Γράφει ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων.
Με ιδιαίτερη προφανώς ικανοποίηση, καλωσορίζουμε εις το ημέτερο τοπικό blog μας ονόματι tamystikatoubaltou, τον διακεκριμένο εμφανώς επιστήμονα Κύριο Θεοφάνη Μαλκίδη ορμώμενο εκ ακριτικής Θρακικής Αλεξανδρουπόλεως, παράλληλα ομιλούμε για έναν πασίγνωστο ευπατρίδη άνθρωπο,με όλη την σημασία της λέξεως, και συγγραφέα πολλαπλών βιβλίων, καθώς εν μέρει μόνο στα συλλαλητήρια που πραγματοποιήθηκαν για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας, μίλησε ως κεντρικός ομιλητής σε αναρίθμητα από αυτά, εναργώς όπως στην Βεργίνα, Έδεσσα, Βέροια, και ου το καθεξής.
Επομένως, όπως ευλόγως αντιλαμβάνεστε όλοι σας, φιλοξενούμε εις το blog μας, έναν άνθρωπο των κατεξοχήν αμιγώς Ελληνικών ιστορικών Εθνικών αξιοπρεπών ανήσυχων γραμμάτων, που αγωνίζεται διαχρονικώς για τα δίκαια των απανταχού Ελλήνων, είτε πρόκειται δια της Μητροπολιτικής Ελλάδας, είτε πρόκειται για την διασπορά του απόδημου Ελληνισμού.
Εν γένει, ο Κύριος Θεοφάνης Μαλκίδης στα βιβλία του, επικεντρώνεται εμπεριστατωμένος ενδελεχώς, στις απάνθρωπες και βάρβαρες εν πολλοίς γενοκτονίες, που υπέστησαν οι Έλληνες αλλά και οι Αρμένιοι πρόγονοι μας, όπως στην Τουρκία στην περίοδο του Α' ΠΠ 1914-1918, επί επαίσχυντου τρισκατάρατου κεμαλισμού, αλλά και της επάρατης Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, συνάμα και τις κτηνώδεις θηριώδεις γενοκτονίες ως είθισται, επί ναζιστικής Γερμανικής κατοχής του 1941-44.
Εν τέλει, εύχομαι και ευελπιστώ, οι αναγνώστες μας, που θα αποφασίσουν να αναγνώσουν την παρακάτω συνέντευξη, να ωφεληθούνε εις το μέγιστο βαθμό, ώστε να απολαύσουνε μία αξιόλογη πληθωρική παρουσία, με τον εν λόγω Κύριο Θεοφάνη Μαλκίδη, και πιστέψτε με ότι δεν είναι από τους ανθρώπους που μασάει ενίοτε τα λόγια του, απεναντίας από την άλλη, προβάλει ποικιλοτρόπως περαιτέρω, με τον δικό του ιδιόμορφο και εύγλωττο τρόπο αξιοπρεπώς πάντοτε, τις ανησυχίες του Ελληνισμού εν τη διαχρονία του, εις το στοιχειώδης δια ταύτα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, το κατεξοχήν πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός, το μείζον εν πολλοίς, ιδίως εις τις μέρες μας, θεωρείται η ανεπιθύμητη παρουσία των χιλιάδων μουσουλμάνων που κυρίεψαν την χώρα μας εξολοκλήρου, εμφανώς αναφομοίωτων λαθρομεταναστών-προσφύγων. Διότι με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, που εφάρμοσε ελέω πρώτης φοράς αριστεράς, του εθνομηδενιστικού και λαϊκίστικου Σύριζα, καταντήσαμε ξένοι στον ίδιο μας τον τόπο, δια της πολυτισμικής πανσπερμίας, λες και πρόκειται για μια σύγχρονη Βαβέλ. Καθώς κυρίεψαν δια της εμφανής παρανομίας τους, τα Ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου, με την βοήθεια προφανώς των υποτιθέμενων αλληλέγγυων, εν ολίγοις σύγχρονων Δουρείων Ίππων, αναρίθμητων ανθελληνικών ΜΚ, όπως την Μυτιλήνη, Σάμο, Χίο και του το καθεξής. Εσείς πως κρίνετε μέχρι στιγμής, σε διάρκεια περισσοτέρων του μισού έτους, την σημερινή κυβέρνηση της αμερικανοτραφής νεοφιλελεύθερης ΝΔ, εις το εν λόγω τόσο νευραλγικό ζήτημα-θέμα των λαθρομεταναστών, που μας απασχολεί όλους μας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου ζητήματος, όπως και άλλων σχετικών και σημαντικών όπως της Μακεδονίας, του Αιγαίου, της Θράκης, της Κύπρου, της Βορείου Ηπείρου, δεν αφορά μία κυβέρνηση, προηγούμενη ή τωρινή, αλλά μία άποψη και μία πρακτική η οποία διαπερνά όλο το πολιτικό- δημοσιογραφικό- πνευματικό φάσμα. Είναι η προσέγγιση η οποία έχει ονομαστεί <εθνομηδενισμός> ή μισελληνισμός /ανθελληνισμός όπως την έχω καταγράψει από τη δική μου πλευρά. Συνεπώς δε θα πρέπει να γίνεται διαχωρισμός με βάση τα λεγόμενα κόμματα, αλλά με βάση τη θέση που έχει αναπτυχθεί. Και για το ζήτημα της παράνομης εισόδου στην Ελλάδα, φαίνεται, ότι στη αποκαλούμενη διαχείρισή του οι βασικές απόψεις είναι πανομοιότυπες.
Πέραν των υποτιθέμενων διαχωριστικών γραμμών μεταξύ των κομμάτων, που αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχουν- δείτε το πως αντιμετωπίστηκε η εθνοκτονία των Πρεσπών με τους 153 που ψήφισαν και τους 147 που σιώπησαν- το μεταναστευτικό είναι ο καθρέπτης της πολιτικής παραχάραξης και της προσπάθειας ποικιλότροπης συρρίκνωσης του Ελληνισμού.
Και ως πολίτης που οφείλει να μην αδιαφορεί, αλλά να ενεργεί και να προβλέπει, η άποψή μου είναι πως το μεταναστευτικό θα είναι το Βατερλό της παρούσας κυβέρνησης…..
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, ως αμιγώς Θρακιώτης που είστε ορμώμενος εκ ακριτικής Αλεξανδρουπόλεως, γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα μας, το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Θρακιώτικος Ελληνισμός, δια της επεκτατικής διαχρονικής πολιτικής που εφαρμόζει η γείτονα εχθρική χώρα της Τουρκίας, έναντι υμών της Ελλάδος. Εν δυνάμει, ανθελληνικής εν πολλοίς, ως αντιστάθμισμα αντίβαρου, τοποθετεί εμφανώς παράνομα, το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής, συμπεριφερόμενο ως μακρύ βραχίονα του Τουρκικού επεκτατισμού, εν ολίγοις κράτος εν κράτει αλγεινώς κινούμενα συμπεριφερόμενο. Θεωρείτε πως έφτασε επιτέλους η ευλογημένη ώρα και στιγμή, ώστε να απομακρυνθεί κακήν κακώς, άμεσα επειγόντως αξιοπρεπώς, από την πόλη της Κομοτηνής, διότι προφανώς υπονομεύει δολίως, υποδαυλίζοντας τα ίδια τα θεμέλια των απανταχού Ελλήνων Θρακιωτών, αλλά και μουσουλμάνων;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Το γεγονός είναι ότι ενώ αναφερόμαστε σε μία προξενική αρχή, εντούτοις υπάρχουν ζητήματα που μας προβληματίζουν. Ειδικότερα ήρθε ο καιρός να συζητήσουμε για το ρόλο των προξενικών αρχών και κατά πόσο ορισμένες ενέργειες εμπίπτουν στις διεθνείς συμβάσεις αλλά και στην διπλωματική ηθική. Η πολιτική που ακολουθεί, για πολλές δεκαετίες, η Τουρκία για τη Θράκη, μέσω του Γενικού της προξενείου στην Κομοτηνή, είναι ξεκάθαρα, ολοφάνερα, εθνικιστική. Η λειτουργία της Τουρκικής προξενικής αποστολής και ο προκλητικός τρόπος επέμβασής της σε οποιοδήποτε θέμα, πέρα του δεδομένου ότι αμφισβητεί την Ελληνική εθνική κυριαρχία, επιδρά καταλυτικά και στη στάση των μουσουλμανικών μειονοτήτων. Το Τουρκικό Προξενείο αποτελεί ένα μηχανισμό που παρεμβαίνει σε κάθε πτυχή της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, θρησκευτικής, ζωής στη Θράκη, και διαμορφώνει ένα διχαστικό περιβάλλον στην περιοχή.
Είναι γνωστό ότι βάσει του Διεθνούς Δικαίου και των κανόνων της Διπλωματίας, οι αρμοδιότητες και οι υποχρεώσεις και του Γενικού Προξενείου της Τουρκίας στην Κομοτηνή είναι συγκεκριμένες. Βεβαίως γνωρίζουμε τους πλήρεις και ποικίλους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε από καιρό να έχει επαναπροσδιοριστεί η θέση του, εξαιτίας της σταθερά από το 1923 και εξής, εξωθεσμικής και υπονομευτικής του δράσης για την ελληνική εθνική κυριαρχία.
Έχω αναδείξει το ρόλο του προξενείου στα <Σεπτεμβριανά> του 1955, δηλαδή στη βόμβα του ψεύτικου σπιτιού του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη που λειτούργησε ως δικαιολογία για την εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Ο εκρηκτικός μηχανισμός που χρησιμοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη κινήθηκε μέσα από το προξενικό αυτοκίνητο της Κομοτηνής και στη συνέχεια ο δράστης διέφυγε με το προξενικό αυτοκίνητο στην Τουρκία.
Ενενήντα χρόνια και πλέον που εδρεύει στην Κομοτηνή το Τουρκικό Προξενείο αρχικά ως προξενικό γραφείο και στη συνέχεια ως γενικό προξενείο έχει επικεντρώσει τις ενέργειες του όχι μόνο στην πολιτική αλλά και στην οικονομία, επιχειρώντας μία άνευ προηγουμένου ανάμειξη στα εσωτερικά της χώρας μας. Η προσπάθεια δημιουργίας των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στη Θράκη ενισχύεται από το προξενείο, θέση που πρέπει να μας προβληματίσει γιατί οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες όπου και αν λειτούργησαν όχι μόνο δε προασπίζουν τα εργασιακά δικαιώματα, αλλά πολλές φορές λειτουργούν με έναν περίεργο τρόπο αναφορικά με την εθνική κυριαρχία.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, το κατεξοχήν πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός, το μείζον εν πολλοίς, ιδίως εις τις μέρες μας, θεωρείται η ανεπιθύμητη παρουσία των χιλιάδων μουσουλμάνων που κυρίεψαν την χώρα μας εξολοκλήρου, εμφανώς αναφομοίωτων λαθρομεταναστών-προσφύγων. Διότι με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, που εφάρμοσε ελέω πρώτης φοράς αριστεράς, του εθνομηδενιστικού και λαϊκίστικου Σύριζα, καταντήσαμε ξένοι στον ίδιο μας τον τόπο, δια της πολυτισμικής πανσπερμίας, λες και πρόκειται για μια σύγχρονη Βαβέλ. Καθώς κυρίεψαν δια της εμφανής παρανομίας τους, τα Ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου, με την βοήθεια προφανώς των υποτιθέμενων αλληλέγγυων, εν ολίγοις σύγχρονων Δουρείων Ίππων, αναρίθμητων ανθελληνικών ΜΚ, όπως την Μυτιλήνη, Σάμο, Χίο και του το καθεξής. Εσείς πως κρίνετε μέχρι στιγμής, σε διάρκεια περισσοτέρων του μισού έτους, την σημερινή κυβέρνηση της αμερικανοτραφής νεοφιλελεύθερης ΝΔ, εις το εν λόγω τόσο νευραλγικό ζήτημα-θέμα των λαθρομεταναστών, που μας απασχολεί όλους μας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου ζητήματος, όπως και άλλων σχετικών και σημαντικών όπως της Μακεδονίας, του Αιγαίου, της Θράκης, της Κύπρου, της Βορείου Ηπείρου, δεν αφορά μία κυβέρνηση, προηγούμενη ή τωρινή, αλλά μία άποψη και μία πρακτική η οποία διαπερνά όλο το πολιτικό- δημοσιογραφικό- πνευματικό φάσμα. Είναι η προσέγγιση η οποία έχει ονομαστεί <εθνομηδενισμός> ή μισελληνισμός /ανθελληνισμός όπως την έχω καταγράψει από τη δική μου πλευρά. Συνεπώς δε θα πρέπει να γίνεται διαχωρισμός με βάση τα λεγόμενα κόμματα, αλλά με βάση τη θέση που έχει αναπτυχθεί. Και για το ζήτημα της παράνομης εισόδου στην Ελλάδα, φαίνεται, ότι στη αποκαλούμενη διαχείρισή του οι βασικές απόψεις είναι πανομοιότυπες.
Πέραν των υποτιθέμενων διαχωριστικών γραμμών μεταξύ των κομμάτων, που αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχουν- δείτε το πως αντιμετωπίστηκε η εθνοκτονία των Πρεσπών με τους 153 που ψήφισαν και τους 147 που σιώπησαν- το μεταναστευτικό είναι ο καθρέπτης της πολιτικής παραχάραξης και της προσπάθειας ποικιλότροπης συρρίκνωσης του Ελληνισμού.
Και ως πολίτης που οφείλει να μην αδιαφορεί, αλλά να ενεργεί και να προβλέπει, η άποψή μου είναι πως το μεταναστευτικό θα είναι το Βατερλό της παρούσας κυβέρνησης…..
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, ως αμιγώς Θρακιώτης που είστε ορμώμενος εκ ακριτικής Αλεξανδρουπόλεως, γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα μας, το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Θρακιώτικος Ελληνισμός, δια της επεκτατικής διαχρονικής πολιτικής που εφαρμόζει η γείτονα εχθρική χώρα της Τουρκίας, έναντι υμών της Ελλάδος. Εν δυνάμει, ανθελληνικής εν πολλοίς, ως αντιστάθμισμα αντίβαρου, τοποθετεί εμφανώς παράνομα, το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής, συμπεριφερόμενο ως μακρύ βραχίονα του Τουρκικού επεκτατισμού, εν ολίγοις κράτος εν κράτει αλγεινώς κινούμενα συμπεριφερόμενο. Θεωρείτε πως έφτασε επιτέλους η ευλογημένη ώρα και στιγμή, ώστε να απομακρυνθεί κακήν κακώς, άμεσα επειγόντως αξιοπρεπώς, από την πόλη της Κομοτηνής, διότι προφανώς υπονομεύει δολίως, υποδαυλίζοντας τα ίδια τα θεμέλια των απανταχού Ελλήνων Θρακιωτών, αλλά και μουσουλμάνων;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Το γεγονός είναι ότι ενώ αναφερόμαστε σε μία προξενική αρχή, εντούτοις υπάρχουν ζητήματα που μας προβληματίζουν. Ειδικότερα ήρθε ο καιρός να συζητήσουμε για το ρόλο των προξενικών αρχών και κατά πόσο ορισμένες ενέργειες εμπίπτουν στις διεθνείς συμβάσεις αλλά και στην διπλωματική ηθική. Η πολιτική που ακολουθεί, για πολλές δεκαετίες, η Τουρκία για τη Θράκη, μέσω του Γενικού της προξενείου στην Κομοτηνή, είναι ξεκάθαρα, ολοφάνερα, εθνικιστική. Η λειτουργία της Τουρκικής προξενικής αποστολής και ο προκλητικός τρόπος επέμβασής της σε οποιοδήποτε θέμα, πέρα του δεδομένου ότι αμφισβητεί την Ελληνική εθνική κυριαρχία, επιδρά καταλυτικά και στη στάση των μουσουλμανικών μειονοτήτων. Το Τουρκικό Προξενείο αποτελεί ένα μηχανισμό που παρεμβαίνει σε κάθε πτυχή της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, θρησκευτικής, ζωής στη Θράκη, και διαμορφώνει ένα διχαστικό περιβάλλον στην περιοχή.
Είναι γνωστό ότι βάσει του Διεθνούς Δικαίου και των κανόνων της Διπλωματίας, οι αρμοδιότητες και οι υποχρεώσεις και του Γενικού Προξενείου της Τουρκίας στην Κομοτηνή είναι συγκεκριμένες. Βεβαίως γνωρίζουμε τους πλήρεις και ποικίλους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε από καιρό να έχει επαναπροσδιοριστεί η θέση του, εξαιτίας της σταθερά από το 1923 και εξής, εξωθεσμικής και υπονομευτικής του δράσης για την ελληνική εθνική κυριαρχία.
Έχω αναδείξει το ρόλο του προξενείου στα <Σεπτεμβριανά> του 1955, δηλαδή στη βόμβα του ψεύτικου σπιτιού του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη που λειτούργησε ως δικαιολογία για την εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Ο εκρηκτικός μηχανισμός που χρησιμοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη κινήθηκε μέσα από το προξενικό αυτοκίνητο της Κομοτηνής και στη συνέχεια ο δράστης διέφυγε με το προξενικό αυτοκίνητο στην Τουρκία.
Ενενήντα χρόνια και πλέον που εδρεύει στην Κομοτηνή το Τουρκικό Προξενείο αρχικά ως προξενικό γραφείο και στη συνέχεια ως γενικό προξενείο έχει επικεντρώσει τις ενέργειες του όχι μόνο στην πολιτική αλλά και στην οικονομία, επιχειρώντας μία άνευ προηγουμένου ανάμειξη στα εσωτερικά της χώρας μας. Η προσπάθεια δημιουργίας των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στη Θράκη ενισχύεται από το προξενείο, θέση που πρέπει να μας προβληματίσει γιατί οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες όπου και αν λειτούργησαν όχι μόνο δε προασπίζουν τα εργασιακά δικαιώματα, αλλά πολλές φορές λειτουργούν με έναν περίεργο τρόπο αναφορικά με την εθνική κυριαρχία.
Ξέρουμε πως υπάρχουν εκείνοι οι μηχανισμοί στο κράτος για να διασφαλίσει ότι το Τουρκικό Προξενείο λειτουργεί στο νόμιμο πλαίσιο όπως αυτό ορίζεται από τις συμβάσεις της Βιέννης 1961 και 1963 για τις προξενικές και διπλωματικές αρχές, θυμίζοντας τη στάση της Γερμανίας που ζήτησε την ανάκληση – απέλαση του Τούρκου προξένου στο Ντίσελντορφ γιατί λειτουργούσε διχαστικά.
Και ο νοών νοείτο ….
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, όλα αυτά τα προκλητικά επεισόδια που γίνονται-διεξάγονται εν πολλοίς, στο Αιγαίο Πέλαγος, εκ μέρους της επεκτατικής και ανθελληνικής γειτονικής Τουρκίας, εν ολίγοις, ότι δεν αναγνωρίζει επιλεκτικώς μονομερώς, την Ελληνική ΑΟΖ [αποκλειστική οικονομική ζώνη] αλλά και την υφαλοκρηπίδα στα Ελληνικά νησιά μας, ιδίως εις την Κρήτη, για αυτό και άλλωστε υπονομευτικά δολίως, υπέγραψε μονομερώς συμβόλαιο συνεργασίας με την διχοτομημένη και διαιρεμένη Λιβύη. Εν συνεχεία, όπως επίσης προκαλεί ποικιλοτρόπως και στην Ελληνική Κύπρο μας, ότι θα αντλήσει αποθέματα υδρογονανθράκων αλλά και φυσικού αερίου, από διάφορα κοιτάσματα που ανακαλύφθηκαν προσφάτως εκεί, στα διάφορα οικόπεδα της Λεκάνης του Ηροδότου, νοτίως της Ελληνικής Κύπρου. Εν τέλει, φρονείτε πως είναι θέμα χρόνου εν μέρει, το ποτήρι της οργής να ξεχειλίσει, και προφανώς να προκληθεί κάποιο θερμό ένθερμο επεισόδιο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θα πρέπει να σας πω το μοναδικό πρόβλημα που υπάρχει στην περιοχή είναι το Τουρκικό. Τι έλεγαν οι προηγούμενοι:
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, όλα αυτά τα προκλητικά επεισόδια που γίνονται-διεξάγονται εν πολλοίς, στο Αιγαίο Πέλαγος, εκ μέρους της επεκτατικής και ανθελληνικής γειτονικής Τουρκίας, εν ολίγοις, ότι δεν αναγνωρίζει επιλεκτικώς μονομερώς, την Ελληνική ΑΟΖ [αποκλειστική οικονομική ζώνη] αλλά και την υφαλοκρηπίδα στα Ελληνικά νησιά μας, ιδίως εις την Κρήτη, για αυτό και άλλωστε υπονομευτικά δολίως, υπέγραψε μονομερώς συμβόλαιο συνεργασίας με την διχοτομημένη και διαιρεμένη Λιβύη. Εν συνεχεία, όπως επίσης προκαλεί ποικιλοτρόπως και στην Ελληνική Κύπρο μας, ότι θα αντλήσει αποθέματα υδρογονανθράκων αλλά και φυσικού αερίου, από διάφορα κοιτάσματα που ανακαλύφθηκαν προσφάτως εκεί, στα διάφορα οικόπεδα της Λεκάνης του Ηροδότου, νοτίως της Ελληνικής Κύπρου. Εν τέλει, φρονείτε πως είναι θέμα χρόνου εν μέρει, το ποτήρι της οργής να ξεχειλίσει, και προφανώς να προκληθεί κάποιο θερμό ένθερμο επεισόδιο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θα πρέπει να σας πω το μοναδικό πρόβλημα που υπάρχει στην περιοχή είναι το Τουρκικό. Τι έλεγαν οι προηγούμενοι:
Τσίπρας: "Έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;" Κοτζιάς: "Να μην είμαστε μοναχοφάηδες",
Κατρούγκαλος: "Η Τουρκία ασφαλώς και έχει δικαιώματα στην ανατολική Μεσόγειο διότι έχει τεράστια ακτογραμμή", Τσιρώνης: " Το Καστελλόριζο ανήκει στο Αιγαίο",
Ζουράρις: "Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει!".
Τι λένε οι τωρινοί:
Μητσοτάκης: "Με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν είχαμε μια ανοιχτή συζήτηση. Έθεσα στο τραπέζι όλα τα ζητήματα που προκύπτουν από τις τελευταίες τουρκικές ενέργειες. Κατεγράφησαν οι εκατέρωθεν διαφωνίες. Οι δύο πλευρές ωστόσο συμφώνησαν στη συνέχιση των συζητήσεων για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας".
Κυβερνητικός εκπρόσωπος : «συνεκμετάλλευση με την Τουρκία ενεργειακών πόρων στο Αιγαίο εφόσον εκπληρωθούν μία σειρά προϋποθέσεις».
Και από κοντά οι αποκαλούμενοι καθηγητές, δημοσιογράφοι, κλπ οι οποίοι μιλούν για τη δήθεν «ανάγκη να παραπεμφθούν στην Χάγη όλες(!) οι ελληνοτουρκικές διαφορές», αφού : «πρέπει να υπάρξει συνεκμετάλλευση, το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο, η Τουρκία έχει μεγάλη ακτογραμμή, άρα δικαιούται να ζητάει το μισό Αιγαίο σαν ‘‘γκρίζες ζώνες’’, δεκαοκτώ έως εκατόν σαράντα οκτώ ελληνικά νησιά, αφοπλισμό των νησιών μας, και μεγάλα τμήματα της ελληνικής ΑΟΖ.»
Δηλαδή οι προηγούμενοι και οι τωρινοί συναντήθηκαν τον Ερντογάν ώστε να τους εκθέσει ο Σουλτάνος τις διεκδικήσεις του στη θαλάσσια επικράτεια της Ελλάδας, δηλαδή για Τουρκικά δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες και υφαλοκρηπίδα και δυτικά του 28ου μεσημβρινού έως το 32ο μεσημβρινό, τη στιγμή που κατέχει το 40 % της Κύπρου, αποκαλεί ειρωνικά τα Σκόπια "Μακεδονία", σου λέει ότι δεν υπάρχει Ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου ακόμη και στην Κρήτη, προκαλεί ευθέως στη Θράκη, σε κατηγορεί για Γενοκτονία και στέλνει όποτε θέλει και από όπου θέλει εκατοντάδες χιλιάδες στο έδαφός σου.
Εν τέλει , σε ότι αφορά το θερμό επεισόδιο, οι επιλογές είναι ανάμεσα στη Σκύλλα στη Χάρυβδη και το Μιθριδατισμό....
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός της Αλβανίας ως είθισται θνήσκει, εν ολίγοις της επισήμως αναγνωρισμένης Ελληνικής μειονότητας, προφανώς καταπιέζεται βαναύσως, διαχρονικώς ποικιλοτρόπως επιλεκτικώς δολίως, και αυτό φανερώθηκε περίτρανα άλλωστε, με την εν ψυχρώ δολοφονία του Εθνομάρτυρα Βορειοηπειρώτη, εκ σκλαβωμένων Βουλιαράτων Κωνσταντίνου Κατσίφα, μόνο που του Ανδρειωμένου ο Θάνατος, Θάνατος δεν λογιέται. Θεωρείτε ότι πρέπει επιτέλους, οι εκάστοτε Ελληνικές Κυβερνήσεις, σε θέματα που αφορούν αλλά και άπτονται των Εθνικών μας ζητημάτων, να ομονοήσουνε και εν γένει, να σταθούνε στο πλάι, έστω και πάρα πολύ ετεροχρονισμένα, των εμφανώς εγκαταλελειμμένων Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα και λίγο παλαιότερα του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χιμάρα αποτελεί μία ύβρη προς την ανθρώπινη ζωή και προς την παρουσία της αυτόχθονης ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Αποτελεί μία πρόκληση προς τα ανθρώπινα και δικαιώματα, πρόκληση η οποία επαναφέρει στη μνήμη μας εποχές, που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε. Τότε που η ανθρώπινη ύπαρξη, η ελληνική ύπαρξη ήταν ανεπιθύμητη στην Αλβανία. Και έπρεπε να εξαφανισθεί.
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός της Αλβανίας ως είθισται θνήσκει, εν ολίγοις της επισήμως αναγνωρισμένης Ελληνικής μειονότητας, προφανώς καταπιέζεται βαναύσως, διαχρονικώς ποικιλοτρόπως επιλεκτικώς δολίως, και αυτό φανερώθηκε περίτρανα άλλωστε, με την εν ψυχρώ δολοφονία του Εθνομάρτυρα Βορειοηπειρώτη, εκ σκλαβωμένων Βουλιαράτων Κωνσταντίνου Κατσίφα, μόνο που του Ανδρειωμένου ο Θάνατος, Θάνατος δεν λογιέται. Θεωρείτε ότι πρέπει επιτέλους, οι εκάστοτε Ελληνικές Κυβερνήσεις, σε θέματα που αφορούν αλλά και άπτονται των Εθνικών μας ζητημάτων, να ομονοήσουνε και εν γένει, να σταθούνε στο πλάι, έστω και πάρα πολύ ετεροχρονισμένα, των εμφανώς εγκαταλελειμμένων Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα και λίγο παλαιότερα του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χιμάρα αποτελεί μία ύβρη προς την ανθρώπινη ζωή και προς την παρουσία της αυτόχθονης ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Αποτελεί μία πρόκληση προς τα ανθρώπινα και δικαιώματα, πρόκληση η οποία επαναφέρει στη μνήμη μας εποχές, που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε. Τότε που η ανθρώπινη ύπαρξη, η ελληνική ύπαρξη ήταν ανεπιθύμητη στην Αλβανία. Και έπρεπε να εξαφανισθεί.
Οι χιλιάδες δολοφονημένοι, οι ακόμη περισσότεροι διωχθέντες και φυλακισμένοι στην περίοδο του Ενβέρ Χότζα, είναι μία σκληρή πραγματικότητα, την οποία όλοι θέλουν να λησμονήσουν. Η δολοφονία όμως αυτή τα επαναφέρει όλα.
Όπου ζει ο ελληνικός πληθυσμός στην Αλβανία εδώ και πολλές δεκαετίες παραβιάζεται κάθε αρχή δικαίου και προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Δεν υπάρχει ελευθερία και ο εθνικισμός και ο ρατσισμός είναι καθημερινότητα. Τα παραδείγματα πολλά και μάλιστα πολλές φορές η επίθεση στην ελληνική μειονότητα έχει υποστήριξη από το αλβανικό κράτος.
Όπου ζει ο ελληνικός πληθυσμός στην Αλβανία εδώ και πολλές δεκαετίες παραβιάζεται κάθε αρχή δικαίου και προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Δεν υπάρχει ελευθερία και ο εθνικισμός και ο ρατσισμός είναι καθημερινότητα. Τα παραδείγματα πολλά και μάλιστα πολλές φορές η επίθεση στην ελληνική μειονότητα έχει υποστήριξη από το αλβανικό κράτος.
Το ερώτημα είναι σαφές και συγκεκριμένο και κορυφώνεται μετά τη δολοφονία του συνανθρώπου μας Κωνσταντίνου Κατσίφα:
Έχει θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε έναν πλανήτη που θα βασίζεται στις αρχές του Δικαίου, μία χώρα όπως η Αλβανία, η οποία δε σέβεται τα δικαιώματα μίας μειονότητας, της μοναδικής αναγνωρισμένης ως εθνικής στην Ευρώπη; Μπορεί να ενταχθεί μία χώρα, η οποία με δηλώσεις, κινήσεις και πράξεις της αμφισβητεί το δικαίωμα στην ελευθερία και στη ζωή των Ελλήνων;
Το ερώτημα είναι συγκεκριμένο και μάλιστα όσο κρούσμα όπως η δολοφονία του Κατσίφα είναι ολοένα και συχνότερα στην Αλβανία, θα γίνεται και πιο έντονο.
Οι βασικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρχές τις οποίες (θα) πρέπει να σέβονται τα κράτη –μέλη και όσα κράτη επιθυμούν να ενταχθούν, είναι ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής, και η μη προώθηση εθνικιστικών διεκδικήσεων.
Οι βασικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρχές τις οποίες (θα) πρέπει να σέβονται τα κράτη –μέλη και όσα κράτη επιθυμούν να ενταχθούν, είναι ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής, και η μη προώθηση εθνικιστικών διεκδικήσεων.
Τα κριτήρια τα οποία θέτει η ΕΕ για τις υποψήφιες χώρες, περιλαμβάνουν ζητήματα μεταχείρισης των μειονοτήτων, της εξάλειψης των διακρίσεων εις βάρος τους και για να ενταχθεί ένα υποψήφιο κράτος στην ΕΕ πρέπει να εκπληρώσει όλες τις προϋποθέσεις. Κατά την διάρκεια της συνάντησης της Ε.Ε. με την Αλβανία (Τίρανα, 13.1.2003), η Ε.Ε. κάλεσε την Αλβανία να αναλάβει με υπευθυνότητα την εκπλήρωση όλων των όρων αιρεσιμότητας, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και ο πλήρης σεβασμός και προστασία των δικαιωμάτων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας. Το ίδιο επιβεβαιώθηκε και στην «Ατζέντα της Θεσσαλονίκης για τα Δυτικά Βαλκάνια: Πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση» (Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2003), όσο και στην υπογραφή της Συμφωνίας Σταθεροποίησης και Σύνδεσης της έναρξης ουσιαστικά των διαδικασιών ένταξης της Αλβανίας στην ΕΕ (Ιούνιος 2006). Ταυτόχρονα η ΕΕ θέτει όρους για την ένταξη μία χώρας το σεβασμό των συνόρων και την εξάλειψη των εθνικιστικών κινήσεων που θέτουν σε κίνδυνο την σταθερότητα.
Η πρόσφατη δολοφονία του Κατσίφα και οι εθνικιστικές κινήσεις των Τσάμηδων, θέτουν ένα βασικό ερώτημα: Έχει θέση στην ΕΕ μία χώρα, η οποία δε σέβεται τα δικαιώματα μίας μειονότητας, της μοναδικής αναγνωρισμένης ως εθνικής στην Ευρώπη; Μπορεί να ενταχθεί μία χώρα, η οποία με δηλώσεις, κινήσεις και πράξεις για τους Τσάμηδες αμφισβητεί τα σύνορα μίας γειτονικής χώρας, μέλος της ΕΕ; Το ερώτημα είναι συγκεκριμένο και μάλιστα όσο κρούσματα όπως τα προαναφερόμενα είναι ολοένα και συχνότερα στην Αλβανία, θα γίνεται και πιο έντονο. Αφήνω έσχατη, αλλά όχι τελευταία την ελληνική πλευρά Δυστυχώς τόσο στη δολοφονία του Κατσίφα, όσο και σε πολλά ζητήματα του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, έλαμψε δια της απουσίας της….
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, προσφάτως ανακαλύφθηκαν έστω και πάρα πολύ ετεροχρονισμένα, από τις 21 Ιουλίου του 1974 παρακαλώ, τα λείψανα του Ήρωα Ταγματάρχη και Διοικητή της 33 Μοίρας Καταδρομών της Κύπρου, ορμώμενου εκ Σιδηροκάστρου Σερρών, εκ μητροπολιτικής Ελλάδος, του αειμνήστου Γεωργίου Κατσάνη. Εν προκειμένω, έχω προτείνει εμφανώς ανεπιφύλακτα, ως ασήμαντη ατομική μονάδα που συγκαταλέγομαι θέλοντας και μη, μέσω του εν λόγω blogπου φιλοξενήστε,ονόματιtamystikatoubaltou, το Κλειστό Γυμναστήριο της ενόργανης γυμναστικής εις τα ημέτερα τοπικά Κουφάλια, να ονομασθεί προς τιμήν του, ως τιμής ένεκεν Γεωργίου Κατσάνη, ώστε να ενθυμούνται οι παλαιότεροι, αλλά και να μαθαίνουνε οι νεότεροι, το ποια θα πρέπει να είναι διακατεχόμενα, τα αισθήματα που θα πρέπει να μας διέπουν, δια των Προτύπων της φιλοπατρίας. Όπως επίσης και το Δημοτικό Στάδιο των ημετέρων τοπικών Κουφαλίων, σε Αντισυνταγματάρχη Παύλο Κουρούπη, εν ολίγοις του Διοικητή του 251 ΤΠ που έδρευε στην Κερύνεια, και αγνοείται η τύχη του από τις 22 Ιουλίου του 1974, εν συνεχεία, και το Κλειστό Γυμναστήριο του Μπάσκετ, σε Αντισυνταγματάρχη Στυλιανού Καλμπουρτζή, εκ Θεσσαλονίκης Ορμώμενου, Διοικητή της 181 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού, καθώς και αυτός αγνοείται η τύχη του, από τις 23 Ιουλίου του 1974 στην νήσο Κύπρο. Επιπροσθέτως, ενώ τα παρακείμενα πολυτελέστατα γήπεδα του Τένις, ως Υπολοχαγού Καταδρομέων Νικολάου Κατούντα, εκ Πατρών Ορμώμενος, διότι και αυτός αγνοείται η τύχη του από τις 21 Ιουλίου του 1974, καθώς πολεμούσε λυσσαλέα στον Πενταδάκτυλο της Κύπρου, παράλληλα και τον Οδικό άξονα Θεσσαλονίκης Αθηνών Βεροίας, δηλαδή την παλαιά Εθνική Οδό, ως Ηρωικού Λοχαγού της ΕΛΔΥΚ ΤΟΥ 1974, ΣΩΤΉΡΙΟΥ ΣΤΑΥΡΙΑΝΆΚΟΥ, που σκοτώθηκε μέσα στο μπαρουτοκαπνισμένο στρατόπεδο στις 16 Αυγούστου του 1974. Εν τέλει, συμφωνείτε με όλες αυτές τις ονοματοδοσίες, που προφανώς προάγουν διαχρονικώς, στο μέγιστο βαθμό του έπακρου, την Εθνική μας αξιοπρεπή αυτογνωσία, δια της ανόθευτης παρακαταθήκης εις το διηνεκές;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Η υπόθεση των θυσιασθέντων Ελλήνων στην Κύπρο και εξ αυτών πολλών αγνοουμένων είναι ανοικτή τόσο για τις οικογένειές τους, όσο και για όλους τους Έλληνες. Οι πρωτοβουλίες είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και οφείλουν να στηριχθούν. Όπως γράφει ο Μίλαν Κούντερα, <η μεγαλύτερη πάλη της ανθρωπότητας η πάλη της Μνήμης έναντι της Λήθης>. Ως τέκνο οικογένειας με θύματα, ορφανά και αγνοούμενους στους αγώνες του Ελληνισμού τα τελευταία εκατό χρόνια, μπορώ να σας μεταφέρω πως η Μνήμη και η Πίστη με κράτησαν.
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, με την κατάπτυστη και συνάμα προδοτική προσυμφωνία των Πρεσπών, ελέω του ανθελληνικού και εθνομηδενιστικού λαϊκίστικου Σύριζα, αλλά και της σημερινής αμιγώς καπιταλιστικής Κυβερνήσεως, της Νεοφιλελεύθερης Αμερικανοτραφής ΝΔ,Πως την κρίνετε; Πιστεύετε ότι υπάρχει περίπτωση να την ακυρώσουνε άμεσα και οριστικά δια παντός, όπως η πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, ευελπιστεί αξιοπρεπώς κινούμενα ώστε να συμβεί;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Επειδή για το ζήτημα της Μακεδονίας, αλλά και για άλλα θέματα, όπως η Κύπρος, το Αιγαίο, η Θράκη, η οικονομία, η εθνική μας κυριαρχία, η οικογένεια, η παιδεία, γίνεται εδώ και χρόνια μία προπαγάνδα άνευ προηγουμένου, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες οφείλουν να έχουν επιχειρήματα και οδηγό, πυξίδα και έμπνευση. Να διαθέτουν έναν Ελληνικό λόγο που έχει τα θεμέλιά του στη δημοκρατική και αντιστασιακή μας παράδοση, στους αγώνες και τις θυσίες του Ελληνικού λαού για την Ελευθερία.
Έτσι μέσα από διάφορους μηχανισμούς, της δήθεν διανόησης και των ψευτοκαθηγητών, μας είπαν ότι στη Μακεδονία ζούσαν όλοι καλά και πως αυτή η αρμονία διαλύθηκε από τον Παύλο Μελά και τους συμπολεμιστές του. Τώρα μας λένε οι ομάδες συμφερόντων που παριστάνουν τα κόμματα, εντός και εκτός Βουλής, ότι είναι για το καλό μας που παραδόθηκε η Μακεδονία ( και αντιστοίχως να παραδοθεί και το Αιγαίο). Μας είπαν ότι 140 χώρες την αναγνωρίζουν ως «Μακεδονία», άρα πρέπει κι εμείς αφού έτσι θα συνεχίσουν να την ονομάζουν.
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, προσφάτως ανακαλύφθηκαν έστω και πάρα πολύ ετεροχρονισμένα, από τις 21 Ιουλίου του 1974 παρακαλώ, τα λείψανα του Ήρωα Ταγματάρχη και Διοικητή της 33 Μοίρας Καταδρομών της Κύπρου, ορμώμενου εκ Σιδηροκάστρου Σερρών, εκ μητροπολιτικής Ελλάδος, του αειμνήστου Γεωργίου Κατσάνη. Εν προκειμένω, έχω προτείνει εμφανώς ανεπιφύλακτα, ως ασήμαντη ατομική μονάδα που συγκαταλέγομαι θέλοντας και μη, μέσω του εν λόγω blogπου φιλοξενήστε,ονόματιtamystikatoubaltou, το Κλειστό Γυμναστήριο της ενόργανης γυμναστικής εις τα ημέτερα τοπικά Κουφάλια, να ονομασθεί προς τιμήν του, ως τιμής ένεκεν Γεωργίου Κατσάνη, ώστε να ενθυμούνται οι παλαιότεροι, αλλά και να μαθαίνουνε οι νεότεροι, το ποια θα πρέπει να είναι διακατεχόμενα, τα αισθήματα που θα πρέπει να μας διέπουν, δια των Προτύπων της φιλοπατρίας. Όπως επίσης και το Δημοτικό Στάδιο των ημετέρων τοπικών Κουφαλίων, σε Αντισυνταγματάρχη Παύλο Κουρούπη, εν ολίγοις του Διοικητή του 251 ΤΠ που έδρευε στην Κερύνεια, και αγνοείται η τύχη του από τις 22 Ιουλίου του 1974, εν συνεχεία, και το Κλειστό Γυμναστήριο του Μπάσκετ, σε Αντισυνταγματάρχη Στυλιανού Καλμπουρτζή, εκ Θεσσαλονίκης Ορμώμενου, Διοικητή της 181 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού, καθώς και αυτός αγνοείται η τύχη του, από τις 23 Ιουλίου του 1974 στην νήσο Κύπρο. Επιπροσθέτως, ενώ τα παρακείμενα πολυτελέστατα γήπεδα του Τένις, ως Υπολοχαγού Καταδρομέων Νικολάου Κατούντα, εκ Πατρών Ορμώμενος, διότι και αυτός αγνοείται η τύχη του από τις 21 Ιουλίου του 1974, καθώς πολεμούσε λυσσαλέα στον Πενταδάκτυλο της Κύπρου, παράλληλα και τον Οδικό άξονα Θεσσαλονίκης Αθηνών Βεροίας, δηλαδή την παλαιά Εθνική Οδό, ως Ηρωικού Λοχαγού της ΕΛΔΥΚ ΤΟΥ 1974, ΣΩΤΉΡΙΟΥ ΣΤΑΥΡΙΑΝΆΚΟΥ, που σκοτώθηκε μέσα στο μπαρουτοκαπνισμένο στρατόπεδο στις 16 Αυγούστου του 1974. Εν τέλει, συμφωνείτε με όλες αυτές τις ονοματοδοσίες, που προφανώς προάγουν διαχρονικώς, στο μέγιστο βαθμό του έπακρου, την Εθνική μας αξιοπρεπή αυτογνωσία, δια της ανόθευτης παρακαταθήκης εις το διηνεκές;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Η υπόθεση των θυσιασθέντων Ελλήνων στην Κύπρο και εξ αυτών πολλών αγνοουμένων είναι ανοικτή τόσο για τις οικογένειές τους, όσο και για όλους τους Έλληνες. Οι πρωτοβουλίες είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και οφείλουν να στηριχθούν. Όπως γράφει ο Μίλαν Κούντερα, <η μεγαλύτερη πάλη της ανθρωπότητας η πάλη της Μνήμης έναντι της Λήθης>. Ως τέκνο οικογένειας με θύματα, ορφανά και αγνοούμενους στους αγώνες του Ελληνισμού τα τελευταία εκατό χρόνια, μπορώ να σας μεταφέρω πως η Μνήμη και η Πίστη με κράτησαν.
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, με την κατάπτυστη και συνάμα προδοτική προσυμφωνία των Πρεσπών, ελέω του ανθελληνικού και εθνομηδενιστικού λαϊκίστικου Σύριζα, αλλά και της σημερινής αμιγώς καπιταλιστικής Κυβερνήσεως, της Νεοφιλελεύθερης Αμερικανοτραφής ΝΔ,Πως την κρίνετε; Πιστεύετε ότι υπάρχει περίπτωση να την ακυρώσουνε άμεσα και οριστικά δια παντός, όπως η πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, ευελπιστεί αξιοπρεπώς κινούμενα ώστε να συμβεί;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Επειδή για το ζήτημα της Μακεδονίας, αλλά και για άλλα θέματα, όπως η Κύπρος, το Αιγαίο, η Θράκη, η οικονομία, η εθνική μας κυριαρχία, η οικογένεια, η παιδεία, γίνεται εδώ και χρόνια μία προπαγάνδα άνευ προηγουμένου, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες οφείλουν να έχουν επιχειρήματα και οδηγό, πυξίδα και έμπνευση. Να διαθέτουν έναν Ελληνικό λόγο που έχει τα θεμέλιά του στη δημοκρατική και αντιστασιακή μας παράδοση, στους αγώνες και τις θυσίες του Ελληνικού λαού για την Ελευθερία.
Έτσι μέσα από διάφορους μηχανισμούς, της δήθεν διανόησης και των ψευτοκαθηγητών, μας είπαν ότι στη Μακεδονία ζούσαν όλοι καλά και πως αυτή η αρμονία διαλύθηκε από τον Παύλο Μελά και τους συμπολεμιστές του. Τώρα μας λένε οι ομάδες συμφερόντων που παριστάνουν τα κόμματα, εντός και εκτός Βουλής, ότι είναι για το καλό μας που παραδόθηκε η Μακεδονία ( και αντιστοίχως να παραδοθεί και το Αιγαίο). Μας είπαν ότι 140 χώρες την αναγνωρίζουν ως «Μακεδονία», άρα πρέπει κι εμείς αφού έτσι θα συνεχίσουν να την ονομάζουν.
Προπαγάνδισαν ότι τους έχουμε ήδη αναγνωρίσει τον όρο Μακεδονία, τη γλώσσα, την εθνότητα όταν ήταν μέρος της Γιουγκοσλαβίας.
Η <Συμφωνία> των Πρεσπών είναι νομικά άκυρη, καθώς παραβιάζει το Σύνταγμα, το εθνικό δίκαιο και θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου, όπως αυτές περί «αληθείας», «καλής πίστεως», «σαφήνειας», καθώς περιλαμβάνει ιστορικά ψεύδη, νομικές παραβιάσεις, ασάφειες, παραπειστικά επιχειρήματα και δόλο, δηλαδή παραβιάζει σειρά άρθρων της σύμβασης της Βιέννης του 1969. Ειδικότερα:
1. Στην ανάθεση καθηκόντων του Μάθιου Νίμιτς υπήρχε εντολή μόνο για το «όνομα», την οποία εντολή παραβίασε, αφού η αποκαλούμενη <Συμφωνία> αφορά από εκχώρηση λιμένων και ΑΟΖ (Άρθρο 13), οδών μεταφοράς προϊόντων, η υποχρέωση της Ελλάδος να κατασκευάσει τεράστια δομικά έργα ενέργειας, η υποχρέωση για μεταφορά υψηλής τεχνογνωσίας προς την FYROM, (Άρθρο 14), αλλά και η παραχώρηση ελληνικών εμπορικών δικαιωμάτων και σημάτων σε προϊόντα από χάλυβα και σωληνουργικά μέχρι τρόφιμα.
2. Στη συμφωνία περιλαμβάνονται ψευδή στοιχεία όπως στο Μέρος Α΄, άρθρο 1, παρ. γ. και στο άρθρο 7, ενυπάρχει το ψεύδος, ότι δήθεν αναγνωρίστηκε από τον ΟΗΕ η πλαστή «μακεδονική» γλώσσα κατά την «Τρίτη διεθνή σύνοδο του ΟΗΕ για την τυποποίηση των γεωγραφικών ονομάτων, 1977». Αντιθέτως, στις σημειώσεις της συνόδου στον τόμο l και στο Προοίμιο του τόμου 2 στη σελίδα ΙΙΙ στην απόφαση 17/8- 7/9, 1977 αναγράφεται: «Οι εφαρμοζόμενες ονομασίες και η παρουσίαση του υλικού σε αυτή την έκδοση δεν συνεπάγονται την έκφραση οποιασδήποτε γνώμης εκ μέρους της γραμματείας του ΟΗΕ». Υπενθυμίζουμε ότι χωρίς ανάλογη γλώσσα δεν υπάρχει ούτε εθνότητα ούτε χώρα με το όνομα «Μακεδονία» ή το «μακεδονικός-ή-ό».
3. Με τις παρανομίες του γ.γ. ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες (12- 13/2/2019), ο οποίος αποδέχτηκε την εισαγωγή του θέματος στον ΟΗΕ με επιστολή Ελλάδος και της FYROM αναφερόμενη ως «Βόρεια Μακεδονία», με τα δύο εθνόσημα των χωρών. Η πράξη αυτή είναι παράνομη τόσον διότι κατά την ημέρα αποστολής και παραλαβής της επιστολής δεν υπήρχε, και ακόμη δεν υπάρχει χώρα με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» την οποία να έχει εγκρίνει προηγουμένως το Συμβούλιο Ασφαλείας. Ωσαύτως δεν έχει αποσταλεί προς το Σ.Α. του ΟΗΕ ειδική έκθεση του γ.γ., όπως απαιτεί και περιγράφει η Απόφαση 845 Σ.Α. μετά την οποία το Σ.Α. θα κυρώσει ή όχι τη συμφωνία των Πρεσπών, ως οφείλει και κατ’ εφαρμογή της δικής του Απόφασης 817.
4. Αγνοήθηκε η βούληση της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού, ο οποίος απαιτούσε δημοψήφισμα αντίστοιχο με εκείνο στα Σκόπια. Έτσι καταπατήθηκε το θεμελιώδες άρθρο 1, παρ 2 και 3 του ελληνικού Συντάγματος, που προβλέπουν πως: 2. «Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία». Και παρ. 3. «Ολες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».
5. Ο τότε υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδας κ σύμφωνα με το άρθρο 2 ν. 3566 (ΦΕΚ Α΄ 117/05.06.2007) «Κύρωση ως κώδικα του οργανισμού του υπουργείου Εξωτερικών», είχε τις περιοριστικά εκεί αναφερόμενες αρμοδιότητες, στις οποίες δεν συμπεριλαμβάνεται η συνομολόγηση των διεθνών συνθηκών και συνεπώς γι’ αυτήν απαιτείται, κατά το άρθρο 5β του ν. 3566/2007, ειδική εξουσιοδότησή του. Επ’ αυτού δεν έγινε προηγουμένως καμία συζήτηση στη Βουλή, για τη λήψη σχετικής απόφασης με σκοπό την παροχή ειδικής προς υπογραφή εξουσιοδότησης-εντολής στον υπουργό, ούτε τέθηκε προς έγκριση και εξουσιοδότηση στο υπουργικό συμβούλιο το σχέδιο της συμφωνίας, ούτε αποτέλεσε αντικείμενο πολιτικής διαβούλευσης, και δεν ζητήθηκε η γνώμη και η αποδοχή της από τον ελληνικό λαό.
6. Ως προς το Διεθνές Δίκαιο, σε συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 6, 7, 26, 27 και 46 της σύμβασης της Βιέννης περί του δικαίου των συνθηκών προκύπτουν τα εξής: ένα κράτος μπορεί εξαιρετικά να επικαλεσθεί, προς ακυρότητα μιας σύμβασης, διάταξη του εσωτερικού του δικαίου εφόσον τυγχάνουν παραβιάσεις. Αυτό μπορεί να γίνει από την επόμενη κυβέρνηση, όπως επιβάλλει η διεθνής τάξη, με μία ρηματική διακοίνωση διαφωνιών, με την οποία η Ελλάς μπορεί να προσβάλει τη συμφωνία.
Η συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί μια διμερή διακρατική συμφωνία υπό αίρεση που μπορεί να προσβληθεί ως ακυρώσιμη, λόγω παραβίασης των άρθρων 36 παρ.1 και 35 παρ.1 του Συντάγματος, και αφετέρου να θεωρηθεί ως λήξασα, διότι εξαντλήθηκε η προθεσμία που ορίζεται ρητά στη συμφωνία έως το τέλος του 2018.
7. Στο δημοψήφισμα που διενεργήθηκε στα Σκόπια συμμετείχε μόνο το 36,8% των πολιτών και όχι άνω του 50% όπως ως νομιμοποιητική βάση ώφειλε.
8. Ο τότε πρόεδρος των Σκοπίων ΠτΔ, Γκιόργκι Ιβανόφ, ουδέποτε υπέγραψε αυτήν τη συμφωνία η οποία και εξ αυτού του λόγου είναι άκυρη.
9. Οι συνταγματικές μεταρρυθμίσεις του Συντάγματος των Σκοπίων ουδέποτε κοινοποιήθηκαν «ως ενιαίο κείμενο» διά ρηματικής διακοινώσεως στην Ελλάδα. Στο Σύνταγμα παραμένουν αλυτρωτικές βλέψεις, οι οποίες ανατρέπουν όσα επιβάλλει η ίδια η συμφωνία και αντιτίθενται στις «σχέσεις καλής γειτονίας ομόρων κρατών.
10. Η ρηματική διακοίνωση προς την Ελλάδα δεν φέρει την υπογραφή –ως ώφειλε του τότε προέδρου των Σκοπίων Γκιόργκι Ιβανόφ.
11. Η γειτονική χώρα μέχρι σήμερα προβαίνει στη χρήση του ονόματος «Μακεδονία» αποκλειστικώς, χωρίς το «Βόρεια», καταπατώντας συνεχώς τα όσα υπέγραψε περί ονομασία έναντι όλων (erga omnes). Συναφές ζήτημα είναι τα αλυτρωτικά εις βάρος της Ελλάδος σύμβολα, τα οποία υπάρχουν στα χαρτονομίσματα και νομίσματά της, αλλά και τα όσα περιλαμβάνει στους στίχους του ο εθνικός ύμνος της εν λόγω χώρας.
12. Σοβαρά ελλείμματα νομιμότητας έχει η συμφωνία και στα εμπορικά ζητήματα όπου η λύση θα συμβεί μετά πενταετία, γεγονός που συνιστά παραπειστικό όρο και παραβιάζει διεθνείς αρχές περί σαφήνειας και καλή πίστεως.
Συνεπώς με κάθε μέσο της πολιτικής και του Δικαίο ο Αγώνας συνεχίζεται. Όπως ανέφερα στα συλλαλητήρια ο Ελληνικός λαός δε ψήφισε, δε συμφώνησε, δεν υπέγραψε τίποτα!
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, θα ήθελα να σας κάνω μία προσωπική ερώτηση, καθώς με γεννάται αυτή η εύλογη απορία πάντοτε, κάθε φορά που σας ακούω να ομιλείτε, προφανώς με την ανάλογη φιλοπατρία, αλλά και την διαχρονική ζέση, ιστορική αξιοπρεπή γνώση που σας συνοδεύει διέποντας. Γιατί δεν κατέρχεστε εις τον στίβο της πολιτικής, ως ένας άνθρωπος εμφανώς αξιόλογος, και προπάντων των Εθνικών αξιοπρεπών γραμμάτων; Παράλληλα, με την μη παρουσία σας στην πολιτική, παραχωρείτε χώρο, έδαφος εν πολλοίς, εις τα λαϊκίστικα και καιροσκοπικά άκρα της πολιτικής σκηνής, δια των αμετροεπών ακροτήτων τους ως είθισται, ώστε να προωθούνται θέλοντας και μη, και ο νοών νοείτω.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Είναι μία κρίσιμη ερώτηση την οποία μου την έχουν κάνει πολλές φορές σε προσωπικό και δημόσιο χώρο. Με απασχολεί, όπως απασχολεί κάθε νοήμων και συνάμα έντιμο και ανιδιοτελή άνθρωπο. Είναι μία κρίσιμη απόφαση και όταν έλθει ο καιρός θα παρθεί με οδηγό το «Εμείς» του Μακρυγιάννη και το καθήκον έναντι του Ελληνισμού…
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, γνωρίζω εκ προοιμίου, ότι είστε ένας άνθρωπος κατεξοχήν ευαίσθητος, εις τα θέματα που άπτονται της Εθνικής μας Παιδείας, διότι μέσω των Εθνικών παιδαγωγικών γραμμάτων, και οραμάτων εν πολλοίς, θα καταφέρουμε να ορθοποδήσουμε αξιοπρεπώς πάντοτε, εις το εγγύς αλλά και μακρόν μέλλον, μέσα στον κόσμο της αποκρουστικής και Εθνομηδενιστής πολυπολιτισμικής παγκοσμιοποίησης. Εν ολίγοις, πως κρίνετε εν γένει, την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, δηλαδή το αποκούμπι του λαού μας, την θέση που προβάλει ποικιλοτρόπως ενίοτε, όταν βέβαια αποφασίζει να ομιλήσει επισήμως, δια του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, του προφανώς ηπίου Αρχιερέως, Κυρίου Ιερωνύμου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η Εκκλησία είμαστε όλοι μας.Ζώντες και κεκοιμημένοι, ιεράρχες, ιερείς, μοναχοί, λαϊκοί. Χρειάζεται μεγάλο αγώνα η Ορθοδοξία να αντισταθεί σε ανέμους και άλλα φαινόμενα από τα οποία βάλλεται ποικιλοτρόπως. Ειδικά όμως σε θέματα που αφορούν την επιβίωση του Ελληνισμού (παιδεία, δημογραφικό, εθνική κυριαρχία κ.ά) οφείλει να είναι στην πρωτοπορία.
Η <Συμφωνία> των Πρεσπών είναι νομικά άκυρη, καθώς παραβιάζει το Σύνταγμα, το εθνικό δίκαιο και θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου, όπως αυτές περί «αληθείας», «καλής πίστεως», «σαφήνειας», καθώς περιλαμβάνει ιστορικά ψεύδη, νομικές παραβιάσεις, ασάφειες, παραπειστικά επιχειρήματα και δόλο, δηλαδή παραβιάζει σειρά άρθρων της σύμβασης της Βιέννης του 1969. Ειδικότερα:
1. Στην ανάθεση καθηκόντων του Μάθιου Νίμιτς υπήρχε εντολή μόνο για το «όνομα», την οποία εντολή παραβίασε, αφού η αποκαλούμενη <Συμφωνία> αφορά από εκχώρηση λιμένων και ΑΟΖ (Άρθρο 13), οδών μεταφοράς προϊόντων, η υποχρέωση της Ελλάδος να κατασκευάσει τεράστια δομικά έργα ενέργειας, η υποχρέωση για μεταφορά υψηλής τεχνογνωσίας προς την FYROM, (Άρθρο 14), αλλά και η παραχώρηση ελληνικών εμπορικών δικαιωμάτων και σημάτων σε προϊόντα από χάλυβα και σωληνουργικά μέχρι τρόφιμα.
2. Στη συμφωνία περιλαμβάνονται ψευδή στοιχεία όπως στο Μέρος Α΄, άρθρο 1, παρ. γ. και στο άρθρο 7, ενυπάρχει το ψεύδος, ότι δήθεν αναγνωρίστηκε από τον ΟΗΕ η πλαστή «μακεδονική» γλώσσα κατά την «Τρίτη διεθνή σύνοδο του ΟΗΕ για την τυποποίηση των γεωγραφικών ονομάτων, 1977». Αντιθέτως, στις σημειώσεις της συνόδου στον τόμο l και στο Προοίμιο του τόμου 2 στη σελίδα ΙΙΙ στην απόφαση 17/8- 7/9, 1977 αναγράφεται: «Οι εφαρμοζόμενες ονομασίες και η παρουσίαση του υλικού σε αυτή την έκδοση δεν συνεπάγονται την έκφραση οποιασδήποτε γνώμης εκ μέρους της γραμματείας του ΟΗΕ». Υπενθυμίζουμε ότι χωρίς ανάλογη γλώσσα δεν υπάρχει ούτε εθνότητα ούτε χώρα με το όνομα «Μακεδονία» ή το «μακεδονικός-ή-ό».
3. Με τις παρανομίες του γ.γ. ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες (12- 13/2/2019), ο οποίος αποδέχτηκε την εισαγωγή του θέματος στον ΟΗΕ με επιστολή Ελλάδος και της FYROM αναφερόμενη ως «Βόρεια Μακεδονία», με τα δύο εθνόσημα των χωρών. Η πράξη αυτή είναι παράνομη τόσον διότι κατά την ημέρα αποστολής και παραλαβής της επιστολής δεν υπήρχε, και ακόμη δεν υπάρχει χώρα με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» την οποία να έχει εγκρίνει προηγουμένως το Συμβούλιο Ασφαλείας. Ωσαύτως δεν έχει αποσταλεί προς το Σ.Α. του ΟΗΕ ειδική έκθεση του γ.γ., όπως απαιτεί και περιγράφει η Απόφαση 845 Σ.Α. μετά την οποία το Σ.Α. θα κυρώσει ή όχι τη συμφωνία των Πρεσπών, ως οφείλει και κατ’ εφαρμογή της δικής του Απόφασης 817.
4. Αγνοήθηκε η βούληση της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού, ο οποίος απαιτούσε δημοψήφισμα αντίστοιχο με εκείνο στα Σκόπια. Έτσι καταπατήθηκε το θεμελιώδες άρθρο 1, παρ 2 και 3 του ελληνικού Συντάγματος, που προβλέπουν πως: 2. «Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία». Και παρ. 3. «Ολες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».
5. Ο τότε υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδας κ σύμφωνα με το άρθρο 2 ν. 3566 (ΦΕΚ Α΄ 117/05.06.2007) «Κύρωση ως κώδικα του οργανισμού του υπουργείου Εξωτερικών», είχε τις περιοριστικά εκεί αναφερόμενες αρμοδιότητες, στις οποίες δεν συμπεριλαμβάνεται η συνομολόγηση των διεθνών συνθηκών και συνεπώς γι’ αυτήν απαιτείται, κατά το άρθρο 5β του ν. 3566/2007, ειδική εξουσιοδότησή του. Επ’ αυτού δεν έγινε προηγουμένως καμία συζήτηση στη Βουλή, για τη λήψη σχετικής απόφασης με σκοπό την παροχή ειδικής προς υπογραφή εξουσιοδότησης-εντολής στον υπουργό, ούτε τέθηκε προς έγκριση και εξουσιοδότηση στο υπουργικό συμβούλιο το σχέδιο της συμφωνίας, ούτε αποτέλεσε αντικείμενο πολιτικής διαβούλευσης, και δεν ζητήθηκε η γνώμη και η αποδοχή της από τον ελληνικό λαό.
6. Ως προς το Διεθνές Δίκαιο, σε συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 6, 7, 26, 27 και 46 της σύμβασης της Βιέννης περί του δικαίου των συνθηκών προκύπτουν τα εξής: ένα κράτος μπορεί εξαιρετικά να επικαλεσθεί, προς ακυρότητα μιας σύμβασης, διάταξη του εσωτερικού του δικαίου εφόσον τυγχάνουν παραβιάσεις. Αυτό μπορεί να γίνει από την επόμενη κυβέρνηση, όπως επιβάλλει η διεθνής τάξη, με μία ρηματική διακοίνωση διαφωνιών, με την οποία η Ελλάς μπορεί να προσβάλει τη συμφωνία.
Η συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί μια διμερή διακρατική συμφωνία υπό αίρεση που μπορεί να προσβληθεί ως ακυρώσιμη, λόγω παραβίασης των άρθρων 36 παρ.1 και 35 παρ.1 του Συντάγματος, και αφετέρου να θεωρηθεί ως λήξασα, διότι εξαντλήθηκε η προθεσμία που ορίζεται ρητά στη συμφωνία έως το τέλος του 2018.
7. Στο δημοψήφισμα που διενεργήθηκε στα Σκόπια συμμετείχε μόνο το 36,8% των πολιτών και όχι άνω του 50% όπως ως νομιμοποιητική βάση ώφειλε.
8. Ο τότε πρόεδρος των Σκοπίων ΠτΔ, Γκιόργκι Ιβανόφ, ουδέποτε υπέγραψε αυτήν τη συμφωνία η οποία και εξ αυτού του λόγου είναι άκυρη.
9. Οι συνταγματικές μεταρρυθμίσεις του Συντάγματος των Σκοπίων ουδέποτε κοινοποιήθηκαν «ως ενιαίο κείμενο» διά ρηματικής διακοινώσεως στην Ελλάδα. Στο Σύνταγμα παραμένουν αλυτρωτικές βλέψεις, οι οποίες ανατρέπουν όσα επιβάλλει η ίδια η συμφωνία και αντιτίθενται στις «σχέσεις καλής γειτονίας ομόρων κρατών.
10. Η ρηματική διακοίνωση προς την Ελλάδα δεν φέρει την υπογραφή –ως ώφειλε του τότε προέδρου των Σκοπίων Γκιόργκι Ιβανόφ.
11. Η γειτονική χώρα μέχρι σήμερα προβαίνει στη χρήση του ονόματος «Μακεδονία» αποκλειστικώς, χωρίς το «Βόρεια», καταπατώντας συνεχώς τα όσα υπέγραψε περί ονομασία έναντι όλων (erga omnes). Συναφές ζήτημα είναι τα αλυτρωτικά εις βάρος της Ελλάδος σύμβολα, τα οποία υπάρχουν στα χαρτονομίσματα και νομίσματά της, αλλά και τα όσα περιλαμβάνει στους στίχους του ο εθνικός ύμνος της εν λόγω χώρας.
12. Σοβαρά ελλείμματα νομιμότητας έχει η συμφωνία και στα εμπορικά ζητήματα όπου η λύση θα συμβεί μετά πενταετία, γεγονός που συνιστά παραπειστικό όρο και παραβιάζει διεθνείς αρχές περί σαφήνειας και καλή πίστεως.
Συνεπώς με κάθε μέσο της πολιτικής και του Δικαίο ο Αγώνας συνεχίζεται. Όπως ανέφερα στα συλλαλητήρια ο Ελληνικός λαός δε ψήφισε, δε συμφώνησε, δεν υπέγραψε τίποτα!
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, θα ήθελα να σας κάνω μία προσωπική ερώτηση, καθώς με γεννάται αυτή η εύλογη απορία πάντοτε, κάθε φορά που σας ακούω να ομιλείτε, προφανώς με την ανάλογη φιλοπατρία, αλλά και την διαχρονική ζέση, ιστορική αξιοπρεπή γνώση που σας συνοδεύει διέποντας. Γιατί δεν κατέρχεστε εις τον στίβο της πολιτικής, ως ένας άνθρωπος εμφανώς αξιόλογος, και προπάντων των Εθνικών αξιοπρεπών γραμμάτων; Παράλληλα, με την μη παρουσία σας στην πολιτική, παραχωρείτε χώρο, έδαφος εν πολλοίς, εις τα λαϊκίστικα και καιροσκοπικά άκρα της πολιτικής σκηνής, δια των αμετροεπών ακροτήτων τους ως είθισται, ώστε να προωθούνται θέλοντας και μη, και ο νοών νοείτω.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Είναι μία κρίσιμη ερώτηση την οποία μου την έχουν κάνει πολλές φορές σε προσωπικό και δημόσιο χώρο. Με απασχολεί, όπως απασχολεί κάθε νοήμων και συνάμα έντιμο και ανιδιοτελή άνθρωπο. Είναι μία κρίσιμη απόφαση και όταν έλθει ο καιρός θα παρθεί με οδηγό το «Εμείς» του Μακρυγιάννη και το καθήκον έναντι του Ελληνισμού…
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, γνωρίζω εκ προοιμίου, ότι είστε ένας άνθρωπος κατεξοχήν ευαίσθητος, εις τα θέματα που άπτονται της Εθνικής μας Παιδείας, διότι μέσω των Εθνικών παιδαγωγικών γραμμάτων, και οραμάτων εν πολλοίς, θα καταφέρουμε να ορθοποδήσουμε αξιοπρεπώς πάντοτε, εις το εγγύς αλλά και μακρόν μέλλον, μέσα στον κόσμο της αποκρουστικής και Εθνομηδενιστής πολυπολιτισμικής παγκοσμιοποίησης. Εν ολίγοις, πως κρίνετε εν γένει, την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, δηλαδή το αποκούμπι του λαού μας, την θέση που προβάλει ποικιλοτρόπως ενίοτε, όταν βέβαια αποφασίζει να ομιλήσει επισήμως, δια του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, του προφανώς ηπίου Αρχιερέως, Κυρίου Ιερωνύμου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η Εκκλησία είμαστε όλοι μας.Ζώντες και κεκοιμημένοι, ιεράρχες, ιερείς, μοναχοί, λαϊκοί. Χρειάζεται μεγάλο αγώνα η Ορθοδοξία να αντισταθεί σε ανέμους και άλλα φαινόμενα από τα οποία βάλλεται ποικιλοτρόπως. Ειδικά όμως σε θέματα που αφορούν την επιβίωση του Ελληνισμού (παιδεία, δημογραφικό, εθνική κυριαρχία κ.ά) οφείλει να είναι στην πρωτοπορία.
Όπως έλεγε ο Άγιος Παίσιος στα θέματα της Πατρίδος δεν πρέπει οι Χριστιανοί να είναι αδιάφοροι, ενώ είναι γνωστό πως λυπόταν που έβλεπε πνευματικούς ανθρώπους να επιζητούν να βολευτούν οι ίδιοι και να μην ενδιαφέρονται για την Πατρίδα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, θα επιθυμούσα εκ των προτέρων να σας ενημερώσω, ότι απευθύνεστε σε ένα εν μέρει, ημιαστικό κοινό, των ημετέρων τοπικών επαρχιακών Κουφαλίων Θεσσαλονίκης, πέριξ της Αρχαίας Πέλλας. Εν συνεχεία, προτείνω διαχρονικώς μέσω του εν λόγω τοπικού ημετέρου blogtamystikatoubaltou,εμφανώς ανεπιφύλακτα, να ανεγερθεί συμβολικώς πάντοτε, στα 100χρόνια της πιο επιτυχημένης συνθήκης των Σεβρών, 1920-2020, την λεγόμενη Ελλάδα των δύο Ηπείρων και των Πέντε Θαλασσών. Εν προκειμένω, εις την ημετέρα τοπική Πλατεία Μακεδονίας των Κουφαλίων, άλλωστε ο δρόμος της Οδού, Διεύθυνσης που την διασχίζει, φέρει το εν λόγω όνομα του Γερμανού Καραβαγγέλη, να ανεγερθεί λοιπόν,ένας επιβλητικός Ανδριάντας, του Πρωτεργάτη του Μακεδονικού Αγώνος του Γερμανού Καραβαγγέλη, 1866-1935, ώστε να ενθυμούνται οι παλαιότεροι, αλλά και να μαθαίνουνε οι νεότεροι, ότι τα Εθνικά Πρότυπα δια της φιλοπατρίας μας, θα πρέπει να τα προβάλουμε ποικιλοτρόπως πολλαπλώς. Διότι δεν με τρομάζει το λείψανο της Ελλάδος που φεύγει, αλλά το έκτρωμα που θα γεννηθεί, και φρονώ ότι ο Γερμανός Καραβαγγέλης, ο Μητροπολίτης Καστοριάς, 1900-1907 και μετέπειτα του Πόντου της Αμάσειας 1913-1922, θεωρείται ένα κατεξοχήν Πρότυπο διαχρονικής φιλοπατρίας. Δια του ιστορικού διαχρονικού γίγνεσθαι, από το ευρέως γνωστό πανελλήνιο Μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα, Τα Μυστικά του Βάλτου, αναφέρεται ότι στις 12 Μαρτίου του 1907, με το παλαιό ημερολόγιο το Ιουλιανό, στα Κουρφάλια, έτσι τα ονόμαζαν τότε, διεξήχθη μία πολύνεκρη μάχη στην περίοδο του Μακεδονικού Αγώνος, με πρωτεργάτη επικεφαλής τον Καπετάν Νικηφόρο τον Μακεδονομάχο, τον λεγόμενο Ιωάννη Δεμέστιχα, εκ Μάνης ορμώμενο, και άμεσο συνεργάτη του Καπετάν Άγρα, του Σαράντου Αγαπηνού στην λίμνη των Γιαννιτσών, για αυτό και άλλωστε το παρακείμενο Στρατόπεδο της Χαλκηδόνας, φέρει το όνομα του, ως Καπετάν Νικηφόρος ο Μακεδονομάχος, ως τιμής ένεκεν. Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, συμφωνείτε με αυτήν την Πρόταση, και εάν Ναι, είστε διατεθειμένος ως ένας άνθρωπος τον κατεξοχήν γραμμάτων, να την μεταλαμπαδεύσετε αυτήν την μεγαλόπνοη ιδέα, δια του Εθνικού μας οράματος, σε όσους γίνεται περισσότερους συνοδοιπόρους σας, στον καλό αγώνα της Εθνικής μας αυτογνωσίας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Δε χρειάζεται να αναφέρω τη συμβολή του Μητροπολίτη Γερμανού Καραβαγγέλη στην Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό, ή των παραπάνω Μακεδονομάχων στην τοπική και γενικότερη ιστορία της Μακεδονίας, του Ελληνισμού. Πρέπει μόνο να προσθέσω ότι κάθε πρόταση που φέρει πολιτική και εθνική υγεία και προάγει την Ελληνικότητα και τις βασικές αρχές της ετερότητάς μας, της ιδιοπροσωπείας μας και της αντιστασιακής μας πορείας, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Και με τις δυνάμεις μας ο καθένας οφείλουμε να τη στηρίξουμε.
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, εν τέλει, για να κλείσουμε, θα επιθυμούσα να μας ενημερώσετε διακαώς, τι σημαίνει επί της ουσίας του δια ταύτα, η Ορθοδοξία για τον Ελληνισμό εν γένει, και εάν αυτά τα δύο αμφότερα, μπορούν να διαιρεθούνε, διχάζοντας τον Ελληνισμό ως είθισται, όπως κάποιοι κύκλοι κυρίως προερχόμενοι εξ ανθελληνικών Εθνομηδενιστικών, αναρχικών και τρομοκρατικών αριστερών, διατυμπανίζουν ενίοτε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Την καλύτερη ίσως απάντηση στην ερώτησή σας την έχει δώσει ο πρωταγωνιστής της Ελευθερίας μας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Μιλώντας λοιπόν από τον ιστορικό χώρο της Πνύκας το 1838 προς τους νέους , ανέφερε μεταξύ των άλλων τα εξής: «Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. ….. Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση…..Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος. ..Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ήμερα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε……."
Η συνέντευξή μου αφιερώνεται στη Μνήμη του Γεωργίου Ποταμιά, του μοναδικού Δικαστή που υπερασπίστηκε τη Μακεδονία στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ψηφίζοντας την ακύρωση της εθνοκτονίας των Πρεσπών.
Σας ευχαριστώ εγκαρδίως και ολοψύχως για όλα αυτά τα τόσο σημαντικά αλλά και επίκαιρα που μας είπατε, παράλληλα, εύχομαι να αυξηθούνε οι φωνές εναργώς, σαν και την δική σας, καθώς προάγουν πολλαπλώς, την Εθνική μας μνήμη, δια της καθάριας και ανόθευτης επιβιώσεως- αντιστάσεως.
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, θα επιθυμούσα εκ των προτέρων να σας ενημερώσω, ότι απευθύνεστε σε ένα εν μέρει, ημιαστικό κοινό, των ημετέρων τοπικών επαρχιακών Κουφαλίων Θεσσαλονίκης, πέριξ της Αρχαίας Πέλλας. Εν συνεχεία, προτείνω διαχρονικώς μέσω του εν λόγω τοπικού ημετέρου blogtamystikatoubaltou,εμφανώς ανεπιφύλακτα, να ανεγερθεί συμβολικώς πάντοτε, στα 100χρόνια της πιο επιτυχημένης συνθήκης των Σεβρών, 1920-2020, την λεγόμενη Ελλάδα των δύο Ηπείρων και των Πέντε Θαλασσών. Εν προκειμένω, εις την ημετέρα τοπική Πλατεία Μακεδονίας των Κουφαλίων, άλλωστε ο δρόμος της Οδού, Διεύθυνσης που την διασχίζει, φέρει το εν λόγω όνομα του Γερμανού Καραβαγγέλη, να ανεγερθεί λοιπόν,ένας επιβλητικός Ανδριάντας, του Πρωτεργάτη του Μακεδονικού Αγώνος του Γερμανού Καραβαγγέλη, 1866-1935, ώστε να ενθυμούνται οι παλαιότεροι, αλλά και να μαθαίνουνε οι νεότεροι, ότι τα Εθνικά Πρότυπα δια της φιλοπατρίας μας, θα πρέπει να τα προβάλουμε ποικιλοτρόπως πολλαπλώς. Διότι δεν με τρομάζει το λείψανο της Ελλάδος που φεύγει, αλλά το έκτρωμα που θα γεννηθεί, και φρονώ ότι ο Γερμανός Καραβαγγέλης, ο Μητροπολίτης Καστοριάς, 1900-1907 και μετέπειτα του Πόντου της Αμάσειας 1913-1922, θεωρείται ένα κατεξοχήν Πρότυπο διαχρονικής φιλοπατρίας. Δια του ιστορικού διαχρονικού γίγνεσθαι, από το ευρέως γνωστό πανελλήνιο Μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα, Τα Μυστικά του Βάλτου, αναφέρεται ότι στις 12 Μαρτίου του 1907, με το παλαιό ημερολόγιο το Ιουλιανό, στα Κουρφάλια, έτσι τα ονόμαζαν τότε, διεξήχθη μία πολύνεκρη μάχη στην περίοδο του Μακεδονικού Αγώνος, με πρωτεργάτη επικεφαλής τον Καπετάν Νικηφόρο τον Μακεδονομάχο, τον λεγόμενο Ιωάννη Δεμέστιχα, εκ Μάνης ορμώμενο, και άμεσο συνεργάτη του Καπετάν Άγρα, του Σαράντου Αγαπηνού στην λίμνη των Γιαννιτσών, για αυτό και άλλωστε το παρακείμενο Στρατόπεδο της Χαλκηδόνας, φέρει το όνομα του, ως Καπετάν Νικηφόρος ο Μακεδονομάχος, ως τιμής ένεκεν. Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, συμφωνείτε με αυτήν την Πρόταση, και εάν Ναι, είστε διατεθειμένος ως ένας άνθρωπος τον κατεξοχήν γραμμάτων, να την μεταλαμπαδεύσετε αυτήν την μεγαλόπνοη ιδέα, δια του Εθνικού μας οράματος, σε όσους γίνεται περισσότερους συνοδοιπόρους σας, στον καλό αγώνα της Εθνικής μας αυτογνωσίας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Δε χρειάζεται να αναφέρω τη συμβολή του Μητροπολίτη Γερμανού Καραβαγγέλη στην Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό, ή των παραπάνω Μακεδονομάχων στην τοπική και γενικότερη ιστορία της Μακεδονίας, του Ελληνισμού. Πρέπει μόνο να προσθέσω ότι κάθε πρόταση που φέρει πολιτική και εθνική υγεία και προάγει την Ελληνικότητα και τις βασικές αρχές της ετερότητάς μας, της ιδιοπροσωπείας μας και της αντιστασιακής μας πορείας, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Και με τις δυνάμεις μας ο καθένας οφείλουμε να τη στηρίξουμε.
ΕΡΩΤΗΣΗ:Κύριε Θεοφάνη Μαλκίδη, εν τέλει, για να κλείσουμε, θα επιθυμούσα να μας ενημερώσετε διακαώς, τι σημαίνει επί της ουσίας του δια ταύτα, η Ορθοδοξία για τον Ελληνισμό εν γένει, και εάν αυτά τα δύο αμφότερα, μπορούν να διαιρεθούνε, διχάζοντας τον Ελληνισμό ως είθισται, όπως κάποιοι κύκλοι κυρίως προερχόμενοι εξ ανθελληνικών Εθνομηδενιστικών, αναρχικών και τρομοκρατικών αριστερών, διατυμπανίζουν ενίοτε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Την καλύτερη ίσως απάντηση στην ερώτησή σας την έχει δώσει ο πρωταγωνιστής της Ελευθερίας μας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Μιλώντας λοιπόν από τον ιστορικό χώρο της Πνύκας το 1838 προς τους νέους , ανέφερε μεταξύ των άλλων τα εξής: «Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. ….. Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση…..Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος. ..Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ήμερα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε……."
Η συνέντευξή μου αφιερώνεται στη Μνήμη του Γεωργίου Ποταμιά, του μοναδικού Δικαστή που υπερασπίστηκε τη Μακεδονία στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ψηφίζοντας την ακύρωση της εθνοκτονίας των Πρεσπών.
Σας ευχαριστώ εγκαρδίως και ολοψύχως για όλα αυτά τα τόσο σημαντικά αλλά και επίκαιρα που μας είπατε, παράλληλα, εύχομαι να αυξηθούνε οι φωνές εναργώς, σαν και την δική σας, καθώς προάγουν πολλαπλώς, την Εθνική μας μνήμη, δια της καθάριας και ανόθευτης επιβιώσεως- αντιστάσεως.