Η αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ, αναφέρει ότι περίπου 46.000 νέοι ηλικίας μεταξύ 10 και 19 ετών αυτοκτονούν κάθε χρόνο, δηλαδή, ένας νέος κάθε 11 λεπτά.
Στην ηλικιακή ομάδα 15 έως 19 ετών, η αυτοκτονία είναι η τέταρτη συχνότερη αιτία θανάτου μετά από τα τροχαία, τη φυματίωση και τις πράξεις βίας.
Τα αποτελέσματα διεθνούς έρευνας της Unicef και της εταιρείας Gallup το καλοκαίρι του 2021 σε 21 χώρες, έδειξαν ότι:
–ένας στους πέντε νέους (19%) μεταξύ 15 και 24 ετών δήλωσε ότι συχνά αισθάνεται κατάθλιψη ή έχει ελάχιστο ενδιαφέρον για να κάνει κάτι στη ζωή του.
«Οι παράγοντες υψηλού στρες για τις ψυχικές ασθένειες είναι η φτώχεια και οι μειωμένες ευκαιρίες για πρόοδο», είναι η επισήμανση του Γερμανού παιδοψυχίατρου Μίκαελ Σούλτε Μάρκβορτ, δίνοντας συνέντευξη για το θέμα στη Γερμανική Ραδιοφωνία.
“Τα άτομα με κατάθλιψη δεν έχουν μόνο κακή διάθεση, είναι ψυχικά άρρωστα.
Οι συμβουλές τύπου: «συγκεντρωθείτε», ή «σκεφτείτε θετικά» δεν είναι κατάλληλες για τα άτομα αυτά, καθώς δεν βοηθούν την κατάστασή τους.
Αντίθετα, η επαγγελματική βοήθεια και το ενσυναισθητικό περιβάλλον, είναι πολύ πιο σημαντικά» , τόνισε ο δρ. Σούλτε-Μαρκβορτ, Ιατρικός Διευθυντής στην Κλινική Oberberg Fachklinik Marzipanfabrik, στο Αμβούργο.
Προσοχή στην ψυχική υγεία των εφήβων
«Η πανδημία έχει αυξήσει την προσοχή για την ψυχική υγεία των παιδιών και των εφήβων.
Λόγω των περιορισμών, οι γονείς είχαν πάντως μεγαλύτερη δυνατότητα να βλέπουν περισσότερα, να αντιλαμβάνονται περισσότερα και να αντιμετωπίζουν πιο γρήγορα τα προβλήματα που παρατήρησαν στα παιδιά τους.
Διαπιστώθηκε ότι το 50 % όλων των διαγνωσμένων με ψυχολογικά προβλήματα παιδιών στη Γερμανία, δεν ήταν υπό θεραπεία», ανέφερε ο ψυχίατρος μιλώντας στο Deutschlandfunk.
Ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για ψυχικές και σωματικές ασθένειες στους νέους είναι η φτώχεια:
«Τα φτωχά παιδιά, για παράδειγμα, τρέφονται ελάχιστα, σε τέτοιες οικογένειες η βία και η κατάχρηση αλκοόλ εμφανίζονται συχνότερα», προσθέτει ο Γερμανός ψυχίατρος”.
Οι μειωμένες ευκαιρίες για εξέλιξη στην κοινωνία, είναι επίσης παράγοντες άγχους για τους νέους:
«Ο πατέρας μου θα μπορούσε να μου πει: Πρέπει να ζήσεις καλύτερα από εμένα και ξέραμε και οι δύο ότι αυτό θα συνέβαινε.
Αντίθετα, σήμερα τα παιδιά μου λένε: Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να διατηρήσω το βιοτικό επίπεδο των γονιών μου», κατέληξε ο δρ Σούλτε -Μάρκβορτ.