Κάποτε στην Κύπρο, είναι ο τίτλος μιας προπαγανδιστικής σειράς της κρατικής τηλεόρασης της Τουρκίας. Γυρίστηκε στην Κύπρο με κύριο στόχο να αιτιολογήσει την τουρκική εισβολή αλλοιώνοντας την ιστορία μας. Έκανε πρεμιέρα τον περασμένο Απρίλιο και προκάλεσε αντιδράσεις ακόμα και ανάμεσα στους Τουρκοκύπριους, λόγω των ακραίων ψευδολογιών που πρόβαλλε. Αντιδράσαμε κι εμείς λίγο, επιφανειακά, όπως πάντα, και μετά το ξεχάσαμε. Πρόσφατα έγραφα σε αυτή τη στήλη για τις συνεχείς αναφορές Τουρκοκυπρίων και Τούρκων πολιτικών γύρω από την ιστορία, που έγινε πια συστηματικό και ολοφάνερα οργανωμένο και με σκοπιμότητα.
Τον Οκτώβριο ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας και διοικητής των κατεχομένων, Φουάτ Οκτάι, μιλώντας για την Κύπρο, έλεγε πως «είναι ένα νησί το οποίο είναι δικό μας από το 1571». Να καταλάβουν, έλεγε, «ποιοι είναι η μειονότητα και ποιοι οι εισβολείς. Να τους το θυμίσουμε στους Έλληνες στους Ελληνοκύπριους και σε όλο τον κόσμο». Εννοούσε, ότι εκείνοι είναι ιδιοκτήτες κι εμείς, Ελλάδα και Ελληνοκύπριοι, οι εισβολείς. Παρομοίως και πολλοί άλλοι στην Τουρκία.
Πριν ένα μήνα, ο Ερσίν Τατάρ πήγε και σε δείπνο εργασίας του Εμπορικού Επιμελητηρίου Κωνσταντινούπολης στην Κερύνεια κι εξηγούσε ότι «οι πραγματικοί ιδιοκτήτες αυτού του νησιού είναι οι Οθωμανοί, οι Τούρκοι, δηλαδή εμείς. Το νησί κατακτήθηκε με την θυσία 80.000 πεσόντων. Από το 1571 μέχρι σήμερα διεξάγουμε αγώνα ύπαρξης». Έφερνε στα μέτρα του ακόμα και τη συμφωνία Οθωμανών – Βρετανίας του 1878. Η Αγγλία, έλεγε, καταπάτησε την συμφωνία ενοικίασης της Κύπρου που προνοούσε ότι όταν αποσυρόταν από το νησί θα το μεταβίβαζε ξανά στους Οθωμανούς.
Προχτές ακόμα, 8 Δεκεμβρίου, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, δήλωνε: «Θέλω να υπενθυμίσω ότι η μόνη κατοχή στο νησί πραγματοποιήθηκε το 1963, κι αυτό άνοιξε τον δρόμο για να εγκατασταθεί το 1964 στο νησί η ειρηνευτική δύναμη των Ηνωμένων Εθνών».
Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα τα οποία ενώ εμείς αγνοούμε, οι Τούρκοι τα προβάλλουν συστηματικά, επηρεάζουν όσους δεν γνωρίζουν την πραγματική ιστορία (ξένους πολιτικούς, πανεπιστημιακούς, αλλά και Κύπριους χρήσιμους ηλίθιους) για να στήσουν ένα δικό τους παραμύθι γύρω από την ιστορία της Κύπρου και χωρίς να το καταλάβουμε θα βρεθούμε μπροστά στα τετελεσμένα και μιας ιστορικής διαστρέβλωσης. Σαν θηλιά στο λαιμό μας, που ούτε που θα πάρουμε χαμπάρι πώς μας προέκυψε.
Μπορεί όσοι από εμάς τα παρακολουθούν να σκέφτονται πως είναι οι γνωστές εθνικιστικές ακρότητες των Τούρκων και είναι εκτός τόπου και χρόνου. Προπάντων, άμα τα λέει ο Τατάρ έτσι φαίνονται, διότι είναι και κραυγαλέα φαντασιόπληκτος. Όμως, την Πέμπτη αναδημοσιεύσαμε και στον «Φ», τα έγγραφα που αποκάλυψε ο Αμπντουλάχ Μποζκούρτ στην ιστοσελίδα «Nordic Monitor», και όλα εξηγήθηκαν.
Τα έγγραφα αποκαλύπτουν ότι μεταξύ Τουρκίας και ψευδοκράτους υπογράφτηκε συμφωνία βάσει της οποίας θα ξεκινήσουν μια πρωτοβουλία για την προώθηση της έρευνας για την ιστορία της εκπαίδευσης στο νησί κατά την προ-οθωμανική και οθωμανική περίοδο καθώς και την περίοδο της Τουρκίας. Σύμφωνα με τον Μποζκούρτ «εντοπίζεται μια προσπάθεια για ιστορική αναθεώρηση σε συνδυασμό με τουρκικό εθνικισμό και πολιτικό ισλάμ».
Μάλιστα, σύμφωνα με τον ίδιο, η τουρκική αντιπολίτευση στην Άγκυρα βλέποντας το κείμενο της συμφωνίας έκανε λόγο για «ιστορικό ρεβανσισμό στην Κύπρο». Ο βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος, Αχμέτ Ουνάλ Τσεβικόζ, στη διάρκεια της συζήτησης της συμφωνίας σε επιτροπή της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης στάθηκε στο άρθρο 14 σημειώνοντας πως «εδώ φαίνεται ότι υπάρχει μια προσπάθεια να ξαναγράψουμε την ιστορία».
Ξαναγράφουν την ιστορία. Όχι μόνο για να ικανοποιήσουν τους Γκρίζους Λύκους και όσους εθνικιστές θέλει δίπλα του ο κλονιζόμενος Ερντογάν. Αλλά, γιατί θα έρθει η ώρα να αξιοποιήσουν αυτό τον ιστό που πλέκουν για να κατηγορήσουν την ελληνοκυπριακή κοινότητα για παράνομο εποικισμό του νησιού. Ότι ήρθε εδώ με την Ελλάδα και κατάσφαξε τους Τουρκοκύπριους ιδιοκτήτες του νησιού. Κι ότι το πρόβλημα δημιουργήθηκε επειδή όταν αποχώρησε η Βρετανία δεν μεταβίβασε την Κύπρο στους Οθωμανούς όπως προνοούσε η συμφωνία του 1878.
Απλώς παραλείπονται κάποιες «λεπτομέρειες». Ότι, ας πούμε μετά από αυτή τη συμφωνία οι Οθωμανοί δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα δάνεια τους και το 1914 η Κύπρος κηρύχθηκε ως κτήση της Αγγλίας ενώ το 1925 ως αποικία του Στέμματος και η Τουρκία εγκατάλειψε κάθε απαίτηση της στο νησί. Εγκατέλειψε και τους Τουρκοκύπριους αλλά αυτοί δεν θέλουν να το πιστέψουν.
Δεν έχουν σημασία οι «λεπτομέρειες». Σημασία έχει να ασχοληθούν οι ηγέτες μας, να βάλουν ειδικούς να μελετήσουν αυτά τα νέα σενάρια, για να καταλάβουν τι μας ετοιμάζουν οι Τούρκοι. Αλλιώς, θα βρεθούμε σε ακόμα πιο δύσκολες καταστάσεις, όταν θα αρχίσουν να μας λένε ότι δεν έχουμε θέση στο νησί, και θα διερωτόμαστε τι έγινε.
του Άριστου Μιχαηλίδη | Φιλελεύθερος της Κύπρου |