Δημήτρης Μακρής, ”Ὁ Κλέφτης τοῦ Ζυγοῦ”.
Μία σπουδαία ἐργασία τοῦ Μεσολογγίτη Ἰωάννη Δ. Μακρῆ.
Ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη «ἐπέλεξε νὰ προβεῖ στὴν ἔκδοση ἑνὸς βιβλίου γιὰ ἕναν ἥρωα τοῦ 1821, ἑνὸς ἥρωα τῆς Ἐθνικῆς μας παλιγγενεσίας, καὶ μάλιστα τὸν κατ’ ἐξοχὴν ὑπερασπιστὴ τοῦ Μεσολογγίου στὴν περίοδο τῆς Πολιορκίας του. Ὁ καπετάνιος Δημήτρης Μακρῆς συμβολίζει τὸν ἡρωικότερο τῶν ἁγνῶν ἀπελευθερωτῶν, τὸν ἁγνότερο τῶν ἡρώων καὶ τὸν ἀφανέστερο τῶν ἐνδόξων». Ὁ Κλέφτης τοῦ Ζυγοῦ, πρῶτος καρπὸς τῆς ἐξαιρετικῆς πένας τοῦ Γιάννη Δ. Μακρῆ, εἶναι ὅ,τι χρειάζεται νὰ εἶναι ἕνα ἱστορικὸ βιβλίο: αὐστηρὸ στὴν τεκμηρίωση τῶν γεγονότων, ἀξιόπιστο στὴ διατύπωση τῶν περιγραφῶν, δίκαιο στὴν ἀπονομὴ τῶν κρίσεων καὶ ἀκριβὲς στὴν ἔκφραση τῶν συμπερασμάτων καὶ ταυτόχρονα θελκτικὸ στὴν ἀνάγνωση καὶ ψυχικὰ καρποφόρο.
Λίγες μέρες τώρα, ἔφθασε στὴν Ἱερὴ Πόλη ἕνα νέο βιβλίο, ἕνα ἱστορικὸ ἀφήγημα τοῦ Γιάννη Δ. Μακρῆ. Τὸ βιβλίο, ἔκδοση τοῦ σωματείου ”ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ”, στὴ σειρὰ Ἱστοριομνημοσύνη καὶ γραμμένο μὲ τὴν εὐχὴ τοῦ Μητροπολίτη μας, τοῦ Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας κυρίου Κοσμᾶ, ὁ ὁποῖος τὸ προλογίζει, ἀφορᾶ στὸν πρόγονο τοῦ συγγραφέα, τὸν Κλέφτη τοῦ Ζυγοῦ, Στρατηγὸ Δημήτρη Μακρῆ.
Εἶχα τὴν εὐλογία νὰ παρακολουθήσω τὴν ἐργασία τοῦ Γιάννη, μαζὶ μὲ ἄλλους φίλους, σ’ ὅλη τὴν πορεία της ἀπὸ τὰ πρῶτα σχεδιάσματα μέχρι τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ συγγραφικοῦ ἔργου.
Ὑπῆρξε ὄντως εὐχῆς ἔργο αὐτὸ τὸ βιβλίο.
Πρωτίστως γιατί δημιουργήθηκε σὲ μίαν ἐποχὴ ποὺ ἡ πατρίδα μας, ἡ χώρα καὶ ἡ ἰδιαίτερη δικιά μας, τὸ Μεσολόγγι, δοκιμάζεται σκληρά.
Ἐκεῖ, τότε, στὴν Ἐπανάσταση, στὶς Πολιορκίες καὶ τὴν Ἔξοδο τοῦ Μεσολογγίου, τὴν ὥρα ποὺ καραδοκεῖ ἡ ἀπελπισία κι ἡ ἀπόγνωση, ὅπως καὶ σήμερα, προβάλλει ἡ λαμπερὴ μορφὴ ἑνὸς ἀπροσκύνητου Ἀγωνιστῆ, τοῦ Κλεφτοκαπετάνιου Δημήτρη Μακρῆ, μαζὶ μὲ τοὺς συνΑγωνιστές του, τὸν Ἐπίσκοπο Ἰωσὴφ Ρωγῶν, τὸν Ἀρχηγὸ τῆς Φρουρᾶς τῶν Μεσολογγιτῶν Θανάση Ραζη-Κότσικα, τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς Φιλέλληνες ποὺ ἀγωνίστηκαν στὸ Μεσολόγγι καὶ μὲ τὴν Ἔξοδό τους τὸ κατέστησαν τὴν Ἱερὴ Πόλη τοῦ Γένους μας.
Τὸ ἰδιαίτερο χαρακτηριστικό, ἡ μεγάλη ἀξία τοῦ βιβλίου τοῦ Γιάννη Δ. Μακρῆ εἶναι πὼς πρόκειται γιὰ κάτι πολὺ παραπάνω ἀπὸ ἕνα ἐξαιρετικὸ βιβλίο Ἱστορίας, γιατί εἶναι ἕνα ἐξαιρετικὸ βιβλίο Ἱστορίας.
Πρόκειται στὴν πραγματικότητα γιὰ ἕνα βιβλίο ποὺ προσφέρεται γιὰ μία ἰδιαίτερη βιωματικὴ σχέση μὲ τὸν ἀναγνώστη: Ὥριμος καρπὸς τὸ ἴδιο τοῦ βιώματος τοῦ συγγραφέα καὶ Μνημόσυνο Τιμητικό τοῦ Προγόνου του, καταφέρνει νὰ εἰκονίσει, νὰ ἀναδείξει καὶ νὰ μεταδώσει τὸ Πνεῦμα τῆς Ἐλευθερίας, τῆς πνευματικῆς ἀρχοντιᾶς ποὺ καλλιεργήθηκε στὶς Χριστιανικὲς καὶ Ἑλληνικὲς Κοινότητες τοῦ Ζυγοῦ, τὴν ὥρα ποὺ τὸ ἴδιο πνεῦμα καλλιεργήθηκε στὸ Μεσολόγγι.
Αὐτὲς οἱ Ρωμαίικες Κοινότητες ἦταν ἐκεῖνες ποὺ γέννησαν καὶ ἀνέθρεψαν τοὺς ἀνθρώπους, τοὺς, κατὰ κόσμον, μικροὺς καί τούς, κατὰ κόσμον, μεγάλους, τούς γνωστοὺς καὶ τοὺς ἀγνώστους.
Αὐτοὺς ποὺ σήμερα τιμοῦμε ὡς Ἐθνομάρτυρες, λιτανεύοντας κάθε χρόνο στὸ Μεσολόγγι τὴν Ἱερὴ Εἰκόνα τῆς Ἐξόδου, τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου καὶ τὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων. Σ’ αὐτὴν τὴ Λιτανεία, τὴ μεγαλύτερη ποὺ γίνεται στὸν Ἑλληνισμό, καὶ καταλήγει στὸν Κῆπο τῶν Ἡρώων, συμμετέχει κάθε χρόνο ὅλη ἡ Ρωμηοσύνη: τουλάχιστο πεντέμισι χιλιάδες ἄνθρωποι, σημερινοὶ Ἕλληνες καὶ Φιλέλληνες, ἀπ’ ὅλο τὸν ὅπου γῆς Ἑλληνισμὸ κι ἀπ’ ὅλες τὶς χῶρες ποὺ ἔστειλαν Ἀγωνιστὲς στὴν Ἐπανάσταση, ἐνδεδυμένοι τὶς Φορεσιὲς τῆς Ἱστορίας μας.
Αὐτὴ ἡ ἴδια ἡ Λιτανεία ἐν τοῖς πράγμασιν δίνει ὑπόσταση στὴν ἱστορικὴ συνέχεια τοῦ Ρωμαίικου καὶ ἀποτελεῖ μίαν ἀπόδειξη ὅτι αὐτὸ τὸ Πνεῦμα δὲν ἐξέλιπεν.
Τὸ Πνεῦμα τῆς Ρωμηοσύνης, ἐκεῖνο ποὺ κράτησε τοὺς πολιορκητὲς μακριά, ποὺ κράτησε τὴν ψυχὴ τῶν Ἐλεύθερων Πολιορκημένων ἀνέγγιχτη ἀπὸ τὸν πειρασμὸ τοῦ συμβιβασμοῦ καὶ τῆς ὑποταγῆς ποὺ τοὺς πολιορκοῦσε, αὐτὸ ἦταν τὸ Πνεῦμα πού, ἐν τέλει, τοὺς ὁδήγησε στὴνἜξοδο, γεγονός ”ὅπου δὲν ξανάγινε ποτὲ εἰς τὸν κόσμο”. Διότι δὲν εἶχε ξαναγίνει νὰ ἀποφασίσει ὁμοφώνως μία ὁλάκερη πολιτεία νὰ κάμουν Ἔξοδο ὅλοι μαζὶ οἱ δυνατοὶ καὶ οἱ ἀδύνατοι, ἐπὶ τῆς οὐσίας δὲ νὰ θυσιαστοῦν οἱ δυνάμενοι νὰ διαφύγουν ὑπὲρ τῶν ἀδυνάτων.
Ὁ Κλέφτης τοῦ Ζυγοῦ, πρῶτος καρπὸς τῆς ἐξαιρετικῆς πένας τοῦ Γιάννη Δ. Μακρῆ, εἶναι ὅ,τι χρειάζεται νὰ εἶναι ἕνα ἱστορικὸ βιβλίο: αὐστηρὸ στὴν τεκμηρίωση τῶν γεγονότων,ἀξιόπιστο στὴ διατύπωση τῶν περιγραφῶν, δίκαιο στὴν ἀπονομὴ τῶν κρίσεων καὶ ἀκριβὲς στὴν ἔκφραση τῶν συμπερασμάτων καὶ ταυτόχρονα θελκτικὸ στὴν ἀνάγνωση καὶ ψυχικὰ καρποφόρο.
Αὐτὸ τὸ βιβλίο ἀναδεικνύει τὸν πρόγονο τοῦ Δημήτρη Μακρῆ ὡς τὸν Ἀγωνιστὴ πού, μετὰ τὴν Ἀπελευθέρωση, δήλωσε σ’ ἕνα βασιλιὰ ὅταν ἐκεῖνος, ὁ Ὄθωνας, τοῦ ζήτησε νὰ γίνει ὑπασπιστής του: ΄΄Δὲν ξέρω ‘γὼ νὰ τσακάω τ’ μέση μ’΄΄.
Κι αὐτό, νομίζω, τὸ κατάφερε γιατί γνώριζε σὲ ποιὸν Ἀληθινὸ Βασιλιὰ ἄξιζε πραγματικὰ νὰ κλίνει τὴν κεφαλή.
Εὐχόμαστε ἡ δημιουργικὴ γραφίδα τοῦ συγγραφέα νὰ συνεχίσει νὰ προσφέρει τοὺς καρπούς της στὴν ἀγωνιζόμενη Ρωμηοσύνη τοῦ καιροῦ μας.
Στὴν Ἱερὴ Πόλη Μεσολόγγι,
Γεράσιμος Π. Ρεπάσος.