Σελίδες

Σάββατο 5 Αυγούστου 2017

Για το Τουρκικό Υπουργείο Εθνικής Παιδείας η Θράκη δεν είναι Ελλάδα!






Για το Τουρκικό Υπουργείο Εθνικής Παιδείας η Θράκη δεν είναι Ελλάδα!

Γνωρίζουμε εδώ και χρόνια την προπαγάνδα τύπου Κεμαλικών Γκέμπελς που εφαρμόζει η Τουρκία για τη Θράκη. Έτσι το παρακάτω περιστατικό δεν μας εκπλήσσει, απλώς μας προκαλεί, για άλλη μία φορά.

Το Tουρκικό Υπουργείο ΕΘΝΙΚΗΣ παιδείας οργανώνει σεμινάριο στο Ικόνιο εντός του Αυγούστου, για τους δασκάλους που έχουν τοποθετηθεί και θα υπηρετήσουν όπως αναφέρει ¨στις ευρωπαϊκές χώρες και στην Δυτική Θράκη¨!!!

Και μάλιστα η παραπάνω φράση επαναλαμβάνεται δύο φορές στην  επίσημη ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου  Μια φορά στην επικεφαλίδα και μια φορά μέσα στο κείμενο.

Προφανώς η  Τουρκία θέλει να περάσει στην κoινή της γνώμη πως υπάρχει η Ελλάδα ΚΑΙ η Δυτική Θράκη που είναι κάτι το ¨διαφορετικό¨!

Εμείς θα περιμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις αντιδράσεις και κυρίως τις απαντήσεις για το γεγονός ότι το Τουρκικό Υπουργείο Εθνικής Παιδείας θεωρεί ότι η Θράκη δεν είναι Ελλάδα! 

Η κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου Στρατιώτη του 211 ΤΠ Σάββα Συμεού

Η κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου Στρατιώτη 
του 211 ΤΠ Σάββα Συμεού

Μετά από   43 χρόνια τελέστηκε  η κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου Στρατιώτη του 211 ΤΠ Σάββα Συμεού, από τον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου στην Αγλαντζιά. 
Στις 20 Ιουλίου 1974, με την ανακοίνωση της γενικής επιστράτευσης ο Σάββας κατατάχθηκε στο Δημοτικό Σχολείο Ελένειον το οποίο λειτουργούσε ως χώρος συγκεντρώσεως εφέδρων. Αμέσως μεταφέρθηκε στο 211 Τ.Π. το οποίο είχε ζώνη ευθύνης την περιοχή Τράχωνα- Ομορφίτας- Νεάπολης και Βόρειου Πόλου. Ολόκληρη η περιοχή δεχόταν συνεχείς επιθέσεις. Οι άνδρες του τάγματος κράτησαν όλες τις θέσεις τους μέχρι και το απόγευμα της 22 Ιουλίου.  
Στις 23 Ιουλίου τα τουρκικά στρατεύματα διενήργησαν μεγάλη και συντονισμένη επίθεση όταν οι άνδρες  προέβαλαν σθεναρή αντίσταση ωστόσο αναγκάστηκαν να οπισθοχωρήσουν και τότε ήταν που χάθηκαν τα ίχνη του. Τα οστά του βρέθηκαν το 2015 σε ομαδικό τάφο στην κατεχόμενη Λευκωσία, όπου εντοπίστηκαν τραύματα στον θώρακα και τραύμα από σφαίρα στη λεκάνη. 

Αθάνατος!

image


image

image

image



image


Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017

Ο Ηλίας Βενέζης στο βιβλίο του «Το Νούμερο 31328» για τα οστά των Ελλήνων της Μικράς Ασίας που πουλήθηκαν για λίπασμα!



Θ. Μαλκίδης 

Ο Ηλίας Βενέζης για τα Άουσβιτς και τα Νταχάου των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και για τα οστά τους που πουλήθηκαν από τους Κεμαλικούς για λίπασμα!

Η επέτειος θανάτου ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες πεζογράφους, του Ηλία Βενέζη, επανέφερε στη μνήμη για ακόμη μία φορά τα έργα του και την πορεία του.  Γεννημένος στο Αϊβαλί ως Ηλίας Μέλλος όπως ήταν το πραγματικό του όνομα το 1904, έζησε τη Γενοκτονία στη Μικρά Ασία, σημειώνοντας ότι από τους 3.000 αιχμαλώτους των Κυδωνιών επέστρεψαν μόνο 23… 

Με τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κατέφυγε με τη μητέρα και τα αδέρφια του στη Μυτιλήνη, αλλά επέστρεψαν το 1919. Το 1922 ο Βενέζης βρίσκεται στην κορύφωση της Γενοκτονίας. Το βιβλίο του Νούμερο 31328 με  υπότιτλο «Το βιβλίο της σκλαβιάς», καταγράφει την εμπειρία του στα τάγματα εργασίας των Κεμαλικών, τα Άουσβιτς και τα Νταχάου των Μικρασιατών. Αν και η οικογένεια του καταφέρνει να φύγει  από τη Μικρά Ασία, ο ίδιος δεν προλαβαίνει να επιβιβαστεί στο πλοίο. Αιχμαλωτίζεται από τους Τούρκους που τον στέλνουν  στα τάγματα θανάτου, τα «αμελέ ταμπουρού». Εκεί όπου   Αρμένιοι και Έλληνες χριστιανοί  κάτω από απάνθρωπες συνθήκες δούλευαν σε ορυχεία και στην κατασκευή δημοσίων έργων. Ο αείμνηστος καθηγητής Πολυχρόνης Ενεπεκίδης ονόμασε τις πορείες των Ελλήνων προς τα τάγματα εργασίας «Άουσβιτς εν ροή!»

Ο Βενέζης ήταν από τους ελάχιστους που κατάφεραν να γλιτώσουν και το βιβλίο του «Το νούμερο 31328» ήταν ο αριθμός τουστα τάγματα εργασίας. Το βιβλίο αποτελεί τη ρεαλιστική καταγραφή των  βασανιστηρίων που βίωσαν οι Έλληνες, αφού ο Βενέζης έζησε για 14 μήνες ο συγγραφέας ζούσε καθημερινά τον εξευτελισμό, την πείνα, το κρύο, την απειλή του θανάτου. Ο Βενέζης  αφέθηκε ελεύθερος το 1923 και επέστρεψε στην οικογένειά του στη Λέσβο. Στη συνέχεια διώχτηκε για τις ιδέες του κατά τη δικτατορία του Μεταξά, ενώ στα χρόνια της γερμανικής κατοχής συνελήφθη και κλείστηκε στο «Μπλοκ C» των φυλακών Αβέρωφ και πέθανε τον Αύγουστο του 1973 

Ο Βενέζης έλεγε για «Το νούμερο 31328» πως «Το βιβλίο τούτο είναι γραμμένο με αίμα».... Δεν είχε άδικο, εκεί εκτός από το αίμα βρίσκεται και η διαστροφή των Κεμαλικών δολοφόνων, δασκάλων των Ναζί, που πούλησαν τα οστά των Ελλήνων για λίπασμα! Μία ακόμη καταγραφή, μαρτυρία που έγινε πράξη, από ολοκληρωτικά καθεστώτα που προχώρησαν σε Ολοκαυτώματα. Το παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο του Βενέζη είναι συνταρακτική και συνδυάζεται και με την είδηση του 1924 για τους 400 τόνους οστών Ελλήνων που πουλήθηκαν από τους Κεμαλικούς σε εμπόρους στη Μασσαλία για βιομηχανική χρήση!


Ηλίας Βενέζης,
«Το Νούμερο 31328» Απόσπασμα  από το Κεφάλαιο ΙΗ':

«ΜΕΣΗΜΕΡΙ. Βαρεμένοι απ' αυτό το πάνε έλα. Περπατούμε αργά, ναρκωμένοι απ' τον φρέσκο ήλιο. Κ' οι κουβέντες, τ' άγαρμπα αστεία, έχουν σταματήσει. Κανένας δε βγάζει μιλιά. Μονάχα όταν ένας βρήκε ένα μικρό κρανίο το έδειξε στους
αλλουνούς.
—Για δέστε, είπε
Ήταν παιδάκι.
—Αλλάχ!... Αλλάχ!... μουρμουρίζει ταραγμένος ο μαφαζάς.
Καθίσαμε να φάμε ψωμί. Κανείς δεν έχει όρεξη. Ένας λέει:
—Πόσω χρονώ να 'ταν;
—Για το παιδάκι λες;
—Ναι.
—Τι θα 'ταν; Κάνα δυο χρονώ.
Νωρίς νωρίς το βράδυ είχαμε τελειώσει. Ο λοχίας πάει στη σιδηροδρομική γραμμή. Κοιτάζει από κει πάνου αν φαίνεται τίποτα στο άνοιγμα της χαράδρας. Δε φαινόταν.
—Εν τάξει!
Ένα δυο παίρνουν ενθύμια γι' αυτή τη μέρα. Άλλος ένα σύρμα. Άλλος ένα μικρό κόκαλο.
—Τι κουράγιο είναι αυτό! διαμαρτύρεται ένας σύντροφος.
—Είναι για δείγμα! άπαντα τότες ένας απ' αυτούς.
Σαν πέσαμε στο δρόμο να γυρίσουμε στο στρατόπεδο, ο νους μας δεν μπορούσε να φύγει απ' τον τόπο που αφήσαμε. Η χαράδρα με τους σκελετούς βάραινε κυριαρχικά — κάτι κουνιόταν, μας παρακολουθούσε βήμα με βήμα. Σε μια πηγή σταθήκαμε. Πλύναμε τα χέρια μας, τα πρόσωπά μας. Σα ν' αλαφρώσαμε.
—Τι θα γίνουν τόσα κόκαλα; αναρωτιέται μια στιγμή ένας.
Ο Μίλτος τον κοιτάζει ήρεμα.
—Δεν ξέρεις τι γίνεται με τα κόκαλα;
—Όχι.
—Κοπριά, σύντροφε.
—Τι έκανε λέει;
Κοπριά, σύντροφε. Θα δεις μια μέρα που θα μοσκοπουληθούν. Θα δεις...
Ήταν ταξιδεμένος ο Μίλτος. Ήξερε. Ω, βέβαια, έτσι θα γίνει: Απ' το Σαουθάμπτον—κάποιο τέτοιο «μπτον»— θ' αριβάρει μια μέρα ένας μπιχιμίχος. Θα σιάξει τα γυαλιά του, θα ξετάσει το πράμα: ποιότης έξτρα για χημικά λιπάσματα. «Πόσα τον τόνο;» «Τόσα.» «Ω, μα αλλού πήραμε τούρκικο πράμα, βουλγάρικο πράμα, ρούσικο πράμα τόσα!» «Μα τούτο δω είναι γνήσιο ελληνικό!» θα του αντιτάξει ο πλασιέ. «Αλήθεια γνήσιο;» «Αλήθεια.» «Ε, τότε ας πάει και το παλιάμπελο!» Και ο μπιχιμίχος θα συγκατατεθεί σε τιμή ένα γρόσι μεγαλύτερη — επειδή τώρα πια θα ήταν στη μέση ο Περικλής και ο Ικτίνος».







Οι αναφορές για το φορτίο των 400 τόνων ανθρώπινων λειψάνων από τις εφημερίδες «New York Times», «Midi» και «Μακεδονία» 

Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης Τάσου Ισαάκ- Σολωμού Σολωμού




Μνήμη Ισαάκ-Σολωμού


Η Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ - Σολωμού διοργανώνει και φέτος εκδηλώσεις μνήμης και τιμής για τους ήρωες Τάσο Iσαάκ και Σολωμό Σολωμού, με αφορμή τη συμπλήρωση των 21 χρόνων από τις δολοφονίες τους. Σε ανακοίνωσή της, η Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού αναφέρει πως οι εκδηλώσεις περιλαμβάνουν διήμερο οδοιπορικό κατά μήκος της νεκρής ζώνης και μονοήμερη πορεία μοτοσικλετιστών.


Το Οδοιπορικό θα ξεκινήσει από την Πάφο την Παρασκευή 4 Αυγούστου και θα τερματίσει στο οδόφραγμα της Δερύνειας το Σάββατο 5 Αυγούστου του 2017. Θα διέλθει κατά μήκος της νεκρής ζώνης από ακριτικά χωριά, τα οδοφράγματα Λιμνίτη, Αστρομερίτη, Αγίου Δομετίου, Λήδρα Πάλας και οδού Λήδρας, τον Τύμβο Μακεδονίτισσας, τα Φυλακισμένα Μνήματα και το οδόφραγμα Δερύνειας.

Η Πρωτοβουλία σημειώνει ότι στα οδοφράγματα, οι μοτοσικλετιστές θα προχωρήσουν σε συμβολικό κλείσιμο, ενώ θα διανεμηθεί ενημερωτικό υλικό.

Το βράδυ της Παρασκευής 04/08/2017, η Πορεία Μνήμης θα διανυκτερεύσει στην ακριτική κοινότητα του Μάμμαρι, όπου θα γίνει εκδήλωση μνήμης και απότισης φόρου τιμής στους ήρωες-μάρτυρες Ισαάκ και Σολωμού.

Σε ό,τι αφορά στη μονοήμερη Πορεία Μοτοσικλετιστών, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή, 6 Αυγούστου του 2017, θα ξεκινήσει από διάφορα σημεία συγκέντρωσης σε όλες τις ελεύθερες πόλεις της Κύπρου και θα καταλήξει στο Κοιμητήριο Παραλιμνίου, όπου οι μοτοσικλετιστές θα παραστούν στο τρισάγιο των δύο ηρώων. Με τη λήξη του τρισάγιου οι μοτοσικλετιστές θα πορευθούν προς το οδόφραγμα Δερύνειας για απότιση φόρου τιμής και κατάθεση στεφάνου στα σημεία δολοφονίας των δυο ηρώων.

Η Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού τονίζει ότι κατά την παρουσία των μοτοσικλετιστών στο κοιμητήριο Παραλιμνίου δεν υπάρχουν οποιαδήποτε συνθήματα, αφού όπως σημειώνει κομματικές ή άλλες διακρίσεις δεν έχουν καμία θέση στην απότιση φόρου τιμής στους ήρωες μας. Τέλος, αναφέρει ότι στις εκδηλώσεις της Πορείας Μνήμης Ισαάκ Σολωμού είναι όλοι  ευπρόσδεκτοι αρκεί να τηρηθούν οι οδηγίες που δίνονται. «Σε καμία περίπτωση δεν θα δεχτούμε ενέργειες που είναι δυνατόν να σπιλώσουν τη μνήμη των Ισαάκ και Σολωμού», σημειώνει.

Στις εκδηλώσεις της Πορείας Μνήμης θα συμμετέχει η κόρη του αείμνηστου Τάσου Ισαάκ, Αναστασία Ισαάκ, καθώς και η αδελφή του ήρωα, Άντρη Ισαάκ.



Πέμπτη 3 Αυγούστου 2017

Η 3η Αυγούστου να κηρυχθεί ημέρα του αγώνα ενάντια στη Γυναικοκτονία

Η 3η Αυγούστου να κηρυχθεί ημέρα του αγώνα ενάντια στη Γυναικοκτονία

Η 3η Αυγούστου 2017 είναι η τρίτη επέτειος της  επίθεσης γενοκτονίας   εναντίον της κοινότητας των Γιεζίντι Κούρδων, στη πόλη Σιντζάρ στο βόρειο Ιράκ .  Ξεκινώντας την 3η Αυγούστου του 2014,  οι  επιθέσεις και οι σφαγές προκάλεσαν μία ανθρωπιστική καταστροφή, ωστόσο το πιο σημαντικό ήταν ο σκοπός αυτής της επίθεσης, που ήταν η γενοκτονία και το ξερίζωμα ολόκληρης της πόλης και της κοινότητας των Γιεζίντι.
Οι γυναίκες υπήρξαν συστηματικά στόχος σ'αυτήν την επίθεση, ώστε να μιλάμε πλέον για Γυναικοκτονία, όπως συνέβη και με τη μαζική  δολοφονία  των Ελληνίδων, Αρμένιων, Ασσύριων γυναικών και στη συνέχεια των παιδιών. Μέσα  στη Γενοκτονία των Ελλήνων και των άλλων λαών, υπήρξε και μία παράλληλη μαζική δολοφονία που στοιχειοθετεί στην ουσία και στο πνεύμα της σχετικής Σύμβασης του ΟΗΕ για την πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της Γενοκτονίας και του διεθνούς δικαίου, το μαζικό έγκλημα ενάντια στον ελληνικό λαό. Και αυτή η παράλληλη δολοφονία ήταν η Γυναικοκτονία και η Παιδοκτονία. 

Η Γενοκτονία όμως αυτή επειδή δεν τιμωρήθηκε επαναλήφθηκε. Την 3η Αύγουστου του 2014, η ανθρωπότητα έγινε μάρτυρας μίας επίθεση γενοκτονίας με βασικό σκοπό την εξαφάνιση μιας από τις πιο παλιές θρησκευτικές κοινότητες στο κόσμο. Μένοντας χωρίς βοήθεια και άμυνα,  η κοινότητα των Γιεζίντι υπέστη συστηματικές σφαγές, βιασμούς, βασανισμούς, εκτοπισμούς, δουλεμπόριο των κοριτσιών και των γυναικών, ακόμη και την υποχρεωτική στρατολόγηση των αγοριών, ώστε να γίνουν παιδιά στρατιώτες. Ανεπίσημες εκθέσεις δείχνουν ότι περισσότερες από πέντε χιλιάδες γυναίκες και παιδιά απήχθησαν και πουλήθηκαν σαν σκλάβοι κατά  την επίθεση. Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν επίσημα χαρακτηρίσει τη συγκεκριμένη επίθεση  ως γενοκτονία.

Η 3η Αύγουστου  να οριστεί ως Διεθνή Ημέρα Κινητοποίησης Ενάντια στη Γυναικοκτονία. Για να μην ξανασυμβεί, για να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι που επαναλαμβάνουν συνεχώς τα εγκλήματά τους. 




Προσκλητήριο νεκρών 256 Τάγματος Πεζικού στις μάχες της Κύπρου - Οκτώ Και Πεντήκοντα Ελευθερίης Γλιχόμενοι



Προσκλητήριο νεκρών 256 Τάγματος Πεζικού στις μάχες της Κύπρου - Οκτώ Και Πεντήκοντα Ελευθερίης Γλιχόμενοι

Τελετή Μνήμης και Τιμής.
Καθώς συμπληρώνονται 43 ακριβώς χρόνια από εκείνη τη μαύρη Τρίτη, 6η Αυγούστου 1974, της μάχης - μακελειού, Καραβά και Λαπήθου, ημέρα της θυσίας των 49 εκ των 58 συμπολεμιστών του 256Τ.Π.

Στην είσοδο της Ευρύχου περίβλεπτον των Ηρώων του 256 Τάγματος Πεζικού: Μ Ν Η Μ Ε Ι Ο Ν αΐδιον, αειθαλούς μνήμης ευκλεών, Οκτώ και Πεντήκοντα, τοις εναντίοις πεζομαχούντων, αρίστων γενομένων.

Ελευθερίης γλιχόμενοι, παρά δύναμιν τολμηταί και παρά γνώμην κινδυνευταί και εν τοις δεινοίς ευέλπιδες, όπλοις στοιχηθέντες αλλήλοις και ού φεισόμενοι της ζωής αυτών, το εύδαιμον το ελεύθερον, το δε ελεύθερον το εύψυχον κρίναντες, πάντων Ελλήνων αγλάϊσμα γεγόνασι:


Α Ν Θ Υ Π Ο Λ Ο Χ Α Γ Ο Ι : 

1) Μπιτσάκης Σταύρος

2) Χατζηνικολάου Γεώργιος

3) Λοϊζίδης Ανδρέας

4) Χαραλάμπους Θεόδωρος

5) Κέντωνης Κωνσταντίνος


Υ Π Α Ξ Ι Ω Μ Α Τ Ι Κ Ο Ι : 

6) Eλευθεριάδης Ανδρέας

7) Ευθυμίου Ευθύμιος

8) Θεοδούλου Κωνσταντίνος

9) Θεοδώρου Ιωάννης

10) Κατσελλής Νικόλαος

11) Πιτσιατάρης Γεώργιος

12) Φιλίππου Χριστάκης

13) Χριστοδουλίδης Ευστάθιος

14) Αγαθοκλέους Ανδρέας

15) Γιαννή Ιωάννης

16) Μιχαήλ Χριστάκης

17) Σκίτσας Αντώνιος

18) Χατζηαγγελή Νικόλαος.

Ο Π Λ Ι Τ Ε Σ :

19) Αβαρατζής Μιχαήλ

20) Αλλαγιώτης Γεώργιος

21) Αναστασίου Μίχαλος

22) Αποστολίδης Χριστόφορος

23) Γαβριηλίδης Ιωάννης

24) Γεωργαλλίδης Ανδρέας

25) Γεωργίου Χαράλαμπος

26) Ελευθερίου Ιωάννης

27) Ευθυμίου Κώστας

28) Θεοδοσίου Δημήτρης

29) Θεοχάρους Χρίστος

30) Κάουρας Ανδρέας

31) Κινάνης Μιχαήλ

32) Κολιανδρής Αλέξανδρος

33) Κουμέττου Ρογήρος

34) Κτωρή Γεώργιος

35) Κυριακού Ανδρέας

36) Κωνσταντίνου Αντώνιος

37) Κωνσταντίνου Κωνσταντίνος

38) Λοΐζου Κώστας

39) Μάμα Γιάγκος

40) Μαυρομμάτης Γεώργιος

41) Μερακληγιάννης Γεώργιος

42) Μερακλής Κώστας

43) Ονουφρίου Στέλιος

44) Παμής Κώστας

45) Παναγή Πολύβιος

46) Παρούτης Μιχαήλ

47) Σκουφάρης Μιχαλάκης

48) Σταύρου Θεοτόκης

49) Συμεού Κωνσταντίνος

50) Σχίζας Νικόλαος

51) Ταραπουλούζης Χρίστος

52) Τοφή Νικόλαος

53) Τρύφωνος Μάριος

54) Χατζηκυριακού Πολύκαρπος

55) Χατζηνεοφύτου Κώστας

56) Χριστοδούλου Νίκος

57) Χριστοφόρου Ξενοφών

58) Χριστοφόρου Χριστόφορος.

- Α π ό ν τ ε ς,  ά π α ν τ ε ς.

- ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ πολεμώντας εναντίον των Τούρκων Εισβολέων Ιούλιο και Αύγουστο του 1974, πολεμιστές του 256 Τάγματος Πεζικού, στις μάχες της Λεύκας - Ελιάς - Αγκολέμι - Αγριδακίου - Καραβά και Λαπήθου.

- Αιωνία Αυτών η Μνήμη.

ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ Εφημερίδα Σημερινή



Τετάρτη 2 Αυγούστου 2017

Οι τρεις σοροί Ελλήνων που παραμένουν χωρίς ταυτοποίηση. Αεροσκάφος Νοράτλας- Κύπρος 1974


Οι  τρεις σοροί των Ελλήνων, χωρίς ταυτοποίηση, του  αεροσκάφους Νοράτλας. Κύπρος 1974 


Επιχείρηση "Νίκη" ονομάστηκε  η μυστική στρατιωτική αποστολή 

της Ελλάδας την 21η προς τη 22α Ιουλίου 1974 προς την Κύπρο, 

με σκοπό την αερομεταφορά καταδρομέων στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας  για να αποκρούσουν την τουρκική εισβολή. 



Τα αεροσκάφη, που απογειώθηκαν από τη Σούδα της Κρήτης, ήταν 

20 Nord 2501 Nor-atlas και 10 C-47 Dakota της Ελληνικής 
Πολεμικής Αεροπορίας και θα μετέφεραν καταδρομείς με πλήρη οπλισμό. Δεν κατάφεραν όλα να απογειωθούν. 
Aλλά και κατά την προσγείωσή τους στο αεροδρόμιο Λευκωσίας, αφού κατόρθωσαν να ξεφύγουν από τα τουρκικά πυρά πετώντας χαμηλά και μπαίνοντας στην Κύπρο από δυτικά μέσω της βάσεως Ακρωτηρίου, όσα απογειώθηκαν, έγιναν στόχος φίλιων  πυρών, εφόσον εκλήφθηκαν κατά λάθος ως εχθρικά…

Στη διάρκεια της επιχείρησης βλήθηκαν όλα τα αεροσκάφη και καταρρίφθηκε ένα, με συνέπεια να βρουν φρικτό θάνατο όλοι οι επιβαίνοντες σ' αυτό, πλην ενός, του Καταδρομέα Ζαφειρίου. 

Είκοσι επτά λοκατζήδες και τέσσερις αξιωματικοί της πολεμικής αεροπορίας καθώς και δύο λοκατζήδες από άλλο αεροσκάφος, έχασαν την ζωή τους την αποφράδα εκείνη νύχτα. 

Σήμερα 43 χρόνια μετά από την τραγική εκείνη νύκτα  εντοπίστηκαν 
και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA τα λείψανα 15 επιβαινόντων του Νοράτλας, τα οποία ήταν θαμμένα κάτω από τον Τύμβο της Μακεδονίτισσας μαζί με το αεροσκάφος για 43 χρόνια (άλλα λείψανα είχαν ταφεί από τις πρώτες μέρες στη Λακατάμια). 
Ήδη, τα λείψανα των 15 καταδρομέων έχουν μεταφερθεί και ταφεί στις γενέτειρές τους.

Μέχρι σήμερα έχουν ταυτοποιηθεί τα λείψανα ή μέρος των λειψάνων 28 καταδρομέων και μελών του πληρώματος. 
Υπολείπεται ο εντοπισμός και η ταυτοποίηση των λειψάνων των υπολοίπων τριών μελών του Νοράτλας «Νίκη 4». 
Πρόκειται για τους καταδρομείς Χριστόδουλο Δοϊτσίδη, και Δημήτρη Σιορώκο και τον επισμηναγό Στέργιο Συμεωνίδη. 




Η εκτίμηση για αυτές τις τρεις περιπτώσεις είναι ότι τα λείψανά τους δόθηκαν σε άλλες οικογένειες στην Ελλάδα ή ότι συγκαταλέγονται στα λείψανα που τύγχαναν για χρόνια 
χημικού ψεκασμού, ενώ φυλάσσονταν στο οστεοφυλάκιο του Τύμβου της Μακεδονίτισσας, με αποτέλεσμα να έχει καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό το DNA τους και να είναι εξαιρετικά δύσκολο σήμερα να ταυτοποιηθούν.
Τα οστά των μη ταυτοποιηθέντων των 15 καταδρομέων του μεταγωγικού αεροσκάφους Noratlas, σύμφωνα με την επιθυμία των οικείων τους. Τα οστά τοποθετήθηκαν σε τρία οστεοφυλάκια, σκεπασμένα με την ελληνική και την κυπριακή σημαία και ενταφιάστηκαν σε δύο ορύγματα, στη κορυφή του ταφικού μνημείου







Αξιοσημείωτα όμως είναι και τα προσωπικά αντικείμενα των 31, αντρών που σκοτώθηκαν προτού καν πατήσουν το πόδι τους στην Κύπρο, τα οποία βρέθηκαν ανάμεσα στα συντρίμμια 
και τις σορούς. Τέσσερις δεκαετίες μετά από το χώμα ξεθάφτηκαν σταυροί, στρατιωτικός εξοπλισμός (κράνος, όπλο, παγούρι), λουρί ρολογιού, μπαταρίες, καλώδια ακόμη και ένα χαρτονόμισμα των 1.000 δραχμών.


Τα υλικά ευρήματα για μια περίοδο φυλάσσονταν σε χώρο 
δίπλα στον Τύμβο, για να μπορούν να τα βλέπουν οι επισκέπτες. 
Στη συνέχεια, τα Υπουργεία Άμυνας Κύπρου και Ελλάδας 
ήρθαν σε συμφωνία να φυλαχθούν σε άλλον χώρο τα πιο μεγάλα κομμάτια του αεροσκάφους. 
Έτσι, η Ελλάδα έχει ζητήσει να της δοθεί ένα κομμάτι για να εκτίθεται μόνιμα στο Πολεμικό Μουσείο της Αεροπορίας στην Αθήνα, ενώ ο Έλληνας υπουργός Άμυνας έχει ζητήσει να δημιουργηθεί και ένα μικρό μουσείο ειδικά για το Νοράτλας 
στην ΕΛΔΥΚ ή σε κάποιον άλλον χώρο αναφοράς στην Κύπρο. Αντίστοιχα, κάποιον χώρο για φύλαξη των συντριμμιών του Νοράτλας αναμένεται να δημιουργήσει και η Εθνική Φρουρά.








Τρίτη 1 Αυγούστου 2017

Μάλεμε Κρήτης:Το Μνημόσυνο για τους Πεσόντες Καταδρομείς και Αεροπόρους κατά τη διάρκεια της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974


Μάλεμε Κρήτης : Το Ετήσιο Μνημόσυνο για τους Πεσόντες Καταδρομείς και Αεροπόρους στην Κύπρο το  1974

43 χρόνια μετά τη θυσία των Καταδρομέων και των 

Αεροπόρων στην Κύπρο, οι συγγενείς τους, οι βετεράνοι της 
A' Μοίρας Καταδρομών και της Γ' Μοίρας Αμφίβιων Καταδρομών που πολέμησαν τον Αττίλα το 1974, στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, τα στελέχη που υπηρετούν σήμερα στην 1η Μοίρα Αλεξιπτωτιστών, απόστρατοι Καταδρομείς,  
τίμησαν τη μνήμη των πεσόντων στο καθιερωμένο ετήσιο μνημόσυνο που πραγματοποιήθηκε στο στρατόπεδο της 1ης ΜΑΛ στο Μάλεμε Χανίων. 
Εκεί που το 1941 γράφτηκε μία σελίδα από την εποποιία της αντίστασης στους Ναζί κατακτητές, τους μαθητές των 
σημερινών κατακτητών της Κύπρου. 








Ο Διοικητής της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) Πέτρος Σταμενίτης, κατά την 
διάρκεια της ομιλία του, αναφέρθηκε στην Επιχείρηση ΝΙΚΗ 
και την συμμετοχή των Καταδρομέων στις επιχειρήσεις της Κύπρου.



Η τελετή περιελάμβανε προσκλητήριο πεσόντων, κατάθεση στεφάνων στο μνημείο και την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου, τον οποίο έψαλλαν και οι Καταδρομείς σκορπώντας ρίγη συγκίνησης στους παρευρισκόμενους!



Το Ναζιστικό Ολοκαύτωμα του Αλικιανού Χανίων, 1 Αυγούστου 1941.


Tο Ναζιστικό Ολοκαύτωμα του  Αλικιανού Χανίων :“Βάζανε τους ίδιους να ανοίγουνε τους λάκους τους”


Σύµφωνα µε το υπ’ αριθ. 16/1946 Βούλευµα του Ελληνικού Εθνικού Γραφείου Εγκληµατιών Πολέµου, οι Nαζί εκτέλεσαν αµέσως µετά τη Μάχη της Κρήτης 2.000 και πλέον άτοµα…

Στον Αλικιανό Χανίων, στις όχθες του ποταμού Κερίτη, οι Ναζί εκτέλεσαν την 1η Αυγούστου 1941, 118 Έλληνες από τα χωριά Αλικιανό, Κουφό, Βατόλακκο, Σκινέ, Μεσκλά, Φουρνέ, Πρασέ, Ν. Ρούματα, Θρούνι, Καράνο, Σκαφιδάκια.

Στο βιβλίο τα Ελληνικά Ολοκαυτώματα αναφέρονται τα εξής: 
"[…] Νωρίς τις μεταμεσονύκτιες ώρες της 1ης Αυγούστου κατέφθασε στη διασταύρωση της Γέφυρας του Κερίτη ένα Τάγμα Πεζικού και ένα Τάγμα της 5ης Μεραρχίας Αλπινιστών. Από εκεί, πεζοί πλέον, περικύκλωσαν τα χωριά του κάμπου εξορμώντας και προς τα χωριά της Ρίζας. Έτσι, τις πρώτες πρωινές ώρες, μετά το σύνθημα εφόδου διά φωτοβολίδων, άρχισε το δράμα των κατοίκων, συλλήψεις αθώων πολιτών και μεταφορά τους στον Αλικιανό, στο έκτακτο στρατοδικείο που συνέστησαν για νομιμοφάνεια της πράξεώς τους. Όσους προσπάθησαν να διαφύγουν τους εκτέλεσαν επιτόπου. Συλλήψεις, εκτελέσεις πολιτών, από 17 έως 80 ετών, ακόμα και αναπήρων, αδιακρίτως και, όπως καταγράφηκε στη συνέχεια, οι περισσότεροι των εκτελεσθέντων δεν είχαν λάβει μέρος στη Μάχη…

Συλλαμβάνονται 32 κάτοικοι του Σκινέ, οκτώ (8) φονεύονται στην προσπάθειά τους να διαφύγουν. Η Γερμανική Διοίκηση, εξαγριωμένη για την αντίσταση που προέβαλαν οι κάτοικοι, και μάλιστα με γερμανικά όπλα, δίνει εντολή για την πυρπόληση των οικισμών του Σκινέ. Ομάδες στρατιωτών, εφοδιασμένοι με βενζίνη από αποθήκη βενζίνης στον Σκινέ (20 βαρέλια βενζίνης είχαν μεταφερθεί τις προηγούμενες ημέρες στην οικία του Ανεζάκη), περιέρχονταν στις γειτονιές του χωριού και κατέκαιγαν τα σπίτια…


Σκηνές απίστευτης βαρβαρότητας διαδραματίστηκαν στην οικία του Ι. Δερμιτζάκη, στον οικισμό Μεσοκεφάλα, ο οποίος ήταν και ανάπηρος πολέμου. Κατάκοιτος όπως ήταν, τον περιέλουσαν με βενζίνη και τον έκαψαν…


Το απόγευμα της 1ης Αυγούστου εκατοντάδες στήλες καπνού υψώνονταν από τον Σκινέ (250 περίπου οικίες πυρπολήθηκαν και 44 κάτοικοι εκτελέστηκαν). Ο θρήνος των γυναικόπαιδων που αναζητούσαν γονείς, συζύγους και αδέλφια συνέθεταν την εικόνα του Ολοκαυτώματος…"


Για το Ολοκαύτωμα του Κερίτη είχε μιλήσει και ο Αριστομένης Συγγελάκης, μέλος της ΣΕ του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, πριν 1 χρόνο, το Σάββατο 1 Αυγούστου σε σχετική εκδήλωση σε Σκινέ και Αλικιανό. Στην  ομιλία είχαν αναφερθεί μεταξύ των άλλων τα εξής  για το Ολοκαύτωμα:


Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

Το αίτημα για Εθνικό Μνημείο Γενοκτονίας. Αποκαλυπτήρια στον Άγιο Νικόλαο Μνημείου για τη Γενοκτονία



Θ. Μαλκίδης. Αποκαλυπτήρια στον Άγιο Νικόλαο του Μνημείου της Γενοκτονίας . Αίτημα (ξανά) για Εθνικό Μνημείο Γενοκτονίας

Τα Αποκαλυπτήρια στον Άγιο Νικόλαο του Μνημείου της Γενοκτονίας, έργο του Γ. Κικώτη,  επαναφέρουν για ακόμη μία φορά αυτό που έχουμε προτείνει εδώ και πολύ καιρό και αφορά το ζήτημα του Εθνικού Μνημείου Γενοκτονίας. 

Είναι γεγονός  ότι το  για το μαζικό  έγκλημα  εναντίον των προγόνων μας στη Μικρά Ασία, στην Καππαδοκία, στον Πόντο, στην ενιαία Θράκη,δεν υφίσταται Εθνικό Μνημείο. 

Την ίδια στιγμή λαοί που έχουν υποστεί Γενοκτονία  δημιουργούν Εθνικά  Μνημεία και Ινστιτούτα (Γερεβάν, Τελ- Αβίβ, κλπ), απ΄όπου αρχίζουν οι επίσημες επισκέψεις. 

 Στην Ελλάδα, με εξαιρέσεις τις εξαιρετικές και φιλότιμες προσπάθειες προσφυγικών σωματείων και άλλων φορέων, η ελλαδική πολιτεία δεν έδειξε κανένα απολύτως ενδιαφέρον για την αναγνώριση, για τη  συγκρότηση  του εθνικού μνημείου και ινστιτούτου για τον Ελληνισμό της καθ΄ ημάς Ανατολής, για τη Γενοκτονία των προγόνων μας. Αντιθέτως με προκλητικό τρόπο την υπονομεύει και την αρνείται!

Σε λιγότερο από δύο χρόνια συμπληρώνονται  εκατό έτη από  την 19η Μαΐου του 1919, την έναρξη της πιο βίαιης φάσης της Γενοκτονίας και σε τέσσερα χρόνια εκατό χρόνια
 από την Καταστροφή της Σμύρνης και την παράδοση της ανατολικής Θράκης. Οι Αρμένιοι στα 100 χρόνια από το 1915 όλος ο κόσμος ήταν στο Εθνικό Μνημείο στο Γερεβάν, οι Έλληνες θα έχουν κάτι αντίστοιχο;