Το κατ΄ εξακολούθηση Ναζιστικό Ολοκαύτωμα στο Μεσόβουνο Εορδαίας: Όταν δεν τιμωρείται ο Κεμαλισμός εμφανίζεται ως Ναζισμός.

Θ. Μαλκίδης

Το Ολοκαύτωμα στο Μεσόβουνο Εορδαίας: Κεμαλισμός- Ναζισμός 

Είναι πάρα πολλές οι πόλεις και τα χωριά της πατρίδας μας όπου έγιναν Ολοκαυτώματα από τους Ναζί κατακτητές και τους Έλληνες συνεργάτες τους. Ανάμεσα στους μαρτυρικούς τόπους βρίσκονται αυτοί που κάτοικοί τους έγιναν δύο και τρεις φορές θύματα του φασισμού και των διαστροφικών εγκλημάτων του.  Μία φορά από το δάσκαλο Κεμάλ στη Μικρά Ασία, στον Πόντο, στη Θράκη και μία φορά από το μαθητή Χίτλερ στον ελλαδικό χώρο, όπως ήταν το Μεσόβουνο Εορδαίας.  Εκεί όπου κατέφυγαν οι διασωθέντες  της Γενοκτονίας από τον Κεμάλ και τους Νεότουρκους, όταν οι δυνάμεις τους εισήλθαν στον Πόντο. 

Στις 23 Οκτωβρίου του 1941 οι Ναζιστικές και οι συνεργάτες τους μπαίνουν στο Μεσόβουνο και το χωριό περικυκλώνεται. Συγκεντρώνονται όλοι  οι  κάτοικοι, χωρίζονται οι  άντρες ηλικίας 16 έως 69 χρόνων και δίνεται στα γυναικόπαιδα δίωρη διορία να συγκεντρώσουν «όσα κινητά πράγματα μπορούν». Ενώ αυτές μεταφέρονται στο γειτονικό χωριό Κομνηνά, όλοι οι συλληφθέντες άνδρες εκτελούνται «ομαδικώς και δι' αυτομάτων όπλων». Η αναφορά του νομάρχη Κοζάνης αναφέρεται σε 135 άτομα, της γερμανικής διοίκησης για 142, ενώ άλλες πηγές ανεβάζουν τους εκτελεσμένους σε 165.

Η τραγωδία έκλεισε με την καταστροφή του χωριού «δι' εμπρηστικών βομβών, εκτός πέντε οικιών και της εκκλησίας», ενώ τα περίπου 900 γυναικόπαιδα που επέζησαν, μεταφέρθηκαν στην Πτολεμαΐδα και διασκορπίστηκαν, «κατόπιν διαταγών των Γερμανικών Αρχών», στα χωριά του νομού, αλλά και στους νομούς Ημαθίας και Φλωρίνης προς  παραδειγματισμό.....

Tο Μεσόβουνο δέχεται μία ακόμη φορά τη βία των κατακτητών και των συνεργατών τους. Στις 22 Απριλίου 1944, τμήματά τους περικυκλώνουν το χωριό, «φονεύοντα πάντα κάτοικον όστις επεχείρει έστω και εκ φόβου να διαφύγη, αδιακρίτως φύλου και ηλικίας....Κατεστράφη παν ό,τι είχεν υπολειφθή εκ της κατά το έτος 1941 καταστροφής και παν ό,τι ανοικοδομήθη έκτοτε, καταστραφέντων εξ ολοκλήρου και δι' εμπρησμού όλων των οικιών, δημευθέντων των ζώων και χωρικών και φονευθέντων πολλών εκ των κατοίκων, οίτινες προσεπάθησαν να σωθώσι διά της φυγής. Περί τα 100 άτομα μεταφέρθησαν και ενεκλείσθησαν εις το Στρατόπεδον Συγκεντρώσεως Πτολεμαΐδος».

Μία ακόμη Τραγωδία που δημιούργησε ο μαθητής Χίτλερ, ακολουθώντας το δάσκαλο Κεμάλ, για την οποία μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει  Κάθαρση.... 

Προβολή του ντοκιμαντέρ για τη Γενοκτονία «Πόντος, οι Μεγάλες Ώρες»

Προβολή του ντοκιμαντέρ για τη Γενοκτονία «Πόντος, οι Μεγάλες Ώρες»


Το LIVEMEDIA σας προσκαλεί στην προβολή του  ντοκιμαντέρ παραγωγής του, «Πόντος οι Μεγάλες Ώρες», στις 10 Μαΐου 2017 και ώρα 8:00 μμ, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.

Η προβολή του ντοκιμαντέρ είναι μια πρωτοβουλία του LIVEMEDIA που και αφιερώνεται στη μνήμη της Μυροφόρας Σάρρα Παρχαρίδου. Το ντοκιμαντέρ «Πόντος, οι Μεγάλες Ώρες» αναφέρεται στα τραγικά γεγονότα που προηγήθηκαν και οδήγησαν στη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.  Ακούγονται συγκινητικές μαρτυρίες από συγγενείς επιζώντων της γενοκτονίας, οι οποίοι αφηγούνται το πως κρύβονταν στα βουνά προσπαθώντας να αποφύγουν τη σφαγή. 

Ακαδημαϊκοί μιλούν για τη σημασία της περιόδου και το πώς αντέδρασαν οι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες, αποκαλύπτοντας άγνωστα ιστορικά στοιχεία. Στο ντοκιμαντέρ,  μιλούν με σειρά εμφάνισης:  
Ιάκωβος Μιχαηλίδης, Κωνσταντίνος Φωτιάδης, Δημήτρης Καραμήτσος, Θεοφάνης Μαλκίδης, Θεοδόσης Κυριακίδης, Γιώργος Παρχαρίδης, Μητροπολίτης Λαγκαδά κ.Ιωάννης Τασσιάς, Γιάννης Αποστολίδης, Ουρανία Καλογερίδου.


Η είσοδος είναι δωρεάν και το κόστος καλύπτεται εξολοκλήρου από το LIVEMEDIA, ενώ θα προβληθεί ζωντανά και διαδικτυακώς από το www.livemedia.gr  
 Απαραίτητη προϋπόθεση για την είσοδο είναι η ηλεκτρονική εγγραφή στο www.livemedia.gr/pontosmegaro.

Το ντοκιμαντέρ τόσο στην έκδοση στην ελληνική γλώσσα όσο και αυτή με τους υπότιτλους στην αγγλική γλώσσα, είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟ στο διαδίκτυο και μπορεί να προβληθεί από  σχολεία, συλλόγους, κ.ά. 

Documentary: "Pontus- Genocide: The Holy Hours" 

"Livemedia" features the countdown to the Pontus Genocide. All important events and historical developments that took place prior to the Genocide. 
In the Documentary testimonials are heard from relatives of the survivors of the genocide who narrate the memories of their parents and grandparents about the war and how they were hiding in the mountains trying to avoid being slaughtered by the Turks. Academics Ι. Michailidis, C. Fotiadis, D. Karamitsos, T. Malkidis, T. Kyriakidis,  G. Parcharidis, Bishop of Langada Ioannis, I. Apostolidis, Ο. Kalogeridou, talk about the significance of the period revealing to the public unknown historical data.

The Documentary with English subtitles 

Τέσσερις ακόμη αγνοούμενοι της εισβολής της φασιστικής Τουρκίας το 1974 στην Κύπρο, κηδεύονται....

Θ. Μαλκίδης 

Κηδεύονται τέσσερις ακόμη αγνοούμενοι της εισβολής της φασιστικής Τουρκίας στην Κύπρο το 1974.... 


Η κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου Λουκά Ταντίρη 18 ετών το 1974,  θα τελεστεί την Κυριακή, 23 Απριλίου στις 11 π.μ. στον Άγιο Ελευθέριο στα Λατσιά.

Ο Λουκάς Ταντίρης του 281 Τάγματος Πεζικού πολέμησε  τους Τούρκους εισβολείς, στις μάχες Κοντεμένου, Καραβά, Λαπήθου και Αγίου Ερμολάου και από το Δεκαπενταύγουστο του 1974  ήταν αγνοούμενος. Τα οστά του βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο Μάσσαρι της Μόρφου, μαζί με άλλους πέντε συμπολεμιστές τους και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA.
Αντί στεφάνων να γίνονται εισφορές στον Σύνδεσμο «Ένα Όνειρο, Μία Ευχή».

Η κηδεία του Σωτήριου Προκοπίου 21 ετών,  από την Κυπερούντα που ανήκε στο 281 Τάγμα Πεζικού , η τύχη του οποίου αγνοείτο από τις 14 Αυγούστου 1974 και τα οστά του οποίου ανευρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο Μάσαρι Μόρφου και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA, θα γίνει την Κυριακή 23 Απριλίου 2017 και ώρα 10.30 π.μ. από τον Ιερό Ναό Αγίου Αρσενίου στην Κυπερούντα 

Αντί στεφάνων παράκληση όπως γίνονται εισφορές για το Μνημείο Ηρώων Κυπερούντας

Η κηδεία του Βασίλη Κκόλια από τον Μαραθόβουνο, που έπεσε ηρωικώς μαχόμενος τον Αύγουστο του 1974, τα λείψανα του οποίου βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στην περιοχή Μιας Μηλιάς θα γίνει  την Κυριακή 23/4/2017, στις 2:00 μ.μ. από τον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου στο Μαρώνι Λάρνακας 

Αντί στεφάνων να γίνονται εισφορές για ανέγερση προτομής.

Το Σάββατο 22 Απριλίου στις   11: 00 πμ από τον ιερό ναό της Αγίας Βαρβάρας στο Καιμακλί κηδεύεται ο Αντώνης Παπαιωάννου Λοχίας του 286 Τ.Π, ο οποίος έπεσε μαχόμενος την 15η Αυγούστου 1974.  Η ταφή θα γίνει στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας. 

Εκτός των τεσσάρων προαναφερθέντων εξόδιων ακολουθιών που θα γίνουν την Κυριακή, έχουν προηγηθεί και θα ακολουθήσουν και άλλες κηδείες αγνοουμένων του 1974, που αποτελούν τη «ζώσα» συνιστώσα της Κυπριακής τραγωδίας, θα πρέπει να αναφέρουμε και την πρόσφατη ταυτοποίηση του  19 χρονου στρατιώτη της ΕΛΔΥΚ Μανούσου Τριανταφυλλίδη.

Ο Μ. Τριανταφυλλίδης ο οποίος  αγνοούνταν από την 16η Αυγούστου 1974 θα μεταφερθεί στην Αθήνα στις 
23 Μαΐου για να γίνει η κηδεία και η  ταφή του στο Μνημείο Ηρώων των Ποταμιών του Δήμου Χερσονήσου Κρήτης, από όπου καταγόταν.

Το έγκλημα με τους αγνοούμενους το ξεκίνησε το ίδιο φασιστικό καθεστώς με τη Γενοκτονία στον Πόντο, στην Ιωνία, στη Θράκη, στην Καππαδοκία, το οποίο  επειδή δεν τιμωρήθηκε επαναλήφθηκε το 1974. 
Επιπλέον αντιγράφτηκε από αντίστοιχα  καθεστώτα όπως το Ναζιστικό του Χίτλερ, το Φασιστικό του Μουσολίνι και του Βιντέλα στην Αργεντινή  και εξελίχτηκε από τους επίγονους του Κεμάλ, τον Ερντογάν και το κράτος των Γκρίζων Λύκων και των μαφιόζων, στη σημερινή Τουρκία και το Κουρδιστάν. Οι περισσότεροι  γνωρίζουν τις ανακοινώσεις του Ερυθρού Σταυρού για τους αγνοούμενους και τις διαδηλώσεις των συγγενών τους από την Λευκωσία  μέχρι την πλατεία Μαίου  στο Μπουένος Άιρες και τους δρόμους της Κωσταντινούπολης και του Ντιγιαρμπακίρ. 

Οι αγνοούμενοι της Κερύνειας, της Αμμοχώστου και της Μόρφου, είναι η συνέχεια των αγνοουμένων της Τραπεζούντας, της Σμύρνης, της Αδριανούπολης. Το ίδιο καθεστώς αφού δεν τιμωρήθηκε το 1922 επανέλαβε τα εγκλήματά του το 1974 τα επαναλαμβάνει και σήμερα. Όμως είναι βέβαιο ότι η τραγωδία θα έχει κάθαρση και Ύβρις  Νέμεσις. 

Θράκες νεομάρτυρες: Από τον Κύριλλο Στ΄ μέχρι τους πέντε Νεομάρτυρες τους εξ΄ Σαμοθράκης

Θ. Μαλκίδης 

Ο Κύριλλος Στ και οι πέντε Νεομάρτυρες οι εξ Σαμοθράκης και η μνήμη τους την Κυριακή του Θωμά



Είναι γεγονός ότι η συμβολή της Θράκης στην Εθνική Παλιγγενεσία αποτελεί ένα ακόμη μέρος της αποσιωπημένης ελληνικής ιστορίας. Μάλιστα η Θράκη έχει και αυτή ολοκαυτώματα και εξόδους, μαζικές δολοφονίες ηγετών και άπειρους νεομάρτυρες. 

Ο Κύριλλος ΣΤ΄ (κατά κόσμον Κωνσταντίνος Σερπεντζόγλου, 1769 ή 1775 - 22 Απριλίου 1821), Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μεταξύ των ετών 1813 και 1818, γεννήθηκε στην Αδριανούπολη από φτωχούς γονείς που κατάγονταν από την Καισάρεια. 
Το Σεπτέμβριο του 1803 εξελέγη Μητροπολίτης Ικονίου, το 1810 μετατέθηκε στη Μητρόπολη Αδριανουπόλεως και στις 4 Μαρτίου 1813, μετά την παραίτηση του Πατριάρχη Ιερεμία Δ΄, εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης, θέση στην οποία έμεινε την 13η Δεκεμβρίου 1818 όταν ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β΄ τον ανάγκασε να παραιτηθεί.

Μετά την παραίτησή του αποσύρθηκε στην Αδριανούπολη, ενώ όταν ξέσπασε η Επανάσταση του 1821, το όνομά του συμπεριελήφθη στο διάταγμα του Σουλτάνου με το οποίο δινόταν η εντολή να εκτελεστούν περί τους 30 ιερωμένους και προύχοντες της Αδριανούπολης. 

Την 20 Απριλίου οι γενίτσαροι συνέλαβαν τον Κύριλλο τον οποίο μαζί με άλλους Έλληνες κρέμασαν από τα  κάγκελα ενός παραθύρου του κτιρίου της Μητρόπολης. Τα σώματα έμειναν κρεμασμένα τρεις ημέρες και κατόπιν ρίχτηκαν στον Έβρο που τότε είχε πλημμυρίσει.....Η Μνήμη του τιμάται την Κυριακή του Θωμά. 

Στο νησί της Σαμοθράκης, η κήρυξη της επανάστασης το Σεπτέμβριο του 1821 από τα τοπικά μυημένα μέλη στη Φιλική Εταιρεία, ακολούθησε ο γενικός ξεσηκωμός των Ελλήνων, παρά το γεγονός της εγγύτητας προς την πρωτεύουσα του οθωμανικού κράτους. Ως απάντηση  ο Σουλτάνος έστειλε  δύο χιλιάδες στρατιώτες. Η καταστροφή του νησιού ήταν ολοκληρωτική, από τις χιλιάδες των νεκρών, μέχρι τις λεηλασίες των οικιών και των εκκλησιών ενώ όσοι σώθηκαν πουλήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη σαν σκλάβοι. 

Εφτακόσιοι από τους κατοίκους που είχαν καταφύγει στα βουνά, οι Οθωμανοί, τους έφεραν πίσω με δόλο δίνοντάς τους την εντύπωση ότι θα τους δώσουν χάρη. Όμως στην τοποθεσία «Εφκάς» στο κάστρο της πρωτεύουσας (της Χώρας), τους δολοφόνησαν σχεδόν όλους. Από τη μαζική αυτή δολοφονία, επέζησαν σύμφωνα με μαρτυρίες ξένων περιηγητών και του Σαμοθρακίτη ιερέα Γ. Μανωλάκη από 25 έως 30 οικογένειες, οι οποίες ζούσαν τα επόμενα χρόνια σε άθλια κατάσταση. Σημαντική μαρτυρία για το ολοκαύτωμα αποτελεί το έργο του Ί. Δραγούμη «Σαμοθράκη», ο οποίος δε διέσωσε μόνο ένα μέρος του συμβάντος, αλλά και την αναφορά στο τρυπημένο Ευαγγέλιο της εκκλησίας της Παναγίας στη Χώρα, το οποίο φυλάσσεται στο Εθνολογικό Μουσείο. Την καταστροφή της Σαμοθράκης την απεικόνισε ο Γάλλος Αύγουστος Βινσόν (Αuguste Vinchon) ο οποίος ζωγράφισε ένα πίνακα με θέμα τη σφαγή της Σαμοθράκης, που βρίσκεται στο Λούβρο.

Σημαντική παράμετρος του ολοκαυτώματος αποτελεί και ο βίαιος εξισλαμισμός πολλών Σαμοθρακιτών, που κατέληξαν δούλοι. Πέντε από τους επιζώντες του ολοκαυτώματος της Σαμοθράκης, οι Μανουήλ Παλογούδας, Μιχαήλ ο Κύπριος, Θεόδωρος Δημητρίου, Γεώργιος Κουρούνης και Γεώργιος Καλακίκος, γύρισαν το 1835 στη Σαμοθράκη και επέστρεψαν στην αρχική τους θρησκεία.

Για το λόγο αυτό μεταφέρθηκαν στην Μάκρη της Αλεξανδρούπολης, όπου ήταν η τοπική διοίκηση.
 Όταν τους οδήγησαν μπροστά στον διοικητή τους ρώτησε για την καταγωγή τους και τη ζωή τους. Οι άγιοι με ήρεμο τρόπο του απάντησαν για την καταστροφή, την αποδοχή του Ισλάμ και την επιστροφή στο Χριστιανισμό.
Αφού βασανίστηκαν θανατώθηκαν στις 6 Απριλίου 1835, Δευτέρα του Θωμά. Ο Μιχαήλ ο Κύπριος κατατεμαχίστηκε από δήμιους, οι Γεώργιος Κορούνης και Θεόδωρος Δημητρίου απαγχονίστηκαν μετά από βασανιστήρια, και οι Μανουήλ Παλογούδας και Γεώργιος Καλακίκος ρίχτηκαν σε σανίδια με αιχμηρά σίδερα. O πρώτος πέθανε, ο δεύτερος όμως θανατώθηκε με όπλο. 

Η μνήμη τους τιμάται την Κυριακή του Θωμά και αποτελούν τους πέντε νεομάρτυρες του νησιού και όλης της Θράκης. Τα λείψανα των αγίων φυλάσσονται οποίων υπάρχουν στην εκκλησία της Παναγίας στη Χώρα και στις εικόνες στις εκκλησίες του νησιού, όπως και στην απέναντι Θρακική ακτή της Αλεξανδρούπολης, απεικονίζονται με τη νησιώτικη ενδυμασία αλλά και με φουστανέλες.

Είναι οι Άγιοι που συνδύασαν όπως άλλοι πολλοί νεομάρτυρες της Θράκης και όλου του Ελληνισμού  την πίστη στην Ορθοδοξία και τον αγώνα για Ελευθερία, τα βασικά στοιχεία της Επανάστασης και της τελικής της επιτυχίας.

Ο συναγωνιστής μας Tamer Çilingir σε ημερίδα για τη Γενοκτονία

Θ. Μαλκίδης

Ο συναγωνιστής μας Tamer Çilingir  σε ημερίδα για τη Γενοκτονία και στην εκδήλωση  των Ποντιακών Συλλόγων στη Στουτγκάρδη

O Tamer Çilingir θα είναι μαζί με τους Kadir Akin kai Yakup Nuhomo, ομιλητής στην εκδήλωση για τη Γενοκτονία των Αρμενίων, των Ασσυρίων, των Γιεζίντι και των Ελλήνων, που θα γίνει το Σάββατο 22 Απριλίου 2017 στη Ζυρίχη. 


Επιπλέον ο Tamer Çilingir θα μιλήσει μαζί με την ευρωβουλευτή Ελένη Θεοχάρους και τους Γερμανούς πολιτικούς Willi Halder ("Πράσινοι") Dietmar Neitan ("SPD" ) στην εκδήλωση των Ποντιακών συλλόγων της Βάδης- Βυτεμβέργης, η οποία θα γίνει στη Στουγκάρδη στις 20 Μαΐου. 


O Tamer Çilingir είναι ένας ακόμη συναθλητής, που  έχοντας διωχθεί από την  Τουρκία της βίας, της καταπίεσης και του ολοκληρωτισμού, πρωταγωνιστεί στον ιστορικό αγώνα για την αλήθεια, την ιστορία, την αποκατάσταση και την αναγνώριση του μαζικού εγκλήματος εναντίον των Ελλήνων και των άλλων λαών στην Τουρκία, για την αποκαθήλωση του Κεμαλικού Φασισμού, για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία. 

Το βιβλίο του Tamer Çilingir για την "Αλήθεια στον Πόντο και τι συνέβη μεταξύ των ετών 1914- 1923", από τις εκδόσεις του εξαιρετικού  (επίσης)  συναγωνιστή Ragip Zarakolou, αποτελεί μία σημαντική μαρτυρία για το τεράστιο  ζήτημα του Πόντου και της Γενοκτονίας. 

Στο βιβλίο αναλύεται η πολιτική των Νεότουρκων,
Νεότουρκοι οι οποίοι σχεδίασαν και υλοποίησαν  στο πλαίσιο του "εκκαθάρισης" της αυτοκρατορίας και των Κεμαλικών που συνέχισαν την ίδια τακτική. Με άλλα λόγια, ως συνέχεια των Νεοτούρκων ολοκλήρωσαν  τη  γενοκτονία  των Ασσυρίων, των Αρμενίων και των Ελλήνων. 

Ο Tamer Çilingir είναι ένας έντιμος αγωνιστής, ο οποίος μαζί με άλλους όπως o Yannis Vasilis Yaylalı, o Sait Çetinoğlu, συμβάλλουν με την προσπάθειά τους στην ανάδειξη της αλήθειας για το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ελλήνων και των άλλων λαών στην Τουρκία.

 Είναι αυτονόητο ότι η συμπαράστασή μας με κάθε τρόπο στον έντιμο και σπουδαίο ΑΓΩΝΑ του Tamer Çilingir και των άλλων συναθλητών μας, πρέπει να είναι καθολική και συνεχής. Προσθέτοντας πως  αν στην Ελλάδα εμείς παλεύουμε με  την άρνηση, την υπονόμευση και άλλα εμπόδια, στην Τουρκία κατανοούμε τι έχουν αυτοί να αντιμετωπίσουν.....

Η συμπόρευσή μου με τον Tamer Çilingir   αποτελεί ιδιαίτερη  στιγμή. Ο αγώνας για την κατάρρευση του Κεμαλικού φασισμού, του προδρόμου του Ναζισμού, η πορεία ελευθερίας, δημοκρατίας και αλήθειας συνεχίζεται. 

Διαβάστε τη  συγκλονιστική συνέντευξη του  Tamer Çilingir  στον Χρήστο Κωνσταντινίδη για «την Τουρκία που έχει οικοδομηθεί πάνω στο αίμα των Ελλήνων και για την  ανάγκη να επαναστατήσουμε για τις αδικίες της ιστορίας»

Απαίτηση να γίνουν τα αυτονόητα για τη Θράκη

Τα πρακτικά του Συνεδρίου για « τη Θράκη, τη Γλώσσα και την Εθνική Ενότητα» που πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή

Η Θράκη συνεχίζει να είναι  ανάμεσα στη Σκύλλα του Τουρκικού σωβινισμού και φασισμού και στη Χάρυβδη της Ελλαδικής αδιαφορίας. Το να γίνουν  τα αυτονόητα για την πιο  φτωχή περιφέρεια της πατρίδας μας, που συν τοις άλλοις έχει να αντιμετωπίσει και την αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας  από το Κεμαλικό καθεστώς Ερντογάν, του δασκάλου  των Ναζί, είναι ΑΠΑΙΤΗΣΗ. 


Tα πρακτικά του εξαιρετικής σημασίας Συνεδρίου για τη  « Θράκη, τη Γλώσσα και Εθνική Ενότητα», το οποίο είχε πραγματοποιηθεί στην  Κομοτηνή ( 28, 29, 30 Νοεμβρίου 2014), από το πολιτιστικό σωματείο «Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά» και ήταν υπό την αιγίδα του επιτίμου προέδρου του και τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια, συμπίπτει με την εκ νέου Τουρκική πρόκληση για την περιοχή .

Μεταξύ των ομιλητών των οποίων οι εισηγήσεις συμπεριλαμβάνονται στα πρακτικά ήταν ο Χρ. Γιανναράς, ο  
Δ. Σκαρβέλης, ο  Σ. Καργάκος,  Ε. Μικρογιαννάκης, ο 
Α. Κουνάδης, ο  Θ. Μαλκίδης, ο Κ. Καραΐσκος, ο Ν. Κόκκας, 
ο  Σ. Καραχότζα.

Η επιλογή της Θράκης για την πραγματοποίηση του Συνεδρίου είχε ως στόχο να σηματοδοτήσει αφ’ ενός την προσφορά της Θράκης στην Ελληνική γλώσσα και τον Ελληνικό πολιτισμό και αφ’ ετέρου να επισύρει την προσοχή της Πολιτείας στα προβλήματα που υπάρχουν εκεί στη διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας στη μειονοτική εκπαίδευση, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις μειονότητες των Πομάκων και των Ρομά. 

Με την ίδια ευκαιρία και σε συνδυασμό με τη γλώσσα, έγιναν επίσης εισηγήσεις για την κατάσταση της παιδείας και τη διδασκαλία των κλασικών γραμμάτων, όπως επίσης για την ιστορία, τον πολιτισμό και τη σημερινή κατάσταση στη Θράκη.

Η συζήτηση που είχε προκαλέσει το συνέδριο- θυμίζουμε τον εύστοχο χαιρετισμό του Μανώλη Γλέζου για τους Πομάκους και τους Ρομά και την καταπίεση των μουσουλμάνων από την τουρκική γλώσσα- ελπίζουμε να συνεχιστεί και με τα πρακτικά, όπου αποτελούν και ένα τεκμήριο για τους απόντες και για τους παρόντες. Απόδειξη για το τι γίνεται στη Θράκη (και βεβαίως και όχι μόνο) σε σχέση με τη γλώσσα και την πορεία της υπό επιτροπεία και  κατοχής Ελλάδας......


Η διαπίστωση για την οποία πρέπει να ληφθούν άμεσα πρωτοβουλίες, πολιτικές, οικονομικές, αναπτυξιακές, εκπαιδευτικές και κοινωνικές, είναι αποκλειστικά μία και μοναδική: Η Θράκη είναι ανάμεσα σε Συμπληγάδες:


Από την μία πλευρά δρα ανενόχλητα ένας ποικιλόμορφος τουρκικός εθνικισμός με εκατοντάδες παραμέτρους, που καθημερινώς εκτείνει τη δραστηριότητά του, προκαλώντας και δυναμιτίζοντας τόσο την ειρηνική συμβίωση μεταξύ πλειονοτικών και μειονοτικών, όσο και την ελληνική ασφάλεια και εθνική κυριαρχία. 

Από την άλλη πλευρά βρίσκεται, η για χρόνια αδιάφορη Ελλάδα που αγνοεί τη Θράκη και τα προβλήματά της και που έχει μείνει με την πολύχρονη φλυαρία περί «ενσωμάτωσης» ή «ένταξης» της μειονότητας στην ελλαδική κοινωνία, χωρίς να βλέπει τον επεκτατισμό της Τουρκίας και την καταπίεση Ελλήνων πολιτών, χριστιανών και μουσουλμάνων, Πομάκων, Ρομά και τουρκόφωνων. Είναι αναμφισβήτητο και προφανές πως, δεν μπορεί να συνεχιστεί ούτε η τουρκική εθνικιστική πρόκληση η οποία έχει άμεση επίπτωση στις μουσουλμανικές μειονότητες, πόσο μάλλον δεν μπορεί να συνεχιστεί η αδιαφορία της Ελλάδας για τον κρίσιμο και ζωτικής σημασίας χώρο της Θράκης.

Το φασιστικό καθεστώς που παριστάνει τη Δημοκρατία και ο Δικτάτορας που κάνει δημοψηφίσματα....

Θ. Μαλκίδης

Ο Δικτάτορας που κάνει δημοψηφίσματα και το φασιστικό καθεστώς που παριστάνει τη Δημοκρατία....

Για όσους έχουν λησμονήσει το φασιστικό καθεστώς των ποινικών εγκληματιών, των Γκρίζων Λύκων, των εμπόρων όπλων, ναρκωτικών και των άλλων  σχετικών δραστηριοτήτων που παριστάνει τη Δημοκρατία και ο δήμαρχος-πρωθυπουργός- πρόεδρος και νυν δικτάτορας που κάνει "δημοψηφίσματα", τους θυμίζουμε τα εξής: 

-κατέχει την Κύπρο

- απειλεί στο Αιγαίο

- αμφισβητεί τη Θράκη

- αρνείται τη Γενοκτονία των Αρμενίων, των Ελλήνων, τη δολοφονία των Κούρδων κλπ

- εκβιάζει την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ελλάδα και όλους τους θεσμούς και τους οργανισμούς της υφηλίου  για το προσφυγικό- μεταναστευτικό 

-έχει κάνει εισβολή στο Ιράκ και τη Συρία, πουλώντας όπλα στους τζιχαντιστές 

-δολοφονεί χιλιάδες Κούρδους, ενώ στους επιζώντες κλείνει το νερό και το ρεύμα και τους απαγορεύει την κυκλοφορία

- κατηγορεί το κόμμα και τον πρόεδρο και τους βουλευτές του HDP με κατασκευασμένες κατηγορίες και  επαπειλούμενες ποινές εκατοντάδων ετών

- έχει φυλακίσει χιλιάδες αντιφρονούντες,  δημοσιογράφους, ιδιοκτήτες εφημερίδες και νόμιμους εκπροσώπους μέσων ενημέρωσης 

-έχει κλείσει δεκάδες εφημερίδες, περιοδικά και ιστοσελίδες με προεδρικά διατάγματα

- έχει εκδιώξει χιλιάδες δικαστικούς, αστυνομικούς, δημοσίους υπαλλήλους και καθηγητές επίσης με διατάγματα

-οργάνωσε κατά την διάρκεια της καμπάνιας για το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ   βιαιοπραγίες σε βάρος ατόμων που προπαγάνδιζαν το ΟΧΙ

- χαρακτήρισε  τους υποστηρικτές του ΟΧΙ. τρομοκράτες και Έλληνες (.....) που θα τους ρίξει στη θάλασσα και θα τους κάνει λαούς μουσείων 

Όλα τα παραπάνω και άλλα χιλιάδες  διαμορφώνουν μια κατάσταση που απέχει από οποιαδήποτε δημοκρατικό καθεστώς  και ελεύθερη βούληση των Τούρκων πολιτών, για να μη μιλήσουμε για ελεύθερη σκέψη......

Αυτό λοιπόν το  φασιστικό καθεστώς, το  καρτέλ  Γκρίζων Λύκων, ποινικών εγκληματιών, νοσταλγών του Κεμάλ, θαυμαστών του Χίτλερ, των Ναζί, του ρατσισμού του  απαρτχάιντ με εκπρόσωπο το δικτάτορα Ερντογάν,  στην Ελλάδα και στην Κύπρο θέλουν σαν συνέταιρο στη "Λύση" και στην Ευρώπη ως συνομιλητή! Όμως ας μην  πανηγυρίζουν οι εγκληματίες, η  Νέμεσις και η κάθαρσις έρχεται.

Υ.Γ Προφυλακίστηκε η βουλευτής του HDP Μπουρτζού Τσελίκ Οζκάν

Λίγες ώρες μετά το δημοψήφισμα προφυλακίστηκε η Μπουρτζού Τσελίκ Οζκάν βουλευτής του νομού Μους

 Η Οζκάν αναφέρε πως προφυλακίστηκε ως ¨μέλος ένοπλης τρομοκρατικής οργάνωσης¨,  για ομιλία που είχε κάνει πέρσι στις 10 Ιουνίου. .....Μετά από την ανάκριση στην αστυνομία, την προσήγαγαν στο δικαστήριο όπου και αποφασίστηκε η προφυλάκιση της με το αιτιολογικό πως είναι ¨μέλος ένοπλης τρομοκρατικής οργάνωσης¨ και την έστειλαν στις κλειστές φυλακές τύπου Ε στο Μους. 14 βουλευτές μεταξύ των οποίων και οι αναπληρωτές πρόεδροι είναι κρατούμενοι, αφού το πρωί της 4/11/2016 12 βουλευτές του HDP, μεταξύ των οποίων και οι αναπληρωτές πρόεδροι Φιγκέν Γιουξεκντάγ και Σεμπαχαττίν Ντεμιρτάς, συνελήφθησαν μετά από έφοδο που έκανε η αστυνομία. Μαζί με την Οζκάν οι κρατούμενοι βουλευτές του HDP έφτασαν τους 14........

Το "Χριστός Ανέστη" στο Νταχάου το 1945!

Θ. Μαλκίδης 

Η λειτουργία της Ανάστασης στο Νταχάου το 1945: ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς και οι Έλληνες ιερείς.

Κάθε Θεία Λειτουργία της Ανάστασης είναι  ξεχωριστή, ωστόσο αυτή που έγινε  στο  στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου είναι μοναδική.  Το κολαστήριο που δημιούργησαν οι Ναζί στο Νταχάου, λίγο έξω από το Μόναχο,  δέχθηκε τους πρώτους κρατούμενους- πολιτικούς αντιπάλους αρχικώς  του Αδόλφου Χίτλερ το 1933 και μέχρι το 1945 , πάνω από 200.000 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν εκεί. 

Αμέτρητοι  πέθαναν στο στρατόπεδο, ενώ εκατοντάδες αναγκάστηκαν να συμμετάσχουν στα   πειράματα των Ναζί που διεξάγονταν από τον Δρ Σίγκμουντ Ράσερ. 
Όταν οι κρατούμενοι έφταναν στο στρατόπεδο  με τη  μακάβρια επιγραφή στην πύλη του «Η Εργασία Απελευθερώνει»
ξυλοκοπούνταν βάναυσα, κουρεύονταν και όλα τους τα προσωπικά αντικείμενα λεηλατούνταν από τους φρουρούς. Οι τιμωρίες για διάφορες παραβάσεις τούς περίμεναν κάθε στιγμή της διαβίωσής τους εκεί και περιλάμβαναν κρέμασμα σε γάντζους για ώρες, σε αρκετό ύψος, ώστε τα πόδια τους να μην αγγίζουν το έδαφος, χτυπήματα, μαστίγωμα και απομόνωση για μέρες σε δωμάτια, ενώ όποιος έχει επισκεφθεί το στρατόπεδο μπορεί να κατανοήσει πως πέθαναν τόσοι πολλοί κρατούμενοι από το κρύο, αφού υποχρεωνόταν σε συνεχή καταμέτρηση, η οποία πάντοτε έβγαινε λανθασμένη.....

Στις 28 Απριλίου 1945 στο στρατόπεδο εισήλθε ο στρατός των ΗΠΑ και λίγες μέρες μετά   οι  Ορθόδοξοι Χριστιανοί  στο Νταχάου γιόρτασαν μία άλλη, μία   συγκλονιστική Ανάσταση.


Ο κρατούμενος Gleb Rahr από τη Λετονία, δίνει τη δική του μαρτυρία :«… Φυσικά, είχα διαρκώς επίγνωση του γεγονότος ότι αυτά τα  γεγονότα εκτυλίσσονταν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας. Αλλά πώς θα μπορούσαμε να το ζήσουμε, έξω από τις σιωπηλές, ατομικές προσευχές μας; Ένας συγκρατούμενος και επικεφαλής διερμηνέας της Διεθνούς Επιτροπής των Αιχμαλώτων, ο Μπόρις Φ., με επισκέφθηκε στη μολυσμένη από τύφο μονάδα μου,το «Μπλοκ 27» -για να με ενημερώσει ότι ήταν σε εξέλιξη προσπάθειες, σε συνεννόηση με Εθνικές Επιτροπές Αιχμαλώτων από τη Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα, για να πραγματοποιηθεί Ορθόδοξη  Λειτουργία για την ημέρα του Πάσχα στις 6 Μαΐου (23 Απριλίου με το παλαιό ημερολόγιο).
Υπήρχαν ορθόδοξοι ιερείς, διάκονοι και μια ομάδα μοναχών από το Άγιο Όρος μεταξύ των κρατουμένων. Αλλά δεν υπήρχαν άμφια, καθόλου βιβλία, ούτε εικόνες, κεριά, πρόσφορα ή κρασί. . .. Οι προσπάθειες για να τα βρούμε αυτά από τη ρωσική εκκλησία στο Μόναχο απέτυχαν, καθώς οι Αμερικανοί απλά δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν κανέναν από αυτή την ενορία στην κατεστραμμένη πόλη. Παρ’ όλα αυτά, ορισμένα από τα προβλήματα θα μπορούσαν να επιλυθούν. Οι περίπου τετρακόσιοι καθολικοί ιερείς που κρατούνταν στο Νταχάου είχαν την άδεια να παραμείνουν μαζί σε ένα στρατώνα και να τελούν τη Θ. Λειτουργία κάθε πρωί πριν ξεκινήσει η δουλειά. Έτσι, μας πρόσφεραν στους Ορθόδοξους τη χρήση της αίθουσας προσευχής τους στο «Μπλοκ 26», η οποία ήταν ακριβώς απέναντι στο δρόμο από το δικό μου «Μπλοκ».
Το εκκλησάκι ήταν γυμνό, εκτός από ένα ξύλινο τραπέζι και μια εικόνα της Παναγίας Czenstochowa που κρεμόταν στον τοίχο πάνω από το τραπέζι, μια εικόνα που προερχόταν από την Κωνσταντινούπολη και αργότερα ήρθε στο Belz στη Γαλικία, όπου στη συνέχεια την πήρε από τους Ορθόδοξους ένας Πολωνός βασιλιάς. Όταν ο ρωσικός στρατός έδιωξε τα στρατεύματα του Ναπολέοντα από την Czenstochowa, ο ηγούμενος της Μονής Czenstochowa έδωσε ένα αντίγραφο της εικόνας στον Τσάρο Αλέξανδρο Α’, ο οποίος το τοποθέτησε στον καθεδρικό ναό Καζάν στην Αγία Πετρούπολη, όπου ετιμάτο μέχρι την κατάληψη της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους.

Μια δημιουργική λύση στο πρόβλημα των αμφίων βρέθηκε επίσης. Από το νοσοκομείο της πρώην SS-φρουράς μας πήραμε καινούρια λινά υφάσματα. Όταν ράψαμε μεταξύ τους κατά μήκος δύο πετσέτες, σχηματίστηκε ένα πετραχήλι και όταν ράφτηκαν στα άκρα τους προέκυψε ένα Οράριο. Οι κόκκινοι σταυροί που προορίζονταν αρχικά για να φορεθούν από το ιατρικό προσωπικό των φρουρών SS, τέθηκαν στις πετσέτες-άμφια.

Την Κυριακή του Πάσχα που ήταν την 6η  Μαΐου (23 Απριλίου σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο) -που συνέπεσε με την εορτή του Αγίου Γεωργίου- Σέρβοι, Έλληνες και Ρώσοι συγκεντρώθηκαν στο στρατώνα των καθολικών ιερέων. 
Σε ολόκληρη την ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν υπήρξε πιθανώς ποτέ μια Λειτουργία του Πάσχα, όπως αυτή στο Νταχάου το 1945. Έλληνες και Σέρβοι ιερείς μαζί με ένα Σέρβο διάκονο, που φορούσαν τα αυτοσχέδια «άμφια» πάνω από τις ριγέ μπλε και γκρι στολές κρατουμένων. Στη συνέχεια, άρχισαν να ψάλλουν, εναλλάξ από τα ελληνικά στα σλαβικά, και στη συνέχεια πάλι πίσω στα ελληνικά. Ο κανόνας του Πάσχα, τα Πασχάλια στιχηρά, η  Ομιλία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ψάλθηκαν όλα από μνήμης!
Δεκαοκτώ Ορθόδοξοι ιερείς και ένας διάκονος -περισσότεροι από τους οποίους ήταν Σέρβοι συμμετείχαν σε αυτή την αξέχαστη Λειτουργία. Όπως ο άρρωστος άνθρωπος που τον είχαν κατεβάσει από τη στέγη ενός σπιτιού και τον τοποθέτησαν μπροστά στα πόδια του Χριστού, έτσι και ο Έλληνας Αρχιμανδρίτης Μελέτιος διακομίστηκε σε ένα φορείο μέσα στο παρεκκλήσι, όπου παρέμεινε προσευχόμενος κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας.

Παρόντες ήταν ο άγιος Επίσκοπος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, ο οποίος μεταφέρθηκε από το Νταχάου το Δεκέμβριο του 1944.

Σύμφωνα με μαρτυρίες παρών ήταν ο π. Δαμασκηνός Χατζόπουλος (1913-1977), μετέπειτα Μητροπολίτης Τριφυλίας και Ολυμπίας (1950-1957) και Δημητριάδος και Αλμυρού (1957-1968). Ο π. Δαμασκηνός συνελήφθη για την κοινωνική του δράση στην  Μητρόπολη Κορινθίας το 1942 και μεταφέρθηκε στην Ιταλία και στο Νταχάου, όπου υπέστη φρικτά βασανιστήρια.

Επίσης παρών  ήταν ο Αρχιμανδρίτης Διονύσιος, ο οποίος μετά τον πόλεμο έγινε Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών. Ο π. Διονύσιος με καταγωγή από το Ανδραμμύτιο της Μικράς Ασίας, όπου οι δικοί δολοφονήθηκαν από τους δασκάλους των Ναζί, τους Κεμαλικούς, είχε συλληφθεί το 1942 επειδή έκρυψε και φρόντισε Άγγλους αξιωματικούς και στρατιώτες που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τους Ναζί. Βασανίστηκε για να μην αποκαλύψει τα ονόματα όσων εμπλέκονταν στην αρωγή στρατιωτών των συμμαχικών δυνάμεων και στη συνέχεια φυλακίστηκε για δεκαοχτώ μήνες στη Θεσσαλονίκη, στο στρατόπεδο Παύλου Μελά, πριν μεταφερθεί στο Νταχάου. Στη Θεσσαλονίκη του δόθηκε χάρη, αλλά την απέρριψε. Κατά τη διάρκεια των δύο χρόνων στο Νταχάου, βίωσε τη ναζιστική θηριωδία και υπέφερε πολύ.  Τις  εμπειρίες του τις κατέγραψε αργότερα στα βιβλία του, μεταξύ αυτών ήταν τακτικές πορείες στο εκτελεστικό απόσπασμα, όπου θα γλίτωνε την τελευταία στιγμή, εξευτελισμοί, και στη συνέχεια επιστροφή στην εξαθλίωση του μπλοκ των κρατουμένων. Μάλιστα, ο προσωπικός του γιατρός διηγείται ότι είχε στο σώμα του μια μακρά ουλή από πυρωμένο σίδερο.

Μετά την απελευθέρωση, ο π. Διονύσιος βοήθησε τους Συμμάχους να μετεγκαταστήσουν πρώην κρατουμένους του Νταχάου, ενώ πριν από το θάνατό του, επισκέφθηκε το Νταχάου  και τέλεσε την πρώτη Ορθόδοξη Λειτουργία εκεί σε περίοδο ειρήνης. 

Γράφοντας το 1949, ο π. Διονύσιος θυμήθηκε το Πάσχα του 1945 με τα εξής λόγια:
«…Στην ύπαιθρο, πίσω από την παράγκα, οι Ορθόδοξοι Έλληνες και Σέρβοι είχαν συγκεντρωθεί. Στο κέντρο, οι δύο ιερείς, ο Σέρβος και ο Ἐλληνας. Δεν φορούν χρυσά άμφια. Δεν έχουν ακόμη ράσα. Δεν έχουν κεριά ούτε λειτουργικά βιβλία στα χέρια τους. Αλλά τώρα δεν χρειάζονται εξωτερικά, υλικά φώτα για να υμνήσουν τη χαρά. Οι ψυχές όλων είναι φλεγόμενες, κολυμπούν στο φως.
Ευλογημένος είναι ο Θεός μας. Η μικρή, χαρτόδετη Καινή Διαθήκη μου έχει έρθει στη δόξα της. Ψάλλουμε το «Χριστός Ανέστη» πολλές φορές, και η ηχώ του αντηχεί παντού και αγιάζει το μέρος.

Η Γερμανία του Χίτλερ, το τραγικό σύμβολο ενός κόσμου χωρίς Χριστό, δεν υπάρχει πια. Και ο ύμνος της ζωής της πίστης ανεβαίνει από όλες τις ψυχές, είναι η ζωή που προχωρά από τον καταπράσινο λόφο του Stein με πλεύση προς τον Εσταυρωμένο ».

Οι ιερείς που συμμετείχαν στο 1945 στην πασχαλινή Θ. Λειτουργία μνημονεύονται σε κάθε Θ. Λειτουργία που πραγματοποιείται στο παρεκκλήσι, μαζί με όλους τους Ορθόδοξους χριστιανούς που έχασαν τη ζωή τους «σε αυτό το μέρος, ή σε άλλο τόπο βασανιστηρίων».

Στις 29 Απριλίου 1995, στην πεντηκοστή επέτειο από την απελευθέρωση του Νταχάου εγκαινιάστηκε το Ρωσικό Ορθόδοξο παρεκκλήσι των κεκοιμημένων του Νταχάου, αφιερωμένο στην Ανάσταση του Χριστού. Στο παρεκκλήσι περιέχειται μια εικόνα με αγγέλους που ανοίγουν τις πύλες του στρατοπέδου συγκέντρωσης και ο Ίδιος ο Χριστός οδηγεί τους κρατούμενους προς την ελευθερία.