Ξεκίνησε ως
αστείο, αλλά τελικά εξελίχθηκε σε ένα από τα μικρότερα κρατίδια του
κόσμου. Έχει τη δική του κυβέρνηση, δικό του σύνταγμα και νόμισμα.Ο
λόγος για το Ουζούπις (ή η Ουζούπις), το μικρότερο κρατίδιο του κόσμου.
Καταλαμβάνει περίπου ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο γης, αλλά δεν μετράει το
μέγεθος για τους κατοίκους.
Το Ουζούπις είναι αυτόνομο κρατίδιο, με δικό του Πρόεδρο και υπουργούς. Έχει περίπου 7.000 κατοίκους, από τους οποίους οι 1.000 είναι καλλιτέχνες. Μέχρι πρόσφατα, είχε και στρατό που αποτελούνταν από 10 άτομα, όμως αποσύρθηκαν γιατί δεν υπήρχε κίνδυνος εισβολής ή πολέμου στο Ουζούπις.
Πώς δημιουργήθηκε
Το Ουζούπις, πριν γίνει κρατίδιο ήταν μία απλή γειτονιά του Βίλνιους, της πρωτεύουσας της Λιθουανίας.
Την 1η Απριλίου του 1997, οι κάτοικοί του θέλησαν να αποκολληθούν μόνοι τους από τη Λιθουανία και να σχηματίσουν ανεξάρτητο κράτος. Κανένα άλλο κράτος δεν αναγνωρίζει το Ουζούπις , αλλά οι λιγοστοί κάτοικοι δεν ενοχλούνται. Έτσι, κήρυξαν μόνοι τους τη Δημοκρατία του Ουζούπις.
Γιορτάζουν κάθε 1η Απριλίου και θεωρούν ότι ο ποταμός Βιλνέλε, είναι έτσι τοποθετημένος για να τους χωρίζει από τους υπόλοιπους Λιθουανούς.
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, όσοι θέλουν να επισκεφτούν το κρατίδιο Ουζούπις, πρέπει να υποστούν μία διαδικασία. Πρέπει να σφραγίσουν τα διαβατήριά τους στα σύνορα του μικροσκοπικού κρατιδίου και να πληρώσουν τις μπύρες τους ή ό,τι άλλο καταναλώσουν, με το δικό τους τοπικό, ανεπίσημο νόμισμα.
Ο υπουργός εξωτερικών και ένας από τους ιδρυτές του κρατιδίου, Tomas Čepaitis, εξηγεί ότι η δημοκρατία γεννήθηκε από τη φιλοσοφία του Αριστοτέλη, ότι κάθε μεγάλη πόλη πρέπει να έχει περιορισμένο αριθμό κατοίκων.
«Θέλαμε να δημιουργήσουμε τη νέα μας χώρα με βάση την παλιά σκέψη, ότι μια καλή χώρα δεν μπορεί να έχει περισσότερους από 5.000 πολίτες, επειδή το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να θυμηθεί περισσότερα πρόσωπα. Όλοι γνωρίζουν όλους, γι ’αυτό είναι δύσκολο να εξαπατηθούν ο ένας από τον άλλο», αναφέρει ο υπουργός.
Ο ίδιος μίλησε στο BBC και εξήγησε ότι σε συνεργασία με τους συναδέλφους του, θέλησαν να φτιάξουν ένα μέρος, όπου οι κάτοικοι θα απέχουν από τα άγχη της σύγχρονης ζωής στις πόλεις και να είναι συνδεδεμένοι με τα σημαντικά αγαθά.
«Όταν διασχίσεις τη γέφυρα, μπορείς να είσαι ο εαυτός σου. Δεν παίζεις κοινωνικό ρόλο, δεν ανήκεις σε κανέναν, ανήκεις σε σένα. Μπορείς να σκεφτείς ποιος είσαι και μπορείτε να ζήσετε χωρίς να είστε μέρος αυτής της τρελής φυλής στην οποία εμπλέκεται όλη η ανθρωπότητα».
Παρά το γεγονός ότι το Ουζούπις δεν αναγνωρίζεται από κανένα άλλο κράτος ως έθνος ή έστω μικρό κρατίδιο, οι κάτοικοι συνεχίζουν κανονικά τη ζωή τους ανενόχλητοι.
Έχουν μία ήρεμη καθημερινότητα.