Έγινε πριν από λίγο η κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου καταδρομέα της 33ης Μοίρας Ανδρέα Ιωνά Προκοπά, ο οποίος αγνοούνταν από την 21η Ιουλίου 1974, μαχόμενος τους Τούρκους εισβολείς στην Κύπρο .
Τα οστά του Ήρωα ετάφησαν στον Τύμβο Μακεδονίτισσας.
Ο ήρωας γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1955 στη Λύση και πριν από την τουρκική εισβολή του 1974 διέμενε μαζί με την οικογένεια του στη Λύση. Γονείς του ο Ιωνάς και η Παναγιώτα που ευτύχησαν να κάνουν ακόμη έξι παιδιά. Την Μαρία και τον Γιώργο που δυστυχώς απεβίωσαν το 2007 και το 2015 αντίστοιχα, όπως απεβίωσαν και οι γονείς τους – η μητέρα το 2008 και ο πατέρας το 2017 - χωρίς να μπορέσουν να μάθουν πώς και πού τάφηκε και σήμερα να αγκαλιάσουν το φέρετρο με τα οστά του.
Ο Αντρέας στις 22 Ιανουαρίου 1973 κατατάγηκε στις τάξεις της Εθνικής Φρουράς για να εκτελέσει τη στρατιωτική του θητεία. Μετά τη βασική του εκπαίδευση τοποθετήθηκε στην 33η Μοίρα Καταδρομών (Μ.Κ).
Στις 20 Ιουλίου 1974 ημερομηνία έναρξης της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, συνέχιζε να υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στην 33η Μοίρα Καταδρομών, η βάση της οποίας βρισκόταν στο Πέλλα-Πάϊς Κερύνειας.
Στην Μοίρα κατατάγηκε και αριθμός εφέδρων και αφού χωρίστηκαν σε ομάδες η κάθε μία ανέλαβε τη δική της αποστολή για την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της Κύπρου.
Να σημειωθεί ότι κατά την πορεία τους προς το χώρο της κατάταξης τους, αρκετοί ήταν οι έφεδροι που έγιναν στόχος της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, γεγονός που δυσχέρανε την κατάταξη τους.
Αυτό, όμως, δεν πτόησε τους άνδρες της μοίρας που συνέχισαν να πολεμούν, με εμψυχωτή τον Διοικητή τους ταγματάρχη Γεώργιο Κατσάνη.
Με οδηγίες η Μοίρα κατευθύνθηκε στην περιοχή Μπογαζίου - Κάστρου Αγίου Ιλαρίωνα όπου υπήρχαν τουρκικά επανδρωμένα φυλάκια, για εξουδετέρωση τους, αφού σχετίζονταν με τον έλεγχο της διάβασης του τουρκοκυπριακού θύλακα Αγύρτας, ενώ πέραν τούτου από το κάστρο υπήρχε οπτική επαφή με την ευρύτερη περιοχή της Κερύνειας.
Η 33η Μ.Κ. έφτασε στην περιοχή του κάστρου του Αγίου Ιλαρίωνα, στα υψώματα Πετρομούθια, λίγο πριν βραδιάσει, την 20η Ιουλίου 1974 με στόχο την εξουδετέρωση των τουρκικών φυλακίων, τα οποία ήταν πλήρως εξοπλισμένα. Όταν βράδιασε για τα καλά, άρχισαν οι πολεμικές επιχειρήσεις στα υψώματα. Ξημερώματα της επόμενης μέρας, 21ης Ιουλίου 1974 και ενώ άνδρες της 33ης Μοίρας Καταδρομών, εν μέσω συνεχόμενης ανταλλαγής πυρών, εξουδετέρωσαν τα τουρκικά φυλάκια στο ύψωμα Πετρoμούθια, ο Διοικητής Γεώργιος Κατσάνης, ηρωϊκά μαχόμενος, τραυματίστηκε θανάσιμα.
Οι υπόλοιποι αξιωματικοί της Μοίρας συνέχισαν να δίνουν οδηγίες για ολοκληρωτική εξουδετέρωση των τουρκικών φυλακίων και στα υπόλοιπα υψώματα.
Με τα λίγα μέσα που διέθεταν, αλλά και με τη δύναμη της ψυχής τους για τη σωτηρία της πατρίδας, οι καταδρομείς θα μπορούσαν να καταλάβουν και να θέσουν τελικά υπό τον έλεγχο τους το κάστρο του Αγίου Ιλαρίωνα αν έφθανε η βοήθεια που επιτελικά σχεδιάστηκε και ανέμεναν. Κάτι τέτοιο θα άλλαζε ουσιαστικά την πορεία των πραγμάτων.
Δυστυχώς, λόγω της προδοσίας που είχε ως αποτέλεσμα και την αποδυνάμωση και αποδιοργάνωση της Εθνικής Φρουράς, η βοήθεια που ανέμεναν δεν έφθασε ποτέ. Και λόγω του σοβαρού κινδύνου που αντιμετώπιζαν, περικυκλωμένοι σχεδόν από τις εχθρικές δυνάμεις που ενισχύονταν συνεχώς, πήραν διαταγή για απαγκίστρωση από την περιοχή του κάστρου.
Στην εξέλιξη της μάχης ο Ανδρέας τραυματίστηκε θανάσιμα, όπως και άλλοι συμπολεμιστές του. Η ανώμαλη μορφολογία του εδάφους και τα σφοδρά πυρά και οι βολές των όλμων, κατέστησαν αδύνατη τη μεταφορά των πεσόντων.
Τα οστά του εκτάφηκαν την περίοδο 2017 από ομαδικό τάφο στην περιοχή Αγίου Ιλαρίωνα – Πέλλα Πάϊς, στο πλαίσιο του προγράμματος εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων.
Έχοντας αντίκρυ μας τα λείψανα του, κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ στη θυσία του και εκφράζουμε τη βαθιά μας ευγνωμοσύνη για την τεράστια προσφορά του. Η ιστορία θα καταγράψει και τη δική του θυσία για την ελευθερία . Και η ιστορία δεν είναι μόνο για να καταγράφει γεγονότα, αλλά και να μας θυμίζει συνεχώς το χρέος μας έναντι των ηρώων και των μαρτύρων μας, που δεν είναι άλλο από τη δικαίωση της θυσίας τους.
Αιωνία του ή μνήμη!
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!