Θεοφάνης Μαλκίδης
Ομιλία στις εκδηλώσεις για τη Γενοκτονία. Τορόντο Καναδάς Μάιος 2022.
Στη μνήμη του Επισκόπου Σμύρνης Αγίου Χρυσόστομου , ο οποίος αρνήθηκε τη
φυγή και δολοφονήθηκε μαζί με το ποίμνιο του το 1922….
Ο ΠΡΟΞΕΝΟΣ των ΗΠΑ στην Σμύρνη Τζορτζ Χόρτον, καταγράφοντας την καταστροφή
της Σμύρνης το 1922, τονίζει, μεταξύ άλλων, πως «δεν έλειπε τίποτε σχετικά με
την θηριωδία, την ακολασία, την σκληρότητα και όλη την μανία του ανθρώπινου
πάθους».
Με τη δημιουργία του κινήματος των Νεότουρκων και στη συνέχεια των
Κεμαλικών, εμφανίσθηκε και εδραιώθηκε η εθνικιστική ιδεολογία. Με την κατάκτηση
της εξουσίας, εκδηλώθηκε ο ρατσισμός, το απαρτχάιντ της εποχής, με στόχο να
εξαφανισθούν οι αυτόχθονες πληθυσμοί. Οι Έλληνες, μαζί με τους Αρμένιους και
τους Ασσύριους, ήταν οι κεντρικοί στόχοι. «Η Τουρκία στους Τούρκους», ήταν το
κεντρικό σύνθημα. Το αποτέλεσμα η Γενοκτονία πάνω από 1.000.000 Ελληνίδων και
Ελλήνων σε σύνολο από 3.000.000.
Το ζήτημα, βεβαίως, του αριθμού των Ελλήνων που ζούσε στο Οθωμανικό κράτος
αποτελεί μείζον πρόβλημα για πολλούς ερευνητές, ενώ αμφισβητείται από πολλούς
τουρκικούς μηχανισμούς διαστρέβλωσης της αλήθειας και από συνεργαζόμενους με
αυτούς ξένους.
Τα στοιχεία τα οποία διαθέτουμε, είναι η απογραφή που πραγματοποίησε το
Οικουμενικό Πατριαρχείο την περίοδο 1910-1912, σε συνεργασία με τα Ελληνικά
Προξενεία, και η απογραφή του Οθωμανικού κράτους το 1914, η οποία, όμως,
παρουσιάζει πολλές ελλείψεις, λόγω της καταγραφής αρκετές φορές μόνον των ανδρών
που μιλούσαν Ελληνικά, την απουσία πολλές φορές των γυναικών και παιδιών, των
Ελλήνων που μιλούσαν τουρκικά, των μουσουλμάνων που μιλούσαν ελληνικά και των
κρυπτοχριστιανών.
Επίσης, η υποχρέωση καταβολής στρατιωτικού φόρου σε επίπεδο κοινότητας, ωθούσε
τους χριστιανούς να δηλώνουν μικρότερο πληθυσμό, η καταγραφή όλων των
μουσουλμάνων ως Τούρκων, όπως και η υπερβολή των στατιστικών των μουσουλμάνων
και η μείωση των χριστιανών, είναι μερικά από τα προβλήματα που εμφανίζει η
οθωμανική απογραφή. Τα στοιχεία, βεβαίως, του Οικουμενικού Πατριαρχείου απέχουν
από την πραγματική κατάσταση, αφού ο Αλ. Αλεξανδρής επισημαίνει το γεγονός ότι
ένα σημαντικό μέρος των Ελλήνων δεν δεχόταν να απογραφεί λόγω του φόβου μήπως
τα δεδομένα φτάσουν στον οθωμανικό κρατικό μηχανισμό.
Αυτό διαπιστώνεται από το γεγονός ότι έχουμε αποκλίσεις σε ό,τι έχει σχέση
με τον ελληνικό πληθυσμό που ζούσε στο Οθωμανικό κράτος.
Η Οθωμανική απογραφή του 1914 καταγράφει 1.565.781 Έλληνες, ενώ η απογραφή
του Οικουμενικού Πατριαρχείου 2.068.4028.
Ο McCarhty δίνει 1.711.718, ο D. Dakin δίνει 2.100.000 Έλληνες,
κατανεμημένους σε 300.000 στην Ανατολική Θράκη και 1.800.000 στη Μικρά Ασία
(Ιωνία, Πόντος, Καππαδοκία).
Μετά τη Γενοκτονία και την εκδίωξη των Ελλήνων, το 1928 απογράφηκαν στην
Ελλάδα 1.221.849 πρόσφυγες. Ο αριθμός αυτός, όμως, δεν παρουσιάζει το
πραγματικό μέγεθος των προσφύγων, αφού δεν λαμβάνει υπόψη τους θανάτους στο
διάστημα 1922-1928 (περίπου 75.000) και τους 66.000 πρόσφυγες που έγιναν ξανά
πρόσφυγες στην Δυτική Ευρώπη, ΗΠΑ, Αίγυπτο, όπως και τους Έλληνες που κατέφυγαν
στην Σοβιετική Ένωση.
Το σύνολο των ελληνικών απωλειών – χωρίς τις δολοφονίες των Ελλήνων της
Ανατολικής Θράκης- σύμφωνα με την απογραφή του Οικουμενικού Πατριαρχείου ήταν
829.345 και σίγουρα αγγίζουν και υπερβαίνουν το 1.000.000.
Όταν ολοκληρωνόταν η γενοκτονία των Αρμενίων, άρχιζε η διαδικασία
εξολόθρευσης των Ελλήνων με τα ίδια μέσα: μαζική βία, συλλήψεις γυναικών και
παιδιών, βίαιοι εξισλαμισμοί, πορείες θανάτου, βιασμοί, μαζικές δολοφονίες,
διώξεις, εκτοπίσεις, εγκλήματα που επιβεβαιώνονται και από μαρτυρίες πολλών
ξένων, ακόμη και συμμάχων των Νεότουρκων και του Μουσταφά Κεμάλ.
Έτσι, πάνω από 1.000.000 Ελληνίδες και Έλληνες από έναν πληθυσμό πάνω από
3.000.000 εξαφανίσθηκαν, εξόντωση η οποία αποτελεί γενοκτονία, σύμφωνα με το Άρθρο
2 της Σύμβασης του ΟΗΕ για την πρόληψη και την καταστολή της γενοκτονίας,
παράγραφοι α, β, γ, δ και ε) και στην ουσία της έννοιας της γενοκτονίας.
Άγνωστος αριθμός γυναικών βιάσθηκαν, πάνω από 100.000 ορφανά έμειναν για πάντα
χωρίς γονείς και οικογένεια. Μία Γενοκτονία που δε σταμάτησε και συνεχίζεται
μέχρι σήμερα. Οι πρόσφατες δηλώσεις του Ερντογάν για τη Σμύρνη και τη Μικρά
Ασία το επιβεβαιώνουν.
* O Θεοφάνης Μαλκίδης, είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για την
Μελέτη των Γενοκτονιών, η οποία το 2007 αναγνώρισε την Γενοκτονία των Ελλήνων,
των Αρμενίων και των Ασσυρίων και συγγραφέας του βιβλίου «Η Γενοκτονία των
Ελλήνων: Εθνικές και Διεθνείς Διαστάσεις» (Αθήνα, Γόρδιος 2017), το οποίο πέραν
της ελληνικής γλώσσας έχει εκδοθεί έχει στην γαλλική, αγγλική, αρμενική, ιταλική,
ισπανική, ρωσική και ρουμανική γλώσσα.