Θ. Mαλκίδης
Mνήμη Eλληνισμού και Nεολαία
Mέρος της ομιλίας στην εκδήλωση που οργάνωσαν τα δημοτικά σχολεία Παραλίας, Kαλλιθέας και Περίστασης Kατερίνης για τη Μνήμη της Γενοκτονίας
Με ρώτησαν πολλές φορές ποιες ήταν οι καλύτερες εκδηλώσεις, ανάμεσα στις εκατοντάδες που έγιναν φέτος το Μάιο για το ζήτημα της Γενοκτονίας. Απήντησα πως ήταν αυτή που έγινε στη Θεσσαλονίκη όπου μίλησε ο συναγωνιστής από την Τουρκία Σαίτ Τσετίνογλου και οι άλλες που έγιναν από τους δασκάλους και τα παιδιά στο Κιλκίς, την Έδεσσα και σήμερα στην Kατερίνη.
Τόσο η πρώτη, αλλά κυρίως οι άλλες μας γεμίζουν ελπίδα, θάρρος, δύναμη και σιγουριά για τη Νίκη, την Ανάσταση, τη Δικαίωση. Σε όλην την Aνθρωπότητα και για όλη την Aνθρωπότητα.
Ενώ η απουσία του ζητήματος της Γενοκτονίας από την παιδεία των νέων Ελλήνων και Ελληνίδων και η αυτοαναίρεση της ελληνικής Πολιτείας σε ό,τι αφορά στις υποχρεώσεις της για την ανάδειξη του μαζικού εγκλήματος των προγόνων μας είναι δεδομένη, η παρουσίαση της Γενοκτονίας από δασκάλους και δασκάλες, μαθητές και μαθήτριες, μας δίνει αισιοδοξία και χαρά, ζωή.
Οι αντίστοιχες προσπάθειες, για το ζήτημα, προσπάθειες που γίνονται από νέους ανθρώπους και φωτισμένους εκπαιδευτικούς, δείχνει ότι υπάρχει Mνήμη Eλληνισμού. Mνήμη Nίκης, Mνήμη της Zωής, της Δικαιοσύνης, του Φωτός και της Aλήθειας.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
ΠΑΡΑΛΙΑΣ,ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ.ΠΕΡΙΣΤΑΣΗΣ
"Μνήμη
Γενοκτονίας και Άλωσης ή Άλωση και
Γενοκτονία της Μνήμης;
Για τα
ταξίδια που δεν κάναμε … Κωνσταντινούπολη,
Μικρασία, Πόντος, Θράκη....στη
μνήμη των γονιών μας
Την Κυριακή
29 Μαΐου 2016 στις
11.00π.μ στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου
Κατερίνης-Eκάβη,
τα Δημοτικά
σχολεία της Παραλίας, της Καλλιθέας και
της Περίστασης , παρουσίασαν την επετειακή
εκδήλωση με θέμα «Μνήμη
Γενοκτονίας και Άλωσης ή Άλωση και
Γενοκτονία της Μνήμης;»,
με επίσημο καλεσμένο και ομιλητή τον
κ. Θεοφάνη
Μαλκίδη,
διδάκτορα κοινωνικών επιστημών και
μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών
για τη μελέτη των Γενοκτονιών.
Στην εκδήλωση
πρωταγωνίστησαν οι
μαθητές και
οι μαθήτριες
των σχολείων μας, οι οποίοι, μέσα σε
κλίμα κατάνυξης και σεβασμού, τίμησαν
τη μνήμη των ξεριζωμένων Ελλήνων του
Πόντου, της Θράκης, της Μικράς Ασίας,
και μας ταξίδεψαν στις αλησμόνητες
πατρίδες μας.
Ξεφυλλίσαμε μαζί τους της μνήμης την
Ιστορία, αναρωτηθήκαμε τι να φέραν
άραγε οι πρόσφυγες του ’22 και οι
ξενιτεμένοι της Πόλης. Ακολουθήσαμε
την πορεία της ζωής τους μέσα από
εγκόσμιες εικόνες-οπτικοακουστικά
ντοκουμέντα μνήμης. Μιας ζωής που
χάνεται στης Ιστορίας το χρόνο….
Ταξιδέψαμε με το νανούρισμα της γιαγιάς
Γαλήνης Ταραλίδου, «όλα μας τα καράβια»,
με τις σκηνικές αναγνώσεις από «Της
πατρίδας νοσταλγία» και αφήσαμε τη λήθη
για λίγο με
λέξεις όπως
«καλατσεύω,
λελαίβω, σουράχοντας, τσάτσαλα..,την
πατρίδαμ έχασα», που έχουν της θύμησης
το χρόνο. Ακόμα
κι αν στα αυτιά μας παράξενα ηχούν…
Η ιστορία,
μια κοινωνική μορφή γνώσης, που ξεπερνά
τα στενά πλαίσια του σχολικού χώρου
κατασκευάζεται με την έννοια ότι οι
άνθρωποι γίνονται δημιουργοί των εννοιών
που χρησιμοποιούν και τότε η Άλωση και
η Μνήμη με το παρελθόν είναι διακύβευμα.
Μέσα από επ-ενδύσεις της μνήμης, της
Άλωσης και της Γενοκτονίας των Ποντίων
, επενδύουμε και ενδύουμε το υλικό που
έχουμε: εικόνες, μουσική ,λογοτεχνικά
κείμενα. Τα παιδιά –οι μαθητές/τριες
μας τα εικονοποιούν σε μια διαλεκτική
σχέση με την Ποίηση και την ιστορία,
γίνονται οι ίδιοι δημιουργοί των εννοιών
της ,μιλούν γι αυτήν, ποιούν ιστορία.
Μας διδάσκουν πώς να θυμούμαστε και τι.
Και έτσι ο χρόνος δημιουργεί μια μνήμη
σουρεαλιστική ,που κρατά το άρωμα των
γεγονότων .η ανάκλησή της είναι στο χέρι
μας…
Αναρωτηθήκαμε
όλοι δια στόματος του
καλεσμένου μας και ομιλητή της εκδήλωσης
, κ. Θεοφάνη
Μαλκίδη,
διδάκτορα κοινωνικών επιστημών και
μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών
για τη μελέτη των Γενοκτονιών για την
«Μνήμη
Γενοκτονίας και Άλωσης ή Άλωση και
Γενοκτονία της Μνήμης;»,
Η απλότητα
του λόγου του σε συνδυασμό με την
επιστημοσύνη του, τους ιδιαίτερους
συμβολισμούς απαλλαγμένους από
υπονομευτικές κορώνες, η καθαρότητα
των σκέψεων, η παρρησία των απόψεων μας
έκαναν κοινωνούς του μεγάλου τούτου
θέματος και του αγώνα του σε παγκόσμιο
επίπεδο σε όλο τον πλανήτη για την
αναγνώριση της Γενοκτονίας, που δε
σταματά παρά τα εμπόδια και την υπονόμευση.
Οι ποιητικές του αναφορές στους Ρίτσο,
Σεφέρη και Αλκίνοο Ιωαννίδη λείαναν τη
βία του σήμερα. Προβληματιστήκαμε,
συγκινηθήκαμε, ζήσαμε και θυμηθήκαμε
κομμάτια της Ιστορίας που το επίσημο
βιβλίο προσπερνά ή αναφέρει επιγγραμματικά.
Στην
εισήγησή του ο κ.Μαλκίδης έκανε λόγο
για τα σπάνια ιστορικά στοιχεία που
προέκυψαν από τις έρευνές του ,
αναδεικνύοντας της ομοιότητες της
κεμαλικής Τουρκίας και της ναζιστικής
Γερμανίας, ,λέγοντας πως ο Μουσταφά
Κεμάλ ήταν ο εμπνευστής του Χίτλερ και
επαναλήφτηκε στους Πύργους και στο
Μεσόβουνο. Με ιδιαίτερη συγκίνηση
αναφέρθηκε στο 1.000.000 των νεκρών του
Πόντου , της Θράκης και της Μικράς Ασίας
«:“Μου
έδωσε δύναμη όταν είδα την ομιλία του
Αρμένιου Βουλευτή Γκάρο Παιλάν μέσα
στην τουρκική βουλή για το ζήτημα
της Γενοκτονίας. Πήρα επίσης θάρρος από
το συνέδριο που έγινε στην Άγκυρα για
το Ποντιακό ζήτημα, όπου ήμουν
προσκεκλημένος εισηγητής. Μου ανανέωσε
την πίστη μου για την νίκη γνωρίζοντας
ότι έχουμε μαζί μας το λαό μας, τους
ποιητές μας, τους μουσικούς μας, η
πρωτοβουλία της Κρατικής Ορχήστρας
Θεσσαλονίκης να παρουσιάσει το "Πόντος
εν Άστρον Φωτεινόν" του συμπατριώτη
μου Γιώργου Σαρακενίδη, το οποίο
μελοποίησε ο Χρόνης Αμανατίδης. Για
εμάς, οι νεκροί μας δεν πέθαναν ποτέ.
Είναι εδώ μαζί μας!”
«Σ’
αυτούς που πρέπει να γονατίσουμε μπροστά
τους τιμώντας τον αγώνα τους και την
προσφορά τους, όπως ακριβώς γράφει ο
Ρίτσος:“Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει
παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του”
Η συγκίνηση
του ακροατηρίου βουβή με αρκετό
σκεπτικισμό και έντονους προβληματισμούς.
Ίσως θα έπρεπε να αναφερθεί ότι ήταν η
μοναδική φορά ,που σε εκδήλωση δε
χρειάστηκε να κάνουμε συστάσεις για
ησυχία! Αποσβολωμένοι και μαγεμένοι
παρακολουθούσαμε όλοι: μεγάλοι και
παιδιά. Παιδιά που τους ευχαρίστησε
ιδιαίτερα ο κ.Μαλκίδης , αφού η συμμετοχή
τους και ο τρόπος που τα παρουσίασαν
ήταν μια μαθητεία Ιστορίας-«η Τρίτη
καλύτερη εκδήλωση μετά τα 2 συνέδρια
για την Γενοκτονία», κατά τον επίσημο
καλεσμένο μας.
29 Μαΐου 1453,
η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους
Τούρκους.
29 Μαΐου 2016,
η ελπίδα για τη διατήρηση της μνήμης
από τις επόμενες γενιές ζωντανεύει μέσα
από το τραγούδι, την αφήγηση, τις ζωγραφιές
των παιδιών μας, την έκθεση Βιβλίου και
φωτογραφίας με θέματα της Άλωσης και
της Γενοκτονίας.
Εμείς παιδιά
και εγγόνια προσφύγων αντιδρούμε στις
άνευρες επετειακές εκδηλώσεις, ,δε
γιορτάζουμε τούτη τη μέρα απλά
μνημονεύουμε. Θυμούμαστε και η μνήμη
όπου κι αν την αγγίξεις πονεί…
Μαζί μας όσοι
πραγματικά και ουσιαστικά θέλουν και
ξέρουν να αποτιμούν, ως συμμετέχοντες
σε ημέρα μνήμης. Άλλωστε η μνήμη είναι
επιλογή…
Πολύτιμη η
συνεργασία του κ. Αμπερίδη
Δημήτρη,
αριστοτέχνη λυράρη και δασκάλου
ποντιακής μουσικής και του Αλχαζίδη
Πέτρου, μαθητή
Γυμνασίου, απόφοιτου Δημοτικού Σχολείο
Καλλιθέας, που με τον κατανυχτικό
μουσικό διάλογο μαθητή– δασκάλου, στον
οποίο αποδόθηκε το τραγούδι «Πάρθεν
η Ρωμανία» και το μοιρολόι (χωρίς λόγια)
από τις ποντιακές λύρες, «Την πατρίδαμ
έχασα…»
μας μετέδωσαν την ασίκικη ράτσα των
Ποντίων μέσα από τον ιδιαίτερο ήχο του
κεμετζέ.
Εξίσου
πολύτιμη και αναγκαία η προσφορά ενός
οπτικοακουστικού ντοκουμέντου για την
Ανατολική θράκη, από το σύλλογο
Ανατολικοθρακών Περίστασης. Ευχαριστούμε
ιδιαίτερα γι αυτό.
Την εκδήλωση
προλόγισε η Αντιπεριφερειάρχης
Πιερίας,κ. Σοφία Μαυρίδου, ο Αρχιμανδρίτης
Πατήρ Παύλος Ντούρος, της Ιεράς Μητρόπολης
Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος, η
υπεύθυνη σχολικών δραστηριοτήτων της
Δ/νσης ΠΕ.Πιερίας κ.Μαργαρίτα Αμανατίδου
,που όπως πάντα και ουσιαστικά είναι
δίπλα μας-όλοι τους.
Ευχαριστούμε
όλους όσοι με το δικό τους ξεχωριστό
τρόπο ήσαν εκεί, βοήθησαν και εργάστηκαν
γι αυτό τιμώντας την εκδήλωση .
Με εκτίμηση
Ελένη
Παταρίδου, Δ/τρια Δημοτικού σχολείου
Παραλίας Κατερίνης
Βαϊτσα
Καραμάνου, Δ/τρια Δημοτικού σχολείου
Καλλιθέας Κατερίνης
Κωνσταντίνος
Παπανικολάου, Δ/ντης Δημοτικού σχολείου
Περίστασης
