Αριστοτέλης Γκούμας: η ατιμώρητη δολοφονία
Του Θεοφάνη Μαλκίδη
Συνηθίζεται να λέγεται ότι το έγκλημα που δεν τιμωρείται επαναλαμβάνεται.
Αυτό που τελεί ο θύτης, αυτό που βιώνει το θύμα, όταν δεν τιμωρείται επαναλαμβάνεται και μάλιστα με τραγικότερο και πιο επώδυνο τρόπο.
Στιγμιότυπο από την αναζήτηση οστών αγνοουμένων Φωτογραφία Φιλελεύθερος
Να μη μείνει στα λόγια ο Έλληνας ΥΠΕΞ
Να λογοδοτήσουν οι ένοχοι για τις δολοφονίες του 1996.
Αρτέμος Φραντζέσκου
«Ο Αρτέμος, αρπάζοντας τον θάνατο αγκαλιά, όρμησε έξω και μας γλίτωσε. Είδαμε τον αρχηγό μας να φλέγεται σαν λαμπάδα. Την επομένη, προτού τον θάψουμε, τον περιφέραμε τιμητικά στους ώμους από όλους τους δρόμους του χωριού, τυλιγμένο με την Ελληνική σημαία», αφηγείται συναγωνιστής του Αρτέμου.
Ο «Άθως» καταγόταν από την Αθηένου και αφού τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο του χωριού του, έγινε μηχανουργός. Από την αρχή του Αγώνα, έδωσε όρκο στην Ε.Ο.Κ.Α και τον Νοέμβριο του '55 πραγματοποίησε την πρώτη του ενέδρα εναντίον των Άγγλων στο χωριό του. Το 1956, ως επικεφαλής της ομάδας του, συγκέντρωσε 21 κυνηγετικά όπλα τα οποία διένειμε στα γύρω χωριά, ενώ τον Μάιο του ίδιου έτους έστησαν δεύτερη ενέδρα στην οποία χρησιμοποίησαν βόμβες δικής τους κατασκευής. Η διαδικασία για την παρασκευή των βομβών γινόταν στο σπίτι του Αρτέμου και βοηθούσαν οι γονείς και τα αδέρφια του.
Ο Ρωμανός Διογένης γεννήθηκε το 1023 και καταγόταν από επιφανή οικογένεια στρατιωτικών της Καισάρειας στην Καππαδοκία. Πατέρας του ήταν ο Κωνσταντίνος Διογένης[1] και η μητέρα του ήταν ανιψιά του αυτοκράτορος Ρωμανού Γ’ του Αργυρού[2]. Το 1064, ως Δούκας της Σαρδικής (Σόφια) [3], απέκρουσε τις επιδρομές των Πετσενέγων[4], απωθώντας τους πέρα από τον Ίστρο (Δούναβη) ενώ τιμήθηκε με τον τίτλο του Βεστάρχη[5]. Συνωμότησε για να απομακρύνει από την εξουσία τους αριστοκράτες του παλατιού, που τους θεωρούσε υπεύθυνους για τη δραματική κατάσταση, στην οποία βρισκόταν η Ρωμανία. Όμως προδόθηκε και οδηγήθηκε σιδηροδέσμιος στη Σύγκλητο να δικασθεί. Τελικά υπό το φόβο της λαϊκής εξέγερσης αν καταδικαζόταν, ο Ρωμανός Διογένης αθωώθηκε. Αργότερα νυμφεύθηκε την αυτοκράτορα Ευδοκία[6] και έγινε συναυτοκράτορας. Ήταν 1η Ιανουαρίου 1067 όταν ο Ρωμανός ανακηρύχθηκες αυτοκράτορας της Ρωμανίας. Αμέσως άρχισε το έργο της ανόρθωσής της. Το μεγαλύτερο βάρος το έδωσε στην αναδιοργάνωση του στρατού.
Κάθε χρόνο στις 7 Αυγούστου τιμάται από τις απανταχού κοινότητες των Ασσυρίων η μνήμη του Ασσύριου Μάρτυρα και της Γενοκτονίας των Ασσυρίων. Το παρακάτω άρθρο φωτίζει το σχέδιο των τουρκικών ελίτ ήδη από τα τέλη του 19ου να εξαλείψουν τους χριστιανικά έθνη (Έλληνες, Αρμένιους, Ασσύριους κ.λπ.) που ζούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Ο αφανισμός των Αρμενίων στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν μέρος μίας ευρύτερης και βαθύτερης διαδικασίας που περιελάμβανε όλους τους χριστιανούς της τουρκικής επικράτειας και διήρκησε τρεις δεκαετίες.
Ο Παραδοσιακός τρόπος αγάπης για την Πατρίδα , Σκοτώνει την Ίδια την Πατρίδα.
''...Παναγία Θεοτόκε νοικοκυρά μου, μη μ΄ αφήνεις ανυπεράσπιστο
σ΄ αυτό το σκουπιδότοπο''
9 Αυγούστου 1956
Ανδρέας Ζάκος (25 χρονών)
Χαρίλαος Μιχαήλ (21χρονών)
Ιάκωβος Πατάτσος (22 χρονών)
«ΤΡΕΙΣ ΑΓΧΟΝΕΣ ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ
Θεοφάνης Μαλκίδης
Οι δολοφόνοι συνομιλητές και οι συνομιλητές των δολοφόνων......
Εικοσιέξι χρόνια και οι φονιάδες του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού και Σολωμού παραμένουν ατιμώρητοι...
Εικοσιέξι χρόνια και ακόμη συζητούν με τους δολοφόνους...
Το σημερινό άρθρο στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ
Ο Αλεξάντερ Σολζενίτσιν υπήρξε πραγματικά μέγας. Ήταν μια προσωπικότητα μεγαλύτερη από τη ζωή κι ένας άνθρωπος τον οποίο σέβομαι ολοένα και περισσότερο όσο περνούν τα χρόνια.
«Το προσφυγάκι».
Το βοσκόπουλο με το κουταβάκι που φιλοξενείται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο με αριθμό 3485 βρέθηκε στη Μικρά Ασία. Το έργο ονομάζεται επίσης «Το προσφυγάκι». Γύψινο εκμαγείο του εκτίθεται και στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Βασιλείας.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Μνήμη ηρώων
Η Αναστασία Ισαάκ, η κόρη του Τάσου Ισαάκ στο χώρο δολοφονίας του πατέρα της που δεν γνώρισε ποτέ, στο χώρο της δολοφονίας του Σολωμού Σολωμού εικοσιέξι χρόνια μετά .
Όχι στην Ομοσπονδία με τους κατακτητές,
Έξω οι Τούρκοι από την Κύπρο,
Κύπρος Ελεύθερη Ελληνική!
Με τους μοτοσυκλετιστές ως την Κερύνεια, την Αμμόχωστο, τη Μικρασία. Με τη Μνήμη, την Αντίσταση, την Ελευθερία. Ως τη Νίκη.
