Η παρουσία μου στο Γερεβαν, στο Εθνικό Μνημείο της Γενοκτονίας των Αρμενίων
Η συνέντευξή μου στο ραδιοφωνικό σταθμό Μάξιμουμ
Θ. Μαλκίδης
Είναι γεγονός όμως ότι το μεγάλο αυτό έγκλημα εναντίον των προγόνων μας και προγόνων μου, δεν υφίσταται στην Ελληνική διπλωματική ατζέντα, δεν έχει υπάρξει ποτέ αίτημα της Ελληνικής Δημοκρατίας για αναγνώριση, δεν υπάρχει Εθνικό Μνημείο, Μουσείο και Κέντρο Έρευνας για τη Γενοκτονία στη Μικρά Ασία, στην Καππαδοκία, στον Πόντο, στην ενιαία Θράκη.
Μία Γενοκτονία από το φασιστικό καθεστώς των Νεότουρκων και των Κεμαλικών, δασκάλων του Χίτλερ, η οποία στοίχισε τη ζωή σε πάνω 1.000.000 ανθρώπους, Γενοκτονία η οποία απουσιάζει από την πολιτική, ιστορική, διανοητική και διπλωματική ελλαδική αντζέντα. Την ίδια στιγμή λαοί που έχουν υποστεί Γενοκτονία δημιουργούν Εθνικά Μνημεία και Ινστιτούτα (Ερεβάν, Τελ- Αβίβ, κλπ) με διεθνείς αναφορές που παράγουν και τεκμηριώνουν και βεβαίως έχουν συνεχή θετικά αποτελέσματα.
Στην Ελλάδα, με εξαιρέσεις τις εξαιρετικές και φιλότιμες προσπάθειες προσφυγικών σωματείων και άλλων φορέων, που διέσωσαν ένα μεγάλο μέρος της πορείας του προσφυγικού Ελληνισμού, η ελλαδική πολιτεία δεν έδειξε κανένα απολύτως ενδιαφέρον για την αναγνώριση, για τη συγκρότηση του εθνικού μνημείου και ινστιτούτου για τον Ελληνισμό της καθ΄ ημάς Ανατολής, για τη Γενοκτονία των προγόνων μας. Αντιθέτως με προκλητικό τρόπο την υπονομεύει και την αρνείται!
Μπροστά σ΄αυτήν την απουσία και την ολιγωρία, στην εχθρότητα και την αδιαφορία, στην υπονόμευση και την άρνηση, πρέπει να απαντήσουν οι πρόσφυγες, οι διασωθέντες του μαζικού εγκλήματος. Μπροστά στην πολιτική παρακμή, στη Μνημονιακή δουλεία, την επίσημη α-παιδεία, την υπονόμευση, την άρνηση, τη λήθη, το αίτημα από από την Ελληνική Δημοκρατία για αναγνώριση, το εθνικό Μνημείο και Ινστιτούτο για τη Γενοκτονία, ας είναι οι διεκδικήσεις των Ελλήνων και των Ελληνίδων.
Στην Ελλάδα, με εξαιρέσεις τις εξαιρετικές και φιλότιμες προσπάθειες προσφυγικών σωματείων και άλλων φορέων, που διέσωσαν ένα μεγάλο μέρος της πορείας του προσφυγικού Ελληνισμού, η ελλαδική πολιτεία δεν έδειξε κανένα απολύτως ενδιαφέρον για την αναγνώριση, για τη συγκρότηση του εθνικού μνημείου και ινστιτούτου για τον Ελληνισμό της καθ΄ ημάς Ανατολής, για τη Γενοκτονία των προγόνων μας. Αντιθέτως με προκλητικό τρόπο την υπονομεύει και την αρνείται!
Μπροστά σ΄αυτήν την απουσία και την ολιγωρία, στην εχθρότητα και την αδιαφορία, στην υπονόμευση και την άρνηση, πρέπει να απαντήσουν οι πρόσφυγες, οι διασωθέντες του μαζικού εγκλήματος. Μπροστά στην πολιτική παρακμή, στη Μνημονιακή δουλεία, την επίσημη α-παιδεία, την υπονόμευση, την άρνηση, τη λήθη, το αίτημα από από την Ελληνική Δημοκρατία για αναγνώριση, το εθνικό Μνημείο και Ινστιτούτο για τη Γενοκτονία, ας είναι οι διεκδικήσεις των Ελλήνων και των Ελληνίδων.