Ἡ κυβέρνηση θεωρεῖ «φυσιολογικό» το νά ζώνονται τά τρόφιμα μέ συναγερμούς καί ἀδιαφορεῖ γιά τόν γενικό «συναγερμό» πού σημαίνουν τά φτωχοποιημένα νοικοκυριά.
Ἀκρίβεια - Τρόφιμα: Ἄν δέν ἔχετε νά φᾶτε,φάτε ψωμί μέ 2 εὐρώ, φάτε παντεσπάνι. Ἄν δέν ἔχετε καύσιμα νά κινήσετε τό αὐτοκίνητο σᾶς, νοικιάστε λιμουζίνα μέ σοφέρ. Ἄν δέν ἔχετε καύσιμα νά ζεσταθεῖτε, μπεῖτε στίς Cayenne καί ἀνάψτε κλιματισμό ἤ ἐπενδῦστε σέ πανάκριβους λέβητες βιομάζας καί... κουκούτσια ἀπό ροδάκινα. Καί ἄν δέν σᾶς φθάνουν τά χρήματα γιά νά ταΐσετε τό παιδί σας, μάθετε τό νά τρώει... χαβιάρι.
Κάπως ἔτσι φαίνεται νά ἀντιλαμβάνεται τήν πραγματικότητα ἡ κυβέρνηση, ἄν ἀναλογιστεῖ κανείς τό τί (δέν) ἔχει κάνει γιά τήν ἀνάσχεση τῆς ἀκρίβειας σέ τρόφιμα καί ἐνέργεια, ἄλλα καί πόσα ἔτη φωτός ἀπέχει ἀπό τά πραγματικά προβλήματα του κόσμου.
Ἔτσι, ἀφοῦ μάθαμε πρῶτα ἀπό κυβερνητικά χείλη πώς «ὅσοι δέν προσαρμόζονται, πεθαίνουν», τώρα μαθαίνουμε πώς ἡ ἐξαθλίωση εἶναι κάτι τό φυσιολογικό. Στήν «Ἑλλάδα 2.0» τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη, ἀκόμα καί τά βρεφικά γάλατα παραμένουν πανάκριβα καί μάλιστα πλέον ἔχουν ἀντικλεπτικά γιά νά προστατεύονται ἀπό τό φτωχοποιημένο «πόπολο».
Μετά τήν δημοσιοποίηση τῶν ντροπιαστικῶν εἰκόνων μέ τίς βρεφικές τροφές πού εἶναι ζωσμένες μέ ἀντικλεπτικά καί τόν ἀναμενόμενο σάλο πού ἀκολούθησε στά ΜΚΔ, ὁ ὑπουργός Ἀνάπτυξης τῶν ὀλιγαρχῶν, Ἄδωνις Γεωργιάδης, σχολίασε τό φαινόμενο λέγοντας πώς: «γίνεται σέ ὅλη τήν Εὐρώπη. Εἶναι φυσιολογικό κάποιες ἁλυσίδες νά θέλουν νά προστατεύσουν τήν περιουσία τους».
Ἀλήθεια, μέ κάτι τέτοια σκεπτικά νά πρωτοστατοῦν στήν ἐξουσία, μᾶς κάνει ἐντύπωση πώς αὐτή ἡ χώρα κατευθύνεται μέ σπασμένα φρένα πρός τήν ὁλική καταστροφή; Ἕνα βασικό προϊόν γιά τήν ἐπιβίωση καί τήν ἀνάπτυξη του κάθε παιδιοῦ πού κανονικά θά ἔπρεπε νά παρέχει ἡ πολιτεία δωρεάν πρός κάθε οἰκογένεια πού τεκνοποιεῖ (ὡς μέτρο ἑνός εὐρύτερου πλαισίου παροχῶν), στήν Ἑλλάδα τοῦ 2022 ἔχει τιμή «χρυσαφιοῦ» καί φιγουράρει ἐπιδεικτικά κλειδαμπαρωμένο μέ συναγερμούς, πάνω στά ράφια τῶν σοῦπερ μάρκετ. Τί ἄλλο νά προσθέσει κανείς γι' αὐτήν τήν ἐξευτελιστική εἰκόνα;
Ἡ «περιουσία» τῶν σοῦπερ μάρκετ, πάνω ἀπό τήν ἐπιβίωση τῶν νοικοκυριῶν
Ὅσον ἀφορᾶ τήν ἀκρίβεια στά τρόφιμα, ὁ «Λουδοβικισμός» πού χαρακτηρίζει τήν κυβέρνηση περιορίζεται σέ μοίρασμα «παντεσπανιοῦ» μέ μέτρα κοροϊδίας, ἐνῶ τό βιοτικό ἐπίπεδο τῶν πολιτῶν βρίσκεται σέ ἐλεύθερη πτώση. Τρόφιμα βασικῆς διατροφῆς προστατεύονται ὡς εἴδη πολυτελείας, ἄλλα αὐτό δέν ἀποτρέπει καθόλου τόν ὑπουργό Ἀνάπτυξης νά κάνει ἐπικοινωνιακά σόου μπροστά ἀπό τά ράφια καί νά συμπεριφέρεται περισσότερο ὡς ἐκπρόσωπος τῶν σοῦπερ μάρκετ, παρά ὡς αἱρετός ἀντιπρόσωπος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Σέ μιά ἐποχή πού οἱ ἀνατιμήσεις γονατίζουν τά νοικοκυριά, ἡ «περιουσία» του κάθε σοῦπερ μάρκετ κρίνεται ἐξόχως πιό σημαντική ἀπό τήν ὁποιαδήποτε βοήθεια πρός τήν οἰκογένεια. Ὁ συναγερμός μιᾶς συσκευασίας τροφίμου ὑπολογίζεται περισσότερο στά μάτια τοῦ κράτους, ἀπό τόν κόκκινο «συναγερμό» πού σημαίνει στά φτωχά νοικοκυριά, τά ὁποῖα δέν μποροῦν πλέον νά ἀνταπεξέλθουν οὔτε στίς βασικές ἀνάγκες γιά τήν ἐπιβίωση τούς. Τά κέρδη τῶν ὁμίλων ὑπερισχύουν πάνω ἀπό οἰκογένειες, παιδιά καί ἀναξιοπαθοῦντες.
Ὁ κλάδος τῶν σοῦπερ μάρκετ ἦταν αὐτός πού στηρίχθηκε περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλον στήν διετία τῆς πανδημίας, λόγῳ τῆς σκανδαλώδους εὔνοιας τῆς κυβέρνησης, ἄλλα καί ἀπό τήν ἴδια τήν στήριξη τῶν πολιτῶν πού τά ἐμπιστεύθηκαν σέ ὑπερβολικό βαθμό. Καί σήμερα κάποιες ἀπό αὐτές τις - τόσο εὐνοημένες καί κερδοφόρες - ἐπιχειρήσεις, ἀνταποδίδουν αὐτήν τήν μεταχείριση μέ ἔκδηλη καχυποψία καί ἀναξιοπρεπῆ συμπεριφορά πρός τούς καταναλωτές.
Ζητεῖται ἀνθρωπιά
Ἀσφαλῶς οἱ ἁλυσίδες σοῦπερ μάρκετ δέν εἶναι φιλανθρωπικά ἱδρύματα καί εἶναι λογικό καί ἀναμενόμενο νά προστατεύουν τό ἐμπόρευμα τους ἀπό κλοπές. Ὅμως ὑπάρχουν πολύ πιό διακριτικοί καί κόσμιοι τρόποι γιά νά γίνεται αὐτό, ἀπό τό νά μετατρέπουν τά ράφια μέ τά τρόφιμα σέ «φρούρια», σάν νά εἶναι ὁ κάθε καταναλωτής ἕνας ὑποψήφιος κλέφτης. Λίγη εὐαισθησία - ἔστω καί γιά τά προσχήματα - δέν βλάπτει στούς καιρούς πού ζοῦμε.
Γιά νά φτάσει κάποιος πολίτης στό σημεῖο νά κλέψει βρεφικό γάλα γιά τό παιδί του, πάει νά πεῖ - μᾶλλον - πώς ἔχει φτάσει σέ ἔσχατο σημεῖο ἀπόγνωσης. Δέν ὑπάρχει ὅμως ἡ παραμικρή εὐαισθησία ἀπέναντι σέ αὐτά τά φαινόμενα, οὔτε ἀπό τήν πολιτεία, οὔτε ἀπό τίς περισσότερες ἐπιχειρήσεις. Θυμόμαστε τόν περασμένο Φεβρουάριο, ὅταν μιά γιαγιά ἔκλεψε ἀπό σοῦπερ μάρκετ στό Ἴλιον, λίγο κρέας καί τυρί. Τό σοῦπερ μάρκετ της εἶχε κάνει... μήνυση μέ συνοπτικές διαδικασίες καί ἡ ἡλικιωμένη ἐπιχείρησε νά αὐτοκτονήσει πίνοντας ὑπνωτικά χάπια, μή μπορῶντας νά σηκώσει τήν ντροπή.
Θυμόμαστε καί τότε τον -πάντα ἀνάλγητο - Ἄδωνι Γεωργιάδη νά λέει μέ ὕφος χιλίων καρδιναλίων πώς τό σοῦπερ μάρκετ ἁπλά... ἀκολούθησε τόν νόμο. Ἀκριβῶς ὅπως λέει καί σήμερα πώς τό νά μετατρέπονται τά σοῦπερ μάρκετ σέ ἀποθῆκες περιφρουρούμενων τροφίμων, εἶναι φυσιολογικό.
Τελικά αὐτήν τήν Ἑλλάδα θέλουμε; Μιά Ἑλλάδα στήν ὁποία κυριαρχεῖ ἡ ἀπανθρωπιά καί ἡ ἀδιαντροπιά; Ποῦ τό φιλότιμο ἔχει γίνει ἄγνωστη λέξη; Πού ἀκόμα καί ἡ βασική ἐπιβίωση τῶν πολιτῶν μοστράρεται σάν προνόμιο γιά μερικούς;
Θέλουμε μιά Ἑλλάδα στήν ὁποία ἡ ἀξιοπρέπεια τῶν πολιτῶν ἐκτίθεται στά ράφια;