Το ασκέρι του Λαλά Μουσταφά κι οι απόγονοι που υπέστησαν σφαγές και καταπίεση
Άριστος Μιχαηλίδης
Έβγαλε το παλούκι ο Τατάρ. Πήγε στη Μερσίνα προχτές και μίλησε στην πλατεία, γιορτάζοντας την επέτειο της εισβολής. «Οι Τουρκοκύπριοι», είπε, «δίνουν τον αγώνα τους στο νησί από το 1571 και παρά την καταπίεση, τις διώξεις και τις σφαγές στέκονται όρθιοι, έγραψαν έπος με τη στήριξη της Τουρκίας».
Το πρόβλημα είναι ότι σοβαρομιλά κιόλας και διερωτώμαι πόσοι Τουρκοκύπριοι άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι έχουν να κάνουν με έναν ανισόρροπο που προσπαθεί να μιμηθεί τον ισλαμοφασίστα της Άγκυρας. Κάποιοι άρχισαν να το αντιλαμβάνονται σίγουρα, αλλά πόσο μπορούν πια, και πόσο θέλουν, να επηρεάσουν τις εξελίξεις είναι δύσκολη εξίσωση εδώ που φτάσαμε. Όταν πια άρχισε να κάνει απολύσεις δημοσιογράφων και η σύζυγός του, η Σιμπέλ Τατάρ, φαίνεται ότι πέρασε σε άλλο επίπεδο η κατοχική θυγατρική εταιρεία, πλησιάζει ακόμα περισσότερο τη μητρική εταιρεία της Άγκυρας.
Η Σιμπέλ Τατάρ ως πρόεδρος του καναλιού Τ, ανακοίνωσε ότι απέλυσε τον γνωστό Τουρκοκύπριο δημοσιογράφο Σερχάτ Ιντσιρλί, διότι παραβίασε τις αρχές τους όταν διάβασε από την εκπομπή του άρθρο του για την απαγόρευση εισόδου στην Τουρκία του Αλί Μπιζντέν, συμβούλου του Μουσταφά Ακιντζί. Άλλη εξέλιξη κι αυτή, στο ίδιο πνεύμα. Έκανε λίστες Τουρκοκυπρίων «αντιφρονούντων» ο ισλαμοφασίστας και μόλις φτάνουν στην Τουρκία συλλαμβάνονται στο αεροδρόμιο, ταλαιπωρούνται κάμποσες ώρες και μετά απελαύνονται ως ανεπιθύμητοι.
Φυσικά, υπήρχαν και παλιότερα τέτοιες αυθαιρεσίες, κυρίως εναντίον ακαδημαϊκών και δημοσιογράφων, αλλά τώρα ούτε τα προσχήματα δεν τηρούνται. Πρώτα ήταν ο σύμβουλος επικοινωνίας του Ακιντζί, ο Αλί Μπιζντέν, μετά ο Τ/κ ερευνητής και αρθρογράφος, Αχμέτ Τζιαβίτ Αν, ο οποίος φθάνοντας στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης τού ανακοινώθηκε ότι του απαγορεύεται η είσοδος στη χώρα με επίκληση του κώδικα G82 που αφορά «δραστηριότητες ενάντια στην εθνική ασφάλεια».
Ενώ συμβαίνουν αυτά τα άκρως ανησυχητικά για τους Τουρκοκύπριους και για όλη την Κύπρο, έχουμε κι έναν Ερσίν Τατάρ, να λέει τη μια ανοησία (τσιόφτα, καλύτερα) μετά από την άλλη κι εμείς να αγωνιούμε πότε θα κάτσουμε μαζί του στο τραπέζι των συνομιλιών σαν πολιτισμένοι άνθρωποι. «Οι Τουρκοκύπριοι δίνουν τον αγώνα τους στο νησί από το 1571 και παρά την καταπίεση, τις διώξεις και τις σφαγές στέκονται όρθιοι», λέει τώρα. Τα ξέρει λάθος, όμως. Έπρεπε να πει από το 1570. Ιούλιος ήταν και τότε, 2 Ιουλίου όταν το ασκέρι του Λαλά Μουσταφά Πασά, 60.000 βάρβαροι, αποβιβάστηκε κοντά στη Λεμεσό. Πολιορκούσαν τη Λευκωσία μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου, κι όταν έπεσε η Λευκωσία δεν άφησαν κανέναν ζωντανό, εκτός από τις γυναίκες και τα παιδιά που πιάστηκαν για να πουληθούν ως δούλοι. Όταν μιλά για διώξεις και σφαγές ο Τατάρ αυτές εννοεί ή τις σφαγές του 1571 στην Αμμόχωστο; Ή όσες ακολούθησαν από τότε μέχρι το 1878, που ήρθαν οι Βρετανοί και ανέλαβαν αυτοί τις διώξεις και την καταπίεση των Ελλήνων, με τη βοήθεια των οθωμανών;
Αλλά και πριν από τους οθωμανούς ακόμα, επί τρεις χιλιάδες χρόνια, ποιοι άντεξαν στις σφαγές, τις διώξεις και την καταπίεση, από τους Ασσύριους, τους Πέρσες, τους Πτολεμαίους, τους Λεοντόκαρδους και άλλους; Οι Τουρκοκύπριοι; Αν έμειναν κάποιοι όρθιοι σε αυτό τον τόπο, παρά τις σφαγές και την καταπίεση, πολύ πριν υπάρξουν στον πλανήτη Τούρκοι και Τουρκοκύπριοι, είναι οι Έλληνες της Κύπρου. Και αν συνεχίσει ο Τατάρ κι ο Ερντογάν να μάχονται να αφανίσουν τους Τουρκοκύπριους, ας διαβάσουν ιστορία, ας εκτιμήσουν και το παρόν και το μέλλον, και θα αντιληφθούν ότι οι Τουρκοκύπριοι μπορεί να εξαφανιστούν, μπορεί να απορροφηθούν, μπορεί να μεταναστεύσουν και να χαθούν στον πλανήτη, αλλά οι Ελληνοκύπριοι θα είναι όρθιοι, όπως ήταν και πριν από το 1571 και μετά.
Το θετικό είναι που οι εγκληματικές πολιτικές του Τατάρ και του Ερντογάν άρχισαν να τρομάζουν και μερικούς Τουρκοκύπριους και υπάρχουν αντιδράσεις στα κατεχόμενα. Ας ελπίσουμε ότι δεν έχασαν ακόμα εντελώς τον όποιο ρόλο τους στο δικό τους μέλλον.
aristosm@phileleftheros.com