Κάποια μέρα ένας δημοσιογράφος πήγε να πάρει συνέντευξη από έναν γεράκο 102 χρονών που διατηρούνταν μια χαρά στην υγεία και τις δυνάμεις του… όταν του ρώτησε το ‘μυστικό’ της ακμαιότητός του περίμενε να ακούσει μια απάντηση του είδους ‘δεν κάπνισα ποτέ, δεν κούρασα τον εαυτό μου, έτρωγα πολύ γιαούρτι και έπινα αϊράνι, τα πρωϊνά δεν παρέλειπα την γυμναστική’ κλπ κλπ… Ο γεράκος όμως του είπε το εξής:
Τίποτα το ιδιαίτερο παιδί μου, απλά κάθε μέρα που μου χαρίζει ο καλός Θεός, όταν ξυπνώ νωρίς το πρωϊ, πηγαίνω στο παράθυρο και αφού συνέλθω από τον ύπνο λίγο, ανεξαρτήτως του αν θα έχει λιακάδα, βροχή ή χιόνι, κρύο ή ζέστη, λέω μέσα μου 'καταπληκτική ημέρα, ακριβώς όπως την χρειαζόμουν'…