Θ. Μαλκίδης
<<Μέρες και ώρες που είναι να θυμηθούμε τι έγραψε ο Ελύτης στο Άξιον Εστί για τον Ελληνισμό το 1940-1941, για το σήμερα και για το αύριο, για τον αέναο αγώνα μας :
....μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θα ‘χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο...
Υ. Γ. Το 1940 στο μέτωπο πήγαν όχι μόνον οι απλοί φαντάροι αλλά και όλη η τότε πνευματική, καλλιτεχνική και ακαδημαϊκή ελίτ: ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο Γεώργιος Ράλλης, ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος, ο Χαρίλαος Φλωράκης, ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ο Γιώργος Σαραντάρης, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Γιώργος Θεοτοκάς, ο Άγγελος Τερζάκης, ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Άγγελος Βλάχος, ο Διονύσιος Ρώμας, ο Γεώργιος Καρτάλης, ο Σπύρος Βασιλείου και ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Ντίνος Ηλιόπουλος και ο Παντελής Ζερβός, ο Ντίνος Σταυρίδης, ο Λυκούργος Καλλέργης, ο Θάνος Κωτσόπουλος και ο Μάνος Κατράκης. Πολλοί από αυτούς ήταν μεγάλοι αλλά πήγαν εθελοντές.
Η Ιταλία ήταν παγκόσμια υπερδύναμη, σύμμαχος της ναζιστικής Γερμανίας, με αποικίες και 2 εκατομμύρια στρατό. Παρά ταύτα, ουδείς διανοήθηκε να εισηγηθεί "φινλανδοποίηση". Η Πέμπτη Φάλαγγα απομονώθηκε και μεταπολεμικά τιμωρήθηκε σκληρά όπως της άξιζε.
Η νίκη του Σαράντα αποτελεί το θεμέλιο της αυτοπεποίθησης του Ελληνικού Έθνους μέχρι σήμερα. Επίσης αποτελεί τον οδηγό και της δικής μας γενιάς σε ανάλογη περίπτωση. Να είναι βέβαιοι οι εχθροί της πατρίδας εκτός και εντός συνόρων.
Μ. Μελετοπουλος