Ημερίδα στο Διδυμότειχο "Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΡΟΤΑΣΗ"

 Θεοφάνης Μαλκίδης

Ελληνισμός: Κρίση, παρακμή και αναγέννηση 

Μέρος της ομιλίας στην ημερίδα του Συλλόγου Αλληλεγγύης “Ακρίτες” Διδυμοτείχου “Παγκοσμιοποίηση και ελληνορθόδοξη πρόταση”, στην οποία μίλησαν επίσης ο π. Θεόδωρος Ζήσης και ο Δημήτρης Νατσιός. 
 
«Η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία, η γενική αναπηρία της ηγετικής τάξης στην Ελλάδα σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις…. είμαι βέβαιος πως τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα» Γιώργος Σεφέρης. Ημερολόγιο, 1945. 

1. Κρίση,  πνευματική και οικονομική

Μετά από πέντε πλέον  χρόνια προπαγάνδας περί σωτηρίας της Ελλάδας από τους δημίους της, μέσω των δανειακών συμβάσεων, μνημονίων, μεσοπροθέσμων, προγραμμάτων   οι μάσκες έχουν πέσει για όλους. Ήταν και παραμένουν ΟΛΟΙ τους Μνημονιακοί.  Οι θυσίες που υπέστη ο ελληνικός λαός, αντί να μειώσουν υτο χρέος κατέληξαν στην αύξησή του! Τη στιγμή  που  η προπαγάνδα λέει ότι αυτό το χρέος ως ποσοστό στο ΑΕΠ θα  είναι στο ίδιο επίπεδο το 2020 με αυτό του 2009, δηλαδή 120%!
Σώζεται η οικονομική ελίτ της χώρας την ίδια ώρα που οι άνεργοι έχουν ξεπεράσει τα 2.000.000, οι νεομετανάστες  προς το εξωτερικό τις 200.000,  η φτώχεια και η πείνα  αγγίζει  το μισό του πληθυσμού, το δημογραφικό πρόβλημα απειλεί με εξαφάνιση τον λαό μας, ενώ η κοινωνική, οικονομική και παραγωγική δομή της χώρας καταστρέφεται με γεωμετρική πρόοδο. Η Ελλάδα μετατρέπεται  σε χώρα ρημαγμένη και λεηλατημένη,  η  δυστυχία και φτώχεια  πολλαπλασίασε τους άστεγους, αυτούς που κάνουν ουρά για ένα  πιάτο φαγητού, τα παιδιά   λιποθυμούν στα σχολεία από ασιτία, η κορύφωση των ανισοτήτων που έφθασαν στο 1% του πληθυσμού να κατέχει τον εθνικό πλούτο. Αγριότητα, που προκλήθηκε από την εφαρμογή  των παλιών και των νέων Μνημονίων, την ίδια ώρα που πολλοί “φοβήθηκαν γιατί είχαν παιδιά και έστειλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό” και οι εκπομπές μαγειρικής και λάιφ σταιλ έχουν ξεπεράσει τα όρια....
2.Αναγέννηση

Όλες οι προβλέψεις τους έχουν διαψευσθεί. Για την ύφεση, για την ανεργία, για το παράνομο χρέος μας, για το μέλλον μας. Και αυτά σαν να μην έχουν καμία ευθύνη και μας δείχνουν με το δάχτυλο, αυτοί οι πρωταγωνιστές και βασικοί υπεύθυνοι της καταστροφής και της διαφθοράς. Τη στιγμή που εξαθλιώνεται η κοινωνία και καταστρέφεται η πατρίδα μας, εξασφαλίζονται οι δανειστές, καταλύεται η εθνική κυριαρχία και ξεπουλιέται η δημόσια περιουσία.
Όμως, όπως  γράφει ο Γιώργος Σεφέρης αυτοί  δεν είναι η ζωντανή Ελλάδα.  Εμείς είμαστε η ζωντανή Ελλάδα,  της αλληλεγγύης και της αντίστασης, της  αξιοπρέπειας και της εθνικής κυριαρχίας, των γραμμάτων που έλεγε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, της γης που γέννησε την ελευθερία η οποία  θα εκμηδενίσει την τυρρανία,  που έγραψε ο Κώστας Γεωργάκης.
 

 

 

Πέντε χρόνια μετά την αναγνώριση της Γενοκτονίας από το Σουηδικό Κοινοβούλιο: Ο αγώνας συνεχίζεται

Θεοφάνης Μαλκίδης

Η 11^η Μαρτίου 2010 αποτελεί μία σημαντική ημέρα για τους Έλληνες, τους Αρμένιους και τους Ασσύριους σε όλο τον κόσμο, αποτελεί μία σπουδαία ημερομηνία για τα εκατομμύρια θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.

 

Η απόφαση της ολομέλειας του Σουηδικού Κοινοβουλίου να αναγνωρίσει με ψήφους 131 υπέρ και 130 κατά, την Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων με την καθοριστική ψήφο της κουρδικής καταγωγής βουλευτού Gulan Αvci, αποτέλεσε μία μεγάλη επιτυχία, η οποία ήρθε σε μία δύσκολη περίοδο. Σε μία συγκυρία όπου το μόνο που λεγόταν και συνεχίζει να ακούγεται είναι αριθμοί. Στην ελληνική όμως παράδοση, υπάρχουν και οι λέξεις, που γίνονται  σύμβολα, αγώνες, ταυτότητα. Αυτή όπου όπως λέει ο Νίκος Καζαντζάκης που κατέγραψε το δράμα των ξεριζωμένων Ελλήνων μετά τη Γενοκτονία, δίνει νόημα και μορφή σε μία άμορφη και άμυαλη απεραντοσύνη.

 

Η απόφαση της Σουηδικής Βουλής την 11 Μαρτίου 2010 ήρθε μετά την απόφαση  του Μαίου του 2009, ότι από κοινού Έλληνες, Αρμένιοι και Ασσύριοι θα προωθήσουν το ψήφισμα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας στη Σουηδική Βουλή. Είμαι περήφανος γιατί στην εκδήλωση εκείνη στη Στοκχόλμη μίλησα μαζί με τους συναγωνιστές Κώστα Φραγγίδη, πρόεδρο του Συλλόγου Ποντίων Στοκχόλμης “Εύξεινος Πόντος”, Vahagn Avedian , μέλος της Αρμενικής εθνικής επιτροπής Σουηδίας και τον Sabri Atman εκπρόσωπο των Ασσυρίων. Εκεί με πρωτοβουλία του Συλλόγου και του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού Σουηδίας διανεμήθηκε το βιβλίο μου, στην αγγλική γλώσσα, για τη Γενοκτονία.

 

Είχε προηγηθεί η παρουσίαση του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στη Στοκχόλμη και το αίτημα για την αναγνώριση, η πρωτοβουλία των βουλευτών του Αριστερού Κόμματος (Vänsterpartiet), Τάσου Σταφιλίδη, Hans Linde, και Fredrik Malm, ενώ στη συνέχεια υπήρξε πρωτοβουλία και του κόμματος των Πράσινων (Miljöpartiet), χωρίς όμως να περάσει από την Ολομέλεια. Λίγο αργότερα το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα της Σουηδίας, το Σοσιαλδημοκρατικό, κατά την ετήσια συνέλευση του, το Νοέμβριο του 2009 , είχε αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Ασσυρίων, των Ελλήνων και Αρμενίων.

 

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας πήγε προς ψήφιση στο  Σουηδικό κοινοβούλιο και το αποτέλεσμα ήταν η επικράτηση της αλήθειας, έναντι της άρνησης και της προπαγάνδας.

 

Η αναγνώριση από τη Σουηδία έχει τεράστια αξία γνωρίζοντας τη θέση της  χώρας τόσο παγκόσμια όσο και ευρωπαϊκά για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων.  Η προσπάθεια για την αναγνώριση της Γενοκτονίας συνεχίζεται και από ότι φαίνεται έχει και αποτέλεσμα. Ειδικά όταν προέρχεται από την δυναμική και έξω από συμφέροντα και λογικές Διασπορά και ανιδιοτελείς ανθρώπους. Ο αγώνας συνεχίζεται και παρότι έχει πολλά εμπόδια στο εσωτερικό και το εξωτερικό, θα είναι νικηφόρος!  

Η Αλληλεγγύη ως στάση και ως πράξη ζωής για την απελευθέρωση της Ελλάδας

Θεοφάνης Μαλκίδης

Η Αλληλεγγύη ως στάση και ως πράξη ζωής για την απελευθέρωση της Ελλάδας

Μέρος της συνέντευξης στην εκπομπή του Δημήτρη Νατσιού “Γράμματα Σπουδάματα” στον τηλεοπτικό σταθμό 4Ε.

 

1. Το καθήκον μας

Εμείς όμως πέρα από την αναγκαία και επιβεβλημένη καταγραφή και διαπίστωση της πνευματικής και οικονομικής χρεοκοπίας της πατρίδας μας, οφείλουμε να δώσουμε και μία πρόταση για το μέλλον αυτού του τόπου και αυτονόητα και για το δικό μας. Στην καλοπροαίρετη και μη, στην με καλή διάθεση αλλά και προβοκατόρικη ερώτηση, “τι να κάνουμε” ή τι “μπορούμε να κάνουμε”, απαντήσαμε με την ερώτηση, “κοίταξες τον διπλανό σου που πεινάει, που κρυώνει, που έχασε την εργασία του, που δεν έχει να πληρώσει το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, τα βιβλία και τα τετράδια των παιδιών του;”

Η ικανοποίηση των παραπάνω αναγκών ήταν και δυστυχώς παραμένει το πρώτιστο καθήκον κάθε Έλληνα και Ελληνίδας, κάθε ανθρώπου, που δεν μπορεί να βλέπει αφενός την πατρίδα του και την ίδια του τη ζωή να καταστρέφεται και αφετέρου να παρακολουθεί τον κάθε λογής “πολιτικό παράγοντα” τοπικό και μη, να παριστάνει τον “σωτήρα”.

Έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό, που άλλοι λίγο, άλλοι περισσότερο έπρατταν κατά μόνας. Να βοηθούν και να βοηθήσουν τον συνάνθρωπο, ποικιλοτρόπως και συνεχώς. Έτσι λίγοι άνθρωποι, η μαγιά που λέει ο Μακρυγιάννης, δημιουργήσαμε την Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης, ώστε να δώσουμε μία σοβαρή, ανιδιοτελή και συνεχή πρόταση για την πατρίδα μας. Για να δώσουμε θάρρος και να πάρουμε δύναμη στις εκατοντάδες οικογένειες, οι οποίες αφού είδαν τη ζωή τους να καταρρέει, παρακολουθούν τους υπεύθυνους της κατάστασής τους, να τους διαβεβαιώνουν (!) ότι όλα θα πάνε καλά.....

Κάθε μέρα, για 365 μέρες, παραλαμβάνουμε προιόντα που μας τα προσφέρουν με μεγάλη ευχαρίστηση και χαρά, συνάνθρωποί μας παραγωγοί οι οποίοι είδαν στην Κίνησή μας μία αληθινή προσπάθεια ανάστασης του τόπου μας. Επιπλέον το τελευταίο χρονικό διάστημα περάσαμε και στην παραγωγή αγροτικών προιόντων. Τη βάση άλλωστε της οικονομίας, της ζωής και της ιστορικής πορείας των Ελλήνων και των Ελληνίδων. Εκατοντάδες οικογένειες έλαβαν δωρεά από την Κίνηση, με μόνο “δικαιολογητικό” , την ειλικρίνεια και το πρόβλημα που είχαν ή που έχουν. Εμείς δεν φέρνουμε σε δύσκολη θέση κανένα, δεν ζητάμε δεκάδες χαρτιά, φορολογική δήλωση, ψήφο.....

2. “Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος”

Στο υπαρκτά προβλήματα της πείνας και της δυστυχίας- και είδαμε πολλά αυτά τα χρόνια - θα πρέπει να προστεθούν και τα σημαντικά αν όχι πρωταγωνιστικά προβλήματα της ψυχικής κατάστασης των οικογενειών. Όλοι οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη της επικοινωνίας. Της διάχυσης του προσωπικού και οικογενειακού τους δράματος σε ανθρώπους που δεν τους γνώριζαν, αλλά είδαν σ΄αυτούς την πραγματική αλληλεγγύη, χωρίς υστεροβουλία και συμφέρον. 

Ιωάννης Καποδίστριας και (Πολιτική) Παιδεία

Θεοφάνης Μαλκίδης

“......Ο Καποδίστριας κυβέρνησε αγγελικώς....”

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση που οργάνωσε η “Ενωμένη Ρωμηοσύνη” στην Έδεσσα για τον Καποδίστρια και την Παιδεία του Γένους.


Το ενδοξότερο και πιο πολυσήμαντο γεγονός της ιστορίας του νέου Ελληνισμού είναι αναντίρρητα η Επανάσταση του 1821. Καρπός της ουσιαστικής οικονομικής και πνευματικής ανάπτυξης των Ελλήνων κατά τον 18ο και 19ο αιώνα, μιας μακροχρόνιας διεργασίας, κατά την οποία διαμορφώθηκαν νέες κοινωνικές τάξεις με δυναμισμό και με προσφορά στον υπόδουλο Ελληνισμό, η Επανάσταση οφείλει, κατά μεγάλο μέρος, την επιτυχία της στο ότι ήταν έργο όλων των Ελλήνων. Από το Μοριά και τη Ρούμελη, τα Νησιά, τη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Μικρά Ασία και τον Πόντο, μέχρι τις κοινότητες της Διασποράς στην Κεντρική Ευρώπη, στις παραδουνάβιες Ηγεμονίες και τη Ρωσία.

Σημαντικός σταθμός της μετεπαναστικής Ελλάδας είναι έλευση του Ιωάννη Καποδίστρια, του κυβερνήτη, του μοναδικού στην ελληνική ιστορία και πολιτική με αυτό το χαρακτηριστικό και ουσιαστικό τίτλο. Είναι μία μεγάλη στιγμή για τον Ελληνισμό που σήμανε πράξη και στάση ζωής στην πολιτική, στην κοινωνία, στην ανιδιοτελή προσφορά , στην παιδεία. Ήταν παράδειγμα και πρότυπο ασκητικής ζωής, από το δημόσιο μέχρι τον προσωπικό βίο. Η δολοφονία του σταμάτησε το νήμα της ζωής του και σίγουρα και την διαφορετική ρότα του Ελληνισμού, αλλά άφησε κληρονομιά και παρακαταθήκη αναντικατάστατη. Όπως έγραψε ο αντίπαλός του Μακρυγιάννης, μη γνωρίζοντας την σημερινή κατάσταση της διαφθοράς της πολιτικής ζωής, “ο Καποδίστριας κυβέρνησε αγγελικώς....”