Οι δομές φιλοξενίας μεταναστών στον Έβρο, δημιουργούν πέμπτη φάλαγγα πίσω από τη γραμμή προκαλύψεως του Στρατού .
Ποιος έξυπνος, με υψηλό IQ, είχε τη φαεινή ιδέα να δημιουργηθούν (παλαιότερα) και τώρα να επεκταθούν οι δύο υπάρχουσες δομές μεταναστών στην Ορεστιάδα της Θράκης, πίσω ακριβώς από τις πρώτες γραμμές προκαλύψεως του Στρατού Ξηράς στα ελληνοτουρκικά σύνορα;
- Από τον Νικο Σταυρουλάκι ( Εφημερίδα Κυριακάτικη Δημοκρατία)
Είναι το δικό μας κεντρικό ερώτημα, το οποίο ταυτόχρονα απασχολεί το σύνολο του πληθυσμού σε ολόκληρο τον νομό Έβρου, ο οποίος ήδη «βράζει» για τις αποφάσεις και τους κεντρικούς χειρισμούς της κυβέρνησης στην Αθήνα.
Εδώ και αρκετό καιρό οι πολίτες του Έβρου γνώριζαν ότι κάτι ετοιμαζόταν στις δύο υπάρχουσες δομές της περιοχής. Εκεί λειτουργούν το ΚΥΤ (Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης) 250 θέσεων (θεωρητικά) και το ΠΡΟΚΕΚΑ (Προαναχωρησιακό Κέντρο Καταγραφής) επίσης 250 θέσεων, τα οποία, όμως, κατά διαστήματα, υποχρεώνονται να φιλοξενήσουν πολύ περισσότερους «εισβολείς» από την Τουρκία.
Η κατάσταση που επικρατεί εκεί -και στα δύο γειτνιάζοντα συγκροτήματα- είναι οργανωμένη κατά τον γνωστό ελληνικό, παγίως πρόχειρο τρόπο, με υποδομές που «υποφέρουν», υπό το βάρος των ανθρώπων που καλούνται να εξυπηρετήσουν, ενώ οι ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα καθιστούν «σκλαβιά» την εργασία στελεχών των κρατικών υπηρεσιών, των περιφερόμενων ΜΚΟ και της ΕΛ.ΑΣ. στις τριτοκοσμικές εγκαταστάσεις.
Ούτε χαρτί ούτε στιλό
Αρμόδια στελέχη που επιθυμούν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους ανέφεραν παραδειγματικά στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ότι είναι σύνηθες να μην υπάρχουν τα στοιχειώδη μέσα γραφείου, όπως χαρτί εκτύπωσης ή στιλό, για να γράφουν τα στοιχεία των προσφύγων – μεταναστών που συλλαμβάνονται καθημερινά στην ελληνοτουρκική μεθόριο και οδηγούνται εκεί για τις πρώτες διατυπώσεις.
Όλοι, μα όλοι, οι πολίτες, αλλά και οι τοπικές Αρχές και οι βουλευτές του νομού από το σύνολο των κομμάτων είναι ανάστατοι με τους χειρισμούς του προβλήματος. Εκτός από το ποιος είχε την αρχική φαεινή ιδέα, το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος έδωσε εντολή να υπάρξει επέκταση των υπαρχουσών δομών, παραγνωρίζοντας το τοπικό αίσθημα και μάλιστα, με προαναγγελία αριθμητικής επέκτασης των δυνατοτήτων φιλοξενίας παράνομων μεταναστών – προσφύγων, ξεσηκώνοντας στο πόδι τον πληθυσμό της ακριτικής πόλης και των γύρω περιοχών.
Με την επέκταση και την σχεδιαζόμενη αναβάθμιση της δομής θα είναι εφικτός ο τριπλασιασμός του αριθμού των φιλοξενουμένων στο ΚΥΤ, στο Δημοτικό Διαμέρισμα Φυλακίου του Δήμου Κυπρίνου, στον Έβρο και στο ΠΡΟΚΕΚΑ. Στις δύο υπάρχουσες δομές μέχρι στιγμής οι μετανάστες και οι πρόσφυγες που συλλαμβάνονται από την Αστυνομία και τον Στρατό στα σύνορα του Έβρου ταυτοποιούνται και το αργότερο μέσα σε έναν μήνα προωθούνται σε δομές εκτός Θράκης.
Το διαχρονικά υδροκέφαλο κράτος των Αθηνών ουδέποτε φρόντισε να μάθουν οι Έλληνες τι πραγματικά συμβαίνει στη Θράκη, «προπύργιο» της Ελλάδας (και της Ευρώπης) απέναντι στην αλλοπρόσαλλη, επιθετική, επεκτατική, αναθεωρητική Τουρκία, όπως απέδειξαν τα γεγονότα του Φεβρουαρίου 2020, όταν η Άγκυρα «έσπασε τα μούτρα της» στις γραμμές προκαλύψεως του Ελληνικού Στρατού και των Δυνάμεων Ασφαλείας…
Η Ορεστιάδα υποφέρει
Η Ορεστιάδα, η βορειότερη και νεότερη πόλη της Ελλάδας, ιδρύθηκε αμιγώς από Έλληνες πρόσφυγες στον ομώνυμο κάμπο της Θράκης, το 1923. Έλληνες κατατρεγμένοι με καταγωγή από την Αδριανούπολη και τις γύρω περιοχές, οι οποίες δεν συμπεριελήφθησαν στον εθνικό κορμό από τους χαρτογιακάδες της Συνθήκης της Λωζάννης, κατέφτασαν στο πάτριο έδαφος για μια καινούργια ζωή. Προέρχονταν κυρίως από το προάστιο Καραγάτς, το οποίο παραχωρήθηκε στην Τουρκία με τη Συνθήκη, καθώς η Τουρκία απαίτησε στον διαμοιρασμό των εδαφών να διαθέτει μια μεγάλη πόλη πριν από την ελληνοτουρκική μεθόριο. Η Αθήνα υποχώρησε (όπως πάντα) και υποχρεώθηκε να φιλοξενήσει τους εξορισμένους κατοίκους της Αδριανούπολης σε μια νέα πόλη λίγα μόνο χιλιόμετρα από τις πατρογονικές εστίες τους.
Είναι σήμερα η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη του νομού -μετά την πρωτεύουσα, Αλεξανδρούπολη- με πληθυσμό περί τους 19.000 κατοίκους. Απέχει μόλις 2 χλμ. σε ευθεία γραμμή από τη συνορογραμμή του ποταμού Έβρου, φυσικό όριο Ελλάδας – Τουρκίας. Απέχει επίσης 64 χλμ. από το λεγόμενο «τριεθνές σημείο» (σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας – Βουλγαρίας) και επομένως παραμένει διαρκώς εκτεθειμένη στην παντός είδους επιθετικότητα των γειτόνων της…
Έχασε την ψυχραιμία του ο Μηταράκης
Η πρόσφατη επίσκεψη στον Έβρο που πραγματοποίησε ο υπουργός Μετανάστευσης Νότης Μηταράκης (8 Φεβρουαρίου) πυροδότησε την πρωτοφανή έκρηξη των κατοίκων, υποχρεώνοντας τον υπουργό να διαφύγει προστατευόμενος, προκειμένου να αποφύγει τη δημόσια οργή.
Ουδείς μπήκε στον κόπο να απαντήσει με απλά λόγια σε κατοίκους, πολιτευτές και τοπικούς φορείς, χωρίς να τους εκνευρίσει, ποια ακριβώς είναι τα βαθύτερα εθνικά κίνητρα ή και η ανάγκη ενδυνάμωσης των υπαρχουσών δομών μεταναστών – προσφύγων, εξηγώντας και παραθέτοντας τα εθνικά αναγκαία και απαραίτητα βήματα, που πρέπει να γίνουν και μάλιστα άμεσα. Αυτό θα κάνουμε σήμερα, παραθέτοντας επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα από την Πολιτεία, αλλά και από γνώστες του προβλήματος…
Αλλά οι Έλληνες, οι οποίοι έχουν συνηθίσει από την εξουσία να τους απευθύνεται με μισόλογα και κοροϊδίες, φυσικά αντέδρασαν στο εφιαλτικό σενάριο να καταστεί η Ορεστιάδα νέα Μόρια. Ο Νότης Μηταράκης έχασε την ψυχραιμία του. Μετέβη εκεί για να συναντηθεί με τοπικούς παράγοντες και να κατευνάσει τις αντιδράσεις τους σχετικά με τις εργασίες επέκτασης του ΚΥΤ Φυλακίου Έβρου (όχι του ΠΡΟΚΕΚΑ, αν και η αναβάθμιση των υποδομών του ΚΥΤ θα βοηθούσε και τις δύο δομές).
Αντ’ αυτού, στις συσκέψεις που πραγματοποιήθηκαν κατάφερε να συγκρουστεί με τοπικούς προέδρους των κοινοτήτων και σε συνομιλία επιπέδου «καφενείου» να προβεί σε μη πολιτικά ορθές δηλώσεις που εξέθεσαν τον ίδιο και την κυβέρνηση. Κατάφερε, μάλιστα, ακόμα και αυτό που είπε να παρεξηγηθεί κιόλας. «Δεν θέλω να σας φέρω εδώ άλλους μετανάστες, αλλά, εάν ήθελα, θα μπορούσα να φέρνω ακόμα και 10.000! Δεν θέλω». Αυτή η φράση, ακόμα και υπό τύπον αστεϊσμού, δεν είναι δήλωση έμπειρου πολιτικού.
Ουδείς αμφισβητεί τον πατριωτισμό του υπουργού Ν. Μηταράκη, ούτε τις αγαθές εθνικά προθέσεις του. Ο ίδιος έχει στο παρελθόν ξεμπροστιάσει την ύπουλη πολιτική της Τουρκίας στο Μεταναστευτικό με σταράτα λόγια «on camera».
Η Ελλάδα αμύνεται σθεναρά τον τελευταίο χρόνο με όλα τα μέσα απέναντι στις επιθέσεις που επινοούν οι Ανατολίτες χαρτογιακάδες της Άγκυρας, προκειμένου να εκβιάσουν την Ελλάδα και την Ευρώπη και να επιτύχουν τις άνομες επιδιώξεις τους. Η Αθήνα έχει «διαβάσει» καλά το διεθνές περιβάλλον, όπως εξελίσσεται στις ευρωτουρκικές σχέσεις, και προσπαθεί να πάρει τα μέτρα της. Αν ήξερε να το εξηγήσει κιόλας, θα ήταν «ευχής έργον».
δρ. Θεοφάνης Μαλκίδης: Όχι άλλες δομές
Στην κατάσταση, όπως διαμορφώνεται με φόντο τις επαναπροωθήσεις, αντιδρούν με σφοδρότητα γεωπολιτικοί επιστήμονες με καταγωγή από τη Θράκη.
Ο Θεοφάνης Μαλκίδης, διδάκτωρ του Πάντειου Πανεπιστημίου, τονίζει στην «κυριακάτικη δημοκρατία»: «Αμφιβάλλω εάν πρόκειται καν για απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης. Οι γενικότεροι σχεδιασμοί περιλαμβάνουν σχέδια σε ολόκληρη την ελληνική περίμετρο, από τη Θράκη και το Αιγαίο μέχρι την Κύπρο. Εκτός από την αυτονόητη ευαισθησία που οφείλουμε να δείχνουμε στην ακριτική περιοχή του Έβρου, θα πρέπει να τονίζουμε και τα εξής: Όλα αυτά τα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης δεσμεύουν εθνικές δυνάμεις, προσωπικό, μέσα, χρήματα και εθνική προσπάθεια που θα μπορούσε να διοχετευτεί σε άλλους τομείς πραγματικής ανάπτυξης και όχι στη διαχείριση των εισβολέων του Ερντογάν».
Ο Θεοφάνης Μαλκίδης παραθέτει εύλογες πρόνοιες του Διεθνούς Δικαίου, σύμφωνα με τις οποίες κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να προασπίζει την εθνική της ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία.
Υπενθυμίζει συγκεκριμένο παράδειγμα της Ισπανίας όταν η Μαδρίτη επαναπροώθησε λαθρομετανάστες από το Μαρόκο, που είχαν καταφύγει απέναντι, σε ισπανικό έδαφος. Οι Μαροκινοί κατέφυγαν στο Διεθνές Δικαστήριο, το οποίο δικαίωσε την Ισπανία για την ενέργειά της. «Οι Ισπανοί συνοριοφύλακες δεν βρίσκονται στην Ισπανία» τονίζει. «Βρίσκονται στο Μαρόκο, καθώς από εκεί μπορεί να ελεγχθεί η κατάσταση. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι ελληνικές Αρχές και η Frontex. Η Frontex δεν έχει καμία δουλειά στη Σάμο. Θα έπρεπε να βρίσκεται στηΣμύρνη και στα τουρκικά παράλια ελέγχοντας τους διακινητές, που έχουν μεταφέρει τη μισή Σομαλία στην Ελλάδα. Τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα».
Περιμένουν «εισβολή» τον Μάρτιο
Στο επικείμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 25ης Μαρτίου, όπου θα τεθούν επί τάπητος οι ευρωτουρκικές σχέσεις, υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες σύγκρουσης Βρυξελλών – Άγκυρας. Στην περίπτωση αυτή ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο η Τουρκία να προκαλέσει νέα εισβολή, όπως τον Φεβρουάριο του 2020, εκδικούμενη την Ευρώπη, εάν δεν λάβει τα χρήματα που επιδιώκει ή άλλες ευνοϊκές ρυθμίσεις εκ μέρους των Ευρωπαίων ηγετών (Τελωνειακή Ένωση, ενταξιακή πορεία, άνοιγμα των παγωμένων κεφαλαίων της προενταξιακής διαδικασίας κ.λπ.).
Στην περίπτωση αυτήν η Ελλάδα θα κληθεί και πάλι να αμυνθεί και τώρα, όπως και τον Φεβρουάριο, αλλά από ακόμα ισχυρότερη θέση, με την επέκταση του φράκτη και τη λειτουργία υποδομών, άμεσης αντίδρασης.
Αντί των εύλογων εξηγήσεων, πριν από την τοπική έκρηξη, η κυβέρνηση προχώρησε σε αιφνιδιασμούς και εκ των υστέρων υποχρεώθηκε φυσικά σε άτακτη υποχώρηση. Η αρχική σκέψη ήταν να δημιουργηθεί κλειστή δομή καταγραφής μεγαλύτερης χωρητικότητας, αλλά, αφού οι πολίτες αντιδρούν, το θέμα θα επανεξεταστεί.
Κυβερνητικό στέλεχος ανέφερε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» τη σοβαρή πιθανότητα να υπάρξει νέα κατευθυνόμενη συγκέντρωση μεταναστών – προσφύγων στην πλευρά της Τουρκίας τις ημέρες του Μαρτίου 2021. «Πρέπει η χώρα να μπορεί να διαχειριστεί μια αιφνίδια νυχτερινή επίθεση και την πιθανότητα, μέσα σε μία νύχτα, να συλληφθούν για παράδειγμα 500 λαθρομετανάστες. Ολοι αυτοί θα πρέπει κάπου να οδηγηθούν, προτού προλάβουν να εισχωρήσουν στην ενδοχώρα. Θα πρέπει σε μία βραδιά κρίσης να μπορείς να τους μαντρώσεις ταχύτατα και φυσικά δεν είναι δυνατόν να κάνεις διακομιδές, ενώ η κρίση θα είναι σε εξέλιξη».
Η πολιτική εξουσία δεν κατάφερε να εξηγήσει με απλά επιχειρήματα ότι μια δομή συγκροτημένη και οργανωμένη με ευρωπαϊκά πρότυπα στην ελληνοτουρκική μεθόριο συμβάλλει στην εθνική προσπάθεια. Δεν είναι τοπικό πρόβλημα, είναι εθνικό. Τέτοια θέματα δεν λύνονται με λεκτικούς τσαμπουκάδες με τους τοπικούς φορείς, ούτε με τη λογική «αποφασίζουμε και διατάσσουμε».
Βουλευτής Ν.Δ.: Είμαστε όλοι αντίθετοι
Ο κόσμος έχει αντιδράσει καθολικά στη συγκεχυμένη ρητορική της κυβέρνησης. Αντί της συνεννόησης και του διαλόγου, οι πολίτες του νομού Έβρου ξύπνησαν μια μέρα και διάβασαν στην ιστοσελίδα της Δι@ύγειας τα οικονομοτεχνικά δεδομένα του έργου, όπως είχαν αναρτηθεί από το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου. Και φυσικά επαναστάτησαν. Και αντέδρασαν όλοι, ανεξαιρέτως κομματικής προέλευσης.
Τον προβληματισμό και τις επιφυλάξεις τους επέτειναν φαινόμενα όπως η μεταφορά μεταναστών – προσφύγων από άλλες δομές της χώρας. Η επέκταση της δομής σε μια έκταση 72 στρεμμάτων δημιούργησε τέτοιους φόβους. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι μόλις προ μηνός μεταφέρθηκαν, προσωρινά, προσφυγομετανάστες με λεωφορεία από τις Σέρρες στον Έβρο για περίπου 20 μέρες. Αλλά επειδή στην Ελλάδα «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού», οι ανησυχίες εντάθηκαν.
Όπως αναφέρει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο Σταύρος Κελέτσης, βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος στον νομό Έβρου, «είμαστε όλοι αντίθετοι στην αριθμητική μεγέθυνση της δομής ΚΥΤ Φυλακίου».
Προσθέτει ότι «ο Έβρος ως μια ευαίσθητη εθνικά περιοχή δεν σηκώνει μια μεγάλη πληθυσμιακά δομή αυτού του τύπου. Αντιδράσαμε όλοι μαζί στη δημοσίευση στη Δι@ύγεια ενός έργου μεγέθυνσης, όχι μόνο σε επίπεδο υποδομών, αλλά και σε επίπεδο πληθυσμιακό της δομής φιλοξενίας στο ΚΥΤ Φυλακίου. Όπως καταλαβαίνετε, αρχίσαμε να διαμαρτυρόμαστε, πολίτες, Τοπική Αυτοδιοίκηση, βουλευτές και άλλοι θεσμικοί φορείς. Αντιλαμβανόμενος της θέσης μου ως εκπρόσωπος των πολιτών του Έβρου στο Κοινοβούλιο και έχοντας φυσικά την ίδια άποψη μαζί τους, όφειλα να προσπαθήσω να αλλάξω αυτήν την απόφαση. Συνάντησα τους τοπικούς φορείς, επισκέφθηκα τους θεσμικούς τοπικούς επικεφαλής της Αυτοδιοίκησης και βέβαια και το ΚΥΤ, για να σχηματίσω προσωπική εικόνα. Ανέπτυξα και στον υπουργό την επιχειρηματολογία, ότι δηλαδή ναι μεν είμαστε σύμφωνοι στην ανάγκη βελτίωσης των υφισταμένων υποδομών, δεύτερον στην ανάγκη πρόσληψης προσωπικού, διότι πράγματι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις και το προσωπικό καταπονείται, καθώς δεν επαρκεί για τις ανάγκες του ΚΥΤ, και, τρίτον, ότι δεν μπορούμε να δεχτούμε την αριθμητική επέκταση. Είμαστε κάθετα αντίθετοι και ξεκάθαροι. Για το θέμα αυτό υπάρχει μια διαμορφωμένη κοινή αντίληψη εδώ και χρόνια».
«Επομένως τα θέματα έχουν εκτεθεί και αναμένουμε τις προτάσεις του υπουργού» καταλήγει ο Στ. Κελέτσης.