Ελληνικός λόγος

Θ. Μαλκίδης 




Ελληνικός λόγος 

Εκτός από τους τάχα πολιτικούς και τους δήθεν διανοούμενους του θλιβερού σκηνικού που μας προτείνουν να τα βρούμε με το σφαγέα και τον εισβολέα, υπάρχει και αυτός ο λόγος : Αγωνιστικός, αντιστασιακός, Ελληνικός ! 

Εκτός από τους πρόθυμους κυβερνητικούς και τους τσιλιαδόρους όλης της αντιπολίτευσης, εκτός από τους θαυμαστές  του Χίτλερ και του Στάλιν, του Ερντογάν του Κεμάλ και  των δημίων της δήθεν Ευρώπης,  εκτός από αυτούς που δέχτηκαν να χτυπηθεί η Ορθοδοξία, υπάρχει ο Ελληνικός λόγος, η Ελληνική πράξη.

Λόγος που δεν κρύβεται και δε σιωπά, λόγος Θρακικός, Κρητικός, Μακεδονικός, Ποντιακός, Μικρασιατικός, Καππαδοκικός, Ηπειρωτικός, Κυπριακός,  του Αιγαίου και του Ιονίου, του Μοριά και της Ρούμελης, της Διασποράς, λόγος ομολογίας, πίστης και μαρτυρίας, λόγος Ελληνικός......


Τώρα που οι εντόπιοι πρόθυμοι παντός καιρού και παντός κόμματος και συμφέροντος, μας προετοιμάζουν να δεχθούμε την υποταγή, να ηττηθούμε χωρίς να έχουμε δώσει τη μάχη, τώρα που  ο  Ερντογάν και οι παρατρεχάμενοί του από τα Σκόπια και την Αλβανία μέχρι τη Λιβύη, ετοιμάζουν το χτύπημα που αφορά τη συνέχειά μας, ο Ελληνικός Λόγος και Πράξη, η Πίστη μας, η Αντιστασιακή μας Ιστορία, η Μαγιά,  είναι η απάντησή μας


Από τη σημερινή μου  συνέντευξη  για τη ΓΗ και το ΥΔΩΡ του Ελληνισμού.

Ράδιο Μετρόπολις Θεσσαλονίκης Μακεδονίας 

«Είν’ αρκετό να πούμε όλοι από μια φορά στη ζωή μας ένα «όχι». .....»

Θ. Μαλκίδης 

«Είν’ αρκετό να πούμε όλοι από μια φορά στη ζωή μας ένα «όχι». .....»

Κάθε Έλληνας που νοιάζεται για  την πατρίδα του, για τον τόπο του, για την Ελευθερία και το αυτεξούσιο οφείλει να τα υπερασπιστεί. 
Αυτός που εμπνέεται από τους αγώνες αντίστασης του λαού μας, από την Μακεδονία μέχρι την Κύπρο και από  την Ήπειρο, το Αιγαίο και τη Θράκη και  αγωνίζεται ενάντια στο άδικο που έρχεται από τα Καλάβρυτα και το Δίστομο, κάθε  πολιτικός, διανοούμενος, συγγραφέας, ποιητής, που σέβεται τον εαυτό του και την ιστορία της αντιστασιακής Ελληνικότητας,  που δε σιωπά για θέσεις, προνόμια, χρήματα, δόξα και άλλα εφήμερα. 

‘’Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού....’’.

Θ. Μαλκίδης 

 Επιτρέπεται να μιλάμε, να γράφουμε, να σκεφτόμαστε; 


Είναι γενικώς αποδεκτό, αντιληπτό και ευρέως κατανοητό, πλην θλιβερών εξαιρέσεων οι οποίες δυστυχώς ασχημονούν ακόμη και  μέσω των σχολικών βιβλίων (!) ότι η Επανάσταση του 1821 αποτελεί ένα πρωταγωνιστικό γεγονός για την Ελληνική ιστορία. Ότι έχει ένα σημαντικότατο και κεντρικό ρόλο στην πορεία του ελληνικού λαού. 

Πάντοτε η Επανάσταση και οι αγωνιστές της μας οδηγούσαν και μας έδιναν έμπνευση. Αυτή η έμπνευση είναι ακόμη πιο έντονη σήμερα, αφού  την έχουμε ανάγκη για εμάς,  για το σεβασμό στις προηγούμενες γενιές και για την Ελευθερία των επόμενων γενεών. 

 Ειδικά σήμερα που δοκιμάζεται το μέλλον του Ελληνισμού στον Έβρο, στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στη Μακεδονία..... 
Στην αρχή η  αποδόμηση ξεκίνησε έγινε με τη «θεωρία» πως Τούρκοι και Έλληνες, δηλαδή καταπιεστές και καταπιεζόμενοι  περνούσαν  καλά και πως κάτι «εθνικιστές που δεν ήταν αλλά επέλεξαν να είναι Έλληνες (!)» κατέστρεψαν την ειδυλλιακή αυτή  εικόνα. 


Μετά γράφτηκε ότι οι Σουλιώτες «πουλούσαν προστασία» στα ελληνικά χωριά και πως το Ζάλογγο δεν έγινε ποτέ. Ύστερα ήρθαν τα σχολικά βιβλία που αναφέρονται στην 25η Μαρτίου του Βαγγελάκη που «είχε την εθνική του εορτή», στο «τραγουδήσαμε τον εθνικό ύμνο και στη σκορδαλιά», στους «κάτι Κολοκοτρώνηδες και στις κάτι σημαίες»  στη λογοκρισία της ομιλίας του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα, ο οποίος κατηγορείται ότι πλούτισε κατά την Επανάσταση, κάτι αντίστοιχο με τον Καποδίστρια ο οποίος  χρηματιζόταν. 


Και στο τέλος έστειλαν τα Ελληνόπουλα παραμονές της 25ης Μαρτίου επίσκεψη στο μουσείο του Μοχάμετ Άλι,  πατέρα του Ιμπραήμ, του σφαγέα των Ελλήνων και του βιαστή των Ελληνίδων και των παιδιών!

Αλήθεια επιτρέπεται να αναφερόμαστε στην Επανάσταση; 
Στους απελευθερωτές μας, στους νεομάρτυρες, στους αγίους μας, στους ήρωες μας;
Επιτρέπεται να να μιλάμε, να σκεφτόμαστε, να γράφουμε 
για το 1821 για την Ελλάδα; 

“Όταν κάποιος στην Ελλάδα κυβερνούσε αγγελικώς….”

Θ. Μαλκίδης 

“Όταν ο Καποδίστριας κυβερνούσε  αγγελικώς….”

Το ενδοξότερο και πιο πολυσήμαντο γεγονός της ιστορίας του νέου Ελληνισμού είναι αναμφισβήητα η Επανάσταση του 1821.

 Καρπός της ουσιαστικής οικονομικής και πνευματικής ανάπτυξης των Ελλήνων κατά τον 18ο και 19ο αιώνα, μιας μακροχρόνιας διεργασίας, κατά την οποία διαμορφώθηκαν νέες κοινωνικές τάξεις και συνειδήσεις με δυναμισμό και με προσφορά στον υπόδουλο Ελληνισμό, η Επανάσταση οφείλει, κατά μεγάλο μέρος, την επιτυχία της στο ότι ήταν έργο όλων των Ελλήνων και Ελληνίδων. 

Από το Μοριά και τη Ρούμελη, τα Νησιά, τη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Μικρά Ασία και τον Πόντο, μέχρι τις κοινότητες της Διασποράς στην Κεντρική Ευρώπη, τις παραδουνάβιες Ηγεμονίες και τη Ρωσία.

η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία και η γενική αναπηρία της ηγετικής τάξης στη σημερινή Ελλάδα σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις.

Θ. Μαλκίδης 

<<Η  βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία και η γενική αναπηρία της ηγετικής τάξης στη σημερινή Ελλάδα σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις>>

Ο Γιώργος Σεφέρης γράφοντας στο ημερολόγιό του (Οκτώβριος 1945) αναφέρεται στην κατάσταση των Ελλήνων της εποχής του, επισημαίνοντας τις παθογένειες που ισχύουν μέχρι σήμερα.

Απώλεια εθνικής κυριαρχίας, οικονομική υποδούλωση, ανεργία, δημογραφική κατάρρευση, φτώχεια, αναξιοκρατία, παράδοση Ελληνισμού: 

«Αποκαρδιωμένος όπως πάντα ύστερα από κάτι τέτοια, μολονότι τα είδα τόσες και τόσες φορές, όπου η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία και η γενική αναπηρία της ηγετικής τάξης στη σημερινή Ελλάδα σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις. Γιατί;