Ομιλία για το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Νέας Ορεστιάδας

Πρόσκληση

Σας προσκαλούμε στην εκδήλωση που διοργανώνει το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο της Νέας Ορεστιάδας με αφορμή τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας των Μουσείων.
Το θέμα του εορτασμού είναι « Μουσεία για την αρμονική συνύπαρξη। Από την Αδριανούπολη στη Νέα Ορεστιάδα» και ομιλητής θα είναι ο Φάνης Μαλκίδης
Μετά την ομιλία θα ακουστούν απ’ την Ενόργανη Θρακική Χορωδία του Μουσείου παραδοσιακά τραγούδια σχετικά με την άλωση της Πόλης.
Η εκδήλωση θα γίνει την Κυριακή, 30 Μαϊου 2010 και ώρα 11π.μ. στην αίθουσα τελετών του Ιερού Ναού Αγίων Θεοδώρων Νέας Ορεστιάδας.

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ο Γεν. Γραμματέας



Πασχάλης Μαυρίδης Ιωάννης Σιωπίδης

Η απόδειξη για την Αρμενική Γενοκτονία

Δευτέρα, 03 Μαΐου 2010
Η απόδειξη για την Αρμενική Γενοκτονία

Του Robert फिस्कIndependent Τα ορφανά της μεγάλης σφαγής του 1915 και ο τάφος με τα οστά των τριακοσίων παιδιών στη Βηρυτό. Oι ΗΠΑ δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι η σφαγή ενάμισι εκατομμυρίου Αρμενίων από τους Τούρκους το 1915 ήταν γενοκτονία. Υπάρχει ωστόσο η απόδειξη σε κάποιο ορφανοτροφείο της Βηρυτού.Είναι ένας μικρός τάφος, τετράγωνη τσιμεντένια μαρκίζα, όπου φυτρώνουν κίτρινα άγρια κρινάκια. Από κάτω είναι ακόμη θαμμένα τα οστά 300 παιδιών που πέθαναν από χολέρα και ασιτία στις εγκαταστάσεις ενός ορφανοτροφείου στις παρυφές της Βηρυτού.Ήταν ορφανά που οι Τούρκοι προσπαθούσαν να τα εξισλαμίσουν στο ορφανοτροφείο, παιδιά Αρμενίων που εξοντώθηκαν στη μεγάλη σφαγή του 1915. Πρόκειται για τη σχεδόν άγνωστη ιστορία 1.200 παιδιών ηλικίας 3-15 ετών που επέζησαν, μια ιστορία που αποδεικνύει ότι πράγματι οι Τούρκοι διέπραξαν γενοκτονία το 1915.Ο Μπαράκ Ομπάμα και η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον , που δεν θέλουν να χαρακτηρίσουν γενοκτονία αυτό το έγκλημα των οθωμανών Τούρκων, πρέπει να έρθουν σε αυτό το χωριουδάκι επάνω στον λόφο έξω από τη Βηρυτό και να σκύψουν το κεφάλι από ντροπή.Πρόκειται για μια απίστευτη ιστορία βαρβαρότητας με θύματα αθώα και απροστάτευτα παιδιά που είχαν χάσει τις οικογένειές τους, θύματα των τουρκικών δυνάμεων στη μεγάλη σφαγή, στο αποκορύφωμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πολλά από τα παιδιά αυτά είχαν φτάσει στο σημείο να φάνε τις σάρκες νεκρών συμμαθητών τους για να μην πεθάνουν από την πείνα.Ο Τζεμάλ Πασάς, ένας από τους πρωτεργάτες της γενοκτονίας του 1915, και η πρώτη φεμινίστρια της Τουρκίας, η Χαλιντέ Εντίπ Αντιβάρ , συνέβαλαν στη λειτουργία αυτού του ορφανοτροφείου της φρίκης, όπου τα παιδιά εξαναγκάζονταν να απαρνηθούν την αρμενική τους ταυτότητα. Τους έδιναν ονόματα τουρκικά και τα ανάγκαζαν να ασπασθούν το Ισλάμ. Όταν εκείνα τολμούσαν να μιλήσουν στα αρμενικά, τα έδερναν αλύπητα.Το άρθρο 2 της Συνθήκης του ΟΗΕ του 1951 για την Πρόληψη και την Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας αναφέρει ότι στον όρο «γενοκτονία» εντάσσεται και η διά της βίας ένταξη παιδιών που ανήκουν σε ομάδα κάποιας εθνότητας, φυλής ή θρησκείας σε ομάδα διαφορετική. Αυτό ακριβώς έκαναν οι Τούρκοι στον Λίβανο. Υπάρχουν ακόμη φωτογραφίες που δείχνουν εκατοντάδες σχεδόν γυμνά αρμενόπουλα να κάνουν γυμναστική στο προαύλιο του σχολείου. Σε μια εμφανίζεται ο ίδιος ο Τζεμάλ Πασάς το 1916 εν μέσω πλειάδας μαθητών, δίπλα στην όμορφη Χαλιντέ Εντίπ Αντιβάρ η οποία έπειτα από κάποιους δισταγμούς είχε δεχτεί να διευθύνει το ορφανοτροφείο.Το 1989, λίγο πριν από τον θάνατό του, ο Καρνίνγκ Πανιάν διηγήθηκε στα αρμενικά τη ζωή του στο ορφανοτροφείο αυτό, όπου είχε βρεθεί το 1916 σε ηλικία 6 ετών. Εκεί του άλλαξαν το όνομα και του έδωσαν τον αριθμό 551 για ταυτότητα: «Κάθε απόγευμα υπό το βλέμμα 1.000 ορφανών γινόταν η υποστολή της σημαίας. Τραγουδούσαμε “ζήτω ο στρατηγός πασάς” και μετά ερχόταν η ώρα της τιμωρίας για όσους είχαν παρεκτραπεί εκείνη την ημέρα στους οποίους έκαναν φάλαγγα. Οι σκληρότερες τιμωρίες ήταν για αυτούς που τους είχαν πιάσει να μιλούν στα αρμενικά».Σύμφωνα με την αφήγηση του Πανιάν, πολλά παιδιά πέθαιναν από την κακομεταχείριση και τις κακουχίες. Τα έθαβαν στην πίσω αυλή του ορφανοτροφείου. «Τη νύχτα κατέβαιναν τα τσακάλια και σκόρπιζαν τα οστά τριγύρω. Κάποια παιδιά ξεπόρτιζαν στο σκοτάδι για να βρουν μήλα στο γειτονικό δάσος ή οτιδήποτε φαγώσιμο και σκόνταφταν στα σκορπισμένα οστά. Τα έπαιρναν στο δωμάτιό τους να τα βράσουν για σούπα, να έχουν να φάνε κάτι για να μην πεθάνουν από την πείνα. Έτρωγαν τα κόκαλα των φίλων τους...».Παλαιότερα το κτίριο αυτό ήταν σχολή χριστιανική λαζαριστών μοναχών οι οποίοι εκδιώχθηκαν βίαια από τους Τούρκους που πέταξαν στα σκουπίδια τα ιερά και τα όσια. Ο ηγούμενος των Λαζαριστών έγραψε το 1947: «Τα ορφανά αρμενόπουλα εξισλαμίζονταν, τους έκαναν περιτομή και τους έδιναν καινούργιο όνομα, τουρκικό ή αραβικό, διατηρώντας τα αρχικά του πραγματικού ονόματος του καθένα». Η μαρτυρία της «Ζαν ντ΄ Αρκ της Τουρκίας» Η Χαλιντέ Εντίπ Αντιβάρ, την οποία οι «Νew Υork Τimes» είχαν κάποτε αποκαλέσει «Ζαν ντ΄ Αρκ της Τουρκίας», σπούδασε σε αμερικανικό κολέγιο της Κωνσταντινούπολης, παντρεύτηκε δύο φορές και έγραψε εννέα μυθιστορήματα. Υπηρέτησε και ως αξιωματικός στον στρατό του Κεμάλ Ατατούρκ. Στα απομνημονεύματά της, που εκδόθηκαν στη Νέα Υόρκη το 1926, γράφει ότι ο Τζεμάλ Πασάς ήταν διοικητής της 4ης Τουρκικής Στρατιάς στη Δαμασκό και είχε επισκεφθεί μαζί της το ορφανοτροφείο της Βηρυτού. Όπως γράφει, «του είπα: “ Εσύ ήσουν καλός προς τους Αρμενίους, όσο αυτό είναι δυνατόν αυτές τις δύσκολες ημέρες. Γιατί επιτρέπεις σε αρμενόπουλα να έχουν ονόματα μουσουλμανικά; Είναι σαν να θέλεις να κάνεις τους Αρμένιους μουσουλμάνους και γι΄ αυτό κάποια ημέρα η Ιστορία θα πάρει εκδίκηση που θα την πληρώσουν οι επόμενες γενεές των Τούρκων”. “Είσαι ιδεαλίστρια” μου απάντησε “και σαν ιδεαλίστρια δεν έχεις συναίσθηση της πραγματικότητας. Αυτό είναι ορφανοτροφείο μουσουλμανικό και μόνον μουσουλμανάκια ορφανά γίνονται δεκτά”».Η Χαλιντέ Εντίπ Αντιβάρ περιγράφει την οργή του πρωτεργάτη της γενοκτονίας Ταλαάτ Πασά όταν του έκανε μια ερώτηση για τις «εκτοπίσεις» των Αρμενίων (έτσι τις αναφέρει): «Άκου να σου πω, Χαλιντέ, έχω κι εγώ καλή καρδιά σαν τη δική σου και πολλές νύχτες με κρατάει ξάγρυπνο ο ανθρώπινος πόνος. Αυτό όμως είναι προσωπική υπόθεση και εγώ σε τούτο τον κόσμο βρέθηκα για να φροντίζω τον λαό μου και όχι τις ευαισθησίες μου. Ήταν ίσος ο αριθμός των Τούρκων και των μουσουλμάνων που εξοντώθηκαν στον Βαλκανικό Πόλεμο (1912) αλλά ο κόσμος τήρησε εγκληματική σιωπή. Έχω την πεποίθηση ότι οσάκις ένα έθνος κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του και επιτυγχάνει τον σκοπό του, ο κόσμος το θαυμάζει και το θεωρεί ηθικό. Είμαι έτοιμος να πεθάνω για ό,τι έχω κάνει και ξέρω ότι θα πεθάνω γι΄ αυτό». Τα θαμμένα λείψανα των νεκρών μαθητών του ορφανοτροφείου ανακαλύφθηκαν το 1993, όταν οι λαζαριστές μοναχοί έσκαψαν τα θεμέλια για νέες αίθουσες διδασκαλίας. Τα οστά μεταφέρθηκαν στο μικρό νεκροταφείο των μοναχών σε έναν ομαδικό τάφο.
Αναρτήθηκε από Geopolitics-Gr.blogspot

Συνέδριο για τη Γενοκτονία στην Αθήνα το Σεπτέμβριο

Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου «Τρεις γενοκτονίες, μια στρατηγική»

Ανακοίνωση
Πραγματοποίηση διεθνούς Συνεδρίου στην Αθήνα

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ποντίων Εκπαιδευτικών, επιστημονικό σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με έδρα την Αθήνα, πραγματοποίησε το Μάιο του 2008, σε συνεργασία με πολλούς τοπικούς φορείς της Θράκης, διεθνή ημερίδα στην Κομοτηνή με θέμα: «Τρεις γενοκτονίες, μια στρατηγική». Στην ημερίδα αυτή τέθηκαν σε ενιαίο πλαίσιο οι γενοκτονίες των χριστιανικών λαών της Ανατολής (Ελλήνων του Πόντου και της Μ. Ασίας, Αρμενίων και Ασσυρίων) και εξετάστηκαν οι τρόποι για την αποκατάσταση και τη διεθνή αναγνώριση του εγκλήματος αυτού, το οποίο ο ΟΗΕ έχει χαρακτηρίσει ως «έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας». Η τεράστια απήχηση της ημερίδας αυτής και οι αποφάσεις της, οδήγησαν στην απόφαση πραγματοποίησης μεγάλου διεθνούς συνεδρίου, με το ίδιο θέμα, το 2010 στην Αθήνα.
Με πρωτοβουλία του ίδιου φορέα συγκροτήθηκε για το σκοπό αυτό τον Οκτώβριο του 2009 Οργανωτική Επιτροπή με τη συμμετοχή των οργανώσεων που εκπροσωπούν τους χριστιανικούς λαούς της Ανατολής ( Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας, Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδας, Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδας, Πανελλήνια Ένωση Ασσυρίων), η οποία έχει ήδη προχωρήσει σε μια σειρά αποφάσεων: το περιεχόμενο και τους στόχους του συνεδρίου και τη διάχυσή τους σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο, την πραγματοποίηση του συνεδρίου στις 17,18 και 19 Σεπτεμβρίου του 2010 στην Αθήνα, την έγκριση του προϋπολογισμού, την πρόσκληση προσωπικοτήτων παγκόσμιας εμβέλειας, το άνοιγμα του Συνεδρίου και σε άλλες εθνικοτοπικές ομάδες του ελληνισμού (Ομογένεια, Κρήτες, Θεσσαλούς, Αιγαιοπελαγίτες, Επτανήσιους, Θράκες, Ηπειρώτες, Μακεδόνες, κ.ά.)κ.ά.
Είναι φανερό το μέγεθος της προσπάθειας και οι δυσκολίες που αυτή συνεπάγεται Είμαστε όμως αποφασισμένοι να προχωρήσουμε γιατί, σε αντίθεση με τις κυρίαρχες τάσεις, επιμένουμε στις αξίες και ιδέες που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας και στη διατήρηση της συλλογικής μας μνήμης. Ο κεντρικός στόχος του συνεδρίου αυτού, που είναι η διεθνής αναγνώριση του εγκλήματος που διαπράχτηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, μετά την πρόσφατη απόφαση του σουηδικού κοινοβουλίου και της επιτροπής των αντιπροσώπων των ΗΠΑ, αποκτά νέα δυναμική. Ο αγώνας αυτός θα πετύχει γιατί στηρίζεται στην ιστορική αλήθεια. Είναι ένας αγώνας για τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα. Στον αγώνα αυτό ζητάμε τη συμπαράταξη όλων των δυνάμεων της Ελλάδας και του ελληνισμού, όλων των δυνάμεων ανά τον κόσμο που αγωνίζονται για τα θεμελιώδη δικαιώματα της ανθρωπότητας.

Για την Οργανωτική Επιτροπή

Ο Πρόεδρος Η Γεν. Γραμματέας H Υπεύθ. Τύπου
Δρ Παυλίδης Αντώνης Δρ Χαριτίδου Γεωργία Δρ Μυστακίδου Λιάνα
mystaki2004@yahoo.gr

Πολυτεχνείου 6, 1ος όροφος, 104 33 ΑΘΗΝΑ
E-mail: 3genocides@gmail.com Τηλ. 697 79 78 545

Γενοκτονία

ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΛΕΣΧΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ Ν. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ
Το όνειρο χρόνων για ένα μνημείο της Γενοκτονίας του λαού μας στην πόλη των Τρικάλων, επιτέλους έγινε πραγματικότητα.
Το Μνημείο για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας στήθηκε στην Πλατεία Προσφυγικού Συνοικισμού , στην περιοχή εκείνη των Τρικάλων που δέχθηκε και στέγασε τους πρώτους πρόσφυγες το 22, ενώ μέχρι σήμερα, συνεχίζουν και ζουν εκεί πολλές οικογένειες προσφυγικής καταγωγής.
Η Κυριακή 23 Μαΐου 2010, ημέρα των αποκαλυπτηρίων του από τον δήμαρχο κύριο Ταμήλο Μιχάλη, ήταν μια από τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία του συλλόγου μας με διττή σημασία.
Από την μία είδαμε κόπους χρόνων να γίνονται πραγματικότητα. Ζώντας μακριά από τον κυρίως προσφυγικό κορμό, με όσες δυσκολίες αυτό συνεπάγεται, ο σύλλογος μας δραστηριοποιείται στην τοπική κοινωνία με στόχο την συνοχή του προσφυγικού στοιχείου, την στήριξη της ταυτότητας του αλλά και την ανάδειξη του πολιτισμικού του πλούτου. Το Μνημείο ήρθε ως η φυσική κατάληξη της δράσης αυτής, προσφέροντας τη χαρά της αναγνώρισης του έργου του συλλόγου.
Σε μια δεύτερη και ουσιαστικότερη ανάγνωση, το Μνημείο αυτό, αποτελεί μια άλλη αναγνώριση: αυτής του Δικαίου του Προσφυγικού πληθυσμού. Ένα Δίκαιο που δυστυχώς δεν αναγνωρίστηκε στους προσφυγικούς πληθυσμούς της πρώτης γενιάς . Έλληνες στην Τουρκία, «τουρκόσποροι» στην Ελλάδα, οι άνθρωποι αυτοί έζησαν και έφυγαν σαν Ξένοι. Σαν τάχα αυτοί να έφταιγαν που ληστεύθηκαν, βιάστηκαν, δολοφονήθηκαν διώχθηκαν και εξορίστηκαν. Σε μια Ελλάδα που έμοιαζε να θέλει ξεχάσει , αυτοί ήταν οι ζωντανές αποδείξεις του Δράματος που έπρεπε να εξοβελιστούν από το συλλογικό ασυνείδητο. Σήμερα τα Μνημεία που στήνονται ως ενθυμήματα των όσων πέρασαν αποτελούν την ηθική δικαίωση τους.
Μιας ηθικής δικαίωσης που δε σταματά σε έναν πέτρινο κόμβο στο μέσο μιας πλατείας . Περνά όμως μέσα από αυτόν για να συνεχίσει στα χρόνια και στις γενιές που έρχονται την πορεία της προς την Πλήρωση: τη Διεθνή Αναγνώριση της Γενοκτονίας του Λαού μας.
Η Εύξεινος Λέσχη αισθάνεται την υποχρέωση να ευχαριστήσει δημόσια όλους όσους συνέβαλλαν στο να στηθεί το Μνημείο της Γενοκτονίας στα Τρίκαλα:
Ευχαριστεί θερμά τον Δήμο Τρικκαίων και τον δήμαρχο Μιχάλη Ταμήλο που όλα αυτά τα χρόνια στάθηκε δίπλα στο σύλλογο και στο δίκαιο αίτημα του.
Επίσης θερμά και από καρδιάς ευχαριστεί και τον κατασκευαστή του Μνημείου κύριο Φαλτάκα Αθανάσιο, που χωρίς αυτόν και τη δραστική συμβολή του, το Μνημείο θα παρέμενε, κενό γράμμα σε δημόσια έγγραφα.
Για τη συμμετοχή τους στην εκδήλωση αλλά και για τη συνεχή παρουσία τους ως αρωγούς στο πλευρό του συλλόγου ευχαριστεί τη Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών που στο πρόσωπο του Μητροπολίτη κκ Αλέξιου η ΕΛ έχει βρει ηθικό και πνευματικό συμπαραστάτη στο έργο της, την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Τρικάλων καθώς και τη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Τρικάλων που η συμμετοχή της στις εκδηλώσεις του συλλόγου, συγκινεί ιδιαίτερα .

Γενοκτονία

Φάνης Μαλκίδης
Η Γενοκτονία στη διεθνή της διάσταση

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση που οργάνωσε ο Δήμος Γρεβενών σε συνεργασία με την Ένωση Ποντίων και Μικρασιατών Νομού Γρεβενών και τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Γρεβενών.

Πέρα από τον ιστορικά αποδεδειγμένο γεγονός της Γενοκτονίας, αναμφισβήτητο πλέον και το οποίο αρνείται η Τουρκία και η ανά τον κόσμο συνοδοιπόροι της, οφείλουμε οι Έλληνες και οι σύμμαχοί μας να δούμε τη διεθνή της διάσταση. Αυτή που μας έδωσαν οι συμπατριώτες μας και οι Σουηδοί, λίγο καιρό πριν με την απόφαση του Σουηδικού Κοινοβουλίου. Μία νίκη ειδικά στην Ελλάδα για την οποία υπάρχουν πολλοί γονείς, έστω και οι περισσότεροι αν όχι όλοι, απουσιάζουν, όταν δεν πολεμούν την υπόθεση, όλον τον υπόλοιπο καιρό. Η έννοια «γενοκτονία εκφράζεται για πρώτη φορά το 1944 από τον Πολωνό εβραϊκής καταγωγής Ραφήλ Λέμκιν και αναδείχθηκε λίγο πριν από τη Δίκη της Νυρεμβέργης. Ο όρος γενοκτονία προέρχεται από την ελληνική λέξη γένος και το λατινικό ρήμα caedere (=φονεύω) και προέρχεται από την μαζική σφαγή Ελλήνων και Αρμενίων, όπως έγραφε ο Λέμκιν.
Η γενοκτονία σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας, αφορά ένα έγκλημα που αποβλέπει στη συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, επιδιωκόμενη εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής σε ορισμένο τόπο και πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. Η γενοκτονία αποτελεί το βαρύτερο έγκλημα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, για το οποίο μάλιστα δεν υπάρχει παραγραφή. Αυτός ο οποίος διαπράττει τη γενοκτονία δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Η γενοκτονία μπορεί να επιδιωχθεί είτε με σειρά ομαδικών φόνων, όλων ή σχεδόν όλων των μελών μιας φυλής, είτε με συστηματική εξασθένιση αυτής (με διάφορα μέσα) μέχρι τη βαθμιαία εξάλειψή της φυλής. Στα βίαια δε μέσα αυτά περιλαμβάνονται και σειρά απαγορευτικών μέτρων επί εθνικών, θρησκευτικών, γλωσσικών, ηθικών, ιστορικών ή άλλων παραδόσεων προκειμένου να επέλθει διαφοροποίηση ή αλλοίωση της ομάδας με βέβαιη με την πάροδο του χρόνου απώλεια του εθνικού και φυλετικού γνωρίσματός της. Ωστόσο, η απόδοση του όρου για μια συγκεκριμένη ενέργεια, οργανωμένου χαρακτήρα, ενέχει υποκειμενικά κριτήρια και τα τελευταία χρόνια έχει προκαλέσει αρκετές φορές διάσταση απόψεων.
Η ανάδειξη και διεθνοποίηση της γενοκτονίας, η οποία αφορά όλους τους Έλληνες θα πρέπει αποτελεί κυρίαρχο συστατικό στοιχείο της εθνικής εξωτερικής πολιτικής που σέβεται την ιστορία και την αλήθεια, δηλαδή τη μνήμη της. Ταυτόχρονα, η αναγνώριση της γενοκτονίας αποτελεί και ένα σπουδαίο βήμα του τουρκικού λαού προς την απελευθέρωση, βήμα που δείχνει και τις βάσεις μίας πραγματικής φιλίας και σχέσης βασισμένης στην ειλικρίνεια και στο σεβασμό. Οι Έλληνες, οι λαοί που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος και δολοφονήθηκαν δεν είναι ένα θέμα των μουσείων. Είναι ένα ζωντανό πολιτικό, διπλωματικό και ηθικό ζήτημα, το οποίο οι εξελίξεις στην Ευρώπη και διεθνώς το καθιστούν επίκαιρο ως θέμα δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ελευθερίας, αξιοπρέπειας, πραγματικής φιλίας και συνεργασίας.

Γενοκτονία

Φάνης Μαλκίδης:

Η αναγνώριση της γενοκτονίας αποτελεί μία νίκη της συνέπειας και της πίστης στο τελικό αποτέλεσμα

Μέρος της ομιλίας στην εκδήλωση που οργάνωσε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δράμας, ο Δήμος Δράμας, η ΤΕΔΚ Δράμας και τα Ποντιακά σωματεία του νομού Δράμας, στην κεντρική πλατεία της Δράμας।

Τελικά όλοι κάποια στιγμή δικαιώνονται! Μπορεί η απόφαση της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Αμερικανικής Βουλής, που υιοθέτησε το ψήφισμα για την αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας, να φαίνεται σε μερικούς άσχετη με τα Ελληνικά συμφέροντα και επιδιώξεις, αλλά στη πραγματικότητα ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την αναγνώριση και της Γενοκτονίας των Ελλήνων, για την οποία υπήρξε μία σημαντική εξέλιξη με την αναγνώριση από το Κοινοβούλιο της Σουηδίας την 11η Μαρτίου।
Η απόφαση της Σουηδικής Βουλής για το θέμα της γενοκτονίας, αποτελεί μία νίκη της ιστορίας της αλήθειας έναντι της πολιτικής και των συμφερόντων. Το ψήφισμα , αποτελεί μία νίκη της συνέπειας και της πίστης στο τελικό αποτέλεσμα. Είναι το αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης προσπάθειας της Διασποράς, η οποία κινήθηκε έξω από κρατικές λογικές και συμφέροντα, υλοποιώντας το αίτημα για αναγνώριση ενός αποσιωπημένου εγκλήματος. Η απόφαση αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την αναγνώριση, την επανάληψη και την αποτροπή των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας। Το ψήφισμα αποτελεί και ένα προηγούμενο για να ανοίξει ο κύκλος και αλλού για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων, η οποία υλοποιήθηκε από τον ίδιο θύτη, τον ίδιο υπεύθυνο, την Τουρκία. Στις 11 Μαρτίου, το Σουηδικό Κοινοβούλιο αποφάσισε ότι ήταν ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ η βαρβαρότητα που υπέστησαν οι Έλληνες από το οθωμανικό και το τουρκικό κράτος, από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς. Η Γενοκτονία των Αρμενίων, όπως και η Γενοκτονία των Ελλήνων, είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, το αναγνωρίζει η συντριπτική πλειοψηφία . Τώρα, είναι ώρα και η Τουρκία να αναγνωρίσει την πραγματικότητα των Γενοκτονιών που έχει διαπράξει, χωρίς να τις αρνείται. Είναι ένα βήμα μπροστά για την αλήθεια, είναι μία πράξη θάρρους αναγνώρισης των εγκλημάτων και της πραγματικής φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των λαών.

Οι εκδηλώσεις μνήμης για τη Γενοκτονία στην Αλεξανδρούπολη και οι νεοπρόσφυγες («παλιννοστούντες») από την πρώην Σοβιετική Ένωση

Οι εκδηλώσεις μνήμης για τη Γενοκτονία στην Αλεξανδρούπολη, είχαν φέτος και τη διάσταση των νεοπροσφύγων («παλιννοστούντων»), οι οποίοι όσοι δεν παρέμειναν στην πρώην Σοβιετική Ένωση, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Θράκη.
Έτσι στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου πραγματοποιήθηκε στο δημοτικό θέατρο της Αλεξανδρούπολης η παρουσίαση της μελέτης "Οι Παλιννοστούντες Ομογενείς Έλληνες από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, χθες ,σήμερα ,αύριο", με την οποία σκιαγραφήθηκε η ιστορική πορεία των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και η σημερινή τους κατάσταση με την έλευση και την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από την Ένωση Παλιννοστούντων Έβρου, στην οποία την ανέθεσε η Αναπτυξιακή Εταιρία της Νομαρχίας Έβρου.
Στη μελέτη συνεργάστηκαν οι Α. Ηλιάδης, η Μ. και η Ε. Μαυρομμάτη και Α. Καραγκιοζίδης, την γενική επιμέλεια είχε, χωρίς αμοιβή, ο Φάνης Μαλκίδης, ενώ η μελέτη διανεμήθηκε στους πολίτες της Αλεξανδρούπολης και της Θράκης που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση.
Την εκδήλωση άνοιξε ο συντονιστής της εκδήλωσης δημοσιογράφος Δημήτρης Κολιός, ο οποίος αναφέρθηκε στη σημασία της εκδήλωσης, ενώ στη συνέχεια κάλεσε στο βήμα το Νομάρχη Έβρου Νίκο Ζαμπουνίδη.
Ο Νομάρχης Έβρου αναφέρθηκε στην σημασία που έχει η μελέτη η οποία αναδεικνύει την παρουσία των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, καλώντας ταυτόχρονα τους νεοπρόσφυγες να δώσουν και άλλα στοιχεία στη συνέχεια, ώστε η μελέτη να γίνεται δυναμική, να εξελίσσεται και να γίνει παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Στη συνέχεια ο Φάνης Μαλκίδης, πραγματοποίησε την παρουσίαση της μελέτης και αναφέρθηκε στην ιστορική διαδρομή των ομογενών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Μάλιστα τόνισε την σημασία που έχει να επικεντρώνουμε την ημέρα μνήμης για τη γενοκτονία, τη σπουδαιότητα του Ελληνισμού της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, για τον οποία οι διώξεις συνεχίστηκαν.
Με τη συνοδεία πλούσιου φωτογραφικού υλικού από τη ζωή των ομογενών, δόθηκε η δυνατότητα σε όλους αντιληφθούν τη μεγάλη προσφορά των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και την πορεία που πραγματοποίησαν μετά την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα.
Αναφέρθηκαν τα προβλήματα που προέκυψαν αλλά και στη νέα δυναμική που υπήρξε με την παρουσία πάνω από 5.000 νεοπροσφύγων στο Νομό Έβρου και πάνω από 20.000 σε όλη τη Θράκη. Μία δυναμική, η οποία όπως τονίστηκε από τον ομιλητή συνεχίζεται σε πολλούς τομείς της πολιτικής, πολιτισμικής και κοινωνικής ζωής της περιοχής.
Την εκδήλωση έκλεισε ο πρόεδρος της Ένωσης Παλιννοστούντων Έβρου Αρθούρος Καραγκιοζίδης, ο οποίος αφού ευχαρίστησε όλους για τη συνεισφορά τους στην πραγματοποίηση της μελέτης και τη συμπαράστασή τους προς τους νεοπρόσφυγες, ανακοίνωσε την ομόφωνη απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης, με την οποία ανακηρύχθηκαν επίτιμα μέλη, για την προσφορά τους στους νεοπρόσφυγες, ο νομάρχης Έβρου Ν. Ζαμπουνίδης και ο Φάνης Μαλκίδης.

Η Γενοκτονία ως διεθνές ζήτημα

Ο Δήμαρχος Γρεβενών κ. Γεώργιος Νούτσος σας προσκαλεί στην ομιλία του Φάνη Μαλκίδη με θέμα "Η Γενοκτονία ως Εθνικό και Διεθνές ζήτημα" την Κυριακή 23 Μαΐου 2010, και ώρα 8 μ.μ., στην αίθουσα του δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Γρεβενών.
Συνδιοργανωτές:- Ένωση Ποντίων & Μικρασιατών Νομού γρεβενών- Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Γρεβενών