ΝΕΟΛΑΙΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ: ΦΟΡΕΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Ποτέ άλλοτε ο Ελληνισμός δεν είχε τόσο (ιστορική) ανάγκη, όσο σήμερα, για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τα εθνικά του ζητήματα. Πόσο μάλλον ο Θρακικός Ελληνισμός, ο οποίος για χρόνια τώρα έζησε μεταξύ της λήθης και της εγκατάλειψης. Το μικρό ελληνικό κράτος το οποίο εκτεινόταν από το Ταίναρο μέχρι το Σπερχειό, ενοχλούσε πολύ περισσότερο τους σουλτάνους, από ό, τι το σημερινό ελληνικό μόρφωμα του οποίου η ακτίνα δράσης του και σκέψης του περιορίζεται μεταξύ των τριών ιστορικών του πλατειών " Σύνταγμα-Κολωνάκι-Ομόνοια".
Με το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τη μοιρασιά του κόσμου, η Ελλάδα ακολούθησε δύο κυρίαρχες εξωτερικές πολιτικές. Η μία υποστήριζε ότι έπρεπε πρώτα να λυθούν τα προβλήματα της Νικαράγουα και του Παναμά και ύστερα της Θράκης, της Ίμβρου και της Τενέδου και γενικότερα εθνικά μας προβλήματα. Αποτέλεσμα μία όψη της εξωτερικής πολιτική περιοριζόταν σε αποστολές μπριγάδας στην Κούβα και στην υπόλοιπη Λατινική Αμερική, ενώ η άλλη ακολούθησε το δόγμα της ψυχροπολεμικής περιόδου και ειδικότερα από το 1952, χρονιά ένταξης της Ελλάδας στο NATO. Έτσι ενισχύσαμε τα βόρεια σύνορα μας, βγήκε η γνωστή διαταγή Παπάγου - Φεσόπουλου και θεωρήθηκε ως σύμμαχο μας την Τουρκία. Συνέπεια: Οι νέοι της Ελλάδος ποτέ δεν έπρεπε να μάθουν για το 1955 στην Πόλη, για τις απελάσεις του 1964, για την κατάσταση στην Κύπρο, για την ατμόσφαιρα στη Θράκη. Οι νέοι της Θράκης ποτέ δεν έμαθαν ότι εκτός από την καταστροφή της Χίου κατά την επανάσταση, υπήρξε και η συμβολή της Σαμοθράκης στον εθνικό απελευθερωτικό αγώνα με μάρτυρα όλο το νησί. Ποτέ δε μάθαμε για την Ίμβρο και την Τένεδο και το ειδικό άρθρο 14 της περίφημης Συνθήκης της Λωζάνης. Φαίνεται ότι τα εθνικά μας ζητήματα και ειδικότερα η Θράκη επιβαρύνουν την ελληνική πολιτική σκέψη και τα αθηναϊκά κόμματα, αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί αυτή η κατάσταση.
Οι νεολαίοι της Θράκης οι οποίοι ζουν στην διασπορά αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα που επικεντρώνονται στην συσπείρωση και στην συνείδηση. Η μεν πρώτη συνείδηση αναλίσκεται στις γνωστές φολκλορικές εκδηλώσεις που διοργανώνονται μια φορά το χρόνο ή μέσα από συλλόγους σφραγίδες παλιές χορευτικές παρουσιάσεις (Ας μην ξεχνάμε ότι οι προγονοί μας όταν χόρευαν και τραγουδούσαν έδιναν και σαφή μηνύματα, μέσα από το χορό και το τραγούδι, όπως διεκδίκηση, αγώνες, ελευθερία). Όσον αφορά τη συνείδηση, αναφέρουμε ένα παράδειγμα που νομίζουμε ότι λέει πολλά: Οι νέοι Θρακιώτες στην Γερμανία ονομάζονται " Ελληνάκια ", στη δε Ελλάδα "Γερμανάκια". Δεν αναφέρουμε βέβαια τις γνωστές ρατσιστικές εκδηλώσεις εναντίον των νέων που δυστυχώς δεν συμβαίνουν μόνο στη Γερμανία. Άραγε το Solingen μας δίδαξε τίποτα; Για τους νέους Θρακιώτες που μένουν στον Ελλαδικό χώρο, δύο προοπτικές υπάρχουν. Μία να μεταναστεύσουν στα γκέτο της Αθήνας, γιατί ουσιαστικά για τέτοια πρόκειται, δεύτερο να αναζητούσαν καλύτερη τύχη στην νέα προσφυγιά - Στουτγκάρδη-Μονάχο-Βέλγιο-Ολλανδία- Αμερική. Αλήθεια εμάς τους νέους Θρακιώτες αυτή η γη τι άλλο μας προσφέρει εκτός από τη θαλπωρή της πατρίδας; Μήπως δουλειά; μήπως απασχόληση ; ή μήπως ένο εισιτήριο ή τέλος ένα διαβατήριο για την νέα ξενιτιά. Το ερώτημα απευθύνεται σε όλους και περιμένει απάντηση.
Γιατί αν η δική μας Θρακική γενιά κρίνει την σημερινή κατάσταση, φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί όταν θα κριθούμε και από τις υπόλοιπες γενιές τους νέους Θρακιώτες του μέλλοντος. Επειδή τα ευχολόγια έχουν τελειώσει, τα πορίσματα το ίδιο και επειδή ως νεολαία έχουμε γνώμη, γνώση και κυρίως μνήμη, τα πράγματα θα πρέπει να αλλάξουν πριν αναζητήσουμε νέα και καλύτερη, τύχη στην Δυτ, Ευρώπη και στην Αμερική. Αν σήμερα εσείς έχετε χρέος ως μεγαλύτεροι και ωριμότεροι απέναντι σε μας, εμείς πιστεύουμε ότι έχουμε ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη απέναντι στις γενιές που έρχονται και που δεν θα προλάβουν να γνωρίσουν τους προγόνους μας που ξεριζώθηκαν από τη Θράκη. Η νεολαία του τόπου πιστεύει ότι μπορεί να παρέμβει στο κοινωνικό γίγνεσθαι και το παρελθόν μας έχει διδάξει ότι όποτε αυτή η χώρα και ειδικότερα η Θράκη στηρίχτηκε στους νέους βγήκε πάντοτε κερδισμένη.
Πλέον είναι καιρός ως νέοι Θρακιώτες να απαιτήσουμε και όχι να παρακαλέσουμε. Γιατί η νεολαία της Θράκης αρκετά χόρεψε και τραγούδησε, ήρθε η ώρα και να διεκδικήσει!!!