Ὁ Χριστὸς μποροῦσε νὰ ἐκλέξῃ ὡς μητέρα του μία βασίλισσα, μία πλούσια πριγκίπισσα, μία γυναῖκα φιλόσοφο, κάποια ἀρχόντισσα.
Ἀπ᾽ ὅλες αὐτὲς προτίμησε μία καὶ μόνο.
Ἡ Παρθένος Μαρία ἦταν μὲν φτωχὴ καὶ ἄσημη, εἶχε ὅμως ἕνα πολύτιμο θησαυρό, ποὺ δὲν τὸν εἶχαν καὶ δὲν τὸν ἔχουν οἱ πλούσιες καὶ ἀρχόντισσες τοῦ κόσμου· θησαυρό, στὸν ὁποῖο δὲν ἔδιναν καμμιά σημασία τὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ τὸν ὁποῖο ἔβλεπαν τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ καὶ θαύμαζαν τὰ μάτια τῶν ἀγγέλων.
Αὐτὸ τὸν θησαυρὸ ἐζήλωσε αὐτή ἡ ἁγία Τριάς!
Ὁ θησαυρὸς αὐτὸς ἦταν ἡ ὅλη ἀρετή της· πλοῦτο της εἶχε τὴν ἀγάπη στὸ Θεὸ καὶ τὸν πλησίον, στέμμα της τὴν παρθενία, πέπλο τὴν ταπείνωσι, κοσμήματα τὴ νῆψι καὶ τὴν προσοχή, διαμάντια ποὺ λαμποκοποῦσαν τὶς προσευχές, ζώνη χρυσῆ τὴν ἐγκράτεια.
Γι᾽ αὐτὸ αὐτὴν ἔκανε Μητέρα Του.
Ἐτσι, ἀπ᾽ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς ἐμφανίσεώς του στὸν κόσμο, ὁ Χριστὸς διδάσκει ὅλους, ὅτι τὸ μεγαλεῖο δὲν τὸ θέτει οὔτε στοὺς θρόνους τῶν καισάρων, οὔτε στὰ πλούτη τοῦ Μίδα καὶ τοῦ Κροίσου, οὔτε στὶς δόξες τῶν κατακτητῶν· τὸ θέτει στὴν ἀρετή, ἔστω καὶ ἂν αὐτὴ σκεπάζεται μὲ τὰ ῥάκη καὶ ζῇ μέσα σὲ ὑγρὰ ὑπόγεια.
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης