Σαράντα
μέρες ἀπό τά Χριστούγεννα καί ἡ Παναγία μας μαζί μέ τόν δίκαιο Ἰωσήφ
προσήγαγαν στό ἱερό τό βρέφος, τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησού Χριστόν κατά τή
συνήθεια πού ὑπήρχε. Ἡ ὑποδοχή ἔγινε ἀπό τόν πρεσβύτη Συμεών καί τήν
σόφρωνα προφήτιδα Ἄννα καί ὁ μέν δίκαιος Συμεών επε τό «νύν ἀπολύεις»
καί ἡ δέ Ἄννα τό : «τούτο τό βρέφος οὐρανόν καί γήν ἐστερέωσε».
Γιά
νά πληρωθεῖ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ πρός τόν Συμεών ὅτι δέν θά δεῖ θάνατο άν
δέν πάρει στά χέρια του τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Αὐτόν δέ : «Τὸν ὀχούμενον
ἐν ἅρμασι Χερουβείμ, καὶ ὑμνούμενον ἐν ᾄσματι Σεραφείμ, φέρουσα ἐν
ἀγκάλαις ἡ Θεοτόκος Μαρία, ἀπειρογάμως ἐξ αὐτῆς σαρκωθέντα, τὸν
Νομοδότην νόμου, πληροῦντα νόμου τάξιν, ἐδίδου χερσὶ πρεσβύτου Ἱερέως·
ζωὴν δὲ φέρων, ζωῆς ᾐτεῖτο λύσιν, λέγων· Δέσποτα, νῦν ἀπόλυσόν με,
μηνῦσαι τῷ Ἀδάμ, ὡς εἶδον ἄτρεπτον βρέφος, Θεὸν προαιώνιον, καὶ Σωτῆρα
τοῦ κόσμου».
Στό Ἅγιον Ὄρος ἡ παλαίφατος Ἱερᾶ Μονή τοῦ Ἁγίου Παύλου εἶναι ἀφιερωμένη στήν Ὑπαπαντή τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ Παναγία μας νά προστατεύει ὅλον τόν κόσμο μέ τίς πρεσβείες Της πρός τόν «ἐξ αὐτῆς σαρκωθέντα».