Δεν γνωρίζω τι νοιώθουνε οι άλλοι άνθρωποι στον καιρό μας. Εγώ νοιώθω πολλές φορές πως βρίσκομαι μέσα σε μια παραζάλη και μια ταραχή, σ' αυτόν τον κόσμο της μηχανής και της δράσης.
Σαν να στριφογυρίζει το κεφάλι μου μέσα στο σβούρισμα που έχει πιάσει την ανθρωπότητα και δεν έχει μιας στιγμής ησυχία. Ποτέ το ανθρώπινο γένος δεν τό 'πιασε τόση δραστηριότητα - όχι πνευματική μα υλική δραστηριότητα.
Γιατί κι αυτά που τα λέγει σήμερα ο κόσμος πνευματικά, επιστημονικά, δεν είναι παρά υλικά κι αποβλέπουνε στην υλική ζωή του ανθρώπου. Κι αυτή η υλική ζωή του ανθρώπου, λέγεται με μια λέξη Παράς. [...] όλα, όλα γίνουνται γι' αυτόν τον τύραννο που καβαλλίκεψε την αμαρτωλή την ανθρωπότητα και την στριφογυρίζει σαν δαιμονισμένη: τον Παρά.
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ