Ο Δήμος Θερμαϊκού, σε συνεργασία με τον ‘’Μορφωτικό Σύλλογο Ποντίων Μεσημερίου’’ και τον ‘’Σύλλογο Προσφύγων Ανατολικής Θράκης Αγίας Τριάδας’’, θα πραγματοποιήσει εκδήλωση για τη Γενοκτονία που στοίχισε τις ζωές 1.000.000 Ελλήνων και Ελληνίδων στη Θράκη, τον Πόντο, τη Μικρά Ασία, την Καππαδοκία. Η εκδήλωση θα γίνει το Σάββατο 3 Ιουνίου 2017 στις 7: 00μμ στο θέατρο ΚΑΠΠΑ στην Περαία με ομιλητή τον κ. Θεοφάνη Μαλκίδη. Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα θα παρουσιαστούν χοροί α) από τον Πόντο, Μορφωτικός όμιλος Ποντίων Μεσημερίου "Αργοναύτες" β) από τη Θράκη "Σύλλογος Ποντίων Ανατολικής Θράκης Αγίας Τριάδας’’ γ) από τη Μ. Ασία από το Σύλλογο Φίλων Θερμαικού "Απόλλων"
Θ. Μαλκίδης Το έγκλημα που δεν τιμωρήθηκε επαναλήφθηκε. Κεμαλισμός και Ναζισμός: Από τη Σμύρνη, την Τραπεζούντα και την Αδριανούπολη, στο Κοντομαρί και την Κάνδανο Το έγκλημα από τους Ναζί του Χίτλερ στο Κοντομαρί στις 2 Ιουνίου 1941 και στην Κάνδανο την επόμενη ημέρα, ήταν η επανάληψη της σφαγής από τους Τσέτες του Κεμάλ τις ίδιες ημέρες στη Σμύρνη, στην Τραπεζούντα, στην Αδριανούπολη. Στις 2 Ιουνίου 1941, Γερμανοί αλεξιπτωτιστές εκτελούν τους άρρενες κατοίκους του χωριού Κοντομαρί των Χανίων, ως αντίποινα για τη συμμετοχή τού ντόπιου πληθυσμού στη Μάχη της Κρήτης (20 Μαΐου - 31 Μαΐου 1941). Η εκτέλεση των Ελλήνων στο Κοντομαρί έγινε μετά από διαταγή του Τοπάλ Οσμάν του Χίτλερ, του αντικαγκελάριου Χέρμαν Γκέριγκ. Ο Στούντεντ, επικεφαλής των Αλεξιπτωτιστών εξέδωσε διαταγή με την οποία οι στρατιωτικές μονάδες που ενεπλάκησαν σε μάχες με πολίτες όφειλαν να ενεργήσουν τα αντίποινα. Οι Γερμανοί με επικεφαλής τον υπολοχαγό Χορστ Τρέμπες αφού συγκέντρωσαν τους κατοίκους στο Κοντομαρί τους οδήγησαν σε ένα ελαιώνα έξω από το χωριό και τους εκτέλεσαν με τον αριθμό των εκτελεσθέντων να κυμαίνεται από 23 έως 60.
Κάνδανος Την επόμενη ημέρα από τη σφαγή στο Κοντομαρί, στις 3 Ιουνίου 1941 οι Ναζί εκτέλεσαν 180 από τους κατοίκους του χωριού Κάνδανος (Κάντανος) Χανίων και το κατέστρεψαν ολοσχερώς . Πρόκειται για ένα από τα πιο σοβαρά εγκλήματα πολέμου των Γερμανών στην Ελλάδα με τους ίδιους θύτες αποτελούμενη από το 3ο τάγμα αλεξιπτωτιστών υπό τον υπολοχαγό Χορστ Τρέμπες, Η καταστροφή της Κανδάνου και η δολοφονία αμάχων αποτελεί ένα από τα πολλά εγκλήματα που διέπραξαν στην Ελλάδα οι Ναζί, οι οποίοι για να δικαιολογήσουν την πράξη τους ανάρτησαν πινακίδες στα ελληνικά και τα γερμανικά στην κατεστραμμένη Κάνδανο που έγραφαν: "Εδώ υπήρχε η Κάνδανος. Κατεστράφη προς εξιλασμόν της δολοφονίας 25 Γερμανών στρατιωτών. Ως αντίποινον των από οπλισμένων πολιτών, ανδρών και γυναικών, εκ των όπισθεν δολοφονηθέντων γερμανών στρατιωτών κατεστράφη η Κάνδανος. Δια την κτηνώδη δολοφονίαν γερμανών αλεξιπτωτιστών, αλπινιστών και του Μηχανικού, από άνδρας γυναίκας, παιδιά και παπάδες μαζί και διότι τόλμησαν να αντισταθούν κατά του Μεγάλου Ράιχ, κατεστράφη την 3η-6-1941 η Κάνδανος εκ θεμελίων δια να μη επανοικοδομηθή πλέον ποτέ".
Θ. Μαλκίδης Ο Ελληνισμός της Ρωσίας και το κίνημα αναγνώρισης της Γενοκτονίας
Μέρος της παρέμβασης στην εκδήλωση για τη Γενοκτονία που οργάνωσε ο Σύλλογος Ελλήνων Ροστόφ. Στην εκδήλωση μίλησαν επίσης εκπρόσωποι των Αρμενίων, των Ασυρίων και των Εβραίων.
Μιλώντας πριν λίγες μέρες στη Μόσχα ανέφερα το χρέος που έχει ο Ελληνισμός της Ρωσίας για την αναγνώριση της Γενοκτονίας από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς. Ιδιαιτέρως τέτοιες ημέρες που κορυφώθηκε και η επανάληψη του εγκλήματος εναντίον των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης από το Σταλινικό καθεστώς.Ζήτησα επίσης να αναληφθούν πρωτοβουλίες για την ανάδειξη του ζητήματος της Γενοκτονίας στη Ρωσική πολιτική και κοινωνία.
Εδώ στο Ροστόφ στην εκδήλωση αυτή όπου συμμετέχουν και εκπρόσωποι λαών που έχουν υποστεί Γενοκτονία από τον ίδιο θύτη αλλά και από το μαθητή του, τον Χίτλερ, επαναλαμβάνω το αίτημα αυτό.
Είναι καθήκον για τους Έλληνες και τις Ελληνίδες της Ρωσίας η προώθηση της αναγνώρισης της Γενοκτονίας από τους Ρωσικούς θεσμούς. Αίτημα που θα βρει και για αυτό είμαι βέβαιος, συναθλητές από τη Ρωσική πολιτική, διπλωματία, ακαδημαικό κόσμο και λαό και συμβαδίζει με την ιστορία, την αλήθεια και το δίκαιο.
Θ. Μαλκίδης Όταν οι επίγονοι των Κεμαλικών και των Ναζί κάνουν κατάσχεση και καίνε βιβλία.... Μέρος ομιλίας στην εκδήλωση του Συλλόγου Ποντίων Νέστου στη Χρυσούπολη Τούτες τις μέρες του 1933 οι Ναζί έκαναν κατάσχεση και στη συνέχεια έκαιγαν τα βιβλία των μεγαλύτερων προσωπικοτήτων της γερμανόφωνης διανόησης σε μια κίνηση των ναζί να αποκεφαλίσουν «πνευματικά» τη χώρα και όχι μόνο αφού ο Χάινριχ Χάινε έλεγε «εκεί όπου καίνε βιβλία, μία μέρα θα καίνε και ανθρώπους».Στις 10 Μαΐου 1933 μπροστά στο κτίριο του Πανεπιστημίου Humboldt στο Βερολίνο, 20.000 βιβλία ρίχτηκαν στην πυρά, πράξη η οποία επαναλήφθηκε σε 20 ακόμη πόλεις της Γερμανίας. Πολλοί από τους συγγραφείς που έγιναν στόχος των Ναζί είχαν ήδη φύγει από τη Γερμανία, ενώ πέντε χρόνια αργότερα υλοποιήθηκε και η Νύκτα των Κρυστάλλων μέχρι την Τελική Λύση. Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στις ομοιότητες Κεμαλισμού και Ναζισμού. Οι ίδιοι θύτες, οι Κεμαλικοί, Ερντογανικοί και Γκρίζοι Λύκοι, Ναζί και τα ίδια θύματα, οι Έλληνες. Τραπεζούντα, Αδριανούπολη, Σμύρνη, Δίστομο, Καλάβρυτα. Καταστροφή των μνημείων μας, καταστροφή της παρουσίας μας, εκφοβισμός και τρομοκρατία στους εναπομείναντες.
Φυλάκιση του συμπατριώτη μας Γιάννη-Βασίλη Γιαϊλαλί, φυλάκιση για τον Ταμέρ Τσιλιγκίρ συνεχείς διώξεις για τους συναγωνιστές μας. Όπως η έφοδος των Τουρκικών αρχών -με πρόσχημα φορολογικούς λόγους (!) -στα γραφεία του συναγωνιστή μας Ραγκίπ Ζαράκολου και η κατάσχεση των βιβλίων του για το Αρμενικό, το Ποντιακό, το Κουρδικό ζήτημα και ακολούθως η καταστροφή τους κατά το Ναζιστικό πρότυπο. Ο Ζαράκολου, όπως και η γυναίκα του η αείμνηστη Αυσενούρ, έχουν υποστεί τα πάνδεινα για την έκδοση των βιβλίων των διωκόμενων επίσης αείμνηστου Γιώργου Ανδρεάδη και Ομέρ Ασάν. Η σύγκρουση σήμερα στην Τουρκία και ειδικότερα στις περιοχές όπου έζησαν οι πρόγονοί μας είναι ανάμεσα στην Ελληνικότητα και την ιστορική αλήθεια και στη βαρβαρότητα, την άρνηση και την προπαγάνδα. Η Γενοκτονία δε σταμάτησε το 1922-1923 αλλά συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Με την καταστροφή των μνημείων, την αλλοίωση της ταυτότητας, με τη δίωξη και φυλάκιση αγωνιστών, με την βαρβαρότητα που χτυπά την Ελληνικότητα. Το λέει πολύ εύστοχα ο Ζαράκολου για την πράξη έναντι των βιβλίων που όπως ξέρουμε τα μισούν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, και οι μαθητές των Κεμαλικών, οι Ναζί τα έκαιγαν: " Αν έφερνα αντίρρηση λέγοντας Δεν υπήρχε θεωρημένη ταινία πριν 30 χρόνια θα άλλαζε τίποτα ; Αυτή η χώρα δεν θα καταφέρει ποτέ να αλλάξει. Η Μαύρη ιστορία θα επαναλαμβάνεται συνέχεια. Μέχρι να φάνε το μεγάλο χαστούκι της ιστορίας "!
Vaughan Καναδά: Μία ακόμη αναγνώριση της Γενοκτονίας
Η Γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων και των Ελληνίδων είχε μία ακόμη αναγνώριση από τον Καναδά και συγκεκριμένα από την πόλη του Vaughan. Στον Καναδά, η Γενοκτονία έχει αναγνωριστεί στις πόλεις Μόντρεαλ, Τορόντο, Οτάβα, Λασάλ, Οσάβα, Βανκούβερ, Ρεγγίνα και τα διαμερίσματα του Λαβάλ και του Villeray-Saint Michel-Parc Extension, στην ευρύτερη περιοχή του Μόντρεαλ. Οι παραπάνω αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας έχουν ονοματεπώνυμο: Το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο προώθησε, διεκδίκησε και πέτυχε ακόμη μία αναγνώριση του μαζικού εγκλήματος εναντίον των Ελλήνων και Ελληνίδων από το Δήμο του Vaughan του Καναδά. Ο αγώνας συνεχίζεται και θα είναι νικηφόρος!
Η Γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο: Μια σύντομη ιστορική προσέγγιση
Έγγραφα και φωτογραφίες Ποντίων, θυμάτων της Γενοκτονίας, περιλαμβάνονται στο αρχείο του καθηγητή Κωνσταντίνου Φωτιάδη (φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ / Βάλια Καρπούζη)
«Οι Νεότουρκοι και το πρόγραμμά τους». Αυτός ήταν ο τίτλος ανταπόκρισης του περιοδικού The Times of London από την οθωμανική Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 1911. Ήταν μια ανταπόκριση για το συνέδριο της οργάνωσης «Ένωση και Πρόοδος», το τρίτο ετήσιο που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους· μετά την πλήρη κυριαρχία της σκληρής αυτής τάσης επί των φιλελεύθερων Οθωμανών, το 1913 άρχισε η υλοποίηση των σχεδίων για γενικευμένη εθνική εκκαθάριση. «O προδιαγεγραμμένος αφανισμός του μικρασιατικού ελληνισμού, ωσότου ξεκαθαρίσουν οι Νεότουρκοι τα μικρασιατικά εδάφη από τους Αρμένιους, επιχειρήθηκε με ποικιλότροπα μέσα. Σε βάρος των Ελλήνων εφαρμόστηκε μια άλλη στρατηγική, που απέβλεπε όμως στο ίδιο αποτέλεσμα», γράφει ο καθηγητής Κωνσταντίνος Φωτιάδης, αναφερόμενος στη γενική επιστράτευση όλων των εθνοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και στη δημιουργία των ταγμάτων εργασίας (αμελέ ταμπουρού).
«Συντάχθηκαν λεπτομερή σχέδια για τον εκτουρκισμό της Ανατολίας μέσω της εκκαθάρισης των χριστιανικών πληθυσμών», αναφέρει ο Τούρκος ιστορικός Τανέρ Ακσάμ στο βιβλίο του «A Shameful Act».
Από το 1916 η πολιτική αυτή θα εφαρμοστεί με ιδιαίτερη ένταση στον δυτικό Πόντο. Μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, στη Μαύρη Βίβλο Διωγμών και Μαρτυρίων που εκδόθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο σημειώνεται: «Το κακόν εκορυφώθη κατά τον παγκόσμιον πόλεμον. […] Είνε ανεκδιήγητα τα δεινοπαθήματα τα οποία υπέστησαν οι εκδιωχθέντες εκ των εστιών αυτών Έλληνες. […] Πληθυσμός ομογενής εκ 490.063 ψυχών, διασπαρείς ανά τα όρη, τας χαράδρας και τα τουρκικά χωρία, υπέστη εν τοις πλείστοις τον εξ ασιτίας, του ψύχους και των στερήσεων θάνατον».
Έλληνες του Πόντου σε τάγμα εργασίας
Ημερομηνία-σταθμός θεωρείται η 19η Μαΐου 1919, οπότε και ο Μουσταφά Κεμάλ, ο «σταχτής λύκος», συνοδευόμενος από 21 έμπιστα άτομα έφτασε στο λιμάνι της Σαμψούντας. «Αφήνω αποκλειστικά στα έμπειρά σου χέρια το “καθάρισμα” του προβλήματος που λέγεται Πόντος. Θα βρισκόμαστε σε συνεχή επαφή», είπε στον Τοπάλ Οσμάν, τον σφαγέα των Ποντίων.
Η αποβίβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα θεωρείται ότι ολοκληρώνει την τελευταία φάση της Γενοκτονίας. Την 1η Δεκεμβρίου 1922 ο αριθμός των θυμάτων του Πόντου, σύμφωνα με τις εκκλησιαστικές επαρχίες και τις ελληνικές κοινότητες, ήταν 303.237.
Εξώφυλλο του περιοδικού Time με τον Μουσταφά Κεμάλ (24 Μαρτίου 1923)
Όπως σημειώνει ο Θεοφάνης Μαλκίδης,οι διωγμοί αποτέλεσαν την τραγικότερη σελίδα της ζωής του ελληνικού πληθυσμού που ζούσε στο οθωμανικό κράτος (και μετέπειτα κεμαλικό καθεστώς) και στοίχισαν τη ζωή σε 1.000.000 Έλληνες, Ελληνίδες και παιδιά, ενώ οι διασωθέντες εκριζώθηκαν από τις πατρογονικές εστίες τους και κατέφυγαν πρόσφυγες διωκόμενοι στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, ενώ άγνωστος αριθμός παρέμειναν ως εξισλαμισμένοι ελληνόφωνοι στον Πόντο.
Το ζήτημα και η αναγνώριση της Γενοκτονίας στον Καναδά Απόσπασμα από την ομιλία στην εκδήλωση του Συλλόγου Ποντίων Νέστου στη Χρυσούπολη
Χαίρομαι ιδιαιτέρως για την εισαγωγή του ζητήματος της αναγνώρισης της Γενοκτονίας σε πόλεις αλλά και από τη Γερουσία του Καναδά. Είναι μία πρωτοβουλία του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου, που έχει ονοματεπώνυμο, διαρκή προσπάθεια, σοβαρότητα, ανιδιοτέλεια, εντιμότητα και πίστη στην τελική νίκη. Είναι ένας αγώνας με πρωταγωνιστές: Το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο, τους συμπατριώτες μας Γερουσιαστές Pana Merchan και Leo Housakos,τους δημοτικούς συμβούλους όπως ο Δ. Καρύγιαννης και η Μ. Φραγγεδάκη μία χούφτα Ελλήνων του Καναδά και όλους εμάς που παρ' όλες τις δυσκολίες, από το εσωτερικό και το εξωτερικό μέτωπο, πιστεύουμε στην αλήθεια, στο δίκαιο, στην αναγνώριση.
Οι πόλεις του Καναδά αναγνώρισαν το μαζικό έγκλημα και χωρίς αμφιβολία δέχθηκαν ότι τα μέτρα που λήφθηκαν κατά των Ελλήνων αποτελούν γενοκτονία, όπως ορίζεται από τη σχετική σύμβαση του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της Γενοκτονίας. Οι πράξεις αναγνώρισης της Γενοκτονίας είναι πλέον γεγονός, η πρωτεύουσα Οττάβα και οι πόλεις Τορόντο, Οσάουα, Ρεγγίνα, Βανκούβερ, Λασάλ, Λαβάλ, Μοντρεάλ, Έντμοντον, Villeray -Saint Michel- Parc Extension αποφάσισαν (Α) να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία και να καταδικαστεί κάθε προσπάθεια να αρνηθεί ή να νοθευτεί η ιστορική αλήθεια ως κάτι λιγότερο από γενοκτονία που συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και (Β) να οριστεί την 19η Μαΐου σε όλο τον Καναδά ως ημέρα μνήμης για τους Έλληνες που σκοτώθηκαν ή εκδιώχθηκαν. Στην αρχή, λέει ο Γκάντι, ο τύραννος, ο δολοφόνος μοιάζει ανίκητος, στο τέλος όμως νικά η αλήθεια. Έτσι και στον αγώνα αναγνώρισης και στον Καναδά παρότι ο δολοφόνος και ο αρνητής δείχνουν αήττητοι, στο τέλος θα νικήσει το δίκαιο, η ιστορία, η αλήθεια.
Θ. Μαλκίδης Αεί αντιστεκόμενος Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση παρουσίασης των απομνημονευμάτων του οπλαρχηγού του Πόντου Παύλου Τσαουσίδη Παρά την υπονόμευση, την αδιαφορία, την άρνηση, τη λήθη, τα πολυποίκιλα εμπόδια στον αγώνα αναγνώρισης και διεθνοποίησης της Γενοκτονίας, την Ύβρη που φτάνει μέχρι και το θαυμασμό και την απόδοση τιμής στο μαυσωλείο του πρωτεργάτη του μαζικού εγκλήματος Μουσταφά Κεμάλ, η σημερινή πραγματικότητα στο ζήτημα της Γενοκτονίας των Ελλήνων, εμφανίζει μία πρωτοφανή κινητικότητα. Οι τελευταίες αναγνωρίσεις στον Καναδά με πρωτοβουλία και μεθοδική εργασία του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου είναι μία σημαντική μαρτυρία. Μία ιδιαίτερη πτυχή της Γενοκτονίας, η οποία στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 1.000.000 Έλληνες, Ελληνίδες και παιδιά και συνεχίζεται μέχρι σήμερα με τη φυλάκιση του Γιάννη -Βασίλη Γιαϊλαλί, είναι η ανάληψη ένοπλης δράσης στον Πόντο, ως μέσο αντίδρασης και αντίστασης στο προμελετημένο σχέδιο εξαφάνισής τους, ως μέσο σωτηρίας των ένοπλων, των γυναικών και των παιδιών. Είναι το έπος όπως το χαρακτηρίζει ο Δημήτρης Ψαθάς, το οποίο εάν δεν υπήρχε τα θύματα θα ήταν πολλαπλάσια. Η προσπάθειά μας για την ανάδειξη της Ποντιακής αντίστασης έχει πολλά και ιδιαίτερα αποτελέσματα αφού αναδείξαμε προσωπικότητες όπως ο Παντελής Αναστασιάδης (Παντέλ- αγά), ο Αναστάσιος Παπαδόπουλος (Κοτσά Αναστάς), ο Αιμίλιος Χατζηγεωργίου- Καδήογλου και τώρα ο Παύλος Τσαουσίδης (Παυλή αγά)
Το βιβλίο με τα απομνημονεύματα του οπλαρχηγού του Ποντιακού Αντάρτικου Παύλο Τσαουσίδη αποτελεί συμβολή στην ανάδειξη του αγώνα των Ελλήνων ενάντια στο μαζικό έγκλημα. Αγώνας ο οποίος όχι μόνο συνέχισε την αντιστασιακή παράδοση του Ελληνικού λαού ενάντια στη βία, την εξαφάνιση και την καταπίεση, αλλά έδωσε τη δυνατότητα σε χιλιάδες ανθρώπους, γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους να επιβιώσουν.
Πολλοί από αυτούς βρίσκονται ανάμεσά μας σήμερα, από παιδιά και εγγόνια, μέχρι δισέγγονα και τρισέγγονα! Η συνέχεια και ο λαός μας αεί αντιστεκόμενος..... Το μήνυμα του Νίκου Γαβρά Προέδρου της Αδελφότητας των απανταχού Γαβράδων "Ο Άγιος Θεόδωρος Γαβράς" για την παρουσίαση του βιβλίου με τις αναμνήσεις του Παύλου Τσαουσίδη
Εκδήλωση στη Χρυσούπολη για τη Γενοκτονία Το Δ.Σ. του Συλλόγου Ποντίων Νέστου σας προσκαλεί στην εκδήλωση Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού την Κυριακή 28 Μαΐου 2017 στις 7:30 μ.μ. στην Πλατεία Ποντίων στη Χρυσούπολη. Στα πλαίσια της εκδήλωσης θα πραγματοποιηθεί ομιλία με θέμα «Γενοκτονία: Μνήμη και Αναγνώριση» από το Δρ. Κοινωνικών Επιστημών κ. Μαλκίδη Θεοφάνη. Θα προηγηθεί επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων από φορείς και Συλλόγους. Ο Πρόεδρος Μακρίδης Νικόλαος
