Παρουσίαση των απομνημονευμάτων του αντάρτη του Πόντου Παύλου Τσαουσίδη Θ. Μαλκίδης: <<Το βιβλίο για τον οπλαρχηγό του Ποντιακού Αντάρτικου Παύλου Τσαουσίδη αποτελεί συμβολή στην ανάδειξη του αγώνα των Ελλήνων ενάντια στο μαζικό έγκλημα, αγώνας ο οποίος όχι μόνο συνέχισε την αντιστασιακή παράδοση του Ελληνικού λαού ενάντια στη βία, την εξαφάνιση και την καταπίεση, αλλά έδωσε τη δυνατότητα σε χιλιάδες ανθρώπους, γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους, να επιβιώσουν. Μία ακόμη μαρτυρία ζωής ενάντια στη Γενοκτονία, τότε και τώρα, εάν κρίνουμε ότι τόσο στην Τουρκία, όσο και δυστυχώς και στην Ελλάδα, υποστηρίζεται ότι οι αντάρτες ευθύνονται για τη Γενοκτονία! Προπαγάνδα και ύβρεις για τους υπερασπιστές των Ελλήνων, προκειμένου να δικαιολογηθεί το μαζικό έγκλημα, το οποίο όμως παρόλη την υπονόμευση και την άρνηση, θα αναγνωριστεί!>> Ο Μορφωτικός Σύλλογος Κοπανού "Η ΜΙΕΖΑ" σας προσκαλεί το Σάββατο 5 Μαΐου 2018 και ώρα 7:30 μμ στην φιλόξενη αίθουσα του συλλόγου για την παρουσίαση του βιβλίου της Ροζαλίας Γαβριηλίδου και του Φάνη Μαλκίδη " Η βιογραφία του οπλαρχηγού του Πόντου Παύλου Τσαουσίδη".
Αγνοούμενος Στρατιώτης Μιχαήλ Κυπριανού- Κύπρος 1974 και όταν παραδίδονται στους συγγενείς του τα οστά του....
Ενας χρόνος έχει περάσει.. Ίσως η Πιο δύσκολη μέρα της ζωής μου .. Με αντιπρόσωπο της ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ Περάσαμε την πόρτα του ανθρωπολογικού στην νεκρή ζώνη. Μετά από φωτογραφίες που μας έδειξαν την τοποθεσία σε μια μεγάλη οθόνη και όπου εκεί έγινε μεγάλη μάχη μεταξύ του τάγματος του 286 ΜΤΠ και του Τούρκου εισβολέα ,τα 24 παλληκάρια του ανθυπολοχαγού Ιωσήφ Σεργίδη δεν εγκατέλειψαν... Και σαν πραγματικοί απόγονοι του Λεωνίδα έδιναν σκληρή μάχη περικυκλωμένοι απο ισχυρή στρατιωτική δύναμη του εισβολέα ,αν και ήξεραν ότι δεν είχαν καμία πιθανότητα δεν εγκατέλειψαν και έμειναν και πολέμησαν για την τιμή των όπλων... Μετά από όλη την αναλυτική παρουσίαση όπως την εκτίμησαν οι ειδικοί διότι δυστυχώς δεν υπάρχει κανένας ζωντανός για να μας πει τι έγινε στις 15 Αυγούστου 1974 στο λόφο Λαπάτσα της κατεχόμενης τώρα Σκυλλούρας... Έφθασε η ώρα που θα περνούσαμε την επόμενη αίθουσα που θα αντικριζαμε τα Ιερά Οστά του ΗΡΩΑ αδελφού μας... Το τι αντικρίσαμε και που δυστυχώς είχαμε την τύχη να τα τοποθετήσουμε στο μικρό κασονάκι εγώ και η αδελφή μου Σκεύη...
Θ. Μαλκίδης Εμείς είμαστε με τη ζωή: Εκδηλώσεις Μνήμης στη Στουτγάρδη για τη Γενοκτονία. Στην εκδήλωση της 19 Μαΐου που οργανώνουν οι Ποντιακοί Σύλλογοι της Βάδης- Βυρτεμβέργης στο κέντρο της Στουτγάρδης, θα μιλήσουν δύο εκλεκτοί συναγωνιστές μας : ο εκδότης Ραγκίπ Ζαράκολου και η δημοσιογράφος Τουρκάν Μπαλαμπάν Τσιλιγκίρ, σύντροφος του αγωνιστή συγγραφέα Ταμέρ Τσιλιγκίρ. O Ζαράκολου είναι ο εκδότης που έχει βγάλει στην Τουρκία, μέσω του εκδοτικού οίκου Belge βιβλία για τη Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων, μεταξύ των οποίων και αυτά του Γιώργου Ανδρεάδη, ενώ έχει φυλακιστεί πολλές φορές για τη δράση του. Η Μπαλαμπάν είναι μία σημαντική δημοσιογράφος, η οποία μαζί με τον Τσιλιγκίρ αγωνίζονται για την αναγνώριση της Γενοκτονίας. Σπουδαίοι άνθρωποι, για ένα σπουδαίο ζήτημα!
Ελευθερία στους φυλακισμένους Άγγελο Μητρετώδη, Δημήτρη Κούκλατζη, Γιάννη -Βασίλη Γιαϊλαλί Θ. Μαλκίδης Απόσπασμα από την ομιλία στην ημερίδα που οργάνωσε ο Φοιτητικός Σύλλογος Δημοτικής Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, η Εύξεινος Λέσχη Φλώρινας, ο Σύλλογος Ποντίων Φοιτητών Φλώρινας «Η Παράδοση» και η Ποντιακή Νεολαία Φλώρινας Εμείς είμαστε οι διασωθέντες μίας από τις μεγαλύτερες στην ιστορία της ανθρωπότητας Γενοκτονίας. Ενός μαζικού εγκλήματος το οποίο επειδή δεν τιμωρήθηκε, επαναλαμβάνεται: Αδριανούπολη, Τραπεζούντα, Σμύρνη, 1914-1919-1922, Αδριανούπολη, φυλακές 2018. Την 14η Μαΐου, ημέρα απελευθέρωσης της Θράκης, μετά από 600 χρόνια, ξεκινάμε από τις Καστανιές Έβρου, αγώνα δρόμου 500 χιλιομέτρων, ο οποίος θα καταλήξει την 19η Μαΐου, ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας, στην πλατεία Αγίας Σοφίας στη Θεσσαλονίκη. Τον αγώνα δρόμου τον οργανώνει η Επιτροπή για τη Διεθνοποίηση και την Αναγνώριση της Γενοκτονίας <<Εύξεινος Λόγος>> με επικεφαλής τον υπερμαραθωνοδρόμο Γιώργο Ζαχαριάδη, ο οποίος έχει τρέξει σε ανάλογες πρωτοβουλίες (Μαραθώνιο, Σπάρταθλον, δρόμους μαρτυρικών χωριών κατεστραμμένων από τους Γερμανούς Ναζί, Παναγία Σουμελά Βέρμιο- Παναγία Σουμελά Πόντος, κ.ά).
Για την Ελευθερία των δύο στρατιωτικών Άγγελου Μητρετώδη και Δημήτρη Κούκλατζη, για την Ελευθερία του αγωνιστή της αναγνώρισης της Γενοκτονίας Έλληνα του Πόντου Γιάννη -Βασίλη Γιαϊλαλί.
Θ. Μαλκίδης* Γενοκτονία:Υπονόμευση στο εσωτερικό, Αναγνώριση στο εξωτερικό. Από την ομιλία στην Ημερίδα για τη Γενοκτονία που οργάνωσε ο Φοιτητικός Σύλλογος Δημοτικής Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, η Εύξεινος Λέσχη Φλώρινας, ο Σύλλογος Ποντίων Φοιτητών Φλώρινας «Η Παράδοση» και η Ποντιακή Νεολαία Φλώρινας Η σημερινή αναγνώριση της Γενοκτονίας των προγόνων μας, με την πράξη από την πόλη του Λαβάλ στον Καναδά αποτελεί μία ακόμη σημαντική ημέρα για τα θύματα του μαζικού εγκλήματος, τους ζώντες απογόνους τους, τα εκατομμύρια Έλληνες και τις Ελληνίδες σε όλο τον κόσμο, αποτελεί μία σπουδαία ημερομηνία για τους ανιδιοτελείς αγωνιστές Έλληνες και Φιλέλληνες.
Θ. Μαλκίδης Ο εκ Τραπεζούντας συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς για τον Πόντιο εκτελεσθέντα από τους Ναζί Ναπολέων Σουκατζίδη Ο Ναπολέων Σουκατζίδης γεννήθηκε στην Προύσα το 1909 από γονείς Ποντιακής καταγωγής . Μετά τη Γενοκτονία εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Αρκαλοχωρίου του νομού Ηρακλείου Κρήτης. Εκεί τελείωσε την Μέση Εμπορική Σχολή και εργαζόταν ως λογιστής, ενώ γνώριζε καλά την αγγλική, ρωσική, γερμανική, γαλλική και τουρκική γλώσσα και είχε και συγγραφικό έργο. Μετά την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά, συνελήφθη και εξορίστηκε στον Άγιο Ευστράτιο. Από εκεί μεταφέρθηκε τον Απρίλιο του 1937 στις φυλακές της Ακροναυπλίας, όπου παρέμεινε μέχρι τον Απρίλιο του 1941, όταν παραδόθηκε από το καθεστώς μαζί με εκατοντάδες άλλους πολιτικούς κρατούμενους στους Γερμανούς κατακτητές. Κατά την διάρκεια της Κατοχής ήταν κρατούμενος στις φυλακές των Τρικάλων, της Λάρισας και τον Σεπτέμβριο του 1943 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου. Εκεί οι Γερμανοί τον χρησιμοποίησαν ως διερμηνέα και το όνομά του ήταν μεταξύ των 200 που επρόκειτο να εκτελεστούν στην Αθήνα, αφού υπήρξαν και εκτελέσεις στην περιοχή των Μολάων Λακωνίας, για την επίθεση του ΕΛΑΣ κατά του διοικητή της 41ης Γερμανικής Μεραρχίας Οχυρών Υποστράτηγου Φραντς Κρεχ . Ο διοικητής του στρατοπέδου συγκέντρωσης Χαϊδαρίου Καρλ Φίσερ, όταν ο Σουκατζίδης διάβασε και το δικό του όνομα στην λίστα των μελλοθάνατων του είπε να παραμείνει στην θέση του. Τότε ο Σουκατζίδης τον ρώτησε αν θα εκτελούσαν κάποιον άλλο αντί για τον ίδιο, και όταν ο Φίσερ απάντησε ότι έχει εντολή να εκτελέσει 200 από τους κρατουμένους, ο Σουκατζίδης αρνήθηκε να εκτελεστεί κάποιος άλλος στην δική του θέση και ο ίδιος να σωθεί και έτσι εκτελέστηκε με τους υπόλοιπους 199 κρατούμενους του Χαϊδαρίου την Πρωτομαγιά του 1944. Στο τελευταίο γράμμα προς τον πατέρα του ο Σουκατζίδης έγραψε: «Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να 'σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου. Ν' αγαπάς και να λατρεύεις την κορούλα* σου και την αδελφούλα μου, κι οι δυο τους μεγάλοι άνθρωποι. Γεια, γεια πατερούλη. (*Εννοώντας την αρραβωνιαστικιά του Χαρά, αδελφή της Μαρίας Λιουδάκη).
Ο Ναπολέων Σουκατζίδης είναι το κεντρικό πρόσωπο της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη «Το τελευταίο σημείωμα», όπου την βραδιά πριν την εκτέλεση κυριαρχούν η ποντιακή και η κρητική μουσική και χορός, ενώ αναφορά στον Ναπολέοντα Σουκατζίδη (αναφέρεται ως Τσουκατζίδης) γίνεται και στο έργο του επίσης Πόντιου συγγραφέα Δημήτρη Ψαθά «Αντίσταση», ως εξής:
Θ. Μαλκίδης Η Γενοκτονία στη Θράκη Από την ομιλία που οργάνωσε για τη Γενοκτονία στη Θράκη, ο Δήμος Λαγκαδά, η ΔΗΚΕΛ και οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι Η Γενοκτονία η οποία ξεκίνησε το 1908 με την άνοδο στην εξουσία των Νεότουρκων και με τη στρατιωτική και την πολιτική καθοδήγηση των Γερμανών συμμάχων τους, συνεχίστηκε και από τους Κεμαλικούς μέχρι το 1923 στοιχίζοντας συνολικά τη ζωή σε πάνω από 1.000.000 Έλληνες, Ελληνίδες και παιδιά. Στη Θράκη 250.000-300.000 , στην κεντρική Μικρά Ασία 300.000 με 350.000 στον Πόντο 350.000 ενώ θύματα υπήρξαν και στην Καππαδοκία. Στην αρχή η εξόντωση έγινε με την εξορία των ανδρών στα τάγματα εργασίας και συνεχίστηκε με την εξόντωση των ηγετών, την εκτόπιση των γυναικών, των παιδιών. Με την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου δόθηκε η ευκαιρία στους Νεότουρκους να υλοποιήσουν με μεγαλύτερη ευκολία το σχέδιό τους- η «Ειδική οργάνωση» κράτησε σημαντικό ρόλο- ενώ η υποχρεωτική στρατολόγηση Θρακών τους οδήγησε σαν Οθωμανούς στρατιώτες στο θάνατο σε μία από τις φονικότερες μάχες στην Καλλίπολη. Έτσι οι Έλληνες της Θράκης αντιμετώπισαν και αυτοί όπως και οι Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας την ίδια πολιτική βίας που εξελίχθηκε σε Γενοκτονία. Έτσι ερημώθηκε από το ελληνικό στοιχείο η Θράκη και εγκαταλείφθηκαν πόλεις όπως η Αδριανούπολη, η Βιζύη,η Τυρολόη, η Αρκαδιούπολη, οι Σαράντα Εκκλησιές, η Κεσσάνη,τα Μάλγαρα, η Χαριούπολη, η Μακρά Γέφυρα, η Ραιδεστός, η Ηράκλεια, η Καλλίπολη και άλλες, ενώ στις 6 Απριλίου του 1914, το Μαύρο Πάσχα όπως ονομάστηκε κορυφώθηκε η Γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων της Θράκης. Συνέχεια της Γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων της Βόρειας Θράκης (ανατολική Ρωμυλία) και σταθμός μέχρι την τελική φάση μαζικής δολοφονίας των Ελλήνων στον Πόντο και την Μικρά Ασία. Οι μεταπολεμικές εξελίξεις, οι συζητήσεις που έγιναν στο Συνέδριο Ειρήνης στο Παρίσι για το Θρακικό ζήτημα, και η υπογραφή το 1920 της συνθήκη των Σεβρών, έδωσαν στην Ελλάδα την Ανατολική Θράκη μέχρι την Τσατάλτζα σε απόσταση είκοσι χιλιομέτρων από την Κωνσταντινούπολη και τη χερσόνησο της Καλλίπολης. Επίσης η Ελλάδα πήρε την Ίμβρο και Τένεδο καθώς και τη Σμύρνη με ολόκληρη την περιοχή της. Δύο χρόνια όμως αργότερα με την αλλαγή των προσανατολισμών και της πολιτικής έναντι των Κεμαλικών από τις μεγάλες δυνάμεις, είχαν σαν αποτέλεσμα να υπογραφεί η συνθήκη ανακωχής των Μουδανιών, με την οποία ο ελληνικός στρατός διατάχθηκε να εκκενώσει όχι μόνο την Μικρά Ασία, αλλά μέσα σε 15 μέρες και την Ανατολική Θράκη, εκεί όπου υπήρχαν μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις του και εύρωστο ελληνικό στοιχείο. Έτσι τα συμφέροντα κάλυψαν την αλήθεια και το έγκλημα εναντίον των Ελλήνων δεν τιμωρήθηκε και επαναλήφθηκε μετά από λίγα χρόνια από τους Ναζί και το καθεστώς του Χίτλερ- στις 6 Απριλίου του 1941 οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ελλάδα- ως Ολοκαύτωμα και εκατοντάδες μαρτυρικά χωριά και πόλεις. Σήμερα η αναγνώριση της Γενοκτονίας είναι ένα τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα: Η Τουρκία ως θύτης πρέπει να αποδεχθεί το έγκλημά του και να προχωρήσει σε όλες τις ενέργειες που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο και η Σύμβαση του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας, ενώ το θύμα γνωρίζει ότι δεν μένουν ατιμώρητες οι μαζικές δολοφονίες των προγόνων του. Εμείς ως απόγονοι των θυμάτων της Γενοκτονίας οφείλουμε όπως έχουμε το καθήκον να απαιτήσουμε και να προσπαθήσουμε να μην επαναληφθούν άλλες Γενοκτονίες. Εγκλήματα που δε συμβαδίζουν με το Δίκαιο, την Ιστορία, τη Μνήμη και τον Άνθρωπο.
Μία ακόμη κηδεία ενός μέχρι πρότινος αγνοούμενου: Στρατιώτης Αντώνιου Θεοδούλου - Κύπρος 1974 Τα οστά του Στρατιώτη Αντώνιου Θεοδούλου του 251 Τάγματος Πεζικού βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο Καζάφανι Κερύνειας και ταυτοποιήθηκαν. Τα ίχνη του στρατιώτη του 251 τάγματος Πεζικού Κερύνειας Αντωνη Θεοδούλου του Φιλίππου από την Τύμπου είχαν χαθεί στις 22 Ιουλίου του 1974 .
Θ. Μαλκίδης Για ποια παιδεία μου μιλάς; Από την ομιλία στην εκδήλωση που έγινε στην Έδεσσα από την Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων Ν. Πέλλας “H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες”, γράφει το Άρθρο 16, παράγραφος 2 του Συντάγματος των Ελλήνων. Για το παραπάνω δε χρειάζεται να κάνουμε κάποιο άλλο σχόλιο, παρά μόνο να αναφέρουμε ενδεικτικά και μόνο ότι στα σχολικά βιβλία όπου υπάρχει αναφορά στη Γενοκτονία, αυτή βγαίνει εκτός ύλης μονίμως (....), ενώ ο βασικός υπεύθυνος της Γενοκτονίας, ο Μουσταφά Κεμάλ, ο δάσκαλος του Χίτλερ, θεωρείται ως ο δημιουργός της σύγχρονης Τουρκίας! Στα Θρησκευτικά για τα οποία έχει γίνει τόσος λόγος για τη σιωπή πολλών αρμοδίων (.....) να επαναλάβουμε ένα ακόμη άρθρο από το Σύνταγμά μας, το άρθρο 3, το οποίο απαντά αμέσως και εμμέσως στο τι πρέπει να γίνει: “Eπικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού. H Oρθόδοξη Eκκλησία της Eλλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Kύριο ημών Iησού Xριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Mεγάλη Eκκλησία της Kωνσταντινούπολης και με κάθε άλλη ομόδοξη Eκκλησία του Xριστού τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις”.
Ο έγκλειστος τις Τουρκικές φυλακές Γιάννης Βασίλης Γιαιλαλί έστειλε στεφάνι για τα θύματα του Ναζιστικού Ολοκαυτώματος στους Πύργους Εορδαίας Κυριακή 29 Απριλίου 2018 ημέρα μνήμης τιμής για τα 368 Θύματα της Ναζιστικής θηριωδίας της μαρτυρικής κοινότητας Πύργων Δήμου Εορδαίας. Ως Ελεύθεροι πολίτες χωρίς απώλεια Ιστορικής μνήμης με αίσθημα ευθύνης η Επιτροπή για την Διεθνοποίηση και την Αναγνώριση της Γενοκτονίας "Εύξεινος Λόγος", τιμούμε το ολοκαύτωμα των Πυργων Εορδαιας το μεγαλύτερο μαζικό έγκλημα που έγινε στις 23 Απριλίου του 1944, 368 άνδρες, γυναίκες, ηλικιωμένοι, παιδιά, βρέφη που μόλις είχαν έρθει στη ζωή. Ένα μέρος των θυμάτων στους Πύργους ήσαν πρόσφυγες από τον Πόντο που είχαν σωθεί από τον δάσκαλο του Χίτλερ τον Κεμαλ. Δυστυχώς η Γενοκτονία που έγινε εναντίον τους στον Πόντο δεν τιμωρήθηκε και επαναλήφθηκε στους Πύργους. ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΣ_ΝΑΖΙΣΜΟΣ οι δυο όψεις του ίδιου Φασιστικου - Ρατσιστικού και διαστροφικού νομίσματος. Τα Ναζιστικα εγκλήματα είναι συνέχεια των Τουρκικών Κεμαλικων που δεν τιμωρηθηκαν. Μετά την απήχηση που είχε το στεφάνι που έστειλε για το ολοκαυτωμα στην μαρτυρική Ερμακιά Εορδαίας από τη φυλακή του Σιρνάκ όπου κρατείται ο Γιάννης Βασίλης Γιαιλαλί, αντίστοιχο στεφάνι κατέθεσε στους μαρτυρικούς Πύργους Εορδαίας στη μνήμη 368 θυμάτων των Ναζί .
