Ετεροβαρείς γενοκτονίες στον 20 αιώνα
Συνοπτική αναδρομή από τον Υποναύαρχο Σωτήριο Γεωργιάδη ΠΝ, εα
Με αφορμή την τρέχουσα εντονότατη τουρκική αντίδραση γιά την αναγνώριση από τις ΗΠΑ της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τους Τούρκους κατά την Α΄ ΠΠ, ίσως συνιστάται να θυμηθούμε τα ακόλουθα, σε ότι αφορά τις Γενοκτονίες τουλάχιστον του περασμένου αιώνα, γιά να μην συμβούν στο μέλλον ανάλογα απάνθρωπα γεγονότα.
Κατά Samuel Totten (“Teaching about Genocide”, Social Science Record 1987) και G.S.Graber (“The Armenian Genocide 1915”, έκδοση 1996, σελίδα 175), τα περισσότερα θύματα τον 20 αιώνα δεν προκλήθηκαν από πολέμους, αλλά από Γενοκτονίες. Από αυτές εξοντώθηκαν περί τα 120.000.000 θύματα, ήτοι περί τα 85.000.000 περισσότερα όλων των πολέμων του 20 αιώνα. Κατά την Encyclopaedia Britannica (έκδοση 1998), οι συνολικές απώλειες όλων των εμπολέμων κατά τον Β’ ΠΠ ήταν αθροιστικά της τάξεως των 35.000.000. Οι υπολογισμοί βασίζονται κατ΄ ανάγκη και σε εκτιμήσεις, διότι όπως είναι προφανές δεν τηρούνται ακριβή στοιχεία θυμάτων. Αντιθέτως μάλιστα γίνονται συστηματικές προσπάθειες από τους γενοκτόνους να εξαφανίσουν κάθε στοιχείο και ίχνος, ώστε να γίνεται δύσκολη έως αδύνατη η τεκμηρίωση των εγκλημάτων τους, τα οποία άλλωστε αρνούνται και αποκρύπτουν συστηματικά. Σ’ αυτά τα θύματα πρέπει να προστεθούν αμέτρητα άλλα, που επέζησαν μεν, αλλά ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους, κλονίσθηκε σοβαρότατα η υγεία τους και έχασαν τις περιουσίες τους και τους δικούς τους ανθρώπους στα πλαίσια των γενοκτονιών.
Το 1948 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών πήρε απόφαση, που ετέθη σε εφαρμογή από το 1951, βάσει της οποίας η Γενοκτονία είναι τιμωρούμενο έγκλημα, που αφορά σε πληθυσμιακές ομάδες και περιλαμβάνει ηθελημένη θανάτωση, πρόκληση σοβαρών σωματικών ή πνευματικών κακώσεων, δημιουργία συνθηκών διαβιώσεως που αποβλέπουν στην εξόντωση, απαγόρευση της αναπαραγωγής του ανθρωπίνου είδους και παιδομάζωμα.
Οι Γενοκτονίες αφορούν εκείνες που οργανώθηκαν συστηματικά από κεντρικές εξουσίες και όχι περιστασιακά από μεμονωμένες ομάδες ατόμων. Η Γενοκτονία που έχει ξεσηκώσει τη μεγαλύτερη κατακραυγή και έγινε περισσότερο γνωστή, είναι αυτή εις βάρος των Εβραίων, κατά το Β’ ΠΠ, που απετέλεσε πολιτική του κυβερνώντος (1933-45) Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος της Γερμανίας. Θύματά της υπήρξαν δυστυχώς και άλλες μειονότητες, όπως οι Αθίγγανοι, που όμως δεν τους επιφυλάχθηκε μεταπολεμικά ανάλογη αναγνώριση και δεν δόθηκε ιδιαίτερη δημοσιότητα στην συστηματική τους εξόντωση.
Εκτεταμένες σφαγές πληθυσμών έγιναν πολλές φορές παλαιότερα από το Τουρκικό κράτος, ενώ στον 20 αιώνα ακολούθησαν οργανωμένες Γενοκτονίες που μεθοδεύτηκαν από το κόμμα των Νεοτούρκων που σχηματίστηκε από το 1908, όπως και στις μετεξελίξεις του. Θύματα των Γενοκτονιών αυτών υπήρξαν οι χριστιανικοί κυρίως πληθυσμοί, όπως οι Αρμένιοι, οι Σύριοι και οι Έλληνες την περίοδο του Α’ ΠΠ (1914-18), αλλά και το 1922, όπως και μετέπειτα. Την τελευταία δεκαπενταετία οι Κούρδοι, που είχαν χρησιμοποιηθεί στη Γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών της Τουρκίας, έγιναν οι ίδιοι θύματα Γενοκτονίας εκ μέρους των Τούρκων. Σε ότι αφορά τους Ελληνικούς πληθυσμούς της Τουρκίας, υπενθυμίζεται ότι ξεριζώθηκαν οριστικά και ολοκληρωτικά από τις πατροπαράδοτες εστίες τους οι Πόντιοι και Ίωνες, που είχαν εγκατασταθεί εκεί από 3.000 περίπου χρόνια, καθώς και πιό πρόσφατα οι Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως το 1955.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η παγκόσμια κατακραυγή και καταδίκη γιά τις Γενοκτονίες περιορίζεται μόνο σε εκείνες των Εθνικοσοσιαλιστών Γερμανών κατά των Εβραίων, ενώ όλες οι άλλες του 20 αιώνα, που συνεχίστηκαν και επί των ημερών μας, περνούν αδιαμαρτύρητα και χωρίς συνέπειες.
Το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών ακολουθώντας το ευρύτερο ρεύμα έχει και αυτό επιδείξει επιλεκτική ευαισθησία στη Γενοκτονία των Εβραίων. Έτσι επιμελήθηκε και χρηματοδότησε την συγγραφή και έκδοση βιβλίου με τίτλο “Documents on the History of Greek Jews”. Εν τούτοις παραμέλησε και δεν ασχολείται με την διάδοση στοιχείων που αναφέρονται στις κατά καιρούς Γενοκτονίες χριστιανικών πληθυσμών, τα οποία σπανίζουν στις Βιβλιοθήκες των ανά την Ελλάδα και τον κόσμο Ιδρυμάτων και Διπλωματικών Αποστολών, ενώ αποκρύπτονται συστηματικά με Τουρκικές μεθοδεύσεις. Με ιδιωτικές πρωτοβουλίες, αξιοποιώντας ευγενείς χορηγίες ιδιωτών, ανατυπώνει σπάνια βιβλία αδιαμφισβητήτων πηγών, όπως του εβραίου το θρήσκευμα Αμερικανού Πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη 1913-16 Henry Morgenthau και του Αμερικανού Γενικού Προξένου στη Σμύρνη το 1922 George Horton, που αναφέρονται σε Γενοκτονίες των Ορθοδόξων πληθυσμών της Τουρκίας.
Η Ελλάδα αποφεύγει να αναγνωρίσει στο σύνολό τους τις αλλεπάλληλες από την περίοδο της Τουρκοκρατίας και μετέπειτα Γενοκτονίες σε βάρος Ελληνικών πληθυσμών σε περιοχές υπό Τουρκικό έλεγχο και δεν έχει ακόμη ανεγείρει Μνημείο γιά το σύνολο των θυμάτων αυτών των Γενοκτονιών, ούτε τελεί ετήσια μνημόσυνα γιά το σύνολο των εν λόγω θυμάτων. Η Ελληνική Πολιτεία περιορίζεται στο να αναγνωρίζει επί μέρους Γενοκτονίες Ελληνικών πληθυσμών, μετά από πιέσεις και πρωτοβουλίες Σωματείων, που έχουν κάνει χωριστά Μνημεία γιά τα δικά τους θύματα, όπως π.χ. της Γενοκτονίας των Μικρασιατών και της Γενοκτονίας των Ποντίων. Το μόνο Μνημείο γιά το σύνολο των θυμάτων γενοκτονίας, που έχει ανεγείρει η Ελληνική Πολιτεία, είναι αυτό του Ολοκαυτώματος των Ελλήνων Εβραίων κατά ην περίοδο 1941-45.
Παραλλήλως Έλληνες της Αμερικής αλλά και ξένοι, προβαίνουν ενεργά στην ενημέρωση της παγκόσμιας κοινής γνώμης γιά τους συστηματικούς βασανισμούς και τις Γενοκτονίες που έχουν κατ’ επανάληψη διενεργήσει οι Τούρκοι, εις βάρος χριστιανικών πληθυσμών σε περιοχές υπό τον έλεγχό τους. Ενδεικτικά σημειώνεται ότι στις ιστοσελίδες του Internet στη διεύθυνση http://www.greece.org/genocide το Hellenic Electronic Center αναφέρεται στην Ελληνική Γενοκτονία. Παραλλήλως ο Βραζιλιανός κ. Roberto Lopes, που ζεί στο Sao Paolo, και οι πρόγονοί του ήταν γηγενείς Βραζιλιάνοι, Ιταλοί και Πορτογάλοι, έχει κάνει μία ιδιαίτερα κοπιαστική, εκτεταμένη και επιμελημένη εργασία παρουσιάζοντας στη διεύθυνση http://www.greece.org/genocide/quotes πολλές έγκυρες ξένες πηγές, που διατραγωδούν τις κατά καιρούς γενοκτονίες των χριστιανικών πληθυσμών της Τουρκίας, με έμφαση στις θηριωδίες εις βάρος των Ελληνική καταγωγής υπηκόων της.