Όταν τα μάτια λένε την Αλήθεια!!
Γέροντας Γεώργιος Αγιοπαυλίτης (1910 – 1998)
Κεφαλλονίτης στην καταγωγή και όπως οι περισσότεροι Κεφαλλονίτες κουβαλούσε τη γνήσια Κεφαλλονίτικη ζούρλα και δεν καταλάβαινε τίποτα!! Μόνο από Χριστό καταλάβαινε!!!
Με τη βάρκα του διέσωσε μερικές εκατοντάδες στρατιώτες των συμμαχικών δυνάμεων, όταν επί Κατοχής είχαν εγκλωβισθεί στην Ελλάδα και σε συνεννόηση με συμμαχικά υποβρύχια προωθήθηκαν στην Συρία και την Αίγυπτο για να συνεχίσουν τον αγώνα.
Συνελήφθη για τη δράση του από τους Γερμανούς και καταδικάστηκε σε θάνατο στη Θεσσαλονίκη. Κατά την απολογία του δήλωσε πως δεν έκανε κάτι κακό, απλώς βοήθησε παιδιά του Θεού να σωθούν, ακολουθώντας τα Ευαγγελικά προστάγματα.
Πριν εκτελεσθεί η θανατική ποινή, αρρωσταίνει από φυματίωση και πέφτει σε κώμα. Οι Γερμανοί αδιαφορούν γι αυτόν, θεωρώντας τον ήδη νεκρό.
Συνέρχεται όμως μετά από τρεις μέρες και πηδώντας από το παράθυρο της φυλακής και από ύψος τριών ορόφων, ελεύθερος πια, φτάνει μετά από ποδαρόδρομο αρκετών ημερών στο Άγιο Όρος και στη Μονή της μετανοίας του.
Οι συμμοναστές του τον κρύβουν σε ένα παρακείμενο σπήλαιο μέχρι την απελευθέρωση.
Όταν μετά την απελευθέρωση, οι ευεργετηθέντες Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιώτες θέλησαν να τον ευχαριστήσουν για τη σωτηρία τους, δε δέχτηκε ούτε παράσημα ούτε χρηματικά ποσά. Δήλωσε μόνο ότι απλώς έκανε το καθήκον του.
Έζησε όλη του τη ζωή ως ξένος για τον Κόσμο και σε πλήρη ακτημοσύνη. Δεν είχε καμία αλληλογραφία με κανέναν όλα τα χρόνια της ζωής του στη Μονή και βέβαια δεν είχε την παραμικρή περιουσία. Υπήρξε διακονητής, παντού και πάντοτε. Εργαζόταν δε μέχρι την τελευταία ημέρα της ζωής του.