Εις τον Πεύσιππον, Ελάσιππον και Μέσιππον. Κἂν ὧσιν ἱππεῖς, κλήσεων σημασίᾳ, Πεζοὶ τρέχουσι τρίδυμοι τρεῖς πρὸς φλόγα.
Εις την Νεονίλλαν. Νεονίλλα γραῦς· ἀλλὰ πῦρ ἀνημμένον, Ὥς πὲρ τις ἀκμάζουσα καρτερεῖ νέα.
Οι Άγιοι Μάρτυρες Πεύσιππος, Ελάσιππος και Μέσιππος ήταν τρίδυμοι αδελφοί και κατάγονταν από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας. Είχαν ασκηθεί να ημερώνουν τους μικρούς και ατίθασους ίππους. Πατροπαράδοτη θρησκεία είχαν την ειδωλολατρική, αλλά ήταν Χριστιανή η γιαγιά τους Νεονίλλη, η οποία έφερε και τους τρεις εγγονούς της στην αλήθεια του Χριστού.
Η αλλαγή της πίστεώς τους δεν άργησε να γίνει γνωστή. Τους συνέλαβαν και τους προκάλεσαν να αρνηθούν τον Χριστό. Εκείνοι όμως ομολόγησαν με γενναιότητα την πίστη τους στον Κύριο και κατέθεσαν την μαρτυρία της συνειδήσεώς τους. Οι ειδωλολάτρες εξοργισμένοι τους έριξαν στη φωτιά. Έτσι και οι τρεις ευλογημένοι αυτοί νέοι, έλαβαν το στέφανο του μαρτυρίου.
Η γιαγιά τους, Νεονίλλη, έμαθε το μαρτύριο των τριών εγγονών της. Και ευχήθηκε να αξιώσει ο Άγιος Θεός, να τελειώσει θεαρέστως και τη δική της πρόσκαιρη ζωή. Μαρτύρησε και αυτή, για να συναντήσει τους Μάρτυρες εγγονούς της στα αθάνατα σκηνώματα της θείας μακαριότητας.