Δύο επιστήμονες ο Θάνος Κονδύλης και ο Φάνης Μαλκίδης στέλνουν ηχηρό μήνυμα για την Μακεδονία προς πάσα κατεύθυνση
Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου για το Πινάκιο
Tέσσερα καλοκαίρια πριν όλα τα βλέμματα του κόσμου έπεφταν πάνω στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αμφίπολη. Οι εξαγγελίες των αρχαιολόγων πως είχε εντοπιστεί κάτι μεγαλειώδης προκάλεσαν το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Ξένοι ανταποκριτές έκαναν λόγο ακόμη και για τον τάφο του Μ. Αλεξάνδρου…
Κάποιοι δε, έλεγαν πως αν έρχονταν στο φως του ήλιου τα μυστικά της Αμφίπολης κανένας στον κόσμο δεν θα ήταν σε θέση να αμφισβητήσει την ελληνικότητα της Μακεδονίας - σχέδιο που το επιχειρούν από τις αρχές της δεκαετίας του 90 κέντρα αρνητικά προσκείμενα στην Ελλάδα… Οι θησαυροί που είναι στο έδαφος της Αμφίπολης θα είχαν τις δικές τους απαντήσεις σε πολλά επίπεδα.
Σήμερα, τίποτα δεν θυμίζει αυτή την κινητικότητα. Οι εργασίες έχουν «παγώσει» και η Αμφίπολη πέρασε στα αζήτητα. Γιατί όμως;
Στο Πινάκιο ο συγγραφέας, ιστορικός και αρχαιολόγος Θάνος Κονδύλης δίνει την δική του εκτίμηση. Μάλιστα ο ίδιος είχε ξεκινήσει την συγγραφή του βιβλίου «Έγκλημα στην Αρχαία Αμφίπολη» ένα χρόνο πριν έρθουν στην επιφάνεια τα πρώτα ευρήματα.
Την ίδια αγωνία μοιράζεται και ο Θεοφάνης Μαλκίδης ο οποίος είναι διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, η οποία το 2007 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.
Ο Θάνος Κονδύλης έχει μελετήσει σε βάθος τον αρχαίο Μακεδονικό Πολιτισμό και εξηγεί την γεωπολιτική και ιστορική σημασία της Αμφίπολης και γιατί κρατιέται στην σκιά. Μάλιστα παραθέτει και προτάσεις αξιοποίησης της που θα ανεβάσουν την χώρα level σε διεθνή πολιτισμική (αλλά και οικονομική) κλίμακα.
Παράλληλα ο κ. Μαλκίδης εξηγεί για το πώς η Αμφίπολη θα επανέφερε τις ισορροπίες στα Βαλκάνια καθώς τα ευρήματα θα απαντούσαν σε διχαστές…
 |
| Ο Συγγραφέας, αρχαιολόγος Θάνος Κονδύλης |
Θ.Κ: «Θεωρώ ότι είναι η μέχρι στιγμής σημαντικότερη ανακάλυψε του αιώνα μας. Οι Έλληνες αρχαιολόγοι είναι τέλεια εκπαιδευμένοι άριστα καταρτισμένοι. Τα καλύτερα έρχονται. Η ελληνική γη κρύβει αμύθητους θησαυρούς».
Φ.Μ: «Είναι αυτονόητο ότι κάθε νέα ανακάλυψη που αφορά τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο και ό,τι αυτός κομίζει, αποτελεί μία σπουδαία είδηση και εκτιμώ κάτι που δεν αφορά μόνο τους νεοΈλληνες, αλλά και τον κόσμο. Η δε ανακάλυψη όταν γίνεται στην Μακεδονία αποκτά, για τους ευνόητους λόγους, ακόμη μεγαλύτερη αξία. Άλλωστε πιστεύω ότι τις περισσότερες φορές η γη, ο τόπος, το χώμα, τα «άψυχα» αντικείμενα, ξέρουν καλύτερη ιστορία και έχουν καλύτερη πολιτική αντίληψη από πολλούς «ζωντανούς» οργανισμούς…»
Θεωρείτε πως την έχουν αφήσει στην τύχη της και δεν αξιοποιήθηκε ποτέ όπως θα έπρεπε; |
| Ο κ. Μαλκίδης |
Θ.Κ: «Αυτό δεν το βλέπω μόνον εγώ που πλην των άλλων ιδιοτήτων μου είμαι και αρχαιολόγος. Το βλέπει και ο απλός κόσμος που πάει να επισκεφτεί το μνημείο και του το απαγορεύουν; Γιατί το ελληνικό κράτος τα τελευταία δύο χρόνια δεν έχει κάνει κάτι για να αξιοποιήσει τουριστικά το μνημείο; Ποιος φταίει; Μπορεί να μιλήσει κάποιος που θεωρείται υπεύθυνος;».
Φ.Μ: «Συμφωνώ απολύτως. Εκτιμώ ότι όπως πολλά στην νεότερη και σύγχρονη Ελλάδα παραδόθηκαν κυριολεκτικά στο εφήμερο και στο μικροκομματικό- μικροπολιτικό, έτσι και τα ευρήματα και ό, τι αυτά συμβολίζουν, αφέθηκαν στην ίδια μοίρα. Ας φανταστούμε ότι εδώ υπάρχει μία ζώσα πραγματικότητα και αλλού υπάρχουν μύθοι που έχουν την αντικαταστήσει. Το μίσος, πραγματικά, της ελληνικής πολιτικής τάξης για κάθε τι ουσιαστικό, ηθικό, όμορφο, μεγάλο και αληθινό, είναι εκπληκτικό!».
Γεωπολιτικά τι σημαίνει η αρχαία Αμφίπολη; |
| Το βιβλίο του κ. Θάνου Κονδύλη |
Θ.Κ: «Είναι το απόλυτο παράδειγμα της ελληνικότητας της Μακεδονίας μας. Όσοι (στα βόρεια και τα ανατολικά μας σύνορα) υποστηρίζουν ότι η Μακεδονία δεν είναι ελληνική, από αυτό και μόνο το μνημείο που βοά ελληνικά, μπορούν να έχουν την απάντησή τους. Στο μέλλον η μακεδονική γη θα αποκαλύψει πολύ περισσότερα. Αλλά χρειάζεται υπομονή».
Φ.Μ: «Μετά τα τελευταία γεγονότα για το ζήτημα της ονομασίας της χώρας που προέκυψε από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, αποκτά σαφώς μεγαλύτερη σημασία η επανεξέταση της ιστορίας και ιδιαίτερα το κομμάτι εκείνο που σχετίζεται με τη γνώση και το σεβασμό της. Σε κάθε άλλη περίπτωση και ιδιαίτερα από μία χώρα με το τεράστιο ειδικό και ιστορικό βάρος της Ελλάδας, η υπόθεση της ονομασίας θα ήταν ένα ζήτημα που δε θα είχε προκύψει καν και αν σε αντίθετη περίπτωση είχε συμβεί αυτό, τότε θα είχε λυθεί με πολύ συνοπτικές διαδικασίες.
Η πολιτική και η διπλωματία όταν χρησιμοποιεί την ιστορική αλήθεια μπορεί να επιλύσει οποιοδήποτε θέμα, όσο πολύπλοκο και εάν είναι αυτό. Σήμερα όμως η Ελλάδα και ο Ελληνισμός σε όλον τον κόσμο βλέπει ότι το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας, η οποία καπηλεύεται τον ιστορικό, γεωγραφικό και πολιτικό όρο Μακεδονία, έχει καταλήξει να αποτελεί μία διαπραγμάτευση από την οποία απουσιάζει η ιστορία. Αντιθέτως είναι παρούσα η προπαγάνδα…... Επί της ουσίας, η κλοπή του ονόματος της Μακεδονίας, ενός όρου που δεν είναι απλώς ένα ζήτημα του παρελθόντος, όπως αφελέστατα και χωρίς πολύ σκέψη αρκετοί υποστηρίζουν, αλλά ένα θέμα που συνδέεται με το μέλλον, αποτελεί μείζονα συνιστώσα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και των ελληνικών συμφερόντων.
Αυτά σε περίπτωση που δεν υπάρξει κατοχύρωσή τους, στο όνομα άρα και στο χώρο της Μακεδονίας, θα υπάρξει απώλεια της χρήσης και της διαχείρισης αυτού του ιστορικού, γεωγραφικού και πολιτικού- διπλωματικού όρου.
Η επίλυση ενός μείζονος εθνικού ζητήματος δεν μπορεί να γίνει εις βάρος καμίας ιστορικής πραγματικότητας, ούτε της απεμπόλησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων, ούτε στο όνομα αβέβαιων οικονομικών συμφερόντων, που υποτίθεται θα λύσουν αυτόματα το θέμα. Και προφανώς κανείς δε έχει την νομιμοποίηση να προτείνει το όνομα της Μακεδονίας σε οποιαδήποτε λύση, διαπράττοντας το έγκλημα της Ύβρεως.
Η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων μπορεί να γίνει χωρίς χρήση βίας, χωρίς λειτουργίες ζούγκλας, αλλά με όρους κοινωνίας ανθρώπων και σεβασμού στην ιστορία και την εθνική αξιοπρέπεια. Τις λύσεις τις δίνει η Πολιτική, η Ιστορία, η Μνήμη και το Δίκαιο. Αυτή που σέβεται όλα τα παραπάνω είναι η πρόταση του Μιχάλη Χαραλαμπίδη ήδη από τη δεκαετία του 1990 για «Δημοκρατία της Κεντρικής Βαλκανικής». Πρόταση που έχουν υιοθετήσει οι Παμμακεδονικές Ενώσεις στην Ελλάδα και τη Διασπορά.
Η ιστορία, η οποία έρχεται και από την Αμφίπολη, όταν τη γνωρίζεις και τη σέβεσαι σου δίνει λύσεις και σε ανταμείβει. Ας τη συμβουλευτούν όλοι και ας πράξουν το καθήκον τους, όπως το επιβάλλει η ελληνική ιστορία και ιδιαίτερα αυτή της Μακεδονίας, το όνομα της οποίας θα χαθεί μόνο εάν το αποδεχτεί η Ελλάδα!».
Πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί;
Θ.Κ: «Η Αμφίπολη στην αρχαιότητα ήταν ένα κομβικό σημείο εμπορίου. Για αυτό και την διεκδίκησαν Αθηναίοι, Σπαρτιάτες, Θράκες και Μακεδόνες, όλοι Έλληνες. Η ιστορία της πόλης είναι τεράστια.
Τα νεκροταφεία της ολόγυρα είναι απέραντα. Μια συντονισμένη ανασκαφή θα απαιτούσε πολλά εκατομμύρια. Αλλά το κύρος που θα προσέδιδαν στην Ελλάδα τα ευρήματα θα ήταν απίστευτο. Όλοι οι προβολείς του παγκόσμιου πολιτισμού θα ήταν επάνω της για το μεγαλείο του πολιτισμού μας και όχι για τα επονείδιστα μνημόνια που οδηγούν στην πτώχευση του λαού μας. Υπάρχει άραγε κάποιος που θα μπορούσε να πετύχει κάτι τέτοιο;».
Φ.Μ: «Οι επιστήμονες που συμμετείχαν τόσο στην ανασκαφή, όσο και την περαιτέρω ανάδειξη της ανακάλυψης, έχουν απαντήσει (και) σ΄αυτό το ερώτημα. Από την πλευρά μου ως πολίτης μπορώ να πω ότι υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι, έξυπνοι και οικονομικοί για να απαντήσω και σ΄αυτούς που σε όλα βλέπουν μνημονιακές δεσμεύσεις, για την αξιοποίηση. Απαιτείται βεβαίως θέληση και πίστη ότι αγωνίζεσαι με αυτόν τον τρόπο για τη σωτηρία της δοκιμαζόμενης πατρίδας σου. Με όρους Γιώργου Σεφέρη για μία Ελλάδα που ακούω αλλά που δε βλέπω…»
Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε στον υπουργό Πολιτισμού για το συγκεκριμένο θέμα;
Θ.Κ: «Αν είναι κάπου να επενδύσει το Υπουργείο πολιτισμού ας είναι σε κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνει μέχρι σήμερα. Όχι μόνο θάλασσα και παραλίες και Greek taverna αλλά και στον απαράμιλλό ελληνικό πολιτισμό που ζει και αναπνέει μέσα στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μνημεία. Η Αμφίπολη είναι ένα τέτοιο μέρος που περιμένει υπομονετικά την ανάδειξης της σε σημείο ενδιαφέροντος πρώτου μεγέθους».
Φ.Μ: «Επιστροφή στις αξίες της Ελληνικότητας, στις αρχές της φιλοκαλίας, της ομορφιάς, της ιστορίας, της αλήθειας, της αντίστασης στο κιτς, στην οικειοποίηση και τη χυδαία προπαγάνδα.
Τον Ελληνικό πολιτισμό κανείς δεν μπορεί να τον υποβαθμίζει, να τον οικειοποιείται, να τον ευτελίζει…».
