Το βιβλίο αντιπροσωπεύει μια συλλογική προσπάθεια να σκιαγραφηθεί, μέσα από εκτενή μελέτη, η προμελετημένη καταστροφή και εξάλειψη της ελληνικής παρουσίας που κάλυπτε για περισσότερες από τρεις χιλιετίες στον τόπο που ιδρύθηκε η μετέπειτα Τουρκική Δημοκρατία. Η γενοκτονία των Οθωμανών Ελλήνων ανήκει σε μια ευρύτερη γκάμα διαδικασιών που χαρακτηρίζουν την περίοδο της μετάβασης από τη Οθωμανική Αυτοκρατορία στην ίδρυση της Δημοκρατίας της Τουρκίας, και που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους ήταν κατευθυνόμενες από μια ομάδα εκλεκτών οι οποίοι αποσκοπούσαν στην δημιουργία ενός μοντέρνου, εθνικού κράτους.
Ο Ραφαήλ Λέμκιν, νομικός ακαδημαϊκός, ο οποίος εισήγαγε τη λέξη γενοκτονία στο διεθνή νόμο, διαμόρφωσε τις πρώτες του ιδέες για τον ορισμό αυτού του εγκλήματος πολέμου, μελετώντας τον αφανισμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, ενώ ο διακεκριμένος τουρκολόγος Νεοκλής Σαρρής τόνισε ότι η εξολόθρευση των χριστιανικών μειονοτήτων αποτέλεσε βασικό στοιχείο της δημιουργίας της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Οι συντάκτες αυτού το τόμου, Τ. Χόφμαν, Μ. Μπιόρνλαντ και Β. Μεϊχανετσίδης, υπογραμμίζουν την πρόσφατη απόφαση της Διεθνής Ένωσης Ακαδημαϊκών (στο θέμα της) Γενοκτονίας να αναγνωρίσουν την Ελληνική και Συριακή Γενοκτονία και υποδεικνύουν την ύπαρξη ενός ευρύτερου κύκλου θυμάτων. Παρ’ ότι τις τελευταίες δυο δεκαετίες έχει γίνει εκτενής έρευνα στο θέμα της γενοκτονίας των Αρμενίων στο οθωμανικό έδαφος , πολύ λιγότερη ακαδημαϊκή έρευνα και μελέτη έχει γίνει για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και της Θράκης.
Οι λόγοι για το παραπάνω γεγονός ποικίλουν, συμπεριλαμβάνοντας το γεγονός ότι οι εκάστοτε τουρκικές κυβερνήσεις καταφέρνουν πάντα να εκφοβίζουν τους διπλωματικούς αντιπροσώπους στα πλαίσια των ελληνο-τουρκικών σχέσεων της τελευταίας γενιάς, και να υπονομεύουν την ακαδημαϊκή ακεραιότητα (παρακινώντας κάποιους ακαδημαϊκούς να κάνουν καριέρα στο να διαψεύδουν και να αρνούνται τα γεγονότα υποστηριζόμενοι από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς -όλα στο όνομα της πάταξης του εθνικισμού).
Στους δώδεκα με δεκατρείς συνεισφέροντες του βιβλίου συμπεριλαμβάνονται διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί όπως ο Άλφρεντ ντε Ζάγιας, ο διδάκτορας Μάικλ Μπρούνο, οι καθηγητές Χάρι Ψωμιάδης και Ισραήλ Τσάρνι.
Ο Σταύρος Σταυρίδης, από την Αυστραλία ένας από τους συγγραφείς που συμπεριλαμβάνεται στο ιστορικό αυτό βιβλίο, με το κομμάτι “Ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός: μια αποστολή στο πουθενά” μας ανέφερε πως φιλοδόξει και ελπίζει ότι η συλλογική αυτή μελέτη “θα εμπνεύσει τους νέους Έλληνες ακαδημαϊκούς να ερευνήσουν περισσότερο αυτό το σημαντικό αλλά και ευαίσθητο θέμα, ενώ δήλωσε ότι “είναι η στιγμή η Ελληνική γενοκτονία να δεχτεί τη διεθνή αναγνώριση που της αρμόζει”.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ