«Έπειτα από 3ήμερη πορεία στη φοβερή έρημο, αντίκρυσα τις μοναστηριακές ανθισμένες μυγδαλιές η καρδιά μου εσκίρτησε. Εδώ διαλογίστηκα, υπάρχει μια ανώτερη ανθρώπινη συνείδηση, εδώ νικά η αρετή του ανθρώπου την έρημο.
Κι ύστερα, αναπνέοντας τον υψηλό αέρα απάνω στα ιερά τείχη της μονής ένιωσα τούτο: το ακρότατο, το πιο επικίνδυνο φυλάκιο της ελληνικής παρατάξεως είναι η Ιερά Μονή του Σινά, όχι μόνο γιατί υψώθη πάντα φρούριο της ελληνικής και της χριστιανικής ιδέας, αλλά προπάντων γιατί μέσα στην έρημο επί 14 αιώνες από τα τείχη τούτα ο Σιναϊτης Ακρίτας μάχεται και νικά με την πίστη, με την επιμονή, με την αγάπη τις σκοτεινές φυσικές και ανθρώπινες δυνάμεις που θέλουν να πνίξουν την ψυχή - την καιόμενην και ου κατακαιόμενην του μαχόμενου ανθρώπου. Εμπιστοσύνη στην αξία της πίστεως, της επιμονής και της αγάπης, ιδού το ανώτατο μάθημα που μου έδωσε το φρούριο της Αγίας Αικατερίνης».
Νίκος Καζαντζάκης
Μονή Σινά 15.2.1927