουν να αγωνίζονται και να ασκούν πίεση στην Τουρκία προκειμένου να αρχίσει να λέει την αλήθεια και να παραδεχθεί τη Γενοκτονία…."
Η προσπάθεια για αναγνώριση συνεχίζεται και ο αγώνας θα είναι νικηφόρος, παρά τα εμπόδια, την προπαγάνδα και το ψεύδος.
Πλούσιες οι εκδηλώσεις που έχει προγραμματίσει ο Δήμος Αλεξανδρούπολης για τα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 2011. Από την Τετάρτη 4 Μαϊου έως την Παρασκευή 20 Μαϊου, η Αλεξανδρούπολη γιορτάζει με ποκίλες εκδηλώσεις...
Τετάρτη 4 Μαϊου 2011
Οι νέοι της πόλης μας σε μια ανοιχτή συζήτηση με θέμα : «Ο ρόλος και η σημασία της ελευθερίας και της δημοκρατίας για τους νέους σήμερα».
Συνομιλητές: Γεωργία Νικολάου, Αντιπεριφερειάρχης Περιφερειακής Ενότητας ΈβρουΚωνσταντίνος Ρέμελης, Πρύτανης Δ.Π.ΘΕυάγγελος Λαμπάκης, Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Ώρα έναρξης:11.00 - Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης
Παρασκευή 6 Μαϊου 2011"Παιδιά κάτω από τον ίδιο ουρανό: Διαφορετικοί κόσμοι – Ίδια δικαιώματα".
Οργάνωση και επιμέλεια: Ομάδα Αγωγής Υγείας 5ου Γυμνασίου Αλεξανδρούπολης σε συνεργασία με τις ομάδες Α.Υ. του 1ου Γυμνασίου Αλεξανδρούπολης, του 3ου ΓΕΛ Αλεξανδρούπολης, τη χορωδία του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αλεξανδρούπολης, το Πρότυπο Παιδικό Κέντρο Δ.Λεγγέτση και το ΕΕΕΕΚ –ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής Αλεξανδρούπολης.
Ώρα έναρξης:19.00 - Δημοτικό Θέατρο ΑλεξανδρούποληςΣάββατο 7 Μαϊου 20111. "Η μάνα εν το στήριγμαν τη χαράς το κλαδίν". Ο μαστός σύμβολο θηλυκότητας και μητρότητας.
Ομιλήτρια: Ιωάννα Κουγιουμτζή Ιατρός - Γενικός Χειρούργος, Διδάκτωρ Δ.Π.Θ
Οργάνωση και επιμέλεια: Σύνδεσμος φιλολόγων νομού Έβρου με συμμετοχή της παιδικής Χορωδίας και την Χορωδία Ενηλίκων του Καλλιτεχνικού Ομίλου Αλεξανδρούπολης.
Ώρα έναρξης: 20.00 - Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης
2. "Πανέβρια συνάντηση σκακιστώνΣτην πλατεία του Φάρου Αλεξανδρούπολης ο Μ.Γ.Σ ΕΘΝΙΚΟΣσας προσκαλεί να γιορτάσετε μαζί του, την άνοδό του στη Β’ Εθνική."Το πρόγραμμα περιλαμβάνει: ΣΙΜΟΥΛΤΑΝΕ και ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΣΚΑΚΙ
Ώρα έναρξης: 18.00 – 22.00 - Πλατεία Φάρου
Κυριακή 8 Μαϊου 2011"Αφιέρωμα στο Νίκο Γκάτσο"Δημοτική Χορωδία υπό την διεύθυνση του κ.Θόδωρου ΠαπαδόπουλουΣολίστ: Στέλιος Βραχιόλογλου και Νίκος ΚατσαρόςΏρα έναρξης : 20.30 - Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης
Δευτέρα 9 Μαϊου 20111. "Αφιέρωμα στον Ποιητή της Θάλασσας Νίκο Καββαδία"Την εκδήλωση θα τιμήσει ο συγγραφέας Μήτσος Κασόλας Οργάνωση και επιμέλεια: 2ο Γυμνάσιο Αλεξανδρούπολης Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης ΑλεξανδρούποληςΏρα έναρξης: 12.00 - Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης
2. Μούσικοθεατρική παράσταση: "Το πικροπαράμυθο: Στη χώρα του εδώ και τώρα"Σκηνοθεσία : Μαγδαληνή ΚασβίκηΜουσική επένδυση: Ιωάννα ΝιεζγκόνταΟργάνωση και επιμέλεια: 2ο Γυμνάσιο Αλεξανδρούπολης
Ώρα έναρξης : 20.30 - Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης
Τρίτη10 Μαϊου 2011 Μέρες σιδηροδρόμου – Αλεξανδρούπολη 2011- 19.30: Εγκαίνια έκθεσης βιβλίου, φωτογραφίας, έργων τέχνης και σιδηροδρομικών αντικειμένωνΔιάρκεια έκθεσης: 10/5/2011 - 15/ 5/2011Ώρες Λειτουργίας της Έκθεσης: 10.00 – 13.00 και 19.00- 21.00 στον χώρο του φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου
- 20:00: Ιστορικές διαδρομές με τον ελληνικό σιδηρόδρομο – προβολή ντοκυμαντέρ (αίθουσα Δημοτικού θεάτρου)"Σιδηρόδρομος, σταυροδρόμι τεχνολογίας και πολιτισμού" (Σύλλογος Φίλων Σιδηροδρόμου)Επιμέλεια, οργάνωση και συντονισμός: Φωτεινή Τοζακίδου, υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων καιΚαλλιτεχνικών Αγώνων Β/μιας εκπαίδευσης Νομού Έβρου. Ώρες προβολής: 20.00
- Oι τροβαδούροι τραγουδούν κάνοντας βόλτα στο κέντρο της ΑλεξανδρούποληςΤετάρτη 11 Μαϊου 2011
Α. ΜΕΡΟΣ: Προβολή ντοκυμαντέρ
1."Οι ράγες της Ιστορίας".(Στον υπαίθριο χώρο του Γαλλικού σταθμού, ώρα έναρξης 20.30 )Παραγωγή: 3ο γυμνάσιο Αλεξανδρούπολης (Γυμνάσιο Δόμνα Βισβύζη) που έχει διακριθεί με το 1ο βραβείο στο μαθητικό φεστιβάλ ντοκυμαντέρ Χαλκιδικής 2010)2. "Το τραμ" (Σύλλογος Φίλων Σιδηροδρόμου)
Β. ΜΕΡΟΣ: Μουσική εκδήλωση
1.Μουσικά ταξίδια με το 5ο γυμνάσιο Αλεξανδρούπολης.2.Τα τρένα που φύγαν… (Μουσική εκδήλωση με τραγούδια εμπνευσμένα από τον σιδηρόδρομο – μουσική επιμέλεια Στέλιος Βραχιόλογλου).Επιμέλεια, οργάνωση και συντονισμός: Φωτεινή Τοζακίδου, υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων και Καλλιτεχνικών Αγώνων Β/μιας εκπαίδευσης Νομού Έβρου.
Τετάρτη 11 Μαίου
- "Θράκη: από το περιθώριο στο προσκήνιο της μνήμης και της ταυτότητας".
Ομιλητής: Μαλκίδης Θεοφάνης. Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί από την χορωδία του Φιλεκπαιδευτικού Ομίλου Αλεξανδρούπολης και θα διανεμηθεί δωρεάν το βιβλίο του Θ. Μαλκίδη για τη ΘΡΑΚΗ, έκδοση του Φιλεκπαιδευτικού Ομίλου Αλεξανδρούπολης.Ώρα έναρξης: 20.00 - Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης.
- Το 2ο Πανελλήνιο Πρόγραμμα «Αναδάσωση και Αθλητισμός» της Εθνικής Ολυμπιακής Ακαδημίας της Ελλάδος ξεκινά από την Αλεξανδρούπολη στις 11/05/2011.Σημείο συνάντησης: Στάδιο Φώτης Κοσμάς
Ώρα έναρξης: 09.00Συνδιοργάνωση: Δήμος Αλεξανδρούπολης - ΜΓΣ Εθνικού.*Η δεντροφύτευση και οι αθλητικοί αγώνες θα πραγματοποιηθούν με την συμμετοχή μαθητών, αθλητών και Ελλήνων Ολυμπιονικών .
- Oι τροβαδούροι τραγουδούν κάνοντας βόλτα στην περιοχή της Αγίας Κυριακής.
Πέμπτη 12 Μαϊου 2011"Λογοτεχνικό Ανθολόγιο"Ώρα έναρξης: 20.00 - Εθνολογικό Μουσείο Θράκης
Προβολή ντοκυμαντέρ1. Αλεξανδρούπολη, φως στην ιστορίαΠαραγωγή : Εθνολογικό Μουσείο Θράκης2. Οδοντωτός, το τραινάκι του βουραϊκούΠαραγωγή: Σύλλογος Φίλων ΣιδηροδρόμουΕπιμέλεια, οργάνωση και συντονισμός: Φωτεινή Τοζακίδου, υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων και Καλλιτεχνικών Αγώνων Β/μιας εκπαίδευσης Νομού Έβρου.- "Πενήντα χρόνια ο άνθρωπος στο διάστημα" - Αφιερωμένο στον Ιούρι ΓκαγκάρινΟργάνωση και επιμέλεια: Σύνδεσμος "ρώσσικο σπίτι" και σύνδεσμος παλλινοστούντων επιχειρηματιών σε συνεργασία με το προξενείο της Θεσσαλονίκης.
Την εκδήλωση θα τιμήσει ο Πρόξενος της Ρωσσίας στη Θεσσαλονίκη.Ώρα έναρξης: 12.00 - Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης
Παρασκευή13 Μαϊου 2011
Τιμητική βραδιά για τρεις λόγιους Εβρίτες:Φοίβος Μάλαμας – ΛογοτέχνηςΠασχάλης Χριστοδούλου - Δοκιμιογράφος, ΠοιητήςΣτέλιος Ντουρανίδης - Λαϊκός ποιητήςΟργάνωση και επιμέλεια: ΕΠΟΦΕ ( Ένωση Πολιτιστικών Φορέων Έβρου)Ώρα έναρξης: 21.00 - Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης
-Oι τροβαδούροι τραγουδούν κάνοντας βόλτα στο κέντρο της Αλεξανδρούπολης
Σάββατο 14 Μαϊου 2011
Δημήτρης Β. Νανόπουλος, Ακαδημαϊκός, Διακεκριμένος ΚαθηγητήςΦυσικής Υψηλών Ενεργειών, Texas A & M UniversityΤίτλος Ομιλίας: «Πολυσύμπαν (Multiverse) & LHC (Large Hadron Collider)Ώρα έναρξης: 20.30 - Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης
- Τουρνουά Μπάσκετ ΠαίδωνΣυμμετέχουν: Αλέξανδρος Αλεξανδρούπολης, Εθνικός Αλεξανδρούπολης, Ολυμπιάδα Αλεξανδρούπολης, ΑΡΗΣ, ΠΑΟΚ, Καβάλα, ΜαντουλίδηςΤο τουρνουά θα διεξαχθεί στον χώρο του Κλειστού Γυμναστηρίου Αλεξανδρούπολης 14/05/2011 και ώρα 17.00 - 15/05/2011 και ώρα 10.00
Κυριακή 15 Μαϊου 2011- Παραδοσιακοί Χοροί και Βιοποικιλότητα στο Πάρκο ΑνεξαρτησίαςΤα παιδικά τμήματα διαφόρων πολιτιστικών συλλόγων παρουσιάζουν Παραδοσιακούς Χορούς. Με το τέλος της παρουσίασης θα μοιραστούν δωρεάν παραδοσιακά φυτά και σπόροι σε ενδιαφερόμενους, από την ΕΠΟΦΕ και τα συνεργαζόμενα Δημοτικά Σχολεία.Ώρα έναρξης: 11.00 - Πάρκο Ανεξαρτησίας
"ΔΡΟΜΟΣ ΥΓΕΙΑΣ"Παιδιά και ενήλικες θα τρέξουμε κατα μήκος της παραλιακής ζώνης δίνοντας το παράδειγμα για άσκηση και υγεία. Ώρα έναρξης:11.00 - Φάρος Αλεξανδρούπολης
- Ορχήστρα Δωματίου Θράκης - Συναυλία Κλασσικής Μουσικής»Διεύθυνση ορχήστρας: Κώστας Βενετικίδης
Ώρα έναρξης 20.30 - Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης
16 – 20 Μαΐού 2011"Αθλητική Εβδομάδα για παιδιά Δημοτικών Σχολείων" (Ε’& ΣΤ’ Τάξεων)Καλαθοσφαίριση,Πετοσφαίριση (3x3),Χειροσφαίριση,Ποδόσφαιρο (5x5) και στίβος.Οργάνωση και επιμέλεια: Γραφείο φυσικής αγωγής και η Διεύθυνση Α΄/θμιας Εκπ/σης Ν.ΈβρουΏρες έναρξης: 9.00 – 13.30 - Δημοτικό Στάδιο «Φώτης Κοσμάς» και πρώην Κέντρο Νεότητας
Μνημόνιο
Ένας χρόνος μνημόνιο
Την Πέμπτη στις 9 το πρωί στον Maximum FM
Μία ενδιαφέρουσα εκπομπή ένα χρόνο μετά την υπογραφή της Δανειακής Σύμβασης και των Μνημονίων, θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη στις 9 το πρωί στον Maximum FM.
Ο Δημήτρης Κολιός συζητά με το Φάνη Μαλκίδη για τις τρεις διεθνείς συμβάσεις που σχετίζονται με το δανεισμό της χώρας και όλες τις παραμέτρους που συνδέονται με αυτές.Για τον τρόπο με τον οποίο έφτασε η Ελλάδα στο δανεισμό και στο μνημόνιο. Πώς δημιουργήθηκε η ελληνική κρίση, τι κρύβουν οι όροι του μνημονίου και με το τεράστιο πρόβλημα που δημιουργείται με τη σύναψη δανειακής σύμβασης και το κομμάτι του απεχθούς χρέους και τον τρόπο που υποθηκεύτηκε η Ελλάδα. Τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα αυτή την χρονική συγκυρία και το ευρύτερο σκηνικό γύρω από την ελληνική κρίση.Η πολιτική λιτότητας και η ύφεση που πιέζει περισσότερο την κοινωνία, οι αντιθέσεις που συγκεντρώνονται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα με εκρηκτικό τρόπο, με την κατεδάφιση των κοινωνικών κατακτήσεων των εργαζομένων και την επερχόμενη τεράστια αύξηση της ανεργίας.Η συζήτηση αποτελεί μία αποκαλυπτικότατη και διαφωτιστικότατη ανάλυση, αφού γίνεται κατάρριψη πολλών μύθων γύρω από την κρίση χρέους, με αδιάψευστα στοιχεία και ξεκάθαρο τρόπο και αναδεικνύεται η πραγματική πορεία της οικονομίας και της Ελλάδας.
Την εκπομπή μπορείτε να την ακούσετε από το www.radiomax.gr
Genocide
Dr. Donef: there are not many scholars who focus on the Assyrian Genocide
In the next instalment of Seyfo Center’s series of interviews with scholars of the Assyrian Genocide, Joseph Haweil spoke with Sydney’s Racho Donef. Dr. Donef was born in Istanbul and migrated to Australia in the 1980s. He first studied languages and sociology and after completing a Masters degree in sociology, studied for a Diploma in Social Sciences at the University of Stockholm.
Upon returning to Australia, he embarked upon a doctoral thesis focussing on Greeks, Assyrians, Armenians and Kurds, conducting research both in Australia and Sweden for the thesis. As part of his research Dr. Donef also interviewed survivors of the Armenian Genocide. Dr. Donef was awarded a PhD by Macquarie University in 1999 after completing his doctoral thesis entitled Identities in the Multicultural State: Four Immigrant Populations from Turkey in Australia and Sweden: Greeks, Armenians, Assyrians and Kurds.
Dr. Donef has worked both in the Federal and New South Wales State Public Services for many years. He has also been tutoring in subjects related to Middle Eastern religions, politics and the Turkish language at the Workers’ Education Association in Sydney.
When did you initially learn of the Assyrian Genocide and what sparked your interest in writing about it? I was giving an interview to the Assyrian program in a local radio station in the Sydney suburb of Fairfield, in the late nineties. I was talking about my thesis. For the first time during the program I learned about the Assyrian genocide and a caller told me about Dr. Gabriele Yonan’s book Forgotten Genocide. The book was just translated to Turkish. I tried to look for the book the next day and an Assyrian friend from Sweden found it and sent it to me. This was my first source on the Assyrian genocide. Do you consider the genocides of the Assyrians, Armenians and Greeks to be one genocide? If yes, how best can these three communities work together towards recognition? Yes I do. I think there are some tendencies in some sections of the Armenian and Greek community to concentrate only on the calamities their communities were subjected to. However, this is not helpful. The Young Turks wanted to eliminate what they regarded as foreign elements off their utopia. Though, primarily it was the Christian elements which were singled out for destruction. We should not forget that the small community of Yezidis, who it must be added, helped both Armenians and Assyrians to escape the holocaust, were also a target. Given that there was a concerted effort on the part of the Ittihat ve Terraki (Union and Progress) party to exterminate Christians and Yezidis, there should be a concerted, collaborative effort to raise awareness of the Genocide but also to pressure the Turkish government to acce pt responsibility for the crime that the Young Turks perpetrated. I think various research centres and organisations should unite under one banner on this issue. A research centre or a lobby group can be set up with membership from all the ethnic groups affected. I guess what I am advocating is an international co-ordinating entity. Have you experienced Turkish denialism during your academic career? If so, how? Well, a few years ago I was invited to London by the Firodel Institute to launch a book I had translated, Ahmet Refik, Two Commitees, Two Massacres, and give a lecture on the issue of genocide. The meeting was hijacked by a group of denialists, including staff from the Turkish consulate. As they were organised and had statements and quotations prepared before hand, it was difficult to have a meaningful discourse on the issue. They came to sabotage the meeting. In their mind they were successful. All that they succeed was to strengthen my resolve. Do you feel that knowledge of the experiences of Assyrians during the genocide is lacking amongst genocide scholars? How can Assyrians raise awareness amongst this particular group? I don’t have sufficient experience and knowledge of those academic circles to respond to that. I assume that there is not enough knowledge about the Assyrian experiences during the Genocide. The more Assyrian Genocide scholars attend conferences the more awareness will spread. The trouble is there are not many scholars who focus on the Assyrian Genocide. Some Assyrians have questioned the importance of erecting monuments and other memorials to the genocide as opposed to other means of advocacy. How do you respond to the sentiments of individuals holding these opinions? I am of two minds on this issue. Societies erect monuments to remind themselves of the past. We need these physical markers. Unfortunately, as we have seen in Fairfield, with the monument erected there, it is also easy to vandalise such markers. I don’t think erecting monuments will necessary prevent other means of advocacy. In any case, erecting monuments is not necessarily an activity which will consume all the energy Assyrians can master to remind the world of the genocide. I do think however that research into the Assyrian genocide, support for publication on the issue, organisation of conferences and lobbying politicians for the recognition of the Genocide is more important. Should greater awareness of the genocide outside the Assyrian, Armenian and Greek communities be more a priority than official recognition of the genocide by Turkey? The priority should be the official recognition of the Genocide by Turkey. This is a clear objective the success of which can be measured. Awareness of the genocide should be an ever continuing exercise but one which has no standards by which we can evaluate to inform ourselves of its accomplishment.
By Joseph Haweil
Πόντος
ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΛΕΣΧΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ Ν. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
ΥΠΟΔΟΧΗ ΙΕΡΑΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΕΩΤΑ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Σε συνεργασία με την Ιερά μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών, το Σωματείο " Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα" και την Εύξεινο Λέσχη Ποντίων και Μικρασιατών ν.Τρικάλων η Ιερά και θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου καθώς και τα Ιερά λείψανα που φυλάσσονταν στην ομώνυμη Μονή στο Πυργί της Γαλλίαινας του Πόντου και οι πρόσφυγες έφεραν στην Ελλάδα, θα βρίσκονται από την Πέμπτη 5 Μαΐου έως και την Κυριακή 8 Μαΐου στην πόλη των Τρικάλων και θα τεθούν σε δημόσιο λαϊκό προσκύνημα στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου.
Σας προσκαλούμε να τιμήσετε με την παρουσία σας την υποδοχή της εικόνας και των Ιερών κειμηλίων θα γίνει την Πέμπτη 5 Μαΐου και ώρα 19.00 στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου συνοδεία αγήματος και της Φιλαρμονικής του Δήμου Τρικκαίων. Η πομπή της υποδοχής θα ξεκινήσει από την κεντρική πλατεία Τρικάλων στις 18:45.
Για Το ΔΣ
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Αποστολίδης Κοσμάς Παπαδοπούλου Νόπη
ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΛΕΣΧΗ ΠΟΝΤΙΩΝ& ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ Ν. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ 28 42100 ΤΡΙΚΑΛΑ
Τηλ & fax : 2431074588
e-mail: pontiakostrikalon@yahoo.gr
Τηλ Επικοινωνίας: 6978670067 και 6979085740,
Σμύρνη
Ένα σπάνιο video ιστορικό ντοκουμέντο από την καταστροφή της Σμύρνης το 1922 το οποίο τραβήχτηκε από τον George Magarian είδε το φως της δημοσιότητας από τον εγγονό του Robert Davidian, ο οποίος το ανακάλυψε στο σπίτι της γιαγιάς του στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ, όπου βρισκόταν ξεχασμένο για πολλές δεκαετίες. Στο σπάνιο αυτό βίντεο ντοκουμέντο έχουμε την ευκαιρία να δούμε εικόνες από την ευτυχισμένη Σμύρνη πριν την καταστροφή, εικόνες από την καμμένη γη που άφησε πίσω της η θηριωδία των Τούρκων, αλλά και πολλές εικόνες από τη φυγή των κυνηγημένων, τους καταυλισμούς και την προσπάθεια επιβίωσής τους στις νέες πατρίδες. Προς το τέλος μάλιστα του 10λεπτου βίντεο διακρίνονται τα πρώτα σπίτια που χτίζουν οι πρόσφυγες στην Αθήνα πιθανόν στην περιοχή του Νέου Κόσμου.
Ο Robert Davidian σκηνοθέτης, κάμεραμαν και παραγωγός εκπομπών κατάφερε να μετατρέψει σε ψηφιακό και να το διασώσει πριν καταστραφεί το video ντοκουμέντο, το οποίο είχε τραβήξει ο παππούς του σε φιλμ 35 χιλιοστών. Στη συνέχεια το ανέβασε στο διαδίκτυο σε ελεύθερη χρήση θέλοντας να μοιραστεί με όλους εμάς τις ιστορικές αυτές στιγμές της καταστροφής της Σμύρνης από τους Τούρκους που κατέγραψε ο George Magarian.
Ο George Magarian γεννήθηκε το 1895 και σπούδασε στο Αμερικανικό Κολλέγιο στο Ικόνιο της Μικράς Ασίας και αργότερα διετέλεσε Διευθυντής στη Χριστιανική Οργάνωση YMCA Ικονίου. Το βίντεο βασίζεται σε πλάνα που τράβηξε πριν αλλά και αμέσως μετά την καταστροφή της Σμύρνης το 1922, ενώ περιέχονται πολλά πλάνα από τους καταυλισμούς των προσφύγων και την πολύτιμη βοήθεια των Χριστιανικών Οργανώσεων YMCA & YWCA (ΧΑΝ & ΧΕΝ) που τους παρείχαν για να ορθοποδήσουν.
Το βίντεο ξεκινά με σκηνές από την ευτυχισμένη περίοδο της Σμύρνης πριν την καταστροφή, στην προκυμαία (όπου διακρίνεται και το περίφημο ιππήλατο τραμ της Σμύρνης εν κινήσει), τη Γαλλική Συνοικία και την αγορά της Σμύρνης. Στη συνέχεια υπάρχουν πλάνα από την καμμένη πόλη που άφησε πίσω της η θηριωδία των Τούρκων όπου διακρίνονται να βγαίνουν καπνοί από τα αποκαΐδια. Καράβια γεμάτα με καραβάνια προσφύγων πλέουν προς νέες πατρίδες (προς τη Μυτιλήνη, τη Χίο και άλλα ελληνικά νησιά, καθώς και προς τη Θεσαλλονίκη και την Αθήνα). Πλάνα από την Αθήνα (μπροστά από τη σημερινή Βουλή την Ελλήνων), αλλά και από τη Θεσαλλονίκη όπου οι πρόσφυγες συγκεντρώθηκαν κατά δεκάδες χιλιάδες αναζητώντας καταφύγιο. Η ψυχική οδύνη για την απώλεια των αγαπημένων είναι η μόνη που αποσπά την προσοχή των προσφύγων από την πείνα. Καταυλισμοί προσφύγων όπου οι YMCA & YWCA μοιράζουν ψωμί, γάλα, σούπα και ρούχα. Συγκηνιτική η εικόνα μιας κυρίας η οποία δείχνει στο φακό ένα νεογέννητο μωρό 2 μόλις ημερών που εγκαταλείφθηκε μπροστά στα σκαλιά μιας εκκλησίας, αλλά και τα πλάνα των προσφύγων που συγκεντρώνονται γύρω από τους αναρτημένους πίνακες των γραφείων πληροφοριών για να αναζητήσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Οι πληροφορίες που μετέδιδαν οι YMCA & YWCA συνετέλεσαν σε πολλές περιπτώσεις στην επανένωση οικογενειών. Δυο κυρίες της Αμερικανικής YWCA διακρίνονται να καταγράφουν τους πρόσφυγες.
Μόνο το 5% των προσφύγων είναι υγιείς άνδρες, όλοι οι άλλοι είναι γέροι, γυναίκες και παιδιά που δεν μπορούν να συντηρήσουν τον εαυτό τους. Πλάνα από εξαθλιωμένα προσφυγόπουλα να παίζουν ομαδικά παιχνίδια και να περιμένουν μπουλούκια για ιατρική εξέταση. Προς το τέλος του βίντεο περίπου στο 8.30΄ λεπτό διακρίνονται τα πρώτα σπίτια που χτίζουν οι πρόσφυγες στην Αθήνα (πιθανόν στην περιοχή του Νέου Κόσμου) με τούβλα φτιαγμένα από λάσπη, αυτοσχέδια στρατόπεδα συγκέντρωσης, παράγκες κλπ
δείτε τοhttp://www.youtube.com/watch?v=t2B84CyLblk
Ο Robert Davidian σκηνοθέτης, κάμεραμαν και παραγωγός εκπομπών κατάφερε να μετατρέψει σε ψηφιακό και να το διασώσει πριν καταστραφεί το video ντοκουμέντο, το οποίο είχε τραβήξει ο παππούς του σε φιλμ 35 χιλιοστών. Στη συνέχεια το ανέβασε στο διαδίκτυο σε ελεύθερη χρήση θέλοντας να μοιραστεί με όλους εμάς τις ιστορικές αυτές στιγμές της καταστροφής της Σμύρνης από τους Τούρκους που κατέγραψε ο George Magarian.
Ο George Magarian γεννήθηκε το 1895 και σπούδασε στο Αμερικανικό Κολλέγιο στο Ικόνιο της Μικράς Ασίας και αργότερα διετέλεσε Διευθυντής στη Χριστιανική Οργάνωση YMCA Ικονίου. Το βίντεο βασίζεται σε πλάνα που τράβηξε πριν αλλά και αμέσως μετά την καταστροφή της Σμύρνης το 1922, ενώ περιέχονται πολλά πλάνα από τους καταυλισμούς των προσφύγων και την πολύτιμη βοήθεια των Χριστιανικών Οργανώσεων YMCA & YWCA (ΧΑΝ & ΧΕΝ) που τους παρείχαν για να ορθοποδήσουν.
Το βίντεο ξεκινά με σκηνές από την ευτυχισμένη περίοδο της Σμύρνης πριν την καταστροφή, στην προκυμαία (όπου διακρίνεται και το περίφημο ιππήλατο τραμ της Σμύρνης εν κινήσει), τη Γαλλική Συνοικία και την αγορά της Σμύρνης. Στη συνέχεια υπάρχουν πλάνα από την καμμένη πόλη που άφησε πίσω της η θηριωδία των Τούρκων όπου διακρίνονται να βγαίνουν καπνοί από τα αποκαΐδια. Καράβια γεμάτα με καραβάνια προσφύγων πλέουν προς νέες πατρίδες (προς τη Μυτιλήνη, τη Χίο και άλλα ελληνικά νησιά, καθώς και προς τη Θεσαλλονίκη και την Αθήνα). Πλάνα από την Αθήνα (μπροστά από τη σημερινή Βουλή την Ελλήνων), αλλά και από τη Θεσαλλονίκη όπου οι πρόσφυγες συγκεντρώθηκαν κατά δεκάδες χιλιάδες αναζητώντας καταφύγιο. Η ψυχική οδύνη για την απώλεια των αγαπημένων είναι η μόνη που αποσπά την προσοχή των προσφύγων από την πείνα. Καταυλισμοί προσφύγων όπου οι YMCA & YWCA μοιράζουν ψωμί, γάλα, σούπα και ρούχα. Συγκηνιτική η εικόνα μιας κυρίας η οποία δείχνει στο φακό ένα νεογέννητο μωρό 2 μόλις ημερών που εγκαταλείφθηκε μπροστά στα σκαλιά μιας εκκλησίας, αλλά και τα πλάνα των προσφύγων που συγκεντρώνονται γύρω από τους αναρτημένους πίνακες των γραφείων πληροφοριών για να αναζητήσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Οι πληροφορίες που μετέδιδαν οι YMCA & YWCA συνετέλεσαν σε πολλές περιπτώσεις στην επανένωση οικογενειών. Δυο κυρίες της Αμερικανικής YWCA διακρίνονται να καταγράφουν τους πρόσφυγες.
Μόνο το 5% των προσφύγων είναι υγιείς άνδρες, όλοι οι άλλοι είναι γέροι, γυναίκες και παιδιά που δεν μπορούν να συντηρήσουν τον εαυτό τους. Πλάνα από εξαθλιωμένα προσφυγόπουλα να παίζουν ομαδικά παιχνίδια και να περιμένουν μπουλούκια για ιατρική εξέταση. Προς το τέλος του βίντεο περίπου στο 8.30΄ λεπτό διακρίνονται τα πρώτα σπίτια που χτίζουν οι πρόσφυγες στην Αθήνα (πιθανόν στην περιοχή του Νέου Κόσμου) με τούβλα φτιαγμένα από λάσπη, αυτοσχέδια στρατόπεδα συγκέντρωσης, παράγκες κλπ
δείτε τοhttp://www.youtube.com/watch?v=t2B84CyLblk
Τρίτη 3 Μαΐου 2011
Νέα έκδοση για τον Ελληνισμό της Καθ΄ ημάς Ανατολής (Μικρά Ασία, Πόντος, Θράκη, Καππαδοκία ).
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑΣ «Η ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ»
ΤΗΛ.2463055113 FΑΧ. 2463025324
http://www.mikraasia.gr/ email-ma@mikraasia.gr
Πρακτικά Συμποσίου «ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΜΝΗΜΕΙΑ». Πτολεμαίδα 2010
Ο καλαίσθητος αυτός τόμος με τίτλο «ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΜΝΗΜΕΙΑ» περιλαμβάνει τις ανακοινώσεις των εισηγητών που έλαβαν μέρος στο Α’ Συμπόσιο Μικρασιατικού Πολιτισμού που διεξήχθη στην Πτολεμαίδα το Νοέμβριο του 2008, με πρωτοβουλία του Συλλόγου Μικρασιατών Πτολεμαίδας «Η Μικρά Ασία». Στα πρακτικά του Συμποσίου, προτάσσεται ο Πίνακας των μελών της Οργανωτικής Επιτροπής, ακολουθεί το Πρόγραμμα, κατάλογος και βιογραφικά σημειώματα των Εισηγητών, οι χαιρετισμοί των επισήμων του Συμποσίου και ακολουθούν τα κείμενα των εισηγητών τα οποία κατανέμονται με βάση τις ενότητες του συμποσίου .
Στην ενότητα Ιστορία, οι τίτλοι των ανακοινώσεων είναι οι εξής:
1. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ
«Η ΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΞΕΙΝΟΥ ΠΟΝΤΟΥ».
2. ΟΥΖΟΥΝΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
«ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ»
3. ΒΑΜΒΑΚΙΔΟΥ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ
«ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ»
4. ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
«ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΝΖΙΜΑΤ ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΟ (1839- 1922) ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΕΝΟΣ ΚΥΚΛΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ»
5. ΑΓΤΖΙΔΗΣ ΒΛΑΣΗΣ
«ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ: ΜΕΤΑΞΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ»
6. ΜΑΛΚΙΔΗΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ
«ΤΟ ΑΠΑΡΑΓΡΑΠΤΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ»
Στην ενότητα Πολιτισμός, οι τίτλοι των ανακοινώσεων είναι οι εξής:
1. ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΝΟΓΛΟΥ ΒΕΝΙΑΜΙΝ
«ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΚΑΙ ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ»
2. ΓΑΒΡΑ ΕΛΕΝΗ
«Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΟΝ ΕΥΞΕΙΝΟ ΠΟΝΤΟ: ΙΧΝΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΟΠΟΥΣ»
3. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΙΟΡΔΑΝΗΣ
«ΓΛΩΣΣΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΡΩΜΗΩΝ ΣΤΗ Μ. ΑΣΙΑ»
4. ΣΟΥΛΑΚΕΛΗΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ
«ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΣΤΗ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ»
5. ΠΟΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ
«Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ, ΤΟΝ ΠΟΝΤΟ ΚΑΙ ΤΗ ΘΡΑΚΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑΣ»
Στην ενότητα Μνημεία, οι τίτλοι των ανακοινώσεων είναι οι εξής:
1. ΜΕΝΤΕΣΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ
« ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΙΩΝΙΑ»
2. ΜΕΧΤΙΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
«Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΖΑΝΟΥΣ ΦΡΥΓΙΑΣ»
3.ΑΝΔΡΟΥΔΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ
«ΟΙ ΛΙΘΟΚΤΙΣΤΟΙ ΣΤΑΥΡΟΕΙΔΕΙΣ ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ ΝΑΟΙ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ»
4. ΚΑΡΑΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ
«ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ»
5. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ»
Χαρακτηριστικό γνώρισμα των εισηγήσεων είναι η πρωτοτυπία των θεμάτων, η σαφήνεια των νοημάτων και απόψεων.
Η άρτια, καλαίσθητη τυπογραφικά έκδοση του τόμου οφείλει πολλά στην φροντίδα και τον συντονισμό των μελών του Συλλόγου Μικρασιατών Πτολεμαίδας «Η Μικρά Ασία», τα οποία αποτελούν ακάματους μελετητές με ιδιαίτερη προσφορά στον Μικρασιατικό πολιτισμό. Η υλοποίηση του Β΄ Συμποσίου τον Απρίλιο του 2011, για τη Γενοκτονία των Ελλήνων, αποτελεί ένα ακόμη δείγμα της δραστηριότητας αυτής.
Δευτέρα 2 Μαΐου 2011
Μνημόνιο
Μνημόνιο: πράξη σωτηρίας της χώρας ή δρόμος χωρίς μέλλον;
Μία ενδιαφέρουσα εκπομπή ένα χρόνο μετά την υπογραφή των Δανειακής Σύμβασης και των Μνημονίων.
Στην Τηλεόραση ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ την Κυριακή 1η Μαΐου στις 10μμ και σε επανάληψη τη Δευτέρα 2 Μαΐου στις 7μμ.
Μία πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή ένα χρόνο μετά την υπογραφή της Δανειακής Σύμβασης και των Μνημονίων, προβλήθηκε από την Τηλεόραση ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ την Κυριακή στις 10μμ και σε επανάληψη τη Δευτέρα στις 7μμ.
Στην εκπομπή “Εξ επαφής” συζήτησαν ο Δημήτρης Πέτροβιτς με το Φάνη Μαλκίδη για τις τρεις διεθνείς συμβάσεις που σχετίζονται με το δανεισμό της χώρας και όλες τις παραμέτρους που συνδέονται με αυτές.
Για τον τρόπο με τον οποίο έφτασε η Ελλάδα στο δανεισμό και στο μνημόνιο. Πώς δημιουργήθηκε η ελληνική κρίση, τον τρόπο που τη διαχειρίστηκαν οι πολιτικοί αρχηγοί, τι κρύβουν οι όροι του μνημονίου με το πρωτοφανές πρόβλημα που δημιουργείται με τη σύναψη δανειακής σύμβασης και το κομμάτι του απεχθούς χρέους και τον τρόπο που υποθηκεύτηκε η Ελλάδα. Τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα αυτή την χρονική συγκυρία και το ευρύτερο σκηνικό γύρω από την ελληνική κρίση.
Η πολιτική λιτότητας και η ύφεση που πιέζει περισσότερο την κοινωνία, οι αντιθέσεις που συγκεντρώνονται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα με εκρηκτικό τρόπο, με την κατεδάφιση των κοινωνικών κατακτήσεων των εργαζομένων και την επερχόμενη τεράστια αύξηση της ανεργίας.
Η συζήτηση αποτελεί μία αποκαλυπτικότατη και διαφωτιστικότατη ανάλυση, αφού γίνεται κατάρριψη πολλών μύθων γύρω από την κρίση χρέους, με αδιάψευστα στοιχεία και ξεκάθαρο τρόπο και αναδεικνύεται η πραγματική πορεία της οικονομίας υπό το άχθος της πρωτόγνωρης για τα παγκόσμια δεδομένα απεχθέστατης δανειακής σύμβασης και των σχετικών μνημονίων, που δεν προτείνουν μια βιώσιμη αναπτυσσόμενη οικονομία, ούτε μια Ελλάδα ισχυρή και ανεξάρτητη.
Η εκπομπή “Εξ επαφής” στη Τηλεόραση ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ στο http://www.thrakinet.tv/index.php?option=com_content&view=article&id=6687&Itemid=1
Θράκη
Πολιτιστικές εκδηλώσεις και πνευματική ζωή στην Ελληνική Θράκη
Του Δημήτρη Μαυρίδη
Ο παραμερισμός και ο περιορισμός της αγροτικής Ελλάδας κατοπτρίζονται και στην πολιτιστική ζωή της χώρας. Παρά τα κονδύλια των Δήμων, τα λαϊκά δρώμενα, τα πανηγύρια και οι συλλογικές εκδηλώσεις περιορίζονται χρόνο με τον χρόνο. Με την κατάρρευση του λαϊκού πολιτισμού, την εξαφάνιση της λαϊκής τέχνης και τη διάδοση διεθνοποιημένων μορφών μαζικής επικοινωνίας οι πολιτιστικές εκδηλώσεις στην ελληνική περιφέρεια επικεντρώθηκαν σε ό,τι σχετίζεται με την ανάδυση της τοπικότητας, την ιστορικότητα και την αναζήτηση της ταυτότητας. Αυτό συμβαίνει και στην Ελληνική Θράκη, όπου οι πολιτιστικές εκδηλώσεις και η πνευματική ζωή δεν μπορούν παρά να παρουσιασθούν τμηματικά, ως μέρος μόνο της όλης συλλογικής δραστηριότητας. Αυτό γιατί η κατάτμηση της κοινωνίας της Θράκης σε κοινωνία «πλειονοτική» και σε κοινωνίες «μειονοτικές», –πρόβλημα που το ίδιο είναι πολιτισμικής, αλλά και πολιτικής μορφής–, δεν επιτρέπει μία γενική ανάλυση που θα περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητες τις σχετικές με τον πολιτισμό που λαμβάνουν χώρα στην Ελληνική Θράκη.
Ζούμε σε μία χώρα, η οποία μετά από μεγάλες ανακατατάξεις, προσπαθεί να ενσωματώσει συγγενικές, αλλά διαφορετικές τοπικές παραδόσεις. Η πρόσφατη συγκέντρωση των Ελλήνων στο εθνικό τους κράτος δεν πρέπει να σημαίνει μόνο μια ανεπανόρθωτη απώλεια. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την Ελληνική Θράκη, όπου συγκεντρώνονται πάνω στο ιστορικό, ανθρωπολογικό και παραδοσιακό υπόστρωμα πληθυσμοί προερχόμενοι από τις εστίες και τους χώρους του πάλαι ποτέ Ανατολικού Ελληνισμού. Η Ελληνική Θράκη αποτελεί σήμερα ένα καταφύγιο φυγάδων και προσφύγων από την Ελληνική Ανατολή.
Η Μικρασιατική Καταστροφή και η οριστική ενσωμάτωση της Ελληνικής Θράκης στο ελληνικό κράτος μετά το 1920 είναι στοιχεία καθοριστικά για τον προβληματισμό και την οργάνωση των πολιτιστικών συλλόγων και οργανώσεων που αναπτύχθηκαν μετά, αλλά και για την κινητοποίηση και δράση των ανήσυχων ατόμων που αισθάνθηκαν την ανάγκη να μελετήσουν και να περιγράψουν τις πραγματικότητες της Θράκης. Καθοριστική προϋπόθεση αποτέλεσαν τα πρότυπα των φιλεκπαιδευτικών και εκπαιδευτικών συλλόγων της Ανατολικής Θράκης και της Κωνσταντινούπολης κατά τον 19ο αιώνα. Οι περιοχές αυτές αποτελούσαν πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή τον κύριο πληθυσμιακό, οικονομικό και πολιτισμικό πόλο του Θρακικού Ελληνισμού και μάλιστα το κέντρο της λεγόμενης καθ’ ημάς Ανατολής. Εκεί οι ελληνικές κοινότητες είχαν επιτύχει βαθμούς εκσυγχρονισμού και εθνικής αυτοσυνειδησίας και είχαν αναπτύξει μορφές πολιτικού φιλελευθερισμού που συνόδευε την ανάπτυξη μιας εκσυγχρονιστικής εθνικής αστικής τάξης[i].
Η ελληνική παρουσία στη σημερινή Ελληνική Θράκη περιοριζόταν, κατά τα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στις πόλεις Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη (Δεδέαγατς), Σουφλί και Διδυμότειχο, όπως και στην παράλια περιοχή του Θρακικού Πελάγους. Η συγκρότηση των ρωμαίικων κοινοτήτων περιελάμβανε πολιτιστικούς συλλόγους[ii]. Οι εκπαιδευτικοί σύλλογοι της Θράκης υποστηριζόταν από τον «Ελληνικό Φιλολογικό Σύλλογο Κωνσταντινουπόλεως» που ιδρύθηκε το 1861 και αποτέλεσε μία μορφή υπουργείου παιδείας για τον Ανατολικό Ελληνισμό.
Αμέσως μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922[iii] αρχίζει από τους πρόσφυγες λόγιους και επιστήμονες της Ανατολικής και της Βόρειας Θράκης η προσπάθεια για την εξασφάλιση της ιστορικής μνήμης απέναντι στη λήθη. Προσπάθεια, η οποία είναι τεράστια, συνεχίζεται, και η σημασία της δεν μπορεί ακόμα να γίνει αντιληπτή. Η ιστορία, η γεωγραφία, η λαογραφία, ο πολιτισμός της ευρύτερης Θράκης αποθησαυρίζονται μετά το 1922 σε επιστημονικές εκδόσεις, όπως τα "Θρακικά", που αρχίζουν να εκδίδονται το 1928 και φτάνουν τους 56 τόμους με πάνω από 16.000 σελίδες τη δεκαετία του 1950˙ το "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού", έπειτα "Αρχείον Θράκης", που από το 1934 εξέδωσε μέχρι το 1976, 39 τόμους με 15.000 σελίδες˙ τα "Θρακικά" ως συνέχεια των δύο προηγούμενων περιοδικών, που εξέδωσαν από το 1978, 12 τόμους με 2.500 σελίδες˙ τα "Θρακικά Χρονικά", που εκδόθηκαν στην Ξάνθη το 1960 και μέχρι το 1992 και κυκλοφόρησαν 46 τεύχη και τόμους με 5.000 σελίδες˙ τη "Θρακική Επετηρίδα", που εκδίδεται στην Κομοτηνή από το 1960 και αριθμεί 11 τόμους με 5.000 σελίδες. και τέλος, το επιστημονικό περιοδικό «Περί Θράκης», που εκδίδεται στην Ξάνθη από το 2001 και αριθμεί έξι τόμους με 2.000 σελίδες.
Παράλληλα, στην Ελληνική Θράκη, όπως αυτή συγκροτήθηκε μετά την κατάτμηση και διαμοιρασμό της ευρύτερης Θράκης ανάμεσα σε τρία κράτη, δημιουργήθηκαν πολιτιστικοί σύλλογοι με πρωταγωνιστές τα μέλη γνωστών συλλόγων της Ανατολικής κυρίως Θράκης που εγκαταστάθηκαν στην Ελληνική Θράκη ως πρόσφυγες. Στη Θεσσαλονίκη δημιουργήθηκε το 1924 ο «Σύλλογος Αδριανουπολιτών» και στην Αθήνα το 1928 το «Θρακικό Κέντρο». Ακολούθησε η δημιουργία και η δραστηριοποίηση συλλόγων στην Αλεξανδρούπολη, η οποία κυριολεκτικά αποτελούσε μια προσφυγούπολη. Οπωσδήποτε η εκδοτική δραστηριότητα στη Θράκη παρέμεινε κατά τον Μεσοπόλεμο σχεδόν μηδενική και η γνώση της τοπικής ιστορίας ήταν ανύπαρκτη. Την ίδια περίοδο, η κεμαλική εθνικιστική προπαγάνδα γοήτευσε νέους διανοούμενους της μουσουλμανικής μειονότητας και οδήγησε στην ίδρυση εθνικιστικών συλλόγων που δραστηριοποιήθηκαν στους κύκλους της μειονότητας.[iv]
Αμέσως μετά τον πόλεμο σημειώνεται στην Ελληνική Θράκη σημαντική δραστηριότητα στη δημιουργία νέων συλλόγων που απέβλεπαν σε κοινωνικούς και φιλανθρωπικούς σκοπούς. Ιδιαίτερη σημασία έχει η ίδρυση της «Φιλοπρόοδης Ένωσης Ξάνθης» το 1952 και του «Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής» το 1959. Παράλληλα, αναδύονται άτομα που ανακαλύπτουν το ιστορικό βάθος του τόπου και αναλαμβάνουν να αναπτύξουν και να περιγράψουν τη φυσιογνωμία του με εκδόσεις τοπικότητας. Το πρόβλημα όμως των περιορισμένων μέσων της περιφέρειας παραμένει: όπως και πριν την απελευθέρωση, πολλοί πνευματικοί άνθρωποι αναγκάζονταν να μετοικήσουν στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, όπου οι συνθήκες σταδιοδρομίας και έκφρασης ήταν πολύ πιο ευνοϊκές[v].
Με την εκδήλωση των γνωστών εξωτερικών απειλών και τη λαϊκοποίηση της πολιτιστικής δράσης μετά τη μεταπολίτευση ιδρύονται στη Θράκη νέοι πολιτιστικοί οργανισμοί και δραστηριοποιούνται μη κυβερνητικές οργανώσεις. Ένα νέο εκσυγχρονιστικό πνεύμα θα δημιουργήσει και θα αναδείξει τάσεις για συγκρότηση της τοπικότητας, μελέτη της τοπικής ιστορίας και αυτοσυνειδησία. Ως αποτέλεσμα θα εμφανισθεί στη Θράκη μία έντονη εκδοτική δραστηριότητα. Κυριολεκτικά εκατοντάδες εκδόσεις που συναθροίζονται τα τελευταία χρόνια και βλέπουν το φως όχι μόνο στις τρεις μεγάλες πόλεις της περιφέρειας, αλλά και σε μικρότερα και άγνωστα στον ευρύτερο ελληνικό χώρο πολίσματα[vi]. Ο τόπος και η ιστορία του μελετώνται και αποτυπώνονται σε ποικιλία εκδόσεων[vii]. Παράλληλα εκδίδονται σε διεθνές επίπεδο επιστημονικές μελέτες που πλουτίζουν τη βιβλιογραφία της Θράκης ως βιβλία αναφοράς[viii].
Στη Θράκη συνέβη κάτι μοναδικό για τα πολεοδομικά μας πράγματα: ολόκληρος ο παραδοσιακός οικισμός της Ξάνθης ανακηρύχθηκε το 1976 διατηρητέος[ix], πράγμα που πλούτισε τη Βόρεια Ελλάδα με ένα ανοικτό μουσείο αρχιτεκτονικών ρυθμών και με τη διατήρηση μιας πόλης της καθ’ ημάς Ανατολής. Ο παραδοσιακός οικισμός της Ξάνθης δεν είναι μόνο ο μεγαλύτερος διατηρούμενος οικισμός στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά αποτελεί και το καλύτερα διατηρούμενο δείγμα κοινοτικής οργάνωσης του Νέου Ελληνισμού κατά την ύστερη φάση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας[x] που βρίσκεται στον ελλαδικό χώρο.
Η ύπαρξη ενός εκτεταμένου παραδοσιακού οικισμού επιτρέπει στο Δήμο Ξάνθης την άσκηση μίας αναπτυξιακής πολιτικής με κέντρο τον παραδοσιακό οικισμό και μοχλό τις πολιτιστικές διαστάσεις του. Εορταστικοί θεσμοί έχουν καθιερωθεί και λαμβάνουν χώρα συστηματικά. Αναφέρουμε το «Ξανθιώτικο Καρναβάλι - Θρακικές Λαογραφικές Γιορτές» που αριθμεί ζωή 45 ετών, ενώ αδιάλειπτα από το 1991 λαμβάνουν χώρα το φθινόπωρο «Οι Γιορτές της Παλιάς Ξάνθης». Η Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου συμμετέχει στις «Γιορτές της Παλιάς Ξάνθης» με φωτογραφικές εκθέσεις που έχουν ως αντικείμενο την εθνική και πολιτιστική ιστορία[xi].
Οι διαθέσεις της Άγκυρας και ο χειρισμός από μέρους της μουσουλμανικής μειονότητας της Ελληνικής Θράκης ως στρατηγικής μειονότητας έδωσαν αφορμή στην έκδοση αριθμού βιβλίων που μελετούν και παρουσιάζουν τις πραγματικότητες της μουσουλμανικής μειονότητας και των εθνοτικών στοιχείων που τη συγκροτούν[xii]. Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στη μελέτη της προέλευσης και του πολιτισμού των Πομάκων[xiii], ορεινού αυτόχθονος φύλου της Ροδόπης, οι οποίοι, εκτός του ότι είναι μουσουλμάνοι, δεν έχουν καμία σχέση με την Τουρκία.
Με αφετηρία πάλι τη Μεταπολίτευση και με την πίεση της ανάγκης που επέβαλε η τουρκική απειλή ιδρύθηκαν στην Ελληνική Θράκη συλλογικοί φορείς. Η σκοπιμότητα των φορέων αυτών βασίσθηκε στην πολιτιστική καλλιέργεια ως στοιχείο ανάπτυξης. Τέτοιοι συλλογικοί φορείς είναι το «Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης»[xiv] που εδρεύει στην Ξάνθη και διαθέτει παράρτημα στην Κομοτηνή και το «Πολιτιστικό Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης» ΠΑΚΕΘΡΑ[xv] που εδρεύει και αυτό στην Ξάνθη.
Το γενικότερο ενδιαφέρον για την Θράκη και η ανησυχία του ελληνικού κοινού επιβάλλουν την έκδοση βιβλίων για την Θράκη που τυπώνονται στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Πολλά από αυτά αναφέρονται στον απολεσθέντα Ελληνισμό της Ανατολικής και της Βόρειας Θράκης.[xvi]
Τα τελευταία χρόνια με την ωρίμανση της δεύτερης γενιάς των προσφύγων του 1922 αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον για την ευρύτερη Θράκη και κυρίως για την Ανατολική Θράκη. Αλλά και η ύπαρξη και λειτουργία συλλογικών οργανώσεων τοπικής κλίμακας στη Θράκη, αλλά και σε κύρια αστικά κέντρα της χώρας συγκροτεί μια μεγάλη προσπάθεια περισυλλογής και διατήρησης εθίμων και συνηθειών[xvii].
Στη Θράκη υπάρχουν σήμερα δύο αρχαιολογικά μουσεία, τρία λαογραφικά μουσεία, όπως και τρία εκκλησιαστικά μουσεία με θρησκευτικά κειμήλια.
Στη Θράκη, παρά τη σημερινή της περιθωριακή θέση, η μακραίωνη λόγια παράδοση είναι ζωντανή.
[i] Κ. Μαμώνη: Σύλλογοι Θράκης και Ανατολικής Ρωμυλίας 1861-1922. Ιστορία και δράση, Θεσσαλονίκη 1995.
[ii] Λήδα Ιστικοπούλου: Η σωματειακή κίνηση της Ξάνθης στο Δ. Μαυρίδης (επιμέλεια): Ξάνθη. Η πόλη με τα χίλια χρώματα, Δήμος Ξάνθης, Ξάνθη, 2008
[iii] Δ. Μαυρίδης: Από την ιστορία της Θράκης 1875-1925, Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, Ξάνθη 2006.
[iv] Δ. Γκιντίδης: Κοινωνίες πολιτών. Μετασχηματισμοί της συλλογικότητας στη δημόσια σφαίρα της Θράκης, Περί Θράκης, τόμος 6ος, Ξάνθη 2007-2009.
[v] Η Ξάνθη είχε την τύχη να κρατήσει έναν αξιόλογο διανοούμενο, τον Στέφανο Ιωαννίδη (1923-2001), ο οποίος είναι ο πρώτος που επιχείρησε να συγγράψει και να εκδόσει βιβλία με αντικείμενο την τοπική ιστορία. Εκτός από τα βιβλία λογοτεχνίας εξέδωσε δύο φωτογραφικά λευκώματα και τη συλλογή άρθρων για την Ξάνθη Βαρταλαμίδι. Διηύθυνε και εξέδιδε για 30 χρόνια το περιοδικό Θρακικά Χρονικά.
[vi] Όπως π.χ. το βιβλίο των Δ. Μαυρίδη και Γ. Τσιγάρα : Γενισέα. Νέα πόλη του Νέστου – τόπος συνάντησης πολιτισμών, που εκδόθηκε από τον Δήμο Βιστωνίδος στη Γενισέα το 2010.
[vii] Βιβλία γενικής τοπικής ιστορίας είναι για την Ξάνθη: Π.Α. Γεωργαντζής: Συμβολή εις την ιστορία της Ξάνθης Ξάνθη 1976 , Δ. Μαυρίδης: Αγγελοφύλακτος Ξάνθη, Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, Ξάνθη 2007, Δ. Μαυρίδης (επιμέλεια): Ξάνθη. Η πόλη με τα χίλια χρώματα, Δήμος Ξάνθης, Ξάνθη, 2008, Φ. Κοτζαγεώργης: Μικρές πόλεις της ελληνικής χερσονήσου κατά την πρώιμη νεότερη εποχή: η Ξάνθη (15ος-17ος αι., Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, Ξάνθη 2009.
Για την Κομοτηνή είναι: Σάββας Κουκλογεωργίου: Η Κομοτηνή του παρελθόντος, Δήμος Κομοτηνής 2006
Για την Αλεξανδρούπολη είναι: Σαράντης Καργάκος: Αλεξανδρούπολη, Αθήνα 2006.
Για το Σουφλί είναι: Μ. Πατέλης: Σουφλίου εγκώμιον , ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 2001.
Για το Διδυμότειχο είναι: Φίλιππος Γιαννόπουλος: Διδυμότειχο. Ιστορία ενός βυζαντινού οχυρού, Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, Αθήνα 1989, Αθανάσιος Γουρίδης: Το ιστορικό Διδυμότειχο, Δήμος Διδυμοτείχου 1999.
Για το σύνολο της Θράκης: Κυριακή Μαμώνη: Θρακικά μελετήματα, Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων, Αθήνα 2004, Κωνσταντίνος Α. Βακαλόπουλος: Ιστορία του Βόρειου Ελληνισμού. Θράκη, Αφοι Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1990, Νίκος Σοϊλεντάκης: Ιστορία του Θρακικού Ελληνισμού Πιτσιλός, Αθήνα 1996, Γ. Βογιατζής: Η πρώιμη Οθωμανοκρατία στη Θράκη. Άμεσες δημογραφικές συνέπειες, Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη 1998, Θράκη, Ιστορικές και Γεωγραφικές Προσεγγίσεις Επιστήμη και Κοινωνία, Ειδικές Μορφωτικές Εκδηλώσεις, Ε.Ι.Ε., Αθήνα 2000
[viii] Benjamin Isaac: The Greek settlements in Thrace until the Roman conquest, Ε.J. Brill, Leiden 1986, Joelle Dalegre: La Thrace Grecque. L’ Hormattan, Paris 1995, Ivan Marazov, The Rogozen Treasure, Secor Publishers, Sofia, 1996, Catherine Asdracha: Inscriptions protobyzantines et byzanines de la Thrace orientale et de l’île d’ Imbros (IIIe – XVe siècles). Présentation et commentaire historique, Ministère de la Culture, Caisse des Recettes Archéologiques, Athènes 2003, Peter Soustal: Thrakien (Thrake, Rodopi und Haimimontοs), TIB Band 6, Verlag der Oesterreichischen Akademie der Wissenshaften, Wien 1991, Andreas Kueltzer: Ostthrakien, ΤΙΒ Band 12, Verlag der Oesterreichischen Akademie der Wissenshaften, Wien 2008.
[ix] Κ. Θανόπουλος: Πορεία Αντίθετα. Η σύγκρουση για την προστασία της Παλιάς Ξάνθης, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 2005.
[x] Γ. Τσιγάρας: Οι εκκλησίες της Ξάνθης, Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, Ξάνθη 2005, Δ. Μαυρίδης: Σπίτια της Ξάνθης, ΔΕΑΞ, Ξάνθη 2009.
[xi] Αναφέρουμε μερικά από τα θέματα των εκθέσεων: Μνεία της καθ’ ημάς Ανατολής, Από την ιστορία της Θράκης 1875-1925, Αγγελοφύλακτος Ξάνθη , Τα σπίτια της Ξάνθης, Τα μοναστήρια της Ξάνθης
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ξάνθης κ. Παντελεήμων έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η τοπική Εκκλησία αισθάνεται την ανάγκη να συμβάλει στην ανάδειξη της ιστορικότητας και της ταυτότητας της Θράκης. Ο ίδιος έχει πραγματοποιήσει μνημειώδη έκδοση του σημαντικού αρχείου των πρακτικών της Δημογεροντίας Ξάνθης (Παντελεήμων Καλαφάτης, Μητροπολίτης Ξάνθης: Πρακτικά της Δημογεροντίας Ξάνθης 1892-1926 Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, Ξάνθη 2006.), ενώ η Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου έχει εκδόσει αριθμό τίτλων. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η δίγλωσση έκδοση που καλύπτει όλα τα θρησκευτικά μνημεία, όλων των δογμάτων που βρίσκονται στο Νομό Ξάνθης. [Γ. Τσιγάρας (επιμέλεια): Θρησκευτικά μνημεία στο Νομό Ξάνθης, Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου – Μουφτεία Ξάνθης, Ξάνθη 2005].
[xii] Ε.Χ. Ζεγκίνης: Ο Μπεκτασισμός στη Δυτική Θράκη, Συμβολή στην ιστορία της διαδόσεως του Μουσουλμανισμού στον ελλαδικό χώρο, ΙΜΧΑ, Θεσσαλονίκη 1996 , Π.Γ. Παπαδημητρίου : Οι Πομάκοι της Ροδόπης, Από τις εθνοτικές σχέσεις στους βαλκανικούς εθνικισμούς (1870-1990), Αφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2003, Κ.Α. Τσιούμης: Η Μουσουλμανική Μειονότητα της Θράκης (1950-1960), Πολιτικοδιπλωματικές διεργασίες και εκπαιδευτική πολιτική, Αντ. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη 2006.
[xiii] Μ.Γ. Βαρβούνης: Λαογραφικά των Πομάκων της Θράκης, Πορεία, Αθήνα 1996, Π. Θεοχαρίδης: Πομάκοι, οι μουσουλμάνοι της Ροδόπης, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 1996.
[xiv] Διαθέτει σχολές μαθητείας σε θέματα συντήρησης και διαχείρισης παραδοσιακού υλικού, εργαστήριο λογοτεχνίας και σχολές ζωγραφικής. Οργανώνει διαλέξεις, παρουσιάσεις βιβλίων και εκθέσεις. Έχει εκδώσει βιβλία τοπικότητας, όπως την ανάλυση της λαϊκής τέχνης της ορεινής περιοχής της Ροδόπης με τίτλο: «Το όμορον της Ροδόπης (Ξάνθη-Σμόλυαν)». Στεγάζεται σε αναστηλωμένα συγκροτήματα καπνεργοστασίων της παλιάς βιομηχανικής περιοχής του καπνού της Ξάνθης.
[xv] Οργανώνει διαλέξεις, παρουσιάζει βιβλία και, κυρίως, εκδίδει βιβλία τα οποία αθροίζουν δεκάδες. Οι τίτλοι των βιβλίων του ΠΑΚΕΘΡΑ καλύπτουν την τοπική ιστορία, αλλά και ολόκληρη την Ελληνική Ανατολή. Εκδίδει το επιστημονικό περιοδικό Περί Θράκης. Στεγάζεται σε αναστηλωμένο οίκημα της Παλιάς Ξάνθης.
[xvi] Ι.Σ. Γιαννακόπουλος: Εν Σαράντα Εκκλησίαις της Ανατολικής Θράκης, Θεσσαλονίκη, 1994, Π. Λέκκου: Οι μονές της Βόρειας και της Ανατολικής Θράκης, Εκδόσεις Γ. Δεδούση, Θεσσαλονίκη 1999, Ακ. Μήλλας, Σφραγίδες Μητροπόλεων Χαλκηδόνος-Δέρκων, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, Αθήνα 2000, Ευδ. Σταυροκούκα: Στράντζα, Γιαννιτσά 2000, Δ. Μαυρίδης: Από την Κωνσταντινούπολη στη Ραιδεστό. Σε αναζήτηση της νεοελληνικής ταυτότητας, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 2003, Σ. Αν. Κζούνια: Μητρόπολη Γάνου και Χώρας της Ανατολικής Θράκης, Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005, Χρ. Ζαφείρης: Μνήμης οδοιπορία, Ανατολική Θράκη, Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2008.
[xvii] Οπωσδήποτε στη σημερινή Θράκη υπάρχει αριθμός ατόμων που πέρα από τη συλλογική δράση συγγράφουν και εκδίδουν βιβλία. Στο περιβάλλον του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης δραστηριοποιούνται ο λαογράφος καθηγητής Μανώλης Βαρβούνης, ο ιστορικός καθηγητής Κώστας Χατζόπουλος, ο βυζαντινολόγος καθηγητής Γιώργος Τσιγάρας, ο Φάνης Μαλκίδης και άλλοι. Στην Ξάνθη εκδίδουν βιβλία και μελέτες ο ποιητής Θανάσης Μουσόπουλος, ο δοκιμιογράφος Δημήτρης Βλάχος, ο τουρκολόγος Γιάννης Μπακιρτζής, ο λαογράφος Νίκος Κόκκας και ο δοκιμιογράφος Νίκος Κωνσταντινίδης, ο ιστορικός Πέτρος Γεωργαντζής, η αρχιτέκτων Χρύσα Μελκίδη, ο ιστοριοδίφης και λαογράφος Βασίλης Αϊβαλιώτης, ο ιστορικός Γιώργος Βογιατζής, ο ιστοριοδίφης Θωμάς Εξάρχου, ο ασχολούμενος με την οικολογική εκπαίδευση Νίκος Γερμαντζίδης, ο Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Μουτάφης και ο ιστοριοδίφης Χρήστος Μιχαλόπουλος. Στην Κομοτηνή η δημοσιογράφος Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη και ο ιστοριοδίφης Φ. Κωνσταντινίδης. Στην Αλεξανδρούπολη ο ιστοριοδίφης Μιχάλης Πατέλης. Στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα πολλοί είναι αυτοί που έχουν ασχοληθεί με τα ζητήματα της Θράκης, όπως ο λαογράφος Ευάγγελος Αυδίκος, η ιστορικός Μιράντα Παξιμαδοπούλου-Σταυρινού, η ιστορικός Ελένη Μπελιά, ο ιστορικός καθηγητής Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος, η λαογράφος Ελένη Σπαθάρη-Μπεγλίτη, ο τουρκολόγος καθηγητής Φωκίων Κοτζαγεώργης και άλλοι.
Του Δημήτρη Μαυρίδη
Ο παραμερισμός και ο περιορισμός της αγροτικής Ελλάδας κατοπτρίζονται και στην πολιτιστική ζωή της χώρας. Παρά τα κονδύλια των Δήμων, τα λαϊκά δρώμενα, τα πανηγύρια και οι συλλογικές εκδηλώσεις περιορίζονται χρόνο με τον χρόνο. Με την κατάρρευση του λαϊκού πολιτισμού, την εξαφάνιση της λαϊκής τέχνης και τη διάδοση διεθνοποιημένων μορφών μαζικής επικοινωνίας οι πολιτιστικές εκδηλώσεις στην ελληνική περιφέρεια επικεντρώθηκαν σε ό,τι σχετίζεται με την ανάδυση της τοπικότητας, την ιστορικότητα και την αναζήτηση της ταυτότητας. Αυτό συμβαίνει και στην Ελληνική Θράκη, όπου οι πολιτιστικές εκδηλώσεις και η πνευματική ζωή δεν μπορούν παρά να παρουσιασθούν τμηματικά, ως μέρος μόνο της όλης συλλογικής δραστηριότητας. Αυτό γιατί η κατάτμηση της κοινωνίας της Θράκης σε κοινωνία «πλειονοτική» και σε κοινωνίες «μειονοτικές», –πρόβλημα που το ίδιο είναι πολιτισμικής, αλλά και πολιτικής μορφής–, δεν επιτρέπει μία γενική ανάλυση που θα περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητες τις σχετικές με τον πολιτισμό που λαμβάνουν χώρα στην Ελληνική Θράκη.
Ζούμε σε μία χώρα, η οποία μετά από μεγάλες ανακατατάξεις, προσπαθεί να ενσωματώσει συγγενικές, αλλά διαφορετικές τοπικές παραδόσεις. Η πρόσφατη συγκέντρωση των Ελλήνων στο εθνικό τους κράτος δεν πρέπει να σημαίνει μόνο μια ανεπανόρθωτη απώλεια. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την Ελληνική Θράκη, όπου συγκεντρώνονται πάνω στο ιστορικό, ανθρωπολογικό και παραδοσιακό υπόστρωμα πληθυσμοί προερχόμενοι από τις εστίες και τους χώρους του πάλαι ποτέ Ανατολικού Ελληνισμού. Η Ελληνική Θράκη αποτελεί σήμερα ένα καταφύγιο φυγάδων και προσφύγων από την Ελληνική Ανατολή.
Η Μικρασιατική Καταστροφή και η οριστική ενσωμάτωση της Ελληνικής Θράκης στο ελληνικό κράτος μετά το 1920 είναι στοιχεία καθοριστικά για τον προβληματισμό και την οργάνωση των πολιτιστικών συλλόγων και οργανώσεων που αναπτύχθηκαν μετά, αλλά και για την κινητοποίηση και δράση των ανήσυχων ατόμων που αισθάνθηκαν την ανάγκη να μελετήσουν και να περιγράψουν τις πραγματικότητες της Θράκης. Καθοριστική προϋπόθεση αποτέλεσαν τα πρότυπα των φιλεκπαιδευτικών και εκπαιδευτικών συλλόγων της Ανατολικής Θράκης και της Κωνσταντινούπολης κατά τον 19ο αιώνα. Οι περιοχές αυτές αποτελούσαν πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή τον κύριο πληθυσμιακό, οικονομικό και πολιτισμικό πόλο του Θρακικού Ελληνισμού και μάλιστα το κέντρο της λεγόμενης καθ’ ημάς Ανατολής. Εκεί οι ελληνικές κοινότητες είχαν επιτύχει βαθμούς εκσυγχρονισμού και εθνικής αυτοσυνειδησίας και είχαν αναπτύξει μορφές πολιτικού φιλελευθερισμού που συνόδευε την ανάπτυξη μιας εκσυγχρονιστικής εθνικής αστικής τάξης[i].
Η ελληνική παρουσία στη σημερινή Ελληνική Θράκη περιοριζόταν, κατά τα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στις πόλεις Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη (Δεδέαγατς), Σουφλί και Διδυμότειχο, όπως και στην παράλια περιοχή του Θρακικού Πελάγους. Η συγκρότηση των ρωμαίικων κοινοτήτων περιελάμβανε πολιτιστικούς συλλόγους[ii]. Οι εκπαιδευτικοί σύλλογοι της Θράκης υποστηριζόταν από τον «Ελληνικό Φιλολογικό Σύλλογο Κωνσταντινουπόλεως» που ιδρύθηκε το 1861 και αποτέλεσε μία μορφή υπουργείου παιδείας για τον Ανατολικό Ελληνισμό.
Αμέσως μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922[iii] αρχίζει από τους πρόσφυγες λόγιους και επιστήμονες της Ανατολικής και της Βόρειας Θράκης η προσπάθεια για την εξασφάλιση της ιστορικής μνήμης απέναντι στη λήθη. Προσπάθεια, η οποία είναι τεράστια, συνεχίζεται, και η σημασία της δεν μπορεί ακόμα να γίνει αντιληπτή. Η ιστορία, η γεωγραφία, η λαογραφία, ο πολιτισμός της ευρύτερης Θράκης αποθησαυρίζονται μετά το 1922 σε επιστημονικές εκδόσεις, όπως τα "Θρακικά", που αρχίζουν να εκδίδονται το 1928 και φτάνουν τους 56 τόμους με πάνω από 16.000 σελίδες τη δεκαετία του 1950˙ το "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού", έπειτα "Αρχείον Θράκης", που από το 1934 εξέδωσε μέχρι το 1976, 39 τόμους με 15.000 σελίδες˙ τα "Θρακικά" ως συνέχεια των δύο προηγούμενων περιοδικών, που εξέδωσαν από το 1978, 12 τόμους με 2.500 σελίδες˙ τα "Θρακικά Χρονικά", που εκδόθηκαν στην Ξάνθη το 1960 και μέχρι το 1992 και κυκλοφόρησαν 46 τεύχη και τόμους με 5.000 σελίδες˙ τη "Θρακική Επετηρίδα", που εκδίδεται στην Κομοτηνή από το 1960 και αριθμεί 11 τόμους με 5.000 σελίδες. και τέλος, το επιστημονικό περιοδικό «Περί Θράκης», που εκδίδεται στην Ξάνθη από το 2001 και αριθμεί έξι τόμους με 2.000 σελίδες.
Παράλληλα, στην Ελληνική Θράκη, όπως αυτή συγκροτήθηκε μετά την κατάτμηση και διαμοιρασμό της ευρύτερης Θράκης ανάμεσα σε τρία κράτη, δημιουργήθηκαν πολιτιστικοί σύλλογοι με πρωταγωνιστές τα μέλη γνωστών συλλόγων της Ανατολικής κυρίως Θράκης που εγκαταστάθηκαν στην Ελληνική Θράκη ως πρόσφυγες. Στη Θεσσαλονίκη δημιουργήθηκε το 1924 ο «Σύλλογος Αδριανουπολιτών» και στην Αθήνα το 1928 το «Θρακικό Κέντρο». Ακολούθησε η δημιουργία και η δραστηριοποίηση συλλόγων στην Αλεξανδρούπολη, η οποία κυριολεκτικά αποτελούσε μια προσφυγούπολη. Οπωσδήποτε η εκδοτική δραστηριότητα στη Θράκη παρέμεινε κατά τον Μεσοπόλεμο σχεδόν μηδενική και η γνώση της τοπικής ιστορίας ήταν ανύπαρκτη. Την ίδια περίοδο, η κεμαλική εθνικιστική προπαγάνδα γοήτευσε νέους διανοούμενους της μουσουλμανικής μειονότητας και οδήγησε στην ίδρυση εθνικιστικών συλλόγων που δραστηριοποιήθηκαν στους κύκλους της μειονότητας.[iv]
Αμέσως μετά τον πόλεμο σημειώνεται στην Ελληνική Θράκη σημαντική δραστηριότητα στη δημιουργία νέων συλλόγων που απέβλεπαν σε κοινωνικούς και φιλανθρωπικούς σκοπούς. Ιδιαίτερη σημασία έχει η ίδρυση της «Φιλοπρόοδης Ένωσης Ξάνθης» το 1952 και του «Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής» το 1959. Παράλληλα, αναδύονται άτομα που ανακαλύπτουν το ιστορικό βάθος του τόπου και αναλαμβάνουν να αναπτύξουν και να περιγράψουν τη φυσιογνωμία του με εκδόσεις τοπικότητας. Το πρόβλημα όμως των περιορισμένων μέσων της περιφέρειας παραμένει: όπως και πριν την απελευθέρωση, πολλοί πνευματικοί άνθρωποι αναγκάζονταν να μετοικήσουν στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, όπου οι συνθήκες σταδιοδρομίας και έκφρασης ήταν πολύ πιο ευνοϊκές[v].
Με την εκδήλωση των γνωστών εξωτερικών απειλών και τη λαϊκοποίηση της πολιτιστικής δράσης μετά τη μεταπολίτευση ιδρύονται στη Θράκη νέοι πολιτιστικοί οργανισμοί και δραστηριοποιούνται μη κυβερνητικές οργανώσεις. Ένα νέο εκσυγχρονιστικό πνεύμα θα δημιουργήσει και θα αναδείξει τάσεις για συγκρότηση της τοπικότητας, μελέτη της τοπικής ιστορίας και αυτοσυνειδησία. Ως αποτέλεσμα θα εμφανισθεί στη Θράκη μία έντονη εκδοτική δραστηριότητα. Κυριολεκτικά εκατοντάδες εκδόσεις που συναθροίζονται τα τελευταία χρόνια και βλέπουν το φως όχι μόνο στις τρεις μεγάλες πόλεις της περιφέρειας, αλλά και σε μικρότερα και άγνωστα στον ευρύτερο ελληνικό χώρο πολίσματα[vi]. Ο τόπος και η ιστορία του μελετώνται και αποτυπώνονται σε ποικιλία εκδόσεων[vii]. Παράλληλα εκδίδονται σε διεθνές επίπεδο επιστημονικές μελέτες που πλουτίζουν τη βιβλιογραφία της Θράκης ως βιβλία αναφοράς[viii].
Στη Θράκη συνέβη κάτι μοναδικό για τα πολεοδομικά μας πράγματα: ολόκληρος ο παραδοσιακός οικισμός της Ξάνθης ανακηρύχθηκε το 1976 διατηρητέος[ix], πράγμα που πλούτισε τη Βόρεια Ελλάδα με ένα ανοικτό μουσείο αρχιτεκτονικών ρυθμών και με τη διατήρηση μιας πόλης της καθ’ ημάς Ανατολής. Ο παραδοσιακός οικισμός της Ξάνθης δεν είναι μόνο ο μεγαλύτερος διατηρούμενος οικισμός στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά αποτελεί και το καλύτερα διατηρούμενο δείγμα κοινοτικής οργάνωσης του Νέου Ελληνισμού κατά την ύστερη φάση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας[x] που βρίσκεται στον ελλαδικό χώρο.
Η ύπαρξη ενός εκτεταμένου παραδοσιακού οικισμού επιτρέπει στο Δήμο Ξάνθης την άσκηση μίας αναπτυξιακής πολιτικής με κέντρο τον παραδοσιακό οικισμό και μοχλό τις πολιτιστικές διαστάσεις του. Εορταστικοί θεσμοί έχουν καθιερωθεί και λαμβάνουν χώρα συστηματικά. Αναφέρουμε το «Ξανθιώτικο Καρναβάλι - Θρακικές Λαογραφικές Γιορτές» που αριθμεί ζωή 45 ετών, ενώ αδιάλειπτα από το 1991 λαμβάνουν χώρα το φθινόπωρο «Οι Γιορτές της Παλιάς Ξάνθης». Η Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου συμμετέχει στις «Γιορτές της Παλιάς Ξάνθης» με φωτογραφικές εκθέσεις που έχουν ως αντικείμενο την εθνική και πολιτιστική ιστορία[xi].
Οι διαθέσεις της Άγκυρας και ο χειρισμός από μέρους της μουσουλμανικής μειονότητας της Ελληνικής Θράκης ως στρατηγικής μειονότητας έδωσαν αφορμή στην έκδοση αριθμού βιβλίων που μελετούν και παρουσιάζουν τις πραγματικότητες της μουσουλμανικής μειονότητας και των εθνοτικών στοιχείων που τη συγκροτούν[xii]. Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στη μελέτη της προέλευσης και του πολιτισμού των Πομάκων[xiii], ορεινού αυτόχθονος φύλου της Ροδόπης, οι οποίοι, εκτός του ότι είναι μουσουλμάνοι, δεν έχουν καμία σχέση με την Τουρκία.
Με αφετηρία πάλι τη Μεταπολίτευση και με την πίεση της ανάγκης που επέβαλε η τουρκική απειλή ιδρύθηκαν στην Ελληνική Θράκη συλλογικοί φορείς. Η σκοπιμότητα των φορέων αυτών βασίσθηκε στην πολιτιστική καλλιέργεια ως στοιχείο ανάπτυξης. Τέτοιοι συλλογικοί φορείς είναι το «Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης»[xiv] που εδρεύει στην Ξάνθη και διαθέτει παράρτημα στην Κομοτηνή και το «Πολιτιστικό Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης» ΠΑΚΕΘΡΑ[xv] που εδρεύει και αυτό στην Ξάνθη.
Το γενικότερο ενδιαφέρον για την Θράκη και η ανησυχία του ελληνικού κοινού επιβάλλουν την έκδοση βιβλίων για την Θράκη που τυπώνονται στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Πολλά από αυτά αναφέρονται στον απολεσθέντα Ελληνισμό της Ανατολικής και της Βόρειας Θράκης.[xvi]
Τα τελευταία χρόνια με την ωρίμανση της δεύτερης γενιάς των προσφύγων του 1922 αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον για την ευρύτερη Θράκη και κυρίως για την Ανατολική Θράκη. Αλλά και η ύπαρξη και λειτουργία συλλογικών οργανώσεων τοπικής κλίμακας στη Θράκη, αλλά και σε κύρια αστικά κέντρα της χώρας συγκροτεί μια μεγάλη προσπάθεια περισυλλογής και διατήρησης εθίμων και συνηθειών[xvii].
Στη Θράκη υπάρχουν σήμερα δύο αρχαιολογικά μουσεία, τρία λαογραφικά μουσεία, όπως και τρία εκκλησιαστικά μουσεία με θρησκευτικά κειμήλια.
Στη Θράκη, παρά τη σημερινή της περιθωριακή θέση, η μακραίωνη λόγια παράδοση είναι ζωντανή.
[i] Κ. Μαμώνη: Σύλλογοι Θράκης και Ανατολικής Ρωμυλίας 1861-1922. Ιστορία και δράση, Θεσσαλονίκη 1995.
[ii] Λήδα Ιστικοπούλου: Η σωματειακή κίνηση της Ξάνθης στο Δ. Μαυρίδης (επιμέλεια): Ξάνθη. Η πόλη με τα χίλια χρώματα, Δήμος Ξάνθης, Ξάνθη, 2008
[iii] Δ. Μαυρίδης: Από την ιστορία της Θράκης 1875-1925, Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, Ξάνθη 2006.
[iv] Δ. Γκιντίδης: Κοινωνίες πολιτών. Μετασχηματισμοί της συλλογικότητας στη δημόσια σφαίρα της Θράκης, Περί Θράκης, τόμος 6ος, Ξάνθη 2007-2009.
[v] Η Ξάνθη είχε την τύχη να κρατήσει έναν αξιόλογο διανοούμενο, τον Στέφανο Ιωαννίδη (1923-2001), ο οποίος είναι ο πρώτος που επιχείρησε να συγγράψει και να εκδόσει βιβλία με αντικείμενο την τοπική ιστορία. Εκτός από τα βιβλία λογοτεχνίας εξέδωσε δύο φωτογραφικά λευκώματα και τη συλλογή άρθρων για την Ξάνθη Βαρταλαμίδι. Διηύθυνε και εξέδιδε για 30 χρόνια το περιοδικό Θρακικά Χρονικά.
[vi] Όπως π.χ. το βιβλίο των Δ. Μαυρίδη και Γ. Τσιγάρα : Γενισέα. Νέα πόλη του Νέστου – τόπος συνάντησης πολιτισμών, που εκδόθηκε από τον Δήμο Βιστωνίδος στη Γενισέα το 2010.
[vii] Βιβλία γενικής τοπικής ιστορίας είναι για την Ξάνθη: Π.Α. Γεωργαντζής: Συμβολή εις την ιστορία της Ξάνθης Ξάνθη 1976 , Δ. Μαυρίδης: Αγγελοφύλακτος Ξάνθη, Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, Ξάνθη 2007, Δ. Μαυρίδης (επιμέλεια): Ξάνθη. Η πόλη με τα χίλια χρώματα, Δήμος Ξάνθης, Ξάνθη, 2008, Φ. Κοτζαγεώργης: Μικρές πόλεις της ελληνικής χερσονήσου κατά την πρώιμη νεότερη εποχή: η Ξάνθη (15ος-17ος αι., Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, Ξάνθη 2009.
Για την Κομοτηνή είναι: Σάββας Κουκλογεωργίου: Η Κομοτηνή του παρελθόντος, Δήμος Κομοτηνής 2006
Για την Αλεξανδρούπολη είναι: Σαράντης Καργάκος: Αλεξανδρούπολη, Αθήνα 2006.
Για το Σουφλί είναι: Μ. Πατέλης: Σουφλίου εγκώμιον , ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 2001.
Για το Διδυμότειχο είναι: Φίλιππος Γιαννόπουλος: Διδυμότειχο. Ιστορία ενός βυζαντινού οχυρού, Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, Αθήνα 1989, Αθανάσιος Γουρίδης: Το ιστορικό Διδυμότειχο, Δήμος Διδυμοτείχου 1999.
Για το σύνολο της Θράκης: Κυριακή Μαμώνη: Θρακικά μελετήματα, Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων, Αθήνα 2004, Κωνσταντίνος Α. Βακαλόπουλος: Ιστορία του Βόρειου Ελληνισμού. Θράκη, Αφοι Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1990, Νίκος Σοϊλεντάκης: Ιστορία του Θρακικού Ελληνισμού Πιτσιλός, Αθήνα 1996, Γ. Βογιατζής: Η πρώιμη Οθωμανοκρατία στη Θράκη. Άμεσες δημογραφικές συνέπειες, Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη 1998, Θράκη, Ιστορικές και Γεωγραφικές Προσεγγίσεις Επιστήμη και Κοινωνία, Ειδικές Μορφωτικές Εκδηλώσεις, Ε.Ι.Ε., Αθήνα 2000
[viii] Benjamin Isaac: The Greek settlements in Thrace until the Roman conquest, Ε.J. Brill, Leiden 1986, Joelle Dalegre: La Thrace Grecque. L’ Hormattan, Paris 1995, Ivan Marazov, The Rogozen Treasure, Secor Publishers, Sofia, 1996, Catherine Asdracha: Inscriptions protobyzantines et byzanines de la Thrace orientale et de l’île d’ Imbros (IIIe – XVe siècles). Présentation et commentaire historique, Ministère de la Culture, Caisse des Recettes Archéologiques, Athènes 2003, Peter Soustal: Thrakien (Thrake, Rodopi und Haimimontοs), TIB Band 6, Verlag der Oesterreichischen Akademie der Wissenshaften, Wien 1991, Andreas Kueltzer: Ostthrakien, ΤΙΒ Band 12, Verlag der Oesterreichischen Akademie der Wissenshaften, Wien 2008.
[ix] Κ. Θανόπουλος: Πορεία Αντίθετα. Η σύγκρουση για την προστασία της Παλιάς Ξάνθης, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 2005.
[x] Γ. Τσιγάρας: Οι εκκλησίες της Ξάνθης, Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, Ξάνθη 2005, Δ. Μαυρίδης: Σπίτια της Ξάνθης, ΔΕΑΞ, Ξάνθη 2009.
[xi] Αναφέρουμε μερικά από τα θέματα των εκθέσεων: Μνεία της καθ’ ημάς Ανατολής, Από την ιστορία της Θράκης 1875-1925, Αγγελοφύλακτος Ξάνθη , Τα σπίτια της Ξάνθης, Τα μοναστήρια της Ξάνθης
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ξάνθης κ. Παντελεήμων έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η τοπική Εκκλησία αισθάνεται την ανάγκη να συμβάλει στην ανάδειξη της ιστορικότητας και της ταυτότητας της Θράκης. Ο ίδιος έχει πραγματοποιήσει μνημειώδη έκδοση του σημαντικού αρχείου των πρακτικών της Δημογεροντίας Ξάνθης (Παντελεήμων Καλαφάτης, Μητροπολίτης Ξάνθης: Πρακτικά της Δημογεροντίας Ξάνθης 1892-1926 Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου, Ξάνθη 2006.), ενώ η Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου έχει εκδόσει αριθμό τίτλων. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η δίγλωσση έκδοση που καλύπτει όλα τα θρησκευτικά μνημεία, όλων των δογμάτων που βρίσκονται στο Νομό Ξάνθης. [Γ. Τσιγάρας (επιμέλεια): Θρησκευτικά μνημεία στο Νομό Ξάνθης, Ιερά Μητρόπολις Ξάνθης και Περιθεωρίου – Μουφτεία Ξάνθης, Ξάνθη 2005].
[xii] Ε.Χ. Ζεγκίνης: Ο Μπεκτασισμός στη Δυτική Θράκη, Συμβολή στην ιστορία της διαδόσεως του Μουσουλμανισμού στον ελλαδικό χώρο, ΙΜΧΑ, Θεσσαλονίκη 1996 , Π.Γ. Παπαδημητρίου : Οι Πομάκοι της Ροδόπης, Από τις εθνοτικές σχέσεις στους βαλκανικούς εθνικισμούς (1870-1990), Αφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 2003, Κ.Α. Τσιούμης: Η Μουσουλμανική Μειονότητα της Θράκης (1950-1960), Πολιτικοδιπλωματικές διεργασίες και εκπαιδευτική πολιτική, Αντ. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη 2006.
[xiii] Μ.Γ. Βαρβούνης: Λαογραφικά των Πομάκων της Θράκης, Πορεία, Αθήνα 1996, Π. Θεοχαρίδης: Πομάκοι, οι μουσουλμάνοι της Ροδόπης, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 1996.
[xiv] Διαθέτει σχολές μαθητείας σε θέματα συντήρησης και διαχείρισης παραδοσιακού υλικού, εργαστήριο λογοτεχνίας και σχολές ζωγραφικής. Οργανώνει διαλέξεις, παρουσιάσεις βιβλίων και εκθέσεις. Έχει εκδώσει βιβλία τοπικότητας, όπως την ανάλυση της λαϊκής τέχνης της ορεινής περιοχής της Ροδόπης με τίτλο: «Το όμορον της Ροδόπης (Ξάνθη-Σμόλυαν)». Στεγάζεται σε αναστηλωμένα συγκροτήματα καπνεργοστασίων της παλιάς βιομηχανικής περιοχής του καπνού της Ξάνθης.
[xv] Οργανώνει διαλέξεις, παρουσιάζει βιβλία και, κυρίως, εκδίδει βιβλία τα οποία αθροίζουν δεκάδες. Οι τίτλοι των βιβλίων του ΠΑΚΕΘΡΑ καλύπτουν την τοπική ιστορία, αλλά και ολόκληρη την Ελληνική Ανατολή. Εκδίδει το επιστημονικό περιοδικό Περί Θράκης. Στεγάζεται σε αναστηλωμένο οίκημα της Παλιάς Ξάνθης.
[xvi] Ι.Σ. Γιαννακόπουλος: Εν Σαράντα Εκκλησίαις της Ανατολικής Θράκης, Θεσσαλονίκη, 1994, Π. Λέκκου: Οι μονές της Βόρειας και της Ανατολικής Θράκης, Εκδόσεις Γ. Δεδούση, Θεσσαλονίκη 1999, Ακ. Μήλλας, Σφραγίδες Μητροπόλεων Χαλκηδόνος-Δέρκων, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, Αθήνα 2000, Ευδ. Σταυροκούκα: Στράντζα, Γιαννιτσά 2000, Δ. Μαυρίδης: Από την Κωνσταντινούπολη στη Ραιδεστό. Σε αναζήτηση της νεοελληνικής ταυτότητας, ΠΑΚΕΘΡΑ, Ξάνθη 2003, Σ. Αν. Κζούνια: Μητρόπολη Γάνου και Χώρας της Ανατολικής Θράκης, Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005, Χρ. Ζαφείρης: Μνήμης οδοιπορία, Ανατολική Θράκη, Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2008.
[xvii] Οπωσδήποτε στη σημερινή Θράκη υπάρχει αριθμός ατόμων που πέρα από τη συλλογική δράση συγγράφουν και εκδίδουν βιβλία. Στο περιβάλλον του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης δραστηριοποιούνται ο λαογράφος καθηγητής Μανώλης Βαρβούνης, ο ιστορικός καθηγητής Κώστας Χατζόπουλος, ο βυζαντινολόγος καθηγητής Γιώργος Τσιγάρας, ο Φάνης Μαλκίδης και άλλοι. Στην Ξάνθη εκδίδουν βιβλία και μελέτες ο ποιητής Θανάσης Μουσόπουλος, ο δοκιμιογράφος Δημήτρης Βλάχος, ο τουρκολόγος Γιάννης Μπακιρτζής, ο λαογράφος Νίκος Κόκκας και ο δοκιμιογράφος Νίκος Κωνσταντινίδης, ο ιστορικός Πέτρος Γεωργαντζής, η αρχιτέκτων Χρύσα Μελκίδη, ο ιστοριοδίφης και λαογράφος Βασίλης Αϊβαλιώτης, ο ιστορικός Γιώργος Βογιατζής, ο ιστοριοδίφης Θωμάς Εξάρχου, ο ασχολούμενος με την οικολογική εκπαίδευση Νίκος Γερμαντζίδης, ο Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Μουτάφης και ο ιστοριοδίφης Χρήστος Μιχαλόπουλος. Στην Κομοτηνή η δημοσιογράφος Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη και ο ιστοριοδίφης Φ. Κωνσταντινίδης. Στην Αλεξανδρούπολη ο ιστοριοδίφης Μιχάλης Πατέλης. Στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα πολλοί είναι αυτοί που έχουν ασχοληθεί με τα ζητήματα της Θράκης, όπως ο λαογράφος Ευάγγελος Αυδίκος, η ιστορικός Μιράντα Παξιμαδοπούλου-Σταυρινού, η ιστορικός Ελένη Μπελιά, ο ιστορικός καθηγητής Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος, η λαογράφος Ελένη Σπαθάρη-Μπεγλίτη, ο τουρκολόγος καθηγητής Φωκίων Κοτζαγεώργης και άλλοι.