«Η εφαρμογή μιας ελληνικής πολιτικής για τη Θράκη, δεν πρέπει να εξαρτάται από μια ξένη δύναμη η οποία αμφισβητεί την εθνική κυριαρχία»
«Ανάγκη δημιουργίας ενός μουσείου για τους πρόσφυγες που ήρθαν στην Ελλάδα το 1922»
Συνέντευξη στο Θανάση Πολυμένη. Εφημερίδα «Πρωινός Τύπος Δράμας»
Θεοφάνης Μαλκίδης
Αλλάζουν τα πρόσωπα στην Τουρκία και η πολιτική παραμένει ίδια!
Η συνέντευξή μου στο ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά
"14/9, εορτήν της Ανυψώσεως του Τιμίου Σταυρού, επέπρωτο να συντελεσθή μία από τας φοβερωτέρας καταστροφάς που είδεν η Κρήτη καθ’ όλην την περίοδον της κατοχής. Οι Γερμανοί εισέβαλον εις τα χωρία της Βιάννου, Αμιράς, Βαχός, Κεφαλοβρύσι, Κρεββατάς, Αγ. Βασίλειος, Πεύκος, Κάτω Σύμη, Γδόχια, Μύρτος, Μουρνιές, Ρίζα, Μάλλες κ.τλ. φονεύοντες μεμονωμένως μεν όσους συνήντων καθ’ οδόν -άνδρας, γυναίκας και παιδιά- εντός δε των χωρίων συγκεντρούντες τους άνδρας όλους και εκτελούντες αυτούς ομαδικώς''.
"Τρία παιδιά σκοτώσανε εις το Κεφαλοβρύσι,
η απονιά των Γερμανών είναι παρά τη φύση,
πως δεν εμαρτυρούσανε πού είναι ο μπαμπάς τους
τις σάρκες τους εκόβανε γουλιές με τα σπαθιά τους.
Οι αιμοβόροι Γερμανοί που δεν τα λυπήθηκαν,
κομμάτια κόβαν τα παιδιά, ώσπου νεκρά τ’ σφήκαν..."
Tο φερέφωνο της Τουρκίας ο Ερσιν Τατάρ δεν το κρύβει.
“Εμείς είμαστε σε κατάσταση ενσωμάτωσης με την Τουρκία”.
Όταν αυτός δηλώνει έτσι τι νόημα έχουν οι συζητήσεις για την Κύπρο ;
Προσέξτε επίσης πως λέει ότι μετά το 1974 ήρθαν άνθρωποι από όλα τα μέρη
της Τουρκίας στην Κύπρο
Θεοφάνης Μαλκίδης
Σήμερα, επέτειος της πυρπόλησης της Σμύρνης από τους Τούρκους και λίγους μήνες πριν συμπληρωθούν εκατό χρόνια από τον επίλογο της Γενοκτονίας στη Μικρά Ασία, η Τουρκία εξακολουθεί να αρνείται τα εγκλήματά της και Ελληνική Δημοκρατία συνεχίζει να καταθέτει στεφάνια στο δάσκαλο του Χίτλερ Μουσταφά Κεμάλ, να μοιράζει βιβλία με συνωστισμούς και να χορεύει ζεϊμπέκικα με τους δολοφόνους.
Αφού λοιπόν η Ελληνική Δημοκρατία δεν πρόκειται να ζητήσει ποτέ από την Τουρκία και τη διεθνή κοινότητα την αναγνώριση της Γενοκτονίας, εμείς θα συνεχίσουμε τον Αγώνα μας μέχρι τη δικαίωση!
Για την Αλήθεια και για τη Μνήμη των προγόνων μας!
Η συνέντευξή μου στο ραδιοφωνικό σταθμό Μετρόπολις Θεσσαλονίκης Μακεδονίας
Η μάχη της Πέτρας
Η Μάχη της Πέτρας υπήρξε η τελευταία μάχη του Αγώνα για την ελληνική ανεξαρτησία. Έλαβε χώρα στις 12 Σεπτεμβρίου 1829 στην Πέτρα της Βοιωτίας, μεταξύ Θήβας και Λιβαδειάς. Την εποχή εκείνη ήταν μία στενή δίοδος, που σχημάτιζαν οι όχθες της Λίμνης Κωπαΐδας και το βουνό Ζαγαρά (Ελικών). Επικεφαλής των ελληνικών δυνάμεων ήταν ο Δημήτριος Υψηλάντης, που κατά περίεργη συγκυρία έθεσε τέρμα στον Αγώνα, τον οποίον είχε αρχίσει ο αδελφός του, Αλέξανδρος, με τη διάβαση του Προύθου στις 24 Φεβρουαρίου 1821.
«Ελέγχουμε την ύλη, γιατί ελέγχουμε το μυαλό. Η πραγματικότητα βρίσκεται μέσα στον εγκέφαλο».
Τζόρτζ Όργουελ, 1984
