To μπλόκο της Κοκκινιάς .
''Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά είδα το μπόγια να περνά και το φονιά.Γύρευα χρόνια μες στον κόσμο να τον βρω
μα περπατούσε με το χάρο στο πλευρό.''
To μπλόκο της Κοκκινιάς συνέβη στις 17 Αυγούστου 1944, λίγο πριν το τέλος της Κατοχής, από Γερμανικές δυνάμεις, σε συνεργασία με δοσιλογικές, των Ταγμάτων Ασφαλείας και Ειδικής Ασφάλειας. Είναι το μπλόκο με τις μεγαλύτερες ανθρώπινες απώλειες στην Αθήνα.
Τις πρώτες πρωινές ώρες, οι ταγματασφαλίτες απαίτησαν από τους άνδρες, ηλικίας 14 έως 60 ετών, να συγκεντρωθούν στην κεντρική πλατεία (Πλατεία Οσίας Ξένης) προκειμένου να ελεγχθούν. Τότε, οι Γερμανοί εισέβαλαν στα σπίτια και όσους εντόπιζαν μέσα σ' αυτά ή στις γύρω γειτονιές, τους εκτελούσαν επί τόπου.
Έπειτα από μερικές ώρες, περίπου 20.000 Κοκκινιώτες βρίσκονταν στην πλατεία και εκεί ντόπιοι δοσίλογοι, φορώντας κουκούλες για να μην αναγνωρίζονται, ξεκίνησαν να υποδεικνύουν στους Ναζί τους κατοίκους της Κοκκινιάς που είχαν σχέση με το ΕΑΜ. Αυτοί οδηγούνταν στη Μάντρα της Κοκκινιάς, μερικά στενά μακριά από την πλατεία, και με την κατηγορία ότι ήταν κομμουνιστές εκτελούνταν ομαδικά. Ταυτόχρονα με τις ομαδικές εκτελέσεις, οι Γερμανοί λεηλάτησαν και έκαψαν σπίτια.
Η Μάντρα της Κοκκινιάς.
Ο τόπος αυτός αφορά την κτιριακή εγκατάσταση ενός προπολεμικού ταπητουργείου, το οποίο ανήκε στην αγγλική εταιρεία “Οριένταλ Κάρπετ” και λειτουργούσε από το 1929 μέχρι τα πρώτα χρόνια της περιόδου της Κατοχής, οπότε και αδρανοποιήθηκε. Στο ανενεργό πλέον, ταπητουργείο, επί Κατοχής, Γερμανοί κατακτητές και ντόπιοι συνεργάτες τους, εκτέλεσαν συνολικά 75 Έλληνες πατριώτες, νεαρής κυρίως ηλικίας, 72 άνδρες και 3 γυναίκες.
Μετά τα γεγονότα, το ταπητουργείο δε λειτούργησε ξανά. Έμεινε γνωστό ως Μάντρα Μπλόκου της Κοκκινιάς ή απλά ως Μάντρα της Κοκκινιάς και σήμερα αποτελεί μνημειακό χώρο.