Με αφορμή
την ημέρα μνήμης του Ναζιστικού
ολοκαυτώματος στο Δίστομο την 10η Ιουνίου 1944 , είναι πλέον ξεκάθαρο πως όταν οι θύτες δεν
τιμωρούνται τα εγκλήματα επαναλαμβάνονται και μάλιστα πολύ πιο σκληρά.
Η έρευνα στο
δυτικό κόσμο, δυστυχώς στην Ελλάδα η σχετική ανάλυση απουσιάζει λόγω του
«εξαγνισμού» του Μουσταφά Κεμάλ, δείχνει ότι υπήρξε εξάρτηση του Χίτλερ από τον Κεμάλ, αντιγραφή
του Ναζισμού από τον Κεμαλισμό ως
προτύπου οργάνωσης, κατάκτησης και άσκησης της εξουσίας και εν τέλει
διαστροφικών εγκλημάτων. Είναι πλέον
σαφές ότι ο Ναζισμός άντλησε τις μεθόδους εξαφάνισης των λαών από καθεστώτα
και πρόσωπα όπως ο Κεμαλισμός και ο
Κεμάλ, όπως γράφει χαρακτηριστικά ο Στέφαν Ίχριγκ στο
έργο του <<Ο Ατατούρκ στον κόσμο των Ναζί>> (εκδόσεις Πανεπιστημίου Χάρβαρντ).
Ο <<δάσκαλος>>
ήταν ο
Κεμάλ ,<< μαθητής>> ήταν ο Χίτλερ, όπως ανέφερε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Μιλιέτ» το
1933, ο επικεφαλής των Ναζί, χρίζοντας
τον Κεμάλ ως «επιφανέστερο άνδρα του αιώνα» , λέγοντας επίσης πως «το τουρκικό κίνημα
υπήρξε για εκείνον ένα λαμπρό άστρο». Το 1938 , ο Χίτλερ πρόσθετε ότι «ο
Ατατούρκ ήταν δάσκαλος. Ο Μουσολίνι ήταν ο πρώτος του μαθητής και εγώ ο
δεύτερος».
Έλληνες και
Αρμένιοι παραλληλίζονταν με τους Εβραίους και με τους υπόλοιπους υπό εξόντωση λαούς και
όπως είναι γνωστό όταν ο Χίτλερ προγραμμάτιζε και υλοποιούσε τη
δολοφονία των λαών της Ευρώπης, είχε πει το
«ποιος θυμάται τους Αρμένιους».....
Είναι
γεγονός ότι τα πρώτα μαθήματα ολοκληρωτικής εξαφάνισης της ύπαρξης ενός λαού,
οι Ναζί τα πήραν από τους Κεμαλικούς, με
τους οποίους άλλωστε Γερμανοί αξιωματικοί είχαν συνεργαστεί στις αρχές του 20ου
αιώνα. Η Γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων στον Πόντο, στη Μικρά Ασία, στη Θράκη, μαζί με τη Γενοκτονία
των Αρμενίων και των Ασσυρίων αποτέλεσε
σχέδιο, που εφαρμόστηκε με τον ίδιο τρόπο εναντίον των λαών της Ευρώπης πριν
και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου
Πολέμου.
Μάλιστα οι
Ελληνίδες και Έλληνες δοκιμάστηκαν από
το σχέδιο εξολόθρευσης εναντίον τους από
τη Φώκαια, την Τραπεζούντα μέχρι τη Σμύρνη και την Αδριανούπολη, το οποίο
αναπαράχθηκε σε όλη την κατεχόμενη
Ελλάδα. Από το Δίστομο, τα
Καλάβρυτα, το Χορτιάτη, τα Κερδύλια, την Κάνδανο, τη Βιάννου, το Κοντομαρί και
τους Λιγκιάδες , μέχρι το Κομμένο, την
Κορμίστα, την Ξυλαγανή, το Δοξάτο , την Ερμακιά, την Κλεισούρα, το Δομένικο, το
Λέχοβο, τους Πύργους και το Μεσόβουνο.
Όπως στον
Πόντο, στη Μικρά Ασία και τη Θράκη όπου δολοφονήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες και
μαζί τους δολοφονήθηκε κάθε ύπαρξη ελληνικού πολιτισμού, έτσι από άκρη σε άκρη
στην Ελλάδα και ειδικότερα στο Δίστομο, στις 10 Ιουνίου του 1944 έγινε μια από
τις μεγαλύτερες σφαγές αμάχων από τις Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.
Η δράση των
Ναζί στο Δίστομο ακριβώς η ίδια με αυτή που έδειξαν οι <<δάσκαλοί
τους>> και μάλιστα η μανία τους ήταν τόσο μεγάλη που δεν ξεχώρισαν ούτε
τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους. Τον ιερέα του Διστόμου τον αποκεφάλισαν,
εκτέλεσαν βρέφη και βίασαν γυναίκες και
στη συνέχεια τις δολοφόνησαν . Η σφαγή σταμάτησε μόνο όταν νύχτωσε, αφού πρώτα
κάηκαν όλα τα σπίτια του χωριού. Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και κατά την
επιστροφή των Γερμανών στην βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο έβρισκαν
στον δρόμο τους. Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, από τους οποίους οι
117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσα τους 53 παιδιά κάτω των δεκαέξι ετών . Η μαρτυρία όμως του απεσταλμένου του Ερυθρού
Σταυρού που έφτασε στο Δίστομο λίγες μέρες μετά το ολοκαύτωμα, αναφέρει για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή!
Η Γενοκτονία
εναντίον των Ελληνίδων και των Ελλήνων δεν τιμωρήθηκε, έτσι επαναλήφθηκε λίγο
αργότερα ως ατελείωτα Ολοκαυτώματα σε όλο το μήκος και το πλάτος της
κατεχόμενης Ελλάδας. Η παραδοχή από τους
<<δασκάλους>> της πρώτης Γενοκτονίας του 20ου αιώνα είναι αναγκαία,
όπως αντίστοιχη παραδοχή οφείλουν να πράξουν και οι
<<μαθητές>> για τις σφαγές στην Ελλάδα. Η Ύβρις δεν πρέπει να
συνεχιστεί, κανένας και καμία, δεν
πρέπει να αρνείται την ευθύνη για τα εγκλήματα
! Δικαιοσύνη τώρα !
Έσχατο άλλα
όχι τελευταίο: Ο Διοικητής της 4ης
Μεραρχίας των Ες- Ες Κάρλ Σύμμερς, ο λοχαγός των SS Φριτς Λάουτενμπαχ, ο υπολοχαγός
των SS Χανς
Τσάμπελ, οι επίσης αξιωματικοί των SS Ρίκερ και Κόπφχερ εκτός από την ευθύνη τους για το
συγκεκριμένο έγκλημα, ήταν υπεύθυνοι και
για τις μαζικές δολοφονίες στην Ερμακιά
Εορδαίας με 63 θύματα, στην Κλεισούρα Καστοριάς με 280 εκτελεσμένους και στους Πύργους Εορδαίας με 327 δολοφονημένους. Δυστυχώς όμως κανείς από τους παραπάνω
εγκληματίες δεν τιμωρήθηκε ποτέ !