Μια κοπέλα μού ζήτησε
κάτι δικό μου να διαβάσει
και της έδωσα την ''Αμοργό''.
Μετά από τρεις μέρες
ήρθε με το βιβλίο λέγοντας ότι
δεν είμαι τόσο καλός ποιητής
όσο λένε.
''Πιθανόν'', της είπα.
''Αλλά εσύ πώς το συμπέρανες;''
Άνοιξε τότε μια σελίδα στην τύχη
και διάβασε το στίχο:
''Ναι, αλλά ο αετός δεν είναι
ένα κλειστό συρτάρι.''
Με κοίταξε και είπε:
''Μα είναι στίχος τώρα αυτός,
για σοβαρό άνθρωπο;''
''Για στάσου'', της απάντησα.
''Εσύ δηλαδή νομίζεις ότι ο αετός
είναι ένα κλειστό συρτάρι;''
''Όχι βέβαια!'',
διαμαρτυρήθηκε εκείνη.
''Ε, αυτό ακριβώς είπα κι εγώ.''
Νίκος Γκάτσος