Η Εξόδιος ακολουθία, η κηδεία και η ταφή των μαθητών μας

Η εξόδιος ακολουθία, η  κηδεία και  η ταφή των μαθητών μας  Αριστοτέλη (Άρη) και Κλεοπάτρας (Κλαίρης) , που σκοτώθηκαν στο φονικό σεισμό της 30ης Οκτωβρίου στη Σάμο, θα γίνουν ως εξής:

Αριστοτέλης και Κλεοπάτρα

Αριστοτέλης (Άρης) και Κλεοπάτρα (Κλαίρη) , οι μαθητές μας. 

Ο νέος Χίτλερ

Ο νέος Χίτλερ 

Όταν ο Χίτλερ, το 1939, υπόγραψε με τον Στάλιν το σύμφωνο μη επίθεσης δεν έπαψε να είναι ο ανισόρροπος φασίστας, ούτε έγινε αίφνης ειρηνιστής, που επιδιώκει τη συνεργασία και τον αλληλοσεβασμό. Εξασφάλισε την ουδετερότητα της Σοβιετικής Ένωσης για να ασχοληθεί απερίσπαστος με την Ευρώπη, κυρίως για να ασχοληθεί πρώτα με την Πολωνία χωρίς να ανησυχεί ότι θα τον εμποδίσει η ΕΣΣΔ. 23 Αυγούστου 1939 υπόγραψαν τη συμφωνία, 1 Σεπτεμβρίου 1939 η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία, ξεκινώντας τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Όταν ξεμπέρδεψε με τις άλλες χώρες κι αιματοκύλησε την Ευρώπη, το 1942, επιτέθηκε και στη Σοβιετική Ένωση. Πέρσι, σε μια ομιλία του, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, θέλοντας να υπερασπιστεί τις ενέργειες του Στάλιν, έλεγε ότι παρόμοια με το σύμφωνο μη επίθεσης είχαν υπογράψει και άλλες ευρωπαϊκές χώρες πριν από τη Σοβιετική Ένωση. 

«Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι ηγέτες αυτοί των χωρών συναντήθηκαν προσωπικά με τον Χίτλερ και έβαλαν τις υπογραφές τους σε αντίστοιχες συμφωνίες» (Πούτιν, 24 Δεκεμβρίου 2019).

«Μην αφήνεις την Ιστορία να ξεθωριάζει»…

Ογδόντα χρόνια μετά, τρεις στρατιώτες από τις 

ένδοξες εκείνες μέρες 

 

 

Βλέπουν την Ελλάδα του σήμερα!

 

 

Δείτε το βίντεο με τίτλο: «Μην αφήνεις την Ιστορία να ξεθωριάζει»…

Η Μονή της Χώρας Κωνσταντινούπολης τζαμί...

Σήμερα  Παρασκευή, γίνεται η  πρώτη μουσουλμανική προσευχή στη Μονή της Χώρας , στον περίφημο ναό της χριστιανοσύνης στην Κωνσταντινούπολη που λειτουργεί ως μουσείο και τον περασμένο Αύγουστο η Άγκυρα ανακοίνωσε τη μετατροπή της σε τζαμί.

Η (άγνωστη) συμβολή της Θράκης στο έπος του 1940-1941

 

Θ. Μαλκίδης 

Η ΘΡΑΚΗ ΣΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ  1940-1941: Από τον Ανθυπολοχαγό Θεόδωρο Κανδηλάπτη μέχρι τον υποστράτηγο Ιωάννη Ζήση 

Όπως και σε άλλες στιγμές της ιστορίας μας, η Θράκη παρέμεινε και παραμένει στο περιθώριο της αναφοράς και της ανάδειξης της σημασίας της. Έτσι  πέρα από την τραγουδίστρια της νίκης Σοφία Βέμπο (από την Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης) η οποία σηματοδοτεί και νοηματοδοτεί με τα τραγούδια της το έπος του 1940-1941, έχει ενδιαφέρον  να επισημάνουμε πως όλη η Θράκη συνέβαλε τα μέγιστα, στην επικράτηση εναντίον του φασισμού, εναντίον των εισβολέων και των κατοχικών δυνάμεων των Ιταλών, των Γερμανών και  των Βουλγάρων.

29 Οκτωβρίου: Η εθνική εορτή της Τουρκίας και του Κεμάλ πάνω στη Γενοκτονία του Ελληνισμού.....

 29 Οκτωβρίου: Η εθνική εορτή της Τουρκίας και του Κεμάλ πάνω στη Γενοκτονία του Ελληνισμού.....

του Etienne Coppeaux

Στη Τουρκία υπάρχουν δύο εθνικές εορτές (στις 30 Αυγούστου και στις 29 Οκτωβρίου), δύο εορτασμοί επετείων που είναι αργίες (23 Απριλίου και 19 Μαΐου) και ένας εορτασμός επετείου που δεν είναι αργία (10 Νοεμβρίου). Ολες αυτές οι εορτές έχουν άμεση σχέση με τη ζωή του Κεμάλ, του ιδρυτή της δημοκρατίας, ο οποίος τιμάται ταυτοχρόνως με το πολίτευμα.

 Για τον λόγο αυτόν καθεμία από αυτές τις ημέρες τα μέσα ενημέρωσης, οι τοίχοι των δημόσιων κτιρίων, οι δρόμοι γεμίζουν εικόνες του Κεμάλ.

Οι άταφοι Έλληνες στρατιώτες του έπους του 1940-1941 (πλήρης κατάλογος)

 

Θ. Μαλκίδης: Οι άταφοι Έλληνες στρατιώτες του έπους του 1940-1941 (πλήρης κατάλογος)

Η οικογένειά μου, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλες, ήταν παρούσα στην ιστορική στιγμή της αντίστασης στον Ιταλικό φασισμό, στο Ναζισμό και τους συνεργάτες τους, στην απελευθέρωση. 

Πράξεις  που χαρακτηρίζουν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες και που βεβαίως έχουν και το τίμημά τους: 

Αγωνία, στερήσεις, βασανιστήρια, απώλειες. Η οικογένειά μου,όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλες, είχε συμμετοχή στον αντιφασιστικό -απελευθερωτικό- αντιστασιακό αγώνα 1940-1944: από τα Βορειοηπειρωτικά βουνά, το Ρούπελ,  μέχρι τη Μέση Ανατολή και το θάνατο στα κολαστήρια της Γκεστάπο. 

Γνωρίζουμε, ότι αυτό που συνέβη το 1940- 1941, στο Αργυρόκαστρο, στο ύψωμα 731, στη Χιμάρα, στο Τεπελένι, στην Κορυτσά και αλλού, ήταν και παραμένει ανερμήνευτο με τα ανθρώπινα όρια σκέψης και αντίληψης. Γνωρίζουμε μόνο τους νεκρούς μας στρατιώτες και την αξία τους. 

Ο  σεβασμός των νεκρών ήταν και παραμένει μία υψηλής αξίας Ελληνική παράδοση.   Ειδικότερα, η ταφή  των πολεμιστών, αποτελεί  για τους Έλληνες χρέος και  καθήκον. Μετά από κάθε μάχη γινόταν εκεχειρία με σκοπό την περισυλλογή και τη φροντίδα, την κηδεία, των νεκρών.Οι νεκροί πρέπει να προσεγγίζονται με ευλάβεια, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι αυτοί. Κάτι ανάλογο, όμως, δεν έγινε πράξη με τους Έλληνες στρατιώτες του ελληνοϊταλικού πολέμου, του έπους του 1940-1941.

Έτσι οι περίπου οκτώ χιλιάδες (8.000) νεκροί στρατιώτες, αξιωματικοί και άλλοι εθελοντές, που αγωνίστηκαν ενάντια στον Γερμανοϊταλικό φασισμό και περιέσωσαν την ελληνική τιμή δίνοντας μαθήματα ηρωισμού και ανδρείας στην ανθρωπότητα, έμειναν άταφοι ή πρόχειρα θαμμένοι. Αρκετών από αυτούς τα οστά παραμένουν μέχρι σήμερα διάσπαρτα στα βουνά και τις πεδιάδες.

Κωνσταντίνος Κατσίφας 28 Οκτωβρίου 2018.

Θ. Μαλκίδης 

"Είς άνθρωπος ζήλω πεπυρωμένος άπαντα τον δήμο δύναται διορθώσαι... γράφει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «ένας άνθρωπος δηλαδή που πυρπολείται από ζήλο μπορεί να διορθώσει και να εμπνεύσει όλο τον δήμο, όλον τον λαό"

Τώρα είναι βέβαιο ότι είναι πολλοί περισσότεροι του ενός αυτοί που έχουν ζήλο και μπορούν να αλλάξουν το δήμο, το λαό. 

Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες όπως αυτοί που απελευθέρωσαν τη Θεσσαλονίκη, την πόλη του Αγίου Δημητρίου,  συνεχίζουν τους αγώνες του λαού μας για να αλλάξουν το λαό μας !

Την ομιλία μου στο συγκλονιστικό συλλαλητήριο της Βέροιας, το τελευταίο πριν την κύρωση, από την Ελλαδική Βουλή, της λεγόμενης <<Συμφωνίας>> των Πρεσπών, την είχα αφιερώσει στη Μνήμη ενός  σπουδαίου Ανθρώπου και Έλληνα με τον οποίο βρεθήκαμε μαζί στον αγώνα για τη Μακεδονία: Τον Κωνσταντίνο Κατσίφα.

Αυτός είναι ο άνθρωπος που πυρπολήθηκε  από ζήλο και μπορεί  να διορθώσει και να εμπνεύσει  τον λαό μας....

Ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Κανδηλάπτης: Άσμα ηρωικό και πένθιμο...

Θ. Μαλκίδης 

Ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Κανδηλάπτης:Πόντος-Έβρος-Βόρειος Ήπειρος.

Ο Ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Κανδηλάπτης, τέκνο του σπουδαίου Πόντιου εκπαιδευτικού και συγγραφέα Γεωργίου Κανδηλάπτη 

( Κάνις)  γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου  1918 στην Αργυρούπολη. Στα εξήμισι χρόνια του  έχοντας ζήσει μαζί  με την οικογένειά του τη Γενοκτονία, μέσω Τραπεζούντας, έφτασε στην Αλεξανδρούπολη τον Ιούνιο του 1924. Εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων και  όταν  έγινε η εισβολή των Ιταλών φασιστών ήταν  δύο μηνών Ανθυπολοχαγός, όταν στάλθηκε στην πρώτη γραμμή του μετώπου.  Αρχικώς υπηρέτησε στο 7ο Σύνταγμα και μετά ως Διοικητής Λόχου του 28ου Συντάγματος. Ο γενναίος Πόντιος Ανθυπολοχαγός, πέρασε στην αθανασία, μαχόμενος στο ύψωμα Μπούμπεσι της Κλεισούρας την 28η Φεβρουαρίου 1941.

Λίγο πριν το θάνατό του ο Θεόδωρος Κανδηλάπτης έγραφε από το στη μητέρα του Αγγελική: «Ανήκω κατά τα τρία τέταρτα εις την Πατρίδα και κατά το υπόλοιπον εις την σεβαστή μου οικογένειαν. Αντιμετωπίζομεν τους αναιδείς επιδρομείς με θάρρος και αποφασιστικότητα. Μη κλάψετε αν κατά τύχη χαθώ.» 

Ο Θεόδωρος Κανδηλάπτης τιμήθηκε  μετά θάνατον με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας και το όνομά του δόθηκε  στο στρατόπεδο της έδρας της 23ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας στην Αλεξανδρούπολη. 

Ο Θεόδωρος Κανδηλάπτης είναι ένας από τους φονευθέντες στο μεγάλο αντιστασιακό - απελευθερωτικό πόλεμο του 1940, του οποίου τα οστά δεν έχουν εντοπιστεί, ταυτοποιηθεί και κηδευτεί όπως αρμόζει σε άνθρωπο και σε ήρωα.

Σήμερα η πατρίδα  στην οποία ανήκε ο ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Κανδηλάπτης, λησμόνησε τη θυσία του,  αδιαφόρησε για τα οστά του και ανέχεται την Ύβρη του αντιπροέδρου της Αλβανικής Βουλής και προέδρου  του κόμματος των Τσάμηδων, που δήλωσε πως δε θα επιτρέψει την ανεύρεση των λειψάνων των Ελλήνων στρατιωτικών!

Υ.Γ. O  Οδυσσέας Ελύτης με την έναρξη του πολέμου κατατάχθηκε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός  και καρπός της παρουσίας του στο μέτωπο, είναι τα δύο  αριστουργήματά του, το «Άξιον Εστί»  και το «Άσμα Ηρωικό και Πένθιμο για το Χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας».

Στο ΣΤ΄ κεφάλαιο του ποιήματός «Άσματος», γράφει σχετικά:

«Ήταν ωραίο παιδί. Την πρώτη μέρα που γεννήθηκε

Σκύψανε τα βουνά της Θράκης να φανεί

Στους ώμους της στεριάς το στάρι που αναγάλλιαζε

Σκύψανε το βουνά της Θράκης και το φτύσανε

Μια στο κεφάλι, μια στον κόρφο, μια μέσα στο κλάμα του.

Βγήκαν Ρωμιοί με μπράτσα φοβερά

Και το σηκώσαν  στου βοριά τα σπάργανα.»

Το ηρωικό πρότυπο, το παράδειγμα αντίστασης ενάντια στο φασισμό,  ο άνθρωπος που αγωνίζεται για την ελευθερία είναι ένας Θρακιώτης,  ένας ακόμη ανάμεσα στους χιλιάδες άταφους  συμπατριώτες μας, ο γεννημένος στον Πόντο και μεγαλωμένος στην Αλεξανδρούπολη,  Ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Κανδηλάπτης.


Ακούστε τη συνέντευξη του Θ. Μαλκίδη.

26 Οκτωβρίου 1912: Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης

Από τις αρχές Οκτωβρίου του 1912 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχοντας ως συμμάχους τη Βουλγαρία και τη Σερβία (Α' Βαλκανικός Πόλεμος). Θέατρο των επιχειρήσεων, η περιοχή της Μακεδονίας.

Καμία συζήτηση, καμία διαπραγμάτευση με τον νέο Χίτλερ !

 

Θ. Μαλκίδης

Το μήνυμα του Ελληνισμού από τα Βορειοηπειρωτικα βουνά του 1940, μέχρι τον Εβρο, το Καστελλόριζο και την Αμμόχωστο του 2020, είναι αντίσταση επιβίωσης ! Κανένας διάλογος με τον εισβολέα!

Η συνέντευξή μου στο ραδιοφωνικό σταθμό Μετρόπολις Θεσσαλονίκης Μακεδονίας.

25 Οκτωβρίου 1941: Η εκτέλεση από τους Γερμανούς Ναζί 96 Ελλήνων .

Η εκτέλεση από τους Γερμανούς Ναζί 96 Ελλήνων. 

Στις 25 Οκτωβρίου του 1941 τα τρία  χωριά του νομού Κιλκίς με κατοίκους Ποντιακής καταγωγής, το Κλειστό (Μούσγαλι), η Κυδωνιά (Κοτσιαλάρ) και το Αμπελόφυτο (Μουρσαλί) περικυκλώνονται από τους Γερμανούς Ναζί, οι οποίοι εκτελούν   96 Έλληνες και ισοπεδώνουν τους οικισμούς .