Δημιουργική και παραγωγική μνήμη, διεθνοποίηση και αναγνώριση

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση που οργάνωσε ο Δήμος Παρανεστίου Δράμας.

Δημιουργική και παραγωγική μνήμη, διεθνοποίηση και αναγνώριση

Θ. Μαλκίδης

1. Από τους υπονομευτές στους αρνητές

Την 9η Δεκεμβρίου του 2010, βρέθηκα μετά από πρόσκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας της Αρμενίας στην πρωτεύουσα της χώρας Ερεβάν για να μιλήσω στο Διεθνές Συνέδριο για τη Σύμβαση του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας. Η Δημοκρατία της Αρμενίας με όλους τους θεσμούς της πραγματοποιεί Συνέδρια και εκδηλώσεις για τη Γενοκτονία. Η Ελλάδα όχι!

Εκεί στο Συνέδριο, στο εθνικό μνημείο της Γενοκτονίας- οι Αρμένιοι έχουν, οι Έλληνες όχι παρότι προβλέπεται στο νομοσχέδιο για την 19η Μαΐου- ζήτησα από την Αρμενία, όπως έχω το δικαίωμα ως Έλληνας πολίτης και το καθήκον ως απόγονος διασωθέντων του Ελληνικού Ολοκαυτώματος, να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία. Γνώριζα τους λόγους βεβαίως για τη μη αναγνώριση, αλλά ήθελα να το επιβεβαιώσω από επίσημα Αρμενικά χείλη. Έτσι άκουσα ότι η Ελλάδα αντιδρούσε και πίεζε την Αρμενία να μην αναγνωρίσει τη Γενοκτονία! Ευτυχώς που αυτό το εμπόδιο παρακάμφθηκε και το Μάρτιο του 2015 ήρθε η αναγνώριση από το Αρμενικό Κοινοβούλιο, με πρωτοβουλία του Ε. Σαρμανάζοφ.

Η πράξη αυτή της Ελλάδας, ήταν συνέχεια της υπονόμευσης που χαρακτήρισε και χαρακτηρίζει το κράτος αυτό σε ό,τι έχει σχέση με τη Γενοκτονία. Το ένιωσα και αλλού, στη Στοκχόλμη το 2009, όταν οι “διπλωματικοί” της Ελλάδας “παρακολουθούσαν” την ημερίδα Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων, στη Λευκωσία το 2010 στο Συνέδριο για τους Έλληνες, στην Νέα Υόρκη τον Απρίλιο του 2016 και στο Τορόντο το Νοέμβριο του 2016.

Η υπονόμευση δηλαδή της αναγνώρισης και της διεθνοποίησης της Γενοκτονίας ως καθημερινή πράξη και όχι ως εξαίρεση.

Από την πρόταση του Ελ. Βενιζέλου για Νόμπελ Ειρήνης στον Κεμάλ (!) και την παραχώρηση από τον Μεταξά μίας οικίας ως σπίτι του Κεμάλ, μέχρι την κατάθεση στεφάνου στον Κεμάλ από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1959 και τις ενέργειες της χούντας για την εξαφάνιση της μνήμης. Από την κατάθεση στεφάνου στον Χίτλερ των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Θράκης από τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Κώστα Καραμανλή μέχρι την άρνηση του Φίλη.

Και δίπλα στους υπονομευτές είχαμε και έχουμε τα εξαπτέρυγα και τα παπαγαλάκια, που προσκολλημένα στα κατά καιρούς καθεστώτα ή σιωπούσαν ή φλυαρούσαν και συνεχίζουν να πράττουν το ίδιο, στα άρθρα που δημοσιεύουν με ή χωρίς όνομα.

2. Από τον Λέμκιν στη διεθνοποίηση και την αναγνώριση

O Λέμκιν το 1945 για να αναδείξει το ζήτημα της Γενοκτονίας που οδήγησε και στην υιοθέτηση από τον ΟΗΕ της σχετικής σύμβασης χρησιμοποίησε την όμορφη ελληνική λέξη Γένος, για να υποδηλώσει την ευρύτητα του εγκλήματος και ανέφερε τους μαζικούς διωγμούς Ελλήνων και Αρμενίων για να στοιχειοθετήσει τον νέο όρο. Το ίδιο έγινε στο πέρασμα των χρόνων από επιστήμονες, ερευνητές και πολιτικούς, που τεκμηρίωσαν το μεθοδευμένο σχέδιο Νεότουρκων και Κεμαλικών εναντίον των Ελλήνων και Αρμενίων (και Ασσυρίων) και ανέδειξαν το ζήτημα διεθνώς, αναγνωρίζοντας τη Γενοκτονία των λαών αυτών.Μία Γενοκτονία που συνεχίζεται μέχρι σήμερα στην Κύπρο, στο Κουρδιστάν, στον Πόντο.

Στον αγώνα όμως, στον ιερό, στον σπουδαίο και τον μεγάλο, έχουμε μαζί μας τους τίμιους συναγωνιστές από το εσωτερικό και τους συναθλητές από το εξωτερικό, ακόμη και στην Τουρκία. Σ΄αυτούς θέλω να αφιερώσω την ομιλία μου απόψε εδώ στο Δήμο Παρανεστίου, ο οποίος αποδεικνύει πως μπορεί να λειτουργεί και σ΄αυτά τα ιερά ζητήματα ο Δήμος, δηλαδή ο Λαός. Με ευθύνη, σοβαρότητα, ειλικρίνεια, με σχεδιασμένο λόγο, έργο και πράξη.

Τα πρακτικά του Συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στην Άγκυρα για το ζήτημα της Γενοκτονίας

Θ. Μαλκίδης 

Τα πρακτικά του Συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε  στην Άγκυρα για το ζήτημα της  Γενοκτονίας 

Το Συνέδριο για τη Γενοκτονία των προγόνων μας, η συζήτηση για την εκδίωξη των δικών μας ανθρώπων, η ημερίδα που έγινε από την  «Πρωτοβουλία για την Ελευθερία Σκέψης της Άγκυρας» (Ankara Düşünceye Özgürlük Girişimi) και την  εφημερίδα «Newroz» , στην πρωτεύουσα της Τουρκίας την Άγκυρα τον περασμένο  Απρίλιο, ήταν  ένα ιστορικό γεγονός. Αποτέλεσε  μία τεράστια  συμβολή  στο  μεγάλο και ειλικρινή διάλογο που έχουμε εδώ και χρόνια με   έντιμες, δημοκρατικές και αγωνιστικές προσωπικότητες στη γειτονική χώρα. 

Είναι αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας που έχει συνέπεια, ανιδιοτέλεια, σοβαρότητα, ειλικρίνεια, δεν διαπραγματεύεται ούτε αποσιωπά την αλήθεια, δεν καταναλώνει ούτε ευτελίζει το ζήτημα και συνεργάζεται μεταξύ των άλλων και με  δημοκράτες Τούρκους που γνωρίζουν την πραγματικότητα. 

Συνομιλήσαμε όλα αυτά τα χρόνια με ανθρώπους όπως ο Τανέρ Ακσάμ, ο Ραγκίπ Ζαράκολου, ο Σαίτ Τσετίνογλου, συνεργαστήκαμε σε διεθνή συνέδρια και συναντήσεις, από το Γερεβάν, την Καβάλα, την Κατερίνη και την Αθήνα, μέχρι το Σικάγο, την Νέα Υόρκη και τη Στοκχόλμη, έγραψαν για εμάς και γράψαμε μαζί και κάναμε άλλα τόσα για την υπόθεση της Γενοκτονίας. Μεταξύ των άλλων, η εισαγωγή στο βιβλίο μου για τη Γενοκτονία είναι του καθηγητή Τανέρ Ακσάμ, ενώ με τους Τσετίνογλου  και Ζαράκολου γράψαμε το βιβλίο για τη Γενοκτονία στην ελληνική και αγγλική γλώσσα. 

Το Συνέδριο στην Άγκυρα ήρθε ως  αποτέλεσμα όλων των παραπάνω. Κάποτε έρχεται η ώρα και η ιστορική στιγμή που πρέπει να μιλήσεις για το έγκλημα  στον τόπο του εγκλήματος, να  αναφερθείς στο Ολοκαύτωμα των προγόνων σου στην πρωτεύουσα των πρωτεργατών υλοποίησής του,  έρχεται ο χρόνος για να αποδεχθούν οι αρνητές και προπαγανδιστές απόγονοι των Νεότουρκων και Κεμαλικών Ναζί τη Γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων.  

Η ουσία είναι ότι σε συνδυασμό και με τις άλλες εξελίξεις στην Τουρκία, το συνέδριο και τα πρακτικά που παρουσιάζονται στην Άγκυρα το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου, αποτελούν έναν ιστορικό σταθμό στο ζήτημα αναγνώρισης της Γενοκτονίας. Συνέπεια του αγώνα μας για την ανάδειξη του ιερού  θέματος του Ελληνικού Ολοκαυτώματος  τα επόμενα χρόνια θα ζήσουμε, συν Θεώ, σπουδαίες και μεγάλες νίκες!

Η παγκόσμια ημέρα του ΟΗΕ για τη Γενοκτονία και η Γενοκτονία των Ελλήνων

Η 9η Δεκεμβρίου ως παγκόσμια ημέρα του ΟΗΕ για τη  Γενοκτονία και η Γενοκτονία των Ελλήνων 

Ο Δήμος Παρανεστίου Δράμας σας προσκαλεί στην εκδήλωση με αφορμή την  παγκόσμια ημέρα  διακήρυξης της Σύμβασης του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την Καταστολή του εγκλήματος της  Γενοκτονίας .

Η  εκδήλωση στην οποία θα μιλήσει ο Θεοφάνης Μαλκίδης,   θα γίνει την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016 και ώρα 6:00 μμ στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του οικισμού  Νικηφόρου  Δράμας.

Η «Λύση» ως ολοκληρωτικός εκτουρκισμός της Κύπρου

Θ. Μαλκίδης 

Ο Κυπριακός Ελληνισμός στο παρόν και στο μέλλον ή η αντίσταση στον εκτουρκισμό της Κύπρου.

 

1. Η προπαγάνδα και οι εκβιασμοί

Οι εξελίξεις τα τελευταία χρόνια για τον Κυπριακό και γενικότερα Ελληνισμό, ανέδειξαν πολλά και σημαντικά ζητήματα για το χειρισμό των εθνικών μας θεμάτων και ειδικότερα για την Κύπρο. Ωστόσο αξίζει κανείς να μείνει στη «σχολή σκέψης» που μονοπωλεί τα μέσα ενημέρωσης στην Αθήνα και τη Λευκωσία, θέλοντας να επιβάλλει τη γνωστή κατά τα άλλα άποψή της. «Σχολή σκέψης» που διαπερνά όλους τους λεγόμενους πολιτικούς χώρους. Εκπρόσωποι της αποδοχής ενός  νέου σχεδίου "Λύσης" τύπου  Ανάν, που προπαγανδίζουν την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την νομιμοποίηση της κατοχής και της εισβολής και την μελλοντική τουρκική επέμβαση και στην ελεύθερη σήμερα Κύπρο.

Όλοι αυτοί περιφέρουν τη (εξαρτημένη) γνώμη τους στην κρατική και ιδιωτική τηλεόραση και ραδιοσταθμούς, εφημερίδες και διαδίκτυο και προπαγανδίζουν τη «λύση».  

Οι  Γκέμπελς, οι επαγγελματίες της προπαγάνδας "αγωνιούν" για το μέλλον της Κύπρου, όταν ταυτόχρονα σε παρεμβάσεις τους υπονομεύουν την επανένωση της Κύπρου, υποστηρίζοντας ένα σχέδιο «λύσης» που αν μη τι άλλο είναι μία αμερικανοβρετανική και τουρκική συμπαιγνία, ενάντια στη δημοκρατία, την ελευθερία, τις ανθρώπινες αξίες και αρχές και ¨κυρίως στην ελληνική παρουσία στην Κύπρο.

Προπαγανδίζουν πως μία νέα αρνητική απάντηση στο σχέδιο «λύσης» θα φέρει την τυπική αναγνώριση του ψευδοκράτους από τη διεθνή κοινότητα, την καταστροφή, την διχοτόμηση, φοβίζουν το λαό λέγοντάς του να αποφασίσει «εάν είναι έτοιμος να πληρώσει το τίμημα » και να χάσει μια για πάντα τα κατεχόμενα», όταν όλοι γνωρίζουμε, ποιοι ώθησαν τους επίορκους και τους φασίστες Τούρκους εισβολείς στη διαίρεση της Κύπρου.

Μιλούν για την καλή πρόθεση της Τουρκίας στην απόδοση των όποιων ελάχιστων κερδίζουν οι Έλληνες με τις προτάσεις για τη «λύση», πρόθεση η οποία έχει αποδειχθεί ιστορικά πως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. 

Προβάλλονται δικαιολογίες, όπως περί πολιτικής κατευνασμού της Τουρκίας, ανάδειξης του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της, ο «εκδημοκρατισμός» της», ζητήματα που ως δια μαγείας θα προωθηθούν με την αποδοχή της «λύσης». Επιχειρήματα που πλέον έχουν γίνει βαρετά αφού επαναλαμβάνονται μονότονα εδώ και καιρό, χωρίς να έχει γίνει απολύτως τίποτα. 

Προπαγανδίζουν το προϊόν του πιο αισχρού ιμπεριαλισμού και αποικιοκρατίας, του ρατσισμού και του φασισμού  ως «Σχέδιο Λύσης», που εδραιώνει τα τετελεσμένα της φασιστικής εισβολής και κατοχής, διαιωνίζει το ζήτημα των αγνοουμένων και των εποίκων, αρνείται την επιστροφή προσφύγων και περιουσιών και ουσιαστικά εγκαθιστά την ες αεί τουρκική παρέμβαση στην Κύπρο. Γιατί η «λύση» που θα βασίζεται στη «λύση» τύπου Ανάν εισάγει την Τουρκία στην Ευρώπη, δηλαδή αναπαράγει και στηρίζει το ρατσισμό, τη διαιώνιση της αδικίας, το διαχωρισμό των ανθρώπων, την πολιτική και στρατιωτική ομήρεια, και όχι τις πανανθρώπινες αρχές και αξίες της δημοκρατίας, της πολιτικής και της ελευθερίας, όπως το Σχέδιο Ανάν, ανέφερε.

2. Ο Ελληνισμός της  Κύπρου και το ιστορικό χρέος

Την ίδια στιγμή που γίνεται εκ νέου προπαγάνδα για μία νέα «λύση», η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνισμού της Κύπρου υποστηρίζει ότι επιθυμεί λύση, αλλά που να ανταποκρίνεται στο κράτος δικαίου, τις αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων και οργανισμών, να εναρμονίζεται με το κοινοτικό κεκτημένο, να είναι βιώσιμη και το νέο κράτος, να είναι λειτουργικό. Άλλωστε ούτε το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» ούτε κάποιο νέο, δεν προέβλεπε  και δεν προβλέπει μηχανισμό βιωσιμότητας της λύσης, είναι ευάλωτο και δυσλειτουργικό και η συμβίωση των συνιστώντων κρατών, θα είναι το αποτέλεσμα συνεχών τουρκικών, βρετανικών και αμερικανικών εκβιασμών και απειλών, πως εάν δεν γίνουν δεκτά τα αιτήματα που θα υπάρχουν, θα προκληθεί κρίση,. Κάτι που σημαίνει υποχώρηση από την πλευρά των Ελληνοκυπρίων, για ν’ αποφευχθεί η κρίση, ρητορικά «για να μην χαθεί ό,τι διαθέτουν».

Το ιστορικό χρέος που αναλαμβάνουν και πάλι οι συμπατριώτες μας Έλληνες της Κύπρου οφείλει να το κατανοήσει κάθε πατριώτης και δημοκράτης, συμβάλλοντας στην ενδυνάμωση του φρονήματος και της αντίστασης στον ιμπεριαλισμό και το φασισμό. Συμπαράσταση που την έχει ανάγκη ο Έλληνας της Κύπρου, ακόμη περισσότερο τώρα που το θράσος, ο εκβιασμός, ο εκφοβισμός και η ωμότητα των  συμφερόντων που μεθοδεύουν τη νέα «λύση» είναι εξωφρενικά.

 

Παρόντες και απόντες.....

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση που οργάνωσε το Ελληνοκαναδικό κογκρέσο και η Αδελφότητα Ποντίων Τορόντο "Παναγία Σουμελά" στην Παμμακεδονική Ένωση Οντάριο. 

Θ. Μαλκίδης 

Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών

Παρόντες και απόντες......

Τούτες τις ημέρες συμπληρώνονται εννέα χρόνια από το ιστορικής σημασίας, όπως αποδείχτηκε, ψήφισμα που περάσαμε στη Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, η οποία αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων ( Αρμενίων και Ασσυρίων).  

Η  Thea Halo, ο Adam Jones και πολλοί άλλοι ήμασταν παρόντες το Δεκέμβριο του 2007 συνεχίζοντας τον κύκλο διεθνοποίησης και αναγνώρισης.  Και θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι στο ψήφισμα αυτό και στην τεκμηρίωσή του στηρίχτηκε η αναγνώριση από τη Βουλή της Σουηδίας και της Αρμενίας καθώς και  από τα Ομοσπονδιακά κοινοβούλια της Νέας Νότιας Ουαλίας και της Νότιας Αυστραλίας. Και βεβαίως θα στηριχτούν και άλλες αναγνωρίσεις που προς απογοήτευση του Τουρκικού φασισμού και της Ελλαδικής υπονόμευσης και άρνησης, θα έρθουν σύντομα.

Πέρα από τη γνωστή στάση της Τουρκίας, του πλέον φασιστικού κράτους στον πλανήτη, δυστυχώς η Ελλάδα  απουσίαζε από τον αγώνα αυτό και συνεχίζει να απουσιάζει, ενώ  παράλληλα τον υπονομεύει, χρησιμοποιώντας  θλιβερά υποκείμενα που παριστάνουν τους ιστορικούς, τους καθηγητές, τους πολιτικούς, απόντες ως συνήθως από τα μεγάλα και τα σπουδαία.Ο ρόλος τους πάντα στο σκοτάδι για να κατηγορούν, να συκοφαντούν, να δυσφημούν, να λασπολογούν.   

Η επέτειος του ψηφίσματος της αναγνώρισης της Γενοκτονίας από την Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, συμπίπτει με τη χρησιμοποίηση της απόφασης αυτής στην αναγνώριση της Γενοκτονίας από το Δήμο της Οττάβα και του Τορόντο του Καναδά. Είναι μία μεγάλη επιτυχία που πέτυχαν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες του Καναδά, οι οποίοι είναι και αυτοί παρόντες στο ιερό αυτό αγώνα.

Η ιστορία, όπως γνωρίζουμε, γράφτηκε και γράφεται από τους παρόντες. Και παρότι οι απόντες  προσπάθησαν και προσπαθούν να τον υπονομεύσουν και όταν δεν το κατορθώνουν προσπαθούν να τον οικειοποιηθούν, η αλήθεια δεν μπορεί να αλλοιωθεί.

Ο αγώνας συνεχίζεται με τους παρόντες, για τους απόντες  έρχεται  η Νέμεσις!