Τη βόμβα την έριξε χτες ο Χάρης Γεωργιάδης, έστω και ως ανεπιβεβαίωτη πληροφορία. Ήταν στον Άλφα το μεσημέρι και μιλούσε για όσα στελέχη παραβίασαν την κομματική απόφαση για ψήφο κατά βούληση τη δεύτερη Κυριακή. «Δεν γίνεται να ακούμε ότι δόθηκαν τα μητρώα του ΔΗΣΥ στο ΑΚΕΛ»… Τι έγινε λέει; Δηλαδή, τόσο ήταν το πάθος τους να χάσει ο συναγερμικός Νίκος Χριστοδουλίδης, που έδωσαν το μητρώο των μελών τους στον αιώνιο αντίπαλο, για να βρει και να επηρεάσει τα μέλη τους; Πίστεψαν ότι είναι κοτσανιασμένοι οι οπαδοί τους και μπορούν να τους δανείζουν;
Καλά, ήταν γνωστό ότι στελέχη του ΔΗΣΥ, της πρώτης γραμμής μάλιστα, πήραν το μητρώο και επί μια βδομάδα τηλεφωνούσαν στα μέλη να τα πείσουν για ψήφο στο Μαυρογιάννη. Ένας από αυτούς, μάλιστα, είναι και κυβερνητικό στέλεχος, κοντά στον Πρόεδρο, κι έβγαλε το παλούκι με τα τηλεφωνήματα, σε βαθμό που παραλίγο να φάει και πατσαρκές από τον Αναστασιάδη όταν το έμαθε. Όχι, δεν έχω στοιχεία και παίρνω το ρίσκο να το γράψω γιατί πείσθηκα πως είναι γεγονός. Όπως πήρε το ρίσκο κι ο Χάρης Γεωργιάδης να πει δημόσια για το μητρώο που δόθηκε στο ΑΚΕΛ.
Αλλά, αυτό που έχει σημασία είναι ότι στο μεγάλο κόμμα της Δεξιάς, στο σύγχρονο ευρωπαϊκό κόμμα (έτσι περηφανεύονται όταν αυτοπαρουσιάζονται), συμπεριφέρθηκαν τόσο ανεύθυνα, τόσο απολίτικα, τόσο αψυχολόγητα, που διερωτάται κανείς αν έχουν συναίσθηση της ευθύνης τους απέναντι στον τόπο και ήθελαν να μας κυβερνήσουν κιόλας. Όταν έβαλαν πάνω από όλα την εκδικητική τους μανία!
Γι΄ αυτό και είναι λίγα όσα είπε χτες ο Αβέρωφ Νεοφύτου και δεν είναι σίγουρο ότι συμμαζεύονται πλέον τα συντρίμμια που προκάλεσαν. «Κάναμε λάθη, άνθρωποι είμαστε, απολογούμαστε για τα λάθη να μάθουμε από τα λάθη μας, να κοιτάξουμε μπροστά πως κάνουμε μια σοβαρή ανασυγκρότηση στηρίζοντας τον τόπο μας», είπε, όταν συνάντησε τον Χριστοδουλίδη.
Αλλά, αυτά που έκαναν δεν ήταν λάθη, ήταν η αποκάλυψη πρωτοφανούς πολιτικής επιπολαιότητας, που προσωπικά από τον κ. Νεοφύτου δεν την ανέμενα. «Εάν αποφεύγονταν μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής οι οποιεσδήποτε τοποθετήσεις των στελεχών σίγουρα θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα». Μα, δεν ήταν μόνο οι τοποθετήσεις. Ήταν κι αυτές. Ειδικά οι ακραίες, τα βρώμικα κτυπήματα κάτω από τη μέση. Όμως, και επί τούτου, είναι ο Αβέρωφ που άνοιξε πρώτος τον κύκλο των τοποθετήσεων. Την ώρα που αποφάσιζαν ψήφο κατά συνείδηση, είναι ο ίδιος που ανακοίνωνε χωρίς να αναφέρει όνομα, ότι θα ψηφίσει Μαυρογιάννη. Δεν θα ψηφίσω λευκό, έλεγε, αλλά ο Χριστοδουλίδης είναι προδότης, αποστάτης, διασπαστής και πολλά άλλα.
Είναι, όμως, κυρίως ότι οργανωμένα στελέχη του ΔΗΣΥ έπεσαν με τα μούτρα σαν άγρια θηρία να ποδηγετήσουν την «ελεύθερη βούληση» των ψηφοφόρων τους, υπέρ του υποψήφιου του ΑΚΕΛ. Κρυφά. Ως συνωμότες. Ως νονοί της μαφίας που πωλούν προστασία στα μαγαζιά με τους ψηφοφόρους. Αν ήταν μια υπέρβαση (έτσι ονόμασαν το παραμύθι) για το καλό του τόπου θα ήταν κατανοητό, αλλά ήταν μόνο μια εκδικητική μανία, που έδειξε ότι δεν είναι πολιτικοί που έχουν την αντίληψη και την κρίση για να ηγούνται της χώρας. Αλλά, κάτι μεταξύ φανατισμένων νεαρών σε φοιτητικές εκλογές και σε εκλογές αζάδων σε κυπριακό χωριό καμιά εκατοστή κατοίκων. Όπου επικρατούν συνήθως οι προσωπικές αντιζηλίες και τα πάθη για το νερό που έκοψε ο ένας του άλλου και δεν τον άφησε να τελειώσει το πότισμα του χωραφιού.
Δεν ήταν, λοιπόν, λάθη αυτά που έγιναν. Ήταν ιστορικά πολιτικά εγκλήματα. Που πέταξαν το πολιτικό ήθος του δημόσιου βίου στα τάρταρα. Άντε, τώρα να το βρείτε.
Υ.Γ. Τόσο ο Αβέρωφ όσο και ο Στεφάνου είπαν στον Χριστοδουλίδη ότι δεν θέλουν να συμμετέχουν στην κυβέρνησή του και του ζητούν να μην περιλάβει στο Υπουργικό στελέχη τους. Είναι κι ευχαριστημένοι που τους το υπόσχεται. «Αυτό είναι μια επιβεβαίωση του πολιτικού ήθους και φαίνεται και μετεκλογικά», έλεγε χαρακτηριστικά ο Αβέρωφ, χτες. Εντάξει, αλλά γιατί δεν το λένε στα στελέχη τους; Ανησυχούν ότι δεν θα υπακούσουν άμα τους προταθεί καρέκλα; Τέτοια στελέχη έχουν γύρω τους; Τέτοιο πολιτικό ήθος;
του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο