Απόσπασμα από την ομιλία στην Καβάλα στα πλαίσια των "Συναντήσεων" της Ιεράς Μητρόπολης Φιλίππων , Νεαπόλεως και Θάσου
Θ. Μαλκίδης
Ελληνισμός και Τουρκία
Η εικόνα που βλέπουμε τις μέρες αυτές στην Τουρκία και στο Κουρδιστάν, με όσα συμβαίνουν εκεί είναι τόσο γνωστή σε εμάς. Είναι γνωστή στους Έλληνες και τις Ελληνίδες η συγκεκριμένη διαστροφική κατάσταση που διαδραματίζεται σήμερα, αφού οι πρόγονοί μας την έζησαν στον Πόντο, στη Θράκη, στην Ιωνία, στην Κύπρο.
Μία κατάσταση με στοιχεία Οθωμανισμού εμπλουτισμένη με τον Κεμαλικό φασισμό, το οποίον οι θεσμικοί στην Ελλάδα και την Κύπρο τον θαυμάζουν! Έτσι οι διώξεις εναντίον των Κούρδων απλώς επικαιροποίησαν και επιβεβαίωσαν για ακόμη μία φορά την πολιτική της Τουρκίας για το Αιγαίο, την Κύπρο, για την ελληνική Θράκη, δηλαδή για τον Ελληνισμό.
Είναι γεγονός ότι μέχρι σήμερα η τουρκική πρακτική για τον Ελληνισμό έχει περάσει κάθε διπλωματική και πολιτική οδό και κινείται σε παρακρατικές και τρομοκρατικές λεωφόρους. Και αυτό εμφανίζεται από την Κομοτηνή μέχρι το Κόμπανι. Η στάση βεβαίως του Ερντογάν έδωσε την ευκαιρία σε όσους είχαν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις για τον τουρκικό ρόλο, να κατανοήσουν και στην πράξη ότι οι δομές του τουρκικού μηχανισμού, κράτος, στρατός, παρακράτος, λειτουργούν σε πλήρη αρμονία και καθολική συνεργασία, έχοντας σαν στόχους όχι μόνο μέσα στην τουρκική επικράτεια, αλλά και εκτός.
Και αυτές οι διαπιστώσεις αποτελούν την αρχή μόνο ενός μεγάλου παγόβουνου που το λιώσιμό του θα αποκαλύψει και άλλες πράξεις που αναιρούν τις διακηρύξεις για ειρηνική συμβίωση και συνεργασία και προετοιμάζουν ένταση και διαρκή κρίση. Αυτό το λέω με αφορμή τις επερχόμενες συνομιλίες για την Κύπρο μας.
Η Τουρκία με τη στάση της έναντι των Κούρδων, δείχνει την αληθινή της πολιτική. Αυτή δηλαδή που προσπαθεί εδώ και χρόνια να αμφισβητήσει τη Γενοκτονία των προγόνων μας την ύπαρξη και άλλων συνιστωσών μέσα στους κόλπους των μουσουλμάνων στη Θράκη, τόσο θρησκευτικά όσο και εθνοτικά, την αμφισβήτηση των δικαιωμάτων μας στο Αιγαίο, ενώ προβάλλει ως μοναδική λύση στην Κύπρο, την παραμονή του φασιστικού κατοχικού στρατού, των εποίκων και της συνέχειας του απαρτχάιντ.
Παρά τις ωραιοποιήσεις και τη γελοιοποίηση του αποκαλούμενου “πολιτικού προσωπικού” στην Ελλάδα, που θαυμάζει τον Κεμαλικό φασισμό και τον Ερντογάν, η συνεχής τουρκική υπονόμευση και αμφισβήτηση με κάθε μέσο της ελληνικής κυριαρχίας στην ελληνική Θράκη, στο Αιγαίο και την Κύπρο, είναι η (σκληρή) πραγματικότητα.
Ο τουρκικός φασισμός, όποιον μανδύα και εάν χρησιμοποιεί, αποτελεί την κυρίαρχη πολιτική. Ελπίζουμε ότι αυτό θα γίνει, επιτέλους, κατανοητό.
