Θ. Μαλκίδης
Μία ακόμη αναγνώριση της Γενοκτονίας
Η ανακοίνωση του Κοινοβουλίου του Αρτσάχ ( Ναγκόρνο Καραμπάχ), για τη Γενοκτονία των Ελλήνων, αποτελεί μία ακόμη σημαντική εξέλιξη στον αγώνα αναγνώρισης, μία ακόμη επιτυχία της προσπάθειάς μας για το ιερό και μεγάλο ζήτημα. Το ψήφισμα έρχεται να συμπληρώσει την αναγνώριση της Γενοκτονίας από το κοινοβούλιο της Αρμενίας, πέρσι το Μάρτιο.
Στην ανακοίνωση του Κοινοβουλίου του Αρτσάχ, μίας σημαντικής περιοχής του Αρμενικού έθνους, με ιδιαίτερη σημασία για αυτό, τόσο στην ιστορική του πορεία, όσο και σήμερα, με δεδομένο ότι η γενοκτονία είναι το σοβαρότερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και ότι η αναγνώριση και καταδίκη της θα εμποδίσει τη διάπραξη νέων εγκλημάτων, η «Εθνοσυνέλευση της Δημοκρατίας του Ναγκόρνο Καραμπάχ καταδικάζει τη γενοκτονία που διαπράχθηκε σε βάρος των Ελλήνων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία».
Το ψήφισμα καταδίκης της Γενοκτονίας τονίζει την εδώ και αιώνες Ελληνοαρμενική φιλία, ενώ το υπογράφουν τα κόμματα Motherland, Democracy, Dashnaktsutyun, Movement-88 και Renaissance του Κοινοβουλίου του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Είναι αυτονόητο ότι το κείμενο είναι μία σημαντική εξέλιξη, ένα ακόμη μέσο απέναντι στο ψεύδος και την προπαγάνδα της Τουρκίας, υπονόμευση και την άρνηση της Ελλάδας, φωτεινό παράδειγμα και για άλλα κοινοβούλια και ιδιαιτέρως της Γερμανίας, από το οποίο περιμένουμε στις 2 Ιουνίου να υιοθετήσει ανάλογο ψήφισμα.
Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων από τη Βουλή του Καραμπάχ, συνιστά μία καθοριστική συμβολή στην προσπάθεια ανάδειξης του μαζικού εγκλήματος και βεβαίως είναι μία ακόμη Νίκη μας. Νίκη της Ανάστασης, της Ζωής, της Ελευθερίας, της Ιστορίας, της Αλήθειας και του Δικαίου.
Υ.Γ. Το βιβλίο μου για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στην Αρμενική γλώσσα, είναι μία ελάχιστη συμβολή του γράφοντος στην υπόθεση της αναγνώρισης. Χαίρομαι για το γεγονός ότι εκλεκτοί συναγωνιστές στην Αρμενία, στο Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ) και στην Αρμενική Διασπορά, έμαθαν πολλά για τη δολοφονία των προγόνων μας. Χαίρομαι που είναι μαζί μας σ΄αυτόν το δίκαιο αγώνα. Κοινό και Νικηφόρο!
Το πρώτο βιβλίο για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στην αρμενική γλώσσα από τον Θεοφάνη Μαλκίδη
Η Γενοκτονίων των Ελλήνων (Θράκη- Μικρά Ασία- Πόντος)
Eίναι γεγονός ότι η προσπάθεια ανάδειξης των ψηφίδων από το πλούσιο ψηφιδωτό των Ελλήνων και των Ελληνίδων που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος, το οποίο άρχισε να καταστρέφεται στις αρχές του 20ου αιώνα και η καταστροφή του ολοκληρώθηκε το 1922-1923, βρίσκει συμπαραστάτες πολλούς κυρίως από τη νέα γενιά.
Νέοι προσφυγικής καταγωγής 3ης και 4ης γενιάς, οι οποίοι δεν έχουν περιοριστεί στα γνωστά. Δε μένουν μόνο στις διαπιστώσεις και κυρίως δεν έχουν περιοριστεί σε μία στατική αντιμετώπιση του ζητήματος.
Η ανάδειξη, διεθνώς, της υπόθεσης της Γενοκτονίας, είναι ένα δείγμα αυτών της προσπάθειας ανάκτησης της ιστορικής και πολιτισμικής ταυτότητας των Ελλήνων και Ελληνίδων προσφυγικής και μη καταγωγής, αλλά και αγωνιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από όλον τον κόσμο.
Γι’ αυτό εκτός από τα ιστορικά γεγονότα που αφορούν τη Γενοκτονία, για τα οποία τελευταία αναπτύσσεται μία συζήτηση αμφισβήτησής τους ακόμη και άρνησής τους, το βιβλίο προτάσσει τα βασικά επιχειρήματα που αποδεικνύουν την τέλεση της Γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος.
Το βιβλίο, το πρώτο για το ζήτημα στην Αρμενική γλώσσα, αποτελεί συμβολή σε μία προσπάθεια ενίσχυσης της προσπάθειας ανάδειξης του μαζικού εγκλήματος της Γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς.
Είναι μία συμβολική και ουσιαστική συνεισφορά για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων,στην αρμενική γλώσσα, στη γλώσσα εκατομμυρίων θυμάτων που όπως και οι Έλληνες δολοφονήθηκαν από τον ίδιο θύτη. Αυτή η κοινή πορεία θανάτου Ελλήνων και Αρμενίων στις αρχές του 20ου αιώνα, γίνεται σήμερα με τον κοινό αγώνα διεκδίκησης και αναγνώρισης, πορεία δικαίωσης και ανάστασης.
Η Γενοκτονίων των Ελλήνων (Θράκη- Μικρά Ασία- Πόντος)
Eίναι γεγονός ότι η προσπάθεια ανάδειξης των ψηφίδων από το πλούσιο ψηφιδωτό των Ελλήνων και των Ελληνίδων που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος, το οποίο άρχισε να καταστρέφεται στις αρχές του 20ου αιώνα και η καταστροφή του ολοκληρώθηκε το 1922-1923, βρίσκει συμπαραστάτες πολλούς κυρίως από τη νέα γενιά.
Νέοι προσφυγικής καταγωγής 3ης και 4ης γενιάς, οι οποίοι δεν έχουν περιοριστεί στα γνωστά. Δε μένουν μόνο στις διαπιστώσεις και κυρίως δεν έχουν περιοριστεί σε μία στατική αντιμετώπιση του ζητήματος.
Η ανάδειξη, διεθνώς, της υπόθεσης της Γενοκτονίας, είναι ένα δείγμα αυτών της προσπάθειας ανάκτησης της ιστορικής και πολιτισμικής ταυτότητας των Ελλήνων και Ελληνίδων προσφυγικής και μη καταγωγής, αλλά και αγωνιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από όλον τον κόσμο.
Γι’ αυτό εκτός από τα ιστορικά γεγονότα που αφορούν τη Γενοκτονία, για τα οποία τελευταία αναπτύσσεται μία συζήτηση αμφισβήτησής τους ακόμη και άρνησής τους, το βιβλίο προτάσσει τα βασικά επιχειρήματα που αποδεικνύουν την τέλεση της Γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος.
Το βιβλίο, το πρώτο για το ζήτημα στην Αρμενική γλώσσα, αποτελεί συμβολή σε μία προσπάθεια ενίσχυσης της προσπάθειας ανάδειξης του μαζικού εγκλήματος της Γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς.
Είναι μία συμβολική και ουσιαστική συνεισφορά για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων,στην αρμενική γλώσσα, στη γλώσσα εκατομμυρίων θυμάτων που όπως και οι Έλληνες δολοφονήθηκαν από τον ίδιο θύτη. Αυτή η κοινή πορεία θανάτου Ελλήνων και Αρμενίων στις αρχές του 20ου αιώνα, γίνεται σήμερα με τον κοινό αγώνα διεκδίκησης και αναγνώρισης, πορεία δικαίωσης και ανάστασης.