Από τα Ίμια και τον Οτσαλάν, στη Μακεδονία:Το χρεοκοπημένο πολιτικό προσωπικό σε νέες αποστολές

Θ. Μαλκίδης

Από τα Ίμια και τον Οτσαλάν στη Μακεδονία:Το χρεοκοπημένο πολιτικό προσωπικό σε νέες αποστολές

Μέρος της συνέντευξης στον Νίκο Χαζαρίδη στο ραδιοφωνικό σταθμό ΑΛΦΑ

Το θράσος τους χαρακτηρίζει, ενίοτε και η ανάγκη να εκτελέσουν ολοκληρωμένα την αποστολή που  έχουν αναλάβει. 

Η επανεμφάνιση για το ζήτημα της Μακεδονίας  του  χρεοκοπημένου πολιτικού προσωπικού που ευθύνεται μεταξύ των άλλων για τα Ίμια και για την παράδοση του Οτσαλάν, αποδεικνύει συν τις άλλοις πως αφού εκπλήρωσαν τις παλιές τους αποστολές, τώρα έρχονται για να εκτελέσουν νέες.

Σου προκαλεί θλίψη το κατάντημά τους, το πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος και ειδικά όταν φέρουν, παρανόμως και καταχρηστικώς και το προσωνύμιο πολιτικός, πρωθυπουργός, υπουργός, πνευματικός άνδρας. 

Η ιστορία βεβαίως τους  έχει κρίνει και κάθε προσπάθειά τους να εκβιάσουν ξανά τον Ελληνικό λαό να δεχθεί ακόμη μία <<σοφή>>, <<νηφάλια>>, <<λογική>> πρότασή τους που δεν είναι άλλη από τη πράξη που κάνουν σε όλη της ζωή τους, την υποχώρηση, δεν θα γίνει δεκτή ποτέ!

Οι απόγονοι των Ναζί Τσάμηδων και ο Αλβανικός εθνικισμός Μετά το επεισόδιο στα Ίμια «άνοιξε» η όρεξη των Αλβανών – Διεκδικούν Σκόπια και Θεσπρωτία και επιχείρησαν να κατεδαφίσουν περιουσίες στην Χιμάρα

Οι απόγονοι των Ναζί Τσάμηδων και ο Αλβανικός εθνικισμός 
Αλβανοί ακροδεξιοί βάφτισαν την Ήπειρο… «Κάτω Αλβανία»

Επικίνδυνη ρητορική από τον Ράμα

Ρεπορτάζ του STAR

"Eχουμε σχέδια για την Τσαμουριά και θα τα υλοποιήσουμε άμεσα".Αυτή η προκλητική δήλωση Αλβανού ακροδεξιού ανάβει και πάλι φωτιές καθώς κάποιοι στην Αλβανία το έχουν καημό.

Τραγουδούν για τα υποτιθέμενα χαμένα τους εδάφη, μπλέκουν στο παραλήρημα της προπαγάνδας ακόμη και μικρά παιδιά ενώ μάλιστα φωνάζουν πως θα "τραγουδάμε συνεχώς στα εδάφη μας αυτά που ονομάζονται Τσαμουριά, εκεί όπου γράφτηκε η Ιστορία".

Οι ακραίες φωνές όμως στην Αλβανία έχουν την ιστορία λίγο διαφορετικά στο μυαλό τους.


Με ανάρτηση τους στην ιστοσελίδα για την "Ενωμένη Αλβανία" , ο εθνικιστής Ταχίρ Βελίου που στο video  τον βλέπετε να ποζάρει με "σημαία" στο στήθος του τον "Απελευθερωτικό στρατο "UCK" , γράφει :  «Όταν η Ήπειρος λεγόταν Αλβανία ή Κάτω Αλβανία».

Μέσα στο κείμενο αποκαλεί τους τσάμηδες ήρωες και με θράσος υποστηρίζει ότι δολοφονήθηκαν από τους αιμοσταγείς έλληνες.

Ακόμη πιο προκλητική η δήλωση του Ταχίρ Βέλιου

Ο αρχηγός ενωμένης Αλβανίας Ταχίρ Βέλιου δηλώνει πως:

«Η Ελλάδα και οι Έλληνες πρέπει να το καταλάβουν καλά ότι η Τσαμουριά είναι έδαφος της Ενωμένης Αλβανίας και γι αυτό θα επιστρέψει μέσα στα σύνορα της» ενώ σε ερώτηση που του έγινε αν  πιστεύει ότι αυτό μπορεί να γίνει ; απάντησε  ότι:

«Oχι μόνο θα γίνει πραγματικότητα αλλά εχω και σχέδια για την υλοποίησή του».

Ο Θεοφάνης Μαλκίδης  σε δηλώσεις του τονίζει πως: "Θα πρέπει να συνδέσουμε τις προκλητικές δηλώσεις του Αλβανού πρωθυπουργού Ράμα για ιθαγένεια και περιουσίες σε Τσάμηδες , τις οποίες δεν  πρέπει να τις προσπεράσουμε »

Μπορεί σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο να έχουν ξεκαθαριστεί τα δικαιώματα για Τσαμουριά και ΑΟΖ όμως όπως φαίνεται στα σπλάχνα των ακραίων Αλβανών σιγοβράζει η πρόκληση με κάποιους μάλιστα να θέλουν να διεκδικήσουν υποτιθέμενα χαμένα εδάφη με παραστρατιωτικές μεθόδους.

Μετά το επεισόδιο στα Ίμια «άνοιξε» η όρεξη των Αλβανών – Διεκδικούν Σκόπια και Θεσπρωτία και επιχείρησαν να κατεδαφίσουν περιουσίες στην Χιμάρα

Ανθυπολοχαγός Μενέλαος Μενελάου -Κύπρος 1974

Ανθυπολοχαγός Μενέλαος Μενελάου 

Όπως έγινε γνωστό  από την οικογένεια του αείμνηστου ανθυπολοχαγού  του 281 ΤΠ Μενέλαου Μενελάου έχουν βρεθεί και άλλα οστά του κατά την εκταφή που έγινε στο χωριό Κοντεμένος.

Για την τελετή παράδοσης των οστών στην οικογένεια και το τρισάγιο για τη ταφή των οστών, που θα γίνει στον τάφο του ήρωα μας στο κοιμητήριο του Αγίου Νικολάου στη Λεμεσό, θα υπάρξει σχετική ενημέρωση.

Ανάμεσα στις Συμπληγάδες του Ερντογάν, της Αλβανίας και των λωποδυτών της Μακεδονίας και της απούσας πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας

Θ. Μαλκίδης

Ανάμεσα στις Συμπληγάδες του Ερντογάν, της Αλβανίας και των λωποδυτών της Μακεδονίας και της απούσας πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας

Μέρος της δήλωσης στο δελτίο ειδήσεων του   τηλεοπτικού  σταθμού STAR 

Είναι κοινός τόπος ότι βρισκόμαστε ανάμεσα στις Συμπληγάδες του φασίστα επιγόνου του Χίτλερ Ερντογάν, της Αλβανίας των Τσάμηδων Ναζί, των λωποδυτών της Μακεδονίας και της οικονομικής υποδούλωσης και της απούσας πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας. 

Ζούμε ανάμεσα, στη Σκύλλα ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος που κατέχει την Κύπρο και κανιβαλίζει το Αιγαίο και τη Θράκη, ενός συστήματος απογόνων δοσίλογων της κατοχής, των Τσάμηδων,  που ζητούν με θράσος αποζημιώσεις, ενός κλεπτοκρατικού καθεστώτος που αρπάζει τη Μακεδονική κληρονομιά, μίας ανεπανάληπτης οικονομικής κατοχής και στη Χάρυβδη μία παρακμιακής πολιτικής τάξης, εντός και εκτός Βουλής, και ενός ευνουχισμένου πνευματικού προσωπικού που έχουν αποδείξει ότι θα  πουλήσουν τα πάντα για την πρόσκαιρη και εφήμερη επιβίωσή τους. 

Είναι προφανές ότι όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να μας εκφράζουν και κυρίως, δεν μπορούν να συνεχιστούν!

16 Φεβρουαρίου 1943 Δομένικο Ελασσόνας: Ένα ακόμη ατιμώρητο έγκλημα του Φασισμού-Ναζισμού

  Θ. Μαλκίδης

Τα ατιμώρητα εγκλήματα του  Φασισμού-Ναζισμού ως συνέχεια των αποσιωπημένων Γενοκτονιών του Κεμαλισμού

Η σφαγή   στο  Δομένικο Ελασσόνας από τον Ιταλικό στρατό κατοχής στις  16 Φεβρουαρίου 1943, αποτελεί ένα ακόμη ατιμώρητο έγκλημα του Φασισμού και του Ναζισμού. Φασισμός ο οποίος  επειδή δεν τιμωρήθηκε ο δάσκαλος Μουσταφά Κεμάλ, υιοθετήθηκε και εξελίχθηκε και από τους μαθητές του Αδόλφο Χίτλερ και Μπενίτο Μουσολίνι. 

Ιταλικές δυνάμεις  με 40 αυτοκίνητα της  Μεραρχίας «Πινερόλο»  έφτασαν στις 16 Φεβρουαρίου 1943 στο Δομένικο και συγκέντρωσαν τους κατοίκους στην πλατεία, ενώ συγχρόνως πυρπολούσαν το χωριό. Από εκεί με την απειλή πολυβόλων τούς οδήγησαν στην περιοχή της συμπλοκής όπου και κράτησαν όλους τους άνδρες άνω των 14 ετών, λέγοντας ότι θα τους πάνε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Λάρισα. Τα γυναικόπαιδα διετάχθησαν να μεταβούν στο διπλανό χωριό Αμούρι.

Είκοσι από τους συγκεντρωμένους εκτελέσθηκαν επιτόπου στη Μαυρίτσα, ενώ άλλοι 118 οδηγήθηκαν στην τοποθεσία Καυκάκι μαζί με 5 άνδρες από το Δαμάσιο και άλλους 12 από το Μεσοχώρι. Στη διαδρομή οι ιταλικές δυνάμεις σκότωναν όποιον έβρισκαν μπροστά τους και έκαψαν άλλα 40 σπίτια. Το ίδιο βράδυ ο διοικητής της μεραρχίας, αντιστράτηγος Μπενέλι, έδωσε εντολή εκτέλεσης και για τους υπόλοιπους.

Η εκτέλεση διαρκεί αρκετές ώρες με διάφορες διμοιρίες να αλλάζουν βάρδιες. Συμμετέχουν ο κανονικός στρατός καθώς και μονάδες Μελανοχιτώνων. Στο τέλος της εκτέλεσης, λίγο πριν τα χαράματα, ο υπεύθυνος για την σφαγή Ιταλός αξιωματικός διατάζει τον αρχηγό του χωριού Δαμάσι να συγκεντρώσει τους χωρικούς για να θάψουν τα πτώματα των θυμάτων.

Η αναλυτική αναφορά του Μπενέλι για το Ολοκαύτωμα στο Δομένικο προς τη διοίκηση της Μεραρχίας «Πινερόλο», αναδεικνύει την ωμότητα με την οποία ασκούσε τα καθήκοντά του.

Ο πρώτος που μίλησε για τα εγκλήματα ήταν ο διοικητής της υποδιεύθυνσης Ελασσόνος Νικόλαος Μπάμπαλης ο οποίος με επιστολή του προς το Ιταλικό Φρουραρχείο Ελασσόνας τρεις ημέρες μετά τη σφαγή, έγραφε τα εξής: «Δεν σας είναι βεβαίως άγνωστον ότι τον άμαχον πλυθυσμόν προστατεύουν διεθνείς νόμοι και συνθήκαι τας οποίας, ούτε ετηρήσατε, ούτε εσεβάσθητε, εν αντιθέσει προς ημάς, οι οποίοι, κατά τον μεταξύ μας πόλεμο εν Αλβανία ετηρήσαμεν. Εντούτοις ισχυρίζεσθε ότι είσθε το πλέον πεπολιτισμένον Κράτος της Ευρώπης και όμως παρόμοια κακουργήματα δεν τα διαπράττουν παρά μόνο βάρβαροι».

Από το 1941 και μέχρι τη πτώση του Μπενίτο Μουσολίνι το 1943 η Φασιστική Ιταλία και από το 1941 και μέχρι το 1944 η Ναζιστική Γερμανία  σκότωσαν χιλιάδες  αθώους Έλληνες, Ελληνίδες, παιδιά και βρέφη,  όπως η Κεμαλική Τουρκία του επονομαζόμενου Ατατούρκ δολοφόνησε πάνω από ένα εκατομμύριο στη Μικρά Ασία, στη Θράκη, στον Πόντο, στην Καππαδοκία. Δομένικο, Πύργοι, Μεσόβουνο, Δίστομο, Καλάβρυτα, Κομμένο, Χορτιάτης, Κάνδανος, Βιάννου, Σμύρνη, Τραπεζούντα, Αδριανούπολη, Γκιουρούμτζε και εκατοντάδες άλλες μαρτυρικές πόλεις και χωριά. Όλος ο Ελληνισμός, όλη η Ελλάδα ένα Ολοκαύτωμα.

Η άποψή μας περί συνέχειας της φασιστικής ιδεολογίας έχει αποδείξεις:  Βιαιοπραγίες, λεηλασίες, εκτελέσεις, στρατόπεδα συγκεντρώσεων, βασανιστήρια, λιμοκτονία, ρατσισμός και Γενοκτονία. Κεμάλ, Χίτλερ, Μουσολίνι, με τα περισσότερα από τα παραπάνω εγκλήματα να έχουν μείνει ατιμώρητα.

Η προσπάθειά μας, ο αγώνας μας, εντός και εκτός και Ελλάδας, αφορά   την ανάδειξη των εγκλημάτων  που έμειναν στο περιθώριο για δεκάδες χρόνια, έτσι ώστε η Φασιστική Ιταλία, η Ναζιστική Γερμανία, η Κεμαλική Τουρκία να έρθουν αντιμέτωπες με τη "Νυρεμβέργη" που τους αναλογεί και τους αρμόζει.
Ήρθε η ώρα της ιστορίας και της αλήθειας.

Οι γυναίκες των Πύργων Εορδαίας με τα οστά των δολοφονημένων από τους Ναζί, συγγενών τους.

Από τα Ίμια και την παράδοση του Οτσαλάν, ξανά στα Ίμια και τη Μακεδονία

Θεοφάνης Μαλκίδης

Το Ελληνικό και το Κουρδικό ζήτημα σήμερα

Στη  δεκαετία του 1980 και  του 1990,  ο ελληνικός λαός αναζήτησε και πέτυχε την πολιτικοποίησή του με ένα απελευθερωτικό κίνημα στα ανατολικά του. Το κουρδικό κίνημα που αναδείχθηκε σ΄ αυτές τις δεκαετίες ώθησε, συγκίνησε, ριζοσπαστικοποίησε και συνεπήρε την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και των Ελληνίδων.

Ο ελληνικός λαός επανασυνδέθηκε μετά από χιλιάδες χρόνια τον Κουρδικό λαό- τους Καρδούχους του  Ξενοφώντα- ωθώντας να στηρίξει ποικιλοτρόπως τα κινήματα κοινωνικής και εθνικής απελευθέρωσης.

Μάλιστα ο ελληνικός λαός στην αλληλεγγύη του στον αγώνα του κουρδικού λαού για απελευθέρωση, είχε και ένα θύμα, το Θεόφιλο Γεωργιάδη, μέλος της Κυπριακής επιτροπής Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν ο οποίος δολοφονήθηκε το 1994, λόγω της δράσης του.

Η σύλληψη του  Οτζαλάν το 1999, δημιούργησε  νέα δεδομένα για το μέλλον του κουρδικού ζητήματος, το οποίο παρά την φασιστική καταστολή εκ μέρους της Τουρκίας και τη φυλάκιση του αρχηγού του κόμματος του HDP Σελαχατίν Ντεμιρτάς, της βουλευτού Λειλά Ζανά και χιλιάδων άλλων αγωνιστών,  καθώς και τη δολοφονία άλλων τόσων, αποτελεί κεντρικό παράγοντα επίλυσης του Τουρκικού προβλήματος .

Η σύλληψη του Οτζαλάν πριν 19 χρόνια, οι φυλακίσεις και οι δολοφονίες χιλιάδων Κούρδων, δεν κατέστειλαν το κουρδικό κίνημα όπως (θα) ήθελαν κάποιοι.  Το αντίθετο μάλιστα το κουρδικό ζήτημα είναι ανοιχτό και θα επηρεάσει τις άμεσες εξελίξεις στην περιοχή μας, από την Τουρκία μέχρι τη Συρία.

Το πανανθρώπινο αγαθό της ελευθερίας θα έρθει και για τους Κούρδους, τους Καρδούχους του Ξενοφώντα.

Για τις εξελίξεις στο Κουρδικό, βλ.  το βιβλίο του αντιπροσώπου του Κουρδικού Εθνικού Κογκρέσου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Ahmet Dere Οι Κούρδοι. Ένας λαός που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η ύπαρξή του.

Πρόλογος: Μιχάλης Χαραλαμπίδης. 

Εισαγωγή: Θεοφάνης Μαλκίδης

Αθήνα: εκδ. Γόρδιος.

Μακεδονία-Αιγαίο-Κύπρος-Θράκη:«Ευνουχισμένοι διανοούμενοι, μικροί ανίκανοι και τυφλοί κυβερνήτες…..»

Θ. Μαλκίδης

«Ευνουχισμένοι διανοούμενοι, μικροί ανίκανοι και τυφλοί κυβερνήτες…..»

Συνέντευξη του Θ. Μαλκίδη στο ραδιοφωνικό σταθμό Μάξιμουμ FM για το Αιγαίο, για τη Μακεδονία, για τη Θράκη, για την Κύπρο, για τον Ελληνισμό για τους «ευνουχισμένους διανοούμενους, για τους μικρούς ανίκανους και τυφλούς κυβερνήτες…..»

Από τον Ερντογάν,τον Αλβανικό εθνικισμό, την Κύπρο και τη Μακεδονία, μέχρι την απούσα πολιτική και πνευματική "ηγεσία"......

Ο Αλβανικός εθνικισμός και  το όνομα της Μακεδονίας, μέχρι τον Ερντογάν της Θράκης, του Αιγαίου και της Κύπρου...

Ποτέ άλλοτε η Ελλαδική  δήθεν πολιτική  τάξη, εντός και εκτός Βουλής και η  επονομαζόμενη  πνευματική ηγεσία, δεν ήταν τόσο αναντίστοιχες με το λαό. 

Αυτό φαίνεται μεταξύ των άλλων στα κρίσιμα ζητήματα του  Αλβανικού εθνικισμού, του ονόματος της Μακεδονίας, του  προκλητικού για τη  Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο, Ερντογάν, της υπεράσπισης της Ελληνικότητας...




Η  συνέντευξη του Θ. Μαλκίδη (από το 24: 40 μέχρι το 35:46) στην εκπομπή Leaders του 

"Πόντος" Μερζιφούντας: Η ομάδα που οι ποδοσφαιριστές της δολοφονήθηκαν στη Γενοκτονία γιατί φορούσαν Γαλανόλευκη φανέλα!

Θ. Μαλκίδης

"Πόντος"  Μερζιφούντας: Η ομάδα που οι ποδοσφαιριστές της δολοφονήθηκαν γιατί φορούσαν Γαλανόλευκη εμφάνιση!


To Ελλη­νομερικάνικο κολέγιο «Ανατόλια» από το 1924 που λειτουργεί πλέον στη Θεσσαλονίκη, αποτελεί ένα σημαντικό εκπαιδευτικό ίδρυμα, από τις τάξεις του οποίου έχει αποφοιτήσει μέρος της ελίτ της πόλης. Πολλοί όμως ίσως δεν γνωρίζουν ότι το κολέγιο που ξεκίνησε να λειτουργεί από το 1886 στη Μερζιφούντα του Πόντου, συνδέθηκε με σημαντικές στιγμές της ιστορίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Οι μαθητές του ήταν κυρίως ελληνικής και αρμενικής καταγωγής, ενώ το διδακτικό προσωπικό απαρτιζόταν από Έλληνες, Αρμένιους και Αμερικανούς.


Το πρώτο πλήγμα ήρθε το 1914-1915 με τις  σφαγές Αρμενίων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που ανήκαν στο προσωπικό του «Ανατόλια». Το κολέγιο έκλεισε τότε και τις εγκαταστάσεις του κατέλαβαν τουρκικά στρατεύματα. Οι πύλες του ξανάνοιξαν το 1919 και οι εγγεγραμμένοι μαθητές έναν χρόνο μετά έφταναν τους 218, ενώ ίσος αριθμός μαθητριών φοιτούσαν στο Παρθεναγωγείο του.

Ωστόσο, ήδη από το 1903, μαθητές και απόφοιτοι του Κολεγίου είχαν δημιουργήσει τον Ελληνικό Αθλητικό Σύλλογο Μερζιφούντας «Πόντος». Στη διοίκησή του συμμετείχαν τόσο οι μαθητές όσο και οι δάσκαλοι του «Ανατόλια» και η δραστηριότητά του αφορούσε τους τομείς του αθλητισμού, του πνεύματος και της τέχνης, ενώ το 1913, τα μέλη του ξεπερνούσαν τα 180. Ο σύλλογος διέθετε τρία τμήματα: το φιλολογικό, το οποίο οργάνωνε τακτικές συζητήσεις για ποικίλα θέματα και διαγωνισμούς, το αθλητικό, το οποίο διοργάνωνε αθλητικούς αγώνες, και το μουσικό, με διευθυντή επί σειρά ετών τον Ν.Σ. Σειρηνίδη, το οποίο από το 1913 είχε ορχήστρα εγχόρδων. Επίσης διοργάνωνε θεατρικές παραστάσεις, ενώ το 1910 ανέλαβε την έκδοση του περιοδικού «Πόντος - Μηνιαίον δημοσίευμα φιλολογικόν, επιστημονικόν και παιδαγωγικόν» και δημιούργησε εξαιρετική βιβλιοθήκη.


Ο Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος «Πόντος», κατέχει ιδιαίτερη θέση μεταξύ των ποντιακών συλλόγων εξαιτίας της ιδιαιτερότητας του χαρακτήρα του, αφού συγκροτήθηκε στο πλαίσιο ενός σχολείου και ταυτόχρονα εργάστηκε για το Ποντιακό ζήτημα, διακηρύσσοντας την ελληνική εθνική ταυτότητα των μελών του. Συμπυκνώνει τη νεότερη ιστορία των Ελλήνων του Πόντου, η οποία κατέληξε με ευθύνη των Νεότουρκων και των Κεμαλικών στη Γενοκτονία.

Στις τελευταίες εκλογές που έγιναν στον σύλλογο τον Μάιο του 1920, στο αξίωμα προέδρου αναδείχθηκε ο καθηγητής Δ. Θεοχαρίδης, στη θέση του αντιπροέδρου ο Χαράλαμπος Ευσταθιάδης, γραμματέας ο Αναστάσιος Παυλίδης, ταμίας ο Συμεών Ανανιάδης, και υπεύθυνος για το αθλητικό τμήμα ο Γρηγόριος Τσακάλωφ. Σημαντικό μέλος και αθλητής του Συλλόγου ήταν ο Συμεών Ανανιάδης. Γεννήθηκε στη Σαμψούντα, εισήχθη στο «Ανατόλια» το 1919, και ήταν πολύ καλός αθλητής του στίβου. 

Όπως γράφει ο συμμαθητής και φίλος του Ε. Κουζινός,  του οποίου το βιβλίο "Εικοσιτρία χρόνια στη Μικρά Ασία" που αναφέρεται στην ομάδα "Πόντος"μετέφρασε ο Θεοφάνης Μαλκίδης,   το 1920 έβλεπε το μέλλον του ρόδινο: «Είχαμε επιβιώσει από σφαγές τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια και είχε βάλει τρεις στόχους, να πιάσει ή να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα, να φοιτήσει στην αμερικανική ιατρική σχολή στη Βηρυτό και να συνεχίσει σπουδές στη Βιέννη και να παντρευτεί μία όμορφη συμπατριώτισσά του από την περιοχή του Αλαχάμ, η οποία φοιτούσε στο αμερικανικό Λύκειο».


Στις 12 Φεβρουαρίου 1921 οι Τούρκοι περικύκλωσαν το «Ανατόλια». Αρχικά έψαχναν για όπλα και εκρηκτικά και στη συνέχεια αφού δεν βρήκαν τίποτα κατευθύνθηκαν στο γραφείο του προέδρου του Κολεγίου Γ. Γουάιτ. Εκεί οι Τούρκοι είδαν δύο χάρτες που απεικόνιζαν την περιοχή του Πόντου, σύμφωνα με τους αρχαίους Ελληνες και τους Ρωμαίους. Η εύρεση των χαρτών οδήγησε τους Τούρκους να ζητήσουν να δουν τη βιβλιοθήκη του συλλόγου «Πόντος». Εκεί υπήρχαν εκατοντάδες βιβλία στην ελληνική και ειδικότερα στην αρχαιοελληνική γλώσσα, έργα κλασικών συγγραφέων τυπωμένα τα περισσότερα στην Αθήνα. Ανάμεσά τους βρήκαν και ένα σημειωματάριο με τις δραστηριότητες του Συλλόγου, το οποίο θεωρήθηκε «επαναστατικό». Ωστόσο, η φωτογραφία του ποδοσφαιρικού τμήματος του Συλλόγου ήταν εκείνη που ερέθισε ακόμη περισσότερο τους Τούρκους.

13 Φεβρουαρίου 1944: Μία ακόμη καταστροφή των Ανωγείων Κρήτης από τους Ναζί

Θ. Μαλκίδης
13 Φεβρουαρίου 1944: Μία ακόμη καταστροφή των Ανωγείων από τους Ναζί

 Τρεις φορές έχουν καταστραφεί ολοσχερώς στην πρόσφατη ιστορία τους τα Ανώγεια από τους κατακτητές. 

Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι κάτοικοι των Ανωγείων πήραν μέρος, στην αντίσταση κατά των Ναζί κατακτητών, έχοντας επικεφαλής τον Ιωάννη Δραμουντάνη (Στεφανογιάννη) ο οποίος και εκτελέστηκε από τους Ναζί στις 12 Φεβρουαρίου 1944.

Τον Αύγουστο του 1944, το ωριό παραδόθηκε στις φλόγες και την καταστροφή, με τη διαταγή του Χ. Μίλλερ:

<<…Επειδή η πόλις των Ανωγείων είναι κέντρον της αγγλικής κατασκοπίας εν Κρήτη και επειδή οι Ανωγειανοί εξετέλεσαν το φόνο του λοχία φρουράρχου Γενί-Γκαβέ και της υπ’ αυτόν φρουράς και επειδή οι Ανωγειανοί εξετέλεσαν το σαμποτάζ της Δαμάστας, επειδή εις Ανώγεια ευρίσκουν άσυλον και προστασίαν οι αντάρται των διαφόρων ομάδων αντιστάσεως και επειδή εκ των Ανωγείων διήλθον και οι απαγωγείς με τον στρατηγόν Φον Κράιπε χρησιμοποιήσαντες ως σταθμόν διακομιδής τα Ανώγεια, διατάσσομεν την ΙΣΟΠΕΔΩΣΙΝ τούτων και την εκτέλεσιν παντός άρρενος Ανωγειανού όστις ήθελεν ευρεθεί εντός του χωρίου και πέριξ αυτού εις απόστασιν ενός χιλιομέτρου. Χανιά 13-8-44. 
Ο Στρατηγός Διοικητής Φρουρίου Κρήτης X. ΜΙΛΛΕΡ>>. 

Ο  Νίκος Καζαντζάκης, μέλος της επιτροπής για την καταγραφή των σφαγών των Ναζί γράφει τα εξής: 

«…Το μεγαλύτερον χωρίον της Κρήτης, τα ΑΝΩΓΕΙΑ, εις τα σύνορα των νομών Ηρακλείου και Ρεθύμνης, με 940 οικίας και 4.000 κατοίκους έρχεται χρονολογικώς πρώτον των κατά την περίοδον ταύτην καταστραφέντων συνοικισμών της νήσου. Οι Γερμανοί δεν είχον εγκαταστήσει εδώ μόνιμον φυλάκιον, μόνον μπλόκα έκαμνον από καιρού εις καιρόν. Το πρώτον έγινεν εις τας 16/2/42, οπότε, καταζητούντες 8 άτομα, συνέλαβον τα 5 εξ αυτών και άλλους 4, τους οποίους εφυλάκισαν επί δύο μήνας. Η εις το χωρίον επιβληθείσα εξ αρχής αγγαρεία ήτο να προσέρχονταιι καθ’ εκάστην 500 άνδρες και να εργάζωνται διά λογαριασμόν των Γερμανών. Οι Ανωγειανοί όμως, δεν προσήρχοντο, διότι ως λαός, ποιμενικός κυρίως, δεν ηδύνατο να εγκαταλείψουν τα ποίμνιά των. Ο αριθμός ούτος ηλαττώθη κατόπιν εις το ήμισυ, και πάλιν όμως οι κάτοικοι ουδεμίαν προθυμίαν έδειχναν να συμμορφωθούν προς την διαταγήν. Φυλακίσεις γερόντων και γυναικών του χωρίου εν Ρεθύμνην προς εκβιασμόν, ουδέν αποτέλεσμα έσχον. Δι αυτό εξεδόθη απόφασις κατά τας αρχάς του 1943, να κατεδαφιστούν 16 οικίαι των Ανωγείων προς σωφρονισμόν και προειδοποίησιν. 
Επειδή την διαταγήν αυτή ο Φρούραρχος Ρεθύμνης, απόγονος του κατά την μάχην του Πέτα τραυματισθέντος φιλέλληνος στρατηγού Νόρμαν, δεν έσπευσε να την εκτελέση, αλλ’ ελθών εις τα Ανώγεια, εζήτησε φιλικώς να πείσει τους κατοίκους να υπακούσουν εις την διαταγήν της αγγαρείας, μετετέθη αμέσως εκ της θέσεως του. Τον Μάϊον του 1943, εις νέαν εξόρμησιν των Γερμανών, εφονεύθησαν 3 βοσκοί, μεταξύ των οποίων και ο 13ετής Βασ. Κ. Ξυλούρης, απήχθησαν δε και 2.000 αιγοπρόβατα εις τας 19/8/1943 συνελήφθησαν 9 άνδρες (4 εκ της οικογενείας Κουνάλη, 4 εκ της οικογ. Σμπώκου και εις Σταυράκης ονόματι), εξ ων 2 εδραπέτευσαν οι λοιποί ενεκλήθησαν εις τας φυλακάς Αγίας, αποστελλόμενοι δε ύστερον εις την Γερμανίαν, επνίγησαν καθ’ οδόν. Εις τας 3/9/43, έγινε νέα εξόρμησις καθ ήν οι Γερμανοί απήγαγον όσα αιγοπρόβατα συνήντησαν (4-5000), τον δε ποιμένα Μιχ. Βρέντζον, αφού τον εχρησιμοποίησαν ως οδηγόν, διέταξαν να φύγη έπειτα, πυροβολήσαντες δε εκ των όπισθεν εφόνευσαν. 

Εις τας 13/2/44 εκύκλωσαν πάλιν το χωρίον και συγκέντρωσαν όλους τους κατοίκους εις το σχολείον συμπαρέλαβον 11 άνδρας με την δικαιολογίαν ότι εδοκίμασαν να φύγουν. Τι απέγιναν οι άνδρες ούτοι, δεν εγνώσθη. Λέγεται ότι ετυφεκίσθησαν εις θέσιν Καρτερός. 

Εις τας 7/8/44 ήλθεν ο διαβόητος δια την ωμότητά του γερμανός επιλοχίας «Σήφης», φρούραρχος του Γενή-Κααβέ με απόσπασμα τεσσάρων γερμανών και τεσσάρων ιταλών, συνέλαβον όσας γυναίκας και παιδία εύρον, και αγρίως ξυλοκοπούντες αυτά τα ωδήγησαν προς το Γενή-Κααβέ με την κατηγορίαν ότι οι άνδρες δεν εδέχοντο να πηγαίνουν εις την αγγαρείαν. 
Ολίγον όμως έξω του χωρίου τους προσέλαβο οι αντάρται, εφόνευσαν τους άνδρας του αποσπάσματος και απηλευθέρωσαν τα γυναικόπαιδα. Την επομένην έγινεν το σαμποτάζ της Δαμάστας υπό Ανωγειανών, καθ’ ό εκάησαν 3 γερμανικά αυτοκίνητα και εφονεύθησαν περί τους 15 Ιταλούς, αιχμαλωτισθέντων και 7. Την επομένην, 9/8 ήλθον, περί τους 60 Γερμανούς εις τα Ανώγεια οι άνδρες έλειπον, αλλ’ αι γυναίκες τους περιεποιήθησαν οι Γερμανοί εφέρθησαν μετά μεγάλης προσηνείας, εις ουδεμίαν διαρπαγήν προέβησαν, εζήτουν μόνον από τας γυναίκας πληροφορίας περί της κατά του αποσπάσματος του «Σήφη» επιθέσεως των ανταρτών. 
Εις τας 12/8 το εσπέρας οι άνδρες του χωρίου ειδοποιηθέντες ότι έρχονται πολλοί Γερμανοί, έφυγον, και ούτω προελήφθησαν πολλαί εκτελέσεις. Την 13ην οι Γερμανοί συμπληρώσαντες την κύκλωσιν, εισήλθον εις τα Ανώγεια και διέταξαν τους υπολειφθέντας κατοίκους (θα ήσαν περί τα 1500 γυναικόπαιδα) να αναχωρήσουν εντός ημισείας ώρας προς την κατεύθυνσιν του Γενή-Κααβέ, όποθεν να διασκορπισθούν εις τα διάφορα χωρία της Ρεθύμνης. Μετά ταύτα προέβησαν εις γενικήν λεηλασίαν του χωρίου-πλουσιωτάτου εις κτηνοτροφικά και εριουργικά προϊόντα. Μετά την δήλωσιν εκάστη οικία εκαίετο πρώτον και έπειτα ανετινάσσετο διά δυναμίτιδος. Κάθε νύκτα οι Γερμανοί απεσύροντο εις τα Σείσαρχα και την πρωϊαν επανήρχοντο. Το μέγεθος της λεηλασίας θα κατανοήση κανείς, όταν λάβη υπ’ όψιν ότι αυτή διήρκεσεν από της 13 Αυγούστου μέχρι της 5 Σεπτεμβρίου. 
Κατά την διάρκειαν της διαρπαγής οι Γερμανοί εφόνευσαν εντός του χωρίου τον Γ. Σπιθούρην, μη δυνηθέντα ν’ αποχωρήση μετά των άλλων κατοίκων, επίσης τους παραλύτους εξαδέλφους Κωνστ. και Ι. Ξυλούρην (ή Κίτρη), και τον υπέργηρον Νικ. Αεράκην, εις τας αγκάλας του οποίου έθεσαν, μετά την εκτέλεσιν, δεξιά και αριστερά τα πτώματα δύο χοίρων προς χλευασμόν. Δύο αδελφαί, η χήρα Εμμ. Καλλέργη και η χήρα Εμμ. Καβλέντη, η χωλή Ειρήνη Καραϊσκου και η Ευαγγ. Ιω. Πασπαράκη, αρνηθείσαι ν’ αποχωρήσουν και προτιμήσασαι τον θάνατον απέθανον καείσαι και καταχωθείσαι έπειτα υπό τα ερείπια των ανατιναχθεισών οικιών των. Επίσης οι Γερμανοί εφόνευσαν τον εκ τραύματος της κεφαλής παράφρονα Εμμ. Ι. Σαλούστρον. 
Πολλοί άλλοι εφονεύθησαν εις τα πέριξ. Οι Γερμανοί κατέστρεψαν και τα 4 τυροκομεία της περιοχής και απήγαγον τα ποίμνια των κατοίκων όσα δεν ηδυνήθησαν να συμπαραλάβουν, τα εφόνευσαν. Σήμερον από τας 940 οικίας των Ανωγείων δεν έχει απομείνει ούτε μία το νεόδμητον σχολείον ανετινάχθη, αι 3 εκκλησίαι, τας οποίας οι Γερμανοί είχον μεταβάλει εις σταύλους, έχουν επίσης υποστή ζημίας εκ ωτν πέριξ ανατινάξεων. Η επίσημος κατάστασις της Νομαρχίας Ρεθύμνης αναφέρει 117 Ανωγειανούς εκτελεσθέντας κατά την περίοδον της κατοχής».

Την καταστροφή των Ανωγείων  την περιγράφει με μοναδικό  τρόπο ο Αριστείδης Χαιρέτης – Γιαλαύτης:

Τα εθνικιστικά σχολικά βιβλία της Αλβανίας και η Τσαμουριά!

Οι <<αλβανικές περιοχές στην Ελλάδα>> στα σχολικά βιβλία της Αλβανίας !!!

Θ. Μαλκίδης

Για πολλά χρόνια έχουμε τονίσει την αναγκαιότητα ανάδειξης του ζητήματος της Ελληνικής μειονότητας και ιδιαίτερα σε ό,τι έχει σχέση με το σεβασμό από την Αλβανία των δικαιωμάτων της και ειδικότερα των εκπαιδευτικών. 

Από την άλλη εδώ και τουλάχιστον δώδεκα χρόνια το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας έχει αφαιρέσει από τα σχολικά βιβλία κάθε αναφορά για την Βόρειο Ήπειρο και τον Ελληνισμό της περιοχής.  Η κίνηση αυτή έγινε στο πλαίσιο διακρατικής συμφωνίας με την Αλβανία η οποία προβλέπει αφαίρεση από τα σχολικά εγχειρίδια και των δύο χωρών κάθε στοιχείου που θα μπορούσε να του αποδοθεί χαρακτήρας  επεκτατικός από τη μία χώρα εις βάρος της  άλλης.  Οι ελληνικές κυβερνήσεις τήρησαν την συμφωνία και μεταξύ άλλων έσβησαν από το Βιβλίο της Ιστορίας της Γ΄ Λυκείου τον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα του 1914 και την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας.

Από την άλλη πλευρά όμως και στη  σχολική χρονιά 2017 - 2018  που διανύεται στα σχολικά βιβλία  στην Αλβανία, το κεφάλαιο υπό τον τίτλο "αλβανικές περιοχές στην Ελλάδα" παραμένει αμετακίνητο! Δύο δεκαετίες τώρα γίνονται συναντήσεις επί συναντήσεων και συστήνονται επιτροπές επί επιτροπών μεταξύ των Υπουργείων Παιδείας Ελλάδος και Αλβανίας για τις αμοιβαίες υποχωρήσεις στα σχολικά βιβλία, αλλά όπως διαπιστώνουμε οι υποχωρήσεις στην πράξη γίνονται μόνο από την ελληνική πλευρά.  Την τακτική των Τιράνων την γνωρίζουμε πολύ καλά, αφού την βιώνουμε δραματικά για έναν αιώνα και συνεπώς δεν μας εκπλήσσει. Η οργή και η θλίψη μας στρέφεται κυρίως προς την Αθήνα η οποία αδιαφορεί και εθελοτυφλεί αδιάκοπα απέναντι τις αλβανικές προκλήσεις και προσβολές τόσο εις βάρος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού όσο και ως προς την ακεραιότητα της ίδιας της Ελληνικής Πολιτείας. 

Παραθέτουμε  τις επίμαχες σελίδες του βιβλίου Γεωγραφίας της 12ης τάξης στην Αλβανία.

Κηδεία του πεσόντα Στρατιώτη και μέχρι πρότινος αγνοούμενου Κώστα Κυριάκου

Κηδεία του πεσόντα Στρατιώτη και μέχρι πρότινος αγνοούμενου 

Έγινε πριν λίγες ώρες η  κηδεία, στον Ιερό Ναό Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ στο Μιτσερό, του Ήρωα πεσόντα Κώστα Κυριάκου τα οστά του οποίου ταυτοποιήθηκαν πρόσφατα.

Αθάνατος!

Για τον ήρωα του Μακεδονικού Αγώνα Τέλλο Αγαπηνό (“Καπετάν Άγρα”), για τη συνέχειά μας

Για τον ήρωα του Μακεδονικού Αγώνα Τέλλο Αγαπηνό (“Καπετάν Άγρα”), για τη συνέχειά μας

Εκδήλωση για τον ήρωα του Μακεδονικού Αγώνα ανθυπολοχαγό του Ελληνικού Στρατού και καταγόμενο από τη Μεσσηνία, Τέλλο Αγαπηνό (“Καπετάν Άγρα”), ο οποίος θυσιάστηκε την 7η Ιουνίου 1907, για την απελευθέρωση της Μακεδονίας, οργάνωσε ο Σύλλογος Μεσσηνίων Μακεδονίας – Θράκης «Ο Καπετάν Άγρας».

Η τελετή πραγματοποιήθηκε στο μνημείο του Ήρωα, στο χώρο του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης παρουσία πολιτών, οι οποίοι τίμησαν τη μεγάλη αυτή προσωπικότητα του Μακεδονικού Αγώνα.

Στην εκδήλωση μίλησε ο Θεοφάνης Μαλκίδης, ο οποίος έκανε την αναγκαία προβολή της πορείας του “Καπετάν Άγρα” στο σήμερα, επισημαίνοντας το πρότυπό του, το βίο του καθώς και την ανιδιοτελή προσφορά του και τελικώς τη θυσία του για την Ελλάδα και τη Μακεδονία.

Η ομιλία του Θ. Μαλκίδη