Λογοκρίνοντας τον Κολοκοτρώνη στα σχολικά βιβλία!!!

Θ. Μαλκίδης

Από την ομιλία στην εκδήλωση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Γυμνασίου της Ηρωικής Πόλης της  Νάουσας. 

Η προσωπικότητα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ξεπερνά τα όρια του Ελληνισμού  και γίνεται παράδειγμα και για άλλα επαναστατικά κινήματα εμπνέοντας λαούς σε όλον τον κόσμο, από τα Βαλκάνια μέχρι τη Λατινική Αμερική.

Έχει μείνει στην ιστορία ο λόγος του στην Πύκνα προς τους νέους, αρχίζοντας με τη φράση “εις τον τόπο τούτο”, αναφερόμενος στο διαχρονικό χρέος μας για την Ελευθερία.

Οι αναφορές όμως  στα σχολικά βιβλία, οι οποίες τείνουν να γίνουν καρκίνος με ολική μετάσταση, (και) για τον Κολοκοτρώνη και για το 1821, συνιστούν ένα προμελετημένο έγκλημα έναντι των νέων γενεών  που έρχονται σε αντίθεση και με το Σύνταγμα της Ελλάδας (άρθρο 16).


Στο βιβλίο της  γλώσσας  της Στ´ Δημοτικοῦ  (β´ τεῦχος, σ. 105),   λογοκρίθηκε ο λόγος του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα, όπου σέ μιά ἀποστροφή του λόγου αναφέρει:

Το μήνυμα για όσους υπέγραψαν και για όσους θα σεβαστούν

" Αναλαμβάνω αυτόν τον αγώνα με όλην μου την ψυχήν και με την ιδέαν ότι είμαι υποχρεωμένος να τον αναλάβω. Είχα και εγώ την ακράδαντον πεποίθησιν ότι δυνάμεθα να εργασθώμεν εν Μακεδονία και να σώσωμεν πολλά πράγματα. 

Μνήμη Αγωνιστή Ελευθερίας Θεόφιλου Γεωργιάδη

Θ. Μαλκίδης

Θεόφιλος Γεωργιάδης

Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης  γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1957, στην  Ευρύχου της Κύπρου και δολοφονήθηκε τη 20η Μαρτίου 1994  στη ημικατεχόμενη Λευκωσία.
Πήγε στο δημοτικό σχολείο στη γενέτειρά του, τις τρεις γυμνασιακές πρώτες τάξεις  στο τουρκοκρατούμενο Γυμνάσιο Νεαπόλεως  και το 1975 αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο. Έως την τουρκική εισβολή  η οικογένεια του έμενε στο κατεχόμενο  προάστιο Τράχωνας στα βόρεια της Λευκωσίας και αμέσως μετά  εγκαταστάθηκε ως πρόσφυγας στις ελεύθερες περιοχές.

Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην 32α Μοίρα Καταδρομών με τον βαθμό του Εφέδρου Ανθυπολοχαγού και  το 1981  αποφοίτησε από το τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πάντειου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ως  άριστος γνώστης της Τουρκικής γλώσσας και ιστορίας το 1986 ανέλαβε τη θέση του υπεύθυνου Τύπου στο Τμήμα Τουρκικών Θεμάτων του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών  της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μίλησε σε εκατοντάδες εκδηλώσεις  και συνεντεύξεις και δημοσίευσε πλήθος από άρθρα στον ελλαδικό, τον ελληνοκυπριακό και το διεθνή Τύπο, για τα δικαιώματα του Ελληνισμού, τη Γενοκτονία εις βάρος των Ελλήνων, τα Εθνικά ζητήματα, το Αρμενικό ζήτημα και τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων. 

Από το 1988 μαζί με άλλους συναγωνιστές δημιούργησε την Κυπριακή Επιτροπή Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν, ήταν ενεργός συμπαραστάτης στους αγώνες των Απελευθερωτικού Μετώπου του Κουρδιστάν, του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν,  του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού του Κουρδιστάν, επισκεπτόμενος τους χώρους εκπαίδευσης των Κούρδων μαχητών, ενώ ήταν  μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού «Φωνή του Κουρδιστάν».

Το 1992 σχολιάζοντας τις συμφωνίες Μακαρίου–Ντενκτάς του 1977, για τη «λύση» του Κυπριακού, έγραφε «…πάνω στη βάση της εκδίωξης των 200.000 νομίμων κατοίκων της περιοχής, των ομαδικών τάφων πάνω από 6.000 σφαγιασθέντων ή πεσόντων της εισβολής και 1619 αγνοουμένων  στηρίζεται τόσο το δίκαιο όσο και η βιωσιμότητα της λύσης αυτής..». 

Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης πρωτοστάτησε  στην προσπάθεια ανευρέσεως των  αγνοουμένων, ενώ στη Λευκωσία, στο οδόφραγμα του  «Λήδρα Πάλας» η φωτογραφία του  συνοδεύεται από το κείμενό του πως «όσο ζω θα επιμένω ότι οι αγνοούμενοι βρίσκονται εν ζωή. Δεν θα δεχτώ να θαφτούν ζωντανοί κι’ αν χαθώ, η ψυχή μου από ψηλά θα αγωνίζεται γι’αυτούς». 

Στις 12 και 13 Μαρτίου 1994, πήρε μέρος στη διοργάνωση του Διεθνούς Συνεδρίου των Βρυξελλών, στο οποίο όσοι συμμετείχαν καταδίκασαν την Τουρκία για Γενοκτονία, ενώ το πρωί της Κυριακής 20 Μαρτίου 1994,  παρέδωσε προς δημοσίευση το τελευταίο κείμενό του με την ευκαιρία της γιορτής της Κουρδικής Πρωτοχρονιάς («Νεβρόζ»), η οποία είναι ταυτισμένη με την εξέγερση των Κούρδων. 
Το ίδιο βράδυ δολοφονήθηκε  έξω από το σπίτι του αφού πυροβολήθηκε από κοντά  πέντε φορές.  Οι εκτελεστές, οι οποίοι στρατολογήθηκαν από την Τουρκία δολοφονήθηκαν και αυτοί  λίγες εβδομάδες αργότερα, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση Κυπριακής Δημοκρατίας..... 

Στις ΗΠΑ διδάσκεται η Γενοκτονία, η Τουρκία την αρνείται και την επαναλαμβάνει και στην Ελλάδα είναι εκτός ύλης ......

Θ. Μαλκίδης 

<<Κάποιοι>> εντός και εκτός Ελλάδας  γνωρίζουν τον αγώνα μου για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων και για την ανάγκη της  διδασκαλίας  στην εκπαίδευση, αγώνας ο οποίος έχει  μεγάλο κόστος, αλλά και μεγάλη ηθική ανταμοιβή. Έτσι νιώθω θαυμάσια για τη συζήτηση που έγινε πριν λίγες ώρες στις ΗΠΑ και ειδικότερα στη Μικτή Επιτροπή Παιδείας Βουλής/Γερουσίας της Μασαχουσέτης, η οποία μετά τις πολιτείες του Μίτσιγκαν, του Ρόουντ Άιλαντ και της Καλιφόρνια, θα ψηφίσει θετικά για τη διδασκαλία της Γενοκτονίας ! 


Την ίδια στιγμή  η Τουρκία αρνείται τη Γενοκτονία  και σήμερα την επαναλαμβάνει, ενώ η  Ελλάδα με τα <<ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα>> την έχει θέσει εκτός ύλης ......

Οι βουλευτές της Μασαχουσέτης θεωρούν την εκπαίδευση της Γενοκτονίας εξαιρετικής σημασίας ζήτημα 

Συνασπισμός από πάνω από 25 οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων των αρμενικών εθνικών επιτροπών, της μαζικής συμμαχίας για τη διάσωση του Νταρφούρ καθώς και αρκετών εβραϊκών ομάδων υπεράσπισης του Συμβούλιο Εβραϊκών Κοινοτικών Σχέσεων της  Βοστώνης (JCRC)  συγκλήθηκαν στη Βουλή της Μασαχουσέτης πριν λίγες  ώρες για να παράσχουν στήριξη στη Μεικτή Επιτροπή Εκπαίδευσης της Βουλής / Γερουσίας στη δημόσια ακρόαση του  υπό ψήφιση νόμου H.566 / S.327.

Ο νόμος αναφέρει ότι οι φοιτητές της Μασαχουσέτης εκπαιδεύονται για γενοκτονίες που περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται σε αυτές, τη γενοκτονία των Αρμενίων, το Ολοκαύτωμα, τη Γενοκτονία Πείνας στην Ουκρανία, την  Γενοκτονία των Ελλήνων και τις πρόσφατες θηριωδίες στη Βοσνία, την Καμπότζη, τη Ρουάντα και το Σουδάν. Η νομοθεσία δίνει τη διακριτική ευχέρεια στις σχολικές επιτροπές να ενσωματώνουν την εκπαίδευση για γενοκτονία κατά τη διάρκεια των κατάλληλων χρόνων στο σχολικό πρόγραμμα σπουδών στη Μέση σχολή ή / και στο λύκειο.


Ο καθηγητής Taner Akçam του Πανεπιστημίου Clark πρότεινε ότι η μη αναγνώριση της γενοκτονίας επέτρεψε τη συνέχιση της βίας σε άλλους ανθρώπους. "Δεν μπορούμε να διεκδικήσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα ως ηθική αξία μόνο όταν είναι βολικό". Τόνισε επίσης ότι η Γενοκτονία των Αρμενίων αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών, δεδομένης της μεγάλης παρουσίας Αμερικανών ιεραποστόλων που δούλευαν στις αρμενικές επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Αντιπροσωπεύοντας την αρμενική εθνική επιτροπή, ο Dikran Kaligian κατέθεσε ότι η αποτυχία εκπαίδευσης των φοιτητών για την  Γενοκτονία των Αρμενίων είναι  στα χέρια της παγκόσμιας εκστρατείας άρνησης της Τουρκίας και ενθαρρύνει τον   Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, να διαπράξει περισσότερες φρικαλεότητες.

Το Πρόσωπο της Αληθινής Ελλάδας

Θ. Μαλκίδης 

Το Πρόσωπο του Κωνσταντίνου Κατσίφα. Το Πρόσωπο της Αληθινής Ελλάδας.....

«Οι πολίτες  πρέπει να λένε τα σημαντικά και τα καίρια, όπως γράφει ο Αισχύλος και ένα σημαντικό είναι το πρόσωπο του Κωνσταντίνου Κατσίφα. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. 

Μνήμη Ηγουμένου Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου Όρους Γρηγόριου, Μνήμη Μακεδονίας

Τούτες τις ώρες πριν ένα έτος έφευγε για την αιώνια ζωή ο Ηγούμενος  της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου Όρους Γρηγόριος. 

Ο Γέρων Γρηγόριος διακρινόταν για την ευλάβειά του προς την Παναγία, την Γοργοϋπήκοο, την αφοσίωσή του προς το μοναχικό και ιδιαιτέρως το αγιορείτικο ιδεώδες, την αγάπη του για τη θεία λατρεία, τη φιλοπονία και το πνεύμα διακονίας. Yπήρξε χαρακτηριστική πνευματική φυσιογνωμία του Αγίου Όρους, η οποία επεσφράγισε κατά τρόπο ιδιαίτερο και ανεξίτηλο τόσον την Αγιώνυμο Πολιτεία, όσο και τη Μονή του.

Υπήρξε μοναστής εκ νεαράς ηλικίας, είχε την ευλογία να μαθητεύσει κοντά σε έναν σύγχρονο Άγιο, τον Όσιο Αμφιλόχιο της Πάτμου, που πρόσφατα αγιοκατατάχθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και κοντά στον οσιακής μνήμης γέροντα Φιλόθεο τον Ζερβάκο.

Ο Γέρων Γρηγόριος διακρινόταν για την ευλάβειά του προς την Παναγία, την Γοργοϋπήκοο, την αφοσίωσή του προς το μοναχικό και ιδιαιτέρως το αγιορείτικο ιδεώδες, την αγάπη του για τη θεία λατρεία, τη φιλοπονία και το πνεύμα διακονίας, την απλότητα, τον αυθορμητισμό και την αγάπη του για τον κάθε προσκυνητή, στο πρόσωπο του οποίου έβλεπε τον ίδιο τον Χριστό, ενώ χαρακτηριζόταν και για τον θαρραλέο πνευματικό του λόγο, δια του οποίου επεδίωκε να αφυπνίσει συνειδήσεις και να οικοδομήσει τον λαό του Θεού.

Υ. Γ. Στον αρσανά της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου, όπου βρεθήκαμε, υπάρχει ένα ακόμη έργο του Γέροντα που θα υπενθυμίζει συνεχώς το καθήκον μας: το αστέρι της Βεργίνας.

Ταξιδιωτικά έγγραφα με το Ελληνικό όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ σε πολίτες άλλου κράτους

Θ. Μαλκίδης


Μετά τα διαβατήρια που θα γράφουν σκέτο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ μέχρι το 2030 (και μετά βλέπουμε....) ο Ζάεφ που υπογράφει και συναντιέται με ΟΛΟΥΣ , κράτησε και τις ταυτότητες με σκέτο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ !

Επιπλέον υπάρχει σχετική διάταξη η οποία αφορά πέντε χώρες με την οποία ο πολίτης των Σκοπίων έχοντας το έγγραφο με το Ελληνικό όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ , να μπορεί να ταξιδεύει χωρίς διαβατήριο, σε Αλβανία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Μαυροβούνιο, Κοσσυφοπέδιο -κράτος μη αναγνωρισμένο από τον ΟΗΕ -και Σερβία.

Εμείς με τον Παύλο Μελά, αυτοί με τον Ζάεφ !

Θ. Μαλκίδης 

Η Ιστορία και η Θέμις της Μακεδονίας και του Ελληνισμού, θα καταγράψoυν όσους δεν κρύφτηκαν , δε σιώπησαν, δεν αδιαφόρησαν, δεν πούλησαν και δεν πουλήθηκαν. 

Με τους υπόλοιπους που υπέγραψαν, που θα σεβαστούν και που θα τιμήσουν θα ασχοληθεί η Νέμεσις.....

Το όνομα, η ιστορία, τα προϊόντα της Μακεδονίας θα χαθούν μόνο εάν το αποδεχθεί ο Ελληνισμός

Θεοφάνης  Μαλκίδης

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση στην Καρδία Θεσσαλονίκης 

Το όνομα, η ιστορία, τα προϊόντα  της Μακεδονίας θα χαθούν μόνο εάν  το αποδεχθεί ο Ελληνισμός

Σήμερα η Ελλάδα και ο Ελληνισμός σε όλον τον κόσμο βλέπει ότι το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας, η οποία καπηλεύεται τον ιστορικό, γεωγραφικό και πολιτικό όρο Μακεδονία, έχει καταλήξει να αποτελεί μία διαπραγμάτευση από την οποία απουσιάζει η ιστορία. 

Επί της ουσίας, η κλοπή του ονόματος της Μακεδονίας, ενός όρου 
που δεν είναι απλώς ένα ζήτημα του παρελθόντος, όπως αφελέστατα 
και χωρίς πολύ σκέψη αρκετοί υποστηρίζουν, αλλά ένα θέμα που 
συνδέεται με το μέλλον, αποτελεί κεντρική συνιστώσα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και των ελληνικών συμφερόντων. 

Αυτά  σε περίπτωση που δεν   υπάρξει κατοχύρωσή τους, στο όνομα 
άρα και στο χώρο της Μακεδονίας, θα υπάρξει απώλεια της χρήσης 
και της διαχείρισης αυτού του ιστορικού, γεωγραφικού και 
του πολιτικού- διπλωματικού όρου.