Το Διεθνές Συνέδριο της Αρμενικής Αποστολικής Εκκλησίας και της Ακαδημίας Επιστημών της Αρμενίας για τη Γενοκτονία και η Γενοκτονία των Ελλήνων

РОССИЙСКАЯ И НОВО-НАХИЧЕВАНСКАЯ ЕПАРХИЯ ААЦ

МУЗЕЙ-ИНСТИТУТ ГЕНОЦИДА НАН РА

«Геноцид как духовно-нравственное преступление против человечества»

«Genocide as a spiritual and moral crime against humanity»

Международная научная конференция

23 - 24 октября, Москва 2015

H   Αρμενική Αποστολική Εκκλησία- επαρχία  Ρωσίας και  Νέου Ναχιτσεβάν-  το  Κέντρο Αρμενικών Μελετών  και το Συμβούλιο Έρευνας της Επισκοπής και η  Εθνική Ακαδημία Επιστημών  οργανώνουν διεθνές επιστημονικό συνέδριο  αφιερωμένο στην 100η επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων, με θέμα  "Η Γενοκτονία ως πνευματικό και ηθικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας".

Στο Συνέδριο το οποίο θα διεξαχθεί στη Μόσχα στις 23 και 24 Οκτωβρίου, ο Θεοφάνης Μαλκίδης θα αναπτύξει την εισήγηση  "από τη Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων στο Ολοκαύτωμα  και τη Σύμβαση του ΟΗΕ για την πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της Γενοκτονίας"

Στο Διεθνές συνέδριο θα αναπτυχθούν τα εξής θέματα:

Μνήμη Γενοκτονίας στα χρόνια της παρακμής

Θεοφάνης Μαλκίδης

Μνήμη Γενοκτονίας στα χρόνια της παρακμής

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση του Συλλόγου Μικρασιατών Νομού Λάρισας.

Η παρακμή των τελευταίων ετών, που κορυφώθηκε με την οικονομική- πνευματική πτώχευση της πατρίδας μας, έχει συγκεκριμένες και σοβαρές επιπτώσεις στη μνήμη των πατρίδων της καθ' ημάς Ανατολής και βεβαίως στο ιερό ζήτημα αναγνώρισης της Γενοκτονίας. Ξεκίνησε με τις καταθέσεις στεφάνου στον υπεύθυνο της Γενοκτονίας Μουσταφά Κεμάλ από τους Έλληνες (!!!!) πρωθυπουργούς και υπουργούς εξωτερικών, την υπονόμευση και την κατανάλωση του θέματος με τις χυδαίες ενέργειες εξαφάνισης του αιτήματος για αναγνώριση και κατέληξε στις προβλέψεις του λεγόμενου αντιρατσιστικού νομοσχεδίου και την αρθρογραφία του Υπουργού Παιδείας.

Οι αντιδράσεις σε όλα αυτά ελάχιστες, ή κατευθυνόμενες. Οι μεν πρώτες γιατί χρειάζεται παιδεία και επεξεργασμένος πολιτικός λόγος που να έρχεται σε αντιπαράθεση με τις αντιδημοκρατικές, φασιστικές και ρατσιστικές πράξεις υπονόμευσης και κατάργησης της μνήμης, οι δε δεύτερες γιατί τα κομματικά και άλλα συμφέροντα υπαγορεύουν την ανάδειξη τέτοιων θεμάτων, μόνο όταν εξυπηρετούν ανάλογες κινήσεις.

Είναι συγκλονιστικό όταν αναλογίζεσαι την παρακμή και την υπονόμευση και τη συγκρίνεις με άλλα παραδείγματα. Ποιος Αρμένιος στην Αρμενία και τη Διασπορά θα μπορούσε να φανταστεί ότι οι θεσμικοί του φορείς, από το Υπουργείο Εξωτερικών μέχρι το Υπουργείο Παιδείας θα αρνούνταν τη δολοφονία των προγόνων τους;

Εδώ, δυστυχώς, ο λαός μας ανέχεται την ύβρη, παρακολουθώντας αμήχανος τους υβριστές να συνεχίζουν το έργο τους, παρότι το έγκλημα των Νεότουρκων και Κεμαλικών ρατσιστών, δεν σταμάτησε στην Σμύρνη, την Αδριανούπολη και την Τραπεζούντα, αλλά συνεχίστηκε στο Μεσόβουνο, στους Πύργους, στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο. Εκεί, που όπως σημειώνει για τη Σμύρνη ο πρόξενος των ΗΠΑ George Horton και προφητικά επαναλήφθηκε λίγα χρόνια αργότερα, «δεν έλειπε τίποτε σχετικά με τη θηριωδία, την ακολασία, την σκληρότητα και όλη τη μανία του ανθρώπινου πάθους».

Είναι γεγονός ότι η επίσημη “ελληνική” θέση για το ζήτημα της Γενοκτονίας, συμβαδίζει με τα χρόνια της παρακμής που διανύουμε. Δεν έχεις να περιμένεις τίποτα. Γι 'αυτό επαφίεται ο αγώνας σε όλους εμάς. Για να ξανακάνουμε τον τόπο μας, που είναι τώρα εφιάλτης, όπως γράφει ο Μικρασιάτης Γιώργος Σεφέρης, ξανά Ελλάδα.

19 Οκτωβρίου 1912. Η απελευθέρωση της Σαμοθράκης

Θεοφάνης Μαλκίδης

19 Οκτωβρίου 1912. Η απελευθέρωση της Σαμοθράκης

Στις 18 Οκτωβρίου 1912, στις έξι το πρωί ο ελληνικός στόλος αποπλέει από το Μούδρο σε σχηματισμό τριών μοιρών:

1η Μοίρα «ΑΒΕΡΩΦ», «ΨΑΡΑ», «ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ» και «ΛΕΩΝ» για την κατάληψη της Ίμβρου και της Σαμοθράκης,

2η Μοίρα «ΣΠΕΤΣΑΙ» «ΥΔΡΑ» «ΘΥΕΛΛΑ» και «ΛΟΓΧΗ» για την κατάληψη της Θάσου και 3η Μοίρα «ΚΑΝΑΡΗΣ» με «Τ/Π 14» για την κατάληψη του Άγιου Ευστράτιου.

Οι ναυτικές δυνάμεις υπό τον Π. Κουντουριώτη απελευθέρωσαν στις 8 Οκτωβρίου τη Λήμνο και το μεγάλης σημασίας λιμάνι της στο Μούδρο έγινε ορμητήριο του στόλου, ο οποίος απελευθέρωσε τα νησιά ως εξής: 17/10/1912 Ίμβρος, Θάσος και Άγιος Ευστράτιος. 18/10/1912 Σαμοθράκη. 21/10/1912: Ψαρά. 24/10/1912: Τένεδος. 2/11/1912: χερσόνησος Αγίου Όρους. 11/11/1912: Λέσβος. 13/11/1912: Χίος. 14/11/1912: Οινούσσες. 27/11/1912: Ικαρία. 02/3/1913: Σάμος.

Στη Σαμοθράκη με το που αντίκρισαν οι Έλληνες τον στόλο, ο ενθουσιασμός ήταν απερίγραπτος, αφού η λευτεριά ερχόταν μετά από 600 χρόνια, έχοντας πληρώσει, βαρύ φόρο αίματος στη σφαγή της 1ης Σεπτεμβρίου του 1821, ενθουσιασμός που  έφθασε στο αποκορύφωμα, όταν μετά από λίγο κυμάτιζε στο νησί η Ελληνική σημαία. Πρώτο μέλημα των ναυτών, ήταν η σύλληψη των οθωμανικών αρχών, δηλαδή των λίγων χωροφυλάκων, οι οποίοι πριν παραδοθούν, παρακάλεσαν τον Αρχιερατικό Επίτροπο Α. Παπανδρέου να μεσολαβήσει για την ασφάλεια της ζωής τους. Ο ιερέας τους οδήγησε και τους παρέδωσε στον επικεφαλή του αγήματος σημαιοφόρο Κωνσταντίνο Παναγιώτου.

Στην σχετική με την απελευθέρωση της Σαμοθράκης έκθεσή του ο Κ. Παναγιώτου αναφέρει μεταξύ των άλλων και τα εξής: «Εις εκτέλεσιν της υπ’ αριθμ. 34 και από 17 τρέχοντος εγγράφου διαταγής υμών, λαμβάνω την τιμήν να σας αναφέρω ότι άμα τη αποβιβάσει μου εν τη Νήσω Σαμοθράκη προέβην αμέσως εις την κατάσχεσιν του εν τη παραλία Λιμεναρχείου, υψώσας επ’ αυτού με τας κεκανονισμένας τιμάς την ελληνικήν Σημαίαν. Αφού δε εγκατέστησα φρουράν εξ ενός διόπου και 8 ναυτών, προέβην εις την κατάσχεσιν παρακείμενης αποθήκης εν η υπήρχε ποσότης κριθής, σίτου και άλλων καρπών…..Είτα δε παραλαβών το υπόλοιπον του αγήματος, μετέβην και κατέλαβον την κυρίως πόλιν της Σαμοθράκης, κατοικουμένην εκ τεσσάρων χιλιάδων περίπου κατοίκων, απάντων Ελλήνων, πλην δύο οικογενειών οθωμανών. ..... Μετέβην είτα εις την εκκλησίαν όπου ετελέσθη δοξολογία παρά των κατοίκων.... Εν Σαμοθράκη τη 19^η-10-1912 Κων/νος Παναγιώτου-Σημαιοφόρος»

Το φύλο της 20ης Οκτωβρίου της εφημερίδος «Εμπρός», γράφει μεταξύ των άλλων τοτα εξής:«Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΝΗΣΩΝ ΘΑΣΣΟΥ ΙΜΒΡΟΥ – ΣΤΡΑΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ Παρά του υποναυάρχου αρχηγού ελήφθησαν αι ακόλουθοι λεπτομέρειαι της καταλήψεως των νήσων Θάσου, Στράτη Αγίου Ευστρατίου), Ίμβρου και Σαμοθράκης.... Σήμερον την πρωΐαν άπας ο στόλος κατέπλευσεν εις Σαμοθράκην και αποβιβάσας άγημα υπό του σημαιοφόρου Παναγιώτου κατέλαβον ταύτην. Ο στόλος περιπολεί διαρκώς περί τα Δαρδανέλλια αναμένων ματαίως την έξοδον του εχθρού.Ο αρχηγός του στόλου υποναύαρχος Π. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ»

Επίσης, το φύλο της 20ης Οκτωβρίου της εφημερίδος «Σκρίπ», δημοσιεύει τη σχετική είδηση: «Ο ΣΤΟΛΟΣ ΜΑΣ ΚΑΤΕΛΑΒΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑΣ ΝΗΣΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΤΛ/ΜΑ Παρά του υποναυάρχου αρχηγού ελήφθησαν αι ακόλουθοι λεπτομέρειαι της καταλήψεως των νήσων Θάσου, Ίμβρου, Αγίου Ευστρατίου ή Αλονήσου, και Σαμοθράκης..... »

Με την Συνθήκη της Λωζάννης (1923- Άρθρο 12) η οποία αποτέλεσε την τελευταία πράξη της προσπάθειας των Ελλήνων για απελευθέρωση των υπόδουλων συμπατριωτών τους, κατοχυρώνεται η νέα κατάσταση στο βορειοανατολικό Αιγαίο: