ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ (ΜΧ) ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΕΣΤΗ Α.Μ. 2329
Γεννήθηκε στα Κελοκέδαρα της Πάφου την 28 Αυγούστου 1940. Μαθητής ακόμη του γυμνάσιου, λαμβάνει ενεργό μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ. Κατατάγηκε στο νεοσύστατο Κυπριακό Στρατό, μαζί με άλλους συναγωνιστές του, την 5 Ιουλίου 1961 ως υποψήφιος αξιωματικός.
Την 1η Απριλίου 1962 ονομάστηκε ανθυπολοχαγός. Κατά την τουρκανταρσία του Δεκεμβρίου 1963, έλαβε μέρος στις μάχες της Λευκωσίας και τον Αύγουστο του 1964 στις μάχες της Τηλλυρίας. Με την ίδρυση της Εθνικής Φρουράς, τον Ιούνιο 1964, τοποθετήθηκε στο 70ΤΜΧ. Το 1973 εστάλη για εκπαίδευση μαζί με άλλους αξιωματικούς του Κυπριακού Στρατού που είχαν αποσπασθεί στην Εθνική Φρουρά στη Σχολή Πεζικού για εκπαίδευση.
Με την επάνοδό του στην Κύπρο, του ανατέθηκαν καθήκοντα Υποδιοικητή του 70ΤΜΧ. Κατά την εκδήλωση του προδοτικού πραξικοπήματος περιορίζεται και απομονώνεται από τη Διοίκηση της Μονάδας, η οποία φοβόταν τυχόν αντίδρασή του στις ενέργειές της, αλλά πολύ περισσότερο την επιρροή του στους στρατιώτες του Τάγματος. Παραμονή της τουρκικής εισβολής,19 Ιουλίου 1974, του δόθηκε φάκελος «γ» με τον οποίο διατασσόταν να παρουσιαστεί στο 261Τ.Π. στο χωριό Γαληνή. Συνήθως, οι αξιωματικοί που παίρνουν φάκελο «γ» μετακινούνται είτε σε γενική θέση (επιτελείο) είτε σε μονάδα του ιδίου όπλου. Παρουσιάστηκε στη νέα του Μονάδα στην οποία μόνιμοι αξιωματικοί ήταν ο Διοικητής Ελλαδίτης αξιωματικός και ο λοχαγός Αρέστη. Την 22 Ιουλίου 1974 πήρε διαταγή από το Διοικητή του να καταλάβει το Τ/Κ χωριό Λιμνίτη. Αν και γνώριζε ότι με τα μέσα και τον οπλισμό που είχε στη διάθεσή του ήταν πάρα πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να φέρει σε αίσιο πέρας την αποστολή του, υπάκουσε στο Διοικητή ως πειθαρχημένος και ευσυνείδητος Έλληνας αξιωματικός.
Στη συνέχεια αναδεικνύονται οι αρετές του ανδρός. Ανακοινώνει στους στρατιώτες του το δύσκολο και επικίνδυνο της αποστολής τους και ζητά εθελοντές για να την εκτέλεσή της. Από αυτούς επιλέγει μόνο τους άγαμους και ρίχνεται στη μάχη. Η επίθεση εξελισσόταν με επιτυχία όταν ο λοχαγός Αντρέας Αρέστη τραυματίστηκε θανάσιμα. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Μόρφου, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Η σορός του ενταφιάστηκε, κατά πάσα πιθανότητα, στο Νέο Κοιμητήριο Μόρφου, ενώ υπάρχει και κενοτάφιο προς τιμήν του στον Τύμβο Μακεδονίτισσας Του απονεμήθηκε μετά θάνατον «τιμής ένεκεν» ο βαθμός του Ταγματάρχη. Το 2007 με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου προήχθη επ’ ανδραγαθία στο βαθμό του Συνταγματάρχη.